Zondag 25 Juni 1899
centiemen oer nummer.
549te Jaar 3577
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
JUBELFEEST-
WOESTE.
Ontvangst ter Statie.
In St.-Martinuskerk.
De Feestvergadering.
Redevoering van
M. Gheeraerdts.
Mijnheer de Jubilaris l
Redevoering van
M. Van Vreckem.
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
itagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemasl ter week
voor de Stad 5 frant; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwiiantiëft door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
•n in alle Postkantoren des Land.
Cuique «uiim.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklaraen fr. 1,00Vonnisse ep
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord, Niet opgenomen handschriften wonion niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureel®
van dit blad.
Aalst, 24 Juni 1899.
Zondag 11. werd hier te Aalst met den
mecsten luister het zilveren Jubel
feest gevierd van den zoo verdien strijken
heer Karei Woeste, welke, gedurende
25 jaren, ons catboliek Arrondissement
zoo waardiglijk heeft vertegenwoordigd in
de Volkskamer.
Daags te voreD, om 7 uren 's avonds,
werden de feestelijkheden door beiaard-
gospel, klokkengelui en gebrom van ka
nons aangekondigd
Oj) 't Statieplein en aan de Albei t-Lié*
nartstraat waren drij breede wimpels ge
spannen die de uitdrukking zijn van de
gevoelens der catholicke Aalstenaren
WelkomHulde aan Woeste! Leve
Woeste
De Qroote Merkt was prachtig versierd.
Honderden vlaggen en wimpels prijkten
daar met hunne afwisselende bonte kleu
ren aan staken prachtig getooid breede
wimpels waren ook aan staken opgericht
aan do Molenstraat, Kerkstraat, Lange
Zoutstraat, Nicuwstraat: Leve Woeste!
Hulde aan Woeste Aalst aan
Woeste Sl'-Cecilia zegt u welkom
Hulde aan de JubilarisEere zij
onzen Hoofdman Het balcon van bet
Stadhuis was met eene roode fluweeleu
draperij behangen de voorgevel van den
Cnliiolieken Kring leverde een eigenaar
dig uitzicht op met zijne versiering voor
de verlichting des avonds; aar. liet Café
Eiehe, alias Beiersche Hof, lokaal der
Koonnaatschappij S®-Cecilia, bemerkte
men een groot en zeer gelijkend, portret
van den eerzamen Jubilaris met zilveren
palmen omkransd. Hier en daar aan
catholicke lokalen waren transparanten
buide brengend aan den Held van den
dag. Honderden kleine plakkaarten met
bet opschrift Leve Woestewaren
overal op de muren geplakt en voor de
vensters der catholieke herbergen gehan
gen. Aan den catbolieken Burgerskring
Koile Zoutstraat en den Catbolieken
Werkmanskring, Zonnestraat, waren ook
twee breede wimpels gespannen gehecht
aan staken met vlaggen versierd en de
woorden Hulde aan Woeste 1 Al de
buizci. der catbolieken waren bevlagd
hier u.et de nationale driekleur, daar
met de pauselijke, ginder met de Aalster-
sche kleuren. Onze stad leverde dan ook
een echt feestelijk uitzicht op welk door
ODze vreemde vrienden grootelijks werd
bewonderd.
Om 9 uren vergaderden onze stede
lijke Overheden en de Afgeveerden der
Steden en Gemeenten ten Stadhuize en
begaven zich stoetsgewijs met onze Ko
ninklijke Harmonie en ons vrijwillig
Pompierskorps aan 't hoofd ter Statie.
Op 't Statieplein verdrongen zich dui-
zende toeschouwers waartusschen onze
Pompiers zeer moeilijk eenen doorgang
voor den stoet konden banen.
Om 9 u. 55 m. stoomde de trein de
statie binnen. De achtbare Jubilaris ver
gezeld van Mevr. Woeste, Mevr.Bolpuiro,
zijne dochters, zijne zoons en schoonzoon,
werd bij 't afstappen verwelkomd in het
Vlaamsch door M.Leo Gheeraerdts, Bur
gemeester, omringd door de heeren Sche
pen, Gemeenteraadsleden en Afgovecr-
digden.
heer de Kerchove, Gouverneur der Pro
vincie waren bij de ontvangst tegenwoor
dig.
