Donderdag 23 Februari 1899. 5 centiemen per nummer. 34sle Jaar 3342 Zondagrust. Landbouw. Zn minor e>fi FVhrnnri 1899. 3 pnntip.men ner nummer.34 en 't Arrondissement van Aalst. GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad WAT ONZIN? - GELUKKIG SCHOT. FRANKRIJK Nieuwe Voorzitter. Veemarkten. Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frankmet de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwilantiën door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar. s Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31, 0 en in alle Postkantoren des Land. Guique hu ut». Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnisse 3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureel» van dit blad. Aalst, 32 Februari 1899. De moord to Rijssel gepleegd op den j jeugdigen Foveau eu de aanhouding van Broeder Flamidicn, verdacht als de dader er vau te zijn, doet de blauwe en roode drukpers om strijd roepen en tieren, niet alleen tegen den verdachte maar tegen al de kloosterlingen en priesters. Bemerken wij dat de plichtigkeid van Broeder Flamidiën verre is van bewezen te zijn tot hiertoe is er tegen hem geen stellig bewijs kunnen aangevoerd worden. Volgens de blauwe en roode orgaoen en ook volgens onzen poveren Denderqalm zijn al de priesters en kloosterlingen, kwakzalvers, schelmen, deugnieten, eer- looze en zedelooze kerels van do ergste soort. Onze povere Dendergalm gaat zelfs zoo verre van de ouders toe te roepen En gij, ouders, die kinderen hebt, vertrouwt ze uiet aau mauuen die aan familie en menschheid hebben verzaakt, wees voorzichtig en denkt aan broeder Moriëo, aan broeder Flaminianus van "Rijssel, die wellicht in hunne prille «jeugd ook slachtoffers waren vooraleer i schurken te worden. Dus al de scholen bestierd door de E E. j Broeders ziju brandpunten van zedever- derf, waar men zijn kinders niet mag heen zenden. En wie schreef deze regelen in Dender galm, Ongetwijfeld de eene of andere blauwe koekoek.... Dns volgens de redeneering van onzen poveren Dendergalmzouden Alle officieële onderwijzers aanhangers zijn der onafhankelijke zedeleer, omdat eronder hen meer vuilpottou worden aan-r getroffen dan onder de vrije onderwijzers; Een notaris dief al de overige notaris sen dieven Een advocaat bedrieger al de overige advocaten bedriegers Een geneesheer moordenaar al de ove rige geneesheeren moordenaars Een apotheker giftmenger al de overige apothekers giftmengers Alle kooplieden en nijveraars oneerlijk omdat er in de wereld zooveel oneerlijke i kooplieden eu nijveraars loopen. Moesten wij vau dat punt uitgaande, bemerkt onze confrater der Gazet van j Lier eens gaan beweren dat al de Je- j suïeten en Domiuikanen groote redenaars I zijn aanzien P. Ravignau en P. Lacor- daire groote redenaars waren dat al de Broerkens der christelijke leerlingen hei ligen zijn, omdat hun insteller, de cerw. EEN 2' VERVOLG. Of ik veel geleden heb zeide hij in zijnen droom verder. O ja, veel, zeer veel Doch stil nu is het voorby Bij u zal spoe dig mijn gekrenkt leven weder bloeien.» Hier zweeg de droomende een oogenblik, daarop klenrden zijne bleeke wangen alsof hem eene plotselinge vreugde verraste zijne handen uitstrekkende, riep hij Augusta, zijt gij het zijt gij het waarlijk Hoe groot hoe schoon zijt gij in hot klooster geworden Hij ziet in don begoochelendon droom de vriendin, de speelgenoote zijner gelukkige kinderjaren. O stil, stil hij spreekt weder, zeide de oude soldaat tegen zijnen heer, en altijd droomend, wederom lachend voer Theodoor voort Wat gij vindt dat ik bleek ben, Augusta ziek, zwaar ziek meent gij O, gij bedriegt u. Nooit voelde ik mij geruster. Ik ben nu weder hier, hier bij u te huis, en dus weder kind des huizes. O, hoe schoon,hoe de la Salie een heilig man was dat al de Apostelen Judassen zijn, omdat er onder hen ccn judas liep enz., enz., zou men ons uiet vierkantig uitlachen en ons te recht voor dwazen houden Wie ziet, wie begrijpt niet hoe dwaas en dom de redeuecriug is van do 0]00j3 lichten die ouzen poveren Dendergalm aanccnflanzen. Maar de haat tegen Kerk, Priesters en Kloosterlingen verblindt de blauwon en roodon zoo zeer, dat van 't oogenblik dat een priester of kloosterling verdacht wordt, zij, zelfs bij gebrek aan eenig be