m
K
Donderdag 2 Mei 1901
3 centiemen per nummer.
33ste Jaar 5308
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
VRIJHEID
•eld.
mg vaj_
len.
■I
Het congres
der kwalen.
De valsche christene
demokratie.
EL
)it blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
;teekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
•r de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
inden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
iigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post om-
gen zijn ten laste van den schuldenaar.
en schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat. N. 31,
n alle Postkantoren des Lands
aldag
Cuicjiie Miilim.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnisse op
3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bi»
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiteriijk legen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad
Aalat, 1 Mei 1901.
zijn menschen die door visschers in
iel water op het dwaalspoor gebracht,
verwachten van het zuiver algemeen
recht, zelfs de vrijheid
zijn ziende blind,
lerdaad.
lien die hervorming dit alles meê-
;ea moet, waarom heeft ze al die
eelen niet gesticht in de landen
Z. A. S. bestaat
eens naar Frankrijk,
ialistische ministers komen onze
e wetten afschrijven, wat bij ods
door onze Cijnskamer is gestemd
st. Wy bedoelen de wet op de
nanswoningen.
it geen comble
dat ongelukkig land van Z. A. S.
"~D de vrijmetselaars eene hevige
ervolging in bun schild. Een wets-
rp is gestemd om aan de geeslelijk-
het recht te ontnemen het volk te
wijzen. Daar is zelfs eene hatelyk-
in die iedereen tegen de borst moet
b.
ien bij voorbeeld een kloosterling
:de verlaat blijft hij van bet recht
Dderwijs beroofd zoolang hij niet
fijne geestelijkheid weerspannig
ir gaan de vrijmetselaars het toch
I in hunnen blinden haat tegen den
enst?
is geuzenvrijheid
P)
erief
ien gedee e van het noorden van
ijk zijn er nog vele vlamingen die
flaamsch verstaan.
doen de mannen van
e vnj-
èrbieden de priesters nog vlaamsch
ken in den predikstoel I
menschen mogen dus in hunne
lyke plichten niet meer onderwe-
rden van op den Kansel
f Frankryk I Diep gevallen land.
gië hebben de logiën ook eens be
den Godsdienst te vervolgen en de
en van hunne vrijheid te beroo-
jj heetten alsdan liberalen, liever
jedreigt ons hetzelfde gevaar van
liet samcnkooksel van geus en
Zij zijn 't akkoord zoolang er ge-
iwd wordt Weg met de Calholie-
n J "ij dit gevaar afweeren, moeten
ml koliek blijven, enkel catholiek.
DE ZOON
naar het Engelsch.
17,u vervolg.
S irekend, verliet hy het huis en liet
olmeestor bij den boschwachter ataan.
het naar huis gaan overwoog Rush-
ot 011?'er was voorgevallen en maakte de
ïkking, dat niets beters had kunnen
voor hom zelf, hoe het ook voor Job
>pen. Deze overtuiging stelde hem
Q toen de geburen met hem kwamen
hij zeer koel en overlegd in zijne
len. Ondertusschen had de bosch-
na in allerhaaat wat gegeten te
tich met zyne helpers en speurhon-
po of TOB begeven en bezocht het bosch
rond zonder gevolg, liet geweer
hetwelk Jos in de sloot had gewor-
gevonden en naar de herberg ge-
>or eenige boeren, welke van hun
Igkwamen. Niemand kende het ge-
int Rushbrook had het nooit aan
!»ten zien. Een uur later kwam
30SCH
Wij behertigen terzelfder tijd onze stof
felijke belangen want wie heift er iets
gedaan voor de werklieden
Wie heeft de bestaande maatschappe
lijke wetten gestemd
De catholieken eerbiedigen de vrijheid
zij behertigen de belangen, geestelijke en
stoffelijke van den werkman zij vrijwa
ren den maatschappelijken vrede.
De catholieken, zonder gerucht te ma
ken, in stilte, stemmen wetten voor het
volk, waarop vreemde lauden ons komen
afkijken 1
LEERF ABEL.
