Zondag 50 December 1000 3 centiemen per nummer 534,° Jaar 5355 Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. Twee soorten van socialisme. DE GIFTMENGSTER. Voor niemand. Pater Casnedi. ONWETEND. 1 In 't jaar één als d'uilen preêken. DE DENDERBODE Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat. N. 31, en in alle Postkantoren des bands Cu i Cf ue *uum. Per drukregel. Gewone 15 centiemen Heklamen fr. 1,00; Vonnisse op 3* bladzijde 50 centiemen Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Hteeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiteriijk legen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele van dit blad Aalst, 89 December 1900. Er zijn menschen, eenvoudig en op recht, die eens een socialistische visch- vangor gehoord hebbende zeggen Het socialism is eoo slecht niet. Die socialistische viscbvauger heeft hun gezegd dat de socios geen revolutie wilden maken en ook tegen den Gods dienst niet waren. Dat is op den buiten en bij eenvoudige menschen hun gewoon deuntje eu alhoewel het reeds afgezaagd en versleten is, toch zijn er nog die er hen laten aan vangen. Er zijn geen twee soorten van socialisme, zegt Le Peuple in zijn nummer van maandag 10 november 1.1. Men moet dus geen onderscheid maken daar waar er geen bestaat. Het socialisme, zegt dit blad, is omwentelingsgeeind van natuur en overlevering. Kan men eene historische daad meer revolutionnair uitdenken dan deze die strekt eene beschaving te vervan- gen door eene andere, eene klasse te onteigenen van het voorrecht!?) van den eigendom, den economischen staatkun- digon en zedelijkeu aanblik van het maatschappelijk leven te veranderen. - Zulke taal voert Le Peuple. De socialisten zullen dus macht en ge weld, moord en roof gebruiken om tot hunne zoogezegde beschaving te komen. En welke beschaving is dat Zij zullen het huwelijk afschaffen en de vrye liefde instellen. Do band van hot huwelijk is hun hatelijk. Al de socialisti sche schrijvers, zonder esne enkele uit zondering zijn daarover 't akkoord. Zü zullen de kinderen aan de ouders afnemen en ze doeu opvoeden in de ge stichten van den Staat. De opvoeding zal rein goddeloos ziju. Nooit zal men hun van God spieken en vau hunne plichten jegens den Schepper. Zij zullen de kerken afbreken en tot schouwburgen vervormen. Allo uiliDg van het godsdienstig gevoel zal streng beteugeld worden. Zij zullen den eigendom afschaffen en iedereen gelijk maken in de armoede. De naarstige, vlijtige arbeider zal altyd zoo veel hobbeu en bezitten als de hue, de vadsige, de verkwister. Dat is de socialistische beschaving. Zoo een stand van zaken zijn zij schaamteloos genoeg nog met deD naam van beschaving te betitelen t Dat moet men weten, dat moet men overwegen. De vischvangers beweren nog den Gods dienst te eerbiedigen. Gauw gezegd maar zal nooit gedaan worden. Wij vragen onze lezers verschooning voor de blasfemeerends taal die wij onder hunne oogeu moeten brengen. Het is o-ze plicht onze lezers te verwittigen en hun wapens Ier hand te stellen, g In hetzelfde nummer van Le Peuple lezen wij «Een god (met eene kleine letter schrij- ven die eerbiedvolle socios dat woord) die heel verlegen moet zijn is deze van Kiüger. Hij is terzelfJertijd ook de god van Victoria. De laatste nieuwstijdingen laten ons toe te zeggen dat hij zeer gekweld moet zijn en Diet weet aan wien