iis «ooMimiis,
Donderdag M Februari 1901 5 centiemen per nummer 55s(e Jaar 5316
m
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
iel wind maar
weinig te malen!
WEN
van
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
(Iel socialism
en de vrijheid.
Naapersvan i'Cheznous.»
HET GOEDE.
t blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
ïekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
iden; fr. 4-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
[gt met 34 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont-
en zijn ten laste van den schuldenaar
inschrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, IN. 34,
i alle Postkantoren des Lands
Cuiqii<* Mintm.
Per drukregel. Gewone 45 centiemen Reklamen fr 4,00 Vonnisse op
3* bladzijde 50 centiemen Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. - Niet opgenomen handschriften worden met teruggestuurd.
tteeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiteriijk tegen den
-ïijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureel©
van dit blad
Aalst, 13 Februari 1901.
Dahy of'non andere Flip schrijft io
lergalm van 27 Januari nog een arti-
e o»er het mirakel van Josuë.
j loochent kortweg het gebeurde
kan geen enkel bewijs geveu.
jeeft ons een schoon gedacht van dat
jverken.
«rloopcn wij eens dat artikel.
iVe zeggen, dat is nooit gebeurd, zeg-
vij, (wij citeeren letterlijk). Zeggen
osuë de zon deed stilstaan hoe
dit ook begrijpe is onwaarheid
Hen.
aar zyn uwe bewijzen, schrander
Iets kortweg loochenen is geen be
geven, dat kan het eerste kind het
Dat Arrago er aan geloofde, Jean
tienne en Denderbode is ook geen
js. -
lorzichtig, jongen Arrago is een ge
le die ua-tin heefi en die zich geen
•D in zakken laat verkoopen. Jeau
fienne evenmin, zie maar eens eene
>r artik len in de en siine en alge
oe erkende R- vue La revue des
Hons scientifiques.
'oorden van zulke mannen hebben
'gewicht.
Dahy of de andere Flip gaat voort
Het staat in den Bijbel. Dat is wel
9 luwste bewys van al.
io, zoo jongen. Waarom weerlegt gij
Bijbel niet Zoudt gij wel ooit eeu
el gezien hebben, zeggen wij niet,
waar, gelezen.
\j eindigt
Gelooven aan zulk mirakel doen toe
omdat hel tiooit gebeurd is.
oe weet Dendergalm dat dit nooit ge
rei is Op welke bewe- greden steunt
rich om dit vooruit te zetten
•ie bewijzen moet hij ons leveren,
let loochenen van dit mirakel is een
jlg uit het princiep van Dendergalm
'e mirakels zijn onmogelijk, want an-
tzou de natuur niet bestaan.
lat heeft de armtierige geschreven den
Juli 1899. Daarup hehbeu wij hem als
'goddelooze trawant uitgeroepen zoo-
I te hatelijker dat by zich zorgvuldig
ter een masker wil verbergen.
?ij hebben die woorden meer dan eens
DE ZOON
naar het Engelsch.
besproken omdat bij ons zeggen dorst «lat
we, logeu laf logeu,toen we scbreveu dat
hij eeu goddelooze en godloochenaar
was.
Nooit heeft hij ons geantwoord op die
aanhaling.
God is almachtig, dns is het mirakel
irogelijk. Zeggen dat een mirakel onmo
gelijk is, is dus bedektelijk voor het volk,
het bestaau vau God loochenen. Voor onl
wikkelde menscen is dat klaar. Zoo wij
daarop terug komeu heeft dit zijn reden.
Er ziju nog eenige eenvoudige men-
schen aan wien men heeft kunnen wijs
maken dat onze geuzen vau Aalst Diet
goddeloos waren «Jat zij vrijzinuig wa
ren, ieder gaarne vrij lieten en zij zich ia
geenen doclo met de go Isdienstkwestiëu
in lieten.
Dat is volkomen valsch.
D Dmdergalmers zijn vrijdenkers die
den Godsdienst bevechten lijk hunne par-
tijgenooten van Brussel en elders het
iloeu. Alhoewel min uitdrukkelijk, zijn
zij toch niet min hevig dan de geostilnj-
vers der groote steden die openlijk hun
goddeloosheid ten toon spreiden.
