Zondag 9 September 1900
5 centiemen per nummer.
54sle Jaar 5501
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
Oorzaak en gevolg.
DE MANNEN VAN 'T LICHT
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID,
DE
GIFTMENGSTER.
Schoolvraag.
Voor de Catholieke Scholen.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frankmet de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar
Men schrijftin bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat. N. 31,
en in alle Postkantoren des bands
Guique suum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnisse op
3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord, Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk legen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
A&lflt, 8 September 1900.
In een vorig artikel, onder diezelfde
hoofdinge, hebben wij bewezen dat de
geuzerij feitelijk bet recht niet heeft den
aanslag van Bresci op koning Umberto
af te keuren.
Het is onweerdig van een weldenkend
man, met gezond verstand begaafd met
twee maten en twee gewichten te aan
schouwen, de feiten en daadzaken te zien
en te oordeelen door bet prisma van par
tijvoordeel. Hoe kan men inderdaad Age-
silas Milano, Mazzini. Garibaldi, Crispi,
Robespierre, enz. bewonderen en goed
keuren en Bresci en zijne trawanten mis
prijzen en veroordeelen
Dat beeft geen zin, dat houdt geen
■teek I
De roode en groene socios echter heb
ben nog veel min recht verzet aan te tee
kenen tegen de afschuwelijke daad van
hunnen eigen bloedverwant.
Is het inderdaad geene walgende hui
chelarij, weerdig van het geuzendom te
schrijven wat Le Peuple doet.
Het zijn de socialisten en het zijn de
- socialisten aUeen die als grondsteen
van hunne zedeleer hebben neêrge-
schreven dat dooden altijd eene mis
daad is. b
Zie dat kan er niet meer door.
Wat doen de roode en groene socialis
ts Welke leerstelsels pompen zij den
ongelukkigen werkman in die in hunne
klauwen valt
In al hunne schriften, op ieder van
hunne meetingen trachten zij misnoegden
te verwekken. Daartoe zijn hun alle mid
dels goed. Lage ophitsingen, onnoozele
overdrijvingen, voor niets gaan zij achter
uit als het er op aankomt ergens een
eenvoudige in huu net te lokken.
Zy pompen overal door woord en schrift
den haat in tegenover de rijken, de pa
troons, de kooplieden enz. wel wetende
dat uit dien haat, wraakzucht en wreed
heid zullen spruiten.
Socialist worden is de eerste stap,
omtewentelingsgezinde is de tweede en
daarvoor moet alle gevoel van medelijden
in bet hart gedoofd worden.
Wy zullen uwe hoofden maaien,heeft
men ons toegeroepen, waren zij zelfs
met zilverwitte haren bedekt, en dit
met de grootste kalmte.Voor uwe vrou-
b wen, voor uwe dochters zullen wij noch
b medelydon noch eerbied hebben 1 niets
anders dan de dood tot dat hun ge-
vloekt ras van de aarde zal zijn ver-
dwenen 1
Een spreekwoord .zegt Wie winden
zaait zal stormen oogsten, de winden zyn
de haat, de stormen de omwenteling wel
ke, volgens de roode en groene socios,
heel iets anders zal zijn dan het Fransch
schrikbewind der vorige eeuwl
God beware er ons voor
Reeds dikwijls zijn er mannen van de
daad apostels der moord rechtgespron-
gen en hebben hun mes geplant in de
herten van ongelukkige slachtoffers. Wat
zegden, wat schreven alsdan de roode
socios
De reeks is te lang. Zij hebben de
moord opgehemeld, zij hebben den dader
doen doorgaan als een held, als een mar
telaar En nu durven zij Bresci af
keuren
Angiolillo hebben zij bewonderd, ver
heven, Bresci misprijzen zij. Welk ver
schil mag er dan toch zijn tusschen den
moordeuaar van minister Canovas en van
koning Umberto
Kruipt dan in uwe schelp terug Reeds
te dikwijls hebt ge de moord geprezen om
ze nu af te keuren. Onderscheid kunt gij
niet maken, het ware belachelijk. In uwe
partij, roode hansworsten, is de weg der
misdaad de baan, de verzekerde baan tot
verheffing. Hoevelen zijn er in uwe ran
gen niet die tusschen het gerecht en hun
persoontje heel voorzichtig de grenzen
hebben gezet, ik zeg niet voor een poli
tiek misdrijf maar voor eene misdaad van
gemeen rechtpour un dèlit de droit com-
mun
Zeg hoevelen
Hebt gij al vergeten welk tempeest gij
voor den anarchist Moineau hebt ge
maakt Zoo die lieve" bommenman, die
vriend van dynamiet had gewild, reeds
zat hij in de Kamers. En daarna zult gij
de afschuwelijke daad van Bresci afkeu
ren. Huichelaars zijt ge en huichelen doet
ge als ge zegt dat de socialisten alleen
als grondsteen van hunne zedeleer neêr-
schreven dat doodön altijd een misdrijf
Negentien eeuwen dreunt het reeds in
de catholieke Kerk Non occides I Gij
zult niet doodslaan 1
Om het werk onzer propagandisten te
vergemakkelijken gaan wij al onze cita
ten over de middelen der socio3 afkon
digen wekelijks een of twee. Onze man
nen kunnen ze dan uitknippen. Wij zullen
zooveel mogelijk de bron aanduiden waar
uit zij getrokken zijn. In het edele werk
van den goeden strijd moet en heeft ieder
zijne rol te vervullen.
