Zondag 29 Augusti 1897. 5 centiemen per nummer. 52s,e Jaar 5188 Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst. GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. Kunslstielen! St-Lievens-Zotten Eene Rechtbank van eersten aanleg Inderdaad Liberalism en Eigendom. DE DENDER Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frankmet de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar. Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31, en in alle Postkantoren des Land. Cuique auum. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen cp 3" bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den üijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele van dit blad. Aalst, 28 Augusti 1897. Eens had een anti-socialistisch dagblad van Gent het volgende geschreven Zouden de roodjes al eens nagedacht a hebben, op de gevolgen welke de vol- strekte gelijkheid in de maatschappij a na zich zou slepen a Ik twijfel er grootolijks aan, want a mijns inziens zouden er dan ook, onver- mijdelyk, eenige stielen uit de samen- - leving moeten gebannen worden. - Zoo, bij voorbeeld, aangenomen dat a de algemeene gelijkheid uitgeroepen a worde, dan zou er niemand meer mogen a in eene koets rijden en zou men, nog a veel min, die prachtige gespannen zien, a die, vooraleer uit de werkhuizen te a komen, reeds zoo velen, gedurende zoo- - vele weken, het dagelijksch brood ver- a schaft hebben. a De koetsen zouden moeten afgeschaft worden en wat zou men met de dui- zenden werklieden, die de koetsen maken, dan doen a Gelijk het met de rijtuigmakers zou gaan,zou het ook zijn voor eene menigte a andere stielen, en mijne vraag is Wat zou men in den socialistischen staat met die duizenden werklieden doen I Hoor nu Vooruit a Of er in eene samenleving waar de a gelijkheid zou bostaan meer of minder a in rijtuigen zou gereden worden, weten a wij niet. Wij gelooven eerder dat het a ryden in gewone omstandigheden zou verminderen 1° Omdat te voet gaan a eene aan te beveleu oefening is voor de gezondheid Omdat het verschil van standen opgeschortst zijnde, den trots zou wegvallen, bestaande in de modder van zijn rijtuig te doen spatten in 't gc- - zicht van hen die het maakten. a Wat wij echter zeker weten, is dat a degene die een rytuig zou verlangen, a zich dit genoegen niet zou moeten ont- - zeggen. - Zoo Vooruit. Wij vragen ons echter af hoe dit niet tegen de gelijkheid zal aan- druischen t De vraag is echter nuAan wien zullen die koetsen toebehooren V Aan den per soon Maar alle privaat-eigendom is afge schaft voor zoover deze niet strekt tot de vorbruiksmiddelen. Nu of de koets een verbruiksmiddel is, zie dat zou een socia list zelf niet durven zweren. Een ander gevaar bestaat hierin, als ik van gevaar spreek, dan stel ik mij onder socialistisch oogpunt, indien de persoon rijtuigen bezitten mag dan zou het licht gebeuren kunnen dat hij ze ter beschik king van anderen stelt, natuurlijk tegen rechtmatig loon, 't is gelijk onder welken vorm deze wordt gegeven. Zullen de socialisten dan niet roepen Weg met den luiaard I die leeft van andermans zweet 1 a (1 467.) 10d" VERVOLG. Gelukkig bekleedde Karei aan den disch eene plaats, van waar het hem onmogelijk werd zulke uitgekraamde vleierij te hooren, hoewel het den vleier niet aan moed en gor gelgeluid faalde, om hunne waar, den Hertog te doen geworden. Deze zelfs vergat zich in driftigeu kout met de uitgenoodigden, welke naast zijne zijdo gezeten waren. Welnu riep hij opwellend in eene vlaag van goedwillige luim allen spot ter zijde Toen ik uit Zwynaarde optrok om hier mijne Blijdb Inkomste te vieren had men mij die inkomst toch zoo nog al aardig doen te ge- moet zien. Aan lastertaal hoeft er nimmer geloof gehecht te worden, edele Vorst, antwoor- de de Deken der burgerij. He, he ware ik slechts mij zeiven te rade gegaan, zoo had ik begonnen