Donderdag 27 December 1900 5 centiemen per nummer 55*e Jaar 5352 Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. STAP voor STAP. M. Max Nordan 'cbriift De Brugsche zotten. DE DENDERBODE. Dit blad venchijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal Ier week voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantien door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat. N. 31, en in alle Postkantoren des Lands Guiqiie ennm. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnisse op 3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord, Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Deeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen dsn dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele van dit blad Aalst, 26 December 1900. Eeu zonder linge christen is wel de groene advocaat Raphaèl Simons. Om het aanstootelijk gedrag van M. Daens te wettigen maakt bij eene verge lijking, of liever, verbaalt hij bet loven van Mg'TbomasBecket, Primaat van Engeland geboren in 1117 en vermoord in 1170. Priester Daens vergelijken met een primaat, het kan er nog al door Die groote advocaat, wellicht kleine letter kundige, heeft voorzeker zijnon Vergiliui vergeten hij schijnt die treffende verzen zich niet te herinneren Stultus ergo.... sic parvis componere magna sole- bam I Wij vertalen dat vrij. Zoo had ik, on- noozcle, de gewoonte aangenomen kleine dingen met groote te vergelijken I De groote orthodoxe man heeft in zijn Land vau 9 12 1909 gezegd dat alle middelen goed zijn. M. Raphael Si mons, advocaat te Luik, is ook vau dat gedacht. Met het verhevene christene doel de H. Kerk in minachting te brengen ichrijft by in Klokke Roeland 2 9 - 1900. - Bij het uitgaan van den tempel werd ik (Thomas Becket) door moordenaars, door den Koning EN DE HOOGE GEESTELIJKHEID betaald, aangevallen en viel ik doodelijk getroffeu op don dorpel mijner hoofdkerk neêr. Dat is eene laffe beschuldiging. Do Geestelijkheid heeft geene schuld, geene, geene, geene, aan den moord van den Thomas Becket. Hendrik den Tweede draagt er alleen de verantwoordelijkheid van. Ziehier de woorden die da Koning uitsprak en vier zyner hovelingen bewoog den moord te voltrekken Wat een ellendelingdie aan mijn hof op een mank paard is gekomen, die mijn brood heeft geëten durft mij eoo tortsen zal niemand mij van hem verlossen P Vijf dagen nadien viel de aartsbisschop aan den voet van het altaar vermoord. Geeft die hatelijke beschuldiging, M. Simons de maat van uwe christene ge voelens van onderdanigheid aan uwe wet tige, geestelijke Overheid Dat is u niet genoeg. Gij eindigt uw artikel met de volgende woorden En ik nam afscheid van mijn spreker op die woorden die mij eensklaps het ware begrip der onfaalbaarheid van de Kerk deden kennen. Wy kuunen ons van het gedacht Diet ontdoen dat daarin een dogma, dat van de onfeilbaarheid des Pauzen, wordt ge- EEN VERHAAL HAAR L. A C II O A IA' 7* Vervolg. Na eene korte poos ging Frans weêr h Zoodra hij weg was, wierp de molenaar een onden mantel over do schouders en sloop behoedzaam den vluchteling na, die, zoodra hij het bosch bereikt had, den weg naar zijn schuilhoek insloeg, zonder de gebukte ge daante te bemerken, die hem spookachtig volgde van boom tot boom. VI. In de grot aan den Kreuzbuhl brandde klein vuur, waarbij twee mannen zaten,Hans en lange Stepp. Hans was verdrietigbij vreesde dat zijn vriend gepakt was en dat loochf nd Men durft voorzeker het nog niet publiek uitspreken men gaat nog achteruit voor den ophef, voor het gerucht dat zulke verklariug maken zou. Men ploft niet op eens in den afgrond. De val wordt langzamerhand voorbe reid. Wij hebben dat schoon aan M. Daens en De Backer bespeurd. Toen in het be gin het gedacht wierd geopperd eener mo gelijke verstandhouding met de socialisten wat hebben zij Diet geprotesteerd 1 Ea wat later waren zij officieel bondge- nooten. Wij mogen ons dus vandaag of morgen aan liet droevige nieuws verwachten dat M. Simons de voetstappen van zijnen Vervierscbe collegazijn naam komt mij niet te binnen heeft gevolgd. Rampzalig einde maar te voorzien. De samenwerking op den buiten. 