wijs, in hem en in al zijne medebroeders plichtigcn vinden. Ter onderrichting van de blauwe en roode schrij vel aars, willen wij de vol gende statistiek meêdeelen Op 100,000 veroordeelden waron er in de laatste jaren in Frankrijk Broeders en zusters der scholen, 7,70 Wereldlijke ouderwijzers, 19,21 Priesters en kloosterlingen, 4,26; Advocaten, notarissen, deur waarders100,32 Geneesheeren, apothekers, 25,66 Kunstenaars,33. Wij vragen het u, geeërde lezers, zou den de blauwe en roode vogels, die ojoojS lichten uiet beter doen van den bek in de pluimen te houden Het valt niet te ontkennen dat de oplossing van het vraagstuk der Zondag- rust eene maatschappelijke kwestie van het grootste belang is. Menigmaal werd er hier te lande over gesproken, geschre ven en naar middelen uitgezien om eene oplossing to bekomen. Alleman is ten akkoord om te bekennen dat de zaken uiet kunnen voortduren ge lijk ze thans bestaan. Iedereen zegt dat de Zondagrust, zoo in godsdienstig als in maatschappelijk opzicht, eene noodzake lijkheid is. Er bestaat nog slechts verschil van zinswijze over dit puut Moet do regeling vau de Zondagrust gebeuren door tus- schenkomst vau de regeeriug des lands ofwel, moet men ze aau het persoonlijk initiatief overlaten Vele en belangrijke procfnemiDgen werden reeds gedaan om aan verschei dene klassen van werklieden eu beambten de Zondagrust te vergumien. Ons katholiek Staatsbestuur gaf hierin het loffelijkste voorbeeld door aan hare bedienden de geheele of minstens de lief klinken de woorden ean kind deB huizes Edele, goede ziel, fluisterde Julius ont roerd, en toen de droomende zijne bleeke, ontvleeschdo handen samenvouwde, en de ernst eener heilige dankzegging op zijn aan gezicht blonk, volgden de broeder en de onde krijger zijn voorbeeld. God danken voor de doorgestane geva- ron?ja, gij hebt gelijk, vrome vrienden, ja, dit willen, dit zullen wij. Dierbare ouders, lieve Julius, wij willen bidden, ja bidden Augusta, bid gij voor, wij zullen ieder woord nazeggen. Na deze woorden bad Theodoor luid op het Onze Vader, en nauwelijks waren de woorden Verlos ons van den kwade, Amen van zij no lippeu, of het schrikgeroep weerklonk De Kozakken de Kozakken II. De Kozakken. Door den algemeenen roep De Kozakken komen sprong ieder wezen op, en wel met de laatste krachtinspanning van iemand, die ouder de voortdurende slagen van een onver biddelijk noodlot, bijna uitgeput is. Zij, voor wion bet gaan met afgevrozen teenen onmo- lijk was, en die bijna met den dood worstel den, kropen op handen en voeten voort, tot dat zij eindelijk uitgepnt, nederstortten, en gedeeltelijke rust op de zon- en feest- dageu te verzekeren. Vele nijveraars en handelaars hebben ook begrepen dat het onmenschelijk is hunne onderhoorigen vau don enkelen rustdag te berooven, die zij op eeue gansche week hebben voor de vervulling hunner plichten als kristenen en tot her stel hunner door den arbeid verzwakte krachten. Do optelliug, dio in den laatsten tijd door gausoh het land gebeurde, heeft bewezen dat er tegenwoordig Zondags veel minder gewerkt wordt in de werk huizen en magazijueu dan vroeger.Eenige winkels blijven reeds den gauschen,ande ren den huiven Zoudag gesloten. Het is echter te vreezen dat zoolang do Zondagrust niet door de wet geregeld wordt, gelijk dat in Duitschlaud en Enge land bestaat, wij geeue voldoende oplos sing mogen verwachten. Laat ons hopen dat een onzer volks vertegenwoordigers of senators weldra eeu voorstel ntèrlegge, dat door ous katholiek mioisterie ondersteund, met groöte meerderheid in de Kamers gestemd zal wordeu. En blijven wij ondertusschen nietten achter in hot bevorderen der Zondagrust. Waut ieder van ons kan hiertoe veel bij brengen. Vooreerst, laat ons nouit werken of doen werkeu op Zon- eu feestdagen. Koopt nooit op Zondagen 1 Wanneer gij eecen winkel binnen treedt op oenen Zondag om ceu voorwerp te koopen, dat gij u gemakkelijk daags te voren hadt kunnou aanschaffen, dan denkt gij uiet dat de aangestclden die u bedienen door u uit den schoot hunner familie weggerukt worden en dat gij ze van de weinige vrijheid berooft, waarna ze sedert vele dagen vruchteloos trach ten. B Zoo schrijft hel gewaardeerd weekblad Concordia, het orgaan vau het syndikaat der Anlwerpsche