Donderdag 13 April 1899. 3 centiemen per nummer. 3Jslc Jaar 3336 en 't Arrondissement van Aalst. GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. Heer Rara en de liberale politiek. EEN GELUKKIG SCHOT. INFLUENZA. Bij de opening der Kamer. APENMUNT. Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frankmet de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar. Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31, en in alle Postkantoren des Land. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnisse cp 3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureel* van dit blad Aalst, 12 April 1899. Wie keut er M. Bara uiet, bij die de eerste luitenant was van wijlen M. Frere- Orban, de groote chef der liberale oudo pruiken. M. Bara maakte deel uit van versckil- "iige liberale ministeries en deed zicb vooral onderscheiden door zijne haatvollc vijandschap tegen do R. K. Kerk. tegen hare Priesters en tegen de katholieken. enz. Talrijke maatregelen van vervolging en kweJlin» hadden wij, katholieken, door zijn toedoen, te verduren. M. Bara was ook, sedert vele jaren, Volksvertegenwoordiger van Doornijk, j waar hij den hoogen toon voerde. Het I uitgebreid stemrecht, dat hij, uit al zijne krachten, heeft bestreden, kwam tot staud en bij vloog met klank deu kiisketel iu. Hij werd door een katholiek vervangen. Sedert dien waagde hij nog eens 't kansje maar mislukte en vergenoegde zich dan met een zetel in 't Senaat hem geschon ken door de vereenigde liberalen eD socia listen vaü den Henegauwsche Provin- cieraad. M. Bara was tot hiertoe voorzitter ge bleven van de liberale vereeniging van I Doornijk. Dezer laatste dagen werd er i eene algemeene vergadering gehouden en by gaf alsdan zijn ontslag als voorzitter. M. Bara ziet dat de liberale partij altijd meer en meer verkwijnt dit bekende hij I in zijne redevoering en daarom trekt hij er van onder. Maar kan 't missen, als enen bemerkt S welke achteruitkruipers de doctrinairs I "jn Hij, M. Bara, de leider de doctrinairs, heeft met uiterste hevigheid gestreden en gestemd tegen al de wetten door 't katho liek Ministerie voorgesteld ten voor- decle der werklieden. In zijne laatste redevoering te Doornijk herhaalde hij zijne aanvallen. Naar zulke mannen moet 't volk natuurlijk den rug toekeeren. En volgens M. Bara keert 't volk de oude pruiken den rug toe, omdat het hun niet verstaat. Nu, 't volk verstaat maar al te wel wat de doctrinairs beoogen en 't is daarom dat het ze overal naar de maan zendt. En nogthans M. Bara heeft nog eenige hoop in de zegepraal der liberalen. De toestand ontstaan door den over- gang van het oud tot het uieuw kies- stelsel heldert zich op, zegde M. Bara. Reeds beginnen de socialisten te be- - grijpen dat ze niets op 't volk vermogen door hunne leerstelsels alleen. Van 9» VERVOLG. Toch gelukkig kwamen zij het gevaar teu boven. Met welk gevoel zij na zoo'n angst vollen overtocht den oever betraden, en ten hemel blikten, kan alleen hij begrijpen, die zich in een dergelijk geval bevonden heeft. Nu hebben wij eindelijk de vijanden en al het gevaarlijkste achter ons riep Julius. Doch hoe hij zich bedroog kan men het vol gend oogenblik zien. De door het bloed en vriendschap innig verbondenen, ontdekten door een dicht woud stappende, eenige verstrooid liggende huizen. Met de streelende hoop hier eindelijk onge stoord te kunnen rusten, klopten zij aan een dezer aan. Na een herhaald kloppen lieten zich