m
n
Donderdag 21 Februari 1901 S centiemen per nummer o5ste Janr 5518
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
n
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
ze IERDERLIJKE BRIEF
Pit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
jgteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
>or<iè Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank s jaars, tr. 3-25 voor zes
aanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
ndigt met 31 December. De onkosten der kwoantien door de Post ont
ngen zijn ten laste van den schuldenaar
Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens. Korte Zoutstraat. N. 31,
i in alle Postkantoren des Lands
Per drukregel. Gewone 15 centiemen Reklamen tr. 1,UU Vonnisse op
V bladzijde 50 centiemen Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen bandschriften worden niet teruggestuurd.
Hoeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiteriijk tegen den
•ujnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentie!) uit vreemde landen zich t* wenden ten Hu reel e
van dit blad
Aalst, 20 Februari 1901.
Bevelbrief voer den Vasten
VAN HET JAAB 0. H. J. C. 1901.
van Zijne Eminentie den Cardinaal
lartsbisschop van Mechelen en hunne
Woogueerdigheden de Bisschoppen van
België.
tan de Geestelijken en de Geloovigen.
7. Zeeb geliefde Beoedebs,
,Bij het verdwijnen der negentiende
leuwcn bet verschijnen der twintigste,
213 g, door gansch de wereld in het hert der
atholiekeD, als een onbedwingbare zucbt
•pgerezen, om plechtige eerbewijzen te
trengen aan Christus onzen Verlosser,
)p len onsterfelijk en Koning der eeuwen,
jd De H. Geest, die de Kerk van Jesus-
[j Jhristus richt en geleidt, heeft aan haar
ieulijk Hoofd op aarde de gedachte inge-
jeven, die machtige en heilige begeerte
Ier zielen te helpen bevredigen. Daarom
reeft O. H. Vader, de Paus, den l,k,n
fanuari die treffende plechtigheden doen
(ieren, waar gij zoo gretig en zoo god-
fruchtig hebt deel aan genomen en
0- jeeft bij aan al de Bisschoppeu der We
ill -eld eenen omzendbrief gezonden, waarin,
a_ tp de grondigste en voor ouze dagen
)estgeschikte wijze, gehandeld wordt over
Dbristua onzen Verlosser, zijne weldaden
s> »n zyne rechten.
SL Hi t was een plicht voor ieder van ons,
iwe Opperherders, u bekend te mak< u
net dit stuk van booger en buitengewoon
«wicht. Daarom hebben wij goed gevou-
leu onze stemmen, als 't waie, tot eeae
ïnkele te vereeuigen en u, in korteie en
lichtere vatbare woordeu, den pauselijken
brief mede te deeleu, ter gelegenheid van
jen heiligen tijd van de Vasten. Luistert
naar de lezing ervan met al den eerbied
aan den Plaatsvervanger van Jesus-Cnris-
his verschuldigd.
i Al mag men de toekomst niet inschou-
Wen zonder angst en kommer, om reden
der talrijke onheilen, waarvan het zaad,
zoo in het huiselijk als in het openbaar
levcu, reeds ligt te kiemen toch laat ons
de eeuw die verdwijnt niet zonder troost
en hoop.
Goddank I geloof en godsvrucht zijn
levendiger weêr opgewekt geworden in
het hert der Chiistenen. Op een teakeu
van den Opperpriester zag men ontelbare
ichareu Rome biunenstroomen eD vol be
trouwen in de schatten huil door de Kei k
•geopend, ijverig naast de inwoners der
Eeuwige Stad godsdienstige oef- ningeu
f degen, gretig naar de middelen tot hei-
igmaking gujpen en om strijd den Naam
van Jesus Cinistus verheerlijken. Een
[schouwspel deeeistu lijden vau het Chris
jtendom wel weerdig.