De brave menschon moeten dus oppas
sen en hun aan verleidelijk lokaas niet
laten beet nemen. De pro< f op"de som is
er de Dendergalmers zijn de gezworeu
vijanden van onzen Godsdienst. Zij zijn
go.ddeloos.
De Peuple, moniteur der socialisten,
juicht woedeud alles toe wat iu Frankrijk
tegen de kloosters gezegd en geschreeuwd
wordt.
De vrijheid voor de vereeoigiugen, uit-
geDomcu de geestelijke vereenigingen.
De ordesgeloften zijn stiij iig met den
Dieuwen geest. Do catholieke Kerk is
algemeen, dus iuternationaal bij middel
der kloosterorden vormt zij eene interna
tionale macht, dus moet men die macht
te niet doen.
In den naam der vrijheid, der weten
schap en der rede stelt de Peuple het
suci .lisia tegenover de Kerk. De interna
tionale, 't is te zeggen, hot bondgenoot
schap van al de socialistische vereeoigiu
gen, zal vrij zyn.
De geestelijke vereenigingen ziju schuil
plaatsen voor de lichamelijke en zedelijke
ellende wij kennen dat niet, zegt de
Peuple.
- Men moet haar de liefdadigheid en
het onderwijs ontnemen, schreeuwen de
Peuple en Viviani eu Jauiès.
54* vervolg.
Joodra Jot het geweer had weggeworpen,
•wijze dat men het gemakkelijk kon vin-
1, snelde hij den gi ooten weg op en vluchte
i snel hij maar kon, zoodat hij voor den
jeraad reeds tien mijlen van zijn geboorte-
rp verwijderd wa».
Toen de dag aanbrak verliet hij den groo-
l weg en liep dwars door de velden het
•s enkel na vijftien mijlen afgelegd te heb-
n dat hg uitgeput ging zitten om wat te
komen.
Van hst oogenhlik dat hij het onderlijk
lis verlaten had, hem slechts eene enkele
dacht# bezield aan alle vervolging te
itauappen en door zijnn afwozigheid alle
irdenking van zijnen vader af te weren.
Doch na hij dit doel bereikt had en zijne
rerBpanniug begon te bedaren, kwamen hem
idere gedachten voor den geest.
Hij overwoog alles wat er in de laatste uren
as voorgevallen, hij dacht aan den ver-
ioord# eu hg bezag zyue hand om te sieu of
zij wel goed was afgewasscheu dan dacht hij
in wolken tceetand hij zijne moeder verlaten
had, en deze heriunericg deed hem bitter
weenen hij begon na ook aan zich zeiven te
denken een jongen van 12 jaar alleen op
de wereld Waarvan zou hij leven, wat
moest hij beginnen
Dit herinnerde hem dat zijne moeder hem
al haar geld had gegeven hij haalde het uit
zijnen zak om te zien hoeveel hg bezat.
Hij had een pond sterling en zestien shil-
lingen voor hem eene groote som, en hot
was alles in zilvergeld. Hij was nu geheel
bedaard en begon te overleggen wat hem te
doen stond waarheen zou hy gaau naar
Londen.
Hij wist dat het een heel eind was, maar
hoe verder van huis hoe beter. Bovendien
had bij gehoord lat iedereen iu Londen werk
kou vinden.
Job besloot dun er heen te gaan hij wist
dat hij tot nu toe de goede richting gevolgd
had, eu nu hij eenmaal zijn besluit genomen
had, stond hij op en vervolgde zijnen weg.
De knaap begreep zeer goed, dat hij de
twee eerste dagen zooveel mogelyk niet mocht
gezien worden, dooh hoe aan voedsel komen,
waaraan hij reeds behoefte begon te gevoelen;
en wat zou hij antwoorden als men hem over
zgne afkomst ondervroeg.
