Zondag 13 Maart 1898.
3 centiemen per nummer.
Ms{* Jaar 3t44
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Waken
De Moordenaar?
Aalst, - Kieskronijk.
Godsdienst.
Z0NDAGRUST.
Moorsel. toch kontent.
DE DENDERBODE.
Dit blad Yerschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
veer de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwilantiëü door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Guique suum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen ep
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Beeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
uijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zioh te wenden ten Bareele
van dit blad.
Aalst, 12 Maart 1898.
De kiezingen naderen en onze roode
socios beginnen voor goed hunne gelede
ren te vormen. Reeds trekken hunne le-
gersbenden op den buiten af. Daarop bij
zonder hebben zij het gemunt want zon
der dezen kunnen zij nooit de zege be
halen.
Alle middelen door huichelarij en de
grootste slechtheid ingegeven zijn hun
goed. Zij beweren, even als hunne vaders
de geuzen, dat alle middel goed is als het
hun tot het gewenscht doelwit voert.
Daarom, katholieken, niet langer ge
wacht! Caveant,consules Van nu af aan,
op het hevigste, de roode omwentblaars
en sansculotten bevochten en manmoedig
bekampt. Het zyn huichelaars en het
komt er op aan hun lamlendig masker af
te rukken.
- Wij moeteu, schreef een ontgoo-
chelde socialist over korten tijd, wij
moeten tot de boeren gaan als wolveu
in een schapenvel en loenscbe midde-
leu gebruiken om zoodra mogelijk, in
de Kamers te geraken.
Die woorden moeten onze boeren over
wegen en het den rooden op den neus
wrijven als zij zeem aan hunnen baard
willen komen strijken.
Die woorden bewijzen klaar en duide
lijk dat zij van de socialisten niets goeds
hebben te verwachten en dat zij zich wel
moeten wachten eenig geloof te schenken
aan al wat de roode maanbelovers hun
komen vertellen.
Het wachtwoord is gegeven: den buiten
moet overrompeld worden ten koste vao
welke pry ze en het zij gelijk met welke
middelen
De socialisten willen meerderheid wor
den 1
Wat zouden wij duur dien rooden zege
praal bekoopen 1
Inwendige omwenteling, uitwendige
inpalming van wege de groote mogend
heden die ons omringen
Inwendige omwenteling Een alge
meen bloedbad want de vredelievende
burgers zouden een socialisch regiem niet
aanveerden; zij zouden niet willen dat de
maatschappij eene overgroote kaserne
worde waar de bevelvooders, de voet
likkers van Vandervelde en Anseele, al
leen op hun gemak zouden zijn.
De socialisten zouden alles verbeurd
verklaren; zij zouden al de goederen aan
slaan. Zij zouden, in een woord nog
slechter handelen dan de Fransehe roode
sansculotten dor vorige eeuw die ons land
op zoo eon schrikkelijke wijze hebben ge
teisterd.
Onze voorouders hebben zich moedig
verdedigd tegen die woeste beesten uit
het zuiden die hier de kerken kwamen
sluiten, de klokken tot kanonnen ver-
W I E IS
RAAR HET HOOGDUIT8CH
van
EDUARD WAGNER.
smelten, de priesters als wilde dieren
najaagden om ze in de Loire te verdrin
ken of naar het moorderigo Cayenne te
sturen de goederen der kleosters, dor
edelen, van vele burgers worden aange
slagen en voor een spotprijs verkocht.
Hetzelfde zullen de socialisten doen.
Onze kerken zullen zij sluiten; kerken en
kloosters mogen niet meer bestaan, heeft
Vooruit gezegd, zij moeten tot puinen
gemaakt worden of in voorraadzolders
herschapen
Hoe zouden zijden katholieken Gods
dienst eerbiedigen kunnen vermits de
de leering der socialisten in tegenstrijd
is met die van de Kerk.
