Zondag 25 Juni 1899 centiemen oer nummer. 549te Jaar 3577 Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst. GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. JUBELFEEST- WOESTE. Ontvangst ter Statie. In St.-Martinuskerk. De Feestvergadering. Redevoering van M. Gheeraerdts. Mijnheer de Jubilaris l Redevoering van M. Van Vreckem. DE DENDERBODE Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder itagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemasl ter week voor de Stad 5 frant; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwiiantiëft door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar. Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31, •n in alle Postkantoren des Land. Cuique «uiim. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklaraen fr. 1,00Vonnisse ep 3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord, Niet opgenomen handschriften wonion niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureel® van dit blad. Aalst, 24 Juni 1899. Zondag 11. werd hier te Aalst met den mecsten luister het zilveren Jubel feest gevierd van den zoo verdien strijken heer Karei Woeste, welke, gedurende 25 jaren, ons catboliek Arrondissement zoo waardiglijk heeft vertegenwoordigd in de Volkskamer. Daags te voreD, om 7 uren 's avonds, werden de feestelijkheden door beiaard- gospel, klokkengelui en gebrom van ka nons aangekondigd Oj) 't Statieplein en aan de Albei t-Lié* nartstraat waren drij breede wimpels ge spannen die de uitdrukking zijn van de gevoelens der catholicke Aalstenaren WelkomHulde aan Woeste! Leve Woeste De Qroote Merkt was prachtig versierd. Honderden vlaggen en wimpels prijkten daar met hunne afwisselende bonte kleu ren aan staken prachtig getooid breede wimpels waren ook aan staken opgericht aan do Molenstraat, Kerkstraat, Lange Zoutstraat, Nicuwstraat: Leve Woeste! Hulde aan Woeste Aalst aan Woeste Sl'-Cecilia zegt u welkom Hulde aan de JubilarisEere zij onzen Hoofdman Het balcon van bet Stadhuis was met eene roode fluweeleu draperij behangen de voorgevel van den Cnliiolieken Kring leverde een eigenaar dig uitzicht op met zijne versiering voor de verlichting des avonds; aar. liet Café Eiehe, alias Beiersche Hof, lokaal der Koonnaatschappij S®-Cecilia, bemerkte men een groot en zeer gelijkend, portret van den eerzamen Jubilaris met zilveren palmen omkransd. Hier en daar aan catholicke lokalen waren transparanten buide brengend aan den Held van den dag. Honderden kleine plakkaarten met bet opschrift Leve Woestewaren overal op de muren geplakt en voor de vensters der catholieke herbergen gehan gen. Aan den catbolieken Burgerskring Koile Zoutstraat en den Catbolieken Werkmanskring, Zonnestraat, waren ook twee breede wimpels gespannen gehecht aan staken met vlaggen versierd en de woorden Hulde aan Woeste 1 Al de buizci. der catbolieken waren bevlagd hier u.et de nationale driekleur, daar met de pauselijke, ginder met de Aalster- sche kleuren. Onze stad leverde dan ook een echt feestelijk uitzicht op welk door ODze vreemde vrienden grootelijks werd bewonderd. Om 9 uren vergaderden onze stede lijke Overheden en de Afgeveerden der Steden en Gemeenten ten Stadhuize en begaven zich stoetsgewijs met onze Ko ninklijke Harmonie en ons vrijwillig Pompierskorps aan 't hoofd ter Statie. Op 't Statieplein verdrongen zich dui- zende toeschouwers waartusschen onze Pompiers zeer moeilijk eenen doorgang voor den stoet konden banen. Om 9 u. 55 m. stoomde