32' VERVOLO.
TWEEDE HOOFDSTUK.
Mevronw de Fairières, evenals Lachenal,
schenen beiden eensklaps oud geworden te
zyn. Hy was toen vyf-en-dertig jaren en toch
zoude men hem vijf-en-veertig gegeven heb
ben. Zyn zwart, glanzend haar was met
menigte zilveren draden doorweven, zijne
oogen hadden eene koortsachtige uitdrukking
gekregen. Zijne gelaatskleur was bruin
op zijne bleeke, ingevallen wangen vertoon
den zich donkerroode vlekken, onloochenbare
teekenen van eenen ziekelijken toestand.
Gy mat n te zeer af en windt n te veel
op, zeide zyne vrouw.
Wat is daaraan te doen Het is eenmaal
zoo, ik bemin slechts twee dingen op de
reld u en den arbeid, hernam hy.
En dat was waar. Hij bracht gelieele dagen
en soms halve nachten in zyne studeerkamer
door bijzonder echter bevond hy zich aan
de rechtbank in zyn element. Niettegenstaan
de zyn rykdom, was hij verzot op arbeid,
alsof hy daarvoor in zyn onderhond moest
Dc ervaring leert ook dat zulke opvoe
ding de oorzaak is eeuer onrustverwek-
kende vermeerdering van het getal mis
drijven en zelfmoorden onder de jeugd.
Dat getuigen, klaar als de zou, do sta
tistieken uit Frankrijk en uit Italië, lan
den waar een haatdragende geuzerij de
onzijdige, goddelooze school heeft inge
voerd.
Wat vragen integendeel ondervinding-
rijke mannen geen catholieken daarom
lyk Cousin, Vatimesnil, Jules Simon,
enz.
Leest wat M. Vatimesnil zegt (Revue
générale 1879.)
Wat betrachten wij in de opvoeding
Wij zoeken er zonder twijfel de weten
schap, de bekwaamheid, de ontwikke
ling. Het onderwijs moet dit alles
geven. Maar vraagt gij het niet iets
b meer belangrijk, meer verheven, meer
achtensweerd
Vraagt gij het al de bijzondere en
openbare deugden voort te brengen de
kieschheid, de zelfverloochening, do
reinheid der zeden, de belangloosheid,
de geest van zelfsopoffering en ook die
edele genegenheid die de burgers onder
ling vereenigt
Maar aan wie, aan welk grondbegin
sel, aan welk gevoel, aan welke neiging
zult gij die openbare deugden vragen
zoo het niet is aan het godsdienstig ge-
a dacht En wat zouden de verstandige
huisvaders zeggen, zij die willen dat de
Godsdienst een groot aandeel hebbo in
de opvoeding, indien het godsdienstig
gevoel en grondbeginsel uit den beheer
raad der scholen buitengesloten bleef.»
Wijze woorden.
rige de priester uit de school In de
school, welke al de kinderen verplicht
zullen worden te bezoeken, zal alleen de
wetenschap onderwezen worden.De school
moet verplichtend en verwereldlijkt zijn.