't Is waarlijk verheugend te bestatigen, welke uitbreiding de samenwerking iu de laatste jaren op den buiteo genomou heeft. Om er een gedacht van te geven, zulleu wij eenige cijfers aanhalen uit de officieöle tabels, die in het begin van 1899 afgekondigd zijn en dus reeds zeer volledig mogen boeten. Toen vond men reeds op den buiten 152 Landbouwcomicr;"! met 25.745 le den en een budjet van 248.484 fr. 607 Vrije syndikaton met 49.284 loden en een budjet van 62 230 fr. 84 Erkende syndikaton 509 Veeverzekoringen, met 49.578 le den en een verzekerd capitaal van om trent 46 millioen 12 Peerdenverzekeringen, mot 380 le den en verzekerd capitaal van 459.000 fr.; 187 Sydikaten voor Veeteelt met 5694 leden ee 15000 ingeschreven dieren 8 Banken voor laodbouwleeningen, die 4 1/2 millioen hebben voorschoten 199 Raiffeisenkassen met 7812 loden, en 2 millioen iubewaargeriDgea ea 1 mil lioen leeningen 602 Kantoren vau aan- en verkoop, met 48 747 leden, die 12 millioen 's jaars koopen 237 Samenwerkende melkerijen, met 24.519 leden, die 13 millioen 's jaars ver- koopeu 43 Landbouwstokerijen, met 800leden, die 7005 hectaren uitbaten en 1 millioen iugeschreven capitaal bezitten 8 Maatschappijen van verzekering tegen brand 3 Maatschappijen vau verzekering togen hagelslag 227 Biekringen 29 Bonden van boeuderkweek juist heden, nu hij eene kostbare lading had over te brengen. Beiden zaten zwijgend en staarden in den gloed, die zij telkens met nieuw, dor rijs voedden. Daar echter op eens stond de vermiste in den lichtkring van het vuur en beide mannen staken hem blij verrast de hand toe, Frans ging by het vuur zitten en vertelde zijn avon tuur liet verraad van den mulder dwoDg Hans een vloek af. Hierop begon de smofeko- laar over het werk van dien nacht te spreken. Het moest eene onderneming van belaog zijn, want toen de spreker zijn plan uitvoerig mee gedeeld had, bleven allen nog lang stom ea nadenkend in het vuur staren. Zij hadden ook niet bemerkt hoe eeue donkere gedaaute hen behoedzaam achter struiken genaderd was en elk woord van het gesprokene had opgevat. Nu was zij weir in het dichte bosch ver dwenen. En wy met ons drieën alleen moeten dat doen vroeg Frans eindelijk. Dat zon slecht gaan. Nog vijf mannen, op wie te rekenen valt, gaaD met ons. Geluk- k.-n moet het, want geen sterveling vermoedt er iets van, en het weer is ook guustiï. Mem zweeg weêr. 't Was doodstil in het 2 Samenwerkende verzekeringen tegen ongevallen. Bovendien verzekeringen voor geiten, verkens syndikateu voor beetplauters ^enootscii .ppen van werkliedeu, die in Frankrijk werken brouwerijen, maalde rijen, samenwerkende bakkerijen, maat schappijen vau onderliugen bijstand tegen ziekten, enz. Uit het voorgaande hlykt genoegzaam dat inen langen tijd ten onrechte onze buitenbevolking beschuldigd heeft wars te zijn vau allen vooruitgang en ver slaafd aan den ouden slenter. Ouze stede lingen zoudeu thans best bij hen eene les vau krachtdadigheid en onderliuge samen werking kunnen gaan halen. Nu past het ook te doen uitschijnen dat die heerlijke uitslag grootendeels, om niet te zeggen uitsluiteud, te danken is aan de bemoeiïog van rechtschapen catbo- Iieken. Leden der Geestelijkheid eu wel- meenendc grondbezitters, evenals ioverige vrienden vau den landbouwer, hebben de handen ineongelegd om de belangen der buitenlieden te verdedigen. Onze tegenstrevers die, zooniet mach teloos, dan toch ouledig gebleven zijn op dit gebied, zieu met leede oogen den bloei eu du oulwikkeliug dier heilzame iustel- liugen aan. Zij willen ze doen doorgaan als zijnde enkel pólilieKc vcreenigingen, die mooten dienen om den invloed ouzer partij op de landbouwersbevolkiug te ver zekeren. Wij storen ons daar echter niet aan 't is immers maar de afgunst, die aldus spreekt! Iniusscben kan do landbouwer bij ondervinding leereu wie het met hem wel meent, en wie hem enkel kent wan neer hy een politieken dienst van hem te vragen hoeft. Le plicht van eenen cathoheken huisvader. 