B B D H Zondag Maart 1900. Msie Jaar 5148 Roode vogels 5 centiemen per nummer. Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. Kiezingen voor den Werkrechtersraad van Aalst Kiezing voor den Werkrechtersraad DE GIFTMENGSTER. onder 'l sterreken De spaarpenningen van de Huisvrouw. ERBODE Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder «lagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantie» door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar. Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31, en in alle Postkantoren des Lands. Cuique guum. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Rekiamen fr. 1,00; Vonnisse cp 3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk legen deD dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele van dit blad. Aalst, 3 Maart 1900. Model van Stembrief. van 11 Maart 1900. H Reeks A LIEBAUT Noch God, noch M mester. Reeks 0 EYLENBOSCH De verblinde werklieden Mjj buiten wij uit. Op Zondag 11 Maart aanst. zal er in de omschrijving Aalst eene kiezing plaats hebben, afdeeling der ambachters werklieden. De omschrijving Aalst is samengesteld uit de Steden en QemeenteD der Cantons Aalst, Ninove, Sottegem en Herzele. Er is stryd tusschen de catholieken en roode socialisten. De catholieke candidaten zijn M. Eylenbosch Gustaaf, schrijn werker, te Aalst. M. Liebaut Petrus, wever, te Aalst. Onze catholieke candidaten staan der 't sterreken. Dus opgepast alles voor ons sterreken 't Zijn de roode socialisten dus die in 't strijdperk zijn getreden. Wat beoogen de roode socialisten, of liever, wat is hun einddoel Bebel, de groote chef, der socialisten zegde het ons Op staatkundig gebied streven wij naar de republiek Op huishoudkundig gebied naar 't socia lism Op godsdienstig gebied naar de god verloochening. Dus voor de roode candidaten stemmen is optreden als verklaarden vijand van Vaderland en Koningdom, als voorstaan der der inpalming van al de goederen door den Staat, als godverloochenaar, als vyand van God Kerk en Priesters. Maar men overwege het eens wel en stelle zich de vraag Wie stelt de roode party samen Als men rechtzinnig is zal men dadelijk antwoorden Eenigo chefs-uitbuiters en eene groote massa meDschen blind of dwaas genoeg om zich, gedwee gelijk schapen, te laten uitbuiten. Men moet uit Aalst niet gaan om te bestatigen hoe de roode chefs het weten aan boord te leggen om schoon weder te kunnen schuifelen. Overigens wij raden onze geachte lezers aan het volgende artikel te lezen, geti teld u Roode vogels Catholieke Vrienden, wij herhaleD het, indien gij alle» uwe pliebt van catholiek volbrengt, 't is te zeggen, als een man stemt voor de catholieke candidaten zal nog nooit onze zegepraal schitteren dor zijn geweest. Dus vooruit en alles voor ons sterreken Wij hebben meermaals gesproken over de zonderlinge genegenheid der roode 'eiders ten opzichte der arme werklieden. Wij hebben te vergeefs blyken er van ge zocht in hun gedrag, in hunne daden maar geen enkele gevonden dan ijdele woordkramerijen, welke niet veel kosten, en het stichten van coöperatieven die een kaas waren waar zekere schreeuwers zich gingen nestelen en daarbij de propagan- dakas aanvulden .waaruit allen, de groote leiders, de mannen uit de Volkskamer profijt trokken. En toch blyven vele werklieden blind I De Gazet van Antwerpen in een scherp artikel, schets ons zekere roode leiders persoonlijk af. Zij toont ons hoe ver de goudzucht dier zonderlinge apostels der nieuwe