1
ES ROtDUim
Donderdag 31 Januari 11)01 3 centiemen per nummer 35"e Jaar 3342
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Huichelarij.
De priegelstok en de sabel.
Rare vogels. D'n "P«"llers
Noodlottige schilderij.
ïond der
Veekweeksvndicaten.
t blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
eekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
ide Stad 5 frankmet de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
nden; Ir. 1-75 voor drij maanden voorop te betalen - L»e inscbrijvn-
igt met 31 December. De onkosten der kwitantie» door de .Post ont-
;en zijn ten laste van den schuldenaar
inschrijft in bij O. Van de Putte-Goossens. Korte Zoutstraaf. 31,
I alle Postkantoren des Lands
Cuique
Per drukregel. Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnisse op
V bladzijde 50 centiemen Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk legen den
iijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zicb te wenden ten Bureele
van dit blad
Aalst, 30 Januari 1901.
mdergalm van 16 December heeft
eens DOodig gevonden het doelwit
zijn strijden te doen kennen. Na de
gvuldige aanhalingen die wij gege-
lebben is dit alles behalve klaar,
ie inderdaad zou Dog durven denken
nze fameuze Dendergalmers strij-
toor icaarheid vrijheid en rechtveer-
lid. Dendergalm 16 12-00).
i strijden voor waarheid
at is de waarheid voor de Dender
en
weten het Diet eens en zullen het
tooit zeggeD. Hunne waarheid is eene
ge zij bestaat in het op eene lijn
sen van waarheid en leugen, in het
nen dat alle meeningen enen waar
en dus dat zij allen boe tu-ien-
ig zij ook zijn hetzelfde recht
en van bestaan.
t is de waarheid voor Dendergalm
ne waarheid is op zich zelf eene er^e
in?.
strijden voor de vryheid I
ndergalmcrs dat mongt ge niet zeg-
als ge nog een greiuije politiek eer-
il hebt.
ij vragen het u, lezers, mogen man-
lie erge dwingelanden toejnicheu en
fcenren herinnert u de sjeschiede-
»n Pergametii die zelf geschreven
en dat men de pastoors en de
rs verbannen moest, nog van
eid spreken.
en, de Dendergalmers mogen vau
vryheid gewagen, lluune vrijheid
at in het verdrukken der catholie-
in het krenken der heilige rechten
jeloovigen. Het ideaal der Dender -
ers is bet hatelijk bewind vau Wal-
•Rousseau in Frankrijk,
dat ongelukkig Land wordt het dra
der 80utaan verboden, mogen de
ters, mogen de Bisschoppen met het
i in de hand op hot kerkhof niet meer
hynen. In dat ongelukkig Land
'U de kloosterlingen niet meer onder-
n tenzij zij het klooster hebben ver
en zij weerspanuigen zijn geworden!
it is het ideaal van Dendergalm.
ttelijk Afschuwelijk 1 Dat is geen
Bid dat is erge dwingelandij en wal-
e huichelarij.
I stryden voor de rechtveerdigheid
I welke rechtveerdigheid
aat hunne rechtveerdigheid niet in
dkeuren der afschuwelijke muor-
der Fiansehn omwenteling in de
tw Hebben zij niet uitgeroepen
nes van Guillotien heeft vele onge-
E /,OOI\
naar het Engelsch.
m vervolg.
3-
I z^gde haar, dat hjj besloten had hun
;S, fiea lat zi j hem niet konden afschrik-
<n dat hij dinsdag avond aan Byres zou
illen dat hy maandag nacht was uit
est.
jn plan was echter den marskramer al-
te ontmoeten, hem om zijn verraad te
loeteu ca hem dan te dood m.
tar hjj wist. dat Byres zich in de herberg
»d, ging hij er kort voor den donkere
j, zegde hem dat 1 ij voornemeus was dion-
eu nacht uit te gaan an dat hij, in plaats
dinsdag aan zijn huis te komen, hem
elfden nacht op een bepaald uur en op
jafgssprokuu plek in het bosch zou ont-
len. Dan kon hy ïem iu eens al het wild
n dat hjj had buit gemaakt. Byres, die
in eene goede en gemakkelijke kans zag
Rashbrook op keetordaad te betrappen,
lijkheden geëffend do onschuldige slacht
offers, de e<i !en, de priesters, kinderen
cd grijsaards vet moord om hun geloof
tellen Diet in de oogen van Dendergalm.