met mijne inhuldiging in andere Bteden te doen vieren, en Gent had mij niet dan het laatste in zijn net gelokt. Daaruit blykt dan toch ten minste onderbrak een Schepen van de Keure, wien die losse vrijpostigheid des Hertogen aanstoo- Vooruit leert immers Wat zijn de groote feiten die desocia- - listische regeling der maatschappij direkt van de kapitalistische saraen- leving onderscheiden Om te beginnen dat allen werken moeten en de luiaards, levende op - rente of de arbeidsvrucht van anderen, de keus wordt gelaten voortbrengen, verhongeren of zich op eene zachtere wijze zelfmoorden. - (16 1 92). Dus de personen zullen geen rijtuigen mogen bezitten om het gevaar te voor komen luiaards te kweeken. Daar ze nochtans, volgens dit blad ons leert, niet afgeschaft worden zullen zij dus moeten toehooren aan burger de Staat, de algemeene voorzienigheid. Maar alsdan zal de Staat citoyen-koet- siers moeten hebben. De vraag is echter nu Zal het bestu ren en leiden van een rijtuig aanzien worden als maatschappelijk werk dat ook voortbrengen a zal heeten. Wat is alsdan - voortbrengen Men staat immers tusschen voortbrengen of verhongeren, het is dus goed te weten wat men daardoor verstaan moet. Voor de socialisten staan alle werken op denzelfden voet pikken en maaien is juist hetzelfdo als distelen steken. In geval dus een rijtuig voeren voor citoyen de Staat, ook voortbrengen is zal de koetsier juist zoo lang met zijn tuig rondgaan als de maaier verplicht is zijn ervaren arbeid af te leggen. Zullen alsdan allen geen koetsier willen spelen Als er nu zooveel liefhebbers zijn wie zal het stieltje uitoefenen mo gen Een gunsteling van Ansoele Maar alleu zijn gelijk en door hunne opvoeding, beloven de socialisten, zullen allen in staat gesteld worden al de stielen uit te oefenen. Allen zullen dus koetsier kunnen spelen. Graag zouden wij willen te wete komen wat een koetsier heeft voortgebracht wanneer hij een uur of twee een lief hebber van rijtuigen en rijden heeft rond geslenterd Wat nut heeft de algemeenheid daaruit getrokken? Wat heeft hij de maatschappij geleverd, om volgens het woord van Bebel iets terug te krijgen. Deze zegt immers in Zijne Vrouw - Hij krijgt wat hij de maatschappij leverde, niet min, niets meer. Zal men mij antwoorden Een voor allenallen voor eendan vrage ik mij af wat nut ik trek, wat genoegen ik heb om dat mijn gebuur of ik zelf dien tot het vermaak van een ander. (Vebvolg.) tot middernacht Zondag 29 Augusti 1897, dienstdoende Apotheker: Mr Van Tylborg, Lange Zoutstraat. telijk was dat het niet zelden goed is een andermans raad te volgen. En nochtans vervolgde Karei allengs- kens en bniten zijne wete vergramd, met daar gisteren op die vrijdagmarkt te komen knie len, om uwe voorrechten af te eischen en mij er nieuwe te onttruggelen, hebt ge toch een weinig met mijn gezag gespeeld, en mijne lankmoedigheid willen op den toetssteen zet ten. Ik kon zulks voor eene onbeleefdheid nemen, die zoo wel een weinig verre ging, geloof me. Edele Vorst, viel hem aanstonds de Grootdeken der wevers in de rede, wij doen niet steeds wat wy willen als het volk ons in den rug stoot, moeten wij wel vooruit, 'ten ware wij ons liever lieten onder de voe ten trappen. - He ja, ja, uwe ambachtslieden laten zich zoo gemakkelijk niet leidenmijn geëerde vader zaliger mocht het eenmaal bitter on dervinden... Doch om 't even. Ik heb myn woord gegeven om de voorgestelde grieven te onderzoeken.... en.... Daarom hoeft de Vorst toch dit woord niet te houden snauwde een klein onder komen manneken op wiens gelaat men valsch- heid en lage fleemerij lezen kon, om by dit gespuis rust te krijgen, belooft men doch men maakt geene schuld. - Ellendeling knarsten eenige der uitgenoodigden want wie die woorden daar had geuit, maakte deel van 't Magistraat, en TE AALST. Een krachtig pleidooi ten voordeele van diea