de zegepraal toe te kennen. Zal het aan het prote- stamiscbe Engeland of den protestau- tischen Transvaal ziju Men verwachte veel van de tusschen- komst van den god vau Priester Dacus. Hij zou bewogen geweest zijn door het adres vau dezen laatsten aan Kiüger, maar het schijnt dat de H. Vader, ver- tegenwoordiger van dien anderen god op aarde, twijfelt of hij zich Albion (Eugelaud) vijaudig zou durven maken.» Hebt gij ooit zulke hoonende taal gele zen, brave mensclieu Zij komt nochtans van die kerols die zich als verdraagzaam aanstellen en beweren dat zij alle gods dienstige overtuiging eerbiedigen. Zij komen u dus bedriegen om uwe stem te stelen. Gij moet dit uiltreksel bewareu en die huichelaars ontmaskeren. Evenals het socialisme omwentelings ge zind van natuur is, ovenals het droomt van moord en bloed, zoo ook is en blijft het immer vijaodig aan alle godsdienstig gevoel. Zü hebben gezworen den Gods- ilieust te verdelgen. Zult gij eenvoudig genoeg zijn buu tut dit helscii werk de hand toe te steken Zult gij het Geloof uwer vaderen verloocheuende,u werpen in een afgrond van oproer, bloed eu ellende? Tot daar voert het socialisme. Mijn vader zuobtte de dame en be proefde voor den priester neer te knielen, hoor mij aan Ik sterf en heb eene groote misdaad begaan. Weet gij niet, dat gij geroepen zijt, om van de waarheid getuigenis af te leg gen Ik?!! Zijt gij niet Mevrouw de Fainè- res?n Ja. Gij herkent mij en ik heb u Her kend, toen gy bier preektet. En waarom laat gij my roepen i u Opdat gij mijne bekentenis loudt aan- hooren. - Aan de beele wereld moet gij ver kondigen, wat mijn gefolterd geweten met meer kan verzwijgen. Neen, niet degene, welke daar binnen op «Ie bank der aange klaagden zit, heeft de Fairièr- s vergiftigd neen, ik ben de moordenares, ik zyne vrouw en die Lachenal mijn soon Doch gij wist het reeds laug. Roep het den rechters toe, opdat niet ecu onschuldig hoofd valle Wacht gy nog 1 Ik zal *<df heensnellen en het .o* Legerkwestie. De dagbla- den hebben de beslissing gemeld waarbij het bureel der Catbolieke Vereenigiug van Ieperen zicb vijau- '^■^'dig verklaard heeft aau alle ver zwaring der -krijüslasten en hoofdzakelyk aan deD persooulijken dienstplicht. De Journal d'Ypres legt te dezer gele geuheid de volgende gewichtige verkla ring af M. de baron Surmont de Volksberghe, miuister van Dij verheid eu arbeid, heeft op het onlaDgs gehouden banket der sa- peurspompiers en dei stadsharmonie, dui delijk doen uitscLynen dat bij van dezelf de meedog is als het Comiteit der Catho lieke Vereenigiug en dat zijne denkbeel den van vroeger over de legerkwestie hoegenaamd niet veranderd zijn. Ooze lezers zullen met genoegen verne- en dat M. de minister ons gemachtigd heeft deze verklaring te doen. geheim onthullen, eer mijne ziel van hier scheidt Zy deed eene geweldige poging om op te staan, maar viel machteloos neer. Ongelnkkige riep de Dominikaner, haar opmerkzaam beschouwende. Gij hebt n vergiftigd - Jft. Eeu gevoel van ontzetting greep hem aan. Vergift, riep hij uit, altyd vergift overal vergiftHoe wilt gij barmhartigheid vun God verwachten, daar gij de hand aun u zelve slaat De angt maakte zich van haar meester en zy riep uitO, vloek mij niet Ik vrees dood I - Ik u vloeken En warme tranen vloeiden over zyne bleske wangen. Dan kniel de hij neer naast de stervende, wier