Welke zijn de gevolgen zulker scholen,
de vruchten zulker opvoeding
Anseele zegde er van dat zij broeikassen
zijn van socialisten en hij wist het bij
ondervinding.
voorzien doch de winst was niet de drijfveer
len arbeid, maar de liefde voor zijn
roep. Dikwyls verdedigde hij personen,
wie hij geene betaling te wachten had in een
woord, hij beminde de rechtspraktijk,
drukte van het gerechtshof en de meest inge
wikkelde zaken trokken hem aan
Hy sprak weinig, vermeed den omgang met
zijne collega's en bemoeide zich niet met po
litieke vraagstukken. Een vreemdeling, die
hem in gezelschap leerde kennen, zou hem
haast van afgetrokkenheid beschuldigd heb
ben. Maar voor de rechtbank was hij dezelfde
man niet meer, daar kwam zijne geleerdheid
schitterend uit en zijne bezielde taal verried
een helder en gezond verstand. Men bewon
derde on vreesde hem tevens, maar juist die
genen, welke zyne bittere en scherpe taal
benijdden, bekenden, dat zij weinig
heid voor hem gevoelden.
Gabriëlle geleek den bewonderaars van ha
ren man. Zyne welsprekendheid bracht haar
in vervoering, maar wanneer in gezelschap-
pen dikwijls over de heldendaden van den
beroemden advocaat gesproken werd,
zij dit niet te hooren en gaf aan 't
eene andere wending. Ja, zeide ze tot
zelve Charles is een groot redenaar,
zijne methode is niet natuurlijk en zijne bit
terste pleitredenen treffen my minder dan een
paar woorden van een man van overtuiging.
Zij zijn weèr eens bezig geweest, onze
fameuze jannen van 't licht 1
Redeneeren, menschen, zij breken de
logiek en het recht armen en beenen en
slagen ze daarna bet hoofd in 1
De armtierige heeft do ijlkoorts dc
dagbladen hebben het gerucht verspreid
dat de Paus te gelegenheid van de troon
beklimming van Emmanuel III verzet zal
aanteekenen tegen de inpalming der Ker
kelijke Staten.
Het huis van Savooie heeft tegen alle
recht en reden in, de Paus uit zijne be
zittingen verdreven en KoDing Ferdinand
van Napels van zijn Koningdom beroofd.
Dat was het werk der vrijmetselaars,
het gebeurde tegen alle volkenrecht het
was een laffe diefstal gepleegd met de
brutale macht vau het getal I Eu de arm
tierige j uicht toe 1
Waarom
Omdat ziju godsdiensthaat daarin be-
redigd wordt I De verdraagzame De
rechtveerdige I
Als bij consequent is moet bij Enge
land toejuichen in zijn barbaarsch werk
in Transvaal. En nochtans hij protesteert
tegen de handelwijze van Engeland hij
vindt ze eene verkrachting van het vol
kenrecht. Hoe kan bij dan Italië in zynen
roof der Kerkelijke Staten en van het
Koningdom Napels toejuichen
Geuzenlogiek
Cela dépend des tas was de hooge zede
leer van den onbetwistbaren leider der
groote partij van recht en licht 1
Schoon recht dat zulke verdedigers
heeft lijk onze armtierige
Wat wij den armtierige zeggen, roepen
wij ook toe aaQ onze groenen. Zij pro-
tosteeren tegen de inpalming van Trans
vaal en zij juichten dat hooren en zien
verging omdat do Vereeuigde Staten al
de colonies van het arme Spanje roofde
en inslokte 1
Hoe schoon komt daartegen het gedrag
uit der catholieken die alle verkrachting
van het volkenrecht, het pantser on schild
der zwakke en kleine volkeren, afkeuren
en veroordeelen.
Zij alleen zijn de verdedigers van het
goede recht
De armtierige treurt omdat de Italiaan-
sche Regeering geen kort spel met den
Paus maakt. Ware het zijn doens, hij
zoude er anders meê te werk gaan. Hij
zou Hem aan de deur van het land
zetten wat hij eens hoopte te doen met al
de paters en pastoors en misschien ook
mei al de catholieken Dendergalm Sep
tember 1891).
De Paus zegt hij, mag niet protesteeren
tegen de wetten en instellingen van het
laDd.
