B
B
D
H
Zondag Maart 1900.
Msie Jaar 5148
Roode vogels
5 centiemen per nummer.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Kiezingen voor den Werkrechtersraad van Aalst
Kiezing voor den
Werkrechtersraad
DE
GIFTMENGSTER.
onder 'l sterreken
De spaarpenningen
van de Huisvrouw.
ERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
«lagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantie» door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
Cuique guum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Rekiamen fr. 1,00; Vonnisse cp
3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk legen deD
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, 3 Maart 1900.
Model van Stembrief.
van 11 Maart 1900.
H
Reeks A
LIEBAUT
Noch God, noch M
mester.
Reeks 0
EYLENBOSCH
De verblinde werklieden
Mjj buiten wij uit.
Op Zondag 11 Maart aanst. zal er in de
omschrijving Aalst eene kiezing plaats
hebben, afdeeling der ambachters
werklieden.
De omschrijving Aalst is samengesteld
uit de Steden en QemeenteD der Cantons
Aalst, Ninove, Sottegem en Herzele.
Er is stryd tusschen de catholieken en
roode socialisten.
De catholieke candidaten zijn
M. Eylenbosch Gustaaf, schrijn
werker, te Aalst.
M. Liebaut Petrus, wever, te Aalst.
Onze catholieke candidaten staan
der 't sterreken.
Dus opgepast alles voor ons
sterreken
't Zijn de roode socialisten dus die in
't strijdperk zijn getreden.
Wat beoogen de roode socialisten, of
liever, wat is hun einddoel
Bebel, de groote chef, der socialisten
zegde het ons
Op staatkundig gebied streven wij naar
de republiek
Op huishoudkundig gebied naar 't socia
lism
Op godsdienstig gebied naar de god
verloochening.
Dus voor de roode candidaten stemmen
is optreden als verklaarden vijand van
Vaderland en Koningdom, als voorstaan
der der inpalming van al de goederen
door den Staat, als godverloochenaar, als
vyand van God Kerk en Priesters.
Maar men overwege het eens wel en
stelle zich de vraag Wie stelt de roode
party samen Als men rechtzinnig is
zal men dadelijk antwoorden Eenigo
chefs-uitbuiters en eene groote massa
meDschen blind of dwaas genoeg om zich,
gedwee gelijk schapen, te laten uitbuiten.
Men moet uit Aalst niet gaan om te
bestatigen hoe de roode chefs het weten
aan boord te leggen om schoon weder te
kunnen schuifelen.
Overigens wij raden onze geachte lezers
aan het volgende artikel te lezen, geti
teld u Roode vogels
Catholieke Vrienden, wij herhaleD het,
indien gij alle» uwe pliebt van catholiek
volbrengt, 't is te zeggen, als een man
stemt voor de catholieke candidaten
zal nog nooit onze zegepraal schitteren
dor zijn geweest.
Dus vooruit en alles voor ons
sterreken
Wij hebben meermaals gesproken over
de zonderlinge genegenheid der roode
'eiders ten opzichte der arme werklieden.
Wij hebben te vergeefs blyken er van ge
zocht in hun gedrag, in hunne daden
maar geen enkele gevonden dan ijdele
woordkramerijen, welke niet veel kosten,
en het stichten van coöperatieven die een
kaas waren waar zekere schreeuwers zich
gingen nestelen en daarbij de propagan-
dakas aanvulden .waaruit allen, de groote
leiders, de mannen uit de Volkskamer
profijt trokken.
En toch blyven vele werklieden blind I
De Gazet van Antwerpen in een scherp
artikel, schets ons zekere roode leiders
persoonlijk af. Zij toont ons hoe ver de
goudzucht dier zonderlinge apostels der
nieuwe reden gaan Dit schrijven is uitge
lokt op de walgende tuoneelen die in onze
Volkskamer weêr plaats grepen en ter
welker gelegenheid de triestige figuur van
Demblon voor eenige dagen uit de Kamer
is gesloten.
