m
Zondag 12 Juni 1808.
5 centiemen per nummer.
35'" Jaar 3270.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Volks fopperij
W
De Moordenaar?
Losse Gedaehten.
Slecht of Gek.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cuique auum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, 11 Juni 1898.
Alhoewel zeer bedroevend onder zekere
opzichten zijn de kiezingen onder andere
oogpunten soms zeer leerrijk. Zij leeren
ons dikwijls ik spreek van hen wier
geest door geene bekrompene vooroor-
deelen is beneveld hoe hoog het zede
lijk peil staat der partijentot welke
middelen zij hunne toevlucht nemen om
zooveel mogelijk stemmen op te visschen.
Sedert eenige jaren, hebben wij in onze
kiesworstelingen, eertijds beperkt tus-
schen catholiek en geus, eene nieuwo
partij zien optreden onder huichelach-
tigen dekmantel der zoo gezegde werk
liedenpartij en die in wezenlijkheid niets
anders is dan eene in klassenhaat groot
gebrachte en woelige menigte. Die partij
zoo jong nog is reeds zoo doortrapt in de
kiesknepen en in geenen deele kiesch in
hare middelen.
Reeds lang heeft Pol De Witte, een
Gentsche ontgoochelde socialist, er op
gewezen dat, bij de roode schijnvolks-
vrienden, de stemmenvangerij op groote
schaal wordt gepleegd en tot welke go-
varen zij aanleiding zou kunnen geven.
De hoofden der werklieden worden
volgepompt met allerlei dwaze beloften,
de eene nog meer onuitvoerbaar dan de
andere. Te vergeefs zullen zij naar de
uitvoering, naar de verwezenlijking dier
zotte droomen mogen wachten. Zullen zij
dan eindelijk misnoegd, opgewonden,
ontevreden, verbitterd niet opstaan om in
dolle woede te eischen waarop zij den
ken, volgens de roode beloften, rechtte
hebben, en zal dat niet tot slachtingen
aanleiding geven welke men heeft kunnen
vaststellen in de rampzalige Juni-dagen
van 1848 wanneer de landzatelijke werk
huizen moesten gesloten worden
Dat is onvermijdelijk en blijven de
socialisten zoo voortaan op den ellendigen
en misdadigen weg die zij ingeslagen zijn,
ons arm vaderlandeken zal die ramp
spoedige dagen ook leeren kennen die nu
eene bloedige bladzijde vormen in de
geschiedenis van onze wispelturige zui
derburen.
Moge God het verhoeden.
Wy hebben zoo even gezegd dat de
roode schijn volksvrienden weinig kiesch
zijn in den keus hunner middelen, wat
bewyst dat hun doel laag en geenzins
edel is. Als zij er slechts op uit zijn op
persoonlijke verheffing dan moeten wij
bekeuueu dat ze doeltreffend werken.
Men kent den hatelijken kiesstrijd in
96 aangegaan ten voordeele der genever-
drinkers en der kwakbazen. Men weet op
welke schandige wijze de wet op den
alkohol, door de catholieken gestemd,
tegen de meerderheid wierd uitgebuit
Wat, riep men op alle tonen uit, het
druppelken van den werkman belasten
Rent dan de schaamteloosheid der meer
derheid geene palen meer
WIE IS
NAAR'HET HOOGDUITSCH
van
EDUARD WAGNER.
27,u VERVOLG.
Eene zoodanige gelijkenis komt dikwijls
genoeg voor. Alexe Mixtome werd verliefd
op de eenige dochter van den hertog van
Montfa$on. Als hij zich met het aandeel van
eenen jongeren broeder had moeten tevreden
stellen, dan zou hoogst waarschijnlijk de
hertog hem zijne dochter niet gegeven heb
ben nu echter was hij de erfgenaam van
Charlemont en de hertog stemde in het huwe
lijk toe. Alexe Mixtome bracht zijne vrouw
op het slot, en woonde daar drie jaren, ter
wijl hij werd aanzien als de toekomstige heer
en zijne jonge gade als eene soort van konin
gin. De kleine Constance werd daar geboren,
het mooiste en liefste kind, dat ooit het
licht der zon aanschouwde, en die, zoo zij nog
leefde, eene zeldzame schoonheid zon zijn
geworden.
