Donderdag 7 November 1901 5 centiemen per nummer. 56" Jaar 5621 Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst I ocialisme en naastenliefde. GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. vaderland, taal, vrijheid. Eene gewichtige leller. LANDBOUW. DE DENDERBODE Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere weet, onde gteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter weefc or de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes landen; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving idigt met 34 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont- igen zijn ten laste van den schuldenaar lien schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens. Koste Zoutstraat. N. 34, in alle Postkantoren des Lands Cuiaup «mam. Per drukregel. Gewone 45 centiemen Reklamen fr. 4,00; Vonnisse op V bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bi. accoord, Niet opgenomen handschriften worden met teruggestuurd, fleeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiteriijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zicb te wenden ten Bureele van dit blad. Aalst, 8 November 1901. Moest men de rood" trompetters geloo- n, zij hebben alle naastenliefde in cht zij alleen hebben let monopool n de genegenheid voor den armen irkmao, voor den diepbeproefde» oeger. Zoo bazuinen zy op hunne meetings zoo schrijven zij in bunne dagbladen, hunne ongelukkig'", licbtgeloovige chtoffers zyn wezenlijk overtuigd dat iten het "socialism geen hoop bestaat, ene redding mogelijk is. En nochtans al die scboone naasten- fde is loutere woordenkramerij 1 De Dialisten beminnen den werkman uiet d om hem te kunnen uitbuiten. Wij gaan dat bewijzen en, wie niet BBcb vooringenomen is, zal met ons kern men. In 1891 wiord er te Brussel een groot cialisteü cougres gehouden. De Duit- he roode paus Bebel had zicb geweer- gd er te verscbynen en er het woord te eren. En wat kwam bij daar zeggen Wij moetenzegde hij, de kwalen huidige samenleving laten bloeden, 'ij mogen er geen heelende balsem op- igen, des te eerder zal onte vijandin, maatschappij, verdwijnen en op hare okende puinen bouwen wij eene splin- nieuwe too schoon, too grootsch, dat n er nu geen denkbeeld kan van geven!» Vandervelde l eeft die woorden willen genstraffen. Dat was niet noodig. Die groote man moet toch weten dat er, t over alle punten, ook over de taktiek rdeeldheden bestaan bij de lieve kin- rkes van moeder Marianne. Wy lezen in de verzamelde en nagela- n opstellen van G'-rbard: Parlemen- ritme en wetgeving, bl. 157, de vol- lude menscblieveude verklaring Wanneer bijv. in het Eogelscb parie ent ernstig ter spraak kwam, de groote adgoe leren ia Ierland uit de handen in de landlords, bij kleine gedeelten te oen overgaan aan arbeiders en kleine ichters om, onder zeer aannemelijke Dorwaarden, die in eigendom te verkiij- en, dan behoeft een socialist geen oogen- ik te aarzelen eulk een voorstel af te lemmen, hoe arbeiderlievend zoo eene et er ook moge uitzien. Immers de strekking is geheel en al tegenovergesteld aan bet beginsel van opheffing van privaatbezit. Zoo, werklieden, moogt gij honger lijden, moest men, om u te helpen, deD gaog van bet socialisme vertragen. En zulke mannen komen u spreken, van liefde, genegenheid en zelfsopoffe- ring 1 Dezelfde schrijver gaat voort Evenzoo als in Duitschland of elders, metdertijd misschieu uog van bu gerszijde, het voorstel mocht komen uit de Staats kas voorschotten te verstrekken aan werklieden om voor eigen rekening zaken te kunnen drijven, dan