Zondag 29 Augusti 1897.
5 centiemen per nummer.
52s,e Jaar 5188
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Kunslstielen!
St-Lievens-Zotten
Eene Rechtbank
van eersten aanleg
Inderdaad
Liberalism en
Eigendom.
DE DENDER
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frankmet de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cuique auum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen cp
3" bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
üijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, 28 Augusti 1897.
Eens had een anti-socialistisch dagblad
van Gent het volgende geschreven
Zouden de roodjes al eens nagedacht
a hebben, op de gevolgen welke de vol-
strekte gelijkheid in de maatschappij
a na zich zou slepen
a Ik twijfel er grootolijks aan, want
a mijns inziens zouden er dan ook, onver-
mijdelyk, eenige stielen uit de samen-
- leving moeten gebannen worden.
- Zoo, bij voorbeeld, aangenomen dat
a de algemeene gelijkheid uitgeroepen
a worde, dan zou er niemand meer mogen
a in eene koets rijden en zou men, nog
a veel min, die prachtige gespannen zien,
a die, vooraleer uit de werkhuizen te
a komen, reeds zoo velen, gedurende zoo-
- vele weken, het dagelijksch brood ver-
a schaft hebben.
a De koetsen zouden moeten afgeschaft
worden en wat zou men met de dui-
zenden werklieden, die de koetsen
maken, dan doen
a Gelijk het met de rijtuigmakers zou
gaan,zou het ook zijn voor eene menigte
a andere stielen, en mijne vraag is Wat
zou men in den socialistischen staat
met die duizenden werklieden doen I
Hoor nu Vooruit
a Of er in eene samenleving waar de
a gelijkheid zou bostaan meer of minder
a in rijtuigen zou gereden worden, weten
a wij niet. Wij gelooven eerder dat het
a ryden in gewone omstandigheden zou
verminderen 1° Omdat te voet gaan
a eene aan te beveleu oefening is voor de
gezondheid Omdat het verschil van
standen opgeschortst zijnde, den trots
zou wegvallen, bestaande in de modder
van zijn rijtuig te doen spatten in 't gc-
- zicht van hen die het maakten.
a Wat wij echter zeker weten, is dat
a degene die een rytuig zou verlangen,
a zich dit genoegen niet zou moeten ont-
- zeggen. -
Zoo Vooruit. Wij vragen ons echter af
hoe dit niet tegen de gelijkheid zal aan-
druischen t
De vraag is echter nuAan wien zullen
die koetsen toebehooren V Aan den per
soon
Maar alle privaat-eigendom is afge
schaft voor zoover deze niet strekt tot de
vorbruiksmiddelen. Nu of de koets een
verbruiksmiddel is, zie dat zou een socia
list zelf niet durven zweren.
Een ander gevaar bestaat hierin, als ik
van gevaar spreek, dan stel ik mij onder
socialistisch oogpunt, indien de persoon
rijtuigen bezitten mag dan zou het licht
gebeuren kunnen dat hij ze ter beschik
king van anderen stelt, natuurlijk tegen
rechtmatig loon, 't is gelijk onder welken
vorm deze wordt gegeven.
Zullen de socialisten dan niet roepen
Weg met den luiaard I die leeft van
andermans zweet 1 a
(1 467.)
10d" VERVOLG.
Gelukkig bekleedde Karei aan den disch
eene plaats, van waar het hem onmogelijk
werd zulke uitgekraamde vleierij te hooren,
hoewel het den vleier niet aan moed en gor
gelgeluid faalde, om hunne waar, den Hertog
te doen geworden. Deze zelfs vergat zich in
driftigeu kout met de uitgenoodigden, welke
naast zijne zijdo gezeten waren.
Welnu riep hij opwellend in eene vlaag
van goedwillige luim allen spot ter zijde
Toen ik uit Zwynaarde optrok om hier mijne
Blijdb Inkomste te vieren had men mij die
inkomst toch zoo nog al aardig doen te ge-
moet zien.