Neen, hernam de zieke bitter, mijne
klachten zijn niet onrechtvaardig. Jammer,
dat zij vruchteloos zijn God had mij eenen
engel van goedheid, zachtheid en verstand
geschonken, een dier bevoorrechte wezens,
welke duizenden zonnestralen over onzen weg
verspreiden en slechts gelnk en vreugde om
zich heen doen bloeien. Deze vrouw, welke
mij haar evenbesld schonk in mijne dochter,
had ik mijn geheel leven moeten betrenren,
haar moest ik getrouw gebleven zijn tot aan
geae zijde van 't kille graf 1 Maar ik liet mij
op eenen ouderdom, waarop de man gewoon
lijk sterk genoeg is, de felste hartstochten te
bedwingen, door eene dwaze, ongelukkige
liefde beheersohen. De vrouw was schoon, en
daarom schonk ik haar myn naam en iuyn
hart. Zij heeft alles ontvangen en niets daar
voor in ruil gegeven, üare deugd is onaan
tastbaar, verstand faalt haar niet, maar haar
hart is eng, koud en gevoelloes. Zonder het
te weten heeft deze vrouw my veel leed be
rokkend. Dat is het, waarover xk klaag, wat
ik lyd, en wat ik betreur voor myn arm kind.
Wees voorzichtig, dokter, wanneer gij eene
levensgezellin wilt kiezen. Laat u toch niet
verblinden door het uiterlijke der vrouw.
Het geluk van 't huwelijk en van 't geheele
leven berust op haar karakter en op de diepte
van haar hart. Tracht dit te doorgronden,
het is geene gemakkelijke taak onderzoek
het wel, eer ge u voor eeuwig verbindt. Een
gekunsteld lachje mag n ten mioste niet meer
zoo bedriegen, zooals vandaag, n
Landregarde verschrok bijna bij de laatste
opmerking, maar verwonderde zich ten slotte
dat de zieke geene ergere vermoedens had.
Zooals het schijnt heeft hij niet het minste
kwade vermoeden zeide hij by zich zelf en
hernam luide Wellicht is nw oordeel te
hard, mijnheer, en uw ziekelijke toestaud de
schuld ervan. Menigmaal verbergen vrouwen
hare eigenschappen en zelfs hare liefde, alsof
't strafbaar ware haar te openbaren.
De zieke schudde het hoofd en hernam met
eenen smartelyken glimlach Neen, me
vrouw de Fairières heeft nooit liefde voor mij
gevoeld en mij ook niet begrepen, fk boud
haar daarom niet voor kwaadwillig en geloof, j
dat ze mijn dood niet wensclit muar ik ben
overtuigd, dat ze myn dood ook niet zal be-
treuren.
Landregarde keek iwjjgend roor rich I
Z(jee aandoening waa te groot om te kannen
antwoorden.
Hen nnr later ontwaakte de zieke weêr uit
eene kleine sluimering, richtte zich op en
't Is dus wel verstaan al do leden
der rechterzijde zijn verkochten zij allen
die weigeren het land te storten in den
kolk van het onbekende, offeren aan 't
gouden kalf, zijn onbekwaam te gehoor
zamen aan een andere drijfveer dan de
geldzucht
De socialisten bevestigen dat, hun
afgeveerdigden schreeuwen het over dak
en toren, of liever huilen het, en vervan
gen nu en dan bewijsreden door klinkende
argumenten.
Die socialistische afgeveerdigden heb-
beü de gewoonte aaugenomen van over
koord te spreken in het huis des gehaa-
geoen.
Want niets haten zij vinniger dan het
goud 't walgt hun zelfs alle trimesters
een brief ken van 1000 fr. te gaan ont
vangen aan de kas van de kwestuur der
Kamer.
0 g'het bewijs van het afgrijzen,
dat het slijk der aarde inboezemt aan
de socialLten in 't algemeen, en aan hun
afgeveerdigden in 't bijzonder
In 1894 werd er beslist dat de socia
listische afgeveerdigden van hun 400G fr.
vergoeding een vierde zouden afstaan
ten voordeele der propaganda. Al de ge
kozenen hadden vrede met dit besluit.
Van 't eerste jaar af was er geen
middel om dit geld te doen binneukomen.