Toen de Held der feest op 't Statieplein
verscheel),' steeg uit de samengepakte
menigte een geestdriftig gejuich op. Het
Leve Woeste weergalmde in de lucht,
terwijl de Koninklijke Harmonie de Bra-
bangonne speelde. Aan de blijde jubel
kreten en 't gewuif met hoeden en zak
doeken scheen geen einde te komen.
M. Woeste stapte in den landau des
heeren Burgemeesters met de heeren Van
Vreckem, Seuateur en de Kerchove, Gou
verneur. De familie v^u M. Woeste werd
in den landau van M. Baron Betbune ter
kerk gevoerd. Toen de stoet zich in bewe
ging zette,'lieten zekere liberalen dio zich
omtrent het Café César bevonden eenige
Hou Hou 1 hooi en die hoegenaamd geen
weerklank vonden en zelfs door velen niet
gehoord werden door de aanhoudende
vreugdekreten der menigte.
Achter een der bovenvensters van boo-
ger bedoeld Café bcvondt zich advocaatje
Galle, chef der blauwen.... Geeft 't men-
neken nen eens zei Pie.
De stoet trok statig door de juichende
menigte welke zich langs beide kauten der
straat had geschaard naar onze hoofdkerk.
't Was 10 u. 15 m. toen de stoet ter
kerk binnenkwam. De achtbare Jubilaris,
zijue familie, talrijke leden van Kamer
en Senaat, de Overlieden, de Afgevaar
digden en genoodigden, enz, enz., namen
plaats in het koor.
Het H. Misoffor werd opgedragen door
den heer O. Weytens, aalmoezenier der
Pupillenschool. Gedurende de Mis werden
door de heeren zangers der hoogzaal,
bijgestaan door eenige leden van de koor
maatschappij Se.-Cecilia, op meesterlijke
wijze eenige lofzangen uitgevoerd. Bij de
de consecratie werd door de hoornblazers
van 't Pompiorskorps de veldmarsch aan
geheven, terwijl de manschappen de wa
pens presenteerden. Het oogenblik was
waarlijk indrukwekkend.
Na de Mis schaarde zich gansch de
Geestelijkheid ouzer Stad, in koorkap,
aan den voet des altaars en de Z. E. H.
Deken Raemdonck hief het schoone lof
lied Te Deum laudamus aan, en, bij af
wisseling, zongen al de priesters en het
hoogzaal de stroffen van den gewijden
zang, een dankgebed om van den Hemel
heil, vrede en een lang leven af te smee-
ken voor den manhaftigon verdediger der
groote catholieke zaak, welke, gedurende
25 jaren, zoo moediglijk de zedelijke en
stoffelijke gbelangen onzer bevolkingen
heeft verdedigd.
Na de voltrekking der kerkelijke pleeh
tigheden begaf men zich in stoet naar
't lokaal van deu catholieken Werkmans
kring waar de feestzitting zou plaats
hebben. De ruime zaal, die prachtig komt
geschilderd te worden door M. Jozef Van
Cauwenbergh, was proppeusvol.
Do heer Gheeraerdts, Burgemeester,
als ondervoorzitter der Cath. Vereeniging
van ons Arrondissement,sprak de volgende
redevoering uit
M1' de Volksvertegenwoordiger
Mijnheer en.
liet arrondissement Aelst viert heden in
volkomene vreugde en met onzeglijke fierheid
de vijf-en-twintigste verjaring der eerste ver-
Mijtlheer de Volksvertegenwoordiger1 kieziugvan den alomgeprezen en nooit over
troffen man die in de Kamer van Volksver
tegenwoordigers gedureude het vierde eener
In deu naam vaD de catholieke bevol
king van het Arrondissement Aalst, heb
ik de eer U den welkomgroet toe te stu
ren. Wees welkom, achtbare heer Volks
vertegenwoordiger, in do Stad Aalst, al
waar uwe politieke vrienden heden zullen
gelukkig zijn U een nieuwe blijk van
genegenheid, erkentenis en waie ver
kleefdheid le geven.