't Is eene der voornaamste plichten van den christen huisvader, dat bij de voor schriften der catholiekc leer als grond slag nemo bij de inrichting eu regeling van zijn huishouden. De Waarheid, die eene gunst des Hee- ren hem heeft leeren kennen, dient by, met de grootste zorg, lond zich te bohoo' den eu to verspreiden. De godsdienst zal de eereplaats bekleeden aan zijnen haard; de eerste opvoeding zijner kinderen zal ervaD doordrongen ziju en, waar hunne studiejaren ben later ook breDgen mo gen, bij zal zorg dragen dat ds geest vau geloof ben overal vergezelle. Voor den catholieken huisvader kan er geeno spraak zijn van onverschillig heid of toegevend beid tegenover zakeu of personen, die afbreuk zouden kuuuou doen aau deu godsdienstzin, waarin hij zijue huisgenooten wenscht te zieu leven. Tegenover do drukpers vooral dient liij zich streng te toonen slechte boeken cu bosch en men hoorde niets, dan het zachte knetteren van de vlam. De molenaar waa onderwijl met den groot sten spoed het bosch door naar den naasten grenspost gegaan; hij had zijn vijand in zijne hand, thans zou die hem niet ontsnappen. Ilij berichtte deu kommaudaut wat hij had afge luisterd. Het vierde van wat het opbrengt zult gij hebben als alles waar is. Dat zon eeue vangst zijn, zooals wij nog nooit eeoe zouden gedaan hebben. En die drie alleen Dat weet gij zeker Stellig zeker. Kostelyk zegde de kommandant en liet den onde gaan. Een kwartier later kwamen vier manschap pen, ten volle gewapend uit het greushuis, en sloegen een pad naar het gebergte in. De plaats, waar zij zyn moesten, scheen hun nauwkeurig aangewezen, want zonder dat een van hen iets zegde, bleven zij op een be paald punt staan. Het was eene wilde streek. Dichte struiken en varens woekerden tusscben de zware stammen, waarachter de mannen post vatteden. Hunne oogen waren naar een pnnt gericht, waar eenige hoornen stonden slechte dagbladen brengen op korton tijd de huisgezinnen, waar zij vrijeu toegang hebben, tot het verderf. Wie zich iubeeldt dat hij straffeloos, zichzelven eu zijne kindereu dagelijks met de dwaliug eu de ondeugd in aanraking brengen kan, zonder dat hij te vreezen hebbe voor besmetting, bedriegt zich grootelij ks. Niet alleen in zijn binnenste, maar by al zijn docu en laten, in zijue betrekkiu- gen met zyue omgeving evenals ia den huiselijken omgaug, moet eeu christen huisvader catholiek wezen. Zooniet is zijne handelwijze niet in overeenstemming met zijne grondbegin- Zes mensonges conventionnels. - Do liberalen, de ontvoogde burgors, liegen wanneer zy eerbied toonen aan den priester, wanneer zij hunne kinde- ren laten doopen. Wat zou die geus zeggen moest hij eeus de bokkesprougen, de kroukelingwn vau onzen armtierige zien. Hij zou wis uit ziju vel springen en uitroepen Dat is onweer dig van ontvoogde menschen. Tot tulke laagheden afdalen om een eenvoudig stemmeken te stelen 't Is schande. Goe.i, zal misschien de armtierige zeg gen Gij wilt geen volksvertegenwoordi ger worden maar bij ons zitten er mannen ■lie op een zetelkeu willen klefferen, kost wat kost. Om tot daar te geraken zyn alle middels goed I Dat inderdaad de hooge wijsbegeerte van onzen poveren artist en dat legt ons zyn gedrag uit en zijn gedaante verande ringen volgens de vereischte vau den oogenblik. Verheven is dat, inderdaad. Dat is wellicht het goede dat men uit liefde voor het goede doen moet. Wij welen het niet stellig want Dendergalm <iui fc ons niot zeggen wat het goede - is. Zou hij het wellicht zelf weten Men schrijft uit Brugge Ik overdrijf niet als ik zeg dat de naam van Brugsche zotten waarmee de Bruggelingen gedoopt zyD, wereldbe roemd is. Reeds veel is er geschreven over den oorsprong van dezen spotuaam, die wei nig vereorend is, doch waarmeê de inwo ners van Brugge eerder zelf den gek scheren. Een Brusselsch blad geeft over dezon oorsprong drie redenen, die niet juist zijn en een weinig betreden voetpad Toorbij liep. Een lange, pijnlijke tijd verstreek, zonder dat zij iets bemerkten. Eindelyk liet zich uit bet bosch achter hen eenig gerucht hooren. Allen keerden zich om liet was zoo hrlder dat zij eenige pei sonen konden onderschei den, dieniets kwaads vermoedend,met zware pakken beladen door de struiken braken. Een krachtig halt klonk. De smokke laars stonden stil zij kouden hunne ryke lading niet zoo dadelijk verlaten. Een oogen blik was voldoende om hnn het gering aantal der