wensch van 't gansche Land van Aalst was 't over eenige jaren verschenen boekje van M. L. Bethune. t Is eene volledige verzameling van de meest af doende bewijzen van de noodzakelijkheid, van het nut, van de rechtvaardigheid der daarstelling eener nieuwe burgerlijk- rechterlijke omschrijving in Oost-Vlaan- deren, bevattende 't Land van Aalst, met de Stad Aalst voor hoofdplaats. Zelfs eindigde 't boekje met de bewijs voering in België gansch niet over bodig dat de oprichting der nieuwe Rechtbank veeleer voordeelig dan nadee- lig voor Staatsschatkist zou zijn. Ondanks die welsprekende memorie, ondanks het flink optreden der H. H.Van Wambeke en Woeste in de Kamer van Volksvertegenwoordigers,ondanks de aan moedigende woorden des heeren minis ters, is er nog geen beslissende stap voorwaarts gedaan om den wensch der Aalstenaren te verwezenlijken. De zaak is nochtans volledig onder zocht. Wat mag er dan toch de ambte naren van 't ministerie wij gelooven aan de persoonlijke toewijding van den minister weèrhouden eeuen toestand te doen ophouden zoo schadelijk voor een aanzienlijk d^el der natie 't Schijnt dat men in 't ministerie onzen wensch als billijk, zijne verwezenlijking als nuttig en voordeelig aanziet doch bezwaren van bestuurlijken aard, de in richting en herinrichting van griffie en grondpandbewaring aanbelangende, stel len zich daar tegenover en men zegt ze onoverkombaar. Eiwel, moeielijkheden zijn er wel,maar ze zijn niet onoverkombaar. 't Bewijs er van is dat 't ministerie van rechts- en dat van geldwezen ze nog tegen gekomen zijn, die moeielijkheden, en ze overwonnen hebben. Niet eens, maar meermalen. Een besluit van 't voorloopig bewind (16-30 October 1830) richtte het Rechter lijk Arrondissement Verviers in, samen gesteld uit de vroeger van 't Pruissisch Arrondissement Malmédy deel uitma kende, Cantons Aubel, Herre, Limburg, Spa, Stavelo en Verviers. Ten gevolge van 't vredes-verdrag van 19 April 1839 moesten de rechterlijke omschrijvingen der provinciën Limburg en Luxemburg opnieuw worden afgetee- kend. Den 5 Juni 1839 werd bij 't voormalig Arrondissement Hasselt het bij 't Hol- landsch Arrondissement Roermond be hoord hebbende Canton Achel gevoegd, doch 't Canton Borgloon werd ervan afge trokken om gevoegd te worden bij 'tnieuw Arrondissement Tongeren, dat samenge steld werd uit 't Canton Bree, vroeger bij enkel om den Hertog te believen had hij ge meend dien vuile laster te moeten uitkramen. Wie zulke taal durft voeren, sprak de Stoute met nadruk, terwijl hij zijnen stij ven en scherpen blik in 't oog zond van wie hem zoo onheusch had onderbroken, is onwaardig het volk te vertegenwoordigen en onder de leden van eon Magistraat, als dit van Gent, geteld te worden. Voor 't overige, mijne Heeren van dit Magistraat, vervolgde Karei, die nu den vernederden en onthutsten vleier den rug had gekeerd, wel wil ik bekennen dat gij u bijwijlen in de onmoge lijkheid bevindt aan den volkswil te weder- staan doch wordt u dit eene reden om het bestaan van zekere geheime vergaderingen voort te dulden, die alleen gehouden worden om te zoeken hoe gij mij ter wedergave van uwe voorrechten zult dwingen Wat riepen er eenigen, verwonderd over dergelijke aantijging geheime verga deringen in Gent Daar weet gij niets van Dat antwoord had ik voorzien. Doch ik weet, ofschoon maar halvelings, dat er by mijne intrede in Gent, onlusten zouden plaats gegrepen hebben. Men had mij zelfs laten hooren, dat de Zot- tenstoet van S'-Lieven met de oproermakers de hand aan 't werk zou slaan. Men heeft gelogen, onderbrak Mi- chiel Overloop, Schepeue van de Keure, wiens loffelijke verontwaardiging ten minste toch van eene echte onwetendheid in de zaak go- 't Arrondissement Roermond behoorende, en uit de aan België gebleven gemeenten van 't Rechterlijk Arrondissement Maas tricht. Den 6 Juli 1839 werd, in de