Onder deze gedachten zette hij zynen weg
voort tot hij aau eenen stroom kwam die te
diep en te snel was om te doorwaden. Hij
Dus, verbod uit Daam der vrijheid
aan de catbolieken van te onleiwij>.«>n
en liefdewerken te doen. De zelfopoffe
ringen vernietigt men, men verbiedt hun
alle toewijding. De giften neemt men in
beslag. Verbanning, in beslagnemiug,
alles uit naam der vrijheid.
De vrijheid, maar slechts voor bet so
cialism. De*Wetenschap, 't is hij, bij al
leen. De rede, dat is uilsluitend de sueia-
lisiische firma.
Al de ou Ie dwingelandijen, van Nero
tot a.m 't Schrikbewind, dat is het socia
listisch programma.
Kan men niet terecht zeggen, dat, zoo
die partij meester werd, nooit zedeloozer,
dommer en kwaadaardiger tirannie op de
wereld zou gediukt hebben.
Om de catbolieken ie beklemmen, of
deu cbiisteneu geest, uit te dooveu, vei-
biudt de socialistisch'- partij zich om het
even met welken vijand der vrijheid en
zij vindt hem nog te vreesachtig
Zijnen tegenstauder vastbinden, hem in
't diepste van eouen kei Ier neerleggen, in
de onmogi lijkhei I vau zich te bewegen,
te spreken, te handelen, verstaat
het socialism den mjeu kamp der per- I
soonlijke gedachten en toegenegenheden.
Het maakt dat bekend
Het is volstrekt niet ten opzichte van
het liberalism, vijandig aan het algemeen
bezit, noch ten opzichte van de geld
macht, over al de middelen van het ge-
mecne recht in sake van inrichting, ver-
eeuiging en voortplanting be-cbikkt-nde,
fiat de Peuple en de Franscbe socialisten
willen dat de Staat zich op die wijze ge
draagt, neen, 't is tegen de catholieke
Ke> k alleen 1
Nooit vertoonde zich de haat eener
leeiiDg met dusdanige schaamteloosheid,
't Is de waauziu vau eeueu Heliogahale,
maar 't is ook de bekentenis eener vol
strekte oumacht om te streden met de
eerlijke wapens der vrijheid, der weten
schap, der rede, der liefdadigheid, der
rechtveerdigheid.
Die socialisten maken van hun socie-
iism een rood monster, deu vijand
van alle rr chtsctiapcue harten, van alle
edele zielen, van alle onafhankelijke
geesten.
Genade. Minister Van den H'-uvel
heefi nu de kwestie der amnestie ain
politieke veroordeelden en anderen in
handen.
Men verwacht binnen kort voorwaar
delijke kwijtscheldingen en merkelijke
strafverminderingen
verplicht naar den grooten weg terug te
keeren en over dn brug te gaan.
Hij zag om zich heen alvorens hij over
eenen muur klom, die den weg afsloot en,
niemand ziendo, sprong hg op het voetpad en
liep naar de brug, waar hij plotseling eene
onde vrouw zag met een# mand vol witte
brooden.
Geheel ontsteld, en niet wetende wat zeg-
geu, vroeg hij of soms een wagen vooiby was
gereden.
Ja, jongen lief, maar hy is wel eene
mijl vooruit, zegde de vrouw, eu gij zult hard
moeten loop--n om hem in te halen.
Ik heb vandaag nog niets geëten eu ik
heb grooten honger wilt gij mij een broodje
verkoopen
Wel zeker, jongen, daar bak ik ze im
mers voor. Drie voor eenen penny, goed en
goedkoop.
Jos gevoelde in zijne zakken tot hij zes
pennys gevonden had hij gaf ze aan de oude
vrnuw met het vcrioek er hem broodjes voor
te geven, eu zoodra hij deze ontvangen had,
stapte hij zoo snel voort alB hij m lar kon
Zoodra hg uit haar gezicht was, liep hij
weêr het veld in en at bijna de helft van zg
nen voorraad op. Hij zette toen zijne reis
voort tot bij eene hooimijt, waar hij van vei-
mot inis moest gaan zitten, want hij had reeds
i eer dan twintig mijlen atgelegd.