Hebben zij niet een oaschul ligo ver
oordeeld? zijn hoofd gevraagd, uitbazuint!
dat bij plichtig was en voorbeeldig moest
gestrafo worden Eu toen de onschuld
*in broeder Flamidien bewezen was,beeft
hij gezw gen eu zijne lezers ouder een
on waren in Iruk gel tteu.
Dat is zyne rechtveerdigheid.
Willen de Dendergalmers de rechten
van den catholieken huisvader niet m< t
de voeten treden Willen zy hem niet
dwingen zijn kind naar eeuo goddelooze
school to zenden
Willen zij de l loostergoederen door
den Staat niet zien inpalmen
Dat is de rechtveerdigheid der Dender
galmers
Zij is loutere huichelarij en de arm-
armtie'i e heeft li t ree t niet te spreken
over vrijheid, recht on rechtveerdigheid.
Zijne waarheid is de leugen. Zijne vry-
heid, hatelijke dwingelandij.
wrocht dat degenen, welke de krijgs
roem en de pluimbossen gek maken, be
wonderen.
Uit het oogpunt der vrijheid, uit het
oogpuut er welvaart, uit het oogpunt van
het genoeglijke en den goeden koop des
levens v. kt ons land den nijd op van al
onze geburen.
Wio dan ondervindt do noodzakelijkheid
om vau stelsel te veranderen Patriole
H' t laatste spotprent van Car an d'Acbe
stelt keizm Wilh-lm voor g dielm i, go-
harnast, gespoord en de schouders met
den k< iz' rlijken m intel bedekt. T r gele
genheid van het iweehonderdjatig gedenk
feest vau 't koningrijk Pruisei staat hij
op eene verbevei h< i-i en tooi t aan de
vergadering zijner getrouwe oDderd&nen
eeuen sabel en renen prieg<Jstok, dien
zijus voorgaanders Fnderik, genaamd
den Grootc, zeggende Ziehier de bewer
kers onzer grootheid.... onzer voorzaten
Dezo volzin, alzoo opgeluisterd, wel
sprekender iu zijne bondigheid dan vele
redevoeringen, reeft oi s onmiddelijk de
to< spraak heriui erd, op 't oogenblik dat
te Parijs het spotprent werd uitgegeveu,
te Brussel gehouden door ecu independen
t« n volksvertegenwoordiger, (ore-voor
zitter gekozen d'-r gewezen Belgische on
dorofficieren. Volgens een militaristisch
dagblad, hooft dio oud wetgovei het
grootscb gewrocht vau Duitschland's
kiijgsiuriciitiug aangetoond, eu heeft
niet geaarzeld dezes grootheid, op elk
gebied, aan den peisoonlijkcu diensten
zyn onderwijs toe te schrijven.
De priegelstok en, de sabel Zi> daar
wol het dioombceld onzer militaristen.
God dank onzo vorderingen in alle
vakken laten ons i iets te benijden aan
Duiischland. Naar evenredigheid ouzer
bevolking, overtreffen wij, aaugaa ide don
buitenlandscben haudel, zelfs Ei geland,
en 't is niet bij ons dat men eene beweging
bestatigt van aanzienlijke landverhuizing,
juist veroorzaakt door het grootscb ge-
van Dendergalm
zijn rare vogels.
Zij hebben iu verschillige aitikelsde
vorming van Italië besproken en telkens
gevonden dat de Paus met rechte van zija
erf wierd beroofd, dat Italië gelyk ha I
zijoe Staten aaD te slaan.
W. Ik was het recht van Italië
Het recht van den sterkste, van het
brutalgeweld Maar dan moet hij ook
Engeland in zijn barbaarsch wetk iu
Tr ansvaal toejuichen. Eu dat wil hij niet.
De wil van het volk Maar hij neemt
met ons aan d .t de wil van het volk I
de tn i itstaf niet is van het recht, van de
rechtveerdigh' id.