Geve God, dat hun voorbeeld al de
anderen wakkei schuilde Wat is immers
noodiger op ouze dagen dau, overal in
I de maatschappij, te doen bedoven het
Christen geloof en de deugden onzer va-
deren En hoe betreureusweerdig, dat
ze voortdurend nog in zoo groot getal
j zijn, die zulks niet gevoelen 1
De heerschappij van Jesus-Christus
behouden en uilbreiden over de aarde,
het heil der zielen bevorderen met ze
deelachtig te maken aan de weldaden der
Verlossing, ziedaar wat de Kerk te be
werken hoeft. Wij, we hebben er ons op
toegeleid die taak te volbrengen eu gij,
Ecrweerde Broeders, ge zijt er niet aan
te kort gebleven. Wij moeien nochtans,
bijzonderlijk gedurende dit heilig jaar,
fcOuzen iever verdubbelen om Jesus beter
kennen, vuriger te doen bemin-
nder dezeu vooral, die enkel maar
(aam van Chiistenen behielden en
het leven gaan, zonder hoop op den
«er in het heit, zonder liefde tot
Voor dezeu beweegt het diepste
pi en ons vaderlijk gemoed. Jesus-
is uooit gekend hebbeu is ongeluk-
Aar Hem verwei pon of Hem ver-
na Hem gekend te hebben is weer
galoos zondigen uitzinnig. In niemand
anders is de zaligheid want er is onder
den hemel geen andere den men&chen ge
geven naamdoor denwelken wij moeten
zalig worden.
Wat het leven is zonder Jesus-Cbristus,
wat de zeden zijn, wat de volkeren ge
worden zonder Hem, dat weten wij door
de geschiedenis van dezen, die bet licht
der Cbristeue leering niet genoten. De
H. Paulus heeft er ons eene schets van
geleverd, die zuchten doet en beven. Och,
ja dit is genoeg gekend en geweten,
maar weinig denken er op na. Zij be
schouwen niet aandachtig den afgrond,
waaiuit Christus den mensch heeft ge-
tiokkeu eu de hoogten, waarop Hij hom
heeft verheven. Sedert «euweu stortte
het menschdom immer dieper iu zijn ver
derf, ten prooi aau kwalen, die de zonde
van onzen eersten vader had voortge
bracht en die geen menschelijk doen bij
i -lachte was te eeuezeu dan leischeeu do
V< rlosser, neêrgedaald uit den hemel,
Onze Heer Jesus-Christus.
Beloofd van in den beginne, verwacht
van eeuw tot eeuw, voorzeid door de pro
feten, voorop uitgebeeld iu de geschiede
nis, de instellingen en ceremoniëu van
Gods volk, zou Hij Offeraar ziju eu Offe
rande, Herstel lei der vrijheid, L eraar
dor volkereu eu Stichter vau oen lijk, dat
geen einde zou keuneu.
Inderdaad, toen de tijden vervuld w
reu, is de Zoou Gods mensch geworden
eu, door bet vergieteu van zijn bloed,
voldeed Hij aan do rechtveerdigheid zijns
Vaders, kocht ons viij van de slavernij
der zonde en herstelde ons in ons recht
op de erfenis des hemels. Dus, met een
dubbel reebt, heet Ihj onze Heer en
Meester het was Hem niet genoeg ons
te hebben eescbapen, Hij heeft ons vrij
gekucht. Zóó heeft God alles hersteld in
Jesus Christus.
Van stondeu aan, als ontwaakte by uit
een langen, gevaarvollen slaap, deed de
mensch de oogen opan voor bet licht,
hij zag duidelijk in, dat bij bestemd was
tot een hooger einde dan 't genot der goe
deren hier beneden dat alles naar dit
einde hoefde geschikt te worden eu dat
hij, voortgekomeu uit God, tot God moest
wederkomen. Uit die grondwaarheden
werd het bewustzijn gewonuen van 's men-
scben hoogere weerdighei i en vau den
edelen bami, die ons allen verbindt tot
broeders ondereen. Zia eu omvang van
recht eu plicht werden vast< r afgeteekend
en dieper doorgrond. Gedachten, ge
woonten, zeden, alles nam eene andere
lichting en, naarmate dat de Vei losser
moer gekend eu zyne goddt-lyke werk
kracht meer verspieiü werd, weken dwa
ling en ondeugd, groeide eu bloeide de
cbiisteuo beschaving en bleek het aan
schijn der aarde veranderd.