reden gaan Dit schrijven is uitge lokt op de walgende tuoneelen die in onze Volkskamer weêr plaats grepen en ter welker gelegenheid de triestige figuur van Demblon voor eenige dagen uit de Kamer is gesloten. Neen, hernam de zieke bitter, mijne klachten zijn niet onrechtvaardig. Jammer, dat zij vruchteloos zijn God had mij eenen engel van goedheid, zachtheid en verstand geschonken, een dier bevoorrechte wezens, welke duizenden zonnestralen over onzen weg verspreiden en slechts gelnk en vreugde om zich heen doen bloeien. Deze vrouw, welke mij haar evenbesld schonk in mijne dochter, had ik mijn geheel leven moeten betrenren, haar moest ik getrouw gebleven zijn tot aan geae zijde van 't kille graf 1 Maar ik liet mij op eenen ouderdom, waarop de man gewoon lijk sterk genoeg is, de felste hartstochten te bedwingen, door eene dwaze, ongelukkige liefde beheersohen. De vrouw was schoon, en daarom schonk ik haar myn naam en iuyn hart. Zij heeft alles ontvangen en niets daar voor in ruil gegeven, üare deugd is onaan tastbaar, verstand faalt haar niet, maar haar hart is eng, koud en gevoelloes. Zonder het te weten heeft deze vrouw my veel leed be rokkend. Dat is het, waarover xk klaag, wat ik lyd, en wat ik betreur voor myn arm kind. Wees voorzichtig, dokter, wanneer gij eene levensgezellin wilt kiezen. Laat u toch niet verblinden door het uiterlijke der vrouw. Het geluk van 't huwelijk en van 't geheele leven berust op haar karakter en op de diepte van haar hart. Tracht dit te doorgronden, het is geene gemakkelijke taak onderzoek het wel, eer ge u voor eeuwig verbindt. Een gekunsteld lachje mag n ten mioste niet meer zoo bedriegen, zooals vandaag, n Landregarde verschrok bijna bij de laatste opmerking, maar verwonderde zich ten slotte dat de zieke geene ergere vermoedens had. Zooals het schijnt heeft hij niet het minste kwade vermoeden zeide hij by zich zelf en hernam luide Wellicht is nw oordeel te hard, mijnheer, en uw ziekelijke toestaud de schuld ervan. Menigmaal verbergen vrouwen hare eigenschappen en zelfs hare liefde, alsof 't strafbaar ware haar te openbaren. De zieke schudde het hoofd en hernam met eenen smartelyken glimlach Neen, me vrouw de Fairières heeft nooit liefde voor mij gevoeld en mij ook niet begrepen, fk boud haar daarom niet voor kwaadwillig en geloof, j dat ze mijn dood niet wensclit muar ik ben overtuigd, dat ze myn dood ook niet zal be- treuren. Landregarde keek iwjjgend roor rich I Z(jee aandoening waa te groot om te kannen antwoorden. Hen nnr later ontwaakte de zieke weêr uit eene kleine sluimering, richtte zich op en 't Is dus wel verstaan al do leden der rechterzijde zijn verkochten zij allen die weigeren het land te storten in den kolk van het onbekende, offeren aan 't gouden kalf, zijn onbekwaam te gehoor zamen aan een andere drijfveer dan de geldzucht De socialisten bevestigen dat, hun afgeveerdigden schreeuwen het over dak en toren, of liever huilen het, en vervan gen nu en dan bewijsreden door klinkende argumenten. Die socialistische afgeveerdigden heb- beü de gewoonte aaugenomen van over koord te spreken in het huis des gehaa- geoen. Want niets haten zij vinniger dan het goud 't walgt hun zelfs alle trimesters een brief ken van 1000 fr. te gaan ont vangen aan de kas van de kwestuur der Kamer. 