Wat dat. Zal hij durven zeggen dat
dit woèral een van die geheimeu is die
niet kunnen ontsluierd worden?
Wat meer is in zijn art. vau 13 Jau. 11.
slaat hy gat scb zij stelsel den bodem in.
Hij zegt - Wij keuren alle geweld af. -
Wij gaan die woordeu inlijsten.
Maar Dendergalm, de iupalming van
Italië is gedaan met moord eu geweld 1
Gij keurt ze dus af En uwe artikels
Waarom hebt gy dan tegen den Paus ge
tierd en gedonderd Gij protesteert 'lus
tegen die inpalmiug Èu als de Paus het
doet wordt gij razend I
Wat is dat te zeggen
Wy resumeeren Gij keurt alle geweld
af, maar ge keu-l Italië goed die geteeld
pleegt Hoe rijmt men dat te saam
Waarlijk, waarlijk, als zij DietgaWh
gpk zijn in Dendergalm begrypen wy
niets meer van.
stemde terstond toe, met het inzicht den
boschwachter te verwittigen en Rushbrook
alzoo te kunuen vangen.
Zij sprakeu af elkander tegen twee aren in
den morgen te ontmoeten.
Rushbrook was nu zeker dat de marskramer
tegen middernacht de herberg zou verlaten
om den bosch wachter te gaan roepen Ilij
bleef das tot middernacht thuis, laadde toen
zyn geweer en ging uit zonder Jos of den
hond raeê te nemen. Zoodra zijne vrouw dit
bem rkte was zij ovei tuigd dat hij niet ging
om le stroopen. maar iets kwaads in zin had.
Zy bespiedde hem, toen hij het huisje ver
liet, en zag dat hij den weg naar de herberg
volgde.
Daar zij vreesde, dat er iets tusschen haren
man en Byres zou voorvallen, maakte zij
Jos inderhaast wakker en zegde hem dat hij
zijnen vader moest volgen en bewaken en
alles doen wat hij kon om ongelukken te ver
mijden. Zij was zoo haastig en zenuwachtig
dat Jop niet begreep wat hij doen moest
alleen verstond hij d it hij zijn vader iqpest
nagaan en zien wat er gebeuren zou.
In een oogenblik was hij op. en met zijnen
zak op de schou Iers verliet hy, door Mum
gevolgd, het huis en sloop zacht langs den
weg iu de richtiug der herberg. De nncht
was donker, want de maan kwam niet op
Onder al do benijders dio de gfoote
schilder Peter P uwel Ruitens bid, was
er geen vinniger, dau de Hollandscbe
schild' i Rowbouts. Deze had uitgestrooid,
dat Rubens niets in staat was zelf dieren
en landschappen te schilderen, en dat do
stukkeu mei dieren eu landschappen wel
ke onder zijnen naam doorgingen, het
werk w.u> n van de schilders. Soyders,
Udeu en Wildens, die door hem betaald
werden.
voor half drie, en het was bitter kond maar
Jos was gewoon aan koude en duisternis, en
hoewel hy zelf onzichtbaar bleef, was er geen
voorwerp dat »an zyn scherpen blik kon ont
snappen.
Dicht bij de herberg verschool hy zich
tegen eene haag.
Mum wilde verder gaan, doch Jos begreep
dat zijn vader ergens in 'e nabijheid op den
loer moest liggen h(j stilde den hond met de
hand on ging geduldig zitten w achten.
Na eenige minuten zag Jos eene schaduw
d herberg verlaten en haastig dwars over
het veld uaar het bosch etappen.
Hij was nog niet halfweg, toen hij gevolgd
werd door eene andere schaduw, in welke Jos
zijnen vader erkende. Jos wachtte eenige
oogenblikken en ging uan met Mum den
zelfden weg op.
Gedurende anderhalve mijl bleven allen op
denz-dfdon afstand van eikand ir, tot zy bij
een dicht kreupelbosch kwamen.
Rushbrook begon du veal vlugger te stap
pen en Jos natuurlijk ook, zoodat zij elka.i-
der hoe langer hoe dichter naderden.