Niettegenstaande hare ernstige stemming
kon Sofie niet nalaten te glimlachen, toen zij
aldus over zich hoorde spreken.
De oado hertog was even eigenzinnig en
En zio, pas zijn de kiezingen voorbij of
de socialisten leggen in de Kamers ver
klaringen af waartegen de wet der catho
lieken heel bleek voorkomt. Weet ge
lezers wat zij zouden doen
Leest het De socialisten willen de
stokers geenen genever meer laten stoken,
want eij willen het monopool van den
verkoop van dezen drank voor de Staat
voorbehouden
Gij ziet hoe zedelijk Zij hebben de
catholieken aangevallen hen als mis
daad aangewreven de rechten op de sterke
dranken to hebben verhoogd en zij, nu
zonden zij duizendmaal verder gaan zij
willen de voortbrengst van den genever
samentrekken in de handen van hunnen
Alvoorzienden Staat
De landbouwers ook hebben zij zeem
aan den baard gestreken.
Met lasten en rechten hebben zij ge
schermd allen hebben zij ze gewikt en
gewogen en altijd ze veel te zwaar ge
vonden.
Reine opruierstaai
Hunne daden komen niet overeen
met kuDnc woorden. Gene zijn voor deze
een gevoelvolle en klinkende kaakslag.
De lasteu, schreeuwen zij drukken te
zwaar op den rug der laudbouwers En
wat willen zij
De socialisten willen de erfeuisrechten
nog vermeerden, zegge vervierdubbelen
quadrupler is de uitdrukking van hun
wetsontwerp door Defnet, Defuisseaux,
Malempré enz. onderteekend. Die rechten
zouden niet betaald worden in geld maar
in natuur en zouden ook vereischt worden
niet alleen voor de onroerende goederen
maar zelfs voor de meubelen welke nu in
geen rekening gebracht worden.
Eh wel, landbouwers en gij, verdwaalde
broeders van ons Arrondissement die zoo
groot in getal voor eenen rooden sans-
culot hebt gestemd, wat zegt gij daarvan
Tot later, denkt er op op dit punt
komen wij nog terug. A. B.
Jmi-Ttnnfixt vroes !,a" pï-de
zelVeraar Gaat
ge meê de markt op
En 't antwoord was Neen, Jan-
Baptist, 'k moet naar Leuven gaan
Meeting geven.
De Leuvensche groenen beweren nu
dat ze het toe te schrijven hebben aan
den zeever die Pie aldaar ging verkoopen
dat hunne candidaten een zoo onbedui
dend getal stemmen hebben bekomen.
In het eerste canton bekwamen zij
gemiddeld 367 stemmen op meer dan
11000.
Iu het tweede canton bekwamen zij
gemiddeld 704 stemmen op 14.287.
Mot al dio domme praatjes moet men
zijnen laatsten man verliezen roepen de
Leuvensche groenen... en als we nog ooit
uit onze schelpen komen laten wij dien
rareu Aalsterschen vogel in zijne muit 1.
trotsch als de lamme markies. Zij waren het
op politiek gebied in het geheel niet eens en
geraakten in eenen hevigen strijd.