De Kerk leert dat men den eigendom
moest eerbiedigen, dat dezo bestaat
krachtens de wet dor natuur en het gebod
van God. De socialisten integendeel zul
len alles inpalmen en het tot Staatsgoed
omkoeren. De eigendom zal afgeschaft
worden zonder eenige schadevergoeding,
Als de Staat tegenwoordig een eigen
dom moet aanslaan, dan wordt de prijs
ervan in der minne geregeld en de eige
naar en huurder krijgen eene goede scha
devergoeding, altijd meer dan de weerde
ervan. Met de socialisten zal het zoo
niet meer gaan allo eigendommen
zullen ingepalmd worden en de boer zal
niets bekomen, want het geld zal afge
schaft zijn. Het geld, heeft Vooruit ge
zegd, zal in den socialistischen Staat zoo
rot zijn als een mespel 1
En wat zou men de boeren die ontei
gend worden in de plaats van hun goed
terug geven
God weet wat tegenwoordig de socia
listen op hunne meetiugen uitkramen om
de kleine, eenvoudige landlieden om den
tuin te leiden, te bedodden on te bedrie
gen 1 Zij roepen uit dat zij den eigendom
zullen sparen, dat zij den Godsdienst eer
biedigen.
Rare eerbied! Alle de hoofden der socios
zijn gekende godshaters en die zullen
den Godsdienst eerbiedigen, die zijn tegen
den Godsdienst niet!
Zoo iets aannemen waar maar al te
dom
Volksvrienden zijn de socialisten even
min; zij streven niet naar het welzijn van
het volk; dat is, heeft de Bataille gezegd,
de geringste van hunne bekommernissen.
En de Bataile is een socialistisch dag
blad
Indien zij voor hot volk waren, mochten
zij zich iu de Kamers gedragen lijk zij
het doen
Daarover meer. A. B.
Revolutie. Het socialistisch dag
blad Becht voor Allen, dat in Holland
verschijnt, stelt vast, dat het volk niets
gewonnen heeft met de Fransehe omwen
teling van 1789 niets met de Fransehe
omwenteling van 1848 niets met de
Fransehe omwenteling van 1870.
Maakt dan revolutie en reschiert uwe
broek en uw vel.
17- VERVOLG.
Ik sal niot beproeven u den schrik van
dien dag te beschrijven, Sofie. Eene lijk
schouwing had plaats en een onderzoek van
de omstandigheden. De meest overtuigende
bewijzen werden tegen Alexe Mixtome aan
gevoerd en hij werd voor een gerechtshof ge
daagd, om zioh tegen de aanklacht van moord
te verdedigen. Borgstelling werd afgewezen
en vervolgens werd hij in de gevangenis van
de nabij zijnde stad gebracht. De hertog van
Montfajon haastte zich zijne dochter te troos
ten en te steunen. Binnen weinige weken
kwam de aanklacht tegen Alexe Mixtome in
behandeling.
De bewijzen tegen hem waren verplette
rend. Hem werd medegedeeld, dat zijne gade
hem voor Schuldig hield. Do hoofdgetuigen
hadden hem woorden van wraak hooren
uiten de bottelier had hem 's nachts, om 2
uren, voor de kamerdeur van zijnen vermoor
den broeder gezien daarentegen was hij
door niemand in het park opgemerkt. Er was
bloed aan zijne kleederen eu zijne verklaring
hoe dit kwam, vond geen geloof. Hy had zich
des nachts toevallig in de hand gesneden en
de kleine, onbeduidende wond laten bloeien.
Er waren nog meer verdenkingen om hem
heen gespannen, en wel zoo sterk, dat hij
zich niet uit kon redden en niemand van zijne
bekenden het waagde aan zijne onschuld te
gelooven.
Ik behoef wel niet te zeggen, hoe wanho
pig hij voor zijne eer en leven streed. Hij
ontbood de bekwaamste rechtsgeleerden nit
Frankrijk, doch deze lieten zijne zaak vallen,
nadat zij de bewijzen tegen hem gehoord
hadden. Hij riep anderen tot zich, maar zij
hadden geen vertrouwen in hem. Men raadde
hem zelfs aan zijne schuld te bekennen om
dat hij eene zachtere straf zou ontvuugen.
Het rechtsgeding eindigde, zooals verwacht
werd. Alexe Mixtome, nu markies van Char-
lemont, werd door de jury schuldig verklaard
aan den moord zijns broeders en ter dood
veroordeeld.
Droevige, vreeselijke weken volgden nu
voor den ongelukkigen gevangene. Zijne
vrouw kreeg van haren vader geene toestem
ming om hem te bezoeken, maar dat zij hem
Ondanks al de herhaalde pogingen
aangewend om M. Diericx op zijn
besluit te doen terugkomen, blijft
onzen alombeminden Volksvertegen
woordiger, om persoonlijke redenen,
weigeren zich in de aanst. Kamerkie- j
zingen met een nieuw mandaat te
laten vereeren.