handelsbedienden en het heeft volkomen gelijk. Velen stellen tot Zondags uit om hunne aankoopen te doen, wat zij met eenig vooruitzicht op eenen werkdag zouden kuunen doen en dwingen aldus de winko- liers en hunne bediouden van Zondags te werken. Deze nochtans hebben evenveel recht op eouen rustdag als audere meu- schen. Eu wat gezegd vau zoo menige onbe dachte personeD, die een nieuw kleeding- stuk eerst op 't laatste der week bestellen en van den ambachtsman,de kleermaker, «ie naaister, de mouisle, den schoenma ker eischen dat hunne bcstelliug afge leverd worde op Zondag Wetens en willens dwiDgen zij hunnen evenmensch, on dit zeer dikwijls zonder de minste reden, tot overmatigeu nachtarbeid, tot op hst koud lijkbsd van sneeuw den gemar- telden geest uitbliezen. Geene lafheid dreef deze ongelukkigen tot deze overijlde, tot den dood afmattende vluchtwaut toen zij nog gezondheid en kracht in hunne leden voelden, hadden zij ge lijk een stevige muur gestaan. Dikwijls had den zij tegen overmachtige vijanden gestreden en menige roemrijke zegen behaald. Doch thans hadden de voortdurende moeilijkheden het bestendig nachtwaken, gebrek aan voed sel en beschuttende klecderen, en bijzonder de ontzettende en onverdragelijko koude, welke den Noordschen arend zelve in de lucht doodde, hunne gezondheid vernietigd en hunno leden gedeeltelijk verminkt. Mee- rendeels te zwak om do wapens te dragen, hadden zij deze weggeworpen, en daar hunne hevrozen, ontzenuwde en krachtelooze armen den wel gewapenden sterkeu vijand gooncn weerstand bieden konden, trachtte ieder eenen marteldood of ijselijke mishandeling te ontvluchten. Met eenen angstigen blik ontwaakte Theo door nit zijnen gelnkkigen droom daar hij door den langen tocht en de ontbering geheel was uitgeput, weigerden zijne gewonde voe ten het ziek lichaam te dragen. Met wilden hoerah stormde de Kozakkenzwerm toe, alles overrijdende, alles voor zich nederwer- pende. Vluchten kon de ongelukkigen niet werken op Zon- en feestdagen. Is dit kristelijk, is dit menschelijk gehandeld Hebben wij brieven te schrijven of ver zendingen per ijzorenweg te doen, laat ons daar niet meê wachten tot Zaterdag of Zondag. De dienst der bediendon dezer besturen is al zwaar genoog, zonder dat wij hem nog moedwillig lastiger maken. Ook in de huisgezinnen kan, mits een weinig goed overleg, gezorgd worden dat allen eene geheele of gedeeltelijke Zon dagrust genieten. Laat ons niet vergeten dat de volkeren zoo min als de bijzondere personen het strenge gebod Gods, dat de viering van den Zondag voorschrijft, straffeloos kun nen overtreden. Het spreekwoord zegt Zondags wer ken geilijdt niet«, wat voor velen be waarheid is geworden. Mochten de volgende woorden geschre ven door Le Bdtiment eeu onpartijdig blad uit Frankrijk dat ongelukkig laud waar het Zondagwerkeu als eene mode is geworden velen tot nadenken brengen Zonder rustdag, gcone familie, en zonder familie is noch samenleviug, noch natie mogelijk. Al do beschaafde landen die ons omriugen houden den Zondag in eore Engeland, Duitscbland, Rusland. Alleen Frankrijk doet dat niet. Ziju wij daarom rijker, gelukkiger onder sociaal oogpunt dan onze buren - P. M, LOUBET, Voorzitter van den Senaat, is zaterdag 11. Voorzitter der Fransche Republiek verkozen met 483 stemmen tegen 270 uitgebracht op M. Méline. M. Loubet, de nieuwe President dor Republiek, hoeft iu de geschiedenis der derde Republiek geen eerste rol gespeeld. Tot over 10 jaar werd er over hem niet gesproken en de Larousse van 1889 ver meldt niet eens zijn naam. 't li eerst na 1890 dat hy op den voor grond trad en ondor het presidentschap van Carnot werd hem zelfs de vorming van een ministerie opgedragen. Zooals alle ministeries in Frankrijk had het geen lang leven. Sindsdien liet hij niet meer van zich hooien, tenzij dat de Senaat hem tot de hooge weerdigbeid van het voorzitter schap riep. In politiek is hij gemachtigd Rcpu- bliekaan. Zijn welgelukkou, den dag van lieden, heeft hij tc danken aau de omstandigheid meer redden daarom verzamelde de officier dadelijk het klein getal Beierschen, die nog gewapeud waren,hij den half vervallon muur, waar Theodoor een oogenblik geleden zoo gelukkig gedroomd had. Inlusschen vluchtte het treurig overschot, van het voorheen