Aan lastertaal hoeft er nimmer geloof
gehecht te worden, edele Vorst, antwoor-
de de Deken der burgerij.
He, he ware ik slechts mij zeiven te
rade gegaan, zoo had ik begonnen met mijne
inhuldiging in andere Bteden te doen vieren,
en Gent had mij niet dan het laatste in zijn
net gelokt.
Daaruit blykt dan toch ten minste
onderbrak een Schepen van de Keure, wien
die losse vrijpostigheid des Hertogen aanstoo-
Vooruit leert immers
Wat zijn de groote feiten die desocia-
- listische regeling der maatschappij
direkt van de kapitalistische saraen-
leving onderscheiden
Om te beginnen dat allen werken
moeten en de luiaards, levende op
- rente of de arbeidsvrucht van anderen,
de keus wordt gelaten voortbrengen,
verhongeren of zich op eene zachtere
wijze zelfmoorden. - (16 1 92).
Dus de personen zullen geen rijtuigen
mogen bezitten om het gevaar te voor
komen luiaards te kweeken.
Daar ze nochtans, volgens dit blad ons
leert, niet afgeschaft worden zullen zij
dus moeten toehooren aan burger de
Staat, de algemeene voorzienigheid.
Maar alsdan zal de Staat citoyen-koet-
siers moeten hebben.
De vraag is echter nu Zal het bestu
ren en leiden van een rijtuig aanzien
worden als maatschappelijk werk dat ook
voortbrengen a zal heeten.
Wat is alsdan - voortbrengen Men
staat immers tusschen voortbrengen of
verhongeren, het is dus goed te weten wat
men daardoor verstaan moet.
Voor de socialisten staan alle werken
op denzelfden voet pikken en maaien is
juist hetzelfdo als distelen steken.
In geval dus een rijtuig voeren voor
citoyen de Staat, ook voortbrengen is
zal de koetsier juist zoo lang met zijn tuig
rondgaan als de maaier verplicht is zijn
ervaren arbeid af te leggen.
Zullen alsdan allen geen koetsier willen
spelen Als er nu zooveel liefhebbers
zijn wie zal het stieltje uitoefenen mo
gen
Een gunsteling van Ansoele Maar
alleu zijn gelijk en door hunne opvoeding,
beloven de socialisten, zullen allen in
staat gesteld worden al de stielen uit te
oefenen.
Allen zullen dus koetsier kunnen
spelen.
Graag zouden wij willen te wete komen
wat een koetsier heeft voortgebracht
wanneer hij een uur of twee een lief
hebber van rijtuigen en rijden heeft rond
geslenterd
Wat nut heeft de algemeenheid daaruit
getrokken? Wat heeft hij de maatschappij
geleverd, om volgens het woord van Bebel
iets terug te krijgen. Deze zegt immers in
Zijne Vrouw - Hij krijgt wat hij de
maatschappij leverde, niet min, niets
meer.
Zal men mij antwoorden Een voor
allenallen voor eendan vrage ik mij af
wat nut ik trek, wat genoegen ik heb om
dat mijn gebuur of ik zelf dien tot het
vermaak van een ander. (Vebvolg.)
tot middernacht
Zondag 29 Augusti 1897, dienstdoende
Apotheker: Mr Van Tylborg, Lange
Zoutstraat.
telijk was dat het niet zelden goed is een
andermans raad te volgen.
En nochtans vervolgde Karei allengs-
kens en bniten zijne wete vergramd, met daar
gisteren op die vrijdagmarkt te komen knie
len, om uwe voorrechten af te eischen en mij
er nieuwe te onttruggelen, hebt ge toch een
weinig met mijn gezag gespeeld, en mijne
lankmoedigheid willen op den toetssteen zet
ten. Ik kon zulks voor eene onbeleefdheid
nemen, die zoo wel een weinig verre ging,
geloof me.