de trein de statie binnen. De achtbare Jubilaris ver gezeld van Mevr. Woeste, Mevr.Bolpuiro, zijne dochters, zijne zoons en schoonzoon, werd bij 't afstappen verwelkomd in het Vlaamsch door M.Leo Gheeraerdts, Bur gemeester, omringd door de heeren Sche pen, Gemeenteraadsleden en Afgovecr- digden. heer de Kerchove, Gouverneur der Pro vincie waren bij de ontvangst tegenwoor dig. Toen de Held der feest op 't Statieplein verscheel),' steeg uit de samengepakte menigte een geestdriftig gejuich op. Het Leve Woeste weergalmde in de lucht, terwijl de Koninklijke Harmonie de Bra- bangonne speelde. Aan de blijde jubel kreten en 't gewuif met hoeden en zak doeken scheen geen einde te komen. M. Woeste stapte in den landau des heeren Burgemeesters met de heeren Van Vreckem, Seuateur en de Kerchove, Gou verneur. De familie v^u M. Woeste werd in den landau van M. Baron Betbune ter kerk gevoerd. Toen de stoet zich in bewe ging zette,'lieten zekere liberalen dio zich omtrent het Café César bevonden eenige Hou Hou 1 hooi en die hoegenaamd geen weerklank vonden en zelfs door velen niet gehoord werden door de aanhoudende vreugdekreten der menigte. Achter een der bovenvensters van boo- ger bedoeld Café bcvondt zich advocaatje Galle, chef der blauwen.... Geeft 't men- neken nen eens zei Pie. De stoet trok statig door de juichende menigte welke zich langs beide kauten der straat had geschaard naar onze hoofdkerk. 't Was 10 u. 15 m. toen de stoet ter kerk binnenkwam. De achtbare Jubilaris, zijue familie, talrijke leden van Kamer en Senaat, de Overlieden, de Afgevaar digden en genoodigden, enz, enz., namen plaats in het koor. Het H. Misoffor werd opgedragen door den heer O. Weytens, aalmoezenier der Pupillenschool. Gedurende de Mis werden door de heeren zangers der hoogzaal, bijgestaan door eenige leden van de koor maatschappij Se.-Cecilia, op meesterlijke wijze eenige lofzangen uitgevoerd. Bij de de consecratie werd door de hoornblazers van 't Pompiorskorps de veldmarsch aan geheven, terwijl de manschappen de wa pens presenteerden. Het oogenblik was waarlijk indrukwekkend. Na de Mis schaarde zich gansch de Geestelijkheid ouzer Stad, in koorkap, aan den voet des altaars en de Z. E. H. Deken Raemdonck hief het schoone lof lied Te Deum laudamus aan, en, bij af wisseling, zongen al de priesters en het hoogzaal de stroffen van den gewijden zang, een dankgebed om van den Hemel heil, vrede en een lang leven af te smee- ken voor den manhaftigon verdediger der groote catholieke zaak, welke, gedurende 25 jaren, zoo moediglijk de zedelijke en stoffelijke gbelangen onzer bevolkingen heeft verdedigd. Na de voltrekking der kerkelijke pleeh tigheden begaf men zich in stoet naar 't lokaal van deu catholieken Werkmans kring waar de feestzitting zou plaats hebben. De ruime zaal, die prachtig komt geschilderd te worden door M. Jozef Van Cauwenbergh, was proppeusvol. Do heer Gheeraerdts, Burgemeester, als ondervoorzitter der Cath. Vereeniging van ons Arrondissement,sprak de volgende redevoering uit M1' de Volksvertegenwoordiger Mijnheer en. liet arrondissement Aelst viert heden in volkomene vreugde en met onzeglijke fierheid de vijf-en-twintigste verjaring der eerste ver- Mijtlheer de Volksvertegenwoordiger1 kieziugvan den alomgeprezen en nooit over troffen man die in de Kamer van Volksver tegenwoordigers gedureude het vierde eener In deu naam vaD de catholieke bevol king van het Arrondissement Aalst, heb ik de eer U den