Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
W eleer en Heden.
w
De Moordenaar?
Het jubilee-woord
des Pauzen.
TT, Van tak
op tak.
Groene manifestatie.
Wij
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. oe inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiëh door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar,
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat. N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Guique luum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnisse
3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zieh te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, 20 Mei 1899.
"Wij zijn zoo gelukkig geweest <le hand
te legen op een kiesroauifest van M.
Daens°verschenen den Woensdag 12 Octo
ber 1887. Dat stuk is getiteld De wel
gezinde Aalstersche kiezer.
M. Daens toont er in wat het liberalis-
mus is hij zet er uiteen en bewijst er
wat hij later in dees kernachtige woorden
samenvatte - Liberalism is eene vrij
denkerij geworden, hel kan niets dan
slecht volk kweeken.
M. Daens was alsdan tot die lage
diepte niet gevallen tot waar hoogmoed,
heersch- en baatzucht iemaud voeren
kan bij was alsdan nog de kamper van
het goede, de koene verdediger der goede
-ft opsteller van Het Land schrijft
- Maar de liberalen I in welke diepte van
- vrijdenkerij en van goddeloosheid zyn
- ze gevallen I
r Als de liberalen strijden, als ze willen
meester zijn op het stadhuis, O het en
is niet om te sparen, om iets te verbe-
teren maar het is om d'Alleenhcer-
schappij te hebben, om met het geld
der algemeene kas hun vermaledijd
liberalismus voort te zetten
Ja, hun vermaledijd liberalism I
- Ziet de liberale gazetten van Brussel,
vau Luik, van Antwerpon.
't Is een afgrijselijke vloek tegen
God en teeon zijn Kerk, tegen Onze
Lieve Vrouw zelve.
In alle groote steden houdt 't libcra-
mus op Goeden Vrijdag openbare feest-
malen in vleesch.
Is dat Diet schromelijk
r j)g jonge liberalen van Aalst en
n elders voeden hunnen geest met die
m aarts-goddelooze en vuile gazetten
O welk geslacht zal dat worden
Ouders denkt er toch op -
Dat do Aalstersche geuzen goddeloos
zijn M. Daens bewijst het in 't breed en
in '1 lang in dit zelfde kiesmanifest, in een
artikel met opschrift De tijd is geko
men Hij tooüt er in wat hun gazet^
Dendergalm is en welke hare strekking
Wij willen dit niet aanhalen en houden
dit voor de toekomst.
Tien jaren ziju sedert vervlogen. De
hooemoed welke er velen tot val brengt
heeft ook hier groote verwoestingen aan
gericht M. Daens is de bondgenoot ge
worden dier goddelooze liberalen 1 Wat
meer is, hij heeft een getuigschrift afge
leverd van perfekte orthodoxie. De jon
ge liberalen van Aalst die hunnen
geest hebben gevoed met die aarts-
goddelooze gazetten der groote ste
den zijn nu goede kristenen ge
worden
Zijn zij veranderd
O neen, zij doen thans nog wat M.
Daens in ditzelfde manifest aan den
schandpaal der verachting spijkerde in
deze woorden
In ons Vlaanderen verloochenen zij
hunnen mam van liberalen, van vrij
denker en komen zij af in schaapsklee-
deren gehuld.
Diezelfde huichelachtige taktiek volg
den en volgeu onze geuzen van Aalst. M.
Daens sluit zijn artikel, waarvan ik hoo-
ger sprak, De tijd is gekomen in dezer
voege
- En na zulke legenden van aanran-
dingenbeschimpingen, loocheningen
tegen alles wat icij eerbiedigen t is
kiezing cn op dezelfde pers (van Dender-
galm) wordt gedrukt De liberalen
- zijn tegen den godsdienst niet. n
M. Daens kende dus de liberalen goed;
hij heeft hunne huichelachtige politiek
doorgronden hij is hun handlanger
geworden
Sedert dit manifest verscheen, zijnde
geuzen niet verander]. Zij zijn voorts den
weg der vrijdenkerij der goddeloosheid
opgegaan
Dat behoeft niet lewezen te wordon
het is zonneklaar. En lit niettegenstaande
het getuigschrift van (en verdoolde,hoog
moedige politieker.