Jos at liet overige van zijne broodjes op,
ging nevens d# hooimijt liggen, en viel on-
't Zou waailijk te verwonderen geweest
zijn, bad de»dweepers- en vervolgerspoli-
tiek, die thans in Frankrijk woe It. van
wege bet geuzenvolkje onzes lands geene
poging uitgelokt, om het voorbeeld der
viijmetselaarsregeering van chez nous
na te apen.
De Belgische mortelbroeders hebben
er voor gezorgd dat zulke onwaarschijn
lijke bezadiglieid door de liberale partij
niet werd in acht genomen.
Immers, volgens Le Patriote meldt,
werden door de leden der vrijmetselaars
loge Les Amis Philantropes van Brussel,
voor eenige dagen uitgenoodigd tot het in
richten eener beweging, die voor doel heb-
beD zou, onder voorwendsel de doode
hand te bestrijden, eenen veldtocht op
touw tc zetten tegen de vrijheid van ver-
eeuiging, in andere woordeD, om de
afschaffing der kloostergemeenten en de
iupalmiug hunner goederen na te jagen.
Dat is weer een bewijs hoe verdraag
zaam, hoe vrijhfidslievend men in die
geuzenpartij is. Inderdaad, om hun doel
te bercikeD, is het noodig dat de vrijmet
selaarskliek er in gclukke de kloosterlin
gen, enkel en alleen omdat zij een gees
telijk kleed dragen, buiten 't gemeen
recht te sluiten.
Volgens de huidige maatschappelijke
inrichting zijn immers, wij zegden het
reeds, alle geestelijke genootschappen,
buiten enkele congregatiën, die herberg
zaamheid plegen, aan het gemeen recht
ordei woi pen. Hun eigendomsrecht is dus
hetzelfde recht van bezitten, dat aan
eiken Belgischen burger verzekerd is.
Is bet dan niet hatelijk, onrechtveerdig
en onverdraagzaam handelen, den kloos
terling, die voor de wet een burger is
gelijk elk andere, van zijn recht te be-
rooven, omdat het hem belieft eene
levenswijze aan te nemen en een kleed te
dragen, die bet voorrecht Di»t hebben
aan do vrijmetselaarskliek te behagen
Eene bijzonderheid, die nogal ken
schetsend is, is deze
Het schijnt dat de veldtocht, waarop
wij doelen, eerst aaDgeredikt werd door
Br#% Oswald de Kerchove, oud gouver
neur van Bergen, een papenvreter van
le klas, en waardige opvolger in deu
Senaat van J. Bara, onzaliger gedachte
nis. Welnu, die Bi„% Oswald is het hoofd
der scbatujke familiëa de Kerchove-
Lippens, die onmetelijke goederen bezit
ten iu Vlaanderen, België, Zeeland,
Congo en den vreemde, welke in weerde
verre de eigeudommen overtreffen, door
al de Belgische kloosterlingen te zamen
bezeten.
middelijk van vermoeinis in eenen diepen
slaap.
In zijne haast om weg te komen en by al
de gedachten welke zijnen geest bezig hiel
den, had Jos niet op het weder geletanders
zou hij waarschijnlijk wel eene betere schuil
plaats gekozen hebben. Hij had er nog geen
uur gelegen, of de wind loeide door de lncht
en het begon bevig te sneeuwen desniette
min sliep Jos vast door en hg zon waarschijn
lijk nooit meer ontwaakt zijn, zoo er geen
schaapherder met zijnen hond tegen den
avond langs de hooimijt ware gekomen. Hij
was reeds geheel door sneeuw bedekt en het
w as zijn geluk dat de hond hem rook en de
sneeuw begon weg te krabben, anders had de
herder heni nooit gevonden. Met veel moeite
gelukte hrt d.-zen hein eenigzins op te wek
ken, en half slepend, half dragend geleidde
hij hem «ver het veld naar esnen hoefsmid,
het naastbij gelegen huis.
Hij werd bij de smidse gebracht en lang
zamerhand kwam hij door de warmte weder
tot zich. Op alle vragen wie hij was en van
waar hij kwam, antwoordde hij net zoo als
hij te voren overlegd had.
