Zondag 12 September 1897.
5 centiemen per nummer.
52s* Jaar 5192,
Kunststielen
St-Lievens-Zotten
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Wat schijnheiligheid
DeWerkstakingen in Juli.
De Belgische Volkshond
Vlaamsch-Christene Volkspartij
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Culque
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, 11 September 1897.
"Wij hebben reeds gezien dat Vooruit
het gebruik der rijtuigen uit zijnen toe
komststaat niet zal verbannen, alhoewel,
volgens Millio, alias Edward Staute-
mas, persoonlyke diensten er volstrekt
zullen onbekend zijn. Wie te paard wil
rijden, schreef hij, zal zijn paard zelf
moeten zadelen, want de socialisten dul
den geene arbeidsverspilling.
Daaruit reeds zouden wij het besluit
mogen trekken dat die groote hervormers,
de ferme steunpilaren der samenleving
van morgen, niet eens weten wat zij in
de plaats zullen stellen van het gebouw
dat zij met zooveel woede aanvallen.
Doch daarover hebben wy reeds koste
lijke bekentenissen.
Laat ons Vooruit verder onderzoeken
Het blad van het Qarenplaatseken van
Gent schrijft
Wij hebben nog die beschuldiging
m gehoord,dat in do socialistische samen-
loving vole kunststielen zouden ver-
dwijnen.
Niets is ongerijmder. Wij kennen
- geen andere stielen die hunne matten
zouden mogen oprollen dan deze van
a koning, rentenier, deurwaarder, en
misschien ook voor een groot deel de
a kloefkappers en roggebroodbakkers.
Wy weten reeds waarom de deuwaar-
ders verdwijnen zullen. Als de socialisten
meester zullen zyn, dan is het uit met
alle misdaad. De menschen zullen alsdan
ware engelen zijn onbekwaam tot elke
slechte daad.
Dat is eene schoone belofte maar als
wij nagaan welke jannen en kerels men
bij de socialisten vindt, dan vraagt men
zich af of de socialisten die alle mirakels
afschaffen, het zijn immers materia
listen niet het, grootste wonder gaan
doen. Als men nu eens ziet wat er gebeurt
in de wereld der socialisten dan kan
men reeds een voorsmaakje hebben van
hetgeen er laters zal voorvallen en als
dan zal men tot het besluit komen dat
het getal deurwaarders zal verdubbelen.
Laat ons over die dwaze beloften
heen stappen.
Vooruit gaat voortWat de kuust-
stielen betreft die zouden een onge-
meene vlucht nemen.
Voor wie werken nu schilders, beeld-
houwers, muziekanten, bloemisten,
rijtuigmakers, photographen, steen-
- drukkers?
Voor het geringste aantal der men-
schen, alleen voor de rijken.
Voor wie zouden ze dan werken
b Voor allen I De kunstsmaak van allen
zou ontwikkeld worden, wie zou hem
niet voldoen Waar is de beschaafde
mensch die niet een paar schilderijen,
fijne gravuren, eenige rare bloemen,
b eene piano of wat ook zou willen be-
zitten
Gij ziet, lezer, hoe eenvoudig. Er zijn
er in soorten en voor elke goesting.
(146 7.)
12"» VERVOLG.
Achteruitachteruitwat hebt gij dan
wilt ge dan, vermetele lieden....
Om Godes wille, sla niet meer, fluis
terde hem in 't oor Mynheer van Gruthuse,
die aan des Hertogen zijde draafde. De
hemel weet wat ey ons onder die muiters te
worden staat, indien gij 't dus nog verder
aanlegt.
En inderdaad, die welke de woedende
Vorst had weg geduwd, bruisten op in tegen
stand de onversaagdaten hielden zich reeds
tot vechten gereed, toen er een man, welken
de hand van Karei duchtig had geraakt, zich
ijlings omwendde en de armen kruisend, den
Vorst spottend in 't aanzicht zag, en hem
hoonend toesnauwde
Sla, sla voort, mijn geduchte Heer en
Meester, wij zijn daarom uwe onderdanen en
gij onze Hertog doch dat nimmer de man
nen van uw gevolg het wagen ons te raken,
want wij zouden hen niet sparen, zoo als wy
het u doen, genadigen Vorst.
Wij vragen ons af of dit ook als maat-
schappelijken arbeid zal geteld worden
die recht zal geven op de noodige ver-
bruiksmiddeleu
In dit geval vrees ik erg dat do maga
zijnen van beelden, van bloemen,van foto-
grafiön zullen opgepropt zijn, terwijl de
graan-en hooizolders ledig zullen zijn.