M. Woeste antwoordde insgelijks in
Vlaamschc taal - M. de Burgemeester
ik dank u,uit den grond van mijn hart,
voor uwe welkomgroeten en gelukte tu
rn schen. Wees wel overtuigd dat ilc, van
mijnen kant,onwrikbaar verkleefdblijf
aan mijn duurbaar Arrondisscmetit.
Do achtbare Jubilaris droeg hot groot
lint der St.-Gregorius-orde.
Do heeren Senateurs en Volksvertegen
woordigers van ons Arrondissement, vei-
icheidene Leden van Senaat en Kamer, de
«cnw in de eerste gelederen van liet c&tholiek
leger eenen onverpoogden strijd heeft gevoerd.
Edel, voorwaar, is de zending van denge
nen die zich gelast met de verdediging van de
godsdienstige en stoffelijke belangen zijner
medeburgers in de wetgevende vergaderin
gen, maar ook groot is de verantwoordelijk-
beid die op hem weegt, zwaar de bekommering
van het geweten dat zich afvraagt of in alle
omstandigheden de plicht volbracht is.
De vijf-en-twintig juren die gij, M' de Volks-
ertegenwoordiger, op de schitterendste en
verdienstelijkste wijze in de volkskamer hebt
doorgebracht, beantwoorden te wol aan het
vortrouwen van het kiezerskorps, omdat gij
betwijfelen moogt ooit aan uwe verbintenis-
Ben te kort te zijn gebleven.
De congressen gehouden to Mechelen in
1863,1S64 en 1867 trokken de bijzondere aan-
daelit der hoofdmannen onzer politieke partij
op den jongen advocaat der balie van Brussel
die als inrichter en secretaris in deze ver
vergaderingen, er aanzienlijk en
hoogst nuttig werk verrichtte en aangewezen
scheen als eon der bekwaamste voorvechters
van de catholieke grondbeginselen te worden.
In 1864 mankten de Aelstenaars nadere kon
nis, wanneer alhier in eene diepgeleerde voor
dracht, die het onderwerp behandelde Over
de noodlottige uitwerksels van den Franschen
invloed op België n, Mr Woeste hen kwam too-
nen, al het sierlijke van zijn onwaardeerbaar
talent, al het kostelijke van zijne uitstekende
kennissen. Sinds dien, wanuser in de afvaar
diging naar de Kamer eene plaats open viel,
zooala in 1871 hij het overlijden van den diep-
betreurden Albrecht Lienart, lag de naam
van Karei Woeste in veler monden om hem
als candidaat te noemon. Toen in 1874 de
verdienstvolle heer De Naeyer het besluit te
kennen gaf aan het politiek leveu vaarwel te
zeggea, werd Mr Woeste voor de eerste maal
aan het kiezerskorps voorgesteld den 8 Juni
1874 werd hij met eene ontzagwekkende meer
derheid als lid der Kamer van volksvertegen
woordigers gekozen.
l)e strijd die eene catholieke overtuiging
alsdan te onderstaau had, was bijzonder ge
richt tegen het machtige liberalismus het
gold de verdediging van de vrije uitoefening
van onzen heiligen Godsdienst, van het bewa
ren van het kristen onderwijs, van de behou
denis van het volk onder den zaligen invloed
der Kerk.
het volk den weg naar de Kerk verlaat,
zegdstgij, Mr de Volksvertegenwoordiger, in
uwe eerste aanspraak tot uwe kiezers in 1874,
als het volk den weg naar de Kerk verlaat,
loopt het op den weg der revolutionnuire
li afgrouden, puiuhoopen, brandstichtingen
n en moorderijeu verwekkende. Eens dat het
li volk tot God gezegd heeft gij zult over
n ons niet meer heerschen, is er niets moeië-
x lijker dan het tot zijne plichton terug te
n roepen het moet bezwijken aan de beko-
n ring al de wellusten van het aardsch loven
x te genieten en om deze te verkrijgen zal het
n voor geene geweldenarij achteruitwijken.-,
Wan near wij slechts vijf-en-twintig jaren
achteruit zien, moeten wij bekennen dat deze
Srophetische woordeu bewaarheid zijn gewor-
on Het is om de noodlottige gevolgen van
de onverschilligheid in zaken van godsdienst
te keer te gaan, dat gij, met eene manhaftige
krachtdadigheid die eenieder bewonderen
moet, steeds op de bres staat wanneer de
vijandige aauvullen gericht zijn naar ons
kristen geloof, wanneer het, hetzij de gods
dienst, hetzij het onderwijs, hetzij de open
bare zeden aanbelangt.
