ES'
IK
Donderdag 13 Juni 11)01 3 centiemen per nummer. SS" Jaar 3380
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM
p)
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
eld
rblinde liberalen.
len.
raat
Arbeiders en
Doorhalers.
e§fiiiteMiDvaa,!'ê§fï»atei!iS8tow
Papier met
Leeuwkens.
Kieskronijk.
EL
blad verschijnt den Woensdagen Zaterdag van iedere week. \wt>j
lekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter weet
de Stad 5 frankmet de Post verzonden 6 frank 's jaars, tr. 3-25 voor zes
iden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
gt met 31 December. Be onkosten der kwHantiën door de Post ont
m zijn ten laste van den schuldenaar
n schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
alle Postkantoren des bands
raldag
;riifert}yei. newone 15 centiemen Reklamem fr. 1,00Vonnisse op
bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk legen den
njnsrtag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advert,entiën uit vreemde landen xicb te wenden ten Bureele
van dit blad
Aalst, 12 Juni 1901.
n
ïoile beige, hot gekende liberaal
keurt het af dat zoo vele libera
te bewereD behoudsgezind te zijn,
rblind zijn van zich als voorstaac-
'■an Z. A. S. aan te stellen. Ook
VEtoile niet op hare partijgenoo-
waarschuwen tegen zulke dwaze
wyze die onheilvol moet zijn voor
[omst der liberale partij,
te bewijzen dat bare bewijsvoering
jfdzaak overeenkomt met de be
ringen, die wij, catholiekeD, sedert
ver een rood- blauw verbond maak-
illen wij hier eenige zinsneden uit
[jven van 't liberaal orgaan laten
aarom verwittigen wij de liberale
j dat zij de roode Marianne moet
uwen VEtoile antwoordt Om-
geene spraak is van het Z. A. S.,
au eene oproerige beweging, welke,
voorwendsel het Z. A. S. te be-
;cu, de omveiwerping der bestaan-
beoogt.
rt is Diet te doen om het Z. A. S.,
elfs wanneer gansch de linkerzij
iel bijtrad, zou bet voorstel van
etsherziening door het Parlement
jen worden.
t is er om te doen, in do veronder-
dathet in het parlement mislukke,
elijke medewerking der liberale
te winnen.
t ligt in de bedoeliug der roode
be, zich door de liberalen te doen
jen, in ondergeschikte orde, hen
jsckreef to doen loopeu.
1 Z. A. S. is maar eene
irtoe en een voorwendsel,
socialisten zyn de minderheid in
jement en in 'tland.
ibben de verwaandheid hunnen
de parlementaire meerderheid te
ipdringen. Wat zij willon inrich-
niet de vertegenwoordiging der
idenmaar de overheerschiog
jderheid.
't is voor zulke schoone onderne-
Marianne de medehulp der libe-
tij vraagt en afbedelt. Hel Z. A.
laar het verguldsel van de bittere
lesten de liberalen zich deze laten
jeu, zij zouden hun eigen een bre-
O lonbekwaamheid afleveren.Gansch
jstie komt hier op neer, te weten
lis M. Anseele het hun eens voor
bij van hunne politieke eenzelvig-
ot 0»i len afstand doen om de roode
wolgen I
I> E SE O «IV
M-Jt Mde
GE
ntü:
aals
tapijt4i
ran beddf.
*verd
naar het Engelsch.
vervolg.
leine meisje, dat ook schreide uit
l ^en en gevoel, zette haar korfje neer
Mde naast hem, niet dat ze bad, want
g niet goed wat bidden was, maar
gevoel van ontzag en ook van deel-
net iemand, die zoo zichtbaar be-
ru. Jos sloeg zijne blikken op en zag
geknield en met betraande oogen;
wiichte hij zijn tranen af, want tot
bad hij gemeend alleen te zijn hij
den, omdat hy zich zoo verlaten en
ivoeldo, hy zag op en hij was niet al-
ur iemand was aan zyne zijde, die
i met hem had, zonder te weten
hij gevoelde zich door dit gezicht
rd- Beiden stonden te gelyk op, Jos
>r het kleine meisje toe, vatte haar
1 en zegde ik dank n.
