Zondag 20 November 1898. 5 centiemen per nummer. 54ste Jaar 5313 Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst. GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. SOCIALISM VRIJHEID. De Moordenaar? Onze hedendaagsche Earners- Pie Donsj moet zwijgen Gezet Vandervelde. Appels voor citroenen.- ZONDAGRUST. DE DENDERBODE. Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frankmet de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar. Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31, en in alle Postkantoren des Land. Guique stium. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Keklamen fr. 1,00; Vonnisse op 3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele van dit blad. Aalet. 19 November 1898. en Wij hooren de roode apostels op den luiten bijzonder dikwijls nog het deuutje zingen Wij, socialisten, wij kennen geen onderscheid tusschen de werklieden, wij laten er ods niet meê in of zij geloovige of niet geloovige zijn iedereen is vrij bij ons vrijheid van geweten, vrijheid van denkwijze, verdraagzaamheid en een drachtig streven, dat alleen booogen wij 1 Zulke ijselijke leugen, dagelijks door de lessen der ervaring weêrlegd, durven de roode Luthers en Calviens aau onze landbouwers doen gelooven Zij, socialisten, vrij I Zij, socialisten, verdraagzaam Gij moet schaamtevrij zijn, of geen eergevoel meer hebben om zoo iets, zonder blozen, te durven vooruit- zetten Vraag eens aan die talrijke nitgeslote- nen of zij vrij waren bij de socios, of het hun toegelaten was vrij te denken zelfs over eenvoudige huishoudkundige vragen? Oh neen wanneer de chefs hadden gesproken, dan kregen zij, de kleinen, de prop in den mond en zij mochten stil zwijgen, gedwee knikken als mannen zon der verstand of zonder eigen wil of be weging Tegenspraak wierd er niet geduld er heerschte bij de socios eene ijzeren tucht en wee I wie het hoofd opsteken zou durven I In al de Steden van ons Land grepen dagelijks bijna uitsluitingen plaats: Gent, Brussel, Luik, Verviers, Mechelen, Leu ven. enz. enz. Die arme sukkelaars, zij ook hadden aan de verlokkende beloften der roode afgezanten geloof gehecht, zij ook hadden gedacht dat in het roode leger vrijheid heerschte en broederlijke verdraagzaam heid. DwalingZij ondervonden dat zij in wezenlijkheid niets anders waren dan blinde, willenlooze werktuigen in de han den der roode aanleiders; zij hadden alras ondervonden dat alle onafhankelijkheid hun was ontzegd, alle eigen dunk, eigen meening, eigen gedacht was onttrokken 1 Zij mochten denken, zij mochten hande len lijk de chefs het wilden. En daarin bestaat hunne vrijheid 1 Wij zijn vrij 1 roepen de socios, maar zij vergeten erbij te voegen, vrij ja, in hét volgen, nauwkeurig, stipt volgen der chefs Doen wat zij willen, uitvoeren wat zij bevelen, zonder tegenstribbelen, zon der murmelen dat is hunne vrijheid I En nochtans zij hadden alle wezen bo ven de menschelijke wereld afgeschaft. Zy hadden het menschelijk verstand, de menschelijke rede tot de maatstaf van WIE IS NAAR HET HOOGDUITSCH van E DU AR D WAGNER. 50,M VERVOLG. XXII. Sofie krijgt een vijand meer. Den volgenden morgend verscheen me vrouw Mixtome, geheel tegen hare gewoonte, in de ontbijtkamer, juist toen de post aan kwam. Zij nam de tesch en haalde er de brie ven uit. Zij waren by na allen voor de gasten en eenige voor haar zelve, die zij teruglegde, om ze later na te zien. De laatste brief dien zij in de hand nam, was voor Sofie hij droeg den poststempelAthene. Mevrouw Mixtome bekeek even het hand schrift van het adres en gaf den brief aan Sofie, die hem ongeopend in den zak stak. Mevrouw Bienjour had haar scherp aange keken zij trad op haar toe eii zegde met gehuichelde