0 g'het bewijs van het afgrijzen, dat het slijk der aarde inboezemt aan de socialLten in 't algemeen, en aan hun afgeveerdigden in 't bijzonder In 1894 werd er beslist dat de socia listische afgeveerdigden van hun 400G fr. vergoeding een vierde zouden afstaan ten voordeele der propaganda. Al de ge kozenen hadden vrede met dit besluit. Van 't eerste jaar af was er geen middel om dit geld te doen binneukomen. Slechts enkelen stonden hun brief ken van 1000 fr. af, waaronder Paquay, Bertrand, Berloz en de toenmalige soda listische afgeveerdigden van Ver viers. Maar al de aadereQ, de milliounairs Vander velde, Defuisseaux, Fumémont inbegrepen, stortten nooit eenen cent voor de propaganda. D.- Landelijke Raad was verplicht die afhoudiug op de pree der roode volks vertegenwoordigers af to schaffen, daar de enkelen, welke betaalden, volstrekt weigerden dit nog te doen zoolang de andeien hun beurs toegeregen bielden. a Die feiten zijn destijds druk bespro ken en gehekeld in de geheime partij ver gaderingen, en zelfs op de congressen. Wilt ge nog eenen kerel kennen, die met verachting neerziet op 't geld Citoyen Bertrand is op dezen stond Kamerlid aan 4000 fr., schepen aan 3000 fr., briefwisselaar van vreemde dagbla- deu en.... koopman in wijn. Op die wijze slaat die brave jongen jaren van 20,000 fr., en toch weigerde hij in 1894 iu Le Peuple wekelijks een arti kel te schrijven, zoo hij niet, buiten het geen htj reeds verdiende, 100 fr. per maaud trokke, hetzu 25 fr. voor eenige regels geschrift vau zijne hand - Voordat hij iu 't Parlement zetelde, schreef hy voor Le Peuple het Kamer verslag. Aldus wist hij een bijgevoegd traktemeutje op te strijken van 900 fr., zeide Waarschijnlijk zal dokter Ilugonet spoedig hier komen. Ik kan zijne hulp niet afwijzen, ofschoon ik geen vertrouwen in hem stel, eu daarom wensch ik, dat gij ook bij mij blijft. Gij zult met hem zien overeen te ko of alleen handelen, zooals gij wiltmaar ik sta er op u niet te verliezen. Middelerwijl was de dag aangebroken en alles in huis levendig geworden. De denr giüg zachtjes open en Gabriëlle verscheen die den groet van Landregarde blozend be antwoordde. Op 't zelfde oogenblik kwam eeu rytuig aanrollen. u Dokter Ilugonet, mijn vriend, zeide me vrouw de Fairières binnentredende, üy alleen kan het zijn. Hij mag komen, antwoordde de zieke, toch wensch ik, dat dokter Laudregarde zich niet verwijdere. Uwe wenschen zijn voor ons bevelen, hernam de dame opgewonden, en giug den geneesheer te gemoet, zeker om hem van de inwezigheid van zijn oollega te verwittigen. Gabriëlle naderde het heil baars vadeiseu kusle hum op t voorhoolu. Nadut zy burn een wijle beschouwd hud eu zijue gelaatstrekken veel rustiger vond, zeide zyinnig verheugd en een dankbaren blik op Landregarde wer pend, eenvoudig en hartelijk Ik dank u, dokter. n Nauwelijks had deze iets geantwoord, of dokter Hngonet bevond zich met eene schrede in 't vertrek, greep snel de hand des zieken zonder er iets voor te doen. Want bij mid del van tegenafdrukpapier maakte hij twee verslagen tegelijk, waarvan hij er een zond aan de Flandre Libérale, zoo- dat hij, op den koop toe, ook doctrinaire pezen aan zijnen boog had. O I Jit afschruwelijk geld 1 Eejs dat Bertrand tot afgeveerdigde gekozen was, ontstond er een schrikwek kende twist op 't redactiebureel van Le Peuple, tusschen de dtoyens Dewinne en Fischer. Beiden wilden zich meester ma ken van Bertrand's nalatenschap. De eerste haalde zijnen slag thuis; maar 't schijnt dat sedertdien de Flandre Libérale do kleine profijtjes afgeschaft heeft, welke Bertraud zoovele jaren ten goede kwamen. Eilaas I.... Alfred Defuisseaux is nog een afge vaardigde