welkomgroet toe te stu ren. Wees welkom, achtbare heer Volks vertegenwoordiger, in do Stad Aalst, al waar uwe politieke vrienden heden zullen gelukkig zijn U een nieuwe blijk van genegenheid, erkentenis en waie ver kleefdheid le geven. M. Woeste antwoordde insgelijks in Vlaamschc taal - M. de Burgemeester ik dank u,uit den grond van mijn hart, voor uwe welkomgroeten en gelukte tu rn schen. Wees wel overtuigd dat ilc, van mijnen kant,onwrikbaar verkleefdblijf aan mijn duurbaar Arrondisscmetit. Do achtbare Jubilaris droeg hot groot lint der St.-Gregorius-orde. Do heeren Senateurs en Volksvertegen woordigers van ons Arrondissement, vei- icheidene Leden van Senaat en Kamer, de «cnw in de eerste gelederen van liet c&tholiek leger eenen onverpoogden strijd heeft gevoerd. Edel, voorwaar, is de zending van denge nen die zich gelast met de verdediging van de godsdienstige en stoffelijke belangen zijner medeburgers in de wetgevende vergaderin gen, maar ook groot is de verantwoordelijk- beid die op hem weegt, zwaar de bekommering van het geweten dat zich afvraagt of in alle omstandigheden de plicht volbracht is. De vijf-en-twintig juren die gij, M' de Volks- ertegenwoordiger, op de schitterendste en verdienstelijkste wijze in de volkskamer hebt doorgebracht, beantwoorden te wol aan het vortrouwen van het kiezerskorps, omdat gij betwijfelen moogt ooit aan uwe verbintenis- Ben te kort te zijn gebleven. De congressen gehouden to Mechelen in 1863,1S64 en 1867 trokken de bijzondere aan- daelit der hoofdmannen onzer politieke partij op den jongen advocaat der balie van Brussel die als inrichter en secretaris in deze ver vergaderingen, er aanzienlijk en hoogst nuttig werk verrichtte en aangewezen scheen als eon der bekwaamste voorvechters van de catholieke grondbeginselen te worden. In 1864 mankten de Aelstenaars nadere kon nis, wanneer alhier in eene diepgeleerde voor dracht, die het onderwerp behandelde Over de noodlottige uitwerksels van den Franschen invloed op België n, Mr Woeste hen kwam too- nen, al het sierlijke van zijn onwaardeerbaar talent, al het kostelijke van zijne uitstekende kennissen. Sinds dien, wanuser in de afvaar diging naar de Kamer eene plaats open viel, zooala in 1871 hij het overlijden van den diep- betreurden Albrecht Lienart, lag de naam van Karei Woeste in veler monden om hem als candidaat te noemon. Toen in 1874 de verdienstvolle heer De Naeyer het besluit te kennen gaf aan het politiek leveu vaarwel te zeggea, werd Mr Woeste voor de eerste maal aan het kiezerskorps voorgesteld den 8 Juni 1874 werd hij met eene ontzagwekkende meer derheid als lid der Kamer van volksvertegen woordigers gekozen. l)e strijd die eene catholieke overtuiging alsdan te onderstaau had, was bijzonder ge richt tegen het machtige liberalismus het gold de verdediging van de vrije uitoefening van onzen heiligen Godsdienst, van het bewa ren van het kristen onderwijs, van de behou denis van het volk onder den zaligen invloed der Kerk. het volk den weg naar de Kerk verlaat, zegdstgij, Mr de Volksvertegenwoordiger, in uwe eerste aanspraak tot uwe kiezers in 1874, als het volk den weg naar de Kerk verlaat, loopt het op den weg der revolutionnuire li afgrouden, puiuhoopen, brandstichtingen n en moorderijeu verwekkende. Eens dat het li volk tot God gezegd heeft gij zult over n ons niet meer heerschen, is er niets moeië- x lijker dan het tot zijne plichton terug te n roepen het moet bezwijken aan de beko- n ring al de wellusten van het aardsch loven x te genieten en om deze te verkrijgen zal het n voor geene geweldenarij achteruitwijken.