De markies werd woedend en besloot te
trouwen. Hij koos eene dame, wier vader
verarmd was, en die in zijnen rijkdom eene
voldoende vergoeding ziende voor zijne licha
melijke gebreken en hatelijk karakter, zijne
toestemming gaf tot het huwelijk. De verlo
ving werd geheim gehoudeu, totdat op eenen
avond de markies zijnen broeder en diens
gade in de bibliotheek tot zich riep en hun
onder getuigen verklaarde, dat zij den vol
gendon morgen het slot moesten verlaten,
daar hij ging trouwen en dien dag zijne bruid
't huis bracht. Ik was juist in de bibliotheek
om het vuur wat op te Btoken en hoorde alles
wat er gesproken werd. Niemand zag naar
mij om, of bemerkte mij. Alexe Mixt ome
antwoordde zijnen broeder vreeselijk driftig,
en stiet bedreigingen van wraak uit. Het
was een ontzettend tooneel, dat ik mijn leven
lang niet zal kunnen vergeten.
Zij zweeg een oogenblik, terwijl zij eenige
kolen op het vuur wierp. Hare stem was op
het einde zachter geworden dan bij het begin
van het verhaal en haar geheel wezen verried,
dat de herinnering aan het tooneel haar nog
deed beven. Sofie luisterde in koortsachtige
spanning, in de hoop een spoor van den
moordenaar te kannen vinden en de gedachte
Een vooruitstrevend blad vaD Brussel
heet het werk van Pol De Witte eene
reeks vpn lasteringen
Dat blad, evenals onzen armtierigen
Dendergalm, zou liever zien dat do socia
listen in België meester waren dan de
catholieken. Dan zou den godsdienstoor
log woeden en dat alleeu verlangt dat
blad. Het gevang, boeten, verbannin-
gen, roept bet met den andoren geu-
- schen schrijvelaar uit, zijn wettelijke
middelen, waarom ze niet tegen de
catholieken in het werk gesteld
Dendergalm met al zijn galle en zijnen
haat is nog wat beter, hij droomt alleen
van verbanningen 1
Oh 1 die brave jongens
Nu tor zake. Als Pol De Witte een las
teraar was waarom dierf die scboone en
schoonere Anseele zijn gedrag niet onder
werpen aan een eere-jury
Waarom heeft hij geen procos inge
spannen Die schoone Anseele deed het
wel voor kleinere en veel min beduidende
zaken.
Ja, die schoone Anseele hij hield zich
te vrede met een besluit van een Luikor
komiteit van voetlikkers maar voor een
eere-jury dierf die zonderlinge volks
vriend, die arme dutsen van menscheu in
't hardste van den winter aan de deur
gooit en zonder reden broodrooft, niet
verschijnen
Dat is zijne veroordeeling.
Wat zeggen de Aalstersche bondge-
nooten daarvan. Wij kennen reeds het
gedacht van M. De Backer. Wanneer
zal H menneken volgens de uitdrukking
van onzen gebuisden Pie daar ook eens
zijn oordeel over doen kennen
Een veroordeelde heeft drij dagen tijd
om zijne rechters te verwenscheu.
Mannen met veel galle hebben er
meer tijd toe noodig en zoo is een heer
die A. G. teekent in Dendergalm aan
lieren en verwensohen uit jaloersch-
heid omdat hij zooveel stemmen niet
heeft' als zijn groene confrater in de
rechten en in de buizen.
Hij is vol duivels gestampt omdat op
den buiten, de landbouwers niet allen
voor 't kartel hebben gestemd
Alzoo zijn er veel stemmen verloren
gegaan, kermt hij 1
Geef 't menneken ne eens zou Pie zeg-
geh en hij zal er meê gepaaid zijn l
Een gazet zegt ons dat Demblon te
Luik ferm is gevierd en dat zijne glorie
op alle tonen wordt bezongen.
Arme werklieden die in zulken klucht
speler hun vertrouwen gesteld hebben
Zij zullen het zich wel beklagen als de
oogen eens opengaan.
Janson in dor tijd was ook zoo gevierd
maar hoe lang heeft bet geduurd Blijven
duren is eene schoone stad.
aan eene ontmoeting met hare moeder, die
geloofde dat hare dochter dood was,verhoogde
hare opwinding.