Waarom
Vroeger heeft hij het gezegd. Men moet
aan de wet gehoorzamen omdat zij wel is
Iodien hij dat nu niet veronderstelt,
wat beteekent zijn artikel
Maar, armtierige, iedere week randt
>ij onze Belgische wetten aan I Mag «Ie
Paus dus niet, hij die zooveel reden heeft,
die het slachtoffer is van een brutalen
roof, wat gij doet, wekelijks zonder reden,
uit partijhaat en partij belang
Altijd twee maten en tweo gewichten
O mannen van licht en Recht I
Boven de wet, och arme Van Doren,
dat is de schrijver van dit ongerijmd en
dwaas artikel, is er nog iets, waarvan de
wettenmaker moet rekening houden. Dat
is het recht, en wet eu recht zijn heel dik
wijls bijzonder als de geuzen baas spe
len twee gansch verschillende zaken.
Hatelyke tyran, met uw stelsel zou men
de snoodste dwingelandij moeten laten
begaan men zou ze eerbiedigen moeten
omdat zij wet is
Is dat dwaas en ellendig genoeg
Wij laten dat oordeelen door allo
rechtzinnige menschen. Wie een greintje
gezond verstand bezit, zal dit artikel aan
zien als eene ellendige opeenstapeling van
kolossale dwaasheden en het met die min
achting bejegenen welke de schrijver ten
toon spreidt tegenover deD eerbiedweer-
digen Grijsaard van het Vatikaau, die
immer zijne machtige stem laat hooren
ten voordeele van Recht en Waarheid 1
Wanneer ze hem dit aoms zeide, antwoordde
hy Dat ia nn eenmaal zoo lieve de men
schen zijn, zooals het temperament
maakt 1 Wilde ik anders pleiten, dan zou ik
talent noch bijval hebben, n
Doch wat Gabriëlle het meest verontrustte
was de toestand van zijn geest en lichaam.
Hy nam zichtbaar af en somwijlen scheen
het, dat hij ook aan zijne geestvermogens
leed. De geneesheeren, die Gabriëlle in 't ge
heim raadpleegde, bekenden haar, dat zij
Lachenal verloren gaven, dat hij joBg en wel
licht plotseling zou sterven en wel op een tijd,
waarop men 't weinig verwachten zou. Dit
veroorzaakte de arme vrouw diepe droefheid
en zij begon na te denken over dit raa
Wat is de oorzaak van die kwaal vroeg
zij zich zelve. Hy is jong, rijk, beroemd, hy
bemint zijne vrouw en vergoodt zijn kind
hy was zoo sterk en moet nu Bterven lloe
kan dat Daar kwamen haar eensl
de vreeselyke woorden harer stiefmoeder voor
den geest. Nooit hadden de beide echtgenoo-
ten over die gebeurtenis gesproken.
Mevronw de Fairières bestond niet meer
voor Gabriëlle. Sedert een jaar had zij Caën
verlaten en ofschoon zij een landhuis be
woonde, dat niet ver van do Btad in een bosch-
je lag, liet zy zich toch in Caën niet meer
zien, Daar leefde zij als in eene kluis. Dit
vrijwillig vertrek had veel opspraak verwekt,
DE BOOM valt langs den kant
waar bij naar overhelt. Wij hebben dik
wijls getoond dat geuzerij bij de werklie
den naar socialism leidt.
Feitelijk is dit over een paar maanden
te Gent bewezen. Een liberale vabvereeni-
ging van wevers wierd er ontbonden. Zij
telde 34 leden.
Wat gebeurde
33 dier leden gingen naar de socialis
tische vakvereeniging een enkele werk
man liet zich bij den catholieken vakbond
inlijven
Schoone verhouding 1 op 34 I Niet
waar, de boom valt langs waar hij over
helt.
Mon heeft de werklieden de hoop op
een beter leven ontnomen men heett
hun gezegd Er is geen hemel.
En wat besluit hebbon zij daaruit ge
trokken
Zoo er geen hemel is hierna gillen wij
een hemel hier op aarde. Waarom is de
eene gelukkig en de andere ellendig Zijn
de menschen dan niet gelijk
De tegenstand zullen wij verbrijzelen.
Als de geuzen de kloostergoederen in
palmen mogen, waarom zoudon wij een
recht eerbiedigen dat zij ten nadeele hun
ner vijanden hebben geschonden
Voor ons is de vijand de bezitter want
de eigendom is bet die ons belet onzen
hemel hier in te richten.