vriendelijkheid Is de brief van uwen vader, jufvrouw Lepage Sofie antwoordde bevestigend. alle wezenlijkheid gemaakt. Zij hadden de Rede tot hunnen god gemaakt. Daarin, in die ramzalige dwaling waren zij door de geuzerij voorafgegaan. De geuzerij had het bestaan van God geloo chend en de menschelijke Rede, de wan kelbare, tot op den troon verheven. Na tuur was haren eigen schepper, haar eigen masker en de mensch was de ko niDg, de opperste koning der schepping I De eigenliefde, de hoogmoed wierd los- gesnoerd en met hem vloog de doos van Pandora open welke de samenleving met een reesem kwalen, onheilen en rampen aantast Uit die vlaag van ongeloof en dwaling wierd het socialism geboren. Het deed niets anders dan de logieke besluitselen trekken uit de grondbeginsels door het liberalism gehuldigd Dit gedacht over de grootheid der menschelijke rede wierd den socios inge pompt I Zjj hadden gehoopt waar nes telt de hoogmoed niet vrij te zijn een eigen gedacht te hebben maar een ijzeren Auseele stond op, een autokraat Vander- velde, een tsaar Öefnet was daar om hun die begoocheling te ontnemen 1 Zij hadden vrijheid gehoopt en knecht schap en slavernij gevonden Een uitge sloten, Van Hoywegben van Leuven wierp zijne beulen de volgende verachting toe. Dat teekent het socialism af, dat geeft een gedacht dier rampzalige partij: O dwaze, gekke partij I Nog zoo jong en reeds zoo wreed 1 - O arme misleide werklieden! Hoe n wordt gij gefanatiseerd en be- - logen De werklieden partij is een verplet- teringstuig geworden nooit kan zij verbroedering noch vrede bren- - gen b Zij zal fataler wijze aan stukken n vliegen Zoo schreef De vrije Stem b van za terdag 25 december 1897. Hebt gij het gelezen nooit kan zij ver loedering noch vrede brengen. Verbroe dering in de vrijdenkerij, in het ongeloof, in de geuzerij is onmogelijk. Odzg heden- daagsche toestanden, die vermenigvuldi ging van ijselijke soms ondoordringbare misdaden bewijzen eindelijk genoeg dat buiten allen godsdienst, de mensch een wolf wordt voor den mensch homo lupus homini, volgens de getuigenis van eenen goddeloozeu schrijver zelf. Inderdaad, snoert al de menschelijke driften los, hakt al de banden door'welke ze gekluisterd houden en een monster van wreedheid, van gevoellooze handelwijze treedt in al zijne naaktheid voor. En zulk eeue samenleving droomen de socios, hebben de geuzen willen oprichten. Zoo weinig het socialism verdraagzaam is, zoo min eerbiedigt het de vrijheid van geweten. Dat is zeker de eerste, sedert gij hem hebt verlaten Het verwondert mij. dat gij niet ongeduldig zijt hem te lezen. Allen lezen hunne brieven, gij moogt het ook doen. Ik doe dat liever als ik alleen ben, op mijne kamer, antwoordde Sofie waardig. Mevrouw Bienjour lachte. Zij wil hem niet in tegenwoordigheid van anderen lezen, dacht zij. Er is zeker iets niet in orde met het meisje en haren vader. Ik begin aan hare geschiedenis te twijfelen, of- Bchoon zij er zoo onschuldig uitziet. Na het ontbijt ging Sofie naar hare kamer en opende den brief. Haar vader schreef dat hij bij eenen wijngaardenier woonde en met eenen Griekschen koopman onderhandelde over den verkoop van zijn goed. Sedert gij niet meer hier zyt, kan ik het in ons vroeger huis niet langer uithou den. Ik mis u overal en betreur het, dat ik u naar Frankrijk liet gaan. ik kan da vrees maar niet op zijde stellen, dat uw plau ons ongelukkig zal maken. En als ik aau u denk, dan komt het my voor, dat ik krankzinnig geweest ben, toen ik mijne toestemming gaf tot uw vertrek. Wanneer gij bij de ontvangst van deze brief nog geen enkel lichtpunt in deze duistere zaak bespeurt, bid en beveel ik u, onmiddelijk terug te keepen. Wanneer gij echter uw