De geesels, die het menschdom kwel
len en verwoesteü, waren in Congres
vergaderd. Er moest een Koning of een
Koningin gekozen worden. De kroon zou
worden toegekend aan hem of haar, die
door afdoendo beweegredenen en onbe
twistbare bewijzen zou betoogen, dat hij
het meeste kwaal deed aan het mensche-
lijk geslacht.
Zoo talrijk waren de mededingers, en
ieder van hen had zulke ernstige titels
te doen gelden, dat van eerstaf bleek hoe
moeilijk het zou zijn tot eenen uitslag te
komen, en vooral om tot eene eenstem
mige uitspraak te geraken.
Daar was de groep der besmettelijke
ziekten, waaronder de pest en de cholera
malkander den eersten rang betwistten
van geen van beide was het mogelyk de
slachtoffers op te tellen.
Na hen kwamen de sleepende ziekten,
waarvan eenige, vooral de tering en de
kwaadaardige koorts, hunne kandidaten
voor het Koningschap staafden met be
weegredenen, die indruk maakten op het
Ik, zegde do teringik ver mijne
slachtoffers niet bij hoopen, zooals de be
smettelijke ziekten maar hierin over
tref ik haar, dat ik zonder onderbreking
werkzaam ben. Ik ben overal en zet
overal, op alle plaatsen en in alle jaar
getijden, mijne taak voort. De graven,
door my geopend, zijn zoo talrijk als de
sterren des hemels. Zoo geducht zijn
mijne verwoestingen, dat men eenen
Bond tegen de lonqteering heeft moeten
stichten.
Ik, zegde de koorts, ik heb vele
pezen aan mijnen boog ik neem velerlei
vormen aan, en rand by voorkeur de
hersenen aan en de ingewanden. Van het
begin des jaars tot het einde ben ik aan
het werk ik maai kinderen en volwasse
nen weg mij behoort den voorrang voor
het gestichte onheil; mij komt de kroon
toe 1
Neen, zij behoort mij, riep een
spook met hatelijke en wreede troDie. Ahl
ik versmaak de afzonderlijke aanvallen
't is bij meDigte, dat ik te werk ga. En
ik ben te trotscb om mij bij vrouwen en
kinderen op te houden; tref ik dezen, dan
is het als toemaat en bij wederbots ik
breng ze niet eeDs in rekening.
Voor mijne menscbelijke slachtofferan-
den wil ik mannen in den bloei des le
vens die, welke het krachtigst zijn tus-
schen de menschenkinderen, en aan de
slagen van besmettelijke en sleepende
ziekten weerstaan kunnen; ik vel ze neer
zooals do hagel de korenaren neêrvelt.
Op een enkel jaar tijds en in een enkel
land, in Transvaal, heb ik er meer dan
dertigduizend in het stof doen bijten
Ik ben de oorlog
En nog anderen kwamen de hongers
nood, de wulpschheid, de overdaad, de
heerschzucht, enz., en allen beroemden
er zicb op helaas 1 Diet zonder reden
de verwoesting bij stroomen op het
aardrijk neêr te storten. En immers werd
het moeilijker eenen keus te doen en de
kroon toe te kennen. Kreten van allen
Meer nog, dit bloedbederf gaat bij
overerving voort tol de volgende geslach
ten. Ik herhaal het, ten minste de helft
der zegepralen, waarop gij boft, móeten
op rekening mijns meesters gebracht
wordeD.
Wat zou het zijn, zoo ik u nu van
zijne rechtstreeksche slachtoffers sprake?
Want is bij edelmoedig genoeg om u te
helpen, hij is ook sterk genoeg om zonder
iemands hulp te handelen. Niet gemak
kelijker is de naamlijst zijner overwin
ningen op temakeD, dan de zandkorrel
tjes te tellen, die op don over der zee
liggen.