■ViU(ttr0m,Weent gij vroe8 het meisje.
idat ik ongelukkig ben ik heb geen
kker, h( itwoordde Jos.
^nVel^0 tlmis 1 ri#P do kleina i het zijn
te Aalst
jedieniDj
■nieder
Zal dit helpen om zij, die met verblind
bliudheid zyu geslagen, te doen begrijpeu
dat het voor de liberalen eene dwaasheid
is de roode vlag te volgen. Laat het ons
hopen 1
Nu, om de heeren liberalen ter hulp te
komen, willen wij hunne aandacht inroe
pen op de volgende beoordeoliDg van deu
rooden gezel Destiéö, rood Kamerlid,
't Is striemend maar toch verdiend
En nu, vau haren machtigen hoofd
man beroofd, tot uiemendallo gezonken,
vernietigd, haast bespottelijk in haren
wanhopigen en van alle grootheid beroof
den doodstrijd, is de almachtige doctri
naire partij neêrgeveld zonder hoop op
herleving 1 Oh I wanneer in 1884 de
beiaard der progressistische klokjes
weêrgalmde, door Edmond Picard in be
weging gebracht, met zooveel kracht en
vuur roüd den stoet der Doctrine, wie
zou toen gedacht hebben dat dit spottend
gelui eenen aftocht Daar den afgroud be
geleidde 1 En zie, daar liggen zij nu allen
ondereen neergestort, io spotwekkende
houdingen, degrooten, de half grooten en
de kleinen, die, dank aan eene voorzich
tige gelijkheid, op hunne beurt hoopten
groot te worden.
Eu wat DOg ernsti(;pr pn tp.vpns nor.
makelijker is dan die tuimelval van per-
sonaadjes, dat is «Ie oubetwistbaarheid
van de armoede der denkbeelden, waar
van do party geleefd hoeft. Huoue droe
vige bekrompenheid steekt dc oogen uit
der nooit klaarzienden, en dit gebrek aan
ideaal, ditmangd aan programma, doet
hen voorzeker meer dalen in de achting,
dau al onze propagaude.
a Eertijds, onder den dwangstok van
het groote kopstuk, toog men uit ter ver
overing van mandaten, plautskens, onder
scheidingen en belooningen, en deze ge
meenheid van belangen scheen voldoende
om het uitzicht eener partij te geven, aan
hetgone enkel eeno bende was. Thans i.s
de boop op buit geriog en zij moeten ten
stryde rukkeu om enkel hunne denkbeel
den te verdedigen. Weluu, om met wel
gevallen en krachtdadigheid zulken kamp
te strijden, om voor zijne grondbeginselen
to worsteleu, is 't noodig dat men er
hebbe. Nooit, meen ik, is het klaarder
geblekeu dan tegenwoordig, dat de libe
ralen alle denkbeeld missen, dat als richt
snoer zou kunnen dienst doen. Zij weten
niet meer waar zy naartoe moeten.
Of onze liberalen het naar hunnen
smaak zullen dat weten wij niet.
Neen, ze weten niet meer waar ze naar
tee moeten ten zij hier en daar eenige
leeperikken die weten wat zij willen.
Die jannen houden niet op de rooden
de mouw te strijken en pollenhandjes te
geven, omdat zij, in hunDe hoedanigheid
vau plaatskensjagers, er bet eenige mid
del iu zien om mandaten te behouden of
er te bekomen.
De Belgen in Rusland. Volgens
eene officieels statistiek beloopen de
Belgische kapitalen, in Russische nijver
heids- en handelszaken geplaatst, 650
miliioen frank, en de Fransche kapitalen
slechts 620 miliioen.
arme verlaten kinderen welke geen thuis
hebben, maar geen net gekleede heerkens
gelijk gij.
Maar ik heb mijn huis verlaten, hernam
Jos.
Ga dan spoedig terug, hoe blijde zullen
uwe ouders zijn u weer te zien.
Dat zouden zij inderdaad, sprak Jos,
maar ik mag niet.