Want iedereen zal schilder zijn, zal voor
schilder mogen leeren, zoo beloven ons
de groote chefs als zij van de opvoeding
van eenen socialist spreken.
En de toonkunstenaars dan? Die zullen
hunne kunde langs de straten mogen ten
toon spreiden en daarna dezelfde beloo
ning als de mijnwerker, steenkapper of
graver ontvangen
Zoo zal het gaan schilderijen, fotogra
fies te veel, brood en kolon te kort.
Eenige stielen zullen liefhebbers vinden,
andere geen.
Maar beloven is gemakkelijk, zooveel
te meer wanneer zij gedaan worden aan
goedzakkige socialisten die alles voor
klinkende munt aanveerden en aan wie
de groote chefs de grootste dwaasheden
doen slikken. Die groote woordvoerders
doen het dan ook zooveel te stouter daar
zij in hunne slachtoffer het ongelukkig
en onmenschelijk gedacht hebben inge
pompt dat alle tegenstrever een ver
kochte, is en eea verrader der werklie
den. Dit zijn bij de rooden de schoone
gedachten van broedermin en vrijheid die
den hoeksteen uitmaken voor het maat
schappelijk gebouw van morgen. Och
arme 1
- Wij, schrijft H Land van Aelst,
n wij roepen elk tot getuigen sedert
4 jaar dat de strijd duurt, is er een
n onbeleefd, onbetamelijk of smadend
woord in ons gazet verschenen tegen
a eenen priester Pijnelijke waarhe-
n den moeten wij schrijven ja, om
- de verergenis te doen ophouden,
altijd met eerbied, b
Vooreerst deze regelen bevatten eene
zoo grievende als lasterende beschuldi
ging, namelijk, deze dat onze zoo eerbied*
weerdige priesters verergenis geven
en dit bij zoo verre dat er, tegen dit
kwaad, in 't Land van Aelst moet ge
schreven worden.
Die beschuldiging is klaar en duidelijk
uitgedrukt't Land van Aelst moet do
priesters van Aalst openbaarlijk laken
omdat ze verergenis geven.
Wij vragen het kan men nu eene snoo-
re, eene lasterlijkere beschuldiging
tegen onze priesters uitbrengen
Randt mijne gezalfden niet aan roept
ge,schijnheilige held,maar ge doet meer
ge lastert ze op de schandelijkste wijze...
A.h 1 ge roept elk tot getuige dat ge
nooit een onbeleefd, onbetamelijk en
smadend woord tot eenen priester hebt
gericht
Hebt ge dan vergeten schijnheilige man,
dat ge onlangs nog Z. H. Mgr Stillemans
aan Oaïphas hebt vergeleken, aan eenen
onrechtveerdigen rechter, aan eenen
rechter die zich door de rijken heeft laten
omkoopen
Hebt ge dan vergeten, schijnheilige
man, dat ge de Eerw. HH. Dekens,
Pastoors en Onderpastoors, de Eerw.
Paters Jesuïten hebt uitgescholden voor
lieden die om geld, om 't drinken van een
glas wijn, om als vriend in de rijke salons
te mogen verkeeren, de belangen van den
Godsdienst en van de Werklieden ver
raden
Hebt ge dan vergeten, schijnheilige
man, dat ge den E H. Ponnet Onderpas
toor hier te Aalst, logenachtig, ja, zelfs
lasterend beschuldigd hebt van. uit poli-
tieken haat en wrok, met het H. Sacra
ment door een klein straatje te trekken,
om de poorten van Chipka niet te
moeten voorbijgaan
Hebt ge dan vergeten dat ge de dienst'
doende Priesters en de Eerw. Paters Jo-
suïten van Aalst, beschuldigt van predi
katiën te houden die tot onvermijdelijk
gevolg moeten hebben van de geloovigen
uit onze kerken en kapellen te verjagen
Hebt ge dan vergeten... maar meer dan
genoeg hebben wij aangehaald om ten
overvloede te bewijzen dat Het Land van
Aelst, do priesters op de schandelijkste
wijze bijna wekelijks beleedigt, versmaadt
en zelfs lastert, en zich dus, gelijk het
schrijft, aan wraakroepende zonden schul
dig heeft gemaakt I
Bij S'-Joris viel de Stoute uit, die
in den spreker eene oude kennis terug vond
en begon te bevroeden dat hij gevaar liep.
Mij dunkt ik zie dien kerel niet voorde eerste
maal.