-, Wan near wij slechts vijf-en-twintig jaren achteruit zien, moeten wij bekennen dat deze Srophetische woordeu bewaarheid zijn gewor- on Het is om de noodlottige gevolgen van de onverschilligheid in zaken van godsdienst te keer te gaan, dat gij, met eene manhaftige krachtdadigheid die eenieder bewonderen moet, steeds op de bres staat wanneer de vijandige aauvullen gericht zijn naar ons kristen geloof, wanneer het, hetzij de gods dienst, hetzij het onderwijs, hetzij de open bare zeden aanbelangt. Wie herinnert zich niet die heldhaftige catholieke minderheid in de jaren 1879 tot 1884 in den strijd tegen de liberale strevin gen on vooral tegen de rampspoedige school wet waart gij, Mr de Volksvertegenwoordiger, een dor hardnekkigsten, en, inzonderheid, iu de besprekingen die de ongelukswet voor gingen, verwierven uwe welsprekende en doeltreffende redevoeringen eene beroemdheid die U deed kennen als eene dor bekwaamste leden der rechterzijde. Na den val van het liberaal ministerie in 1884 werdt gij door den eenparigen roep der catholieken aau het hoofd van het Staatsie stuur gesteld. Uwe werking was er kortston dig, maar glorierijk. Met de medewerkiug van den wijzen man, dien de dood al te vroeg aan onze partij heeft ontrukt, met Mr Victor Jacobs, hebt gij in weinige maanden, twee aanzienlijke werken uitgevoerd gij hebt een einde gebracht aan de onvergeteue plagerijen van don schooldwang, door de nieuwe wet op het lager onderwijs en gij hebt aan de gemeenten de vrijheden, hen door de grond wet gewaarborgd, en door zes jaren liberaal beheer zoo erg gekrenkt teruggeschonken. En wanneer de schoolwet door beide Ka mers met groote meerderheid gestemd was, hadt gij te kiezen of uw werk niet te zien be krachtigen of het ministerie te verlaten. Gij verkoost uwe plaats op te offeren do wet wierd bekrachtigd en overleefde dezen die ze gemuakt haddon. Deze eenige daad van zelfverloochening zal steeds uw aandenken iu herkentenis bewareu. Sedert dien behieldt gij in de volkskamer dezen overwegenden invloed op de bewerking u 's lands wetten. Uwe nooit vermoeihare iever, uwe aanhou dende studie, smeden die onverwinbure wa pens zoo geducht door uwe tegenstrevers. Van uwe jongelingsjaren af waart gy met hart eu ziel verbonden aan alle goede wer ken. Door uwe wijze raadgevingen, door uwe vurige aanmoedigingen in steeds vernieuwde voordrachten, in ontelbare schriften, zijt gij de stichter van de menigvuldige kringen en maatschappijen die ieder in hun vak en vol gens hun doel zulke onschatbare voordeelen hebben voortgebracht. Uwe redevoeringen in de congressen, iu de vergaderingen der federatie van catholieke kringenen vereenigingen, in de volkskamer, dienen tot leidsdraad aan uwe partijgenoten. mineer de gedachten en de bekommer nissen eene andere wending kregen trekt gij, een der eersten, de eniBtige aandacht op ue noodzakelijkheid de verbetering van het lot der werkende klassen te betrachten. Keeds in 1874 verklaardet gij aan uwe kiezers Do stoffelijke belangen van het volk mogen n niet verwaarloosd worden de alvoorzie- s niglieid heelt ze als gaven geschonken, en zij wil dat zij door werkzaamheid vruclit- n baar worden gemaakt. Daarom moet het n volk in zijne werkzame strevingen onder- n steund en geholpen worden, x In 1886 in de merkwaardige redevoering uitgesproken te