einde lijk Btemmen hooren een sleutel draaide in de opening der deur verschenen verscheidene mannen, wier gezicht zeer weinig vriend schap te kennen gaf. oonen anderen kant is iedereen (zelfs de katholieken) het klerikaal gouver- nement beu en de tweedracht groeit ouder de katholieken aan. Dus M. Bara speculeert op de twee dracht onder de katholieken, die alleen de liberalen terug aan 't bewind brengen kan. Men merko het aan M. Bara sprak ook over 't kartel. De liberalen moeten goed toezien met wie zij een verbond sluiten Een verbond met socialisten, zegde hij, moet de liberale partij nog eerder naar den afgrond voeren. M. Bara verklaarde ook dat hij even als vroeger vijandig blijft aan de E. V. en voorstaaudcr is van het eennamig stelsel. Eindelijk spoorde M. Bara de liberalen aan uit alle hunne krachten te beletten dat er katholieken in de Gemeenteraden zouden dringen, want deze Raden zijn de spille waarop de liberale politiek draait. Do Gemeentoraden moeten dus, volgens M. Bara, de spille blijven waarop de libe rale politiek zich beweegt. Maar wat is de liberale politiek anders dan de bevelen der logie ten uitvoer brengen, de Kerk vervolgen, de Pries ters kwellen en de katholieken den duivel aan doen De redevoering door M. Bara te Door nijk uitgesproken, bewijst ons dus dat, moesten de liberalen terug aan 't bewind des Lands komen, zij nog krachtdadiger liberaal zouden zijn dan vroeger, gelijk hij zegde, en wij dus opnieuw een tijd stip van godsdienstvervolgingen, kwel lingen van allen aard zouden beleven gelijk ouder de laatste liberale heer schappij. De Slonsziekte of de Influenza, over ouds genaamd de Griep, is weer volop in zwang. Vele menschen denken dat wij hier voor eene nieuwe ziekte staan, des te meer dat deze ziekte, in haar eigen niet doodelijk, sedert eenige jaren binst den wintertijd, sterk heerscht. De Influeuza (vreemd woord invloed hebbende ziekte, besmettelijke ziekte) is anders niet als de Griep, die gekend is van over lang en in de jaren 1830, 1837 1847 bijzonderlijk heeft gewoed. Het is eene koortsziekte, kenmerkend in haar geheel door eene algemeene doch lichte ontsteking der slijmvliezen, gepaard van eene volledige doch sterke verlam ming der zenuwen. De koorts duurt niet lang, is gemeen lijk niet fel en gaat zelden 39° te boven. Onder de slijmvliezen, 't zijn bijzon- Na weinig gewisselde woorden, smeten zij de om gastvrijheid biddenden, als het ware de deur voor den neus toe. Verbaasd bezagen deze elkander. Deze lieden moeten ons niet verstaan hebben, zeide Johan en klopte opnieuw aan. Omdat de bewoners zich niet meer Heten zien, sloeg hij op de huisdeur, als gold het dooden uit hunnen slaap te wekken. Eindelijk werd de deur opengedaan. Een afzichtelijk wijf lichtte en de mannen van stevige stokken voorzien, zwaaiden die tegen Johan, die binnen wilde treden. Men be dreigde de ongelukkigen, die van koude beef den, met den dood zoo zij niet aanstonds het huis verlieten. Door eene sterke vuist achteruit gestooten, viel Johan in de sneeuw, on men sloot de deur. Woedend over deze mishandeling sprong de oude soldaat van den grond op, trok zijnen sabel en wilde op de deur in stormen, doch Theodoor en Julius hielden hem tegen, zij overtuigden hem dat zijne han delwijze hun noodlottig zou kunnen worden, en hy liet zich eindelijk overhalen. Op ongeveer honderd stappen kwamen zij aaneen tweede huis. Weder klopten zij aan de deur, doch werden insgelijks door de mis trouwende inwoners, dreigend en honend af gewezen. Zoo ging het ook aan de overige hutten; derlijk de oog-, neus-, mond-, keel- en longvliezen die te lijden hebben. 