Laat die herinneringen, Eerweerde
Broeders, ons hert vervullen met vreugde,
maar ons ook doen gedenken wat diepe
dankbaaiheid wij schuldig staan aau den
goddelijken Zaligmaker.
Het is waar, eene groote tijdruimte
ligt tusscheu ons en de eerste dagen der
Vei lossing doch dezer kracht veiloor
daarbij niet aau degelijkheid en onver
gankelijk blijven hare weldaden. Hij, die
eertijds de menscbi lijke natuur heeft op
gericht uit de puinen der zoude, houdt ze
nog staande en zal ze immer staaude
houden. Hij heeft zich-zelven gegeven
tot een losprijs voor allen.... Alien
zijn in Christus levend gemaakt.
En zijn koninkrijk zal geen einde heb
ben.... -
Dus, volgens de eeuwige schikking
Go is, berust de zaligheid van allen en
van elk in Jesus-Christus wie Hem out-
loopt, loopt zijn eigen verde>f iu eu, voor
zooveel bij vermag, stort de maatschappij
der meuscben iu den kuil der rampen
weder, waaiuit de Zaligmaker haar heefi
opgeheven.
Wijkt ge van den goeden weg af, ge zult
bet einde niet bereikeu verwei pt ge het
licht der waarheid, ge valt iu de duister
tiissen van dwaling en onzin eu er blijft
ij geene hoop opleven, voor wie den oor
spiong zelf van het leven ter zijde laat.
Nu, J. sus-Ohiistus heeft gezeid - Ik beu
de wegde waarheid en het leven
I Wordt Jesus verlaten, 't is uit met de
driedubbele bron, waaraan alleen ons
heil kan ontspruiten.
Buiten God bestaat er niets, waar
's menschen hert volkomen rust mag in
vinden 's Menschen einde ligt enkel in
God en terecht werd het aardscbe leven
Dij eenen reistocht vergeleken. Nu, op
dien lastigen en gevaarlijken tocht, is
Ji sus-Cbii-tus onze Weg. 't Ware vruch
teloos gehoopt God, ons opperste goed, te
bereiken zonder <iat Jesus Cb'istus ons
steun e rn geleide. Niemand komt tot
den Vader dan door Mij', zegt Hij;
'tis te zeggen, dau door zijne gratie;
maar zijne gratie werkt Diets uit, bij wie
zijne vooiscbtifteu en zijne wet verwaar
loost. Gaat, n zegt Hij tot zijne Aposte
len, - onderwijst alle volken, hun lee
rende onderhouden alles, wat ik u gebo
den heb. De geboden van Jesus-
Christus onderhouden is dus, wat eeist
en vooral vereisebt wordt tot het echte
christen leven, 't Is w ar, dat gaat niet
zonder last en stiijd. E> blijven, in den
grond der mensch< lijk natuur, alhoc-wel
door de giatie des Verlossers hersteld,
zekere neigingen over naar het booze. Om
er niet aan verslaafd te worden, moet ge
er weerstand aan bieden eu, iliens olgens,
niet achteruitwijken voor de moeite.
Jesus Christus, onze Aanvoerder, heeft
ods liet voorbeeld gegeven. Hij is maar
ten hem< 1 geklommen, nadat Hij zijn
kruis had opgedragen.
Daarbij, lijden en veel lijden is het
gemeen lutsdeel der menschen en het
ligt niet iu onze macht de voorwaarde te
verandereu, die God aan 't bekomen van
ons eeuwig ge uk heeft gesteld. De hoop
koesteren op volslageu geluk hier bene
den, is dus droomweik door de opper
heerschappij vau den mensch de heer-
scuappij van Jesus Christus zoeken te
vervangen, om zoodoeude het welziju der
samenleving te verzekeren, is van het
ergste, waartoe de hoogmoed kan ver
dwalen.