Twee dage» is hel ;eleden dat wij in
het blad der liberale («eb arme werk
lieden lezen konden
De priester is een maatschappelijk
geeselhij is een gevair waartegen wij,
op dm aanstaanden lag waarop wij
meester zullen zijn, naatregëlen van
dringende noodzakelijkheid zullen moe
ten nemen
En wie dat schrijft zijL goede kriste
nen I volgens de belangloos. getuigenis
van M. Daens.
Wellicht dachten de cbrijvers op
priester Daens niet die deer dagen den
tempel der socios te Brussel is gaan be
wonderen, hun er zijnen peming jont en
door de aanbidders der Comnune dapper
is toegejuicht
Droeve eer
En waarop moet dit monierverbond
uitdraaien liever lezer
De leider der socios gaat het <ns zeggen
Indien de liberalen en de christene
n demokraten ons helpen dan veroveren
n wij het A. S. en wij zijn merderheid
n in het land.
Onze groenen halen dus voor le roode
socios de kastanjen uit het vuur Wee u,
vreedzame burgers, als deze mester zyn
want dan zullen er voor ons arm Indeken
akelige en rampspoedige dagen aanko
men. Dat zullen wij in een verdeischrij-
ven nader beschouwen.
WIE IS
NAAK HET HOOGDÜITSCH
van
EDUARD WAGNER.
tot middenacht
dienstdoende Apotheker s Zonden 21
Mei 1899, Mr Meirschaut, Korte Vmt-
Maandag 22 Mei 1899, Mr Tan
Caelenbergh, Leopoldstraat.
In de pauselijke jubilee-bulle, te Rome
op Hemelvaartsdag afgekondigd, verklaart
Zijne Heiligheid, op het voorbeeld zijner
voorgangers een feest te willen vaststellen
dat voor het christenvolk eene bron van
heil zal zijn en tevens de reeks sluit van
gebeurtenissen welke zijn pontificaat heb
ben gekenmerkt.
Wat toch zoeken Wij, wat verlangen
wij vraagt de Paus. Slechts ééne zaak
door Onzo pogiugen een zoo groot mogelijk
getal menschen weerdig te maken voor
de geuieting van het eeuwig geluk en
daarom de geneesmiddelen door den lieer
Jesus Christus aan Onze maebt toever
trouwd, aanbieden tot genezing der zielen.
Dit eischt, zegt de H. Vader, niet alleen
het opperherderlijk ambt, dit vorderen
ook de bijzondere omstandigheden, waar
onder de tegenwoordige wereld leeft. Want,
is het waar, dat van den eeneD kant kan
gewezen worden op tal van goede daden
en glorierijke cbristeudeugdeu, hoeveel
duisternissen, hoeveel dwaling yan den
anderen kant 1 Hoeveel zielen, die voort
hollen op den weg naar haar eeuwigen
ondergang.
Buitengewone angst beklemt Ons
gemoed, zegt de H. Vader,» zoo dikwijls
Wij denken aan die menigte christenen,
welke verleid door de vrijheid van denken
en van óordeelen met gretigheid het ver
gifder valsche leeringen in zich opnemend
eiken dag in zich zeiven den kostbaren
schat van het heilig geloof schade toebren
gen. Vandaar die afkeer legen een christe
lijk leven en de verspreiding van slechte
zeden vandaar die onverzadelijke zucht
naar alles wat de zinnen streelt, vandaar
dat de neigingen des harten en gedachten
van den geest zich losmaken van God en
zich hechten aan de aarde
Ten einde dus de zielen uit hun gevaar
lijken doodslaap op te- wr-kken en aan de
zorg voor hunne zaligheid te herinneren
allen die door hunne zorgeloosheid of
hunneu hoogmoed elk oogenblfk gevaar
loopen de eeuwige en onvergankelijke
goederen te verliezen,waarvoor de mensch
geschapen is, wordt het heilig jubeljaar
afgekondigd.