't Is hier het geval van te zeggen dat de oogen traoen, de neus druipt, de mond loopt, de keel is beroest en de longen piepen; 't zijn meest deze laatste, de longen, die de aandacht vau den genees heer vergen. Inderdaad, is de Influenza in haar eigen geene doodelijke ziekte, zij kan het zonder twijfel worden, en slechte gevallen van allen aard zijn er, eilaas, reeds te betreu ren, door het bijdoen van eene oprechte longziekte, 't zij pleuris, pneumoüie, enz. De verlamming der zenuwen is oek niet geheel geruststellend 't is waarlyk daaraan dat men den sleep of de gevolgen eener slonsziekte mag toeschrijven. De zenuwen verlamd, alles is verlamd, en zoo zijn er zieken die van de Influenza nooit gansch wederkeeren.'t Ziju de ze nuwen, die, door hunne krachtinspan ning, 's menschen lichaam in leven, ia beweging houden. Er dient dus good ge zorgd te worden en de Iofluenzalijders nu buune ziekte sterk te voeden. Komt de alcool hier van pas Neen Vooreerst, men moet geen alcoolischen drank innamen om zich van de Influeuza te behoeden; drinken is zich verflauwen en gereed maken voor de ziekte. De Influenza is eene besmettelijke ziekte, veroorzaakt door eeneu leveling (microbe) gelijk de pokken, cholera, typhus. Welnu, de leveliugen in deze ziekten en ook in de Iuflucnza hebben veel neiging voor een verflauwd lichaam, dus ook voor een gealcooliscerd lichaam. Men moet eindelijk geen alcoolische dranken innemen, binst of na de ziekte. Alcool is geon voedselHet en is ook geene opwekkende noch eellustwekkende stof. Wil men de zenuwverlamming der In fluenza te keere gaan, men wachte eerst dat de koorts gevallen zij, men begint dan langzamerhand voedstof in te nemen vol gens het verdragen der maag en het voor schrijven van don geneesheer. Brugge. DT Joz. De Vos. Aalst. Vlaamsche belangen. Op Zondag 23 dezer maand, om 5 uren 's avonds, zal de vermaarde voordracht- goefster Mevrouw CORTEBEEK, op ver zoek van het Vlaamscii Taalqilde, ter Feestzaal van ons Stadhuis, eene Voor dracht geven over DE VLAAMSCHE BEWEGING. Wat is zij Is zij nuttig Wie hoeft haar te ondersteunen Ingang vrij en kosteloos. nergens vond hunne bede gehoor, nergens werden zij binnengelaten. Verlaten en hulpeloos stonden deze veel beproefden diep in de koude sneeuw, en blik ten met betraande oogen naar de rookende schoorsteenen der hutten. Daar was warmte en brood; doch de menschen, de onbarmhar tige bewoners dier hofstcdon gunden hunne half versteven en verhongerde broeders geen vonkje warmte, geenen beet van hun voed sel. Dit was hard en geschikt om den zacht- moedigsten tijger wild te maken. Doch de broeders, die eenmaal besloten hadden hun noodlot in Gods hand te leggen, zagen in de vijandelijke behandeling der hut bewoners eene nieuwe beproeving, en ver volgden hunnen weg. Johan, door zooveel gelatenheid en ziels- vroomheid getroffen, bekampto mannelijk de in zijn hart opwellende gramschap en met eenen zelzamen blik zag hij naar gene zijdo terug, waar de Niemen haar bruisend water onder het ijsdeksel voortrolde. Waar was nu die verhoopte redding Deze vraag drukte zwaar en angstig op Johan's borst. Maar de hoop spoedig aan eene deur te kloppen, en goedhartig binnen gelaten worden, gaf hem toch genoegzaam troost, om het gevoel vau vertwijfeling, dat