Verviers, lag een volledig plan van sociale hervormingen, en, nadien, voor dat de herziening der grondwet het alge meen stemrecht in onze kieswetgeving had iugovoefd, liet gij geene gelegenheid voorhij- guau de sociale kweBte op te werpen. Veroor loof mij hier de getuigenis te herhalen van een vroeger catholiek weekblad, heden ongeluk kiglijk zoo verdwaald, dat in 1890 verklaarde: Mr Woeste heeft sedert lang de sociale n kwestie diep en grondig gestudeerd cn dl toekomst gepeild vele woorden heeft hij a gesproken, vele voetstuppon gedaan om n wetten te verkrijgen voor 't stoffelijk be- n lang van 't werkvolk. Het is niet door ijdel geschreeuw of ophit send gejammer dat zekere bedroevende toe standen, voortspruitende uit de onvoorziene veranderingen die de maatschappij ondergaat, zullen verbeterd worden. De grondige bestu deering der sociale wetten zal meer doeltref fend wezen om de middelen aan te wyzen tot hulp eu hijstand van de werkersklas. Aldus, Mr de Volksvertegenwoordiger, legt gij U bijzonder toe op rijp overleg der wetsontwer pen die verzachting in de noodwendigheden der minderen moeten brengen, terwijl ver waande volksbedriegers langs de straten on zer steden, iu de velden onzer dorpen gaan uitroepen dat wij in U eon volkshatend man eu een werkersverdrukker voorstaan. Miskenning en ondankbaarheid, heleediging en laster zijn U niet gespaard gebleven het is het gewoon lot van dezen die goed doen. Maar wij die uwe zelfvergetende opofferin gen kennen, die uwe standvastigheid aan hoofdgedachten en overtuigingen naar waarde schatten, wij willen er door het betoog van inniger verkleefdheid wraak over nemen. Terwijl de Koning om uwo wijsheid en rechtschapenheid U zijnen Staatsminister noemde, terwijl de Paus U naar Ilome riep om zich over 'b lands gesteltenis in te lichten en U als eene vaderlijke belooniDg die eeretce- kens schonk die op geene edeler en verdien stelijker horst mogen prijken, poogden wel oens laffe partij ven aders, waanzinnige lieden, U den zetel te ontrukken dien gij zoo waardig bekleedt. Maar de oogelukkigeu, zij zijn ge vallen verpletterd, vernietigd onder het mis prijzen der deftige bevolking. Beter nog als het feest van 1885 zal deze Jubel viering U verzekeren, M' de Minister, dat te recht verdiende volksgezindheid U iu dit arrondissement is bij gebleven de groot- sche hetooging van heden zal U overtuigen dat het vertrouwen en do toegenegeno vriend schap beantwoorden aan uwe zelfsopoffering voor het algemeen welzijn. Wij wenschen dat zooals in het verleden, ook iu het toekomende nog lange jaren de verdediging van de Catholieke vlag U moge toevertrouwd blijven steeds zal onze strijd kreet zijn LEVE WOESTE. (Geestdriftige toejuichingen). Toen de stilte hersteld was, trad M. Baron Leo Bethune op, als Voorzitter der Cantouale Cath. Vereeniging, en ga" lezing van 't volgende adres Als Voorzitter der catholieke Kiesafdeeling van het Canton Aelst, en iu naam dezer Vereeniging kom ik op mijne beurt eene warme hulde brengen aau onzen gevierden Vol K s vert egen woordiger. Het was in ditzelfde lokaal dat den 3 Mei 1874, onze Vereeniging voor de eerste maal M. Woeste als haren kandidaat uitriep. Het was in onze kleiue, nog bestaande zual des 'hurgerskrings dat II. Woeste met onze Stad en ons Canton dit verbond van wederzijdsch vortrouweu eu verkleefdheid aansloot, dat slechts mot hot leven van onzen glorierijken staatsman zal eindigen. Hier was dan de wieg uwer wetgevende