Die beslissing is hoogst betreur! ijk s
en des te meer, omdat de achtbare heer
Diericx door zijnen onverrnoeibaren
iever, door zijne dienstwilligheiddoor
zijne innige en eindelooze "verkleefd- jj
heid aan de groote catholieke zaak,
aller genegenheid, aller goedkeuring
heeft weten te verwerven en dat niet
alleen in het Canton van Geerards-
bergen maar ook gansch ons Arron
dissement door.
Nu, wij vernemen uit de beste bron
dat de heer A. Van der Linden, Lid
der bestendige Deputatie te Goeffer-
dinge, gehoor gevende aan de vurig
ste verlangens en wenschen zijner
talrijke vrienden, er in heeft toege
stemd eene candidatuur te aanveerden
ter vervanging van den heer Diericx.
Deze nieuwstijding, wij zijn er van
overtuigd, zal door alle catholieke
vrienden van ons Arrondissement en
vooral door al de catholieke Werk
manskringen en Werkmansvereeni-
gingen met de meeste geestdrift ver
nomen wprden.
De heer Van der Linden, heeft im
mers, sedert vele jaren, en zelfs lange
jaren vóór dat er van uitbreiding van
stemrecht spraak was, getoond, door
werken en niet door ijdele woorden,
gelijk onze Daensisten ofte groene
Socialisten; dat de belangen der arbei
dende of werkende klassen zoowel in
de steden als op den buiten, hem zeer
nauw ter harte liggen en hij er zich
met liefde aan opoffert.
En om de waarheid hiervan te doen
uitschijnen, hoeven wij slechts te wij
zen op de ontelbare Maatschappijen
van onderlingen bijstand en Veever
zekeringen, de menigvuldige samen
werkende Melkerijen die hij met de
medewerking van den heer Diericx
bijzonderlijk in 't Canton van Gee-
rardsbergen iieeft tot stand gebracht.
De heer Van der Linden heeft de
zoo netelige kwestie der pensioenkas
in de Gemeente van Goefferdinge die
hy vele jaren als Burgemeester be
stierde, weten op te lossen meest al
de ingezetenen dezer Gemeente tot
den werkersstand behoorende zijn,
dank zij hem, aangesloten bij de Staats-
spaarkas, zoodat ze verzekerd zijn van
in hunnen ouden dag, als ze nimmer
zullen werken kunnen, over een tref
felijk pensioen te mogen beschikken.
De heer Van der Linden is een ware
volksvriend en zijne candidatuur,
door de catholieke Werklieden en
Lawïtbouwbonden van 't Canton van
Geerardsbergen voorgedragen, zal
voorzeker door de gansche Catho
lieke Partij van ons Arrondissement
met de meeste geestdrift bijgetreden
worden
\ff Militaire vergelding.
tb§ Toen er iu de Volkskamer beraad-
Ifefl^slaagd werd over 't voorstel van
aau do milianen eene vergelding
toe te staan van 30 franks ter maand,
dan riep onze vierde uit
Dertig franks is veel te veel,
tien franks is meer dan genoeg,
want de militianen kunnen thuis
zelfs geen tien franks verdienen.»
Ja, lieve lezers, zoo sprak onze vierde
en go zult u dat nog wel herinneren.
Wilt ge nu weten hoeveel de militia
nen der Stad van Aalst die onder de
wapens zijn ontvangen hebben voor den
eersten trimester van 1898
l)e som van 11058 ranks, waar
van 5529 fr. aau de ouders en 5529 aan
de militianen.
Voor 't gansche jaar zal dat eene som
van 44 duizend 232 franks uitmaken
waarvan de helft of *22 duizend 116 franks
aau de ouders en de andere helft aan de
militianen.
Eu volgons onze vierde, hij die zich als
don grootsten vriend van den minderen
mau voorstelt, is dat veel to veel dc
ouders en de militianen zouden maar een
derde dezer som mogen ontvangen, 't is
te zeggen, 7372 franks of 14744 franks
min dan zo nu ontvangen...,
Eu zulke mannen durven dan optreden
als de verdedigers der belangen van den
minderen man die zij, gelijk ze beweeren,
toch zoo liefhebben.