zoo groot leger, naar de hoorden van het wond. De Kozakken storm, den onder het afschieten hunner pistolen, naar den mnur, waar de Beierschen met ge veld goweer den vijand afwachtten. Hardnekkig doch kort was hun tegenstand, de ofiicicren die wel iuzagon dat zelfs de koenste doodsverachting hen en hunne lieden niet bevrijden kou tegen de macht der tien maal sterkere vijanden, gaven zich op genade en ongenade over aan de Kozakken,die wilde, barhaarsche noorderzonen. Met weemoed legden de Beierschen hnnna wapens neder, lieten zich in twee gelederen stollen en door do bare streek voortgeleiden. Na eene uur gaans bereikte men een dicht uitgestrekt woud en kort hierna eeue vrije met heuvels omzette plaats. Hier lagen bij lustig flikkerende wacht vuren groote scharen gewapende landlieden, en Julius, die met behulp van Johan den kranken broeder voortsleepte, zog met ver bazing ook vele vrouwen onder dezen troep. De ulgemeoue haat tegen de vijanden had in deze bloedige, ongelukkige tyden ook de dat MM. Méline, Dapuy en de Freycinet, niet op den rang getreden zijn. Hij komt aan het bewind in de moei lijkste omstandigheden, want, te recht of ten onrechte, ziet men in hem eeu aanhanger der Dreyfusards. Hij speelde een weinig vooruitkomende rol in de Droyfuszaak, doch, bij de eerste interpellatie Trarieux-Scheurer-Kestner, in den Senaat, liet hij revisionnistische neigiugen blijken. Emile Loubet werd geboren te Marsan (Dróme) en is op 31 December laatstleden 60 jaar geworden. Hij was afgeveerdigile van 1876 tot 18S5 en behoort sinds dit laatste jaar tot den Senaat. Het ministerie, waarvan hij de voor zitter was, met de portefeuille van bin- ncnlandscho zaken, duurde vau 27 Fe bruari tot 7 December 1892. Hij is sinds '96 voorzittor van den Senaat. Hij is van .aard een bedaard man, dio zich uiet laat meêsleepen door gramschap of opgewondenheid. der Volkskamer van 14 Februari, zullen de markten voor mager vee heropen! worden, te rekenen van 27 Februari in de Arrondissementen Aalst, Audenaarde, Dendermonde en St. Nicolaas, indien geen nieuw gevaar vau besmetting te vreezeu is. Doch dauk aau de voetstappen van onzen jeugdigen Volksvertegenwoordiger M. A. Vander Linden, is de heropening acht dagen vervroegd geworden en op 20 Februari bepaald gewordou. Dus mogen de veemarkten reeds van af maandag 11. plaats hebben. Uitvoer van Amerikaansche paarden. De minister van landbouw der Ver- eenigde Staten van N.-Am., M. Wilson, zal eerlang aan den President der Unie een verslag overleggen, bevattende do verschilligo rapporten dio hij ontvangen heeft over de vraag naar paarden in den vreemde. Die rapporten werdeu aan het departement van landbouw gericht door personen door M. Wilson speciaal gelast met enkwest over die zaak te doen. Dit verslag zal waarschijnlijk in druk verschijnen, gezien het belang dat de Minister er in ziet de verkregen inlich tingen in het bereik van fokkers en land bouwers te hrengeu. vrouwen, jonge dochters en zelfs de kinderen uit den vreedzamen huisely ken kring getrok ken en hen in het krijgsleven der mannen gevoerd. Lenigen verpleegden de gewonden, andere hielden zich met het poetsen der wa pens en het kogelgieten onledig. Aanvankelijk scheen het of de daar gele- gerden op do aangekomenen weinig aandacht namen, doch nauwelijks zagen zij de gevan genen of zij stroomden onder wild gejnich op hen los. Ongemeen verschildo het gezicht der Beier schen, wier duistere blikken eene diepe hope loosheid uitdrukten, tegon de honende wilde vroolijkheid der overwinnaars. Julias, de voorheen zoo krachtige mensch, verzamelde al zijnen moed, om in dit trenrig oogenblik oene mannelijke honding te bewaren. Ongevoelig voor dezen angst, leunde Theodoor, gelijk een marmeren beeld, tegen de horst van zijnen broeder. Een lach, gelijk aan die in zijnen droom, zweefde nu ook op zijne lippen in zijnen koorts achtige toestand geloofde hij het verruk kend eu zoet aanschijn zijner lieve ouders, en het door geloof en onschuld verhelderd gelaat van Augusta voor zich te zien. Ongevoelig voor hetgeen rondom hem plaat* had, merkte hij niet, dat eene kloeke vuist zich op zijne schouders legde en hem zy* mantel aftrok. (Wordt voortgezet.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1899 | | pagina 1