loophaan, M. Woeste laat ons too hot U te herinneren in deze nieuwe groote zaal, die. sedert 1886 voor den werkmanskring opge bouwd, getuigt dat de catholieken van Aelst uwe wijze leiding hebben gevolgd, dat zij ge trouw aan uwe vermaarde oproepen van de Luiksche Congressen, steeds bekommerd wa ren met de sociale qua-stie, en dat zij volgens uw voorbeeld en uw verzoek de oplossing van dit raadsel niet aan ijdele woordenkramerij, maar wel aan daden hebben gevraagd. In 1874 reeds, haandet gij met uw helder vooruitzicht den weg der maatschappelijke werken in den breedsten zin des woords. toon gij in de reeds vermelde zitting onser Vereeni ging uitriept In 't vak der politieke belangen blijven wij de voorstaanders -der vereeniging van Kerk en Staat overal waar het algemeen welzijn het vereischt. n Wy willen dit vooral in 't onderwijs. x l)e liberhaters hebben hot gedacht opge- vat van den priester uit de school te ver- n jagon. a Bewijzen deze woorden niet op welspre kende wijze hoezeer de toestand der arbei dende quicstie u van in 1875 reeds bekom merde Iu dezelfde redevoerieg zorgvuldig in I onze annalen bewaard gaaft gy een tweede bewijs van uwe volksgezindheid met u over tuigde partijganger te vorklaren onzer Vlaam- sche taal. waaraan gij een nieuwen blijk van genegenheid komt te geven met onze Com missie uitdrukkelijk te verzoeken dat heden uitsluitelijk de Moedertaal zou gebruikt wor den Ik bon, n zogdet gij in 1874 meer s en meer overtuigd dat onze schoone Vlaam- sche taal een machtige dijk is tegen de besmetting des vorderfs en der Franscho n ongodsdienstigheid. Zij moet dus in 't ge- n recht, in 't bestuur, in 't onderwijs don n voorrang hebben, n De heldhaftige en gelukkige strijd dion gij voerdet tegen de ongelukswet van 1879, de zelfopoffering waarmede gij uwe plaats in 't Ministerie aan het behoud der schoolwet van 1884 slachtofferdot, bewezen met welk talent, met welk karakter en met welke onbaatzuchtigheid dio onbaatzuchtigheid di# uw hijzonder kenmerkt en uwe grootste eer is gij uwe kiesprogramma van 1874 wist te vervullen 1 Reeds heeft de Heer Burgemeester van Aelst de grootsche betooging herinnerd.waar door het Arrondissement eu zelfs catholieken van gansch het land, waaronder eene bijzon dere melding misschien dient gemaakt te worden vau Al. Herman De Baets, thans staf houder dor balie van Gent, u op 31 Mei 1885 hunne dankbaarheid betuigden. Laat mij toe, Mr Woeste, er eeno bijzonderheid bij te voe gen Dan, gelijk hedeu, hadt gij gevraagd, van ten voordeele der noodlijdende klassen do opbrengst der inschrijvingen voor uw feest verzameld te besteden. Zekere drukpers ver- neme dan dat wij, uwe kiezer», noch in 1885 noch in 1899 zulks hebben gewild, omdat wij proeven genoeg hebben gegeven en deze ruime zaal des werkmanskrings getuige het best dat, kennen wij de uur der dank baarheid voor onze glorierijkste generalen, wij ook deze der liefdadigheid en der gene genheid voor de arbeidende standen niet hebben noch sullen vergeten. In 1886, en navolgende jaren, waart gij het, M. Woeste, die onvermoeibaar de derde sectie der Congressen van Luik voorzat, en nog hooren wij u in algemeen» zitting van 26 September 1886 de jongelingen, waaron der velen van ons zich alsdan bevonden op wekken tot de studie der sociale wetgeving en tot de verkleefdheid voor de arbeidende stan den Er bestaan ook jongelingen too n spraakt gij die zeggen Wij zouden wel ■I willen werken, doch wat wilt gij dat