Byres, want leze was het, wandelde rustig
voort, zonder te vermoeden dat hy van uaby
gevolg werd. Rushbrook was nu op geen
vijfti n meters afsta id van den marskramer
en Jos, die nog dichter by zijn vader was,
Om zijne benijders te bewijzen, dat hy
bet voorstellen van tafereelen met dieren
volkomen meester was, kocht Rubens
van den eigenaar eeDer menagerie eenen
leeuw, die hij in eene kooi in 't park ach
ter zijn huis liet brengen, en stelde zijnen
ezel voor de kooi op. Iedereen mocht nu,
terwijls Rubens aan zijne beroemde schil
derij Daniël in don leeuwenkuil,
bezig was, het park bezoeken, om zich
met eigen oogen te overtuigen hoe de
meostr-r het afbeeldsel van den gevangen
konÏDg der woestijn in de kooi op het
doek toovordo.
Zoo werd Rombouts' verdachtmaking
glansrijk weerlegdmaar aan bet ont
staan van dat schilderstuk, dat later door
den hertog vhd Hamilton gekocht werd,
knoopt zich een treurig voorval vast.
To'-n de schilderij hare voltooiing na
derde, zag Rubens eeDS toevallig den
leeuw geeuwen. Dit oogenblik, dat den
leeuw met opengesperde kaken vertoon
de, wenschte de meester op het doek vast
te houden maar tot zijn spijt wilde het
dier den volgenden dag niet meer geeuwen.
Nu kwam de oppasser van den leeuw,
Vander Sletten genaamd, op don inval
het dier te doen geeuwen, door het onder
de kin te kittelen. Tot groot genoegen
vau Rubens gelukte dit den oppasser vol
komen.
Toeu by echter na cenigen tijd het nog
eens beproefde en Rubens voor zijn doek
za', sproDg de leeuw eensklaps, iu eenen
plotselingen aanval van woede, op Van
der Sletten, en eer de ontstelde schilder
er hulp bij kon roepen, was de ougeluk-
kige gedood en verscheurd.
De nieuwe gouverneur van West-
Vlaandeieu is nog niet benoemd, maar
men denkt dat het graaf Visart de Bo
carmé of graat Hipp. d'Ursel zal ziju.
Voor Luxemburg is de naam van graaf
de Brie uitgesproken, maar dat is na
tuurlijk voorbarig.
\riidag namiddag had in het Landbou
wershuis, Koornlei, te Gent, onder het
vooizifterschap der heeren de Kserchove
d'Ousselebem, senator en baron Giëtan
della Faille d'Hnysso, de jaarlyksbe
algemeent vergadering plaats van den
Bond der Veekweeksyndicaten.
De landbouwers treden meer en meer
de syndicaten bij het getal der syndica
ten groeit voortdurend aan en dat der
ingeschreven dieren is ook merkelijk ver
meerderd. Deze feiten zyn een duidelyk
hoorde dat dezo den haan van zyn geweer
overhaalde.
- Vader, fluisterde Jos, om Gods wil, doe
het niet
Wie is daar riep Byrea en keerde
zich om.
Het eenig antwoord was een geweersohot,
a de marskramer viel voorover in het kreu
pelhout.
- O vader vader wat hebt gy gedaan
riep Joa, nader komende.
Gij hier, Jos zegde Rushbrook. Wat
doet gij hier
Moeder heeft mij gezonden, antwoordde
de jongen.
- Zeker om tegen mij te getnigeu, sprak
zijn vader toornig.
O neen, om u tegen te houden. Helaas,
vader, wat hebt gij gedaan
Wat ik nu wel zou willen niet gedaan
te hebben, hernam hy somber. Maar het is
gebeurd, en...
Eu wat, vader
Ik beu een moordenaar, denk ik. Hy
wilde my verraden Jos, my doen verbannen
en het overige van myn leven als een galei
slaaf doen werken, alleen omdat ik nu eu dan
een paar fezanten schoot. Kum, laat ons naar
huis gaan.
Doch Rushbrook verzette geen voet, of-
bewijs, dat de landbouwers langs om beter
hunne belangen beginnen te begrypen.