Edele Vorst, viel hem aanstonds de
Grootdeken der wevers in de rede, wij
doen niet steeds wat wy willen als het volk
ons in den rug stoot, moeten wij wel vooruit,
'ten ware wij ons liever lieten onder de voe
ten trappen.
- He ja, ja, uwe ambachtslieden laten
zich zoo gemakkelijk niet leidenmijn geëerde
vader zaliger mocht het eenmaal bitter on
dervinden... Doch om 't even. Ik heb myn
woord gegeven om de voorgestelde grieven te
onderzoeken.... en....
Daarom hoeft de Vorst toch dit woord
niet te houden snauwde een klein onder
komen manneken op wiens gelaat men valsch-
heid en lage fleemerij lezen kon, om by
dit gespuis rust te krijgen, belooft men
doch men maakt geene schuld.
- Ellendeling knarsten eenige der
uitgenoodigden want wie die woorden daar
had geuit, maakte deel van 't Magistraat, en
TE AALST.
Een krachtig pleidooi ten voordeele
van diea wensch van 't gansche Land van
Aalst was 't over eenige jaren verschenen
boekje van M. L. Bethune. t Is eene
volledige verzameling van de meest af
doende bewijzen van de noodzakelijkheid,
van het nut, van de rechtvaardigheid der
daarstelling eener nieuwe burgerlijk-
rechterlijke omschrijving in Oost-Vlaan-
deren, bevattende 't Land van Aalst, met
de Stad Aalst voor hoofdplaats.
Zelfs eindigde 't boekje met de bewijs
voering in België gansch niet over
bodig dat de oprichting der nieuwe
Rechtbank veeleer voordeelig dan nadee-
lig voor Staatsschatkist zou zijn.
Ondanks die welsprekende memorie,
ondanks het flink optreden der H. H.Van
Wambeke en Woeste in de Kamer van
Volksvertegenwoordigers,ondanks de aan
moedigende woorden des heeren minis
ters, is er nog geen beslissende stap
voorwaarts gedaan om den wensch der
Aalstenaren te verwezenlijken.
De zaak is nochtans volledig onder
zocht. Wat mag er dan toch de ambte
naren van 't ministerie wij gelooven
aan de persoonlijke toewijding van den
minister weèrhouden eeuen toestand
te doen ophouden zoo schadelijk voor een
aanzienlijk d^el der natie
't Schijnt dat men in 't ministerie onzen
wensch als billijk, zijne verwezenlijking
als nuttig en voordeelig aanziet doch
bezwaren van bestuurlijken aard, de in
richting en herinrichting van griffie en
grondpandbewaring aanbelangende, stel
len zich daar tegenover en men zegt ze
onoverkombaar.
Eiwel, moeielijkheden zijn er wel,maar
ze zijn niet onoverkombaar.
't Bewijs er van is dat 't ministerie van
rechts- en dat van geldwezen ze nog tegen
gekomen zijn, die moeielijkheden, en
ze overwonnen hebben. Niet eens, maar
meermalen.
Een besluit van 't voorloopig bewind
(16-30 October 1830) richtte het Rechter
lijk Arrondissement Verviers in, samen
gesteld uit de vroeger van 't Pruissisch
Arrondissement Malmédy deel uitma
kende, Cantons Aubel, Herre, Limburg,
Spa, Stavelo en Verviers.
Ten gevolge van 't vredes-verdrag van
19 April 1839 moesten de rechterlijke
omschrijvingen der provinciën Limburg
en Luxemburg opnieuw worden afgetee-
kend.
Den 5 Juni 1839 werd bij 't voormalig
Arrondissement Hasselt het bij 't Hol-
landsch Arrondissement Roermond be
hoord hebbende Canton Achel gevoegd,
doch 't Canton Borgloon werd ervan afge
trokken om gevoegd te worden bij 'tnieuw
Arrondissement Tongeren, dat samenge
steld werd uit 't Canton Bree, vroeger bij
enkel om den Hertog te believen had hij ge
meend dien vuile laster te moeten uitkramen.