welke spuwt naar 't geld. Inder tijd moest zijn broeder Fernand hem voor de rechtbank dagen, ten einde de 20,000 frank terug te krijgen, welke by hem geleend had. Maar toen bezat sinjeur Alfred nog niet de millioenen, met welke bij den dag van bedeu zulken goeden sier maakt. Dan, vraagt aan de dtoyens Gri- mard, Fumémont C* wat zij peinzen vau geldhuwelijken Vr aagt aan de millioenrijke afgeveer digden Vauderveide A Cu welke smarten zij gel'.aigd, welke ellende zy verzacht, welke traneu zij gedroogd hebben met de schatten, welke hunne koffers en laden vullen Zoekt hunne namen aan 't hoofd van 't is gelijk welk menschlievend werk, waar er iets andors bij te brengen is dan holle woorden, inkt en wind Ha hun geweten is zoodanig belast, dat zij de behoefte niet kuuuen weerstaan een deel hunner pekelzonden naar't hoofd van achtensweerdige lieden te smijten I De duivel der ik- en geldzucht be- heerscht en verblindt hen zoodanig, dat zij iu eenieder hun evenbeeld meenden te zieu I Dat zijn nu de akelige barakspelers, welko onlaugs de kath. Pailemoutsle- deu poogden te treffen, met slijk te wer pen op de nagedachtenis van liberale par tijhoofden als Tesch, Pirmez, Piéviuaire, Jamar, VVaroqué, Leopold de Wael, en andere 1 Waarlijk, de beleedigiogen dier ik- zuchligen, welke het geld aanschouwen als het eenige wat zij' op aarde te betrach ten hebben, die beleedigiugen zijn eene eer voor de fatsoenlijke lieden op wier hoofd ze afbotseu. Slechts één middel kennen wij om op dien smaad te antwoor den phemscn zuur aauwendeu. n Zoo schrijft de moedige Gazet van Ant werpen. Herstellen wij eerst eu vooral een misse. riep uitLieve vriend, in welken toe stand vind ik n 1 Maar gij moest my geroe pen hebben, een bode of een telegram ge stuurd hebben I In het midden van deu nacht zou ik hierheeu gesueld zijn I Ik ben veel beter, zeide mynheer de Fairières. Onmogelijk Ge zyt nat van 't zweet uwe stem klinkt hol en uw oog is met bloed doorloopeu. -- Mijn toestand was veel erger, zeide de zieke, gisteren avond was ik deu dood nabij. Gerechte hemel Wie spreekt hier van dood Eu dat voor een weinig koorts Doch om 't even, ik beu immers weêr hier en zal zorgen, dat alles beter «aat. Toen zag dokter Hugonet om zich heeu en bemerkte dat nog een vreemd heer aanwezig Mijnheer Landregarde, geneesheer zei de mevrouw de Fairières op deu vragenden groet van Hugonet. Hu, goed, hernam deze en wendde zich tot den jongen dokter. Zijt gy nit de om streken Neen dokter, ik kom juist van Parijs. Van l'arys Het middelpunt der ver lichting en beschaving, het hoofd der hoofd steden, het moderne Babel 1 Veroorloof mij, jenguige oollega, u hand te drukken en rnyne vreugde te uiten, met n kennis te maken. Zoo snel als de gedachte stroomde al deze woorden van zijne lippen, en Landregarde, De Gazet geeft bet bedrag der stortin gen niet juist op. Ziehier wat wij lezen in - Het vrije woord - een rood blad. Januari 1898, l*® blad Die mannen hebben dus met hun 29 betaald fr. 4286,75 terwijl zij 29,000 fr. hadden moeten storten dat was ook besloten op de congressendoch het schijnt dat de wetten daar slecht ge- maakt worden voor de kleinen. NeeD, werklieden, gij moet de kosten der propaganda betalen. Vergeet ook niet dat door werkstakin gen van allen aard door de socios op touw gezet met het oog op voordeel voor de partij, jaarlijks duizende frauken de arme huismoeders verliezen, dat door het halstarrig weigeren van inrichten van spaarbonden, andere duizende