Ja, ze beminnen den minderen man op
hunne lippen maar niet in het hert; ze
betoonen hem slechts liefde eu genegen
heid om hem des to gemakkelijker te
foppen en te verleiden en zoo hun hoog
moedig en baatzuchtig dool te bereiken.
minister van oorlog,zei den 16 van korte-
maand in de Volkskamer
Toen men mijne achtbare voorgan
gers, de generaals Pontus en Brassine,
twee overtuigde kristenen, ondervroeg
over hetgeen zij van den godsdienstzin
dachten, antwoorden zij ja, de gods
dienstzin is er noodig. Ik zeg op mijne
beurtja, hij is ar noodig en ik druk de
hoop uit, dat hij zich zal uitbreiden, niet
alleen in het leger maar iu gansch het
land en onder al de klasseu der samen
leving. Zoo wij de karakters zoo sien
verbreken, is het niet omdat de gods
dienstzin verzwakt is Doch ik wil hem
slechts onder deze voorwaarde dat alles
bij klaren dage geschiede en dat er op uie-
mands geweten inbruik gemaakt worde,
Zoo sprak M. Van den Peereboom.
Liberale gazetten hebben met die edele
taal den aap gehouden maar de kriste-
lijke raenschea hebben ze goedgekeurd
en onze minister van oorlog zal er nooit
voor moeten blozen.
Aalst. - Botermerkt. -
De helden van Chipka zijn nu de eerste
om te schrijven dat ze het zouden be
treuren moest onze botermerkt vervallen.
Een voorname oorzaak is, volgens hen,
de buitengewone waakzaamheid der agen
ten gelast met het keuren der eetwaren.
Deze agenten bezochten reeds dikwerf
onze morkt en ze verschijnen er veel
meer dan op eenige andere plaats. Doch
wij mogen het luid op zeggen tot eer en
lof der landbouwers onzer streek, nog
nooit, om zoo te zeggeu, vonden de
opzichters boter niet margarina vervalscht
ter merkt.
Wij begrijpen dan ook niet waarom die
buitengewone waakzaamheid duren blijft,
die door vele lieden als eene willekeurig
heid, als eene plagerij wordt gehouden, en
die dreigt van de landbouwers moer en
meer van onze markt te verdrijven tot
schade der neeringdocners en van onze
stedelijke financiën.
Het nieuw tijdvak waarin de zuivel-
nyverheid is getreden door de stichting
van samenwerkende Melkerijen, is ook
van aard om den voorraad boter ter merkt
te brengen te doen afnemen. Doch onder
dit opzicht is de kwestie op 't oogenblik
ter studie om hier, gelijk te Hasselt en
te Maeseyck, eene merkt van creemboter
in te richten.
Maar wie is de schuld van dia buiten
gewone waakzaamheid, van die willekeu
righeid, van die plagerij gelijk onze
landbouwers ze heeten
Niemand anders dan priester Daens
on 't.Land van Aelsl.
En inderdaad is bet priester Daens
niet die in de Volkskamor uitriep dat er
wekelijks duizenden kilogr, Margarina in
de streken van Aalst worden ontvangen
en die onbetwistbaar, volgens hem, die
nen om de natuurboter te vervalschen
Eu 7 Land van Aelst hoeveel kceren
heeft het niet geschreven en herhaald
dat er hier te Aalst, veel, schromelijk
veel vervalschte boter ter merkt komt
Nu, als de regeering de landbouwers
der streken van Aalst openbaarlijk hoort
beschuldigen van hunne boter te ver-
valscheu met Margarina, in andere woor
den, dat er hier in onze dorpen bedrie
gers en dieven huizen, is het dan te ver
wonderen dat de regeering zijne agenten
gelast een bijzonder wakend oog te hou
den op de botermerkt van Aalst
Landbouwers, priester Daous en 'I Land
van Aelst zijn dus de schuld rau de
onverdiende plagerij waarover geklaagd
wordt.
Aau ons Stedelijk Bestuur is 't, onzes
dunkens, ten plichte te waken opdat onze
botermerkt dan toch door dergelijke
willekeurigheid of plagerij nietiu belang
rijkheid zou verliezen. Wij stellen de
vraag Zou er dan geen protest bij wien
behoort behooren ingediend te worden
Reglement
betreffende de
merking van
het rundvee.