wij n zouden aau vangen Er zijn, zal ik ant- x woorden, do sociale qumstiëu, de werk- x mansqu;i'stiün, die niet alleen éen maar n dnizende menschenlevens zouden kunnen r verslinden, want men moet zeer ernstig, x evenals Mgr de Bisschop van Luik het straks herinnerde, werken om de lagere x met de hoogere standen te verzoenen. Ja, x de hoogere standen moeten door hunno n zelfopoffering en bekommernis do lagere x standen toouaderen; deze moeten door meer a vertrouwen de eerste toenaderen, en 't zij x my toegelaten het te zeggen 't Is aan de hoogere standen den eersten stap tc doen... Het te bereiken doel is dubbel de stofl'e- x lijke verbetering vau 't werkmanslot, en de x opbeuring der zielen, 't Is daar de taak n oneer dagen Heden is 't nog tijd. Morgon n is 't te laat. x Wij herinneren ons allen, M. Woeste, dat gij daarna geene gelegenheid hebt verloren om ons in alle uwe redevoeringen de noodza kelijkheid eener weldoordachte sociale wet geving. en bijzonderlijk de noodzakelijkheid der volkswerken, der d 1 pen. daden, te doen begrij- Eu moest ik er hier het bewijs van geven, dan zou ik sleehts eene enkele getuigenis aanroepen Deze van een man die vroeger in onze rangen streed en die sedert zoo laag is gevallen, dat ik met schaamte zijn naam in eeno catholieke vergadering durf noemen. Ziehier wat M. Daeus van u zegde den 16 Febr. 1890 Ja, sedert lang heeft hij (M. Woeste) do x sociale qumstie uiep en grondig gestudeerd x en do toekomst gopeild. Veel woorden heeft x hij gesproken, veel voetetappen gedaan om r> wetten te verkrijgen voor t stoffelijk be- x lang van 't werkvolk wetten gelijk er x overal bestonden voor de Fransche Rovo- x lutie, doch M. Woeste zegde het zoowel x en zoo krachtig laat ons geen begooche- x lingen hebben al die wetten zullen niet haten indien men de zielen niet goneest. Doch waarom aaugedrongen op hetgeen zonneklaar is voor eenieder rechtachapen hart, voor eenieder die met rechtzinnigheid onze politieke gebeurtenissen volgde, voor eenieder die uwo loopbaau kent en ze met rechtvaardigheid beoordeelt. Verre van eenen tegenstrever der volkszaak te wezen zijt gij in de rechterzijde haar oudste voorstaauder, haar schranderste verdediger, haar ieverigste propagandist. De fabeldichter heeft het sedert lang bo- ■chreven dit ondankbaar en onbeduidend, docli soms geruchtmakend gedierte dat do zonneklaarte looohent en bevloektEu even als de weldadige zon wreekt gij u op de edelste wyzo met de stroomen licht van uwen helderen geest op uwe lage lasteraars neder te storten Het ware voor ons eene plicht, M. Woeste, te herinneren dat henoveus do uitstekende diensten door u aau 't Vaderland eu don Godsdienst bewezen, gij met onverpoosden iever gedurende 25 jaren de bijzondere stoffe lijke en zedelijke kelangen van onze Stad en ons Canton verdedigt Meer dan tien duizend liandteekens uit ons Canton alleen zullen u ten eenwigen dage de dankbaarheid uwer kiezers herinneren, en heter overigens dan lange redevoeringen, zal deze grootsche betooging n, Heer Staatsmi nister, van onze erkentenis en verkleefde ge voelens overtuigen De geestdrift der bevol king van de Stad en 't Canton Aelst is n van onds hekend en zal u niet verwonderen 1 Zij groot in u den onbaatznehtigen staatsman, dien noch hoop of eerzucht, noch vree» of dwang ooit van hetgeen hij aanziet ala zijn gewetensplicht deed afwijken,en die in gansch zijne zoo wel vervulde loopbaan heeft toe gepast do fiere leuze van ons