En zijne volksgeliefdheid evenaart
zijne boosaardigheid. U, besmettelijke
ziekte, tering, koorts, oorlog, u vlucht
men en hem zoekt men op. O wonder 1
dat nauwelijks zou te gelooven zijn, zoo
duizenden bewijzen het niet bevestigden
Mijn meester wordt bemind van hen, die
hij doodt Zoover gaat men zelfs, dat zij,
die hem in 't moorden terzij staaD, met
de hoogste onderscheidingen en eeretee-
kens vereerd worden. En dit, terwijl men,
om u te bestrijden, dokter en geneesheer
betaalt; mijn meester doet zich integen
deel betalen door hen, die hij ter dood
y.ftn< l hll hoofr nftlr i-iftf nnnrlin ->t/iU »n
nwuLi mo ic kcuucu. jueieu vitu alien j "wi ucu, uic uy cei uuuu
aard stegen op, dewijl de eenen dezen i zendthij heeft ook niet noodig zich te
geesel, de anderen gene kwaal toejuich- I verbergen om in het donker te treffen.
ten- I - Overal, overal treedt hij in 't open-
baar op met luider stem roept hij
Komt, gij, die wilt ten onder gebracht,
verlangd, ten grave gesleept worden.
En de menschen komen, stroomen toe,
verdringen zich, en loopen hunnen onder
gang te gemoet.
Zegt mij, wie uwer zou ooit zulke
heerlijke verleiding hebben kunnen uit
denken
En dit is niet alles. Treft mijn mees
ter een lid eener familie, dan lijden er al
de andere door. Vrouwen worden gesla
gen en gewond, kinderen blijven vau
voedsel verstoken, van kleederen en be
hoorlijk onderkomen, omdat mijn meester
de hand heeft gelegd op het hoofd des
huisgezin» en diens bestaanmiddelen. Wat
zeg ik Met den vader te vergiftigen,
heeft hij bij voorbaat de kinderen ver
giftigd. Gij, gij brengt personen om mijn
meester werkt aan de vernietiging der
Dan, een nieuw aangekomene nadert
het spreekgestoelte. Hij is zoo klein en
argeloos, dat men zich afvraagt wat hij
in die omgeving doen komt.
«Ik ben geen mededinger, zegt hij
ik kom hier als afgeveerdigde van mynen
meester, die mij in zijnen naam naar dit
Congres heeft gezonden. Mijn meester
ware gcerne zelf gekomen, om er eerst en
voor allen het woord te voeren, daar hij
zoozeer overtuigd is van zijne meerder
heid, dat eene bespreking nutteloos zou
geweest zijn. Doch hij heeft het voorne
men om dit CoDgres bij te wonen, 't zij
nu of later, moeteu laten varen, omdat
hy nooit eenen minuut te verliezen heeft.
Diensvolgens zondt hy mij om in zijnen
naam te spreken en zijne titels te doen
gelden
Bij het binnentreden heb ik in de
zaal hooren roepen Leve de cholera I
Leve de tering I Leve de oorlog I Dat
doet mij genoegen, want die hulde komt
voor een groot deel aan mijnen meester
toe. Aan hem hebben al de andere kwalen
voor 't minst de helft hunner zegepralen
te daDken.
«Ja, het getal uwer slachtoffers, van
u, die mij aanhoort, zon met de helft
verminderen, zoo mijn meester hen niet
geschikt maakte om onder uwe slagen te
bezwijken. Hij is het, die het bloed ver
giftigt, zoodat wonden, die zonder zijne
tusschenkomst zouden kunnen geheeld
worden, ongeneesbaar blyven.
Lucas, de boschwachter, binnen en nam het
terstond in beslag.
Dit waren de voorvallen van den eersten
dag na het vertrek van Jos. Alhoewel het dik
sneeuwde, was, gelijk men wel veronderstellen
kan, de herberg dien avond proppensvol. De
vermoedens over het verdwynen ran den
marskramer en kleinen Jos waren van allen
aard. De bosch wachter zeide openlijk van
meening te zijn, dat er kwaad spel achter
zat, en niet voor middernacht was de herberg
ledig en word de deur gesloten.