Een ministerieel besluit in dato 25
Februari bepaalt dat, te rekenen van
31 Maart 1898, in plaats van 1 Maart,
het verboden zal zijn, in geheel het land,
runddieren meer dan zes maanden oud,
die niet zouden gemerkt ziiu volgens do
voorschriften van het regiement van 15
Juli 1896 en van de ministerieële beslui
ten van 16 derzelfde maand en 30 Januari
1897, te houden, te verkoopen, te koop
te stellen, te verruilen of te laten rond-
loopen die niet regelmatig gemerkt zijn.
!l I Stemt voor ons zongen
i I de liberalen in 1878, en
alles zal beter gaan.
En de liberalen wonnen
Verdrukking. Hatelijke schoolstrijd.
Inkrcmping van het kiesrecht. Uitputting
der Staatskas om scholen zonder leer
lingen te bouwen en den godsdienst den
oorlog aan te doen. Knevelarijen van
allen aard. Verwaarloozen der belangen
van den buiten. Nieuive lasten en velen
anderen bucht :dat was toen hunne dank
baarheid.
Het volk was ze allicht moede en
vereerde ze met eene klinkende buis, in
bet jaar 1884.
Onder hun bestier was het goed leven
voor de liberale heeren van het schooleu-
kwest. Het land betaalde hun zulke
schoone smulpartijtjes 1
Vele liborale gazettiers voelen 't water
~i hunnen mond komen, als zij op die
lekkere kennisjes peizen.
Mannetjes, die kermisjei zyn uit en
weg en de kiezers zullen er zich veel van
onthouden uwe partijgenooten weder op
de kussens van het ministerie en aan
den sleutel der kas to helpen.
Zondag 13 Maart 1898, dienstdoende
Apotheker Mr Van Tilbovg,
Zoutstraat.
beminde, niettegenstaande zijne veroordee
ling dat wist hij. Zij gaf hem nog een laatste
bewijs van hare toewijding, maar tevens van
haren trots. De dag bestemd voor de uitvoe
ring van het vonnis kwam naderbij. De jonge
vrouw, ondersteand door haren trotBchen
vader, vond een agent die haren wil uit
voerde. Zij kocht den gevangenbestuurder
om, ten einde den gevangene te laten ont
vluchten. De zaak was moeilijk, maar geld
vermag alles. Alexe Mixtome ontsnapte uit
den kerker. Buiten werd hij door den agent
van zijne eebtgenoote ontvangeu, die hem
kleederen eu alles gaf, wat noodig was om
hem onkenbaar te maken, alsmede geld eu
eenen brief. Daarin raadde men hem aan,
zoo spoedig mogelijk het land te verlaten
met een schip, dat op eene bepaalde plaats
voor hem gereed lag en geene poging te wagen
om nog eens zijne vrouw weder te zien.
De liefde tot het leven is bij ons allen
groot, vooral wanneer men zoo nabij de
poorten van het graf heeft gestaan. Alexe
Mixtome herademde weder, toen hij zich in
vrijheid bevond. Hij vloog naar de kust,
waar hem een schip opnam en naar Portugal
bracht. Vervolgens ging hij naar Brazilië,
waar hij twee jaren verbleef eu zaken deed
om zich bezig te houden. Daar verwierf hij
zich een vermogen.
Eindelijk, door het verlangen verteerd, om
zijne geliefden nog eenmaal weêr te zien,
keerde hij naar Europa terug. Hij begaf zich
naar Parijs bd kooht daar twee jaargangen
van een Fransch dagblad. Hij las de geschie-
nis van den moord en zijne gevangenneming,
bet gerechtelijk onderzoek, zijne veroordee
ling en zijne vlucht. Hij las ook, dat een pro
ces tot echtscheiding, zijne jonge vrouw, van
hem, den moordenaar, had bevrijd. Deze
slag, voor hem de verschrikkelijkste van alle,
werd de oorzaak van eene zware ziekte.
De vluchteling reisde naar Marseille. Het
was gemakkelijk voor hem, de villa van den
hertog van Montfa$on te ontdekken. De
kwellingen der laatste jaren hadden den jon
gen levenslustigen en krachtigen man vree-
solijk veranderd door de zon verbrand, was
hij onherkenbaar voor allen, die hem vroeger
gekend hadden. Hij bezocht de villa en reik
halsde naar eenen blik van zyne lievelingen.