gerochel den dood aankondigde. Hij nam hare handen in de zijne om ze te verwarmen en bad. Eene doodsche stilte beerschte. Toen begon Mevrouw de Fairières weer met afgebroken woordenIk neem niet alleen den vloek mede in het graf van haar, die ik schandelijk behandeld heb, maar ook van den ongeluk kige, voor wien ik moordenares werd en die ongelukkige is mijn soon. O ik weet niet wat de hel voor mij bewaart; maar grootere straf, dan deze, heeft zy niet voor my De priester aanschouwde do ellendige Wouw i sloeg de oogen hemelwaarts. Gij awygt,» Toen de door hoogmoed verblinde Lu ther de banier van den oproer tcgon de H. Kerk van Roomen ontroeide, toen ook was ziju wachtwoord, toen ook ripp hij uit Voor niemand dan voor God. Om aanhaugers voor zijnen opstand, om bescherming voor zijne dwaliugen te vin den vleide hij de lage driften der grooteu en baatte op schandalige wijze de onwe- tei dheid vau bet volk uit. Nieuwe Luthers zijn opgestaan. Nieuwe hoogmoedige, heerschzucbtige mannen iü wier hart do wraakzucht brandt, hebben ook den oorlogskreet geuit tegen de catbo lieke Partij, de eeuigo steun van orde en vrede, de tenige hoop van voorspoed voor ons laDd. In hunne hoop bedrogen hebben zij den oproorskreet doen weêigalmen, maar wienlen veoordeold door het catbo lieke, christ.ene volk, door hunne wettige geestelyke Overheid. Dat heeft hen hunne dwalingen Diet doen inzien zy zyu op den weg van het verderf voortgosukkeld en komen nu ook den ongelukskreet van den rampzaligen Luther te herhalen. De Volksteever van dijnsdag 18 Decem ber schrijft Komt u scharen, vrij en vol strijd- lust bij de democratische Jonge Wacht, die iu fraai schild een machtige spreuk voert Wij knielen voor niemand dan voor God.'» Moeten zij dau aan de H. Kerk niet gehoorzamen Als geloovigeu, ziju wij niet verplicht naar den raad van Jesus Stadhouder op aarde le luisteren, ik zeg, uiet zijne geboden te ouderhouoeu Neen, de groenen doen het Diet moer. Twee verdwaalde priesters bcwijzeu maar al te wel hoeveel eerbied zy hebben voor hunne Kei kelyke Overheiu. Zij spreken nooit vau hunne plichten als piiesters maar van hunne rechten als burgers juist alsof een priester tegenover tijneu Bisschop, ziju burger-lijn mag doen gelden I! A-me verdwaalden I Laug beriepen zij zich op den Paus. Hij was huu leidsman, bun geleider. Doch over zekeren tijd ging de mare rond de nieuwe encycliek tal dc groe nen veroordeelen. Wat deden zij Zij schreven eerst dat die nieuwe om- zeudbrief het werk Diet was van den Paus maar wel dat van onzeu Bisschop. Daar na, dorsten zij zeggen dat de Paus oud wiord en zijne krachten te loor gingen, dat hij omringd was van vijanden, dat hij do eucycliik uiet las, dat ze hem slechts bij stukkeu en brokken wierd voorgelezen eu hy niet wist wat ze behelzen zou voor hij ze goteekend had I Onze groeueu veroordeelden de Ency cliek voor zy verschenen was. Daarom, cbristene menschen opent de oogen. het is maar al te waar Zij knie len voor niemand Jan voor God. - Zy verloochenen Kerk en Paus 1 zeide sij, en gevoelt afschuw, omdat ik een ellendeling het leven gogeveu heb. Neen, sprak hij zacht en bewogen, neen die ellendeling is uw zoon niet Wat.... wat zegt gij O, herhaal dat, bid ik u Zy vouwde de handen en haar gelaat kreeg eene uitdrukking van groo te vreugde. Deze menscli ging de monnik voort, heeft u bedrogen, lly