Slechts enkelen stonden hun brief ken
van 1000 fr. af, waaronder Paquay,
Bertrand, Berloz en de toenmalige soda
listische afgeveerdigden van Ver viers.
Maar al de aadereQ, de milliounairs
Vander velde, Defuisseaux, Fumémont
inbegrepen, stortten nooit eenen cent
voor de propaganda.
D.- Landelijke Raad was verplicht die
afhoudiug op de pree der roode volks
vertegenwoordigers af to schaffen, daar
de enkelen, welke betaalden, volstrekt
weigerden dit nog te doen zoolang de
andeien hun beurs toegeregen bielden.
a Die feiten zijn destijds druk bespro
ken en gehekeld in de geheime partij ver
gaderingen, en zelfs op de congressen.
Wilt ge nog eenen kerel kennen, die
met verachting neerziet op 't geld
Citoyen Bertrand is op dezen stond
Kamerlid aan 4000 fr., schepen aan 3000
fr., briefwisselaar van vreemde dagbla-
deu en.... koopman in wijn.
Op die wijze slaat die brave jongen
jaren van 20,000 fr., en toch weigerde hij
in 1894 iu Le Peuple wekelijks een arti
kel te schrijven, zoo hij niet, buiten het
geen htj reeds verdiende, 100 fr. per
maaud trokke, hetzu 25 fr. voor eenige
regels geschrift vau zijne hand
- Voordat hij iu 't Parlement zetelde,
schreef hy voor Le Peuple het Kamer
verslag. Aldus wist hij een bijgevoegd
traktemeutje op te strijken van 900 fr.,
zeide Waarschijnlijk zal dokter Ilugonet
spoedig hier komen. Ik kan zijne hulp niet
afwijzen, ofschoon ik geen vertrouwen in hem
stel, eu daarom wensch ik, dat gij ook bij mij
blijft. Gij zult met hem zien overeen te ko
of alleen handelen, zooals gij wiltmaar ik
sta er op u niet te verliezen.
Middelerwijl was de dag aangebroken en
alles in huis levendig geworden. De denr
giüg zachtjes open en Gabriëlle verscheen
die den groet van Landregarde blozend be
antwoordde. Op 't zelfde oogenblik kwam eeu
rytuig aanrollen.
u Dokter Ilugonet, mijn vriend, zeide me
vrouw de Fairières binnentredende, üy alleen
kan het zijn.
Hij mag komen, antwoordde de zieke,
toch wensch ik, dat dokter Laudregarde zich
niet verwijdere.
Uwe wenschen zijn voor ons bevelen,
hernam de dame opgewonden, en giug den
geneesheer te gemoet, zeker om hem van de
inwezigheid van zijn oollega te verwittigen.
Gabriëlle naderde het heil baars vadeiseu
kusle hum op t voorhoolu. Nadut zy burn een
wijle beschouwd hud eu zijue gelaatstrekken
veel rustiger vond, zeide zyinnig verheugd
en een dankbaren blik op Landregarde wer
pend, eenvoudig en hartelijk Ik dank u,
dokter. n
Nauwelijks had deze iets geantwoord, of
dokter Hngonet bevond zich met eene schrede
in 't vertrek, greep snel de hand des zieken
zonder er iets voor te doen. Want bij mid
del van tegenafdrukpapier maakte hij
twee verslagen tegelijk, waarvan hij er
een zond aan de Flandre Libérale, zoo-
dat hij, op den koop toe, ook doctrinaire
pezen aan zijnen boog had.
O I Jit afschruwelijk geld 1
Eejs dat Bertrand tot afgeveerdigde
gekozen was, ontstond er een schrikwek
kende twist op 't redactiebureel van Le
Peuple, tusschen de dtoyens Dewinne en
Fischer. Beiden wilden zich meester ma
ken van Bertrand's nalatenschap.
De eerste haalde zijnen slag thuis;
maar 't schijnt dat sedertdien de Flandre
Libérale do kleine profijtjes afgeschaft
heeft, welke Bertraud zoovele jaren ten
goede kwamen.
Eilaas I....
Alfred Defuisseaux is nog een afge
vaardigde welke spuwt naar 't geld. Inder
tijd moest zijn broeder Fernand hem voor
de rechtbank dagen, ten einde de 20,000
frank terug te krijgen, welke by hem
geleend had.