doel nadert, blijf dan en voer uwe heilige zending uit onder den zegen en het gebed van uwen vader. U vertrouw ik nog maar alleen. \Y anneer ik myn huis verkocht Kan hot anders wanneer al de socios, van de kleinsten keffer tot den grootsten schreeuwer toe de Kerk als de vesting als de grootste hinderpaal voor de ver wezenlijking hunner schimachtige, zieke droomerijen houden O hier zijn de bewijzen te talrijk wij willen slechts een enkel feit aanstippen omdat bet welsprekender is dan duizend aanhalingen en uitgesprokene woorden. In het - Maison du Peuple te Brus sel bestaat er eene mutualitoit. Welnu hier is art. 11 vau het reglement b In geval vau overlydeu vau een lid, b en wanneer de begrafenis zuiver bur- b gerlijk zal zijn, worden de kosten ervan door de kas gedragen. - Geen vergoeding zal worden toege- kend aan de familie van den overle- dene, die deze bepaling van het regle- ment niet naleeft. Welsprekend bewijs vau hunne ver draagzaamheid en vrijheid terzelfdertijd. Eu oudertusscheu zullen de roode apostels bij onze landbouwers voortgaan met beu te beliegen en te bedriegen met hen te zeggen dat zij geeu geloovige of ongeloovige kenneu en met beu aau te zetten lid te worden van het Maison du Peuple b en misschien ook vau lid te worden van die bovenbedoelde mutua liteit. Waarom Diet? Zijn de socios niet schaamteloos genoeg? Hebben zij uiet alle eergevoel verloren Nauwelijks zijn de zittingen begonnen, of alreeds geven de socialistische volks - foppers den vollen toom aan hunne driften. Scheldwoorden worden aau de Volks vertegenwoordigers der Rechterzijde toe geworpen en wanneer den ganschen woordenlijst is uitgeput, wanueer men, alle listen mogelijk, heeft aan den dag gelegd om de catholieke ledeu uit te dagen, moet men, zooals citoyer. Ansecle, duchtig geklopt door den heer Minister De Brnyn, zooals den brieschenden Dem- blon aau deu schaudpaal geplaatst door den heer Woeste, zijne woorden ellendig terug trekken, of zich ontrukken aan de goede redens dooreenen ijdolen uitvlucht De tegenstrevers uitschelden, zonder het minste bewijs te geven vau hetgene men aanhaaltZiedaar hel stelsel aan genomen door de roode volksbedriegers. Zij weten dat de grondwet bon on schendbaar maakt, zoolang zij zich in de Kamers bevinden, en daarom wanneer men ben uitdaagt buuue zotte kramerijen elders uit te braken geven zij geen ant woord, omdat er buiten de Kamers rech ters zijn wier vonnissen reeds zeer ge voelig waren voor meuigen van hen. Deftige lieden worden aangevallen, en tracht men aau de oogen vau het volk doen door te gaan als levende in oneer En het is nog maar een begin. Volgens zekere dagbladen zijn er nog talrijke ondervragingen te doen door de rooden en strekkende alleen om de katholieke volksvertegenwoordigers in hunnen per soon aau te raudcu. En wat zal er van geworden Na de rechterzijde verplicht te hebben den kost baren tijd te besteden aau antwoorden aan hunne dwaze scheldwoorden, zullen de socialisten de eerste zijn om het volk doen door te gaan als slachtoffers der meerderheid. Lezers opgepast, alswanneer do socia listen u zullen zeggen De katholieken hebben niets nuttigs voor u gedaan, zult gij strenge rechters zijn en de rooden toeroepen dat het door hunne schuld is. Hoelang reeds eischt de Voorzitter der Kamers strenge maatregels om die onbe schaafde dweepers te beteugelen. Waarom die ruziestokers,de onstichters die aau onze wetgevende macht hare goede faam ontuemeu niet gemuilband met hun bet gevoeligste te ontuemeu, hunne op- schorsing met het verlies vau hunne jaarwedde te stommen en toe te passen Wij hopen dat bet klaarziende volk het masker zal afrukken aan de leiders der roode partij en zich scharen bij de