In dien nacht, aldus ging de kamenier
voort, werd de markies in zijn bed vermoord
en den volgenden morgen Alexe Mixtome
die zoo knap en altijd zoo vroolijk en vrion-
delijk was geweest gevangen genomen on
der de verdenking, den moord gepleegd te
hebben. Hij werd verhoord en de bewijzen
tegen hem waren verpletterend.
Juffrouw Robiuex schetste een beeld van
het onderzoek cu de daarbij aan den dag
gekomen feiten, welke als bewijzen tegen
Alexe Mixtome dienden zij vertelde de ge
schiedenis op dezelfde wijze als Sofie's vader.
Hij werd aan den moord schuldig bevon
den, aldus eindigde zij haar verhaal, en ter
dood veroordeeld. Hij ontkwam uit de gevan
genis, doordien men den bestuurder had om
gekocht. Heiden vluchtten uit Frankrijk en
werden nooit weêr gezien.
Ik geloof, dat iedereen hem voor schul
dig hield, niet waar? zogde Sofie, oogenschijn.
lijk kalm.
Hoe kon men iets anders gelooven, na
de aangevoerde bewijzen riep de kamenier
uit. Zelfs zijne gade oordeelde hem schuldig
en ging nooit tot hem, terwijl hij in de ge
vangenis zat. Zij was toen te Montfa$on. Zij
aloot zich met haar kind op en liet niemand
En nu is Jacsou totaal vergoten.
In 1886 had Pahaut zijne beurt, eeu
werkman van de boorden der Ourtbe.
Beroemder man was er iu dien tijd niet.
Men heotte hem overal le roi Pahaut.
En die bladeren zijn ook gevallen eeni-
gen tijd nadien was hij totaal vergeten.
Die kerel zegde eens aan den gouver
neur van Luik M. Pety de Thozée
Gij zijt Pety et moi Pahaut. (Lees tu es
petit en moi pas haut) wij zijn dus ge
lijken
Et sic transit
Brave dutsen stemmen voor de socia
listen. Die menschen wet.eu niet dat die
lui, lijk de Hollanders zeggen, de succes
sierechten schrikkelijk verhoogen willen.
Defnet heeft voorgesteld ze te brengen op
40 fr. per I
Nu is het ten hoogste, bij verre ver
wantschap 13 °/0. Ge ziet dat wij dus niet
moeten trachten naar een beheer van
kartellisten, want het zijn allen zeer
galachtige maunen, die geen ander gene
genheid hebben dan voor Mijnheer den
Staat. De personen zien zij zoo gaarne dat
zo hen niet alleen allen eigendom maar
zelfs de kinderen willen ontnemen
Eu voor die kerels hebben vele groenen
gestemd Proficiat.
Edison,door de Amerikanen Telephon's
papa genoemd, woont te Orang (New-Jer
sey), eene halve uur van New-York. Zijne
werkzaal laboratoriumis eene der eigen
aardigste plaatsen van de wereld alle
dagen brengt hij er 16 uren over, en tot
1888 wrocht hij 20 uren per dag Zijne
gezondheid is zoo verbazend als zijne uit
vindingen. Hij is nooit ziek, noch zelfs
ongesteld geweest dat moet hij danken,
zegt hij, aan zijn regelmatig leven eten,
slapen gaan en opstaan. Hij eet bijkaus
niets dan aardgewassen, en drinkt veel
thee en koffij. Nooit gebruikt hij wijn en
gebeurde 't dat hij 2 of 3 kleine giasies
wiskey per maand dronke, hij acht zulks
buiten de schreef gaan.
Hij rookt niets damcigaren, en hij rookt
er veel. Het ware juister te zeggen dat hij
er veel aansteekt, want na eenige trokken,
laat hij ze verslonden in zijne gedachten
uitgaan de meubelen van zijn laborato
rium liggen vol met fijne aangestoken
cigaren.