Gedurende den tijd van het jubilee, laat
onze Moeder de H. Kerk enkel en alleen
hare barmhartigheid en medelijden aan
het woord, verdubbelt zij haren aandrang
en hare smeekingen tot de zondaren en
smeekt zij van den Hemel een overvloed
af van goddelyke genadegaven. De schat
kamer harer genademiddelen stelt zij met
alle mildheid open, alle christenen bezie
lende met de hoop op vergiffenis en trach
tend den tegenstrevenden menschelijken
wil te overwinnen door eene verdubbe
ling van barmhartigheid en liefde.
Dit verbeven doel zal, zegt de H. Va
der, nog beter worden bereikt door de
bekende en door den IIapostolischen
Stoel goedgekeurde en aaugemoedigde
bijzondere plechtigheden, welke het einde
der 19® en het begin der 20" eeuw zullen
heiligen, door de toewijding namelijk der
menschheid aan den Heer Jesus-Christus,
den behouder der wereld.
Zondag 11. onder voorwendsel van de
afkondiging der Encycliek Rerum Nova-
ram te herdenken, hadden de zoogezegde
christene democraten besloten ook eens
te manifesteren.
Onze groene socialisten zouden zich
met muziek en groene vlag aan 't hoofd
naar onze St. Martinuskerk begeven om
er de H. Mis van 11 uren bij te wonen en
zoo tot in de kerk toe te manifesteren.
Kwaart voor 11 uren verliet een troepke
groenen het lokaal De Letterzetters-
kring samengesteld uit 88 personen,
liberalen, socialisten die een handje toe-
stakcD, allen meêgerekend.
Onder weg liet het groene muziekske
zich eens hooren en 't was alsof er te
samen drij ezels aau 't balken en 6 geiten
aan 't bleeten waren....
Voor de groote deur der kerk bemerkte
meu talrijke haantjes-vooruit van de
liberale firma Anker en Zonne aldaar ge
komen om de gebeurtenissen af te wach
ten.
Toen de groenen aankwamen werd er
door den zwits verbod gedaan van met de
groene vlag de kerk binnen te treden.
Dadelijk werd de groene vod van den stok
afgedaan, opgevouwen en een gedeelte
van 't groene troepke trok terreestend de
kerk bionen tot aan do wijwaterbakken,
afgevende, al stoelen opeen werpende, op
die smeerlappen van oude bewaarders, eu
dat bij zoo verre dat vele menschen er
door ontsticht worden.
Een dertigtal groene betoogers maakten
rechtsomkeert, en zullen wellicht,volgens
gewoonte,vergeten hebben Mis te hooren.
De liberale baantjes-vooruit stonden te
lamenteren over dat troepke christenen
die in de kerk niet moebteu tredeu, enz.
enz., maar bemerkende dat het volk aau
hunne jeremiaden onverschillig bleef,
schoten zij er van onder en 't spel was
uit I....
Bijgeloovigheden. Het geloof is
dood, zegt een paryzer blad, eu van dat
oogenblik vervalt men hals over kop in
de bijgeloovigheden.
De vitrienen der juweliers zijn opge
vuld met amuletten en talismans eene
parijzer scboone van de 19" eeuw draagt
ze voortaan, met het heimelijk gedacht
zich tegen... do kwade hand te beviijden
zij draagt ze aan den hals, aan den arm en
wat zoo al meer.
den kelder, waarin de Charlemonte sedrt
eeuwen begraven waren. Sofie had den kelór
nog niet bezocht, doch zij had er van gehoon.
Nadat Filip nog eens omgezien
tijdje geluisterd had, sloop hij behoedzaai
den trap af.
Sofie waa nieuwsgierig te weten, wat Filip
75"* YERVOLG.