Gij hebt toch niets Blechts gedaan? Neen,
ik ben zeker dat gij dit niet hebt gedaan, gij
moet een goede jongen zijn, anders zoudt gij
niet gebid hebben.
Neen, ik heb niets misdreven, maar ik
mag u niets meer zeggen.
Jos was werkelijk veel mededeelzamer met
het kleine meisje, dan hy met ieder ander
zon geweest zijn maar hij was verrast en
bovendien vreesde hij niet, door zulk on
schuldig wezen verraden te worden. Hij her
stelde zich nu en gaf aan het gesprek eene
andere wending.
Waar gaat gij heen vroeg hy.
Ik ga naar de school te Gravesend. Ik
ga daar iederen morgen heen en blyf er tot
's avonds.
Hier is mijn eten in myn korfje. Hebt gij
honger
Neen.
Gaat gij naar Gravesend
Ja, antwoordde Jos. Hoe heet gij
Emma Philips.
Het socialistisch leger kan in twee
afdeeliDgen gesplitst worden dat der
arbeiders en dat der genieters.
De eerste staan vóór den broodovon of
achter de toogbank of in de diepten des
aardbodems loon winnend, loon afgevend
voor de propagande in de mooiste wijken
der steden on dorpen, gelukkig, dat zij
mogen gedrild worden door deu eenen of
anderen socio in den overtreffenden trap,
die zicb roemt wersmau ;e zijn.
De tweede klas socialisten is deze,
welke wij door de dagbladen leeren ken
nen. Zij zijn, hetgeen men noemen zou de
doorhalers. Staat het mensebdom voor
moeilijken toestand, zij halen heter door;
zijn erb. v. weduwen en weezen verdrukt,
en staat hun proces Diet prachtig, zij
balen ze er door de zaak... en ook do
centen. Zij zijn de eigentlijke werkers, de
ziel der beweging, ja, waarlijk, de vaders
der beweging. Zij, leiders, weten waar
naar toe dat weten de andere werkers,
klas 1 üiet zij voelen den vooruitgang
der partij, de minderen niet, en 't zyn
eigenlijk zy, ja zij, die weten wat het is,
socialist zijn zij maken do groote propa
ganda want dagelijks wordt hun naam
drie- viermaal iu de dagbladen gedrukt
zij spreken op groote meetiogen, waar zy
met groote gebaren, groote redevoeringeu
houden over groote onderwerpen (vau-
daar de naam de groote Anseele, de
groote Vandervelde, de groote Defuis-
seaux, enz.) zij vertegenwoordigen de
werkliedenpartij in de Kamers en Senaat,
waar zy hun volkslievend programma
openbaren, en verdedigen tegen hemel en
aarde, zee en land, vuur en water, enfin,
tegen alle bekampeude machten, 't is
eigenlijk daar, dat de species, waarvan
sprake, eigenlijk thuis behooreu daar
zyn zij herkenbaar aan hunne glanzende
gouden neusnijpers, reesels gouden ringen
aan de vingers, welgevormde lichamen en
door geestdrift krampachtig gebalde vuis
den welke zeer prachtig afsteken op hun-
ne als een trommelvlies gespannen gilet,
j waarop eene vette gouden slang beuge-
r lend naar hun zakje sluipt't is eigen-
5 lijk daar, wij herhalen het, dat het socia-
I lismus thuis behoort, daar wordt de red-
ding van het werkend volk voltrokken,'t is
daar dat bet voortholt naar het luilekker
land, heele karrevrachten welsprekend
heid uitwerpend, welke tot ballast dient
om des te spoediger aan te komen.
Niemand is overtuigd dat de doorhalers
daar op hunne vaart ook de werkbroeders
opladen dat is niet te verwonderen die
doorhalers weten, dat zij weten, en dat de
anderen niets weteu en daarom is hunne
leuzo Vooruit eu zie niet om I en zij
zien niet om... naar hunne werkbroeders
welke nog immer zweetend voor den
broodoven, of achter de toogbank of in de
diepten der aarde staan.
Zij rijden voort I Exélcior Gloria in
exelcisVivat de doorhalers 1
Hebt gij vader en moeder
Ik heb geen vader meer, hy is in den
oorlog gedood korts nadat ik geboren was.
