Donderdag 18 October 1900 5 centiemen per nummer S4ste Jaar 5312
MUD VAN DIN
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
De internationale.
DE
Meening van Mr Woeste
over den toestand.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat. N. 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
Cuique Huum.
Per drukregel. Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnisse cp
3* bladzijde 50 centiemen. - Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uïteriijk legen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
yan dit blad
Aalst, 17 October 1900.
Op het socialistisch congres dat op
einde September te Parijs werd gehouden,
i3 er besloten de internationale weêr tot
stand te brengen.
Onze geachte lezers weten dat de inter
nals een verbond is tusschen al te revolu
tionaire elementen der verschillige natiën
met het doel onze huidige maatschappe
lijke en politieke inrichtingen te doen
verdwijnen en ze te vervangen door het
colectivism en de republiek.
Het verledene der internationale leert
ons dat zij een bestendig gevaar is voor de
veiligheid on de rust der volkeren, daar
lij onophoudelijk streeft om revolutie,
burgeroorlog en klassenstrijd te verwek
ken en te bestendigen tot dat zij haar doel
heeft bereikt.
Uit de verklaringen en verzuchtingeu
der roode chefs kan men afleiden dat
haden nog altijd het zelfde doel wordt
nagejaagd.
De stad Brussel, de hoofdstad van Bel
gië is aangewezen om den zetel te worden
van den revolutionairen bond en de ge
wone vergaderplaats van do groote roode
hoofdmannen.
Wel tracht men ons gerust te stellen
aangaande de inzichten van de heringe
richte secte. Was de internationale van
vroeger dagen met geene zachtaardigheid
en gematigheid bezield, deze van heden
zou integendeel slechts een werktuig van
maatschappelijke bevrediging wezen.
Wy vergelijken deze verklaring aan de
fabel. De Wolf in de schapenwacbt.
Wij mogen ons door die geruststellende
verklaringen niet laten beetnemen.
Neen, wij mogen er geen het minste
vertrouwen in stellen.
Waarom?...
Omdat het La Réforme is die hier als
wolf in de schapenwacht optreedt. La Ré
forme is een vooruitstrevend orgaan
5t welk de roode kliek allyd verschoont
en verdedigt uit politieke berekeningen.
By ondervinding weten wy hoe de vo
rige internationale by haar ontstaan, ook
een in schijD zeer vredelievend program
ma aannam immers op 't nederlandsch
congres te Parijs riep een der hoofdleiders
uit't Zijn geene kreten van haat die
wy slaken, maar noodkreten.
Maar weldra brak de strijd op politiek
eu maatschappelyk gebied los en werd
het schrikbewind geboren, de Parijsische
Commune met hare rooverijen, brand
stichtingen en moorderyen zoo akelig dat
ze de gansche wereld verschrikten.
De Commune blijft nog altijd voor de
roode partij het beste voorbeeld van
staatsbestuur en de communards, de pre-
tolewijven worden als helden en heldinnen
vereerd telken jare.
Zelfs op 't hooger bedoeld congres van
dezen jare zong gezel Furnémont, lid
onzer Belgische Volkskamer en aspirant
voorzitter der Belgische Republiek, den
lof der commune en communards. Ja, dit
bloedige tijdstip, die schande der 19* eeuw
werd door hem verheerlijkt, tot dusverre
dat - La Réforme zelve door zijne ver
klaringen geërgerd, het noodig heeft ge
oordeeld hem te verontschuldigen, hem
voorstellende als een goede bloed door
geestdrift zoo zeer vervoerd dat hij niet
zegt wat hij meent, maar wel datgene wat
men hem inblaast. Dus een soort van
kwibus, 't geen hij voorzeker niet is.
Overigens die bewering van La Ré
formeis dwaas, want allen weten wij
dat al de roode chefs, zoo zeer als gezel
Furnémont, vol bewondering staan voor
de Commune.
Brussel gaat dus de zetel zijn der inter
nationale, het centrum waar al de revolu
tionairs, de anarchisten, de koningmoor-
ders zich gaan ophouden en waar zij
hunne akelige plannen zullen smeden.