Provincie Luxemburg het Rechterlijk Arrondisse ment Saint-Hubert opgeheven en 't nieuw Arrondissement Aarlen ingericht 't Ar rondissement Neufchateau werd in drie deelen gesplist de Cantons Etalle, Fau- villors, Florenville en Virion werdeu bij de aan België gebleven gemeenten van 't Arrondissement Luxemburg gevoegd om't Rechterlijk Arrondissement Aarlen uitte maken, de Cantons Houffalize en en Vielsalm, samen met 't Canton Bas- togne, van 't voormalig Arrondissement Saint-Hubert, werden bij 't Arrondisse ment Marche gevoegd, eindelijk de over blijvende gedeelten der Arrondissementen Neufchateau en Saint-Hubert maken de omschrijving Neufchateau uit. Eene geheele omkeering, zoo als men ziet. Den 1 April 1870 werd de gemeente Bolland afgetrokken van 't Rechterlijk Canton Dalhem en 't Rechterlijk Arron dissement Luik, om ingelijfd te worden bij 't Rechterlijk Canton Herve, Rechter lijk Arrondissement Verviers. Eindelijk, den 29 Mei 1871 werd het gehucht Mont-S'-Hadelin (gemeente Olne) afgetrokken van 't Rechterlijk Arrondis sement Luik (Canton Fléron) om ingelijfd te worden bij 't Rechterlijk Arrondisse ment en Canton Verviers waartoe de ge meente Olne reeds bohoorde. Dit 't voorgaande ziet men, dat de inrichting van het Rechterlijk Arrondis sement van Aalst de eerste verandering niet zou zijn aan de rechterlijke omschrij vingen in België toegebracht en zeker niet de belangrijkste. R. D. S. Na God buiten de maatschappij gecij ferd te hebben, moet Dendergalm eene basis zoeken voor het eigendomsrecht.Wij hebben immers beweerd en bewezen dat door het loochenen van het bestaan van God en van de onsterfelijkheid der ziel dit recht zijnen echten en stevigen steun verliest. Als de hemel hier op aarde te zoeken is, waarom zouden die ongelijkheden be staan,die wij in onze huidige samenleving bestatigen moeten Is iedere mousch niet gelijk Hebben allen niet dezelfde natuur Waarom is de eeno rijk, de an dere arm Met welk recht heeft do eene te veel de andere te weinig Maar, zegt men, die toestanden be staan, gij moet ze aanveerden Aan ver- anderiug valt niet te denken. De wetten bestaan, de belangen der beschaving eiechen het. Dat is wel, geloof ik. de bewijsvoering van Dendergalm. Doen wij echter, wat hij nooit doet als hij onze artikelen bespreekt, geven wij tuigde men wil, vermeen ik, de Gentena- ron bij u iu 't zwart doen boekeu. Edele Vorst, geloof mij en wees er van overtuigd de Gentenareu denken aan niets wat zelfs naar muiterij mag zweemen. Na wat er giste ren zoo al erg ter Vrijdagmarkt gepleegd werd, wil het volk zich voortaan stil houden. Zulks hope ik ten minste, antwoordde Karei terwijl de vorige ernst terugkwam sedert hetgeno hun over dertien jaren is we dervaren, mag nimmer hun de onwentelings- zucht bekruipen. Wat dit afschaffen betreft van de wet op de granen.... Bekreun u daar niet om, Vorst, viel Mijnheer Van Halewyn hem in de rede het wordt u Blechts van eenige muiters gevergd. Weet gij dat wel zeker vroeg de Her tog, aan wiens onderzoekend oog, de bedwon- gene en stuursche houding van de leden des Magistraats, in dit oogenblik niet ontsnapte. Nauwelijks had Karei die vraag geuit, of een paadje trad iu de zaal en ging tot bij den Vorst, wien hij eenige woorden in hot oor fluisterde. Zichtbaar was die hofknaap aan gedaan zijn gelaat was bleek, gansch zijne houding verried de hevigste zielsontsteltenis. Bij 't vernemen van 't hem aangebrachte nieuws, was Karei ijlings opgevlogen alsof hij van eenen electrischen schok ware getrof fen geweesthij sloeg met do hand, waar mede hij zijn kristallijnen drinkbokaal om knelde, dermate hevig op het tafelbord dat hem de Bcherven in het aanzicht sprongen, zijne eigene woorden terug opdat hij ons niet van ontrouw in de aanhaling be- schuldige wat wij zeker teu zijnen lasto zouden kunnen leggen. Hij schrijft Zoolang het eigendom zal