MEID VAN DEN SCHOBT
Donderdag 10 Mei 1900.
5 centiemen per nummer. 54"® Jaar 3467
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
DE PENSIOENWET
door de beide Kamers gestemd
Wetgevende kiezingen.
OP 27 MEI 1900.
Candidaten derCatholieke Kiesvereeniging
Arrondissement Oudenaarde-Aalst.
Tl TEL VOERENDE CANDIDATEN:
1. Van Vreckem Karei, uittredend lid.
2. Raepsaet Paul,
3. de Kerchove d'Exaerde Eugeen, uittred, lid.
PLAATSVERVANGENDE CANDIDATEN:
1. de Kerchove d'Exaerde Eugeen.
2. de Gellinck d'Elsegem Amaury,
VOLKSKAMER.
Arrondissement Aalst.
1. Woeste Karei,
2. De Sadeleer Lodewijk,
3. Bethune Baron Leo,
4. Vander Linden Arthur,
PL A A TS VER VANGENDE
1. Vander Linden
2. Bethune Baron
3. De Sadeleer Lodewijk.
4. Woeste Karei
uittredend lid.
id.
id.
id.
CANDIDATEN
Arthur.
Leo.
D E
Brave kerels
Roode inkwisitie.
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frankmet de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar
Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Lands
Cuique suum.
Per drukregel. Gewone 15 centiemen Reklamem fr. 1,00Vonnisse op
3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk legen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. -
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, 9 Mei 1900.
E MARLITT.
(NA VERTELD).
33"° VERVOLG.
Laat dat staan sprak hij zenuwachtig.
Gy zoudt u bezeeren. Werp dat domme
werktnig weg I Gij hebt het niet meer noodig,
evenmin als uwe dame zich verder met het
bloemenschilderen hoeft op te honden.
Het meisje liet hare rechterhand met de
sikkel zakken het kwam echter niet by haar
op, het gereedschap op den grond te werpen.
Tk zal zoo lang werken en op mijnen
post "blijven tot ik vervangen ben, antwoord
de zij ernstig. En waarom myne dame eene
kunst zou laten voren, die haar lief is, begrijp
ik niet.
Hebt gij dan niet gezegd, dat zij de zee
zou oversteken Welnu, dat is de rechte weg
naar Luilekkerland, waar de diamantprins
woont
Zij vertrok minachtend de lippen.
Welk een hoog denkbeeld heeft een rijk
man van de macht, die het bezit geeft zegde
zy bitter.
Hij lachte. Zou het onjuist zijn, dit
denkbeeld Goede hemel, het wordt alle
dagen bevestigd Geef haar een diamanten
regen over hoofd en schouders, een paleis in
eene wereldstad en een tooverachtig zomer
verblijf te midden van rijke plantages en zulk
een begeerig gouvernantje zal den schenker
van al deze heerlijkheden bekoorlijk vinden,
al was hij zoo zwart en onbeschoft als de
duivel in persoon. Gelooft gij dat niet
Als gij het zegt, ja, dan zal het wel zoo
zijn antwoordde zij op even lossen toon, als
hij gesproken had. Die ik bedoel, heeft inder
daad ook een slag van den molen weg. Is het
niet stout, dat zij zich veroorlooft, sympa
thieën te hebben, precies als gij Ik weet, dat
zij het voorrecht van den rijkdom op dezelfde
lijn stelt, als waarop gij de ongelukkige gou
vernantes plaatst, diep beneden hare wen-
schen.
Hij scheen de bitsheid van haar antwoord
niet te voelen.
Kom, laat u dat toch niet wys maken
lachte hij. Gij zijt een slim meisje, voor mij
eene soort van wonderkind nit uwen kring
maar het binnenste van uwe gebiedster is
voor u toch een geheimzinnig boek gebleven.