Snuifje voor onzen armtierige
VriiEiAiH De geuzen zyn voor
J u,de vrijheid huilt Dender-
galm met een duivelschen grijnslach
Dat zijn woorden hier is een feit wel
ke ons bewijst hoe de geuzen hunne lieve
vrijheid verstaan. Het is een artikel uit
de wetten over het onderwys van den te
fameuzen Ferry, Franschen minister.
Niemand wordt toegelaten aan het
openbaar of vrij onderwijs deel te ne
men, noch een onderwijsgesticht te be-
sturen, van welke orde het ook zij,
indien hij tot eene niet door de wet
geoorloofde godsdienstige Congregatie
behoort. (Revue générale t. xzx bl.
15—1879).
Schoone vryheid
Dat is oen eerste stap. Bij de tweede
worden de geestelijke orden aan de deur
vau het land gezet volgens de vryheidlie-
vende taal van onzen armtierige zelf.
Zoo werden in Frankrijk om or slechts
eenige te noemen, de Jesuïten, de Domi-
uikanen, de Maristen en Lazaristen ge
troffen.
En dan voegt er schijnheilig onze ellen
dige huichelaar bij Slinmeke wil geen
zins aannemen dat het volk in Frankrijk
en in Duitschland meer vrijheden geniet
dan bij ons Dendergalm September
1891.)
Laat het ons herhalen Ware vrijheid,
ware verdraagzaamheid vindt men by de
catholieken alleen 1 Daarom zal die partij
om haar vaandel al de rechtzinnige herten
doen scharen.
In de kerken te Namen werd zondag
een briefje gelezen, door Z. Hoogw. Msr
Heyleo, gericht tot de pastoors der stad,
waarin hij hun zijne voldoening uitdrukt
voor den iever, dien zij betoonen om den
bloei der vrije lagere scholen te verzeke
ren en ze aanzet om daarin voort te gaan.
Hij verzoekt hen al hunnen herderlijken
invloed te gebruiken, om de ouders te
bewegen hunne kinderen naar de christe
lijke scholen te zenden.
- De geestelijkheid ea de geloovigen,
schrijft Mgr Heylen, moeten het vrij on
derwijs verdedigen, dat niet alleen de
grondwet eu de wetten des lands voor
waarborg heeft, maar bovendien berust
op een onvervreemdbaar recht van het
geweten. Meer dan ooit moeten wy onze
achting en ons vertrouwen schenken aan
de nederige, maar ievervolle Broeders der
christelijke Scholen en aan die bewonde-
rensweerdige Zusters, die hun leven ge
wijd hebben aan de moeilijke taak der
opvoeding.
De vrijheid bij de socialisten.
Vooruit vraagt dat de vrijheid van den
arbeid door de wet zou afgeschaft wor
den, en dat in geval van werkstaking, de
socialisten de werklieden zouden mogen
beletten te arbeiden. De eene of andere
roode zot zal dat voorzeker ook vroeg of
laat in de Kamer voorstellen.
eene verklaring van mevrouw Lachenal
uitgelokt. Gabriëlle trachtte mevrouw de
Fairières zooveel mogelijk te verontschuldi
gen, en haarman tegen kwade vermoedens
te verdedigen. Een jaar later sprak men er
niet meer over.
Gabriëlle stond alleen voor het geheim, dat
als eene zwarte wolk over eeDen diepen af
grond hing en hem bedekte. Het was haar
onmogelijk deze wolk te doordringen en in
den afgrond neêr te zien. Wat zon ze daar
ontdekt hebben Zij deinsde terug voor
deze gedachte. De woorden harer stiefmoeder
klonken nog donderend in hare ooren. Gy
wildet rijk worden, gij zijt het beproef nu
ook gelukkig te zyn 1 Zie Dat klonk
verschrikkelijk. Zy had dus alleen de eer
zucht van haren man gediend.
Die mevronw de Fairières, die zoo eens
klaps veranderd was, had dus haar vertrou
wen gezocht om haar ongelukkig te maken.
Het was er haar alleen om te doen geweest,
de plannen van een man te verwezenlijken,
die haar zoon was Hy, haar zoon, de
zoon der vrouw, die de lieer de Fairières tot
zijne gemalin verkozen had
En dit was nog niet alles Deze met schuld
beladen moeder werd door haar ontaarden
zoon verstooten, nadat hem alles gelakt was.