zijn hart bestormde, te onderdrukken. Sprakeloos reisden zij in den kouden nacht Zou men, na de heuchelijke zitting van 26 Meert, de laatste die de Kamer gehou den hoeft, alvorens in vacantie te gaan, het juist woord parlementaire werken nog durven gebruiken Om de waarheid te zeggen, het is eer do indruk eener huileude diergaarde, die ons bijgebleven is van die zitting, ia wel ke de linkerzij maar al te goed haar doel heeft verwezenlijkt,dit is het wetgevend werk tegen te houden. Geen twijfel, dat die kluchtspelers van zin zijn den 18 April hun bclemmerond spel voort te zetten, daar zij zich in den grond zoo weinig aantrekken vaD den per soon van Charbonnel, als een visch van eeuen appel. De rechterzij op hare beurt, zal hun toonen dat haar geduld ook palen heeft zij zal er niet in toestemmen eene uit geputte woordenwisseling te herbeginnen. Zoodra de zitting zal geopend zijn, zal men over de drie uitgestelde voorstellen stemmen, te weten goedkeuring der tot de orde roeping opgelegd aau M. Dem- blon sluiting der woordenwisseling verwerping der dagorde van blaam door M. Furnémout voorgesteld. Dit alios kan in min dan eene uur ge daan worden, en zal inderdaad gedaan zijn, wanneer het gouvernemeut en de meerderheid bezield zijn door deu vasten wil hunnen plicht te doen. De eer der Kamer staat op het spel de voortzetting of hot hernieuwen van het schandaal van 26 Moert, zou ons in de oogen van den den vreemde onuitwisch- baar belachelijk maken. Xij<l verspilling. Zelfs hij eene verlenging van den zittijd tot in de maand Juli, ziet mende onmoge lijkheid niet meer iu dit jaar nog ceuc kieswet te stemmen. Het gouvernement zal niettegenstaande zijn voorstel aanbieden, zooals 't het be loofd heeft. Het zal van de Kamer afhan gen bet onderzoek in de afdeel ingen te beginnen, wanneer het haar belieft, maar het zal in uiemands gedacht opkomen dat zij er de openbare bespreking zal van kunnen aanvangen, vooraleer de stem ming der schikkingen afgeloopeu zijn, die de overeenkomst van den arbeid regelen, en alvorens de zes budj utten gestemd te hebben die uitgesteld waren. De budjetten hebben den voorrang en niet alleen den voorrang, maar ook de hoogdringendheid. Wij leven in dit opzicht in eenen oure- gelmatigeu toestand aan welken zoo spoe- voortJohan had geen zwam meer, en kon dus geen vuur maken, iets dat, als men rus ten wilde, volstrekt noodzakelijk was. Uitgeput en doodmoede hing Theodoor aan don arm van zijnen broeder, die zich Bterker hield dan hij was. Door steeds in de sneeuw te loopen, leed Julius veelaan zijne voeten en zijn arm, waaraan Theodoor zich liet han gen, werd door hevige krampen gepijuigd. Keeds wilde hij, gelijk in den Kerstnacht het outmoedigendo, ik kan niet meer zeggen, toen Johan op niet verren afstand een dorpje, op eenen heuvel bemerkte. Gelijk de schipper, op den grooten Oceaan uit de richting ge dwaald, een reddeud eiland bespeurende, bevend van vreugde er heen stuurt, zoo ijlden ook deze afgematte reizigers naar den heuvel waar het dorpje onder den morgennevel half verscholen lag. Zullen wij daar gastvrijheid vinden? vroeg ieder zich stil af. Een veertienjarige knaap naderde hen op don roep van J alios. Zijne gelaatstrekken verrieden eenen afstammeling van Abraham, het oog van den knaap blikte openhartig, en rustte met ware deelneming op de door koude en honger afgematte vluchtelingen. Op do vraag of er eene herberg in het dorp was, wees de