Sofie zag hem komen. Hij naderde de plaats
waar zij zat. Zij wilde hem vermijden, want
zij vreesde hem, omdat hij haar naar 't leven
stond en trok zich dus in de kapel terug eer
hij het bemerkt had. Zij liep door het zijschip
naar de groote familieloge, die zoo ruim was
als eene kamer en welker gordijnen dichtge
trokken waren. He deur stond tegen aan. Zy
trad binnen en zette zich in eenen donkeren
hoek neer, waar zy niet gemakkelijk kou ge
zien worden.
Nauwelijks was zij in veiligheid of zij
hoorde Filip komen. Haar hart sloeg suel.
Filip ging voorbij de loge, waarin zij zat,
naar den preekstoel. Bevend schoof Sofie de
gordijnen een weinig op zijdeen keek. De
bewegingen van den dienaar hadden iets
sluipends. Bij eiken tred keek hij naar allo
4jdi u om. Het was duidelijk dat hij iets ge-
ir.-as van plan was.
Acuter den preekstoel leidde een trap naar
De bediende hief de lantaarn op, keek naar
de deur en luisterde opnieuw. Toen hij niets
verdachts hoorde, plaatste hij de lantaarn op
de kist en trok een der figuurtjes daar uit.
Uit de holte welke grooter was dan men zou
vermoeden, nam hij een houten kistje. Daarna
zette hij zich op de kist neêr, nam een sleu-
den kelder ging doen en vooral wat zijne! teltje dat bij aan eene zilveren ketting onder
geheimzinnigheid beteekenen moest. Zij her-' zijne kleederen om den hals droeg en opende
iunerde zich dat het hare eerste plicht was het kistje. Het was met watten gevoerd en
den ellendeling voet voor voet na te gaan
daar het hier wellicht eene gewichtige aan-
gelegenheid gold, besloot zij hem te volgen.
Zacht verliet zy de loge, luisterde een
oogenblik en gleed als een schaduw den
trap af.
Onder aan den trap bevond Sofie zich in
eene soort van portaal, dat op een lang en
breed gewelf uitliep. De deuren stonden te
genaan een lichtstraal drong tot haar door.
Sofie sidderde maar de liefde tot haren
vader en de gedachte aan haar doel, daden
haar alle vrees overwinnen. Zij ging verder.
Filip stond in het gewelf met eene lan
taarn in de hand, welke hij had aangestoken.
Langs beide zijden van het gewelf was eene
rij doodkisten geplaatst, die met beeldhou
werken en opschriften versierd waren. Filip
deed nog eenige stappen en bleef voor eene
kist staan, waarop zes figuurtjes in knie
lende houding stonden. Bij het schijnsel der
lantaarn koa Sofie zien, dat de kist de naam
•ener vrouw bevatte.
toen Filip het bij het licht hield, ontwaarde
Sofie een aantal diamanten.
Filip Piron nam verschillende steenen nit
et kistje en hield ze tegen het licht, terwijl
ij genoeglijk glimlachte.
Sofie werd bleek en hiold zich aan de deur
vet. Eindelijk had zij voor hare vermoedens
en bepaald houvast gevonden Hier lagen
dtbewijzen voor haars vaders onschuld. Hier
debewijzen, dat Filip Piron de moorde-
van haren oom was. Eindelijk Einde
lijk
Z herinnerde zioh uit het verhaal van
hare vader, dat haar oom eene verzameling
diamnten had bezeten, die omstreeks een
millien frankB waard waren. Na den moord
konda deze diamanten nergens gevonden
wordo. Enkelen geloofden, dat Alexe Mix
tome ;e had meegenomen, anderen meenden
dat demarkies ze verborgen had.
En nar waren nu de verdwenen juweelen,
of te minste een gedeelte er van in d«
handenran Filip Piron
Onder deze merkt men op, het klaver
blad van vieren maar de sterrekijkers
van vroeger eisebten, dat dit vierblad
voor het opgaan der zon en door den per
soon zelf zou geplukt worden, wilde het
eenige kracht hebben.
De marentak heeft ook zyne rechteu
gekregen hij herleeft in de ceintuur
gespen, in de borstspelden met portret
ten. Hij moet de paryzer vrouwen.... ge
luk aanbrengen.
