iis «ooMimiis, Donderdag M Februari 1901 5 centiemen per nummer 55s(e Jaar 5316 m Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst iel wind maar weinig te malen! WEN van GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. (Iel socialism en de vrijheid. Naapersvan i'Cheznous.» HET GOEDE. t blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder ïekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes iden; fr. 4-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving [gt met 34 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont- en zijn ten laste van den schuldenaar inschrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, IN. 34, i alle Postkantoren des Lands Cuiqii<* Mintm. Per drukregel. Gewone 45 centiemen Reklamen fr 4,00 Vonnisse op 3* bladzijde 50 centiemen Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. - Niet opgenomen handschriften worden met teruggestuurd. tteeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiteriijk tegen den -ïijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureel© van dit blad Aalst, 13 Februari 1901. Dahy of'non andere Flip schrijft io lergalm van 27 Januari nog een arti- e o»er het mirakel van Josuë. j loochent kortweg het gebeurde kan geen enkel bewijs geveu. jeeft ons een schoon gedacht van dat jverken. «rloopcn wij eens dat artikel. iVe zeggen, dat is nooit gebeurd, zeg- vij, (wij citeeren letterlijk). Zeggen osuë de zon deed stilstaan hoe dit ook begrijpe is onwaarheid Hen. aar zyn uwe bewijzen, schrander Iets kortweg loochenen is geen be geven, dat kan het eerste kind het Dat Arrago er aan geloofde, Jean tienne en Denderbode is ook geen js. - lorzichtig, jongen Arrago is een ge le die ua-tin heefi en die zich geen •D in zakken laat verkoopen. Jeau fienne evenmin, zie maar eens eene >r artik len in de en siine en alge oe erkende R- vue La revue des Hons scientifiques. 'oorden van zulke mannen hebben 'gewicht. Dahy of de andere Flip gaat voort Het staat in den Bijbel. Dat is wel 9 luwste bewys van al. io, zoo jongen. Waarom weerlegt gij Bijbel niet Zoudt gij wel ooit eeu el gezien hebben, zeggen wij niet, waar, gelezen. \j eindigt Gelooven aan zulk mirakel doen toe omdat hel tiooit gebeurd is. oe weet Dendergalm dat dit nooit ge rei is Op welke bewe- greden steunt rich om dit vooruit te zetten •ie bewijzen moet hij ons leveren, let loochenen van dit mirakel is een jlg uit het princiep van Dendergalm 'e mirakels zijn onmogelijk, want an- tzou de natuur niet bestaan. lat heeft de armtierige geschreven den Juli 1899. Daarup hehbeu wij hem als 'goddelooze trawant uitgeroepen zoo- I te hatelijker dat by zich zorgvuldig ter een masker wil verbergen. ?ij hebben die woorden meer dan eens DE ZOON naar het Engelsch. besproken omdat bij ons zeggen dorst «lat we, logeu laf logeu,toen we scbreveu dat hij eeu goddelooze en godloochenaar was. Nooit heeft hij ons geantwoord op die aanhaling. God is almachtig, dns is het mirakel irogelijk. Zeggen dat een mirakel onmo gelijk is, is dus bedektelijk voor het volk, het bestaau vau God loochenen. Voor onl wikkelde menscen is dat klaar. Zoo wij daarop terug komeu heeft dit zijn reden. Er ziju nog eenige eenvoudige men- schen aan wien men heeft kunnen wijs maken dat onze geuzen vau Aalst Diet goddeloos waren «Jat zij vrijzinuig wa ren, ieder gaarne vrij lieten en zij zich ia geenen doclo met de go Isdienstkwestiëu in lieten. Dat is volkomen valsch. D Dmdergalmers zijn vrijdenkers die den Godsdienst bevechten lijk hunne par- tijgenooten van Brussel en elders het iloeu. Alhoewel min uitdrukkelijk, zijn zij toch niet min hevig dan de geostilnj- vers der groote steden die openlijk hun goddeloosheid ten toon spreiden. De brave menschon moeten dus oppas sen en hun aan verleidelijk lokaas niet laten beet nemen. De pro< f op"de som is er de Dendergalmers zijn de gezworeu vijanden van onzen Godsdienst. Zij zijn go.ddeloos. De Peuple, moniteur der socialisten, juicht woedeud alles toe wat iu Frankrijk tegen de kloosters gezegd en geschreeuwd wordt. De vrijheid voor de vereeoigiugen, uit- geDomcu de geestelijke vereenigingen. De ordesgeloften zijn stiij iig met den Dieuwen geest. Do catholieke Kerk is algemeen, dus iuternationaal bij middel der kloosterorden vormt zij eene interna tionale macht, dus moet men die macht te niet doen. In den naam der vrijheid, der weten schap en der rede stelt de Peuple het suci .lisia tegenover de Kerk. De interna tionale, 't is te zeggen, hot bondgenoot schap van al de socialistische vereeoigiu gen, zal vrij zyn. De geestelijke vereenigingen ziju schuil plaatsen voor de lichamelijke en zedelijke ellende wij kennen dat niet, zegt de Peuple. - Men moet haar de liefdadigheid en het onderwijs ontnemen, schreeuwen de Peuple en Viviani eu Jauiès. 