knaap, die het slecht Russisch dat Julius sprak verstond, het eerste huis van het dorp aan, doch vermaande de JTranachen dig mogelijk een einde moet gesteld wor den het gouvernement doet sinds eenige maanden voor de verschillende openbare diensten uitgaven, die het controol der Kamers niet hebben ondergaan. Dit is een misbruik, en het is tijd,meer dan tijd, terug te koeren in de ware, nauwkeurige uitoefening van het verte genwoordigend stelsel. Eerst de budjetten dan, als er tijd overblijft maar zal er overblijven dat men dien dan wijde aan politieke wetten. Ik denk u te mogen verzekeren dat dit wel het inzicht van het gouvernement is. En wanneer er zich nog interpellaties voordoen, waarom haar altijd den voor rang geven Waarom niet elke interpel latie terugsturen naar het budj et, waar het door zijn onderwerp aan verbonden is Handelsblad. (Naar het Fransch door Alfred Gapus). Een arme bloed (wijl hij eene prachtige woning beschouwt) Daar is ziju woon, van dien braven man die zich met ons lot in de Kamer bezigbondt en die wetten in ons voordeel gaat maken 1 (Hij zucht). Ach f het zou wel tijd gaan worden dat er iets voor de arme drommels gedaan worde.... ja, meer dan tijd... Als ik denk dat ik sedert gisteren morgend niet meer geëten heb I... Gelukkiglijk dat hij uit moet gaan, die menschliovende volksver- tegenwooidiger, en dat hij mij wat geven zal om dezen avond een broksken tus- schen mijne tanden to leggen Ah daar is I hij (hij treedt den afgeveerdigde te gemoet): Deafgeveerdigde. Gij verlangt Arme (diep buigend). Mijnheer, ik ben uiterst voldaan u te zien. Reeds zoolang verlangde ik u mijne bewondering uit te drukken. Afgeveerdigde (ootmoedig). Mijn beste vriend... Arme. Ik heb uwe redevoeringen gele zen... Zoó er slechts mannen waren als gij, de ellende zou eerlang een einde nemen... Afgeveerdigde. Ik doe wat ik kan, goede man, om de ellende te lenigen... 'k Ben zelfs besloten, een dezer dagen, oen wets ontwerp neer te leggen... Ik zeg u slechts dat Arme (verlekkerd) Een deugdelijk wetsontwerp, dat de ellenden zal af schaffen? Afgeveerdigde. Juist zoo I Arme. 't Is hoogst noodzakelijk, myn heer de Volksvertegenwoordiger I Ik, bij voorbeeld, zooals ge mij ziet, ik heb se dert twee dagen schier niets meer in de nog eenigen tijd in het bosch te blijven, en zich zorgvnldig achter bont en strniken te verbergen. Om welke reden, mijn vriend vroeg Julius verwonderd. Omdat er een aantal kozakken in het dorp zijn antwoordde deze. Hoe, kozakken over de Niemen riepen do broeders en Johan te gelijk uit eenen mond. Ei, dat wil ik gelooven, zeide de knaap; er verloopt geen dag, dat zij niet aan de deu ren kloppen, en Franschen gevangen nemen en voortslepen, welke zij bij ons vinden. Voort haast u in het bosch De kozakken verlaten juist het dorp. Hierbij wees hij naar den heuvel waar inderdaad een ruiterskorps zichtbaar werd. In het met sneeuw bedekt houtgewas ne- dergedokeu, blikten Julius, Theodoor en Johan met droevig gelaat naar den heuvel. Begoocheling was het dus, alles wat men van de veiligheid dezer zijde van de Niemen ge« zegd had. Nieuwe gevaren eu hinderlagen hoopten zich in het verschiet voor hen op; hier lagen gevaarlijke strikken, hier ook waron de wegen door roof- en bloedgierige vijanden onveilig, hier ook waren de bewo. ners der hofsteden en huizen uit wantrouwen onbarmhartig. (Wordt voortgezet).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1899 | | pagina 1