zelf heeft het mij be kend en ik wil n niet met deze dwaling uit het leven laten scheiden. Hij heeft de papie ren van den notaris, die de identiteit van van uwen zoon vaststelden, te zijnen nutte aangewend. Schandelijker dan ik ooit gedacht had n Zijt ge streng jegens de gebreken van anderen Zy zag voor zich. Dank, o dank voor deze tijding n riep zy. Maar waar is myn zoon Wat is er van hem geworden Wel licht was by ongelukkig door mijno schuld of een misdadiger zooals zijne moeder Neen, n sprak de priestirniets van dat alles, de hand des Almachtigen heeft hem beschermd. n Eu terwijl hij zich over de stervende heenboog, drukte hij zijne lippen op het met koud doodzweet bedekte voorhoofd en zeide Zoo ga dan tot God en moge het gobed van zijnon dieoaar en de vergiffenis van uwen zoon u begeleiden half jaar, hebben wij toch den mond van den armtieiige kuuuen openpraugen. Het beeft moeite gekost. Wij hebben hem werk en bladtijde ge vraagd. Hij zegt dat dit staat iu Crisis theologica. Dat is Diet voldoende. Wij kuuneu wij heel dat weik niet lezen wij vragen de bladzijde. Denderbode duidt ze ook aan gij moet ook uw bronnen geven. Met pater Casnedi speelt ge eene farce, juist dezelfde als met een artikel -Ier Revue de Belgique, die gij uitleggen kond zonder or eeu letterken, een enkel lettcr- kon van gelezen te hebben. Dat komt ergens van de Chronique of ander vuil papierkeDS aan 0,10 cen tiemen (dit boeksken versmaadt hij uiet, maar wel de catechismus 1 Als Dendergalm eerlijk is zal hij de gausche broD aanduiden, werk en blad zijde. Komt nu met de bladzijde voor den dag en laat ons geen jaar nu wachten. Diantre I die kerel is belezen 1 Hij zal ons veel citaten gcveD, zegt hy, als 't ons y plezier kan doeu. Zekers man I Komt er meè voor de j pio,... maar do bladzijde en bet werk aanduiden, hoor, of wy hebben bet recht u toe te roepen Leugenaar Gij tuigt het uit uwe duimen Gij legt weêr dingen u .r die ge niet gelezen bebt. Allo man f Kom maar voor den dag jj met uwe theologanten De opstellers vau Dendergalm zijn felle kleppers. In een vorig artikel schreven wc Welnu Rome heeft gezegd Om in vrede te leveu zal ieder wat toegeven de eeue heeft de vrijheid der leugen, do andere die der Waarheid. De armtierige antwoordt daarop 25 no vember l,u bl. 2d# kol. Nooit heeft Rome zoo gesproken. Zoo Zoo I Hebben die hoeren, die eeu syllabus vau Leo XIII hebben ontdekt, die de artikels der Revue de Belgique konden uitleggen zonder ze gelezen te hebben, dan al doorbladerd wat Bome schreef? Zij spreken stout. Nochtans wy hebbeD de gewoonte Diet bevestigingen uit de luebt te grypen, lijk dc armtierige het gewoonlijk doet. Wij lezen in de Eucy- cliek lmmortale Dei van Leo XIII. Zoo de Kerk oordeelt dat het niet toe gelaten is de verschillige godsdiensten op denxelfden weitelijken voet als de war e godsdienst te plaatsenveroordeelt zij daarom de Staatshoofden niet die, om een goed te bereiken of een kwaad te vermy- den in de praktijk dulden dat deze ver schillige godsdiensten ieder hunDe plaats in den Staat hebben. Wat belieft er de armtieiige? Hij durft zoo stout -preken I O groote geleerde 1 RpPïfpn Weet ge, lieve lezer. lteesieil lj0e Dendcr(jaim vaQ 2 december 2de bl. laatste kol. degenen be titelt die hunnen Schepper en Zaligma ker, do Fontein vau alle goed, aanbidden. Lees dit met verstomming en