b'dioi ft men, in zoo een geval geen oogenblik in bedenking te staanom er zicb b gen te verklaren. Want, hoewel zulke pogingen tegen bot op- slurpingsvermogen van bet groot kapitaal toch schipbreuk moeten lijden, kan bet niets ander.s dan vertragend voor do leur- oplossing zijn, wanneer tie werkman zich maar een oogenblik de schijnmogelijkheid geopend ziet, privaat kapitaal te ver- Zie, werklieden, dat is hunne men- sebeuliefie naar het leven geschetst eo, merkt bet wel op, door hunne schrijvers Wij zyn uog ten einde van de reeks niet! Eenigeu tijd geleden, schreef eeu ander socialistengazetje, dat in België ver- schijut de volgende woorden die men niet genoeg kan overwegen In dezen tijd van angstige bekom mernis voor do werkerspartij bestaan er twee stroomiugen in de gedachten die men onderzoeken moet. Zij zijn, ten ande ren, nauw bepaal 1 door de sprekers die ze aan onze werklieden komen uiteen zetten. Volgens de eenen moet men aan het kapitaal het hoofd bieden en het tot den zegepiaal van bet socialism doen koeren; volgens de anderen moet men het laten slachtoffers maken met het gedacht dat dt verlossende omwenteling uit de overmaat van ellende tal voortspruiten. Hier si aken wij en maken geene bemer kingen op die ijskou Ie, afgiysi-lijke taal. Ouze lezers zullen daaiuit wel de gevolg trekkingen afleiden die in die woorden afgesloten liggen. Wanneer een verachtelijke vleier, met het geheime doel buu uit te buiten, hun zal komen spreken over liefde en audere broederlijkheid, zullen zy hem zeggen - Gij ook droomt misschien van kussens en mandaten, en gij wilt ons tot voet schabel uwer verheffing doen dieneu. Gij spreekt nu van genegenheid en zelfsopofferiug. Dat is louter komedie, gij züt ook een van die scboone broeders die DC ZOOIV deuken dat men de gapende en bloédende wouden der samenleviug niet mag beeleu, dat er ODder bet werkvolk armoede en ellende moet bestaan om de beerschzucbt eenige onverzaadbaren te voldoen, Geen letter van ons alphabet speelt zulk een groote rol in de wereld, zegt men, als de letter g geen letter zou dus minder goed kunnen gemist worden, en men wil deze bewering staven met de volgende beschouwing De g is het beginsel van alle gekheid zonder haar zou er zelfs geen betfln zijn. Zonder de g bestond er geen yrond onder onze voeten eD zou niemand onzer ooit een grootvader of een pnootmoeder gehad hebben. De zekerheid der maatschappij berust grootelijks op de letter g. Zouder haar zoudeu er uoch pereebtsboven, noch ijevaugeDissen, noch gendarmen, noch garnizoenen, noch galeien, noch yijzelii g bestaan en zou zelfs de grootste misdadi gers de (7*lg ontloopen Maar er zouden ook minder werktuigen der vernieling zijn geen geschut, geen <70weren, geen granaten. De oorlog zelfs, die geesel, dos meDSChdoms zou Diet bekend wezen en et zouden nimmer onschuldige slachtoffers onder de guillotine gevallen zijn. De letter g speelt de hoofdrol bij 's meDscben geboorte, zoowel als bij zijo <7raf. Bestond de letter g uiet, dan zou de menscb drie zinnen misseo, namelijk het gezicht, bet gevoel, het gehoor. De g is het begin vaD godsdienst en staat aan het hoofd der geestelijkheid, gelijk zij ook aaD het hoofd staat der geleerde wereld. Wat werd er zonder de g van bet geloof en hoe wondeilijk zou het er zonder haar wel met de gerechtig heid uitzien De g is een gewichtigd bestanddeel ODzer «/ezondheid en met haar vangt ons <?eluk aan. Maar zonder baar zouden wij ook het gebrek Diet kenDen en zouden er geen gauwdieven, «/ecstdry vers en gekken op de wereld zijn, noch ook z/'-lukzoe- kende grijpvogels, die alles doen ten gerieve huuuer geldbuidels, zonder zicb te bekommeren om het lot en het welzijn hunner raedemeuschen. Zonder de g zou bel jjoud oud worden eD zou er geen ^eld op de wereld wezeu, om welks bezit thans zooveel kwaad be dreven en om welks gemis zooveel geleden wordt. Ook uit een politiek oogpunt heeft de g hare beteekenis zij maakt bet voor naamste deel der grondwet uit en zonder naar het Engelsch. 