Wie zulke taal durft voeren, sprak
de Stoute met nadruk, terwijl hij zijnen stij
ven en scherpen blik in 't oog zond van wie
hem zoo onheusch had onderbroken, is
onwaardig het volk te vertegenwoordigen
en onder de leden van eon Magistraat, als dit
van Gent, geteld te worden. Voor 't overige,
mijne Heeren van dit Magistraat, vervolgde
Karei, die nu den vernederden en onthutsten
vleier den rug had gekeerd, wel wil ik
bekennen dat gij u bijwijlen in de onmoge
lijkheid bevindt aan den volkswil te weder-
staan doch wordt u dit eene reden om het
bestaan van zekere geheime vergaderingen
voort te dulden, die alleen gehouden worden
om te zoeken hoe gij mij ter wedergave van
uwe voorrechten zult dwingen
Wat riepen er eenigen, verwonderd
over dergelijke aantijging geheime verga
deringen in Gent
Daar weet gij niets van Dat antwoord
had ik voorzien. Doch ik weet, ofschoon maar
halvelings, dat er by mijne intrede in Gent,
onlusten zouden plaats gegrepen hebben.
Men had mij zelfs laten hooren, dat de Zot-
tenstoet van S'-Lieven met de oproermakers
de hand aan 't werk zou slaan.
Men heeft gelogen, onderbrak Mi-
chiel Overloop, Schepeue van de Keure, wiens
loffelijke verontwaardiging ten minste toch
van eene echte onwetendheid in de zaak go-
't Arrondissement Roermond behoorende,
en uit de aan België gebleven gemeenten
van 't Rechterlijk Arrondissement Maas
tricht.
Den 6 Juli 1839 werd, in de Provincie
Luxemburg het Rechterlijk Arrondisse
ment Saint-Hubert opgeheven en 't nieuw
Arrondissement Aarlen ingericht 't Ar
rondissement Neufchateau werd in drie
deelen gesplist de Cantons Etalle, Fau-
villors, Florenville en Virion werdeu bij
de aan België gebleven gemeenten van
't Arrondissement Luxemburg gevoegd
om't Rechterlijk Arrondissement Aarlen
uitte maken, de Cantons Houffalize en
en Vielsalm, samen met 't Canton Bas-
togne, van 't voormalig Arrondissement
Saint-Hubert, werden bij 't Arrondisse
ment Marche gevoegd, eindelijk de over
blijvende gedeelten der Arrondissementen
Neufchateau en Saint-Hubert maken de
omschrijving Neufchateau uit.
Eene geheele omkeering, zoo als men
ziet.
Den 1 April 1870 werd de gemeente
Bolland afgetrokken van 't Rechterlijk
Canton Dalhem en 't Rechterlijk Arron
dissement Luik, om ingelijfd te worden
bij 't Rechterlijk Canton Herve, Rechter
lijk Arrondissement Verviers.
Eindelijk, den 29 Mei 1871 werd het
gehucht Mont-S'-Hadelin (gemeente Olne)
afgetrokken van 't Rechterlijk Arrondis
sement Luik (Canton Fléron) om ingelijfd
te worden bij 't Rechterlijk Arrondisse
ment en Canton Verviers waartoe de ge
meente Olne reeds bohoorde.
Dit 't voorgaande ziet men, dat de
inrichting van het Rechterlijk Arrondis
sement van Aalst de eerste verandering
niet zou zijn aan de rechterlijke omschrij
vingen in België toegebracht en zeker
niet de belangrijkste. R. D. S.
Na God buiten de maatschappij gecij
ferd te hebben, moet Dendergalm eene
basis zoeken voor het eigendomsrecht.Wij
hebben immers beweerd en bewezen dat
door het loochenen van het bestaan van
God en van de onsterfelijkheid der ziel
dit recht zijnen echten en stevigen steun
verliest.