herinner ii dat de armtige protesteereo dierf toen we schreven dat hij goddeloos was - 'k Ben doof voor uw geloof van spoken - 't Is een dood geloof, vau geesten en geraamten cn schimmen in 't koken van uw horseuhasten ontkiemd, beesten die knielt en bidt voor uw God. Dendergalm 2de" decem- ber 1900). Wij ziju beesten Wat een keurige uitspraak wij verachten zulke taal te zeer om daar op te antwoorden. Wij stellen alleen vast dat Dendergalm ons als beos ten uitscheldt, om dat wij in God geloo- ven, voor Hem knielen, Hem aanbidden Ons geloof is een dood geloof I Een dwaze alleen kan zulke taal voe ren. als hy ziet wat wonderen van zelfs- opoffering het christen geloof rond ons zaait De gouzery heeft eene levende overtui- Pas ecuige weken heeft de armtierige J zelf geschreven en bekend dat het libera- j lisme koud was I Wij zouden over dit thema eens MejI Gaiti do Gamond moeten hooren die gauseh baar !c-v®a aau de gc - :iak heeft besteed en door de gcuzeDpers tot in den boogen geuzenhemel is verheven Wij halen bij de beschuldiging van den armtierige de schouders op 't is het eenig antwoord dat bij verdient en zeggou met den dichter Maar wat baleD kaars of bril Als de uil niet zien eu wil 1 I Wij zegden dus in ons nr van 11 no vember II. Pol en Stant zal niet gezegd bobben alleen noch wijselijk. Wij hadden gelyk. Inderdaad Dendergalm herhaalt eene derdo maal dat ge-lacht aan ou voegt er bij -lat hij letterlyk afschrijft. Dendtr- galm 18 nov. 11.) Indien ik niet benauwd ware van de hel waarom tou ik niet stelen en moor den. - Hij citeert 3 maal een gedacht en -li ij- maal verschillend. Weten die vernuften dan niet dat een gedacht zoovelo nuancen bevatten kan. Zoo onwetend dorsten wy hen niet veronderstellen. De schrijvers van Dendergalm hebben zich dus gratis oen certificaat van eerlijk heid afgeleverd wy zullen dit slecl ts doen wanueer by eens Denderbode letter lijk zal aanhalen, die doelen van ons artikels die bij bespreekt. Hij volgt ons nooit in heel ons schrijven, evenmin geeft hij ons gedacht eerlyk weer. Toen richtte zich deze vronw ofschoon halfdood op, staarde den monnik aan en riep: Hoe, zijt gij hem n Ja, ja.... O mijn God men roept my. Ik sterf, ik sterf Neen, gij moet leven voor de overwin ning der gerechtigheid Sta op, ga tot den rechterstoel en beken uwe misdaad De menschen vermogen niets meer over u en God zal u vergeven n Wilt gij het, mijn zoon n Ja, het moet. uw eenwig heil vordert het Zy richtte zich op, doch zy viel meer neer en stiet eenen gil nit. De dame bevindt zich op 't oogenblik zeer onwel, n meldde men den rechter, die deze gewichtige getuige verlangde. Goed, wij zullea op haar wachten, zeide de voor zitter welwillend en riep eenen andereD naam. Een zacht gebrom liep door de rijen, de Dominikaner, n fluisterde men. Alle blikken richtten zich op de hooge magere gestalte. Mot wankelende schreden trad hij nader en hief de hand op voor den gevorder den eed- «Uw naam vroeg de voorzitter. u Alphonse Landegarde. n antwoordde hy hij luide en dnidelyk. Men begrijpt de verbazing der menigto, die in den persoon van den beroemden monnik Eerlijke doenwijze Wij lezen in Dendekgalm 18 nov. 1900 De klerikale schrijvélaars meenen dat andere doen gelijk tij teksten vermin ken. Wanneer heeft bij in zyne polemiek ooit letterlijk Denderbode aangehaald In het nummer waar do vernufïe