De andere hernam
Heeft Bloc u eergisteren in het kasteel
van Zwijnaarde niet gezegd dat gij hem nog
eerlang zoudt hebben terug gevonden. En gij
ziet het wel, voegde er zacht de gebannen
muiter by, hij heeft zijn woord gehouden.
Ter zelfder tyd verdween hy tusschen de
menigte en liet dus gelukkig het voorgeval
lene daarbij blijven.
Karei van Bourgondië vervolgde zijnen
weg naar het Hooghuis. Lodewijk van Grut
huse trok hem op nieuw bij den arm en fluis
terde hem binnen 's monds
Edele Vorst, ik smeek het u nogmaals,
bedaar u wij loopen hier levensgevaar. En
dan alle oogenblikken kunnen die verdwaal
den naar uw paleis heenstormen, waar uwe
dochter zich bevindt en uwe juwoelen zijn.
Gaat gij zoo voort, zoo is het met ons gedaan.
Ik zal mij dan van dien hoop ellendelin
gen laten onder de vooten trappen beet
Karol zijnen hoveling toe
Zie maar, zie maar ginds, ging Grut
huse voort en zeg mij dan of mijn raad
Dat is de titel van een schrijven iu het
Arbeidsblad dat de oogen der werklieden
zou moeten openen. Twintig werkstakin
gen zijn in Juli aan het arbeidsambt be
kend gemaakt geworden. Het aantal
werklieden dat in werkstaking is geweest
heeft 20800 bedragen, behoorende tot 56
gestichten.
En den uitslag, zal men vragen
Eene wezenlijke ramp. Slechts op 3
plaatsen voor 395 werklieden is de sta
king gelukt, daarbuiten overal mislukt.
In do verschilligo gestichten zijn er 270
werklieden bepaald doorgezonden beue
vens vele anderen die hetzelfde lot te
gemoet zagen, zich niet weer hebben
aangeboden.
Voor meer dan 20500 werklieden is
het staken van hun werk een onheil, een
ongeluk geweest. Wat zij er hebben door
geleden, wat hunne familie heeft onder
staan in dien rampzaligen strijd, zal
geene pen beschrijven. Wat al tranen
die werkstakingen doen vloeien hebben
bij moeders, vrouwen en kinderen zal
men nooit begrijpen kunnen.
De werkstaking is een tweesnijdig wa
pen waar naar men niet lichtzinnig weg
grijpen mag. Al te dikwijls nochtans
nemen de werklieden er hunne toevlucht
toe zonder overlegd te hebben of zij eenige
middelen hebben dien ongelijken strijd te
voeren met hoop op welgelukken. Zij
gelooven al te gemakkelijk de uitzinnige
en verleidende beloften welke hun door
volksopruiers gedaan worden met het
vuige doel ze in hunne netten te vangen
zij laten zich blinddoeken over hunnen
eigenen toestand en over dien van
hunnen tegenstrever.
Zoo komt het dat zy, zoo dikwijls het
De hertog zag in de richting, hem door
zijnen raadsheer aangeduid, en iu de verte
bemerkte hij eene talrijke, van hoofd tot teen
gewapende groep, die slechts het sein scheen
te wachten om den komenden Vorst tege
moet te trekken, hem verderen doortocht te
ontzeggen en hem misschien te slaan. Aan
het hoofd dier kerels bevonden zich de drie
bannelingen, bij welke Matthys Bloc, hevig
stond te gebaren, als of hy zijnen makkers
vertelde hoe hem de hand des onvoorzichti-
gen Hertogen had gehavend.
Bij mijns vaders ziele, eenmaal zal hun
mijne wraak dit toch vergelden knars-
tandde Karei van Bourgondië, die toen den
vertoornden leeuw geleek, wien de boeien
het niet meer toelaten zijne tergers nog aan
te grijpen.
Het gerucht, welk in de straten heerschte,
liet gelukkig die laatste woorden des Vorsten
van de menigte onopgemerkt. Eindelijk, na
veel poogens, mocht de Hertog het Hooghuis
bereiken daar stapte hij uit den zadel en
stoof de woning binnen met eene haast, die
niet weinig te kennen gaf hoe zeer 't den
Hertog op de ziel woog, zich in eenen derge-
lijken toestand te bevinden. Tusschen de
burgers, die aan den voortrap van het Hoog
huis stand hielden, bevonden zich echter tal
rijke hertogsgezinden, die by Kareis aan-
koleken blazen, lijk ons volk zich uit- I
uitdrukt.