Maar zullen de naburige groote mogend
heden en bijzonderlijk Duitschland het
gedoogen dat aan zyne deur aanslagen
worden gesmeed tegen zynen Keizer
Onze Belgische regeering zal een wakend
oog moeten houden op de anarchisten die
van wijd en zijd alhier zullen komen over
gevlogen en desnoods maatregelen van
uitdrijving tegen hen nemen, zoo niet loo
ien wij, Belgen, gevaar van onzeafhanke-
.yk als volk er by in te schieten of ten
minste, wat de hoogere politie betreft,
te zien onder voogdij der
België geplaatst te zien 01
verbodene mogendheden I
Mislukking van den krenten
oogst. Dc prüzen der krenten stijgen
met onrustbarende snelheid ten gevolge
van de mislukking van den oogst in het
zuiden van Griekeland, waardoor de op
brengst zeez gering is en groote armoede
wordt veroorzaakt onder de landbouwers.
De normale oogst bedraagt gewoonlijk
200,000 ton, terwijl de maximum oogst
nu slechts 40,000 ton is, wat nog onvol
doende is voor hetbiunenlandsch verbruik
in Griekeland, waar tusschen dezen tijd
en Kerstmis meestal ruim 50,000 too noo-
dig is.
In de laatste dagen zijn de prijzen ge
stegen van 45 tot 60 gulden per csntner
en reeds is 66 gulden betaald. Men ver
wacht dat de verkoopprijzen in den klein
handel spoedig zullen stijgen tot 90 cents
per pond.
E MARLITT.
(NA VERTELD).
54,M VERVOLG.
Die drommelsche meid Zoo 'n neet
•peelt mij een geheelen roman achter onzen
rug, zonder dat wij er ieta van merken, sprak
de schout, terwyl hij alle moeite deed,
sijne verlegenheid te onderdrukken.
Maar, gij zult haar hebben, Mijnheer Mar
kus, gy zult haar hebben. Gij vindt het im-
mera ook goed Sannetje
Of ik het goed vind, myn beate?
melde de onde vrouw diep geroerd. Ik
den goeden God op de knieën willen danken
voor het gelnk, dat Hij onB opofferend kind
toezendt.
De Bchout kuchte, opende de kamerdeur en
riep met lnide atom om zijne nicht, en dade
lijk daarop vloog zij trap op en kwam binnen,
met een licht zomerkleedje aan, liefelijk ala
eene bruid. Zy knielde aan het bed der zieke
ei boog hot echoone hoofd onder de berende,
Een der opstellers van het catholiek
blad la Croix, van Parijs,is bij M. Woeste
gegaan, om hem te vragen welken
indruk de feesten ter eere van prins
Albrecht en prinses Elisabeth op hem
hebben gemaakt, alsook welke zijne
meening is over den politieken toestand
van ons land.
M. Woeste heeft die ondervraging be
antwoord. Wy twijfelen niet of onze lezers
zullen er belang in stellen dat antwoord
te kennen. Zelfs dan wanneer men met
M. Woeste niet volkomen 't akkoord is,
moet men in hem eenen der mannen
erkennen die grooten invloed hebben op
de catholieke party.
Overigens bestaat er, aangaande de
punten waarover hy zijne meening heeft
doen kennen, weining of geen 'verschil
van gevoelen by de Belgische catholieken.
Hier volgt thans de samenspraak, zoo
als la Croix ze heeft medegedeeld. Spre
kende over de feesten, zegt M. Woeste
Deze prachtige koningsgezinde be
tooging is eene aangename verrassing ge
weest voor al de voorataanders der ordo,
voor my eerst en vooral.
De uitslag der laaste kiezingen, in
Brussel en de voorsteden, veroorloofde
my niet zooveel eenparigheid en onopge-
drongen geestdrift te verwachten. Want
het is u niet onbekend dat de socialisten
een betrekkelyk groot getal stemmen be
komen hebben.
De historische dag van Zondag strekt
ten bewijze dat het socialism nog niet
diep wortel heeft geschoten, dat zijne
zegepralen meer schijnbaar dan wezenlyk
zyn.