Als de hemel hier op aarde te zoeken
is, waarom zouden die ongelijkheden be
staan,die wij in onze huidige samenleving
bestatigen moeten Is iedere mousch
niet gelijk Hebben allen niet dezelfde
natuur Waarom is de eeno rijk, de an
dere arm Met welk recht heeft do eene
te veel de andere te weinig
Maar, zegt men, die toestanden be
staan, gij moet ze aanveerden Aan ver-
anderiug valt niet te denken. De wetten
bestaan, de belangen der beschaving
eiechen het.
Dat is wel, geloof ik. de bewijsvoering
van Dendergalm.
Doen wij echter, wat hij nooit doet als
hij onze artikelen bespreekt, geven wij
tuigde men wil, vermeen ik, de Gentena-
ron bij u iu 't zwart doen boekeu. Edele
Vorst, geloof mij en wees er van overtuigd
de Gentenareu denken aan niets wat zelfs
naar muiterij mag zweemen. Na wat er giste
ren zoo al erg ter Vrijdagmarkt gepleegd
werd, wil het volk zich voortaan stil houden.
Zulks hope ik ten minste, antwoordde
Karei terwijl de vorige ernst terugkwam
sedert hetgeno hun over dertien jaren is we
dervaren, mag nimmer hun de onwentelings-
zucht bekruipen. Wat dit afschaffen betreft
van de wet op de granen....
Bekreun u daar niet om, Vorst, viel
Mijnheer Van Halewyn hem in de rede het
wordt u Blechts van eenige muiters gevergd.
Weet gij dat wel zeker vroeg de Her
tog, aan wiens onderzoekend oog, de bedwon-
gene en stuursche houding van de leden des
Magistraats, in dit oogenblik niet ontsnapte.
Nauwelijks had Karei die vraag geuit, of
een paadje trad iu de zaal en ging tot bij den
Vorst, wien hij eenige woorden in hot oor
fluisterde. Zichtbaar was die hofknaap aan
gedaan zijn gelaat was bleek, gansch zijne
houding verried de hevigste zielsontsteltenis.
Bij 't vernemen van 't hem aangebrachte
nieuws, was Karei ijlings opgevlogen alsof
hij van eenen electrischen schok ware getrof
fen geweesthij sloeg met do hand, waar
mede hij zijn kristallijnen drinkbokaal om
knelde, dermate hevig op het tafelbord dat
hem de Bcherven in het aanzicht sprongen,
zijne eigene woorden terug opdat hij ons
niet van ontrouw in de aanhaling be-
schuldige wat wij zeker teu zijnen lasto
zouden kunnen leggen.
Hij schrijft
Zoolang het eigendom zal bedreigd
- zijn in zijn grondbeginsel, zal het niet
- aan opofferingen ontbreken om het te
- omringen met een onveruielbare ves-
- ting. Zijne zaakis de zaak van geheel
8 het menschdom waarvan bet een onmis-
baar bestanddeel, de onontbeerlijke
vollediging is..Overal waar de mensche-
lijke persoonlijkheid zich „uit, tot zelfs
b in zijne diepste gezonken vertegenwoor-
digers zien wij het denkbeeld van eigen-
8 dom zich met haar openbaren, en ont-
wikkelen waar het ontbreekt ver-
dwijnt zij weldra.
Dit maakt zijne kracht, zijne reden
van bestaan, zijn wettigheid.Het eigen-
dom put zijne gegrondheid uit de na-
tuur, uit de werking die het volbrengt,
uit de noodwendigheden waaraau het
beantwoordt.
Deze basis onbetwistbaar volgens ons
en onafhankelijk van de Godsgeleerd-
heid, is zoo onverdelgbaar, als de beste
theorie op het eigendom.Wij besluiten.
Het zou dwaas wezen, te zeggen, dat
door het denkbeeld van God weg te no-
men, men de basis van het eigendom
a vernietigt, het zou niet minder dwaas
b zijn te beweren, dat het liberalisme de
verloochening is van God, en we heb-
a ben reeds gezegd, dat Denderbode oen
derde dwaling begaat wanueert hij be-
b weert, dat het liberalisme slechts de
evenknie is van het socialism of van het
collectivisme, dat wil zeggen van de
verloocheniug van allen eigendom.