Rushbrook en zijDe vrouw gingen naar bed,
uitgeput van augst eu aandoeningen, en voor
eenige uren vergaten zij alles in eenen on-
rustigen en niet verkwikkenden slaap.
XIII.
Nauwelyks was het daglicht over de aarde
verspreid, of de bosch wachter en zijne helpers
iron op zoek.
De grond was drie tot vier duim met
sneeuw bedekt, en wijl men den vorigen dag
het bosch zorgvuldig onderzocht had, liet
dit nu liggen en zocht meer in de rich
ting, waar het geweer gevonden was. Dit
voerde hen naar het kreupelhout, waar de
honden driftiger begonnen te loopen, en toen
de wachten hen inhaalden, vonden zy hen
bij het bevrozen en verstijfde lijk van den
marskramer.
Een moord, gelijk ik gedacht heb, zegde
Lucas, terwijl men het lijk oplichtte en er
den sneeuw van afschudde. Recht door het
hart, arme man wie zou zoo iets van dien
kleinen schurk verwacht hebben Ziet rond
jongens, of wij soms iets meer vinden. Wat
graaft Nab daar op Een zak neem dien
op. Martin, ga lieden halen om 't lijk naar
't dorp te vervoeren.
Binneu een kwartier waren de lieden ter
plaatse, en het lijk werd weggedragen, terwijl
de boschwachter in allerijl de overheid ging
verwittigen.
Zoodra Furn ess, de schoolmeester, deze
ontdekking vernomen had, ijlde hy naar de
woning van Rushbrook om de eerste te kun
nen zyn, welke het nieuws bracht. Maar
Rushbrook had van achter zijne woning het
lijk zien vervoeren en was op alles voorbe
reid.
Goede vrienden, ik ben erg bedroefd,
maar het is niet anders gelooft mijik deel
in uw leed uw zoon, mijn leerling, heeft
den marskramer vermoord.
Onmogelijk riep Rushbrook uit.
Het is maar al te waar ik kan niet
verstaan hoe een knaap, opgevoed onder
mijne waakzaamheid neen, madame Rosh-
spreekt, is deze geesel weerdig over ons
te regeeren
Eene stem vroeg Wie zijt gij, gy,
die daar het woord hebt gevoerd En wie
is uw meester
Hij antwoordde Ik ben het borrel
glaasje en mijn meester heet de alkooi!
Dan steeg een ontzaggelijke juichkreet
op van alle kanten liet is waar I Hij
heeft gelijk Leve de alkool -
stemmen werd de alkool
tot Koning der kwalen uitgeroepen.
Ziedaar een kreet... die weerd is uit
de hel te komen Mocbte hij gehoord en
begrepen worden van vele der ontelbare
slachtoffers van het alcoolism I
(Gazet van Lier).
Het baar der menschen groeit in den
winter veel meer dan in den zomer.
In Parijs, de stad der verlichting, zijn
er 1000 menschen die, van beroep, waar
zeggors zijn.
Men berekent dat er dagelijks 3000
huwelijken over de geheele wereld geslo
ten worden.
En nog is het alles niet. Uwe macht
strekt zich enkel uit over het menscbelijk
gestel gij doodt de lichamen, maar gij
vermoogt niets tegen de ziel; mijn mees
ter echter verwoest zoowel de zielen als
de lichamen.
Welnu, is bij niet de Koning der
kwalen, on zou iemand hem de kroon
durven betwisten r
De vergadering had hem met gespan
nen aandacht, vol bewondering en geest
drift aanhoord. En al de booze macbteD,
al de afgezanten der verwoesting dachten
bij zich zeivenZoo hij waarheid
brook, ge moet niet weenen
mag ik zeggen, in zulke juiste begrippen van
zedelijkheid, zoo veel belovend, zoo schoon
bloeiend.