Ilij stond voor het ijzeren hek der villa, toen
het gespan van den hertog voorkwam. Deze
zat daarin trotsch en koel als marmer. Tegen
over hem wae mevrouw Mixtome gezeteu, iu
diepen rouw gekleed. Zy zag er lijdend nit,
maar koel en tretsch als altijd. En bij haar
bevond zich hare dochter, een klein aller
liefst kind, met lang, lokkig, goudblond hair
en wonder volle blauwe oogen, dat den toe
schouwer, in zijne kinderlijke vroolijkheid
eene bloem toewierp. Het meisje was toen
vier jaren oud. De vluchteling zag het rijtuig
totdat het verdwenen was, toen wierp hij
zich op het gras en weende, zooals slechts
eene sterke man in zijne vertwijfeling
kan.
Hij durfde derhalve niet lang te Marseille
blijven en besloot eindelijk heen te gaan,
nadat hij voor de kaste maal de villa zou
bezocht hebben. Het toeval bracht hem
eene buitengewone verleiding. Het ijzeren
hek Btond open. In het park was het kinder
meisje met den tuiuman in een druk gesprek,
en de kleine markiezin had zich ongemerkt
op straat begeven. De vader, gedreven door
eene overweldigende aandrift, die hij niet
kon weerstaan, vatte bet kind op, drukte het
aan zijn hart en snelde de straat uit.
Zonderling genoeg, de kleine Constance
slaakte niet ééuen kreet. Zij was zonder vrees
en hield van iedoreen. Zij had hem in de
laatste dagen dikwijls gezien en hem bloemen
toegeworpen. Zij scheen de daad van den man
voor eene grap te houden. Ilij ontvlood
aleer de kleine vermist was en er geruoht
kon worden gemaakt.
8ofie zuchtte stil, hoewel haar vader
niet hoorde. Hy sprak verder
Eene maand later las hij in de Atheensche
dagbladen, dat de kleine Constance verdron
ken was. Men dacht, dat zij naar de zee ge
gaan, in het water gevallen en door de golven
Met de laat
ste gemeentekiezingen vlogen de katho
lieken van Moorsel tot tegen Ninove,
alwaar zij hoel wel ontvangen werden
door politieke vrienden die oene broek
van hetzelfde groen- rood- blauw laken
gekregen hadden. Leven de geklopte
Ninovieters nog Te Moorsel zyn de doo-
den springend levend, nog beter als van
te voren. Zij hebbeu 1° Eene bloeiend#
Koninklijke Harmonie dio onder bet be
stuur van M. GuslaafPape, haar overal
mag laten hooren; 2° Èone Tooneelaf-
deeling die eene vortooning bereidt voor
den Paaschtijd 3° Eene Maatschappy
van Veeverzekering die alle dagon nog
bij wint; 4° Eene Maatschappy van Onder
lingen Bijstand; 5° Eene Spaar- en Leen-
gilde, onlangs ingericht en alreeds erkend
met subsidie bij ministerieel besluit. De
E. H. algemeene Bestuurder Mellaerts,
van Leuven, beeft dezelve to Moorsel
geweest inrichten, bijgestaan door den
werkzameu E. H. Van der Scbueren. Of
ze nog leven te Moorsel
Owieje dis. Pibjib.
was medegevoerd. Niemand vermoedde dat
zij gestolen was geworden.
Het instinkt, deed hst meisje haren vador
liefhebben van den oogenblik af, dat hy het
ontvoerde, en maakte het tot zijn afgod.
Misschien deed hij niet wel met haar van
hare moeder te soheiden en deze in het denk
beeld te laten dat zy dood was. Denk echter
eens na, Sofie, onschuldig was hy veroor
deeld, van zijne gade gescheiden, veracht,
vervloekt. Hy stond alleen en eenzaam op
deze wereld. Het kind behoorde hem even
zeer toe als haar. Had hy het recht verloren,
op hare liefde en hare onschuldige liefkozin
gen Waarlijk nietHij overwoog niet, en
zijne stem beefde, dat zij eeus de waarheid
vernemen, hem haten en verwijtingen zou
doen, omdat hy haar had losgescheurd van
rijkdom en glans.
Neen nooit, viel het meisje hem in de
reden, met heldere, lieve stem. Zy zal hem
liefhebben, zooals zij hem thaus lief heeft.
Hare moeder had haar niet noodig. Haar
vader had in zyuen toestand eene heogere
aanspraak op haar. Hij handelde goed
Lepage's gelaat helderde op. Hy zag zijne
dochter met sobittesende oogen aan toen
bedwong hij zich en ging voort.
(WORDT VOORÏGBZET).