Wie herinnert zich niet die heldhaftige
catholieke minderheid in de jaren 1879 tot
1884 in den strijd tegen de liberale strevin
gen on vooral tegen de rampspoedige school
wet waart gij, Mr de Volksvertegenwoordiger,
een dor hardnekkigsten, en, inzonderheid,
iu de besprekingen die de ongelukswet voor
gingen, verwierven uwe welsprekende en
doeltreffende redevoeringen eene beroemdheid
die U deed kennen als eene dor bekwaamste
leden der rechterzijde.
Na den val van het liberaal ministerie in
1884 werdt gij door den eenparigen roep der
catholieken aau het hoofd van het Staatsie
stuur gesteld. Uwe werking was er kortston
dig, maar glorierijk. Met de medewerkiug
van den wijzen man, dien de dood al te vroeg
aan onze partij heeft ontrukt, met Mr Victor
Jacobs, hebt gij in weinige maanden, twee
aanzienlijke werken uitgevoerd gij hebt een
einde gebracht aan de onvergeteue plagerijen
van don schooldwang, door de nieuwe wet
op het lager onderwijs en gij hebt aan de
gemeenten de vrijheden, hen door de grond
wet gewaarborgd, en door zes jaren liberaal
beheer zoo erg gekrenkt teruggeschonken.
En wanneer de schoolwet door beide Ka
mers met groote meerderheid gestemd was,
hadt gij te kiezen of uw werk niet te zien be
krachtigen of het ministerie te verlaten. Gij
verkoost uwe plaats op te offeren do wet
wierd bekrachtigd en overleefde dezen die ze
gemuakt haddon.
Deze eenige daad van zelfverloochening zal
steeds uw aandenken iu herkentenis bewareu.
Sedert dien behieldt gij in de volkskamer
dezen overwegenden invloed op de bewerking
u 's lands wetten.
Uwe nooit vermoeihare iever, uwe aanhou
dende studie, smeden die onverwinbure wa
pens zoo geducht door uwe tegenstrevers.
Van uwe jongelingsjaren af waart gy met
hart eu ziel verbonden aan alle goede wer
ken. Door uwe wijze raadgevingen, door uwe
vurige aanmoedigingen in steeds vernieuwde
voordrachten, in ontelbare schriften, zijt gij
de stichter van de menigvuldige kringen en
maatschappijen die ieder in hun vak en vol
gens hun doel zulke onschatbare voordeelen
hebben voortgebracht.
Uwe redevoeringen in de congressen, iu de
vergaderingen der federatie van catholieke
kringenen vereenigingen, in de volkskamer,
dienen tot leidsdraad aan uwe partijgenoten.
mineer de gedachten en de bekommer
nissen eene andere wending kregen trekt gij,
een der eersten, de eniBtige aandacht op ue
noodzakelijkheid de verbetering van het lot
der werkende klassen te betrachten. Keeds
in 1874 verklaardet gij aan uwe kiezers
Do stoffelijke belangen van het volk mogen
n niet verwaarloosd worden de alvoorzie-
s niglieid heelt ze als gaven geschonken, en
zij wil dat zij door werkzaamheid vruclit-
n baar worden gemaakt. Daarom moet het
n volk in zijne werkzame strevingen onder-
n steund en geholpen worden, x
In 1886 in de merkwaardige redevoering
uitgesproken te Verviers, lag een volledig
plan van sociale hervormingen, en, nadien,
voor dat de herziening der grondwet het alge
meen stemrecht in onze kieswetgeving had
iugovoefd, liet gij geene gelegenheid voorhij-
guau de sociale kweBte op te werpen. Veroor
loof mij hier de getuigenis te herhalen van een
vroeger catholiek weekblad, heden ongeluk
kiglijk zoo verdwaald, dat in 1890 verklaarde:
Mr Woeste heeft sedert lang de sociale
n kwestie diep en grondig gestudeerd cn dl
toekomst gepeild vele woorden heeft hij
a gesproken, vele voetstuppon gedaan om
n wetten te verkrijgen voor 't stoffelijk be-
n lang van 't werkvolk.