Maar toen bezat sinjeur Alfred nog
niet de millioenen, met welke bij den dag
van bedeu zulken goeden sier maakt.
Dan, vraagt aan de dtoyens Gri-
mard, Fumémont C* wat zij peinzen
vau geldhuwelijken
Vr aagt aan de millioenrijke afgeveer
digden Vauderveide A Cu welke smarten
zij gel'.aigd, welke ellende zy verzacht,
welke traneu zij gedroogd hebben met de
schatten, welke hunne koffers en laden
vullen
Zoekt hunne namen aan 't hoofd van
't is gelijk welk menschlievend werk,
waar er iets andors bij te brengen is dan
holle woorden, inkt en wind
Ha hun geweten is zoodanig belast,
dat zij de behoefte niet kuuuen weerstaan
een deel hunner pekelzonden naar't hoofd
van achtensweerdige lieden te smijten I
De duivel der ik- en geldzucht be-
heerscht en verblindt hen zoodanig, dat
zij iu eenieder hun evenbeeld meenden te
zieu I
Dat zijn nu de akelige barakspelers,
welko onlaugs de kath. Pailemoutsle-
deu poogden te treffen, met slijk te wer
pen op de nagedachtenis van liberale par
tijhoofden als Tesch, Pirmez, Piéviuaire,
Jamar, VVaroqué, Leopold de Wael, en
andere 1
Waarlijk, de beleedigiogen dier ik-
zuchligen, welke het geld aanschouwen
als het eenige wat zij' op aarde te betrach
ten hebben, die beleedigiugen zijn eene
eer voor de fatsoenlijke lieden op wier
hoofd ze afbotseu. Slechts één middel
kennen wij om op dien smaad te antwoor
den phemscn zuur aauwendeu. n
Zoo schrijft de moedige Gazet van Ant
werpen.
Herstellen wij eerst eu vooral een misse.
riep uitLieve vriend, in welken toe
stand vind ik n 1 Maar gij moest my geroe
pen hebben, een bode of een telegram ge
stuurd hebben I In het midden van deu nacht
zou ik hierheeu gesueld zijn I
Ik ben veel beter, zeide mynheer de
Fairières.
Onmogelijk Ge zyt nat van 't zweet
uwe stem klinkt hol en uw oog is met bloed
doorloopeu.
-- Mijn toestand was veel erger, zeide de
zieke, gisteren avond was ik deu dood nabij.
Gerechte hemel Wie spreekt hier van
dood Eu dat voor een weinig koorts Doch
om 't even, ik beu immers weêr hier en zal
zorgen, dat alles beter «aat.
Toen zag dokter Hugonet om zich heeu en
bemerkte dat nog een vreemd heer aanwezig
Mijnheer Landregarde, geneesheer zei
de mevrouw de Fairières op deu vragenden
groet van Hugonet.
Hu, goed, hernam deze en wendde zich
tot den jongen dokter. Zijt gy nit de om
streken
Neen dokter, ik kom juist van Parijs.
Van l'arys Het middelpunt der ver
lichting en beschaving, het hoofd der hoofd
steden, het moderne Babel 1 Veroorloof mij,
jenguige oollega, u hand te drukken en rnyne
vreugde te uiten, met n kennis te maken.
Zoo snel als de gedachte stroomde al deze
woorden van zijne lippen, en Landregarde,
De Gazet geeft bet bedrag der stortin
gen niet juist op. Ziehier wat wij lezen in
- Het vrije woord - een rood blad.
Januari 1898, l*® blad
Die mannen hebben dus met hun 29
betaald fr. 4286,75 terwijl zij 29,000 fr.
hadden moeten storten dat was ook
besloten op de congressendoch het
schijnt dat de wetten daar slecht ge-
maakt worden voor de kleinen.
NeeD, werklieden, gij moet de kosten
der propaganda betalen.