- Hij heeft den marskramer niet ver
moord snikte Jane, met het hoofd in haren
voorschoot verborgen.
Wie zou het dan hebben kunnen doen
vroeg Furne88.
Hij heeft het zeker niet met opzet ge
daan, dat wed ik, sprak Rushbrook zoo de
marskramer den dood heeft gevonden moet
dit bij ongeluk gebeurd zyn. Ik veronderstel
dat het geweer bij ongeluk is afgegaan ja,
dat zal het zijn; en mijn arme jongen, ver
schrikt over hetgeen er gebeurd was, is weg-
geloopen.
- Wel, hernam de schoolmeester, zulks
kan het geval zijn geweest, eu waarlijk mij
dnnke ook dat bet onmogelijk is dat een
knaap als Jos, door mij opgebracht, opgevoed
alle zedelijke plichten ik mag er bij
voegen godsdienstiglijk en godvrnchtiglijk
onderwezen ooit zulk eene afschuwelijke
misdaad kon plegen.
- Inderdaad, hij heeft het ook niet gedaan,
snikte Jane ik ben zeker dat hij nimmer
zoo iets zou doen.
Wel, ik moet n thans verlaten, arme
vrienden ik wil eens naar de herberg gaan
De valsche christene demokraten, die
door den Paus zoo uitdrukkelijk veroor
deeld zijn in zijne laatste encycliek, zijn
overal dezelfden zij beweeren christen
te zijn, maar spannen samen met de
vijanden van den godsdienst om de catho
lieken te bestrijden. In Spapjeook nestelt
zulk een kliekske, en aan het hoofd daar
van staat een priester, die door zijne gees
telijke overheid is moeton gestraft wor
den.
De man heet Pei Ordeix. Hij begon
zyne beweging iu 1898 met de klooster
lingen en de bisschoppen aan te vallen in
de gazetten hij stichtte zelf een blad om
beter strijd te kunnen voeren tegen de
geestelijke overheden. Door zijnen bis
schop veroordeeld, ging hij in beroep
naar Rome, en daar werd zijne veroordee
ling bekrachtigd. Eu niettemin beweert
het ventje dat hij christen blijft, ja zelfs
catholiek, maar hij is anti-klerikaal,
juist gelijk de groene demokraten in Bel
gië zeggen dat zij catholiek blyven, maar
anti-conservatief zijn. Het voorbeeld van
dien ongelukkige toont te wel waartoe de
verdwaalde priesters komen, die zich aan
het gezag van hunnen bisschop, niet wil
len onderwerpen het worden allen Lu
thers in 't kleio, o I maar in 't heel klein,
belachelijke, bespottelijke Lutherkes.
en hooren wat men daar vertelt, zeide de
schoolmeester en verliet de woning.
Jano, wees voorzichtig, sprak Rush
brook het komt er nu op aan niets te zeg
gen. Ik wilde dat die vent hier niet meer
kwam.
O Rushbrook jammerde Jane, wat zon
ik niet geven zoo wij deze drie laatste dagen
nog eens opnieuw konden beleven.
Welnu, Jane, dan begrijpt gij wat ik wel
zou willen geven antwoordde Rushbrook
somber laten wij er maar over zwijgen.
's Anderendaags kwam het gerecht tegen
den middag aan en de lijkschouwing werd
gehouden. Bij onderzoek bleek, dat een
schot met hagelkorrels recht door het hart
was gegaan en oogenblikkelijk den dood had
veroorzaaktdat de moord niet gepleegd
was met het inzicht om te rooven, bleek dui
delijk, want de beurs des marskramers en
andere artikelen van waarde vond men nog
by hem.
De eerste persoon, welke ondervraagd
werd, was een boer, Green genaamd, welke
het geweer had gevonden. Het geweer werd
vertoond, en hij zegde, dat hy het gevonden
en aan den boschwachter gegeven had nie
mand echter kon getnigen wie het geweer
toehoorde.
(Wordt voortgezet).