een artikel der Revue de Belgique kon uit leggen zonder er eeu lettertje van eclezen te hebben schreef bij (23 sopt. 1900). De pastoor enz. zegde indien ik niet benauwd ware den hemel te ver liezen of in de hel terecht komen waarom zou ik niet stelen en moorden. Hij verminkt do texten niet, maar dat wordt in zyn nummer van 4d,n november 1900 De vrees voor de hel alleen is do wijselijke reden waarvoor ik rechtveer- dig eu eerlijk ben. Dat gedacht scheen ons verdacht want zoo op het eerste niets of weinig is af te dingen, was het tweede verder van du waarheid. den geleerden geneesheer weerzag. Ilij was dus de jongo dokter, die de vergiftiging ont dekt had en sleohts met ondank beloond werd, Wat weet gij vroeg hem de voor zit! er. Weinig en veel, hernam hij. Als geneesheer heb ik het vergift dadel yk ont dekt, mnar als vreemdeling in de familie en in de stad heb ik nooit iets anders ontdekt. De akten werden voorgelezen en de monnik zeide Ik heb niets bij te voegen en niets weg te laten, want myne overtuiging is niet veranderd. «Ik moet. u opmerken, sprak de voorzitter dat gij nog nooit van de aange klaagde gerept hebt. «Ik kan ook geen verdere inlichtingen in de zaak geven, want de aangeklaagde is gisteren by my te biechton geweest en ik maak hiervan gebruik om dn getuigenis to weigeren. De Dominikaner verwijderde zich lang zaam. Mevrouw de Fairióres beval de voorzit ter. De monnik die reeds aan de deur van de zaal was, waar hem een ander geestelijke in den weg trad en hem iets in fluisterde, keerde terug. Is de dame nog niet in staat om te ver schijnen vroeg de voorzitter. Mevrouw de Fairiirea is dood, ant- Lezers lief Honderd jaren is 't geleden Dat de uilen bier verbleven En hun goddelooze streken Luide kwamen aanprecken. —o Opnieuw zijn zo verrezen Hi'-r to lande verschenen Volksverleiders, go verstaat Voor eigen eer en baat. —o Laat u dan niet foppen Door die styve koppon Goon grooter foppers zyn voorwaar Dan de helden der groene schaar. o Luistert dan naar d'uilen nimmer Wezen wij toch wat slimmci Of Dolf en Pie, naar geuscben zin Voeren ons, ja, den afgrond in I woordde de priester, zoo meldt mij een col- leg"- Bij deze tijding beerschte een diep zwijgen do zaal. Eene rilling doorliep do menigte i het gerechtshof scheen een oogenblik bo- sluiteloos. Een oogenblik later dacht men niet mei r ai Lachenal, aan den monnik of aan Me vrouw de Fairières men dacht sleohts aan de aangeklaagde. Deze ongelukkige was ten slette de treurige heldin van het proces. De voorzitter vatte de aanklacht in korte woor den samen. Hy begonsde zyn voorhoofd.Ilij sprak,j«f liever hij beproefde te spreken, want zyoe doffe stem was in den beginne byna onhooi- baar, de woorden vloeiden hem ondnidelyk en onzeker van misdaad te bewyzen, 't geen niet moeilijk was, daar de bewijzen talrijk waren. Immers wie was de dader? Wani- schijnlijk de persoon, die zoo op eens op de vlucht ging, zulke sprekende bewijzen hart r schuld achterliet en eerst vergeten was en veilig te zijn vooralle gevaar. Het lag immeie voor de hand de brieven, die zy niet ont kende, de Bporon van vergift in hare kleedo ren, har6 vlucht en haar lang wegblijven uit het en haar lang wegblijven uit bet vaderlan l en hare onzekere antwoorden by het verhoor. Wordt voortgezet.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1900 | | pagina 1