45,u vervolg. Over de Austin's kunnen wy weinig meer jggen dan de lezer reeds weet. Austin was >n ellendig, ongelukkig man zijn geluk, •ant hij bad nu de middelen om zicb alles te erscbaffen wat de wereld geluk noemt, daar |j stand, vermogen en aanzien bezat was srgiftigd door die ééne zware misdaad, welke zijne drift begaan had 6n welke voor em eene bron was van bittere wroeging. Ijjn «oon, die zijne fortuin zou moeten erven, ras voor hem verloren, en hij durfde over ijn bestaan niet reppen. lederen dag werd hij snnwaehtiger en prikkelbaarder, meer terug getrokken en af keer ig van allo gezelschap, ly beefde voor eene schaduw, en zijn sterk [estel bezweek spoedig voor dien «waren last ip het geweten. Hij kon niet slapen zonder il&apmiddelen en hij vreesde den slaap, uit ingst dat hy het verledene in zijne droomen verraden. Ieder jaar vermeerderde «ijne jrikkelbaarbeid en de hardheid, waarmede ly zijne bedienden en de ongelukkige vrouw Mhandslds. Zyn eenig genoegen bestond in het jagen en hij kon zoo wild en onbesuisd rijden, dat de menschen dikwijls dachten dat hij zijnen hals zou breken. Misschien was dit wel inder daad het gevaar. Lady Austin was diep te beklagen zij wist hoeveel haar echtgenoot leed, hoe de worm aan zyn hort knaagde daarom verdroeg zy al zyne hardheid en had medelijden met hem, in plaats van hem te veroordeelen. Maar haar leven werd nog meer verbitterd door 't verlies van baar kind, en menige traan ont vlood haar oog als zij alleen was, want in tegenwoordigheid van haren man durfde zij dit niet doen, daar hy dit zon aauzieu hebben als een verwijt tot hem gericht. Met hart en ziel verlangde zij naar haren Joa, eu dit éóue gevoel maakte haar onverschillig, niet alleen voor al de wereldsche voordeelen, maar ook voor de onvriendelijkheid en de hardheid van haren echtgenoot. Mary welke als keukenmeid bij haar in dienst was gekomen, was spoedig haar guu- steÜDge geworden en verheven tot hare eigene kamenier. Lady Austin werd met den dag meer genegen eu vertrouwelijker met haar. Zoo stonden de zaken, toen Auatiu op zekeren dag ter jacht reed en een zijner gebu- ren, die hem vergezelde, in den loop van het gesprek vroeg Wel Austin, hebt ge al gehoord dat ge eenen nieuwen buurman hebt haar bestond er geen pelijkbeid voor de wet. Maar vooral speelt de g eene belang rijke rol in bet huiselijk leven. Zij schenkt den jongeling eene geliefde, den man eene (jade en geeft hem tevens het zoo hoog noodig geduld, terwijl zoDder baar nimmer een freest van eendracht in de woningen zou heerschen, noch gehoor- zaambeid der kinderen aan hunne ouders of van den man aan de vrouw zou bestaan. Is het bij ove.rwegiog van all'S wat wij aan de g veischuldigd zijn, wel te bewon deren, dat die letter nimmer uit onze gedachten gaat Iets voor de Pachteressen. O^er verscheidene jaren leef e er in Willebroi ck eene vrouw die ongeluk had in haren slal bare kot'iëD waren ziek. Eu zooals hetdikwyls zeer dikwijls gaat, daar was eene tooverheks meê bemoeid, dat zei de sloor. De veearts was op zekeren dag geko men om de koeiën te onderzoeken, want zoo wilde