bedreigd - zijn in zijn grondbeginsel, zal het niet - aan opofferingen ontbreken om het te - omringen met een onveruielbare ves- - ting. Zijne zaakis de zaak van geheel 8 het menschdom waarvan bet een onmis- baar bestanddeel, de onontbeerlijke vollediging is..Overal waar de mensche- lijke persoonlijkheid zich „uit, tot zelfs b in zijne diepste gezonken vertegenwoor- digers zien wij het denkbeeld van eigen- 8 dom zich met haar openbaren, en ont- wikkelen waar het ontbreekt ver- dwijnt zij weldra. Dit maakt zijne kracht, zijne reden van bestaan, zijn wettigheid.Het eigen- dom put zijne gegrondheid uit de na- tuur, uit de werking die het volbrengt, uit de noodwendigheden waaraau het beantwoordt. Deze basis onbetwistbaar volgens ons en onafhankelijk van de Godsgeleerd- heid, is zoo onverdelgbaar, als de beste theorie op het eigendom.Wij besluiten. Het zou dwaas wezen, te zeggen, dat door het denkbeeld van God weg te no- men, men de basis van het eigendom a vernietigt, het zou niet minder dwaas b zijn te beweren, dat het liberalisme de verloochening is van God, en we heb- a ben reeds gezegd, dat Denderbode oen derde dwaling begaat wanueert hij be- b weert, dat het liberalisme slechts de evenknie is van het socialism of van het collectivisme, dat wil zeggen van de verloocheniug van allen eigendom. Welke de onvernielbare vesting is die de opofferingen rond het eigendomsrecht zullen oprichten, weten wij niet en be kennen ootmoedig niet te begrijpen wat door dien volzin bedoeld wordt. Zijne zaak, luidt het verder, is de zaak van heel het menschdom waarvan het een onmisbaarbaar bestanddeel is. Dat zullen voorzeker de socialisten be twisten wij zullen hun Eldorado iu de verlokkendsto kleuren voorschilderen en zoo zal de twist weerom terugkomen op de kwestie der grondbeginsels. Dendergalm geeft een driedubbele basis aan het eigendom. a),de natuur b) de sociale noodwendigheden c) de burgerlijke wetgeving. Onderzoeken wij die punten. Eerst de natuur. Wanneer meu do ziel van den mensch loochent, wordt het tamelijk dwaas de natuur in te roepen. Wanneer de menschelijke natuur dezelfde is als de dingen die ons omringeu en waarop de eigendom zich zou moeten uitstrekken waaruit vloeit ons dit recht Do mensch is stof, alles wat ons omringd is stof en uit welken grond matigen wij ons die stoffelijke dingen aan Omdat wij machtiger zijn Maar is de macht het recht 1 Opgepast en hij riep met woede -Bij het Kruis des Heeren wes hun, wee u hier allen die mij leugenen voor waar heid verkoopen wilt. Ja weet gij, mijne schoone jonkers en trouwe raden, wat er zoo al rondom ons in Gent gepleegd wordt, terwijl wij ons met bekerklinken hier onledig houden Wel de stad verkeert iu vollen op- staud S'-Lievens-Zotten, bij hunne terug komst der bedevaart, hebben het sein van den oproer gegeven, en 't volk ter Vrijdag markt te wapen opgeroepen. Plottere de ver- ialedijdiug de daders van dit helsch beslaan voer de Hertog voort met beklemde woede. - Maar, edele Vorst, waagde een der uauwezenden er bij te voegen toch mag het gebeuren dat de paadje u de zaken wel wat te zwaar heeft opgegeven. Daar, luistert maar, gfng Karei voort ik hoor het muiten tot in do zaal hier dommelen. En inderdaad men kon er het schokkend tinten ontwaren van de noodklok, welke men inS'-Jacobstoren klepte, en duidelijk vernam men huilen en tieren dat bij vlagen uit de verte tot in 't paleis weergalmde. De Hertog was bleek als een doode gansch zijn hof en al de omstanders wachtten met innigen angst op den uitslag van het ge beurde. Twijfelt gy er thans nog aan vroeg do Hertog van Bourgondië Vooruitdaar zal een einde aan komen. Mynheer Van Grut- voor de besluiten die de socialisten er zullen uittrekken. Indien de macht recht is, zullen zij ook het recht hebben wan neer de macht in hun handen is. b) Een tweede basis is de burgcrlijko wetgeving. Indien