Zij liegt n wat voor. Daarom, weg met haar,
laat haar het vurig begeerde Eldorado op-
zooken Ik wensch haar van harte eene voor
spoedige reis. Laat zij op hare manier geluk
kig worden, als zij haar schaduw maar ach
terlaat Gij gaat immers niet meê I Gy blyft
Nu dat het kiezing is, komen de socia
listen af, zacht eu braaf lijk goede lam-
meken. Zij hebben echter een masker op
om de eenvoudige meDSchen te bedriegen
en droomen van niets anders dan van
moord, geweld en oproer.
Om aan te toonen dat de gedachten
van geweld, moord en oproer, wel de
hersens hanteeren van de socialisten,
gaan wy hier en daar uit de werken van
roode meestors, eenige uittreksels knip
pen, die het officieele program steunen.
Op bladzijde 24 van het communistisch
manifest, van Marx en Engels lezen wij
Het politieke geweld, in eigenlijken zin,
is de ingerichte macht van eene klas tot
onderdrukking eener andere. Wanneer
het proletariaat in strijd tegen de bur
gerij zich noodzakelijker, wijze tot klas
vereenigt en door eene omwenteling tot
heerschende klas door geweldde oude
voorwaarden van voortbrengiug doet ver
dwijnen... enz.
Die aanvoerders dachten dao ook aan
gew< ld en omwenteling, en men zal al
licht beseffen welke vormen die omwen
teling in hun gedacht aannemen moet,
wanneer men zich herinnert dat Karl
Marx niet ophield te herhalen Men
moet het volk den haat aanleeren. - Hij
was immers overtuigd, dat geweld alleen,
eeuo maatschappij tot staud brengen kan.
Kleine zangers treden dan ook in na
dere bijzonderheden. Wij halen ze aan
met de hoop, dat de werklioden, ze wel
eens zullen willen overwegen.
- Dat vele socialisten, schrijft H. Ger
hard, in zijn verzamelde en achtergelaten
opstellenParlementarism en wetgeving
bl. 145, weioig hoop hebben door de
stembus te zullen overwinnen en daarom
steeds het oog op barrikade of iets derge
lijks gericht hebben, hier voor bestaan
helaas maar al te veel redens.
Barrikaden lijk in 1871, ten tyde der
Parijsche Commune 1
Diezelfde schrijver stelt zich de vraag
wat er den dag na de revolutie zal
gebeuren Hij antwoordt
Moet men nu reeds met zekerheid
kunnen zeggen, wat men het allereerst
moet doen den dag na de revolutie. Velen
hebben getracht hierop een antwoord te
geven, maar niemand is er goed inge-
slaagd; 't is mijns bedunkens ook niet
wel mogelijk. Men kan immers niet met
juistheid zeggen hoede zaken alsdan zul
len staan, en ook zal die stand van zaken
op vele plaatsen zeer verschillend wezon.
Blanqui, een Fransch revolutionair,
in het Hertenveld klonk het, na eene diepe
ademhaling, byna smeekend van zijne lippen.
Maar dit liet haar kond. Hier bly ven Om
misschien geduldig mijn lot af te wachten
vroeg zy op onbeschrijfelijk bitteren toon.
Gij zondt misschien minder lang hoeven
te wachten dan gij denkt, sprak hy min of
meer stotterend.
Hij trad eensklaps op haar toe, maar zy
ging verschrikt, met een donker gelaat, ach-
teruit en hief, als tot onwillekeurige afwe
ring, de rechterhand op het staal van de
sikkel flikkerde tusschen beiden.
Ik zal u dat leelijke speelgoed moeten
afnemen, sprak hij misnoegd en greep met
eene snelle beweging toe. Het geschiedde met
de snelheid der gedachte, maar hoe het ge
beurd was, wist geen van beiden hij trad
haastig terug, en gaf een gil en slingerde de
zicht ver van zich af.
Is het mijne schuld stamelde zy ver
schrikt.