Vergeet ook niet dat door werkstakin
gen van allen aard door de socios op
touw gezet met het oog op voordeel voor
de partij, jaarlijks duizende frauken de
arme huismoeders verliezen, dat door het
halstarrig weigeren van inrichten van
spaarbonden, andere duizende franken
voor de arme oude werklieden zijn ver
loren 1
Grijpt al die daadzaken te zamen en gij
hebt een trouw staaltje van de zonderlinge
genegenheid die de roode leiders de kleine
werklieden toedragen.
Alweer eene goede, eeue allerbeste
wet door ons katholiek Ministerie er door
gekregen; eene wet die goed aan 't herte
zal doen van zoo menige brave huismoe
der, en ook racnigeu nalatigen huisvader
zal doen nadenken.
Hoe dikwijls hebt gij 't niet gezien,
lezer, dat eeue neerstige vrouw er toe
gedwongen was te werken, te zorgen en
te zwoegen om in de behoeften van het
huisgezin te voorïien, omdat de man in
plaats vau zijn gewonneu geld te beste
den aan deftige uitspanning en aan het
onderhoud vau zijn huis, zijne penningen
verkwistte God weet waaraan I
En was er dau eene brave vrouw die
wat centen kon van kant leggen met mi
rakels van arbeid en zuinigheid, en ze
naar de spaarbank dragen, dan kwam de
man, de verkwister, do drinkebroer en,
uit kracht van zijn gezag als man ging bij
die zuur en duur gewonnen centen optrek
ken om ook die te verkwisten en te ver
brassen.
Daar moest een einde aan zulken toe
stand komen; ons katholiek ministerie
dat reeds zooveel gedaan heeft om de
maatscbappelyken toestaud van den ge-
wouen man te verbeteren, wilde die
leemt onzer wetten vullen.
Hulde eu dank aan ons katholiek mi
nisterie.
Herinneren wij heel iu 't kort de bij
zonderste bepalingen der nieuwe ge
stemde wet.
De gehuwde vrouw kan zonder tus-
scbenkomeu van den man een spaar
boekje nemen. Dat is dus het persoon
lijk recht der vrouw erkennen tegen welk
recht de willekeur vau den mau niets
heeft in te brengen.
die tamelyk onverschillig deze begroeting
aanhoorde, beschouwde ondertusschen met
aauduckt den zonderlingen kleine» man, die
zoo plotseling uit de lucht scheen te vullen en
nauwelijks binnengetreden het geheele huis
met zijn lawaaimakende persoonlijkheid ver
volde. Hij was inderdaad een zeer klein man
met breede schouders en ineengedrongen ge
stalte. Zonder de kleine dnnne beenen zoude
zijn voorkomen toch niets aardigs gehad
hebben. Iu zijne jeugd, zoo heette het, waH
hij niet leelijk geweest, wat hy gaarne aan
ieder, die het wilde hooren bevestigde en ten
bewijze zijne haast vergrootte handen en
voeten toonde. Deze vervulden echter slechts
onvolkomen het doel, waartoe moeder na
tuur ze hem gegeven had, in elk geval was
Hugonet er niet weinig trotseh op en ver
klaarde rouduit, dat ze kenteekenen waren
eeuer adellijke ufkomst, alsof niet ieder wist,
dat de zeer geleerde dokter Lodewyk Stanis
laus Hugouet, de zoon was van Peter Hugo
net, die 37 jaren herbergier iu Gaëu geweest
was eu als weduwenaar een knorrige wasch-
vrouw getrouwd had. Uit dit huwelijk was
Stanislaus gesproten. De herbergier was eer
zuchtig reeds vroeg staarde hij hem uaar
de kostschool, maar op zeventienjarigen leef
tijd week Stauislaus van den weg af, dien zyn
vauer hem aangewezen had. Op zekeren keer
klom hij over deu muur van 't gesticht en
beging honderden guiteustrekeu, zoodat hem
de terugkeer ontzegd werd. Niettemin liet de
Maar nu: de vrouw kan geld uoodig
hebben en wil een gedeelte of het geheele
bedrag van haar spaarboekje terughalen;
hoe dat geregeld
Op dit punt is onze nieuwe wet voor
treffelijk opgemaakt. Zonder inbreuk te
willen maken op het bestaande huwelijks
contract, heeft de vrouw het recht
zonder tusscbenkomst van den man, maar
ook in geval van geene oppositie van den
man tot honderd frank per maand van
haar spaarboekje terug te halen en do
teruggehaalde som te gebruiken ten be
hoeve van het huishouden. Man en vrouw
moeten het eens zijn om boven de hon
derd frank per maand terug te krijgen.