verde digers vau 's lands rust eu voorspoed 1 A. G. heb, zal ik een toevluchtsoord in de bergen opzoeken. Eiken dag dat de postbode aan komt, gaat mijn bode naar Athene. Bestem uw brieven voor mij, zooals gij dat tot heden hebt gedaan en waar ik ook ben, zij zullen in mijne handen komen. Wees op uwe hoede, mijn kind, eu bedenk hoeveel er van uwe voorzichtigheid en uw stilzwijgen afhangt. Gy zult herinneren, dat, toen ik op de kaai van den Pircus stond, twee Franschen mij aanspraken, die ik voor toeristen hield. Gis ter ontmoette ik een hnnner bij de puiuen van onze villa. Hij hoorde de oude Aminka uit, die onder de puinen naar gesmolten zilver zocht. Toen hy mij zag, sprak hij mij aan en vroeg naar Leondari, die, tusschen haakjes gezegd, uit de gevangenis ontvluchtte en op nieuw de schrik vau het land is geworden, maar vooral van de reizigors, ik antwoordde den vreemdeling, maar bood hem geene huis vesting aan en hij ging weer heen. De oude Aminka zegde mij, dat hy zeer belangstellend naar mij gevraagd had. Het kan misschien verbeelding zijn, maar ik zie in dien vreem deling eenon spioen eu minstens eenen man. die ik nit den weg moet bly ven ik behoor thans meer dan ooit op mijne hoede te wezen. Er volgden nog eenige geruststellende woorden, maar Sofie zag hoezeer haar vader haar miste en hoe ondraaglijk voor hem hare afwezigheid was. Zij las den brief nog eens, stak eene kaars aan en verbrandde hem. Zy hield de kaars nog in de hand toen ei - Wij lezen in H Land van Aelst - Vooruit noemt «Ie oude Grijsaard van - 't vatikaan lulleman Leo. Vooruit kondigt-victorieus aau, dat het8jarig kind van een zijner verkoopers - bur- - gerlijk b begraven wordt. In 'tregle- - ment der socialisten van Brussel luidt art. II als volgt In geval van over- lijden van een lid en wanueer de begra- b teuis zuiver burgerlijk zal zijn, zullen de kosten ervan door de kas gedragen worden. Geene schadeloosttelliog zal kunnen toegekend worden, aan de fa- b milie van den overledene, welke dezo b voorwaarde van het reglement niet na komt. B En zult ge vragen, vriend lezer, wat zegt 'f Land van Aelst van de scbelmon die onzen H. Vader durven lulleman heeten die hunne arme kindertens van 8 jaren lateu burgerlijk begraven die geld geven aan hunne aanhangers om hunnen God te verloochenen Wat 't Land zegt Wel niets I... Geeu gebenedijd woorde keu I... Noch goedkeuring, Doch afkeu ring En is 't ook te verwonderen Is het wel mogelijk de mannen van Vooruit te hekelen en tegen hunne schau- dalen te protesteeren, als men met die zelfde mannen hand iu hand werkt, ja, zelfs bonevens hen mauifesten naamtee- kent om de catholieke partij te bevech ten Pie mag niets zeggen uit vrees van met zijne roode bondgenooten ruzie te krijgen 1 En verder, moest Pie iets zeggen, zou den de rooden hem niet antwoorden «Wel, Pie,bekijk u zelve 1 Wat schrijft gij uiet al tegen Kerk, Priesters en Kloosterlingen welko in uwen smaak niet vallen En 't zou de waarheid zijn 1 vluchtig geklopt werd en zonder een woord af te wachten, mevrouw Bienjour binnentrad. Hare koude, wantrouwende oogen bemerkten ontroering van het. meisje en zij vermoedde terstond wat er met dien brief geschied was. Vergeef mij, jufvrouw Lepage, zegde zij, dat ik u kom storen maar ik was be zorgd voor n en wilde n tevens vragen of gij goed nieuws van uwen vader hebt ontvangen, lloe, hebt gij den brief verbrand Sofie kleurde. Zij zette de kaars op de tafel, waarop nog de asch van het verbrande pa pier lag. - Ga zitten, mevrouw Bienjour, zegde zij koel. Ik dank u. Hebt gij goed nieuws ontvan- in en zij zag Sofie nitvorschend aan. Mijn vader maakte het goed toen hij den brief schreef. Wat zijn de menschen toch verschillend