Het is niet door ijdel geschreeuw of ophit
send gejammer dat zekere bedroevende toe
standen, voortspruitende uit de onvoorziene
veranderingen die de maatschappij ondergaat,
zullen verbeterd worden. De grondige bestu
deering der sociale wetten zal meer doeltref
fend wezen om de middelen aan te wyzen tot
hulp eu hijstand van de werkersklas. Aldus,
Mr de Volksvertegenwoordiger, legt gij U
bijzonder toe op rijp overleg der wetsontwer
pen die verzachting in de noodwendigheden
der minderen moeten brengen, terwijl ver
waande volksbedriegers langs de straten on
zer steden, iu de velden onzer dorpen gaan
uitroepen dat wij in U eon volkshatend man
eu een werkersverdrukker voorstaan.
Miskenning en ondankbaarheid, heleediging
en laster zijn U niet gespaard gebleven het
is het gewoon lot van dezen die goed doen.
Maar wij die uwe zelfvergetende opofferin
gen kennen, die uwe standvastigheid aan
hoofdgedachten en overtuigingen naar waarde
schatten, wij willen er door het betoog van
inniger verkleefdheid wraak over nemen.
Terwijl de Koning om uwo wijsheid en
rechtschapenheid U zijnen Staatsminister
noemde, terwijl de Paus U naar Ilome riep om
zich over 'b lands gesteltenis in te lichten en
U als eene vaderlijke belooniDg die eeretce-
kens schonk die op geene edeler en verdien
stelijker horst mogen prijken, poogden wel
oens laffe partij ven aders, waanzinnige lieden,
U den zetel te ontrukken dien gij zoo waardig
bekleedt. Maar de oogelukkigeu, zij zijn ge
vallen verpletterd, vernietigd onder het mis
prijzen der deftige bevolking.
Beter nog als het feest van 1885 zal deze
Jubel viering U verzekeren, M' de Minister,
dat te recht verdiende volksgezindheid U iu
dit arrondissement is bij gebleven de groot-
sche hetooging van heden zal U overtuigen
dat het vertrouwen en do toegenegeno vriend
schap beantwoorden aan uwe zelfsopoffering
voor het algemeen welzijn.
Wij wenschen dat zooals in het verleden,
ook iu het toekomende nog lange jaren de
verdediging van de Catholieke vlag U moge
toevertrouwd blijven steeds zal onze strijd
kreet zijn LEVE WOESTE.
(Geestdriftige toejuichingen).
Toen de stilte hersteld was, trad M.
Baron Leo Bethune op, als Voorzitter der
Cantouale Cath. Vereeniging, en ga"
lezing van 't volgende adres
Als Voorzitter der catholieke Kiesafdeeling
van het Canton Aelst, en iu naam dezer
Vereeniging kom ik op mijne beurt eene
warme hulde brengen aau onzen gevierden
Vol K s vert egen woordiger.
Het was in ditzelfde lokaal dat den 3 Mei
1874, onze Vereeniging voor de eerste maal
M. Woeste als haren kandidaat uitriep. Het
was in onze kleiue, nog bestaande zual des
'hurgerskrings dat II. Woeste met onze Stad
en ons Canton dit verbond van wederzijdsch
vortrouweu eu verkleefdheid aansloot, dat
slechts mot hot leven van onzen glorierijken
staatsman zal eindigen.