Wat denkt gy, M. de minister, over
de toekomst van het koningdom in Bel
gië
Die vraag is zeer onbepaald. Doch
ik antwoord u met één woord: ons land
kan niet republiekeinsch zijn.
De republiek zon het einde van België
zijn. Bij ons is hare aankomst innig ver
bonden met die van het socialism.Europa
zou, in zijn midden, zulk geen centrum
van anarchie kunnen gedoogen, waar de
oproerigste denkbeelden zouden woeke
ren gelyk de mikroben in een kuituur-
vocht, en dat de vergader- en schuil
plaats zou zyn van alle revolutiemannen.
Wij hebben het reeds kwaad genoeg
om ons, mot eene sterke regeering, tegen
de woeimaunen to verdedigen.
Neem in acht dat geen ander land eene
zoo dichte bevolking en zulke groote sa
menwonende werkersbevolkingen heeft
geen land schynt dus beter geschikt om
socialistischen invloed te ondergaan en
aan do leiders tot proefveld te dienen.
Wat dunkt gij dat er zou gebeuren,
indien eene verdwaaldheid der kiezers de
meerderheid gaf aan de socialisten
Dat is door de Grondwet niet voor
zien noch kan door haar voorzien worden.
De socialisten maken eene parlemen
taire partij uit, in dezen zin dat hunne
gekozenen in do Kamers zitten maar zij
maken geene grondwettelijke partij uit.
Zij zijn allen republiekeinen zij weige
ren den Koning to erkennen en met hem
te handelen. De Koning zou hun dus de
zorg niet kunnen toevertrouwen een mi
nisterie samen te stellen. Daardoor zou
hij zelf het verval van het koninkdom
onderteekenen.
Maar, gij hebt toch die gebeurlijk
heid moeten overwegen
Wat wilt gy dat ik daarop antwoor-
de Er zou geeu wettig middel zijn om
het geschil op te lossenDat ware een
revolutionaire toestand. Of de Koning of
de socialisten zouden verplicht zijn ge
weld te gebruiken. Doch, wij zijn, God
dank, nog zoover uiet.
Do socialisten, versterkt door een
deel der liberale partijhebben eenen y ver-
achtigen veldtocht begonnen ten voor-
deele van het zuiver algemeen stemrecht.
Denkt gij dat die wijze van stemming aan
de catholieken de meerderheid zou ont
nemen
Ik heb dat vraagpunt lang bestu
deerd, doch het onderbreekt ons aan stel
lige gegevens. Ik weet niet juist welke
voordeelen het meervoudig stemrecht ons
geeft. Nochtans meen ik dat wij, met het
zuiver algemeen stemrecht, eene kleine
meerderheid zouden behouden, maar zoo
zwak dat zij geenen weerstand zou kun
nen bieden aan de gebeurtenissen.
Is het voor de catholieken onmoge
lijk de liberalen op hunnen kant te kry-
gen?
Ik vrees het, want de liberalen heb
ben geene leerstelsels zy hebben niets
anders dan eenen haat, die by hen alles
overheerscht, den haat tegen den Gods
dienst.
Zij zijn zoozeer als wy verschrikt over
den spoedigen vooruitgang van het socia
lism zij zijn veel meer burgers en
reaktionnairs» dan de catholieken. Doch,
door hunnen haat verblind, stooten zij het
land, zonder het weten, de grootste ram
pen te gemoet.
Ik heb zeer goed M. Bara gekend hij
was een kameraad, bijna een vriend. Iu
het byzonder leven onderhielden wij de
aangenaamste betrekkingen. Maar, zoo-
vermagerde handen, die haren schedel bedek
ten.
Welk een ommekeer, mijn kind fluis
terde de oude vrouw, van vreugde weenende.
Ia het niet het aanzoek van Booz om Ruth
Wyf, wat voor dwaze dingen praat gij
toch stoof de schoot op. Neem mij niet
kwalijk, maar de vergelijking tusschen deze
bruid en de arme koornraapster in den bijbel
past als eene tang op een varken. Ba, laat u
maar niet bang maken, mijnbeer Markus,
zoo slecht staan de geldzaken nog niet. Laat
mijn Californiër maar eerst terug zyn.