een positieve wet het eigendomsrecht scheppen kan, zoo zal eeue andere wet ze even goed kunnen af schaffen. Wat wetten maken, kunnen wetten afbreken. Wij roepen de geuzcrij dan eene tweede maal toe Opgepast voor de bgiekder socialisten Eindelijk komen wij tot de maatschap pelijke noodwendigheden. Dat ook kan tegen do redevoeringen der socialisten geen vasten steek houden. Zij houden ons eene andere samenleving voor waar dit recht is afgeschaft. En vau dit oogenblik verliest die bewijsrede zijne volle kracht. De uitslagen, de werkingen die het voorbrengt ook worden door do socialisten betwist en daartegen stellen zij die beschrijvingen hunner samenle ving op gemeenschappelijk bezit go- bouwd. Een argument ten voordeele van het eigendomsrecht is dit voorzeker voor ons, maar wij vinden het te broos om als grondbeginsel te dienen voor het eigen domsrecht, wiens rol zoo gewichtig is. Het kan dit recht slechts staven. De socialisten zullen met de woorden van zekere geuscho scbryvers antwoor den De maatschappelijke omstandig heden,'t is wij, die ze scheppen 1 Gy spreekt van schoone uitslagen van privaat bezit, met algomecn eigendom zal het er nog veel mooier toegaan I Wij hebbeu ongelijk, beweert Dender galm de socialisten gelijk te geven, wan neer zij uit de materialistische stelsels tot het besluit komen algemeen bezit to maken. Wij zeggen Als redeneering is dat juist van het oogenblik dat men die stel sels aanneemtmaar wij, katholieken, wij betwisten ze, wij loochenen ze en komen alzoo tot een ander besluit op gansch natuurlijke wijze. Geuzerij en socialism gaan van het zelfde standpunkt uit, indien zij konse- kwentzijnen logiek redeneeren, moeten zij tot dezelfde besluiten komen Ophef fing van privaat bezit. Hooger Onderwijs. De derde zittijd der middenjury door het Gouver nement ingesteld voor het toekennen der wettelijke academische graden zal iu voorkomend geval, in den loop van Oc tober-November aanstaande, geopend worden. De inschrijvingen zullen genomen wor den in do hoofdplaats van elke Provincie, vau Maandag 13 tot Donderdag 23 Sep tember aanstaande inbegrepen. De reeipiendarisseu vau Ooat-Vlaan- deron mogen zich allo werkdagen wenden tot den afgevaaadigde van het Departe ment van Binncnlandsche zaken en Open baar Onderwijs, iu het Provinciaal Be stuur, 2* afdeeling, A, vau 9 tot ,11 uren 's morgens en van 2 tot 4 u. "s namiddags. huse, eene wacht wapenknechten mot u go- nomen en te velde getrokken tegen dat roo- ivolkje, dat rijp is voor do strop. De sekretaris Kychard Utenhove zullen u op den tocht gezelschap houden en nu, vertrek en breng mij nieuws over het gevaar, 't welk wij hier loopen. De drie trouwe raden van den Hertog ste gen te paard, en weldra bevonden zij zich in den vollen drang der menigte, welke langs alle omliggende straten naar de Vrijdagmarkt heenstroomde. Toen verzochten zij het volk om het roekeloos opzet niet verder te drijven, en de tegenwoordigheid van hunnen Vorst toch mot onderdanigheid te willen huldigen. Maar zij vermochten niets op die opgeruide scharen, welke bij het oorverdoovend roepen van weg met de graanaccijnzen ter helle HET VREDETRAKTAAT VAN GaVEHE hen als dlli- zelig deden worden. De sekretaris des Herto gen had wel te zeggen dat zijn meester hunne klachten met welgevallen zou aanhoorea, dat hij hun zelfs volkomen kwijtschelding schon ken zou. Niets kon gelden. Door den drank en de woedende rooverstaal hunner aanleidera tot het toppunt der razernij opgevoerd, sche- nou zij met ongeduld het sein te wachten om hnnne snoodste lasten hot te vieren. Het zwoer allesdat men niet wijken zou vooraleer hun de Hertog do cednlle had overhandigd, waarbij het vredetraktoat van Gavere vernie tigd en zij het genot hunner oude voorrechten zouden terugkrijgen. (Wordt voortgezet.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1897 | | pagina 1