Heden is hij bijzonder bezig met radio
graphic, en beweert, heel in 't kort, een
- zeer eenvoudig stelsel uit te vinden,
waarmede de geneesheeren, gelijk in
eenen spiegel,alle gedaanteveranderingen
zullen kunnen zien. Een ander werk dat
hij op touw heeft is de télégliptie, hetgeen
zeggen wilde overzending lang electri-
trische draden, om het even voor welken
afstand, van teekeningen, prenten, enz.
Buiten al dat werk, laat hij niet allerlei
schriften te lezen, en liefhebber van
muziek heeft hij in zijn laboratorium een
zelfwerkend orgel, dat, gedurende don
nacht als hij aan 't werken is, spelen
moet.
tot zich too. Ik bad altijd geloofd, dat de
ongelukkige met levenslaugo tuchthuisstraf
er zou van af koinen, daar hij van edele ge
boorte, rijk en aan het Hof zeer gezien was.
Maar het volk en do dagbladen sloegen eenen
heftigen toon aan en vroegen of men hem
genade zou geven, ter wille van zijnen titel.
Door den dood van zijnen broeder was hij
thans de werkelijke markies. Do zaak ver
wekte groot opzien en het einde daarvan
was, dat de gerechtigheid haren loop had en
Alexe Mixtoine tot de galg werd verwezen.
En dacht er niemand aan, dat hij on
danks alle bewijzen, toch onschuldig kon zijn
niemand
Ziet gij juffrouw, er waren eenige pun
ten, die men niet kon wegcijferen. Maar de
oudste huishoudster op het slot, die gedu
rende de kindsheid van Alexe Mixtome zijne
verzorgster was geweest, beweerde steeds
zijne onschuld ook anderen geloofden niet
dat hij den moord begaan had de meesten
van ons echter dachten, dat vertwijfeling en
toorn hem daartoe zoudeu gedreven hebben.
Door het huwelijk van zijnen broeder werd
hij geruïneerd. Ik denk en heb gedacht, dat
hij in de slaapkamer van zynen broeder ging
om weêr tot goede verstandhouding te ko
men, dat deze draak met hem stak en hij toen
in eenen aanval van toorn en woede den
moord beging.
Ouder dezen titel treffen wij in - Het
Volk - van Gent bet volgeude aan op
't welk wij de aandacht onzer geachte
lezers inroepen
Buiten die twee hoedanigheden hebben
zij niet te kiezen, de mannen der schis-
mokratie van Aalst, Ninove, Dender-
monde, Gueraardsbergen en... Zomergem.
Zij moeten ofwel alle eer en eergevoel,
ofwel alle gezond verstand verloren
hebben.
Eer en eergevoel bezitten zij niet meer,
indien zij hunne misdaad, hun politiek en
maatschappelijk wanbedrijf beseften
ontbreekt hun dat besef, dan mangelt het
hun ook aan alle verstandelijke verant
woordelijkheid, en in beide gevallen zijn
zij het volksvertrouwen onwaardig.
Zij hebben zeiven ten overvloede be
wezen dat geheel hun strijd niets anders
is dan een driftig streven naar persoon
lijke verheffing, en gansch ten rechte is
hun door het volk de naam personnel-
listen toegezwaaid, iu vervanging van
den schoouen naam christen demokraten,
dien zij van ons, antisocialistische werk
lieden, gestolen hadden, en die recht
streeks in strijd is, niet alleen met hunne
werken, maar zelfs met hunne woorden
en schriften.
Over vier jaren waren er te Aalst een
voudige lieden genoeg om zich door het
schijnschoon uithangbord te laten van
gen, en dat toevallig welgelukkcn van het
grootste bedrog dat al in België's politiek
leven is voorgekomen, had bij anderen
den appetijt gescherpt om eens in den
parlementairen kaas te bijten, want meer
dan het persoonlijk genot kouden zij daar
bij niet beoogen, gezien hunne onbe
kwaamheid om 'tis gelijk wat ook met
doelmatigheid te verdedigen, en hun ge
brek aan allen geest van opoffering voor
's volks welzijn of voor eeuig ideaal.