De heerschappij van Jesus-Christus is
liefde. Hij beveelt ous ouze plicbteu ua te
leveD, eens andeis rechten te eerbiedigen,
de goederen der aarde lager te schatten
dan die des hemels, alles afhankelijk te
maken van de liefde tot God. De lieer-
schappij des menschen, vau Jesus
Ch' istus afgescheiden, is eigenbaat, met
deu langen sleep van wanorde en ondeug
den die eruit voortwoi keren. Dat een
mensch hel bevel voere, Jesus-Chi istus
gedoogt het, als die mensch maar vooiop
zijne eigen' m .clit aau God ouderwet pi,
eu Gods wet als licbtsnoei gebruikt.
Als wij de wet van J su--Chiistus
noemen, bedoelen wij uiet al lei n do voor
schriften der natuur lijke zeileuleer, noch
enkel deze der oude wet door J- sus-
Christus volmaakt wij deDken daarbij
aau alles, wai Hij meer uog geleerd heefi;
aan alles wat Hij heeft ingesteld, aau de
H. Kelk vooial. 'l Is dooi de Kerk, dat
Hij vooitduieud wil uitgebreid zien, wat
zijn H< melscbe Vader hem te stichten
tiaf. Wie naar u luistert, luistert naar
Mij Z' ide Hij wie u ver wei pt, ver
werpt Mij 't is bijgevolg uit de
banden dei Kerk, dat ge de wet van Jesus
Christus moet ontvangen. Wie buiteu de
Kerk naar zaligheid streven, missen den
weg en verspillen nutteloos hunDC
krachten.
Eu hierin staat het met de volkeren
gelegen zooals met eiken mensch. Verla
ten zij deu Wegze loopen de ergste ram
pen te gemoi t. Als Schi pper eu Verlosser
van bel meuschelijk geslacht, hei ft Jesus-
Christus over de volkeieu het opperste
gezag. Zijne wet moet het openbaar leven
beheerscheu, zoowi 1 als bet bijzondere.
Straffeloos gaat bet niet, de orde te ont
wijken die God heeft vastgesteld en
averechts worden de openbare belangen
verzorgd, waar aau de cnristeue iustel-
liugen de plaats wordt geweigerd, die bun
toekomt. Zoohaast zij Jesus verlaat, out-
waart de meuscnelljke lede het echte
i oeleinde niet meer der burgerlijke maat
schappij, die aau de meuscben het wel
ziju, ja, moet bezorgen; doch eukei het
natuurlijk welziju, gausch ondergeschikt
aan het volkomen geluk, dat eeuwig is eu
ouze natuur te boveu gaat. Dau getaakt
hel verstar* i meer eu meer iu de waren
alleu loopea verluien, zou wel zij die ge
leiden, als zy die geleid worden nergens
wordt een vaste richting, een stevige
steun nog gevonden.
Is bet verderfelijk van den weg af te
wijken, niet min verderfelijk is het de
waarheid te verlaten. Nu, de waarheid
ie allereerste, de zelfstandige, de waar
heid in wezen is Jt-sus Christus, ver
mits Hij is het Woord Gods. Wil dus de
„menschelijke rede de waai beid zoeken,
zij luistere vooral naar Jesus-Christus.
Dat zal haar geenszins beletten losweg
bare saDgen te gaan binnen den kring, die
ha tr eigen is maar zij ware bet Diet de
vrijheid in te roepeu, om de grens van
haar gebied tc overschrijden, ondanks het
gezag vau Christus en zijne leering: dit
ware goddeloos en dwaas gehandeld. De
christelijke leering werd niet uit het ver
stand van den mensch gewonnen. De
Zoon van God heeft ze geput in den
schoot zijns Vaders.Zij omvat vele diogen
die, zonder de rede tegeu te werken, zoo
hoog boven baar peil gaaD, dat de rede
zoo min in staat is die te bereiken, als
I God te aauscbouweu in zijn wezen. Is
bet dus aan zijne eigeuweerde verzaken,
het hoofl te buigen voor de opperste eu
oufaalbare Waarheid Zij, die het weige
ren te doen, och, neen zij vindeu de
viijheid nieten zij plooien meestal gewil
lig onder het juk vau een menschelijk
gezag zij sluiten de oogen voor het licht,
waar bet geloof de rede meê verrijkten
storten somtijds, tot buone straf, in de
tasulijkste dwalingen.