Welke de onvernielbare vesting is die
de opofferingen rond het eigendomsrecht
zullen oprichten, weten wij niet en be
kennen ootmoedig niet te begrijpen wat
door dien volzin bedoeld wordt.
Zijne zaak, luidt het verder, is de zaak
van heel het menschdom waarvan het een
onmisbaarbaar bestanddeel is.
Dat zullen voorzeker de socialisten be
twisten wij zullen hun Eldorado iu de
verlokkendsto kleuren voorschilderen en
zoo zal de twist weerom terugkomen op
de kwestie der grondbeginsels.
Dendergalm geeft een driedubbele
basis aan het eigendom.
a),de natuur
b) de sociale noodwendigheden
c) de burgerlijke wetgeving.
Onderzoeken wij die punten. Eerst de
natuur. Wanneer meu do ziel van den
mensch loochent, wordt het tamelijk
dwaas de natuur in te roepen. Wanneer
de menschelijke natuur dezelfde is als de
dingen die ons omringeu en waarop de
eigendom zich zou moeten uitstrekken
waaruit vloeit ons dit recht Do mensch
is stof, alles wat ons omringd is stof en
uit welken grond matigen wij ons die
stoffelijke dingen aan
Omdat wij machtiger zijn
Maar is de macht het recht 1 Opgepast
en hij riep met woede
-Bij het Kruis des Heeren wes hun,
wee u hier allen die mij leugenen voor waar
heid verkoopen wilt. Ja weet gij, mijne
schoone jonkers en trouwe raden, wat er
zoo al rondom ons in Gent gepleegd wordt,
terwijl wij ons met bekerklinken hier onledig
houden Wel de stad verkeert iu vollen op-
staud S'-Lievens-Zotten, bij hunne terug
komst der bedevaart, hebben het sein van
den oproer gegeven, en 't volk ter Vrijdag
markt te wapen opgeroepen. Plottere de ver-
ialedijdiug de daders van dit helsch beslaan
voer de Hertog voort met beklemde woede.
- Maar, edele Vorst, waagde een der
uauwezenden er bij te voegen toch mag
het gebeuren dat de paadje u de zaken wel
wat te zwaar heeft opgegeven.
Daar, luistert maar, gfng Karei
voort ik hoor het muiten tot in do zaal
hier dommelen.
En inderdaad men kon er het schokkend
tinten ontwaren van de noodklok, welke men
inS'-Jacobstoren klepte, en duidelijk vernam
men huilen en tieren dat bij vlagen uit de
verte tot in 't paleis weergalmde.
De Hertog was bleek als een doode gansch
zijn hof en al de omstanders wachtten met
innigen angst op den uitslag van het ge
beurde.
Twijfelt gy er thans nog aan vroeg do
Hertog van Bourgondië Vooruitdaar zal
een einde aan komen. Mynheer Van Grut-
voor de besluiten die de socialisten er
zullen uittrekken. Indien de macht recht
is, zullen zij ook het recht hebben wan
neer de macht in hun handen is.
b) Een tweede basis is de burgcrlijko
wetgeving. Indien een positieve wet het
eigendomsrecht scheppen kan, zoo zal
eeue andere wet ze even goed kunnen af
schaffen. Wat wetten maken, kunnen
wetten afbreken.
Wij roepen de geuzcrij dan eene tweede
maal toe Opgepast voor de bgiekder
socialisten
Eindelijk komen wij tot de maatschap
pelijke noodwendigheden.
Dat ook kan tegen do redevoeringen
der socialisten geen vasten steek houden.