54* vervolg. Joodra Jot het geweer had weggeworpen, •wijze dat men het gemakkelijk kon vin- 1, snelde hij den gi ooten weg op en vluchte i snel hij maar kon, zoodat hij voor den jeraad reeds tien mijlen van zijn geboorte- rp verwijderd wa». Toen de dag aanbrak verliet hij den groo- l weg en liep dwars door de velden het •s enkel na vijftien mijlen afgelegd te heb- n dat hg uitgeput ging zitten om wat te komen. Van hst oogenhlik dat hij het onderlijk lis verlaten had, hem slechts eene enkele dacht# bezield aan alle vervolging te itauappen en door zijnn afwozigheid alle irdenking van zijnen vader af te weren. Doch na hij dit doel bereikt had en zijne rerBpanniug begon te bedaren, kwamen hem idere gedachten voor den geest. Hij overwoog alles wat er in de laatste uren as voorgevallen, hij dacht aan den ver- ioord# eu hg bezag zyue hand om te sieu of zij wel goed was afgewasscheu dan dacht hij in wolken tceetand hij zijne moeder verlaten had, en deze heriunericg deed hem bitter weenen hij begon na ook aan zich zeiven te denken een jongen van 12 jaar alleen op de wereld Waarvan zou hij leven, wat moest hij beginnen Dit herinnerde hem dat zijne moeder hem al haar geld had gegeven hij haalde het uit zijnen zak om te zien hoeveel hg bezat. Hij had een pond sterling en zestien shil- lingen voor hem eene groote som, en hot was alles in zilvergeld. Hij was nu geheel bedaard en begon te overleggen wat hem te doen stond waarheen zou hy gaau naar Londen. Hij wist dat het een heel eind was, maar hoe verder van huis hoe beter. Bovendien had bij gehoord lat iedereen iu Londen werk kou vinden. Job besloot dun er heen te gaan hij wist dat hij tot nu toe de goede richting gevolgd had, eu nu hij eenmaal zijn besluit genomen had, stond hij op en vervolgde zijnen weg. De knaap begreep zeer goed, dat hij de twee eerste dagen zooveel mogelyk niet mocht gezien worden, dooh hoe aan voedsel komen, waaraan hij reeds behoefte begon te gevoelen; en wat zou hij antwoorden als men hem over zgne afkomst ondervroeg. Onder deze gedachten zette hij zynen weg voort tot hij aau eenen stroom kwam die te diep en te snel was om te doorwaden. Hij Dus, verbod uit Daam der vrijheid aan de catbolieken van te onleiwij>.«>n en liefdewerken te doen. De zelfopoffe ringen vernietigt men, men verbiedt hun alle toewijding. De giften neemt men in beslag. Verbanning, in beslagnemiug, alles uit naam der vrijheid. De vrijheid, maar slechts voor bet so cialism. De*Wetenschap, 't is hij, bij al leen. De rede, dat is uilsluitend de sueia- lisiische firma. Al de ou Ie dwingelandijen, van Nero tot a.m 't Schrikbewind, dat is het socia listisch programma. Kan men niet terecht zeggen, dat, zoo die partij meester werd, nooit zedeloozer, dommer en kwaadaardiger tirannie op de wereld zou gediukt hebben. Om de catbolieken ie beklemmen, of deu cbiisteneu geest, uit te dooveu, vei- biudt de socialistisch'- partij zich om het even met welken vijand der vrijheid en zij vindt hem nog te vreesachtig Zijnen tegenstauder vastbinden, hem in 't diepste van eouen kei Ier neerleggen, in de onmogi lijkhei I vau zich te bewegen, te spreken, te handelen, verstaat het socialism den mjeu kamp der per- I soonlijke gedachten en toegenegenheden. Het maakt dat bekend Het is volstrekt niet ten opzichte van het liberalism, vijandig aan het algemeen bezit, noch ten opzichte van de geld macht, over al de middelen van het ge- mecne recht in sake van inrichting, ver- eeuiging en voortplanting be-cbikkt-nde, fiat de Peuple en de Franscbe socialisten willen dat de Staat zich op die wijze ge draagt, neen, 't is tegen de catholieke Ke> k alleen 1 Nooit vertoonde zich de haat eener leeiiDg met dusdanige schaamteloosheid, 't Is de waauziu vau eeueu