Het geld wordt teruggeven door het bureel
waar het spaarboekje werd ingeschre
ven, of door het bureel waar naartoe het
is overgedragen.
Er is maar te drukken op een punt
de oppositie, het verzet van den man
tegen het terughalen der vrouw.
Dat verzet kan wettig zijn of onwettig,
en daarover moet de rechter oordeelen.
De rechter zal zijne uitspraak vellen met
het oog op de belangen van het huishou
den en volstrekt geen rekening houden
van den willekeur of de grilleu of de
slechte inzichten van den man; maar in
dien het verzet van den man gewettigd is,
bij voorbeeld: omdat de vrouw haar geld
wil terughalen om er misbruik van to
maken, dan natuurlijk, verliest de vrouw
in dat geval haar recht.
Men ziet hotde wet steunt op gezond
oordeel en reebtveerdigheid en zij zal
veel mannen doen nadenken.
Er zijn er wel die zeggen 't Is gevaar
lijk het gezag van den man in te korten.
Maar wij antwoorden met Mgr. Keesen:
Indien alle huisvaders het waar besef
hadden van de heiligheid hunner plich
ten en hunner zending indien zij altijd
van zin waren te doen wat zij verplicht
zyn te <ioen ala man en als hoofd des
huisgezins, dan ware het niet noodig
geweest de vrouw te wapenen tegen de
mogelijke plUhtvergetenheid van den
man.
Maar helaas 1 Loe ziet het ér dikwijls
uit in het huisgezin van den gewonen
man Langzamerhand hebben de gods
dienstige begrippon veel geleden by het
gewoon volk en twee groote vijanden zyn
in den huiselyken kring geslopen de
zedeloosheid en het alcoolism. Hoe moei
lijker de werkmau den weg naar de kerk
inslaat, hoe gemakkelijker hij naar her
berg en kroee on andere onzedelijke
koten vliegt. Met het gewonnen geld kan
hij zijne passies niet meer voldoen, en
dan legt hij de hand op de spaarpennin
gen zijner vrouw, die ponning, met zoo
veel tranen en zweet besproeid.
Tegen zulk onmenschelijke handel
wijze moest de wet opkomen.
Goed gesproken I
En nogmaal dank aan het katholiek
ministerie, dat de erkentelijkheid ver
dient, van elkeen waar het hert op de
rechte plaats ligt.
eerzuchtige waard niet de droomen varen
over de toekomstige grootheid van zijnen
zoon, en daar bij niet meer kon hopeu een
geestelijke van hem te krygen, zoude by den
dokterstitel balen. Zoo kwam Stanislaus aan
het Lyceum te Caën en leerde juist genoeg
latyn en grieksch, om aan de universiteit
toegelaten te worden, die toch in Frankrijk
zulke hooge eischen niet stelt. Het overige
kwam na verloop van jaren en dank aan de
welgevulde beurs van den ouden Hugonet
van zelf. Op 28jarigen leeftijd was Hngonet
dokter en keerde by naar Caën terug om
zijne kuDst te beproeven. In het begin zag
het er met de praktijk van den jeugdigen
dokter slecht uit, zyn vader werd het eerste
offer. Troost u, sprak de goedhartige man,
als dokter zult gy nog meer zulke gevallen
beleven. Daar zyn geweten hem niets ver
weet, vergaf zich Hugonet den dood van den
bewerker zyner dagen, en troostte zich met
de gedachte, dat hem misschien nog eene
ergere ziekte kon treffen, dan die, welke hem
r het graf sleepte. Deze misslag en de vol
gende, welke klaarblijkelijk uit zijne geringe
kennis voortkwamen, deden hem geen nadeel
aan zijn praktijk, llij was een man nit de
stad en daarom begunstigde men hem ten
koste zijner collega's.
(Wordt voortgeaet).