Aan wien is do verantwoordelijkheid
der huidige ramp
De socialisten dragen zeer verre uit de
grootste schuld. Hunne lage ophitsingen
ten gevolge gingen 18000 koolmijners in
staking. Het voorwendsel was eene ver
andering in de werkhuis-verurdening be
letten, maar het eigenlijke doel was eene
beweging op touw te zetten om eene alge
meen socialistisch syndikaat voor kool-
mijners te stichten. De roode menners
handelden zoo met het vooruitzicht op de
wet der vakvereenigingen welke welhaast
door onze Volkskamer gestemd zal zijn.
De socialisten beloofden alles om de
arme drommels iu 't garen te jagen.
Duitsche, Engelsche, Fransche werklie
den gingen tonnen goud afzenden om
hunne broeders uit de Borinage te onder
steunen.
Do groote chefs gingen er zelf naar toe,
maar kwamen van eene kale reis terug.
De Fransche socialisten laten zich zoo
goedsmoedelijk niet aftruggelen lijk onze
communards meenden.
Hier in ons land zelf wierden ze verraden
en in den steek gelaten. De hulpgelden
kwamen niet af of waren verro ontoerei
kend. Do millioenrijkeAlfred Defuisseaux
gaf 200 fr.
Dat.is een klinkende kaakslag in het
aangezicht zijner verleide slachtoffers.
200 fr. voor 18000 werklieden die hun
werk 5 weken lang hebben laten staan
Auseele, die op 't trouwen stond en die
aan" zijne reis naar Zwitserland dacht,
kon niets geven, ten minste nooit heb ik
het bedrag zijner inschrijving gezien. Iu
eene pennetwist nochtans heeft een rood
weekbladje gezegd dat hij eene aanzien
lijke som had gestort. Maar hoeveel zie
dat is do kwestie. Moest men eene spot-
priut van - Le Petit Beige gelooven
dan zou dio aanzienlijke som 2 franks
Hetzelfde valt te zeggen van E. Van
der Velde.
Ons besluit, Werklieden opent de
oogen luistert naar geene roode op
ruiers die, door uw ongeluk een poli
tiek doelwit beoogen en die niet uw wel
zijn maar hun kamerzetelken behertigen 1
Werklieden, opent de oogen I
Uitdaging. Meer dan eens heeft
de schijuheilige held van Chipka ons,
Denderbode, beschuldigd van den priester
te bespotten en ook meer dan eens heb
ben wij 't Land van Aelst uitgedaagd ods
een enkel nummer van Denderbode te
kunnen aanwijzen in 't welk den priester
Wordt bespot, beleedigd of gelasterd als
priester, 't is te zeggen, in zijne priester
lijke weerdigheid of uitoefening van zijn
ambt wordt aangerand. De schijnheilige
man laat onze uitdaging onbeantwoord;
hij zwijgt, hij kan niets aanhalen... Wij
verachten dus zijne laffe beschuldigingen
en de papieren bliksems waarmeè hij
ons bedreigt I...
Wij hebben ten volle vertrouwen in
't gezond oordeel onze medeburgers
komst zich eerbiedig verwijderden en hem
doorgang boden.
Uwe Hoogheid vreeze niets riepen
zij hem toe wij zijn uwe kinderen en die
naars, wij dragen u liefde en eerbied toe
mot ons hebt gij geen gevaar te duchten in
dien het zyn moet, kunnen wij u verdedigen.
Doch Karei gaf weinig aandacht op die
trooBteude woorden. Hij trok binnen en
eenige stonden later verscheen hij in het
balkon van het Hooghuis. Niet zoodra had
het volk hem bemerkt of een ontzaggelijk ge-
Bchreeuw steeg uit de scharen over de breede
plaats tusschen het schallend handenklap-
den hoorde men de woorden wbllbkom
•lekom en van uit de hoogte kon de Vorst
thans een treffend tooneel gadeslaan.
In het midden der plaats en in de laatste
stralen der ondergaande zon, troonde S'-Lie»
vens gulden relikwiekos. Rondom het heilig
dom stonden de monikken van S'-Baafs ge
schaard, die hunnen schat niet hadden willen
verlaten rondom krioelde nog eene aan
zienlijke menigte vrouwen en kinderen van
allen ouderdom. Die hoofdgroep was als het
middenpunt van dit kamp, dat daar zoo
ijlingB de beêvaartgangers en 't ambachtsvolk,
op het goklep der noodklok toe geloopen,
hadden opgeslagen. Meest allen waren zij
met dikke kluppelen gewapend, echter tus-\
EN DE
Zooals wij het reeds hebben aangekon
digd zal de Belgische Volksbond, op zon
dag 19 Sept. aanst. te Brussel, in het
Werkmanshuis Concordia eene hoogst
belangrijke vergadering houden teu einde
een besluit te nemen betrekkelyk de
Vlaamsch-Christene Volkspartij.