van aard. Toen ik nog op bet pensionuaat bewaarde ik de brieven van mijnen vader zorgvuldig. Ik verzeker u, dat ik ze alle met een rood lintje bijeen heb gebonden. Ik zou liever alles ontberen, dan deze herinneringen te moeten missen. Misschien ben ik wat ge voelig, jufvrouw Lepage. Jonge meisjes van onzen tijd vernietigen de brievon van hunne vaders, zoodra zij ze vluchtig gelezen hebben, liet heelt allen schijn alsof gij bang zijt dat een ander kennis zal nemen van den inhoud. De hatelijke uitdrukking van haar gelaat, toen zy deze laatste woorden sprak, deed Wij hebben reeds meêgedeeld dat ge- Vandervelde, oen kopstuk der rooden, ■en kasteel heeft gekocht gelegen in de omstreken van Brussel. Nu, La Gazetteeen der ergste geuzen- gazetten heeft aan 't roode heerschap Vandervelde eene kwade poets gebakken. La Chronique deelde dezer dagen meê dat gezel Vandervelde dat kasteel niet gekocht heeft voor eigen gebrnik en ver maak, maar dat hij het tot zomerverblijf zou laten dienen voor do zieke kinderen der arme socialisten die de buitenlucht noodig hebben. De catholieken, deed het geuzenblad bemerken, hebben wel overal hospitalen gesticht waar hunne dochters, welke dik wijls van hoogen en grooten rang zijn, zich gansch belangloos slachtofferen tot hulp aan de arme zieken. Waarom zou er bij de duizenden rijke socialisten dan toch geen één gevonden worden die ook iets zou willen doen voor zijne lijdendo partijgenoten Zij die dat nieuwsje in La Chronique lazen, zegden tot zich zeiven: Vander velde dat is nog uen man, die mag er zijn, hij is iemand die het goed meent. Hij die in weelde zwemt en altijd van armoede spreekt, gaat nu toch aan de armen iets wat anders geven dan holklinkende vol zinnen. En men riep Bravo Vandervelde I... Maar zie dat ging hem niet, het stondt hem in 't geheel niet aan, want hij hield het alsof men met hem 't zotje schoor. De roode gezel, schrijft dat La Chro nique aau 't liegen is geweestdat kasteel is 't mijne en houdt ik uitsluitelijk voor mijn gebruik 't is daar dat ik zal gaan uitrusten als ik moê ben van te rijden en te rossen in vreemde landen. Ziedaar de naastenliefde der roode chefs. Hebben is hebben, zeggen ze, eu krijgen is de kunst en alleen voor moe ders kindje zorgen, dat is 't manneken 1 Dus woorden genoeg maar oorden die houden de socialisten-miljonnairs voor hun uitsluitelijk eigen gebruik. Goede werken doen, dat laten ze aan de catholieken over 1 Stedelijke Werkbeurs van Aalst. Worden gevraagd 3 schrijnwerkers leeijongens van 14 tot 15 jaren voor alle werk. Vragen werk Een jongeling van zeer goed gedrag, kennende de Vlaamsche en Fransche talen, vraagt plaats als bediende in werk huis of fabriek 1 koetsier 1 voerman dagloouers en fabriekwerkers. Sofie beven. Had zij tot dusver nog getwijfeld, nu leerde zij voor goed iu mevrouw Bienjour verbitterde vyandiu keuueu. Zij begreep hare jaloersheid eu hield het uiet voor onmo gelijk dat het haar zou gelukken Eugenie Mixtome tegen haar op te zetten eu haar uit het huis te verjageu. Zij achtte het een geluk, dat haar op Charlemout eene schuilplaats was aangebo den. Een langer verblijf in het kasteel barer voorouders zou hare zending begunstigen, maar de gedachte vau hare moeder te moeten scheideu, vervulde haar metBmart. Zij w naar Montfagon gekomen met een gevoel vi toorn tegen hare moeder eu de weinige da gen, die zij met haar omgegaan had, waren voldoende geweest, om dit gevoel in de teerste kinderlijke liefde te doen veranderen. Het deed haar daarom pijn te moeten denken, dat hare moeder haar de deur zon wijzen. Mevrouw Bienjour zou er veel voor gegeven hebben, indien zy Sofia's gedachten had kun nen raden. Haar gelaat werd somber toen deze hare beleedigende woorden onbeant woord liet. Mevrouw Mixtome is in hare spreekka mer, zegde zij. Ik zag haar uit de bibliotheek komen eu geloof dat zij reeds lang op u wacht, jufvrouw Lepage. Bij het lezen van uwen brief hebt gij zeker uweu plicht als gezel schapsjuffer vergeten. Die heb ik uiet vergeten, antwoordde Sofie, hare gedachten beheerschende, want Maandag 11. werd er ter Rechtbank van koopbau.lel, een prachtig Banket de heeren Voorzitters Monfils ec Schuer- mans aangeboden te gelegenheid hunner benoeming in 't Leopoldsorde. 