Agnaes keek boos en zag met een om hulp
smeekenden blik naar den landheer op, en de
oude vrouw zakte als verslagen in hare kus
sens, terwyl de schout de kamer nitging, om,
zooals hij zegde, ter eere van de gelukkige
gebeurtenissen eene fleech wijn uit zijnen
kelder ten beste geven.
O, wat pijnigt dat zuchtte de zieke.
Met goud beladen zou mijn arme jongen moe
ten thuis komen, opdat zijn vader hem zou
welkom heeten, en ik zou geerne de rest van
van mijn leven geven, als ik hem maar mocht
wederzien.
Hy leeft. Gy zult hem weerzien en mis
schien zeer spoedig. Ik geef er u mijn woord
op verzekerde M. Markus, terwyl hy zich
vriendelijk tot haar boog. Alles zal nog goed
worden, laat datgene wat uw hart bsdrmkt
gerust op mijne schouders t
God zegene u God zegene u met zijn
besten zegen stamelde de zieke, terwijl zij
met een gelaat, zooals men dat der gelukzali
gen afschildert, de gevouwen handen ten
hemel hief.
XIX
Nu, dan is het goed, zou juffrouw Grie-
bel gezegd hebben, wanneer zij er bij geweest
was. Maar of zij er genoegen meê genomen zou
hebben, als dit verhaal met den zegen wenBch
van de oude mevrouw eindigde Het is moei
lijk te denken. Want in de eerste plaats zou
het moedertrots diep krenken, dat hare
Louise zou maar van het tooneel verdween
ten tweede zon het zonde en schande zijn, als
het lezend publiek niet vernam, waar en op
welke wijze het aannemingsgeschenk van wij
len mevrouw de opperhoutvesteriu, Louise's
pronkdukaat, weer aan het licht gekomen
was, em eindelijk heeft de brave dikke nog
heel wat te doen, om alles in het rechte spoor
te brengen, en dat mag niet verzwegen blij
ven, dat moet g«.ga worden, van rechts
wege 1
Zij stond daags na het onweer met haar
dochterkein het voorhuis en sneed den beloof
den reusachtigen krentenkoek in stukken, en
op de stoep en onder den pereboom stonden
de jonge snoepers te wachten en zagen vol
verwachting, maar ook met verlegen eerbied
dra er spraak was van godsdienstige
vraagpunten werd die zachte, verstandig
en deftige man onhandelbaar.
Er is nochtans eene lichte verslapping.
M. de Mot, burgemeester van Brussel,
schijnt minder sektarisch te zijn, alhoe
wel bij vrijmetselaar en vrijdenker is. Hij
ook is mijn kameraad geweestwij zijn
in de beste betrekkingen gebleven en ik
ben gelukkig te verklaren dat zijn gedrag,
geduremie^de feesten welke plaats gehad
hebben, den hoogsten lof verdient.
Hebben de catholieken veld gewon
nen of verloren sedert zij aan 't bewind
zyn
Zy hebben eenen overwegenden in
vloed verworven in de burgery, vooral
onder de jeugd maar het volk is minder
christen geworden.
Gij zult mij vragen waarby dat komt.
De oorzaak is dat vroeger de nijverheids-
en landbouwwerklieden geene kiezers
waren. De verspreiders van slechte lee
ringen bekommerden zich alsdan weinig
of niet met hen. Nu, dat zij ook over oon
stembriefke beschikken worden zy met
hardnekkigheid bewerkt.
Socialistisch anti-clerioalism.
De socialistische gemeenteraad van Krem-
liu-Bicêtre in Frankryk schiet den vogel
af. Do maire beeft het volgende besluit
doen aanpakken.
Daar de byzondere kleeding, waar-
meê de geestelijken zich omhullen, hen
belachelijk maakt in de oogen van elk
verstandig man.