En uwe moeder
Zij woont bij grootmoeder in dat huis
ginder, achter die groote boomen. En wat
gaat gij nu beginnen Wilt gij met mij naar
huis gaan Ik zal aan moeder mededeelen
wat gij mij verteld hebtzij is heel vriende
lijk en zal aan uwe vrienden schrijven.
Neen, neen, dat moet gy Diet doen, ik
ga nu werk zoeken.
Wel, wat kunt gij doen
Dat weet ik zelf niet, hernam Jo», maar
ik kan wei ken en ik wil werken, en daarum
denk ik geen hoDger te znllon lijden.
Onder dergelyke samenspraak wandelden
zy voort, tot het meisje eindelijk zegde hier
is mijne school, ik moet u goeden dag zeggen.
Vaarwel, ik zal u niet vergeten, sprak
Jos, al zien wij elkander nooit meer terug.
De tranen stonden hem in de oogen als hij
haar de hand gaf en voortging.
Jos, weer alleen zijnde, overlegde bij zich
zelve wat hem te doen Btond. De uitdrukking
van de kleine Emma netgekleede heerkens
zooals gijwaarschuwden hem tegen de op
merkingen en vermoedens, welke men zou
maken, zoo hy niet vau kleeding veranderde.
Hij besloot zulks onmiddelyk te doen. Het
eeuig gedacht, dat hem bezig hield, was de
middelen te zien bekomen om tot kapitein
Het mijnwerkerscongres te Lon
den. De Belgische afgevcerdigden der
gres der mijuwerk te Londen.
Zij waren met de Fr ansche socialisten
voor de algemeene werkstaking. Zij vroe
gen dat ten minste, wanneer er eene
werkstaking was iu België, de Engelsche
mijnwerkers in hun land huune voort
brengt zouden beperken, om te beletten
dat de Engelsche kolen de Belgische fa
brieken komen voorzien.
De Eugelschen wilden evenwel langs
dien kaul niet hooren.
Ea do Duitschers, die bet congres by-
woonden, waren van 't zelfde gedacht als
de Engelschcn.
Aldus is voor onze socialisten de hoop
verloren eener internationale overeen
komst die onze ny verheid aan hunne ge
nade zou overleveren.
Van een anderen kant schynt het dat
de broeders en vrienden uit den
vreemde,het internationaal directoire»,
te Brussel gevestigd ingevolge eene be
slissing van het congres, gehouden te
Parijs tydens do laatste tentoonstelling,
niet heel ernstig opnemen.
Onze socialisten ziju niet gelukkiger
geweest in hunne poging om den 1 Mei
als algemeene feestdag te doen aanne
men.
In een woord, de pelgrims vau de roode
vlag schijneu van Londen niets anders
dan ontgoochelingen te hebben meêge-
bracht.
Wij vernemen dat hot, in den loop
dezer week, papier met Leeuwkens rege
nen zal te Aalst, te Brussel, te Brugge-
Sommcrgem en te GeDt, om aan de vuile
lastertongen rekening te vragen voor
't Gerecht.
Advies aan den correspondent-lappe-
kakker van L'Etoile beige de man zal
weldra ondervinden dat ons bericht van
Zondag 11. geene benauwdmakerij is.
Prins Albert. Z. K. H. mag reeds
's morgends en 's namiddags, 20 minuten
"aan.
Dr le Marioel komt hem alle dagen het
been masseeren.
O'Danahue terug te keeren, die, hij was er
zeker van, hem zou opnemen als hij wist, dat
hij in Engeland niet veilig was maar moest
hij hem dan de waarheid mededeelen of niet
Over dit punt kon Jos nog geen besluit
nemen, zoodat hij zijn voornemen tot nadere
gelegenheid uitstelde. Een kleerwinkel trok
nu zijne aandachthij zag door de deur; n i
de stukken, welke buiten hingen, bezichtigd
te hebben, en ziende dat een scheepsjongen
bezig was met op eenige kleederen te bieden,
trad hy binnen als om op zijne benrt bediend
te worden, maar eigenlijk om de waarde te
kennon der artikelen, welke hij wilde koo-
pen. De scheepsjongen had geboden op een
rood wambuis en blauwe broek en kreeg ze
van den jood voor veertien schillingen. Jos
overwoog dat hy veel kleiner was dan die
jongen en das minder behoefde te betalen
hij vroeg naar dezelfde kleedingstukken,
maar de jood, welke van zijnen kunt betoog
had op de kleederen van Jos, vroeg veel meer.