baar man. Mijnheer, zegde de vrouw, gij kunt dat uiet verhelpen, want er is een tooverheks <lie ons plaagt. De veearts bezag de vrouw, en ant woordde zeer ernstig Ja, vrouw, daar is zeker eene tooverheks die bet ODgeluk in uwen stal breDgt. Ik ken ze zeer goed wilt gij ze eens zien Ja zeker, mijn heer, ik dacht wel, dat ik gelijk had. De veearts hernam haal mij dan eens eeneD eemer vol water. Seffens was de vrouw weg en haastig teiug met het gevraagde. De veearts sprak: zie nu eeDS in den eemer. De vrouw zag er in en antwoordde Ik zie niets dan mijn eigen beeld in dat water. Ewel, zei de veearts, dat is de tooverheks die het ODgeluk in uwen stal breDgt. Gij zijt vuil en slordig en die op zijn zeDen vuil is, is ook vuil op zijne koeiëu. Uwe koeiëu zijn ziek van de vuiligheid en bij gebrek aan de goede lucht. Houdt uwen stal zui ver, reinig uwe koeiën en laat de versche luebt in uwen stal komen on de dieren zullen gezond zijn. Wat stond de sloor te zien. Het was eene goede les, die zij wel honderd franks zou mogen betaald hebben. Dat de pachteressen dit eens overwe gen, als er bij zijn die ook niet bliuken van zuiverheid in huune stallen vooruit, deu schobber genomen, de koeikens ge- wasscben, geroskamd, de stal vol lucht doen komen en op tyd het mest er uit ge trokken en dan zal geeue tooverheks de diereu ziek maken. Bestrijding van het mond- en klauw- teer. Baccelli heeft aan het nationale coDgres voor inwendige geneeskunde, dat te Berlijn gehouden wordt, eenige bijzon derheden medegedeeld over zijD metbode van bestrij'ling van het mond- en klauw zeer door middel van eene sublimaatop lossing. Kort Dadat hij tot minister van land bouw, in Italië, benoemd was, had hij op een reis naar Civitavecchia zijn genees methode laten toepassen. Bij kalveren liet hij twee tot vier centigram sublimaat oplossing in de aderen spuiten. Een en kele inspuiting was voldoende. Bij vol wassen dieren werden 4 tot 6 centigram aangewend, by stieren 6 tot 8 c. gr. de oplossing moet op elk centigram subli maat 75 milligram keukenzout bevatten. Alle 52 dieren, die te Civitavecchia aldus behandeld werden, ziju genezen op Sar dinië zyn 26 dieren met evenveel bijval ingespoten, in 't algemeen kon Baccelli zeggen dat overal, waar zijn metbode toe gepast is snelle en volkomen genezing het gevolg is geweest. De Fransche catholieken. Vol- geüs een blad uit Parijs bebbeo de Fran sche catholieken besloten eene nieuwe en krachtige politieke houding aan te nemen. Het Idad haalt de volgende woorden aan van M. Eugène Veuillot, hoofdopsteller van V Univers - In overeenstemming met de comitei- ten Piou en de Muu zullen wy al de afge vaardigden onder steuneD welke tegen de wet op de kloosterordeus hebben gestemd. Die stemming zal ons tot toetsteen dienen. Wij ziju vau gevoelen dat zij die tegen de wet op de kloosterorden gestemd hebben, ons eene voldoende waarborg hebben ge geven. Hun eerbied voor de godsdienst vrijheid verzekert hun onze ondersteu ning. Wij aanvaarden, ik herbaal hel, de republiek in feite en in princiep, en zelfs hare regeeriug, op voorwaarde, wel te verstaan, dat die regeering ons niet bui- teusluite. Wy hebben het ministerie Waldeck- Rousseau bestreden en zullen het nog bestrijden, daar wij, bij gebrek aan eea ministerie vau ODze partij, de voorkeur geven aan die van MM. Méline en Ribot, of van hunne vrienden, die ouze gene genheid hebbeD en welke wij en onze vrienden hebben ondersteund en voortdu rend uit al ouze krachten zullen onder steunen. - Zoo op het Framptonhof, veronderstel ik. Ik had