Wij zegden het reeds als men niet
meer gelooft aan het kruisteeken of an
derzins gelooft men aan allerhande
soorten van superstitiën.
GROEIVE ZEDEN. Zon
dag 11. hield onze merteleer meeting te
Wervick. Bij zijnen terugkeer des avonds
alhier bovonden zich eenige groene stok-
slagers aan de Statie, aldaar geroepen
door een telegram uit Gent hier besteld
om 20 u. 20.
Te gelijkertijde stapten vau den trein
onze merteleer en de leden van den Cath.
Trompettersclub welke van eene muziek
feest te St. Denys-Westrem terugkeerden.
Nauwelijks waren de eerste leden van
den Club buiten de statie of ze werden
verraderlijk aangevallen door de groene
stokslagers. Twee Clubleden, overmand,
werden erg mishandeld een van hen is
heden nog niet in staat te werken.
De stokslagers sloegen er boven arms
op, aangehitst door een groene dio riep
Slaagt er maar op
Klachten zijn by de Politie ingediend
en een onderzoek is geopend nu, in die
omstandigheid, denken wij het geraad
zaam over de zaak niet verder uit te
weiden.
De beste onderpastoor In eene
vergadering van üuitsche katholieken,
gehouden te Koblentz, zegde de heer
S idler
Het dagblad is de beste onderpastoor
van den pastoor. De pastoor preekt
maar eenmaal per week en men moet
n er naartoe gaau om hem te hooren. Het
ti dagblad preekt elk uur van den dag en
komt ons zelf opzoeken. Nu, zulkea
n ieverigeu onderpastoor moeten wij in
a eere houden. In vergelding der dieneten
n die by bewijst, moeten wy hem eene
n workdadigo toegenegenheid betuigen,
a hem inlichtingen geven, hem lezers en
a vrienden te bezorgen, a
Er geschiedt aan de catholieke dagbla
den veel eer... in Duitscbland.
Al WIP n*et eeü °Pen^aar beheer
xml tv c jjgjjst js eu (ie daders van
eenen diefstal van telephoon- of tele
graafdraden van de Regeering heeft ont
dekt of helpen ontdekken, heeft recht op
eene toelage van 50 frank om het even
hoe gering het berokkende nadeel zy,
Op 75 zittingen dor Kamer zyn er
nu al 65 besteed aan interpellaties.
Om die reden heeft citoyen Demblon
er nog eene gericht aan den minister vau
justicie, ministre de I'injustice, schryft
hy over onwettige aanhoudingen van
werkstakers in het Luiksche.
't Is voor binnen acht dagen.
De groote waarde dier steenen, het feit, dat
hij ze hier verborg, zijne geheimzinnigheid,
dat alles bewees dat hij zo gestolen had.
Hij nam er de steenen een voor een uit en
liet ze door zijne handen glijden gelijk een
vrek, die zijne schatten betast. Eindelijk
nam hij eenon steen nit de kollektie, deed
hem in een lederen beursje en borg dit weêr
op zijne borst. Eiudelyk zette hij het kistje
op zijne plaats terug en zette er de figuur
weêr op. Sofie wachtte niet tot hij daarmee
gereed was, doch klom zoo spoedig mogelijk
weêr naar boven en keerde naar de logt
terug. Zij had tijd genoeg om tot zich zelve
te komen eer hij terug kon zijn en om over
hetgeen zij gezien had na te denken. Zij be
greep waarom Filip thans de ruïnen bezocht.
Waarschijnlijk had zijn heer hem medege
deeld, dat zij morgen wilden vertrekken
daar de ruïnen zonden verlicht worden was
er voor dien tijd geene gelegenheid meer
den kelder te bezoeken.
Haar bloed kookte toen zij nadacht hoeveel
deze ontdekking waard was. Zij beteekende
zekerheid en recht voor haren vader.