Heliogahale, maar 't is ook de bekentenis eener vol strekte oumacht om te streden met de eerlijke wapens der vrijheid, der weten schap, der rede, der liefdadigheid, der rechtveerdigheid. Die socialisten maken van hun socie- iism een rood monster, deu vijand van alle rr chtsctiapcue harten, van alle edele zielen, van alle onafhankelijke geesten. Genade. Minister Van den H'-uvel heefi nu de kwestie der amnestie ain politieke veroordeelden en anderen in handen. Men verwacht binnen kort voorwaar delijke kwijtscheldingen en merkelijke strafverminderingen verplicht naar den grooten weg terug te keeren en over dn brug te gaan. Hij zag om zich heen alvorens hij over eenen muur klom, die den weg afsloot en, niemand ziendo, sprong hg op het voetpad en liep naar de brug, waar hij plotseling eene onde vrouw zag met een# mand vol witte brooden. Geheel ontsteld, en niet wetende wat zeg- geu, vroeg hij of soms een wagen vooiby was gereden. Ja, jongen lief, maar hy is wel eene mijl vooruit, zegde de vrouw, eu gij zult hard moeten loop--n om hem in te halen. Ik heb vandaag nog niets geëten eu ik heb grooten honger wilt gij mij een broodje verkoopen Wel zeker, jongen, daar bak ik ze im mers voor. Drie voor eenen penny, goed en goedkoop. Jos gevoelde in zijne zakken tot hij zes pennys gevonden had hij gaf ze aan de oude vrnuw met het vcrioek er hem broodjes voor te geven, eu zoodra hij deze ontvangen had, stapte hij zoo snel voort alB hij m lar kon Zoodra hg uit haar gezicht was, liep hij weêr het veld in en at bijna de helft van zg nen voorraad op. Hij zette toen zijne reis voort tot bij eene hooimijt, waar hij van vei- mot inis moest gaan zitten, want hij had reeds i eer dan twintig mijlen atgelegd. Jos at liet overige van zijne broodjes op, ging nevens d# hooimijt liggen, en viel on- 't Zou waailijk te verwonderen geweest zijn, bad de»dweepers- en vervolgerspoli- tiek, die thans in Frankrijk woe It. van wege bet geuzenvolkje onzes lands geene poging uitgelokt, om het voorbeeld der viijmetselaarsregeering van chez nous na te apen. De Belgische mortelbroeders hebben er voor gezorgd dat zulke onwaarschijn lijke bezadiglieid door de liberale partij niet werd in acht genomen. Immers, volgens Le Patriote meldt, werden door de leden der vrijmetselaars loge Les Amis Philantropes van Brussel, voor eenige dagen uitgenoodigd tot het in richten eener beweging, die voor doel heb- beD zou, onder voorwendsel de doode hand te bestrijden, eenen veldtocht op touw tc zetten tegen de vrijheid van ver- eeuiging, in andere woordeD, om de afschaffing der kloostergemeenten en de iupalmiug hunner goederen na te jagen. Dat is weer een bewijs hoe verdraag zaam, hoe vrijhfidslievend men in die geuzenpartij is. Inderdaad, om hun doel te bercikeD, is het noodig dat de vrijmet selaarskliek er in gclukke de kloosterlin gen, enkel en alleen omdat zij een gees telijk kleed dragen, buiten 't gemeen recht te sluiten. Volgens de huidige maatschappelijke inrichting zijn immers, wij zegden het reeds, alle geestelijke genootschappen, buiten enkele congregatiën, die herberg zaamheid plegen, aan het gemeen recht ordei woi pen. Hun eigendomsrecht is dus hetzelfde recht van bezitten, dat aan eiken Belgischen burger verzekerd is. Is bet dan niet hatelijk, onrechtveerdig en onverdraagzaam handelen, den kloos terling, die voor de wet een burger is gelijk elk andere, van zijn recht te be- rooven, omdat het hem belieft eene levenswijze aan te nemen en een kleed te dragen, die bet voorrecht Di»t hebben aan do vrijmetselaarskliek te behagen Eene bijzonderheid, die nogal ken schetsend is, is deze Het schijnt dat de veldtocht, waarop wij doelen, eerst aaDgeredikt werd door Br#% Oswald de Kerchove, oud gouver neur van Bergen, een papenvreter van le klas, en waardige opvolger in deu Senaat van J. Bara, onzaliger gedachte nis. Welnu, die Bi„% Oswald is het hoofd der scbatujke familiëa de Kerchove- Lippens, die onmetelijke goederen bezit ten iu Vlaanderen, België, Zeeland, Congo en den vreemde, welke in weerde verre de eigeudommen overtreffen, door al de Belgische kloosterlingen te zamen bezeten. middelijk van vermoeinis in eenen diepen slaap. In zijne haast om weg te komen en by al de gedachten welke zijnen geest bezig hiel den, had Jos niet op het weder geletanders zou hij waarschijnlijk wel eene betere schuil plaats gekozen hebben. Hij had er nog geen uur gelegen, of de wind loeide door de lncht en het begon bevig te sneeuwen desniette min sliep Jos vast door en hg zon waarschijn lijk nooit meer ontwaakt zijn, zoo er geen schaapherder met zijnen hond tegen den avond langs de hooimijt ware gekomen. Hij was reeds geheel door sneeuw bedekt en het w as zijn geluk dat de hond hem rook en de sneeuw begon weg te krabben, anders had de herder heni nooit gevonden. Met veel moeite gelukte hrt d.