Hg zegde dat vader en moeder hem een
goed eind wegs vooruit waren; hij moest naar
Londen, doch vermoeid van het loopen, was
hij by eene hooimijt in slaap gevallen als
hij niet doorging naar Londen, was hij bang
dat hy vader en moeder nooit meer vinden
zon.
Wat dunkt u daarvan Dat die venera-
bele B toupet heefi, niet zoo?
En vooruitzicht dan Oh, geen het
minste. Of beeldt bij zich misschien in,
dat de roode vrienden en andere eigen-
lomsbelagers, met wier medewerking
hij zijn doel bereiken wil, wanneer zij de
bezittingen der geestelijke genootschap
pen zullen ingepalmd hebbeD, ook geene
goesting hebben en geen voorwendsel
zullen vinden, om zijne goederen en die
vau andere cipitalisten van zijn allooi in
beslag te nemen
't Zou zoker al te onnoozel wezen
De grondslag van de zedeleer der geu
zen is bevat in de volgende woorden
Doe het goede uit liefde tot het goede.
W ij hebben i eeds ons gedacht daarover
gezegd. Als strikt genomen, is dat veel
te verheven voor onze menschelijke na
tuur.
Maanden reeds hebben wij Dendergalm
gt-praam 1 ons eens het goede te willen
b> palen, ons eens te willen zeggen wat
het goede is op lat ik weten zou, wanneer
ik voor eene bijzondere daad sta of zij tot
het goedt mag gerekend worden.
Mamden lang heeft, bij gezwegen en
nog is er geen woord uitte krijgen. Zou
dat nu misschien een mysterie zijn uit de
geuzenleorstelsels
Een geuzenmysterie II
Eu als de groote lichten, de schran
dere geesten van Dendergalm niet weten
wat het goede is, wat moeten dan de
arme sullen, het vulgus pecum er van
denken
En als zij nu eens Diet weten wat eigen
lijk de grondslag van buuDe zedeleer be-
oiedt, wat moet h ;t dan niet zijn voor de
bijzondere gevallen
Wij wettigen onze vraag.
Dendergalm diet bet goed uit liefde
voor het goede. Aangenomen.
Maar Dendergalm heeft geschreven
- Het mes van Guillotien heeft veel
ONGELUKHEDEN GEEFFEND.
Derv'ergalm heeft in die woorden de
moorderiji-u op de geestelijken en de ede
len goedgekeurd.
Het goede moet men doen, niet waar
Dus zou Dendergalm ook do geestelij
ken eu de edelen onthoofden mogeu vol
gens zijne zedeleer
Om Gods wil 1 Daarmee kunnen wy
niet in stemmen, 't Woord is aan Dender
galm.
De vrouw van den smid, die ook in de »me-
derij was, bracht een weinig warm bier, het
welk Jos verkwikte, en op hot zelfde oogen-
blik hield een wagen voor de smidse #til.
De voerman kwam binnen en sprak de
bruine moet een nieuw hoefijzer hebben,
vriend. Kunt gij mij spoedig helpen
In vijf minuten, antwoordde de imid.
Gaat gij naar Londen
Ja zeker.
Er is hier een arme jongen, die door
zijn vader en moeder op weg is achtergelaten.
Hij zal toch wel mogen meerijden.
Wel ja, waarom niet Ik zal er in de
andere wereld de vracht wel voor betaald
krijgen.
Dubbel en dik, als gij 't verdient, be
merkte de smid.
Nu, voor mijne paarden zal het niet
veel verschil maken, hernam de voerman,
Jo# beziende. Kom maar op, jongen, dan
kunt ge boven op het goed in het stroo gaan
liggen.
Kom eerst mii naar achter, kind, sprak
de smidsvronw, gij moet eerst eens goed eten.
Zorg gij maar voor het paard, Jan, ik zal
naar den jongen zien.
De goede vrouw zette Joa het overschot van
hun avondmaal voor, mat vleesch es groen
ten en onze knaap begon teratond goed te
te smullen.
(Wordt voortgezet).