Wij laten hier het dagorde volgen aan
de beraadslagingen en beslissing der le
den onderworpen
De Belgische Volksbond
Aangezien er iu België, onder de bena
ming Vlaamsch-Christene Volkspartij,
eene federatie tot stand is gekomen,
waarvan de standregelon in de bladen, en
namelijk in Het Èecht van 29 August!
1897, verschenen zijn
Aangezien do inhoud dezer standrege-
len alsook de uamen der leden van het
bestuur allen twijfel aangaande de strek
kingen en het karakter van voornoemde
Volkspartij wegnomen;
Aangezien de strekkingen en bet ka
rakter van beide Federation verschillend
zijn en voor elk dezer als volgt kunnen
samengevat worden
Voor do Vlaamsch-
Christene Volkspartij.
I. Misprijzen voor de
geestelijken en de gees
telijke overheid en ge
durige aanvallen tegen
de katholieken; aanhit
sing tot den kiassen-
II. Gemis aan ern
stige economische in
richtingen.
III. Vooringenomen
vijandschap voor al de
groepen, die de katho
lieke partij uitmaken,
en huichelarij in de op
roepen tot eendracht
van al de katholieken.
Aangezien het onaan
nemelijk Is voor maat
schappijen en personen
dat zij deel maken vaa
den Belgischen Voljtt-
bond en tevens van
VlaamschChrist ent
Volkspartij
Voor den Belgischen
Volksbond.
I. Welwillende on
derdanigheid aan de
geestelijke overheid in
godsdienstzaken.
II.Inrichting van on
afhankelijke economi
sche werken voor doel
hebbende 's werkmans
zedclijken en stoffel ij-
ken toestand te verbe
en en zijne belangen
erdedigen, ingevol
ge de voorschriften ver
vat in de wereldbrief
Rtrum Novarum en in
het programma van
Mechclen.
III. De eisch eener
politieke zelfstandig
heid, waardoor de
eenheid van al de ka
tholieke groepen steeds
in het oog houdend
de bij den Belgischen
Volksbond aangesloten
verecnigingen, bene
is een billijk deel
'loed, naarmate hun-
belangrijkheid eene
evenredige vertegen
woordiging op de ge
meenzame lijst der ka
tholieke kandidaten bij
de vcrschillige kiezin
gen verzekerd wordt.
neemt de volgende besluiten
1° Aan do bij den Belgischen Volks
bond aangesloten maatschappijen en per-
souen wordt eene maand tijd gegund te
kiezen tusschen den Belgischen Volks
bonden de Federatie met namo Vlaamsch-
Christene Volkspartij.
2° Do Belgische Volksbond dringt op
nieuw op de noodzakelijkheid aan der
groepeering ran al de krachten der ka
tholieke demokratie
a) om te beantwoorden aan het verlan
gen tot politieke zelfstandigheid, door de
werklieden uitgedrukt, voor zoover dit
verlangen vereeuigbaar is met het behoud
schen het ruwe wapentuig door de werklieden
gebezigd, kon meu hier cu daar, ettelijke
degens, dolken, messen eu lansen zien glim
men. Tegenover het balkon had de muiters-
bende plaats genomen, welke zich onder het
gestolen vaan van S'-I.ieveusgeuootschap had
geschaard. Vóór het Hooghuis stonden Kareis
boogschutters en wapenknechten in slagorde
gerungschikt. Naast dezen bevonden zich
beenhouwers, vischverkoopers, schippers en
kaaigasten, die geraadzaam hadden gevonden
zich met de S'-Lievens-Zotten, oproerstich
ters, althans niet in te laten. Het was als
legerden er ter Vrijdagmarkt twee legerkorp
sen, die, ten oorlog uitgerust, het sein slechts
afwachtten om ten dood of leven handgemeen
te worden.
Do zwarte houten puntgevels der 'omlig
gende huizen losten akelig op 't gewoel dier
bonte menigte nit en om het vertoog, dat
zich toen ter plaatB den toeschouwer voor
deed, nog meer statigheid bij te zetten, zag
men den Vorst, in rouw gehuld eu met bleek
gelaat, het hem bestarende volk, van uit het
balkon beheerschen.