Hier was dan de wieg uwer wetgevende
loophaan, M. Woeste laat ons too hot U te
herinneren in deze nieuwe groote zaal, die.
sedert 1886 voor den werkmanskring opge
bouwd, getuigt dat de catholieken van Aelst
uwe wijze leiding hebben gevolgd, dat zij ge
trouw aan uwe vermaarde oproepen van de
Luiksche Congressen, steeds bekommerd wa
ren met de sociale qua-stie, en dat zij volgens
uw voorbeeld en uw verzoek de oplossing van
dit raadsel niet aan ijdele woordenkramerij,
maar wel aan daden hebben gevraagd.
In 1874 reeds, haandet gij met uw helder
vooruitzicht den weg der maatschappelijke
werken in den breedsten zin des woords. toon
gij in de reeds vermelde zitting onser Vereeni
ging uitriept
In 't vak der politieke belangen blijven
wij de voorstaanders -der vereeniging van
Kerk en Staat overal waar het algemeen
welzijn het vereischt.
n Wy willen dit vooral in 't onderwijs.
x l)e liberhaters hebben hot gedacht opge-
vat van den priester uit de school te ver-
n jagon. a
Bewijzen deze woorden niet op welspre
kende wijze hoezeer de toestand der arbei
dende quicstie u van in 1875 reeds bekom
merde
Iu dezelfde redevoerieg zorgvuldig in
I onze annalen bewaard gaaft gy een tweede
bewijs van uwe volksgezindheid met u over
tuigde partijganger te vorklaren onzer Vlaam-
sche taal. waaraan gij een nieuwen blijk van
genegenheid komt te geven met onze Com
missie uitdrukkelijk te verzoeken dat heden
uitsluitelijk de Moedertaal zou gebruikt wor
den Ik bon, n zogdet gij in 1874 meer
s en meer overtuigd dat onze schoone Vlaam-
sche taal een machtige dijk is tegen de
besmetting des vorderfs en der Franscho
n ongodsdienstigheid. Zij moet dus in 't ge-
n recht, in 't bestuur, in 't onderwijs don
n voorrang hebben, n
De heldhaftige en gelukkige strijd dion gij
voerdet tegen de ongelukswet van 1879, de
zelfopoffering waarmede gij uwe plaats in
't Ministerie aan het behoud der schoolwet
van 1884 slachtofferdot, bewezen met welk
talent, met welk karakter en met welke
onbaatzuchtigheid dio onbaatzuchtigheid
di# uw hijzonder kenmerkt en uwe grootste
eer is gij uwe kiesprogramma van 1874
wist te vervullen 1
Reeds heeft de Heer Burgemeester van
Aelst de grootsche betooging herinnerd.waar
door het Arrondissement eu zelfs catholieken
van gansch het land, waaronder eene bijzon
dere melding misschien dient gemaakt te
worden vau Al. Herman De Baets, thans staf
houder dor balie van Gent, u op 31 Mei 1885
hunne dankbaarheid betuigden. Laat mij toe,
Mr Woeste, er eeno bijzonderheid bij te voe
gen Dan, gelijk hedeu, hadt gij gevraagd,
van ten voordeele der noodlijdende klassen do
opbrengst der inschrijvingen voor uw feest
verzameld te besteden. Zekere drukpers ver-
neme dan dat wij, uwe kiezer», noch in 1885
noch in 1899 zulks hebben gewild, omdat wij
proeven genoeg hebben gegeven en deze
ruime zaal des werkmanskrings getuige het
best dat, kennen wij de uur der dank
baarheid voor onze glorierijkste generalen,
wij ook deze der liefdadigheid en der gene
genheid voor de arbeidende standen niet
hebben noch sullen vergeten.
In 1886, en navolgende jaren, waart gij
het, M. Woeste, die onvermoeibaar de derde
sectie der Congressen van Luik voorzat, en
nog hooren wij u in algemeen» zitting van
26 September 1886 de jongelingen, waaron
der velen van ons zich alsdan bevonden op
wekken tot de studie der sociale wetgeving en
tot de verkleefdheid voor de arbeidende stan
den Er bestaan ook jongelingen too
n spraakt gij die zeggen Wij zouden wel
■I willen werken, doch wat wilt gij dat wij
n zouden aau vangen Er zijn, zal ik ant-
x woorden, do sociale qumstiëu, de werk-
x mansqu;i'stiün, die niet alleen éen maar
n dnizende menschenlevens zouden kunnen
r verslinden, want men moet zeer ernstig,
x evenals Mgr de Bisschop van Luik het
straks herinnerde, werken om de lagere
x met de hoogere standen te verzoenen. Ja,
x de hoogere standen moeten door hunno
n zelfopoffering en bekommernis do lagere
x standen toouaderen; deze moeten door meer
a vertrouwen de eerste toenaderen, en 't zij
x my toegelaten het te zeggen 't Is aan de
hoogere standen den eersten stap tc doen...