Deu hoogmoed alleen valt het lastig te
moeten onderdoen voor het gezag van
Jesus Christus. Sommigen droomen van
eene Cnristeue leer, die wat inschikke
lijker mochte zijn voor de menschelijke
natuur, 't Is dat ze den geest des Christen-
doms niet begrijpen. Men kan Jesus-
Christus uiet volgen, wil men geen plaats
vatieu onder de vlag van het Kruis.
Even als Hij de Weg is en de Waar
heid, is J'-sus-Christus ook het Leven,
omdat Hij God is en God alleeu het leven
is. Andeie wezens hebben deel aau het
leven. Jesus Christus, bet Woord Gods,
is het leven zelf eu de bro". van alle leven.
Alles werd door Hem gemaakt en niets
van al wat gemaakt werd, werd gemaakt
zonder Hem. Dit geldt voor het leven der
natuur maar daar is nog een ander,
edeler leven het leven der gratie, een
gave Gods, waar het leven dergloiiede
kroon op zet. Het bovennatuurlijk leven
op deze aarde bestaat hieiiu, dat wij, den
zonden afgestorven, leven voor de ge
rechtigheid, met do vaste hoop op de
eeuwige zaligheid.
11 t eigen voedsel voor dit leven, is het
chusien geloof. De rechtveerdige leeft
van het geloof. - Zonder geloof kan
men God niet behagen. Jesus-Chris-
tus, Vader en Verguuner van het ge
loof, onderhoudt en bewaart dit zedelijk
l.-veu, doer het toedoen vooral van de
Keik. Aan haar heeft Hij de middelen
ineveitrouwd om dit leven te verwekken,
om het te bewaren, om het weer te be-
zi. leu, waar het dood giug. Zij doen dus
deu mensch vau het bovennatuurlijk
leven vervallen, zij, die de eerbaarheid
der zedeu uitsluitehjk willen regelen naar
de lessen der rede. Zeker, by het licht
der rede, kan de mensch enkele natuur
lijke voorschriften kennen en naleveu
doch, al kende en leefde hij ze alle na
wat nu eenmaal niet mogelijk is zonder
de gratie des Verlossers nutteloos zou
by, zonder het geloof, op zalig-wordeu
hopen. - Wie niet zal geloofd hebben,
zal veroordeeld worden. Daaiby wat
zonder bet geloof, de eerbaarheid der
zeden wel mag wezen, daar hebben wy
dé blijkeu van ouder ouze oogen.
Hoe komt het, dat op ouze dageu, uiet-
legeustaarne deu stoffel IJ ken vooruitgai g,
alles iu het uiterste ongemak, in de droef
ste verlegenheid verkeert? De burgerlijke
maai schappij, beweren ze, beschikt over
genoegzame eigen mid telen om, zonder
nehuip vau deu godsdienst, te bestaan eu
haai einde te bereiken en men viel aau
't verwereldlijken zonder ophouden eu
bande God buiten het maatschappelijk
leven. Maar God wegweren en mei Hem
de bekrachtiging van joed eu kwaad, 't is
twee noodzakelijke banden der ma.t-
schappy verbiokcu, het gezag der Wetleu
eu ne rechtveeidigueid. De hoop op do
eeuwige goederen duoven, 't is do zucht
ontvlammen naar aarJsch genotdan
rijzen de nijd op en de haat. de plannen
in het duistere gesmeed, de woelzieke
driften op vernietigen gezind en, ten slotte,
gevaren en rampen door geen menschelyk
gezag noch geweld te keeren. Om de vol
kereu te genezen, hoeft er eene hoogere
macht, eene die vat heeft op de zielen en
daar plichtbesef weder kan in opwekken.
Laat den christen geest herleven en vry
bewegen, van stonden aan staat de maat
schappij herscbapen. De klassenstrijd zal
ophouden, daar de rijken zullen redding
zoeken in de rechtveerdigheid en de
liefde de armen, in tucht en matigheid.