Wordt verboden, in het gebied van
de gemeente Kremlin-Bicêtre, het kerke-
lyk gewaad te dragen aan elkeen, die
niet een ambt bekleedt, dal door don
Staat is erkend en binnen de grenzen van
het ambtsgebied, dat hem is aangewezen.-
De maire heeft verklaard dat, als de
policie zijn bevel niet ten uitvoer legt, hy
zelf de hand aan houden zal.
Aan een journalist die vroeg of hy de
priesters der parochiën zou lastig vallen,
antwoordde de burgemeester
Neen, dat zijn regeeringsbeambten
en die moeten wij wel dulden. Doch de
andere, mounikken, broeders en andere
jesuïten, laten die maar voor de proces
sen-verbaal oppassen.
Maar de zusters dan Daar had de
burgemeester nog niot zoo aan gedacht.
- Ik zal dat eeus nagaan zegde de bur
gemeester peizend, en dan plotseling
Neon, neen, daar doen wij niets aan
die gaan gekleed, zooals het behoort en
dio kunnen wij toch niets verbieden Zy
dragen de kleeding van hun geslacht...
Men weet dat dit gemeenteraadsbesluit
vernietigd is.
Leve de socialistische vryheid
dsor de wijd openstaande deur het huis in
gaan, konden en durfden zy niet, de witte
voorschoten van Juffr. Griebel en hare doch
ter zagen zoo brandhelder, en eveneens de
geschrobde vloer, en bovendien stond Hanna
met eene groote teiloor bij de tafel en had in
derdaad moorddadige blikken voor eiken klei
nen bedelaar, die den dorpel met een afdruk
van zijne naakte voeten bedreigde.
Juffrouw Griebel, Louise en de meid zagen
plotseling op, toen twee gestalten, die binnen
traden, den ingang verduisterden. De eerste
liet het mes zakken en opende zoo wijd moge
lijk hare blauwe oogen. Ja, dat was toch nie
mand anders dan M. Markus, het voorwerp
harer moederlijke zorg, haar minnekind, zoo
als hy zich zelf altyd noemde, maar hoe
gotal anders zag hij er uit Zoo hoog opge
richt, zoo trotsch, zoo stralend Eu naast
hem ruischte een wit kleed naar binnen en
de slanke dame, die het droeg en die aan zijn
arm hing, als hoorde het zoo, had een hoedje
met grijze voile op het donkere haar, maar
den hoed had de dikke al gezien bijgevolg
was die witte dame de nicht van den schout,
het gouvernante-jufferke, en men moest wel
stekeblind zyn, als men niet dadelijk zag, dat
hy niet voor do grap van bruilofstkoeken ge-
sprokon had.
En dat was alles zoo achter haar rug be
konkeld 1 Zij Bchaamde zich, dat zij geen
oogen iu het hoofd bad gehad en zoo onnoo-
zel geweest was maar mijnheer Potdicht zou
vau hare verbluftheid niets merken. Zy
streek met de handen over hare voorschoot,
deed eenige stappen naar voren en maakte
eene deftige buiging ten terwelkoming, en op
den koek wijzende, zegde zij met een blik van
verstandhouding Maar, die is het nog niet,
M. Markus.
Hy lachte.
Neen, om te beginnen vieren wij verlo
ving, zooals bij alle fatsoenlijke lieden ge
woonte is, niet waar Agnes
Hij stelde zyne bruid voor en onderwyl had
llauna de handen vol om de barrevoeters
terug te houden, die naar binnen drongen,
de echoone bruid in het wit eens goed in
het gezicht te zien.
Zij was ook in het geheel uiet trotsch. Zy
trok ds handschoenen nit en hielp de kleine
Louise de stukken koek onder de kiuderen te
verdeelen, en mynheer de bruidegom haalde
in bos sleutels voor den dag en kwam
dadelijk daarop meteen armvol wyuflesachen
uit den kelder.
Elk der smullende kinderen kreeg een glas
Rynwijn, en de heer van 't goed schudde zyne
beurs vol zilvermunt in de hand zyner bruid
uit, opdat deze het geld onder de j uichende
schare zou kunnen verdeelen.
Wordt voortgezet.