gehoord dat het verkocht wss. Ja, ik heb hem ge*ien. Hij is een van van uwe professie eeu levendige, vroolijke iersche majoor, maar deftig en wel opgevoed. Zyne vrouw is zoo welgemanierd uiet, maar zeer dik, zeer welwillend en eenvoudig als eene duif. Gij zult keu gaan bezoeken, deuk ik? Natuurlijk, antwoordde Austin Hoe mag hij wel heeteu Majoor M. Shane, vroeger van het 53* regiment geloof ik. Zoo er een kogel in het hart van Austin ge drongen ware, zou hij geen hevigereu schok gekregen hebben de plotselinge beweging, welke hij maakte, trok de aandacht van zij nen gezel. Wat scheelt er aan, Austin gy ziet zoo bleek zijt ge niet wel Neen, hernam Austin, zich herstellende, ik ben niet te besteen van die trekkingen van eene onde wonde aan de borst voelde ik. Aanstonds zal het gedaan zijn. Austin hield zyu paard in en bracht zijne hand aan het hart. Zyn gezel reed naar hem toe en bleef by hem. Het is erger dan gewoonlijk ik vreesde dezen nacht dat het komen zon als ik maar niet naar huis moet gaan. -- Wil ik mede gaan O neenik wil uw vermaak niet beder ven. Ik ben nu al veel beter het gaat spoedig over. Kom, laat ons doorgaan, of wij zullen te laat aankomen. AuBtin was bealoteu zich zelve geweld aan te doen. Zijn vriend had wel is waar niet het minste vermoeden, maar als men Bchuldig is, verbeeldt men zich dat iedereen ons mis trouwt. Zij reden eenige minuten zwijgend duor. Ik ben blij dat gij niet naar huis gegaan zijt, bemerkte zijn vriend, want gij zult uwen nieuwen gebnur aantreffen. Hij heeft beloofd te zullen komen en men zegt dat hij scboone paarden heeft. Wij zullen zien hoe hij rijdt. Austin antwoordde niet, maar na eenige meters voortgereden te hebben, hield hij in, zeggende dat de pyn opnieuw opkwam en hij uiet verder kon gaan. Zyn vriend betuigde zyne deelneming over zijne ongtsteluheid en vervoig.le zynen weg. Austin keerde oumiil- delijk naar huis terug, sprong van ziju paard eu ijlde naar zijn bjjzonder vertrek. Lady Austin, welke hem had aien terugkomen, kou niet begrijpen wat hiervan de reden mocht zyn eu giug naar hem toe. Wat is er gebeurd, myn beste vroeg ay. Wat er gebeurd is antwoordde Austin bitter, terwijl hy <ie kamer op en neer liep lieuiel en hel zweren tegen mij samen. Spreek toch zoo met, man lief. Wat is erdau voorgevallen. Iets, hetwelk mij, naar ik verwaoht, dwingen zal in mijn eigen huis als een gevan gene te blyven zitteu of anders onaange naamheden te onderviuden. Wij moeten hier niet langer blijven. Austin wierp zich toen op de sofa en be zwaarde een somber stilzwijgen. Eindelijk gelukte het aan de zachte toespraak zijner vrouw zijne kwade luim te bedaren. Hij ver haalde haar, dat M. Shane majoor was in het •egiment, toen hij gewoon soldaat was; dat hij hem ouvermydelyk zou herkennen. Zoo er nog iets anders volgde uit de bekendheid van M. Shane met zijneu vroegeren naam, dan zou in alle geval het algemeen gedacht, dat by officier was geweest, tegengesproken worden en dit zou hem in de achting der landedellieden doen dalen. Dit is inderdaad een zeer verdrietig ge val, myn beste Aastin maar zijt ge zeker dat hij na soo langen tijd den gewonen sol daat in deu rijken edelman zou herkennen Zoo zeker als ik hier zit, hernam Austin somber ik wou dat ik dood was. Spreek zoo niet, myn beate man, het maakt mij ongelukkig. Dat ben ik altijd, riep Austin, en wrong in vertwijfeling zyne handen... God vergeve tuy ik heb gezondigd maar ben ik dan niet bard genoeg gestraft? (Wordt voortgeaet).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1901 | | pagina 1