Jos stond op zyn stuk eu was op het punt deo
Winkel uit te gaan, toen de jood hem terug
riep, en na veel {loven en bieden kreeg hy de
kleederen voor twaalf sohillingen. Na betaald
te hebben vroeg Jos verlof achter in den
winkel te mogen gaan en de kleederen aan te
trekken, om te zien of zij pasten, hetgeen de
jood toestond. Een jood doet nooit onbe
scheiden vragen als er iets te verdienen valt;
het kon hem weinig schelen wie Jos was; zyn
Provinciekieeingen. Zondag hebben
tc Bergen en te Peruwelz, provinciale
kieziugen plaats gehad.
Ziehier de uitslag te Bergen
Liberaal, 7367 stemmen
Catboliek, 5979 stemmen
Balloteeriag tusschen de socialist ea
den liberaal.
Te Peruwelz is een liberaal gekozen
met 2500 stemmen meerderheid op eenen
socialist.
Kruishoutem. Zondag heeft alhier
eene kieziog plaats gehad voor twee pro
vincieraadsleden. Het getal stemmen was
4961 en de volstrekte meerderheid 2481.
Werden gekozen MM. Landrieu en
Vau Pottelsberghe de la Potterie, beiden
catholioken. De eerste bekwam 3252 an
de tweede 3205 stemmen.
Als plaatsvervanger werd M. Ide geko
zen met 2956 stemmen.
M. Naye, groene democraat, de afzon
derlijke kandidaat gesteund door blauwen
en rooden bekwam 1154 stemmen.
Assenede. Ook te Assenede had
eene kiezing plaats voor een provincie
raadslid, in vervanging van M. Arthur
Verhaegen, oud lid der bestendige afvaar
diging eu tbaus volksvertegenwoordiger.
M. A. Vande Vyver, advocaat, catboliek,
bekwam 2833 stemmen M. De Smet,
liberaal, 2359. M. Vande Vyver werd bij
gevolg gekozen met eene meerderheid van
474 stemmen.
Bouillon. Hier bekwam de catho-
lieke kandidaat 1604 en de liberaal 1201
stemmen.
hoofddoel was hem de kleederen te verkoopen
en na dit gedaan te hebben hoopte hij nog
wat te winnen met het pak van Jos te koo-
pen. Toen hij nu zag, dat de jongeling de
kleederen, welke bij had uitgetrokken, bijeen-
vouwde, vroeg de jood of hij ze niet wilde
verkoopen Jos stemde onmiddelyk toe,
maar de prijs, welken den jood bood, was
zoo gering, dat Jos ze opnam en weder wilde
weggaan, toen de winkelier voorstelde hem
het geld weer te geven, hetwelk bij betaald
had voor de matrozenkleederen, in ruil voor
zijne kleeding, op voorwaarde dat hy dan
ook zijnen hoed zou verwisselen tegen een
matrozenhoed, welke meer by zijne nieuwe
kleeding paste. Hierin stemde Jos toe en zoo
werd de koop gesloten zonder dat bij ists van
zynen kleinen schat had behoeven af te
nemen. Niemand, die Jos vroeger in zijne
kleeding op school gezienjhad, zou hem nu in
zijne nieuwe dracht herkend hebben. Jos
verliet den winkel met zijn bundeltje onder
den arm en wilde gaan ontbyten, want hij
bad honger. Naar alle kanten rondziende,
bemerkte hy den scheepsjongen, die in den
winkel geweest was toen bij binnenkwam en
die vol aandacht aan een winkelkraam naar
eenige prenten stond te zieu. Jos ging naast
hem staan en vroeg hem waar bij iets te eten
kon krygen. De jongen keerde zich om,
staarde hem aan en riep na eene poos
(Wordt voortgezet).