En als het zoo ware Was het geen ver
diend loon vroeg hij, terwyl hij zijnen zak
doek voor den dag haalde en om de gewonde
hand wikkelde. Dat zoo'n domkop ook nooit
wyzer wordt Hy vertrok den mond tot een
spottend lachje. Ik wist al den eersten dag,
op de brug by den molen, waar ik zulke sne
dige antwoorden ontving, dat de distels in
Thuringen afschuwelijk steken, en nu ben ik
weêr zoo onnoozel geweest, ze in den weg te
komen. Hy maakte eene spottende borging.
meent dat men moet beginnen met
aan alle fabrikanten, handelshuizen
en werkbazen orde te doen toeko
men, hunne kantoren, magazijnen
en werkplaatsen open te houden,
en de werklieden en bedienden op de
gewone wijze te laten doorwerken, tot dat
bet volk daarover heeft beslist. Vervol
gens moet men de zwarte bende,
hij bedoelt de geestelijkheid en
de booge aristokraten, over de grenzen
jaren. (Op. cit. bl. 170).
Daartegen komt Gerhard op. Niet weg
jagen roept hij, (bl. 170) - Neen, 7 is
beter gevaarlijke personen in de nabijheid
houden, eoodat men er de hand kan op
leggen als het noodig is.
Ik geloof dat de Communards in 71 ver
keerd hebben gehandeld, met hunne
vijanden ongehinderd uit Parijs te laten
vertrekken, men had die heeren bij de
kraag moeten houden en zeggen: Wilt ge
met ons meêwerken, dan zal u geen leed
geschieden, maar bij het minste verraad
dan rolt de kop er af.
Hoort gij dat werklieden Dat is
vrijheid die u wacht als de socia
listen tot het ongeluk van het ge
heels menschdom, eens meester
zuUen zijn.
Het zal er anders toegaan dan onder de
Fransche omwenteling, onzaliger memo
rie. Een socialistische schrijver, P. Argy-
riades, geeft ods de huiveriogverwekkende
proportie van 70 tot 70,000 I
Voor 70 die er gevallen zijn alsJan,
zullen er 70,000 ter aarde rollen, bij de
aanstaande maatschappelijke omwente
ling, met Anseele de tyran aan 't hoofd.
Kiezers opgepast
Het weekblad La Bataille, orgaan der
afgescheurde socialisten van Namen, doet
in de yolgeode regelen de schijnheiligheid
uitschijnen der roode hoofdmannen, die
gedurig klagen over dwang en drukking
welke door de catbolieken zouden uitge
oefend worden
De zoogezegde socialisten zegt het
blad die elk oogenblik veinzen ver
ontwaardigd te zijn tegen de ministers
van spoorwegen en andere, welke alle
vrijheid weigeren aan hunne ambtenaars,
onderzoeken instellen over hun byzonder
leven, enz. doen juist wat zij aan anderen
verwyten.
Het bewijs daarvan vinden wij in de
vragenlijst, door den socialistische volks
vertegenwoordiger Leonard gezonden aan
al de leden van bet personeel der socia-
Zie zoo, nu zijn wy quilU, ichoone mokster
Ik heb myn bekomst.
Zij antwoordde niet. Onthutst stond zij
daar met de oogen op den witten zakdoek
gevestigd, die eensklaps groote, roode vlek
ken vertoonde. Op dit gezicht liep zij den
hof door en verdween in het frambozen-
boschje.
Hoe weinig reden hij er toe had, hy mooet
toch lachen. Deze dappere heldin, die voor
geen zware levenstaak terngging, kon geen
bloed zien, zij liet haar slachtoffer in den
steek. Hy voelde, dat da wond niet veel te
bedniden had, eene kleine aderlating kon
geen kwaad immers stroomde hem sedert
dagen het bloed heet en onatnimig door de
aderenen benevelde hem het verstand.... Hij
moest zich schamen. Hij verdiende, door zijne
vrienden onbarmhartig bespot en uitgelachen
te worden. Zy hadden hem na eens moeten
zien, als een onnoozelen jongen op zijn plaats
gezet.