Wat zon zij echter doen Voor allee
wilde zij haren vader zien en hem hare ge
wichtige ontdekking mededeelen. Zij kon de
overheid er niets van zeggen; zij moest zwij
gen tot dat haar vader haar van hare belofte
ontsloeg. Dan twijfelde zij ook of de diaman
ten Filip's schuld «n de onschuld van haren
vader zou bewijzen.
u allppn «i» den Paus
ij aneeu en Paus met
ons beweren de groene socialisten. Maar
hoe komt het dan dat zij, groenen, de
bevelen en raadgevingen van Z. H. Leo
XIH in den wind slagen, wanneer Hij
hen gedurig zegt en herhaalt dat er,
onder geen voorwendsel, mag gewerkt
noch zelfs er mag aan gedacht worden,
voor iemand die catholiek wil blijven
de catholieke gezagvoerders to beatry-
den on nog veel min een verbond mot
socialisten of met vyanden der catho-
lieken te sluiten.
Hier te Aalst gaan zij die beweren mnt
den Paus te zijn en de Paus met huu arui
aan arm met de socialisten en andere
vijanden van God en Kerk om de c&tbo-
lieken te bevechten.
Tc Brussel zyn de christene groene de
mocraten ook gaan verbroederen met de
socialisten. Ziehier wat Le Peuple
hieromtrent meèdeelt
Donderdag avond, rond 9 uren heb
ben do Daensistische christeno demo-
craten, voorafgegaan door de vlag der
christene volkspartij, hunne intrede
gedaan in Het Volkshuis van Brus-
sel. Onze gezel Borremaus heeft Len
- welkom geheeten en hun geluk ge-
wenscht over den moed die zy bo-
toonden.
M. Daemers, daensist, heeft bedankt
- en verklaard dat met naar Het Volks-
huis te komen, de Daensisten wilden
bewijzen dat zij van hart en ziol met de
socialistische partij zijn voor de verove-
ring van het algemeen stemrecht en van
de evenredige vertegenwoordiging en
tegen het hatelijke wetsontwerp door de
klerikale regeering voorgesteld. Het
zeer talrijk publiek in 'Het Volkshuisb
aanwezig, heeft die dappere verdedigers
a van priester Daens eene warme ovatie
gebracht.
De verbroedering is dus volkomen. Na
het bezoek van priester Daens aan
't Volkshuis alwaar hij eenen wandel
stok aankocht met de gelden van den
JuJaspenning, mocht men zich aan die
openbare toenadoring der groenen en roo-
den verwachten.
Iets voor de schrijvers. Bij
gebruik van eene nieuwe stalen pen,
steke men de punt een oogenblik in de
vlam van eeneti brandenden lucifer
Jiierdoor worden de vette deelen van de
int weggenomen en blyft de inkt aan de
:n kleven, zoodat men er meê schry ven
Ik heb in de kolonnade gewandeld, was
.r antwoord.
Zy wilde haren weg vervolgen, maar hy
laatste zich voor haar.
Zult gy op het kasteel bly ven vroeg hij
gaat gij met mevrouw Mixtome mede naar
y.?
Sofie richtte zich waardig op en mat hem
iet eenen blik van verontwaardiging.
Het moet eenen bediende van den mar-
iei van Charlemont onverschillig zijn, of ik
dan of ik blyf, zegde zij. Terug.
Een gebiedende handbeweging gaf aau deze
foorden meer kracht. Onwillekeurig ging
[ilip ter zijde en Sofie spoedde zich naar hare
imer.
Zy weet dat ik haar vijand ben, segde
'ilip bij zich zelfzij weet dat ik haar wild»
len toen de Louisa omsloeg zij weet ta
>1. Ik zon er wel eens achter willen komen
zy dit heeft kunnen ontdekken. Ik begin
geleoven, dat zij, ofschoon nog maar een
ind, zeer gevaarlijk is. Ik zal een derde
>ging wagen, om haar uit den weg te ruimen
twijfel niet of het zal ditmaal welgelukken.
ichoon sluw eu trotsch, kleine jufvrouw,
(jt gij toch niet tegen Filip Piron opgewae-
in. Gij znlt niet babbelen. Ik zal niet rusten,
nadat ik u voor altyd tot awijgen heb
bracht.
(Wordt voortgeaet).