Het te bereiken doel is dubbel de stofl'e-
x lijke verbetering vau 't werkmanslot, en de
x opbeuring der zielen, 't Is daar de taak
n oneer dagen Heden is 't nog tijd. Morgon
n is 't te laat. x
Wij herinneren ons allen, M. Woeste, dat
gij daarna geene gelegenheid hebt verloren
om ons in alle uwe redevoeringen de noodza
kelijkheid eener weldoordachte sociale wet
geving. en bijzonderlijk de noodzakelijkheid
der volkswerken, der d 1
pen.
daden, te doen begrij-
Eu moest ik er hier het bewijs van geven,
dan zou ik sleehts eene enkele getuigenis
aanroepen Deze van een man die vroeger
in onze rangen streed en die sedert zoo laag
is gevallen, dat ik met schaamte zijn naam in
eeno catholieke vergadering durf noemen.
Ziehier wat M. Daeus van u zegde den
16 Febr. 1890
Ja, sedert lang heeft hij (M. Woeste) do
x sociale qumstie uiep en grondig gestudeerd
x en do toekomst gopeild. Veel woorden heeft
x hij gesproken, veel voetetappen gedaan om
r> wetten te verkrijgen voor t stoffelijk be-
x lang van 't werkvolk wetten gelijk er
x overal bestonden voor de Fransche Rovo-
x lutie, doch M. Woeste zegde het zoowel
x en zoo krachtig laat ons geen begooche-
x lingen hebben al die wetten zullen niet
haten indien men de zielen niet goneest.
Doch waarom aaugedrongen op hetgeen
zonneklaar is voor eenieder rechtachapen
hart, voor eenieder die met rechtzinnigheid
onze politieke gebeurtenissen volgde, voor
eenieder die uwo loopbaau kent en ze met
rechtvaardigheid beoordeelt. Verre van eenen
tegenstrever der volkszaak te wezen zijt gij
in de rechterzijde haar oudste voorstaauder,
haar schranderste verdediger, haar ieverigste
propagandist.
De fabeldichter heeft het sedert lang bo-
■chreven dit ondankbaar en onbeduidend,
docli soms geruchtmakend gedierte dat do
zonneklaarte looohent en bevloektEu even
als de weldadige zon wreekt gij u op de
edelste wyzo met de stroomen licht van uwen
helderen geest op uwe lage lasteraars neder
te storten
Het ware voor ons eene plicht, M. Woeste,
te herinneren dat henoveus do uitstekende
diensten door u aau 't Vaderland eu don
Godsdienst bewezen, gij met onverpoosden
iever gedurende 25 jaren de bijzondere stoffe
lijke en zedelijke kelangen van onze Stad en
ons Canton verdedigt
Meer dan tien duizend liandteekens uit ons
Canton alleen zullen u ten eenwigen dage de
dankbaarheid uwer kiezers herinneren, en
heter overigens dan lange redevoeringen, zal
deze grootsche betooging n, Heer Staatsmi
nister, van onze erkentenis en verkleefde ge
voelens overtuigen De geestdrift der bevol
king van de Stad en 't Canton Aelst is n van
onds hekend en zal u niet verwonderen 1 Zij
groot in u den onbaatznehtigen staatsman,
dien noch hoop of eerzucht, noch vree» of
dwang ooit van hetgeen hij aanziet ala zijn
gewetensplicht deed afwijken,en die in gansch
zijne zoo wel vervulde loopbaan heeft toe
gepast do fiere leuze van ons ond graaf
schap Aelst, thans nog, na eeuwen en eeuwen
op ons stadhuis eu op onze stadswapens ge
beiteld Nee spe nee metu. Noch door de
hoop noch door de vrees Langdurige toe
juichingen).