franken voor de arme oude werklieden zijn ver loren 1 Grijpt al die daadzaken te zamen en gij hebt een trouw staaltje van de zonderlinge genegenheid die de roode leiders de kleine werklieden toedragen. Alweer eene goede, eeue allerbeste wet door ons katholiek Ministerie er door gekregen; eene wet die goed aan 't herte zal doen van zoo menige brave huismoe der, en ook racnigeu nalatigen huisvader zal doen nadenken. Hoe dikwijls hebt gij 't niet gezien, lezer, dat eeue neerstige vrouw er toe gedwongen was te werken, te zorgen en te zwoegen om in de behoeften van het huisgezin te voorïien, omdat de man in plaats vau zijn gewonneu geld te beste den aan deftige uitspanning en aan het onderhoud vau zijn huis, zijne penningen verkwistte God weet waaraan I En was er dau eene brave vrouw die wat centen kon van kant leggen met mi rakels van arbeid en zuinigheid, en ze naar de spaarbank dragen, dan kwam de man, de verkwister, do drinkebroer en, uit kracht van zijn gezag als man ging bij die zuur en duur gewonnen centen optrek ken om ook die te verkwisten en te ver brassen. Daar moest een einde aan zulken toe stand komen; ons katholiek ministerie dat reeds zooveel gedaan heeft om de maatscbappelyken toestaud van den ge- wouen man te verbeteren, wilde die leemt onzer wetten vullen. Hulde eu dank aan ons katholiek mi nisterie. Herinneren wij heel iu 't kort de bij zonderste bepalingen der nieuwe ge stemde wet. De gehuwde vrouw kan zonder tus- scbenkomeu van den man een spaar boekje nemen. Dat is dus het persoon lijk recht der vrouw erkennen tegen welk recht de willekeur vau den mau niets heeft in te brengen. die tamelyk onverschillig deze begroeting aanhoorde, beschouwde ondertusschen met aauduckt den zonderlingen kleine» man, die zoo plotseling uit de lucht scheen te vullen en nauwelijks binnengetreden het geheele huis met zijn lawaaimakende persoonlijkheid ver volde. Hij was inderdaad een zeer klein man met breede schouders en ineengedrongen ge stalte. Zonder de kleine dnnne beenen zoude zijn voorkomen toch niets aardigs gehad hebben. Iu zijne jeugd, zoo heette het, waH hij niet leelijk geweest, wat hy gaarne aan ieder, die het wilde hooren bevestigde en ten bewijze zijne haast vergrootte handen en voeten toonde. Deze vervulden echter slechts onvolkomen het doel, waartoe moeder na tuur ze hem gegeven had, in elk geval was Hugonet er niet weinig trotseh op en ver klaarde rouduit, dat ze kenteekenen waren eeuer adellijke ufkomst, alsof niet ieder wist, dat de zeer geleerde dokter Lodewyk Stanis laus Hugouet, de zoon was van Peter Hugo net, die 37 jaren herbergier iu Gaëu geweest was eu als weduwenaar een knorrige wasch- vrouw getrouwd had. Uit dit huwelijk was Stanislaus gesproten. De herbergier was eer zuchtig reeds vroeg staarde hij hem uaar de kostschool, maar op zeventienjarigen leef tijd week Stauislaus van den weg af, dien zyn vauer hem aangewezen had. Op zekeren keer klom hij over deu muur van 't gesticht en beging honderden guiteustrekeu, zoodat hem de terugkeer ontzegd werd. Niettemin liet de Maar nu: de vrouw kan geld uoodig hebben en wil een gedeelte of het geheele bedrag van haar spaarboekje terughalen; hoe dat geregeld Op dit punt is onze nieuwe wet voor treffelijk opgemaakt. Zonder inbreuk te willen maken op het bestaande huwelijks contract, heeft de vrouw het recht zonder tusscbenkomst van den man, maar ook in geval van geene oppositie van den man tot honderd frank per maand van haar spaarboekje terug te