Edoch, dat rampspoedig wclgelukken
heeft niet lang geduurd de oogen der
misleiden zijn algauw weêr opengegaan
en de uitslagen der laatste wetgevende
kiczingen hebben bewezen dat het volk
zich maar ééns bedriegen laat. Wel is
er, zooals te Dendermonde, hier en daar
schijn geweest van het tegenovergestelde,
maar de liberale stemmen kuunen niet
doorgaan als de uitdrukking van den wil
der Vlaamscho bevolking, en die schijn
is dan ook vernietigd geworden door de
werkelijkheid dor ballotteriug.
Het volk heeft niet gewild van de per-
sonnellisten, al noemden ze zich dubbel
en dik christene (I) demokraten (lil), zij,
die noch tegen de blauwe mancheste-
rianeu, noch teeen roode godloochenaars
te velde trekken, maar enkel hun laster
richten tegen catholieken alléén en tegen
ware demokraten, zooals M. Van der Lin
den te Aalst, M. Tibbaut, te Dender
monde en onze rochtstreeksche werklie
denvertegenwoordigers en gekozenen van
den Landbouwersbond te Gent.
De dakpan, die hun met 22 en 29 Mei
op den kop is gevallen, heeft hen dan ook
razend gemaakt, en 't is voornamelijk wat
Sofie zuchtte... Ju, zelfs de goede juffrouw
Robiuex geloofde dat haar vader Bchuldig
was, eu hoe sterk moest dan niet het net der
bewijzen zijn, dat hem omgeven bad.
Gij spraakt van getuigen die in de
bibliotheek tegenwoordig waren en de be
dreiging van Alexe Mixtome tegenover zijnen
broeder hoorden, zegde Sofie wie waren dat
Ten eerste, zoo begon de kamenier,
evenals Gerard Lepage, hare opnoeming,
August Bartineux, een verre bloedverwant
vau den markies van Charlemont. Ofschoon
niet zoo openhartig en edel als Alexe Mix
tome, is hij toch een goede heer, en doet
zijnen naam eer aan.
Verder
Charles Blanchitte, do secretaris van
den markies, die even te voren met hem eenen
twist had, waarhij ik tegenwoordig was, een
beschaafd mensch met ongelooflijk veel ge
duld.
Wie moer
Jozef Blute, de rentmeester, een eerlijk
inan, die door den markies van bedrog werd
beschuldigd, hij is op dit oogenblik nog rent
meester.
De vierde
Dulex, de bottelier dien den markies
wilde ontslaan, hoewel hij reeds een kwaart
eeuw in de familie gediend had. Dulex was de
man, die Alexe Mixtome om twee uren in den
ze dienaangaande in hunne bladen ge
schreven hebber, dat ons het reeds lang
verworven reebt bekrachtigt, hun nog
enkel te laten kiezen tusschen slecht zijn
of gek zijn.
Inderdaad, zoowel de student-kapitalist
van Zomergem.als de boschman van Den-
derhautem, zoowel Pie Chipka van Aalst
als 't Kattijong van Waeregem, geven in
hun schrijven over de wetgevende kiezin-
gen de dui lelijkste blijken van beseffe-
loosheid of van berekende slechtheid.
Na de boeren voor ezels en kruipers
uitgescholden te hebbeu, omdat onzo
broeders van den buiten te fier en te ver
standig zijn geweest om de belangen des
lands aan onbekwame en onwaardige
handen toe te vertrouwen, gaat die dol
zinnige quatuor er op los togen do pries
ters en pastoors, op eene manier, die
Vooruit, Vuile Marjanne en al de gedi
plomeerde papenvreters moet doen water
tanden van afgunst.