Deze getalsvermeerdering is bijzonder
lijk aan te stippen in het zuiden der pro-
viocie. In het noordelyk deel van Oost-
Vlaanderen worden miader dieren ter
keuriDg aaogebodeu, maar deze zijn door
gaans van Betere hoedanigheid en het
per cent der gekeurde koeiën en stieren
is veel hooger.
Eene vroeger genomen beslissiug, waar
bij geene dieren van 2* klas meer zullen
ingeschreven worden, zal, dus besluit do
vergadering, gehandhaafd worden.
Door M. den baron della Faille wordt
aan de aanwezige leden mcêgedeeld, dat
de Staat verleden jaar aan den Bond
30,000 fr. hulpgeld heeft uitbetaald.
De eerw. heer Van der Schueren, se
cretaris, verzoekt dat in elk syndicaat
zorgvuldig boek zoude gehouden worden.
Ook is liet noodig, zegt hij, dat er regel
matig verklaring worde gedaan van de
geboorte. Het doal der ve.ekweeksyndica-
ten beoogt de verbetering van het run
derras. Wil men dat doel bereiken, dan
moeten dc hoogervermelde raadgevingen
in acht worden genomen.
De eerw. heer Van der Schueren stelt
vervolgens voor de dieren te merken met
het Zwitsersch merk Deriaewelk merk
bestaat uit eenen oorring van aluminium.
Het merken der dieren is eene noodza
kelijkheid, wil men de gekeurde dieren
herkennen en alle bedrog vermijden.
M. Van der Linden, lid der Bestendige
Deputatie, verklaart vervolgens dat het
nieuw reglement betrekkelyk de verbete
ring van het runderras, zoo zal gemaakt
zijn dat dieren toebehoorende aan leden
van Syndicaten en aan niet gesycdiceer-
den tot de premie zullen toegelaten zyo.
Nochtans zal aan de eerste eene bypremie
geschonken worden.
Na nog eenige wederzydsche bespre
kingen word de vergadering gesloten ver
klaard, 't Was 4 uren.
Wat de Koningin van Engeland
heeft gewonnen. Voor hare dien
sten aan het Eugelsche volk, heeft de
Koningiu iu het geheel ongeveer 800
millioen fr. ontvangen. Hare burger
lijke lyst bedroeg bijna 10 millioen fr.
Daarby heeft zij nog tweemaal in haar
leven een Meèvalleke gehad zekere
Neild, die in 1852 stierf, vermaakte haar
zyn vermogen van 6 millioen fr. Nadat
Victoria had doen onderzoeken of Neild
geene familie had, aanvaardde zy de
erfenis. Later kwam nog de nalatenschap
van zekeren Heywood, ter waarde van
250,000.fr. aan de Koningin, omdat hy
zonder erfgenamen was gestorven en zyn
grondbezit binnen het hertogdom Lan
caster lag.
sehoon hij z«lf dit voorstel deed. Hij leunde
op zyn geweer, met het oog gevestigd op de
plaats, waar de marskramer gevallen was.
Joe stond naast hem en de eerste tien
minuten sprak geen van beiden een woord.
Eindelyk zegde Rushbrook
Jos, jongen, indertyd heb ik er velen
gedood en er zelfs niet aan gedacht ik sliep
den volgenden nacht zoo gerust als ooit.
Maar zie, toen was ik soldaat ea het was myn
j ambacht, eu de mau, dieu ik had neergeveld,
- kon ik zonder verdiiet of schaamte bezien
maar dezen mau kan ik niet zien, Jos. Hy
was myn vyand, maar ik heb hem vermoord
ik voel het nu. Ga naar hem toe, myn
jongen gy hoeft niet bang voor hem te
wezen en zie of hy dood is.
Ofschoon Jos, over het algemeen gespro
ken, niet wist wat vrees was, gevoelde liy nu
toch een hevigen angst, zijn handen waren
dikwijls geverfd geweest met het bloed van
een konyn of een vogel, maar nooit had hy
een lyk gezien. Hij sloop langzaam en bevend
door de duisternis naar het dichte kreupel
hout, waar de vermoorde lag.
Mum volgde hem met den staart tusschea
"de beeueu, en toen zij bij het lijk kwamen,
begon hy zoo naargeestig te huilen, dat Joa
verschrikt achteruit sprong.
(Wordt voortgezet;.