't Schijnt dat een praatziek ventje daar opnieuw een bewijs heeft geleverd van takt en gezond oordeel Er wordt met 't voorval nog meer by de liberalen als bij do catholieken den spot gedreven. Maar niet te verwonderen. Ook 't is waar, verstand on overleg komen voor de jaren niet... En bij zekeren wachten ze lang eer ze komen 1 Nu, eene bemerking die iedereen maakt, iedereen zonder onderscheid vau opinie Zekere liberale haantjes-vooruit maken weèr al eens groot gedruisch nopens de gemeentekiezing van 1899. Dezen keer is 't zoker, zeker en 't en kan niet missen de zegepraal, sedert 80 jaren aange kondigd, zal eindelinge behaald worden. Zeer wel 1 Maar hoe komt het dan dat zekere mannekens, meestal vreemdelingen langs hier overgewaaid, in alles en overal red planken zien die de catholieken hun zouden toesteken? Hoe komt het dat die mannekens zich zouden vastklesson zelfs aan oen gloeiend ijzer moesten de «atholieken het hun aanbieden Hoe komt het dat die mannekens redplanken meenen te zien als men er zelfs geeu de minste toesteekt gelijk maandag tl.- Waarom zijn die ventjes dan toch zoo bereid om overeenkomsten te sluiten, iudien zij zoo zeker zijn van te zegepralen en bijgevolg ook van goeno overeenkomst noodig te hebben ?If? De waarheid is 1° Dat die farceurs de vaste over tuiging hebben dat de druiven hier voor hen uog verre van ryp zijn 2° Dat ze enkel hard schreeuwen, ge lijk kreemers, om do onnoozele menschen duizelig te maken 3° En bovenaldat ze zich gelukkig, ja, zeer gelukkig, zonden achten van, 'tis gelijk op welke manier, hun klein ambitiekon te voldoen't Overige, daarmeê bekommeren wij ons zoo zeer als met 't jaar 40, zeggen ze.... Dat is ook, zoo 't schijnt, 't oordeel der serieuze liberalen aangaande die far ceurs en daarom lachen ze met de nieuwe koddige mesavantuur - van 't praatziek ventje I... dienstdoende Apotheker Zondag 20 November 1898, Mr V. Valokeneer, Esplanade. mevrouw Mixtome heeft mij een half nor vry gegeven en deze tijd is nog niet voorbjj. Dan zal ik u alleen laten, jufvrouw Lepage, zegde mevrouw Bienjour. Gij moet my ook eens bezoeken als gij tijd hebt. Zij verwijderde zich en ylde met deic nieuwe stof van wantrouwen tegen Sofie, naar mevrouw Mixtome. Zij vond deze alleen, met brieven en papier voor zioh. Stoor ik u vroeg zy. Neen, luidde het vriendelijk antwoord ga zitten mevrouw. Ze voldeed aan de nitnoodiging. Ik heb zoo even een bezoek gebracht aan jufvrouw Lepage, zegde zij, sohynbaar zon der erg. Ik vreesde dat het arme kind droe vige berichten van huia mocht ontTangen hebben. En wat zag ik Zy had den brief verbrand Hebt gij ooit zoo ieta zonderlinge en geheimzinnige geboord Zeker, het ia zonderling, zegde mevrouw Eugenie. Nooit in myn leven heb ik zoo iete ge hoord sprak mevrouw Bienjour. Zelfs al mocht de brief van haar vader niet maleoh geweest zijn, het staat toch alles behalve mooi dezen te verbranden. Het is in elk geval zonderling. Om u de waarheid ta zeggen cn ik acht het niet meer dan billijk dat gy verneemt wat ik denk ik vertrouw juf vrouw Lepage niet. Mevrouw.... (WORDT VOORTGEZET).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1898 | | pagina 1