De domste en ongerijmdste leugens zijn
hun niet grof genoog om de geestelijkheid
te bezwadderen en de Godstempels voor
te stellen als meetingzalen en vergader
plaatsen voor herbergpraat. De waarheid
is, dat in geen enkele kerk van Vlaande
ren een woord politiek van den kansel is
gevallen,en toch beweren die vior ikzuch-
tigen om ter meest dat al Vlaanderen's
priesters het huis des Heereu hebben
ontheiligd met laster en leugens tegen
die arme kapitalisteu-demokraten van
Aalst, Zomergem, Donderhauten, Waere
gem en nog wat andere gems erbij.
Men moet schaamtevry zijn, om na
zulk walgelijk schrijven dau nog te dur
ven beweren, dat geheel die broeder
moordende strijd slechts voor doel beeft,
de Vlaamscho bevolking voor Kerk en
Godsdienst te behouden. Men moet slecht
of stapelgek zijn, om bovenaan een blad,
waarin zulko hemeltergende leugens door
elkaar krioelen, nog te durven stellen
Voor God en volk Alles voor Vlaan
deren I Vlaanderen voor Christus zoo
als de kapitalist van Zomergem het doet.
Immers, wat moet het gevolg zyn van
de handelwijze dier mannen
't Is waar, op de meest ontwikkelden
kunneu hun geschrijf en geschreeuw geen
andoreu invloed hebben dan hen te doen
schokschouderen of met walg te ver
vullen zij, die hun geloof steuuen op
wetenschap en kunde, zullen niet ge
schaad worden door de ergerlijke taal
van die heeren scbismokraten. Maar de
eeuvoudigen, die gelooven zonder weten
schap, en zich onkel aan den Godsdienst
hechten door de natuurlijke gezonde rede
en den aandrang van het gemoed, wat
moeten zij niet gekrenkt worden in hnnne
overtuiging I en zy zijn de groote meer
derheid I
Op deze braven oefenen de Zomer-
gemsche en Aalstersche leugens en laste-
ringen een verpestenden invloed uit. Hun
mangelt geuoegzame ontwikkeling om het
kaf uit het koren te lezen op dat geoste-
lijk veld. Zij ondergaau, huns ondanks,
den inTloed van de macht die bestatigd
is door de spreuk van Voltaire Liegt I
liegt gedurig I er zal toch altyd iets van
overblijven.
morgend uit de kamer van zijnen broeder zag
komeD. Hij heeft dit gezworen.
Waren er nog meer personen tegenwoordig?
Ja, l'hilip Piron, de kamerdienaar van
den markies, die door zijnen heer, dee avonds
de trappen was afgeworpen, waardoor hy
voor zijn geheel leven geteekend werd. Ik
mocht hem nooit lijden, want hij is in mijn
oog een arglistig en gevaarlijk mensch.
Waar is hij thans vroeg Sofie.
Op het slot, mejuffrouw. Hij is kamer
dienaar bij den tegonwoordigen markies.
Sofie verschrikte.
Dat schijnt uwe verbazing op te wekken,
liet is dan ook wonderlijk, dat de markies
zulk een persoon steeds bij zich duldtmen
moet echter aannemen, dat hij zijn sleoht
karakter voor zijnen heer verbergt. Hij ver-
staat het vleien, en zoo doende is het hem
zeker gelukt zich bij den tegenwoordigen
markies aangenaam en onontbeerlijk te ma
ken, want deze neemt hem meê waarheen hjj
ook gaat. Hij schijnt hem voor een toonbeeld
van eenen bediende te honden.
Is Jozef Blute ook nog hier
Ja juffrouw. Hy woont in het dorp, in
een ond huis, meer nabij het slot. De markies
schenkt hem bet grootste vertrouwen.
En waar is Dnlex, de bottelier
(WORDT VOORTGEZET.)