tegenpartij te verraden zij hielden Btand en trokken de pistolen nit den gordel. Er knalden schoten.De grensjagers. die gemeend hadden slechts drie smokkelaars te zullen ontmoeten, zagen met schrik de overmacht. Die schurkachtige mulder heeft gelo gen riep een hunner, zij namen de vlucht nadat eenige schoten gewisseld waren. De jagers hadden slechts wsinigs schoten gedaan, maar een had goed getroffen. Op het mos lag Frans, de hand op het hart gedrukt, met bloed overstroomd. Hans knielde bij hem en stennde hem het hoofd. Do gekwetate kon moeilijk meer spreken zijn oog viel^op zijn hoed, die naast hem lag. Haastig taste hij 1* In 1560 deed het magistraat van Brngge al de gilden, neringen, scholen, enz. in de H. Bloedprocessie gaan men bemerkte er onder andere al de kostgan gers van het zinneloozengesticht St-Hui- brecht ten dulle de stoet werd op ganscb zijnen doortocht gestoord door de buiten sporige manieren van deze arme zotten. Door deze omstandigheid verwierven de Bruggelingen den lapnaam van Brugsche zotteu. 2° Volgens eene aodere overlevering gaf Karei de Groote aan het magistraat van Brugge te kiezen tusschen do opricb- tiug van twoe gebouwen het eene moest de stad glorie en rijkom bybrengen, het andere zoo slechts dienen om de stad te verfraaien. De Bruggelingen kozen dit laatste, waarop de keizer antwoordde Gij zijt zotten I Eindelijk 3* de Bruggelingen vroegeu aan denzelfden vorst de toelating een zot huis te mogeD bouwou. De prins gaf hen voor antwoojd Sluit de deuren van uwe stad, en uw zothuis is seffens ge maakt! Deze verschillende legenden zijn niet ernstig. De volgende uitlegging, waarvan een deel in do archieven vau Brugge go- hoekt staan, heeft daarentegen een zeke ren schyu van waarheid Eertyds hadden de gilden van handboog en scherpschutters van Brugge, evenals in vele streken de redorykkamers, elk eeneu kluchtigaard, die men de zot van de gilde noemde. Deze persoon mocht zelfs met zijne koddige kostuum in de H. Bloedprocessie gaan. (Verscheidene maatschappijen hebben heden nog hun nen zot Deze zot was oeu sterke kerel het tegendeel van de misvormde en ziekach- tige zotten die aau de prinselijke hovcu gehecht waren. Hij moest somwijlen de verste en moeilijkste reizen afleggen met zijne gilde, die zich dikwijls voor ver- scboidcno dagen of weken uit de stad ver wijderde. Zulke reizen moesten veel tyd kosten, daar toen oog de rjzerenwgen en dikwijls zelfs de steenwegen ontbraken. Hut waren incest schuttersgilden die alzoo op reis gingen, om deel te nemen aan prijskampen te Gent, te Brussel, te Rijssel, enz., terwijl de schutters bezig waren, hadden er prijskampen plaats tus schen de zotton vau «le vorscbillige deel- demende maatschappijen. De prijzen werden toegekend aan dege nen, die de koddigste en eigenaardigste kluchten speelden, en het waren gewoon- lyk de zotten der Brugsche gilden die de prijzen weghaaMen. De Brugsche zotten hadden in deze spelen eene groote vermaardheid gewon nen... vermits hun naam door de eeuwen heeD overgeleverd werd aan eene gansche bevolking Dit schijnt wel de eenige ware beteeke- nis te zyu van de geschiedenis der - Brugsche zotten -. daarnaar, en rukte er een boscbje verwelkte bloemen van los, die vast tussohen het lint zaten ingestoken. Breng dit aan het meisje, van wie ik n zegde... zeg haar... ik... liet haar groeten... Hier volgde eene stuiptrekkende beweging zijne liukerhand greep krampachtig in het moB hij strekte zich lang uit, en. was niet meer. De mannon stonden met ontdekte hoofden rond hem eu deden in stilte een gebed, en de maan scheen door do boomen op het bleeke, rustige gezicht. Den volgenden dag begroeven zij hem hoog, boven aan den Kreuzbiihl, den armen gejaagden mensch, die veel geleden, dien de liefde tot zijne moeder tot den eersten mis- Btap aangedreven had, die op de gevaarlijke baan voortgegaan was, stap voor stap, en met wien het hier nu zulk een treurig eiude moest nemen. Eenigeu tyd later vond meu den mnlder in zijn kamerken vermoord. Van den dader is niets bekend geworden. Liug-Uane is sedert niet weêr in den omtrek gezien ge .veest. EINDE.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1900 | | pagina 1