-zen hein eenigzins op te wek ken, en half slepend, half dragend geleidde hij hem «ver het veld naar esnen hoefsmid, het naastbij gelegen huis. Hij werd bij de smidse gebracht en lang zamerhand kwam hij door de warmte weder tot zich. Op alle vragen wie hij was en van waar hij kwam, antwoordde hij net zoo als hij te voren overlegd had. Hg zegde dat vader en moeder hem een goed eind wegs vooruit waren; hij moest naar Londen, doch vermoeid van het loopen, was hij by eene hooimijt in slaap gevallen als hij niet doorging naar Londen, was hij bang dat hy vader en moeder nooit meer vinden zon. Wat dunkt u daarvan Dat die venera- bele B toupet heefi, niet zoo? En vooruitzicht dan Oh, geen het minste. Of beeldt bij zich misschien in, dat de roode vrienden en andere eigen- lomsbelagers, met wier medewerking hij zijn doel bereiken wil, wanneer zij de bezittingen der geestelijke genootschap pen zullen ingepalmd hebbeD, ook geene goesting hebben en geen voorwendsel zullen vinden, om zijne goederen en die vau andere cipitalisten van zijn allooi in beslag te nemen 't Zou zoker al te onnoozel wezen De grondslag van de zedeleer der geu zen is bevat in de volgende woorden Doe het goede uit liefde tot het goede. W ij hebben i eeds ons gedacht daarover gezegd. Als strikt genomen, is dat veel te verheven voor onze menschelijke na tuur. Maanden reeds hebben wij Dendergalm gt-praam 1 ons eens het goede te willen b> palen, ons eens te willen zeggen wat het goede is op lat ik weten zou, wanneer ik voor eene bijzondere daad sta of zij tot het goedt mag gerekend worden. Mamden lang heeft, bij gezwegen en nog is er geen woord uitte krijgen. Zou dat nu misschien een mysterie zijn uit de geuzenleorstelsels Een geuzenmysterie II Eu als de groote lichten, de schran dere geesten van Dendergalm niet weten wat het goede is, wat moeten dan de arme sullen, het vulgus pecum er van denken En als zij nu eens Diet weten wat eigen lijk de grondslag van buuDe zedeleer be- oiedt, wat moet h ;t dan niet zijn voor de bijzondere gevallen Wij wettigen onze vraag. Dendergalm diet bet goed uit liefde voor het goede. Aangenomen. Maar Dendergalm heeft geschreven - Het mes van Guillotien heeft veel ONGELUKHEDEN GEEFFEND. Derv'ergalm heeft in die woorden de moorderiji-u op de geestelijken en de ede len goedgekeurd. Het goede moet men doen, niet waar Dus zou Dendergalm ook do geestelij ken eu de edelen onthoofden mogeu vol gens zijne zedeleer Om Gods wil 1 Daarmee kunnen wy niet in stemmen, 't Woord is aan Dender galm. De vrouw van den smid, die ook in de »me- derij was, bracht een weinig warm bier, het welk Jos verkwikte, en op hot zelfde oogen- blik hield een wagen voor de smidse #til. De voerman kwam binnen en sprak de bruine moet een nieuw hoefijzer hebben, vriend. Kunt gij mij spoedig helpen In vijf minuten, antwoordde de imid. Gaat gij naar Londen Ja zeker. Er is hier een arme jongen, die door zijn vader en moeder op weg is achtergelaten. Hij zal toch wel mogen meerijden. Wel ja, waarom niet Ik zal er in de andere wereld de vracht wel voor betaald krijgen. Dubbel en dik, als gij 't verdient, be merkte de smid. Nu, voor mijne paarden zal het niet veel verschil maken, hernam de voerman, Jo# beziende. Kom maar op, jongen, dan kunt ge boven op het goed in het stroo gaan liggen. Kom eerst mii naar achter, kind, sprak de smidsvronw, gij moet eerst eens goed eten. Zorg gij maar voor het paard, Jan, ik zal naar den jongen zien. De goede vrouw zette Joa het overschot van hun avondmaal voor, mat vleesch es groen ten en onze knaap begon teratond goed te te smullen. (Wordt voortgezet).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1901 | | pagina 1