halen en do teruggehaalde som te gebruiken ten be hoeve van het huishouden. Man en vrouw moeten het eens zijn om boven de hon derd frank per maand terug te krijgen. Het geld wordt teruggeven door het bureel waar het spaarboekje werd ingeschre ven, of door het bureel waar naartoe het is overgedragen. Er is maar te drukken op een punt de oppositie, het verzet van den man tegen het terughalen der vrouw. Dat verzet kan wettig zijn of onwettig, en daarover moet de rechter oordeelen. De rechter zal zijne uitspraak vellen met het oog op de belangen van het huishou den en volstrekt geen rekening houden van den willekeur of de grilleu of de slechte inzichten van den man; maar in dien het verzet van den man gewettigd is, bij voorbeeld: omdat de vrouw haar geld wil terughalen om er misbruik van to maken, dan natuurlijk, verliest de vrouw in dat geval haar recht. Men ziet hotde wet steunt op gezond oordeel en reebtveerdigheid en zij zal veel mannen doen nadenken. Er zijn er wel die zeggen 't Is gevaar lijk het gezag van den man in te korten. Maar wij antwoorden met Mgr. Keesen: Indien alle huisvaders het waar besef hadden van de heiligheid hunner plich ten en hunner zending indien zij altijd van zin waren te doen wat zij verplicht zyn te <ioen ala man en als hoofd des huisgezins, dan ware het niet noodig geweest de vrouw te wapenen tegen de mogelijke plUhtvergetenheid van den man. Maar helaas 1 Loe ziet het ér dikwijls uit in het huisgezin van den gewonen man Langzamerhand hebben de gods dienstige begrippon veel geleden by het gewoon volk en twee groote vijanden zyn in den huiselyken kring geslopen de zedeloosheid en het alcoolism. Hoe moei lijker de werkmau den weg naar de kerk inslaat, hoe gemakkelijker hij naar her berg en kroee on andere onzedelijke koten vliegt. Met het gewonnen geld kan hij zijne passies niet meer voldoen, en dan legt hij de hand op de spaarpennin gen zijner vrouw, die ponning, met zoo veel tranen en zweet besproeid. Tegen zulk onmenschelijke handel wijze moest de wet opkomen. Goed gesproken I En nogmaal dank aan het katholiek ministerie, dat de erkentelijkheid ver dient, van elkeen waar het hert op de rechte plaats ligt. eerzuchtige waard niet de droomen varen over de toekomstige grootheid van zijnen zoon, en daar bij niet meer kon hopeu een geestelijke van hem te krygen, zoude by den dokterstitel balen. Zoo kwam Stanislaus aan het Lyceum te Caën en leerde juist genoeg latyn en grieksch, om aan de universiteit toegelaten te worden, die toch in Frankrijk zulke hooge eischen niet stelt. Het overige kwam na verloop van jaren en dank aan de welgevulde beurs van den ouden Hugonet van zelf. Op 28jarigen leeftijd was Hngonet dokter en keerde by naar Caën terug om zijne kuDst te beproeven. In het begin zag het er met de praktijk van den jeugdigen dokter slecht uit, zyn vader werd het eerste offer. Troost u, sprak de goedhartige man, als dokter zult gy nog meer zulke gevallen beleven. Daar zyn geweten hem niets ver weet, vergaf zich Hugonet den dood van den bewerker zyner dagen, en troostte zich met de gedachte, dat hem misschien nog eene ergere ziekte kon treffen, dan die, welke hem r het graf sleepte. Deze misslag en de vol gende, welke klaarblijkelijk uit zijne geringe kennis voortkwamen, deden hem geen nadeel aan zijn praktijk, llij was een man nit de stad en daarom begunstigde men hem ten koste zijner collega's. (Wordt voortgeaet).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1900 | | pagina 1