ond graaf schap Aelst, thans nog, na eeuwen en eeuwen op ons stadhuis eu op onze stadswapens ge beiteld Nee spe nee metu. Noch door de hoop noch door de vrees Langdurige toe juichingen). Adressen van hulde, dankbetuigingen eu gelukwenschen werden voorgelezen in naam der Cantonale Vereenigingen van Herzele, Ninove, Geerardsbergen en Sot- tegem, door MM. O. Vander HaegeD, advocaat, to Aalst De Cooman, advocaat, te Niuove Ghys-Bruneel, nijveraar, te Geerards bergen en Herm. De Beer, provinciaal Raadslid, te Leeuwergem. Do heer Simonis, Senateur van Ver viers, stuurde don eerzamen Jubilaris ook eenige woorden van warme gelukwen- sch- n too. De redenaar bracht in eene welgemeende bewoording vooral hulde aau bet uitstekend taleut waarmee bij de catholieke zaak altijd heeft verdedigd en de wijze raadgevingen welke de Vervier- sebe catholieken van hom hadden ont vangen. De heer Senateur Davignon dankte op zijne beurt den heer Woeste, namens de pensioenkas der vrije onderwijzers van Brabant,voor de diensten haar door Hem, haar Eerovoorzitter, bewezon. Onze achtbare Senateur, M. Van Vrec kem, sprak daarna, als Voorzitter der Cath. Vereeniging dos Arrondissemeuts, eeno weldoordachte redevoering uit Achtbare Heer Staatsminister en V olksvertegenwoordiger Laat mij toe, in naam van ons allen, waarde vriend, (toejuichingen) U te zeggen dat onze gevoelens U sedert lang bekend zyn. Ilet was niet noodig heden dit feest in te richten, om u deze gevoelens kenbaar te ma ken gij kent onze verkleefdheid en gij zijt verzekerd dat wij U onze achting toegebracht hebben. Deze hetooging was nogthans noodzakelijk; zij beantwoordt aan de gevoelens van onze kiezers, van uwe ontelbare vrienden in ons Arrondissement Aelst. Deze betoogiDg was nog noodzakelijk voor eene andere reden. Was het hierniet, in ons Arrondissement, dat Gij bijzonderlijk beleedigd geweest zijt Wij allen, wij zijn diep bedroefd geweest over hetgeen tegen L gedaan is geworden, in het Arrondissement Aelst, en daarom is het dat wij deze gelegenheid waargenomen hebben, om U eer nan te doen. Onze betooging zal schitterend zijn. liet is voor mij een aangenamo plicht de talrijke vreemdelingen, al degenen die ons een teeken van vriendschap hebben willen geven door hunne tegenwoordigheid, hier te bedunken voor de genegenheid die zij aan den Held van het feest komen geven. (Langdurig» toejuichingen). Achtbare Heer Staatsminister, men heeft het in ons Arrondiseement noodig geacht U eene bijzondere eerbetuiging te bewijzen. Onze vrienden hebben allen een adree wil len teekeuen, om alzoo hunne achting en verkleefdheid jegens U uit te drukken. Wn hopen dat dit klein geschenk aangenaam zal zijn voor U en voor uwe achtbare familie. Wy weten wel, achtbare Heer Staatsminis ter, dat deze betooging niet beantwoordt aan uw verzoek, maar wij hebben nogthans Diet kunnen wederstaan aau de gevoelens van da Kiezers, en wy hopen dat Gy dit klein ge- schenk van vriendschap, waarop te lezen staat, Pro merito, zult aanvaarden. Het is ons onmogelijk uit te drukken hoe hoog wy Uwe dionsten schatten, maar wij hopen dat de dag van heden voor U, voor Uwe uehtbare familie en voor Uw nakome lingschap eea dag zal zijn die getuigt van onze achting en verkleefdheid. Langdurige toejuichingen en geroep Leve Woeste Aan 't eindo dezer redevoering werd het bronzen geschenk ontbloot onder da geestdriftigsto toejuichingen.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1899 | | pagina 1