Het huisgezin mede, onder de vleugelen
der vreeze Gods, zal herworden wat het
wezen moet. Ja, laat de cbristene wet on
belemmerd alles geleiden eu de orde,
door de goddelijke Voorzienigheid vastge
steld, zal voorspoed en vrede doen her
bloeien.
't Is door onwetendheid eer dan door
slechten wil, dat een groot getal men
schen van Jesus-Christus verwijderd blij
ven. Wy zetten alle christenen aan, hun
besfe te doen om den Verlosser te kennen
en om duidelijk in te zien dat er niets
heilzamer is dan zijne wet, niets godde
lijker dan zijne leeriDg. Daartoe zullen
uw gezag en uw werk, Eerweerde Broe
ders, veel bijdragen; alsmede de iever en
de toewijding uwer geestelyken. In de
ziel van 't volk het echt begrip en, als
ware, het beeld van Jesus Cbi istus te
preDteD, zijne lief ie, zijne weldaden, zijne
instellingen met vollen glans te doen uit
blinken in de lagere scholen, i 1 decolle-
giën, op den preekstoel en overal waar
gelegenheid daartoe mag gevonden wor
den; dat zult ge beschouwen en houden
als uw hoogsten plicht. Over dezooge-
zeide rechten van den mensch heeft het
volk genoeg vernomen. Dat hem eindelijk
eens gesproken worde over de rechten
van God. De gelegenheid is guustig. De
cbristene gevoelens, wy hebben er
hooger reeds op gewezen werden leven
diger opgewekt en vuriger zien wij de
godsvrucht blijken voor den Zaligmaker
wij zullen, mag het God believen, die go -
stelteuis overmaken aan de komende
eeuw, als het onderpand eener betere
toekomst. Doch, daar wij die weldaad
enkel van Gods goedheid mogen ver
wachten, laat ons, met denzelfden iever
nezield en in vurige gebeden vereenigd,
aanhoudend trachten en pogen den Al
machtige tc bewilligen, opdat Hij, tot
medelijden bewogen, dezen niet late ver-
loren gaan, die Hij beeft vrijgekocht door
het bloed van ziju goddelijken Zoon. Dat
Hij toch geweurdige een gunstigen blik te
werpen op dit geslacht. Veel heeft het
gezondigd, 't is waar; maar yselijk geleden
ook tot boete zijner zonden. Moge de god
delijke Zaligmaker in zyne goedheid de
menscheu van alle taal en kleur omhel
zen, zijn eigeu woord indachtig:Wan
neer ik van cle aarde zal verhoogd zijn
zal ik alles tot mij trekken.
Ziedaar, Ouze Geliefde Broeders, de
gewicutige lessen, de heilzame wenken
ous aoor den Plaatsvervanger van Jesus-
Christus gegeven. Mochten zij er krach
tig toe helpen, onzen goduelykeu Zalig
maker meer eu meer te doeu kennen en
bemiunen, eu iu wijderen kring hoog al
het goede te doen schatten, dat de Ver
lossing «ihu clkeu mensch en aau de heele
samenleving heeft aangebracht. De gees
telijken en de kloosterlingen, de god-
vruentige gemeeuteu en de geloovigen, te
alleu geluste zeer talrijk, die huunen
krachten aan de goede werken wijden,
zullen er, 't is ous v<ist betrouwen, mach
tig door aangemoedigd worden eu huuuen
iever vuriger geprikkeld voelen, om do
heerschappij vau Jesus-Christuk te verde-
digeu en uit te breiden.
Gegeven op deu feestdag van O. L. V.
Lichtmis, den 2 Februari 1901.
f PETRUS LAMBERTUS, Kabd. GOQS-
SENS, Aartsbisschop vau Mechelea.
f VICTOR JOZEF, Bisschop van Luik.
f ANTON1US, Bisschop vau Gent.,
f GUSTAVUS JOZEF, Biss. van Brugge,
j CAROLUS GUSTAVUS, Bisschop van
Duomik.
■J" THOMAS LODE WIJK, Bisschpp van
Namen.