Zij houden ons eene andere samenleving
voor waar dit recht is afgeschaft. En vau
dit oogenblik verliest die bewijsrede zijne
volle kracht. De uitslagen, de werkingen
die het voorbrengt ook worden door do
socialisten betwist en daartegen stellen
zij die beschrijvingen hunner samenle
ving op gemeenschappelijk bezit go-
bouwd.
Een argument ten voordeele van het
eigendomsrecht is dit voorzeker voor ons,
maar wij vinden het te broos om als
grondbeginsel te dienen voor het eigen
domsrecht, wiens rol zoo gewichtig is.
Het kan dit recht slechts staven.
De socialisten zullen met de woorden
van zekere geuscho scbryvers antwoor
den De maatschappelijke omstandig
heden,'t is wij, die ze scheppen 1 Gy
spreekt van schoone uitslagen van privaat
bezit, met algomecn eigendom zal het er
nog veel mooier toegaan I
Wij hebbeu ongelijk, beweert Dender
galm de socialisten gelijk te geven, wan
neer zij uit de materialistische stelsels
tot het besluit komen algemeen bezit to
maken.
Wij zeggen Als redeneering is dat
juist van het oogenblik dat men die stel
sels aanneemtmaar wij, katholieken,
wij betwisten ze, wij loochenen ze en
komen alzoo tot een ander besluit op
gansch natuurlijke wijze.
Geuzerij en socialism gaan van het
zelfde standpunkt uit, indien zij konse-
kwentzijnen logiek redeneeren, moeten
zij tot dezelfde besluiten komen Ophef
fing van privaat bezit.
Hooger Onderwijs. De derde
zittijd der middenjury door het Gouver
nement ingesteld voor het toekennen der
wettelijke academische graden zal iu
voorkomend geval, in den loop van Oc
tober-November aanstaande, geopend
worden.
De inschrijvingen zullen genomen wor
den in do hoofdplaats van elke Provincie,
vau Maandag 13 tot Donderdag 23 Sep
tember aanstaande inbegrepen.
De reeipiendarisseu vau Ooat-Vlaan-
deron mogen zich allo werkdagen wenden
tot den afgevaaadigde van het Departe
ment van Binncnlandsche zaken en Open
baar Onderwijs, iu het Provinciaal Be
stuur, 2* afdeeling, A, vau 9 tot ,11 uren
's morgens en van 2 tot 4 u. "s namiddags.
huse, eene wacht wapenknechten mot u go-
nomen en te velde getrokken tegen dat roo-
ivolkje, dat rijp is voor do strop. De
sekretaris Kychard Utenhove zullen u op den
tocht gezelschap houden en nu, vertrek en
breng mij nieuws over het gevaar, 't welk wij
hier loopen.
De drie trouwe raden van den Hertog ste
gen te paard, en weldra bevonden zij zich in
den vollen drang der menigte, welke langs
alle omliggende straten naar de Vrijdagmarkt
heenstroomde. Toen verzochten zij het volk
om het roekeloos opzet niet verder te drijven,
en de tegenwoordigheid van hunnen Vorst
toch mot onderdanigheid te willen huldigen.
Maar zij vermochten niets op die opgeruide
scharen, welke bij het oorverdoovend roepen
van weg met de graanaccijnzen ter helle
HET VREDETRAKTAAT VAN GaVEHE hen als dlli-
zelig deden worden. De sekretaris des Herto
gen had wel te zeggen dat zijn meester hunne
klachten met welgevallen zou aanhoorea, dat
hij hun zelfs volkomen kwijtschelding schon
ken zou. Niets kon gelden. Door den drank
en de woedende rooverstaal hunner aanleidera
tot het toppunt der razernij opgevoerd, sche-
nou zij met ongeduld het sein te wachten om
hnnne snoodste lasten hot te vieren. Het
zwoer allesdat men niet wijken zou vooraleer
hun de Hertog do cednlle had overhandigd,
waarbij het vredetraktoat van Gavere vernie
tigd en zij het genot hunner oude voorrechten
zouden terugkrijgen. (Wordt voortgezet.)