Alles liet zich nu verklaren, behalve eene
de haat van Lachenal, de afschuw
- zyne moeder, de ondankbaarheid en
wreedheid jegens haar. Waarom had bij haar
verstooten, haar, die hem zoo begunstigd
had Wat beduidde eindelijk de schrikkelijke
bedreiging der diepgekrenkte moeder? Neen,
beter was het niets te weten. Die man was
r echtgenoot, de vader van haar kind, zij
droeg zijnen naam. Hy beminde haar, hij
zwoer het haar dagelyks. Zij had
recht hem te haten, zij wilde dit ook niet.
Zij had dezen man bemind zij beminde
hem nog, ten minBte zoo meende zij. Maar
kwamen ook nren waarin de stryd ondrage
lijk werd en het heldhaftig bedwongen hart
weder zijne stem liet hooren Ik bemin hem
niet 1 Ik heb hem nooit bemind Dan
gevoelde zy, dat datgene, wat zij liefde ge
noemd had, niet meer was dan eenige achting,
een weinig vriendschap en een weinig dank
baarheid. Zy gevoelde zich alleen, eenzaam,
verlaten en ongelukkig eu zag eene donkere
toekomst zich voor haar openen. Zy had
aangeborene behoefte aan eenen beschermer,
aan eenen vriend, en daarom had zij hare
hund in die eens mans gelegd, die de alge-
meene achting genoot eu dien de weduwe
haars vaders haar had aanbevolen. Maar
dat was geene liefde.
Een zekere mismoed maakte zich van haar
meester, wanneer zij in hare gedachte in het
verleden terugkeerde. Was dit niet het
VEROORDEELD. De
Maasbode, een roomsch of catholiok or
gaan, verschijnende te Rotterdam, houdt
zich in zijn n'van 30 Oogst 11.. onledig
met de christene democraten, alias de
Daensistcn, die hier en daar in Holland
het hoofd oprichten.
Onmogelijk het gansohe artikel te ont
leden.
Wij willen ons dus bepalen by 't vol-
nde
De propaganda-reis, schrijft De
Maasbode heeft een betrekkelijk ge
ring resultaat opgeleverd in do meeste
plaatsen, waar do heer Daons optrad,
viel hem weinig sympathie te beurt.
Zooals bet echter altoos gaat onkruid
schiet steeds hier of daar wortel
Dus wordt het Daensism ook in Holland
als onkruid aanschouwd.
En tegen dat onkruid hoeft do geeste
lijke OverLeid te Zaandam zich genood
zaakt gezien van op den kansol (predik
stoel) de geloovigen te waarschuwen.
Verder zegt De Maasbode
«We behoeven wel Dauwelij ks te zeg-
gen dat van de zijde van het Neder-
landsche Episcopaat, de cath. chris
tene) democratische partij niet wordt
erkend.
Dus veroordeeld door H.II. de Hol-
landsche Bisschoppen, gelijk hier in
België door II.H. onze Bisschoppen
speeltuig mijner stiefmoeder vroeg zy zich
dan. Er bestond een verbond tusschen bem
en haar, waarin beiden belang hadden. Gy
hebt rijk willen zijn, had zij gezegd. Hy ver
langde dus mijne fortuin. Maar waarom Hij
waa immers een talentvol man en behoefde
de toekomst niet te vreezen. Ja, maar hy
was ook eerzuchtig eu twijfelde aan zich zei
ven. Had hij niet even ryke meisjes, zoo
als ik ben, versmaad Dat iB zoo, want hy
beminde mij, dit wist ik eeue vronw vergist
zich hierin niet licht. Hy beminde my en
bemint mij nog.
Deze laatste gedachte verlichtte een weinig
haar gepijnigd hart. Men had zich verbonden
om haar te onderwerpen men had haar be
drogen, gevleid, maar hy had eene veront
schuldiging hij beminde haar. Dit woord is
een onweerstaanbare talisman. Hij beminde.,
doch zy, indien zij hem ooit bemind had, wat
zy uu betwijfelde, zij beminde hem vandaag
zeker niet meer. Hij scheen haar, alsof zy
hem niet meer bezat. Zonder hem eigenlijk te
beminnen had ze hem vroeger toch geheel
vertrouwd, haar hart had tot hem gelachen
als tegen een vertrouweling, en nu was hy
geheel overschillig jegens haar en eeu levend
raadsel. Hij waa.slechts de schadnw van dan
man voor eenige jaren.
(Wordt voortgezet),