Adressen van hulde, dankbetuigingen
eu gelukwenschen werden voorgelezen in
naam der Cantonale Vereenigingen van
Herzele, Ninove, Geerardsbergen en Sot-
tegem, door
MM. O. Vander HaegeD, advocaat, to
Aalst De Cooman, advocaat, te Niuove
Ghys-Bruneel, nijveraar, te Geerards
bergen en Herm. De Beer, provinciaal
Raadslid, te Leeuwergem.
Do heer Simonis, Senateur van Ver
viers, stuurde don eerzamen Jubilaris ook
eenige woorden van warme gelukwen-
sch- n too. De redenaar bracht in eene
welgemeende bewoording vooral hulde
aau bet uitstekend taleut waarmee bij de
catholieke zaak altijd heeft verdedigd en
de wijze raadgevingen welke de Vervier-
sebe catholieken van hom hadden ont
vangen.
De heer Senateur Davignon dankte op
zijne beurt den heer Woeste, namens de
pensioenkas der vrije onderwijzers van
Brabant,voor de diensten haar door Hem,
haar Eerovoorzitter, bewezon.
Onze achtbare Senateur, M. Van Vrec
kem, sprak daarna, als Voorzitter der
Cath. Vereeniging dos Arrondissemeuts,
eeno weldoordachte redevoering uit
Achtbare Heer Staatsminister en
V olksvertegenwoordiger
Laat mij toe, in naam van ons allen, waarde
vriend, (toejuichingen) U te zeggen dat onze
gevoelens U sedert lang bekend zyn.
Ilet was niet noodig heden dit feest in te
richten, om u deze gevoelens kenbaar te ma
ken gij kent onze verkleefdheid en gij zijt
verzekerd dat wij U onze achting toegebracht
hebben.
Deze hetooging was nogthans noodzakelijk;
zij beantwoordt aan de gevoelens van onze
kiezers, van uwe ontelbare vrienden in ons
Arrondissement Aelst.
Deze betoogiDg was nog noodzakelijk voor
eene andere reden.
Was het hierniet, in ons Arrondissement,
dat Gij bijzonderlijk beleedigd geweest zijt
Wij allen, wij zijn diep bedroefd geweest over
hetgeen tegen L gedaan is geworden, in het
Arrondissement Aelst, en daarom is het dat
wij deze gelegenheid waargenomen hebben,
om U eer nan te doen. Onze betooging zal
schitterend zijn.
liet is voor mij een aangenamo plicht de
talrijke vreemdelingen, al degenen die ons
een teeken van vriendschap hebben willen
geven door hunne tegenwoordigheid, hier te
bedunken voor de genegenheid die zij aan den
Held van het feest komen geven. (Langdurig»
toejuichingen).
Achtbare Heer Staatsminister, men heeft
het in ons Arrondiseement noodig geacht U
eene bijzondere eerbetuiging te bewijzen.
Onze vrienden hebben allen een adree wil
len teekeuen, om alzoo hunne achting en
verkleefdheid jegens U uit te drukken. Wn
hopen dat dit klein geschenk aangenaam zal
zijn voor U en voor uwe achtbare familie.
Wy weten wel, achtbare Heer Staatsminis
ter, dat deze betooging niet beantwoordt aan
uw verzoek, maar wij hebben nogthans Diet
kunnen wederstaan aau de gevoelens van da
Kiezers, en wy hopen dat Gy dit klein ge-
schenk van vriendschap, waarop te lezen
staat, Pro merito, zult aanvaarden.
Het is ons onmogelijk uit te drukken hoe
hoog wy Uwe dionsten schatten, maar wij
hopen dat de dag van heden voor U, voor
Uwe uehtbare familie en voor Uw nakome
lingschap eea dag zal zijn die getuigt van
onze achting en verkleefdheid.
Langdurige toejuichingen en geroep
Leve Woeste
Aan 't eindo dezer redevoering werd
het bronzen geschenk ontbloot onder da
geestdriftigsto toejuichingen.