Karei, naast wiens zijde zijn vriend Grut
huse en zijn kanselier, de heer Wedergrnte,
stondenbracht de hand vooruit en gebood
stilte. Onmiddelijk sprak de Vorst in de
vlaamsche taal.
dor politieke eenheid tusschen al de ka
tholieken
b) om den goeden uitval der billijke
eischen van de werklieden, ondor econo
misch opzicht, te verzekoren.
c) ten einde den strijd tegen het ver
bond der socialistische democratie mot
goed gevolg te doon.
3° De Belgische Volksbond Jteekent
protest aan tegen de aanvallen van ze
kere katholieken, die de noodwendigheid
van hunnen tijd niet schijnen te kenuen.
Hij verklaart nogmaals er naar te streven
om de oenheid tusschen al de katholie*
keu to behouden door dezelve op do eer
biediging van eenieders rechten te steu
nen.
4° De Belgische Volksboud herinnert
dat zijne gelederen open staan voor allen
die zijne standregeleu aannemen en niet
hem wenschen mede te werken aan de
zedelijke en stoffelijke verheffing des
werkmans, het verkrijgen van den vrede
tusschen kapitaal eu arbeid door do eer
biediging van eenieders rechten en het
verbeteren der betrekkingen tusschen
patroons en werklieden.
Gezien do belangrijkheid dezor zittiug
isi het plicht voor al de Maatschappijen
by den Belgischen Volksbond aangesloten
deze besluitseleu aan hare leden te onder-,
werpen opdat do afgevoordigden zouden
kunnen stemmen volgens de inzichten der
leden.
Al de katholieke en demokratische
bladen van ganscü 't Land zijn het eens
om do handelwijze van 't Bestuur des
Belgischen Volkshonds goed te keuren eu
luid op to verklaren dat de Belgische
Katholieke Werklieden met de scheur
makers van Aalst en elders hoegenaamd
geen gemeens hebben, daar zii als een
man willen optreden voor do eendracht in
do gelederen onzer katholieke partij.
Het is hoogst noodzakelijk dat er maat
regelen genomen worden tegen de man
nen die zich slechts bij den Belgischen
Volksbond hebben aangesloten om,onder
haar schild, de katholieke partij des to
beter, tot hun persoonlijk voordeel, te
kunnen bevechten.
De zittiug van 19 Sept. is allergewich
tigst; van de beslissing der afgevaardig
den zal den .bloei of de verkwijning dos
Bonds afhangen.
Krijgsbewegingen. Tydens do
krijgsbewegingen heersebt er groote be
drijvigheid in sommige dieasten vau het
departement van oorlog. Mon vroeg zich
af hoe een minister, die niet van den
stiel is, er zich wel zou uittrekken.
Welnu, M. Vandenpcereboom voorziet
in alles met die zekerheid van oordcel,
die koelbloedigheid dio hem nooit ver
laten.
De officieren zelf moeten erkennen dat
het militair bestuur in goede, soliede
handen is. Een hunner zegde onlangs
a Wij Lebben nooit een beteren minister
gehad.
Mijn trouwe onderzaten en kinderen,
God boude u iu zijne heilige hoede. Jk ben
uw Vorst en wettige Meester. Gisteren be
loofde ik op het Evnngeiie uwe rechten te
huldigen en te verdedigen gij, daarentegen,
zwoert mij als nwen Vorst te eeren en ge
trouw te zijn.
Ja, ja dit zwoeren wij en met den duren
eede, riepen eenige aanhangers des Herto
gen, die zich onder hot balkon bevonden.
Dan, voor u bon ik bereid te doen al
wat mijne eeren uw welzijn eischen.
Wellekom wellekom leve onze ge
dachte Meester, klonk het door al de
scharen, welke die welwillende woorden iu
geestdrift en liefde voor den Hertog hadden
op doen vliegen.
Matthys Bloc, Brnneel, Oosterlinc ou hooi
de bende over welke zij gedrieën 't bevel
schenen te hebben, bleven stom bij die blijde
opwelling, en blikten op de toejuichen met
nijdige en Borabere verachting. Daar da Her
tog do vlaamsche taal met weinig gemak
sprak en hij dan ook niet gewoon was in die
taal het woord le voeren, verzocht hij ridder
van Gruthuse om in zijne plaats het volk toe
te spreken. Deze trad dus tot bij de leuning
van het balkon en sprak met klare en beval,
lige stem
(WORDT VOORTGEZET).