Zoo als hy daar heenstapte den hof had
hij ook onmiddelijk verlaten op den een
zamen weg lug. het dennenboBchje, waar
hem geen menschelijk oog zag. Hij had een
oogenblik inwendig gejnicht, als bestraalde
hem de volle zonneglans van een onbeschrij
felijk geluk het meisje was onschuldig,
waavry geen ander had recht op haar zij
had het onweerlegbaar bewezen, maar wut
gaf hem dat
Hy moest evenzoo tot da overtuiging
listische samenwerking La Concorde de
Roux.
Die vragenlijst maakt eene echte in-
kwisitie uit, handelende over allerhande
zaken, te beginnen met den ouderdom
van den belanghebbende, tot de uitgaven
welke hij doet in de kringen waarvan hy
lid is en de dagbladen welke hij leest.
Onze lezers zullen er over oordeelen
door de volgende vragen, welke in die
vragenlijst voorkomen
Naam en voornamen van den belang
hebbende
Zijn bedryf
Zijn tegenwoordige onderdom
In welke straat hij woont
Waar hij gehuisvest is
Waar hij in het personeel is getreden
Zijt gij lid van eene maatschappij van
onderlingen bijstand Dewelke
Zijt gij lid van eene vakvereeniging
Dewelke
„Zijt gij lid van nog andere maatschap-
yen Dewelke
Welke zijn de bedieningen die gij uit
oefent in de maatschappijen waarvan eii
lid zijt
Zijt gijt ingeschreven op het dagblad
le Peuple, op den Echo du Reupit, op de
Cooperatives Beigesop de Revue sociale
du parti ouvrier
Welke andere dagbladen of boe
ken leest gij P
Hoeveel betaalt gy jaarlijks voor uwe
inschrijvingen op de socialistische bladen
en boeken
Zooals men ziet, niets ontbreekt er
aan. Weldra zal men aan de werklieden
nbten der samenwerking vragen
pinten zij drinken en waar.
Wij vragen aan den gezel-volksverte
genwoordiger Vandervelde, die onlangs
klaagde over de inkwisitie in het bestuur
der spoorwegen, wat hij denkt van deze.
ingevoerd door zynen socialistische col
lega Leonard.
Hulpkas. De voorzienings- en
hulpkas ten voordeele van de slachtoffers
der ongevallen op het werk, heeft den 26
April laatst, aan de huisgezinnen der
slachtoffers van 107 ongevallen uitgereikt:
Aan 63 huisgezinnen, hebbende te za-
men 21 kinderen fr. 2510.
Aan 16 huisgezinnen zonder kinderen
fr. 670.
Aan 1 weduwe met 4 kinderen fr. 80.
Aan 4 weduwen zonder kinderen fr.250.
Aan 23 ongehuwden fr. 830.
komen, dat ook hy geen vooruitzicht had,
haar te bezitten hy mocht hopen op de toe
komst, zooals men in soortgelijk geval pleegt
te doen het meisje wilde niets van hem
weten, dat moest hy zich zelf eerlyk beken
nen, en er bleef hem dus niets anders over,
dan manhaftig te stryden, opdat het weinigje
gevoel van eigenwaarde ook niet geheel ver
loren ging.
XIII.
n het paviljoen was het drukkend warm.
Het had in langen tijd niet geregend dag
aan dag was de zon aan den onbewolkten,
helder blauwen hemel op- en ondergegaan en
de hitte was langzamerhand overal ingedron
gen, door daken en wanden, door boomtop
pen en struiken, zelfs tot in het hart van den
bonwgrond.
M. Markus meende dat jufvrouw Öriebel
gelijk had, toen zij wel ia waar heel onpoëtisch
zegde, dat zulk een strakke, blauwe hemel,
die eene eeuwigheid lang geen wolkske liet
opkomen, haar voorkwam als een boos ge
zicht, dat lachte met de arme schepselen op
Gods aardbodem.
Zijne hand brandde, en het was goed, dat
hy bij andere geriefelijkheden ook een karaf
met water en eene wasohtafel had nu be
hoefde hij niet in het huis te gaan en juf-
vrouw Griebel tegen het lyf te loopen, maar
hy ontging zy n lot toch niet.
(Wordt voortgswt).
