dis "moordenaars Donderdag 9 Januari 1902 5 centiemen per nummer 568te Jaar 5639 0 M Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. Zonderlinge kampioen w Huichelaars, Don Quichotte's of Spotvogels. DE DENDERBODE. Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, oude* dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat. N. 31, en in alle Postkantoren des Lands Gulque snum. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Keklamen fr 1,00; Vontiisst- op S* bladzijde 50 centiemen Dikwijls te herhalen bekendmakingen lo. accoord. Niet opgenomen handschriften worden met teruggestuurd. - Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen deo Hjnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden tan Bureeia van dit blad Aalst, 8 Januari 1902. Wij lezen in Dendwgalm van 8 De cember 11. Goede gazetten zijn degene, die kam pen voor waarheid en rechtvaardigheid, aio in 't krijt springen voor vrijheid en volkenrecht gelijk Dendergalm het doet.» Dat i3 eenvoudig kolossaal. Wij gaan die woorden eens nagaan. Hij strijdt voor waarheid. Het eerste dogma der gouzcrij is de vrijheid van denken niet als eene daadzaak lijk de catholieken het begrijpen maar als een princiep. Dus twee personen die het tegenover gestelde denken hebben eveu gelijk. Dat is even waar. Er is dus geen verschil meer tusschen waarheid en leugen. De waarheid is het voorwerp van ous verstand lijk het goede het voorwerp is van onzen wil. Tegenover dat voorwerp is de mensch niet vrij. Oos verstand moet de waarheid huldigen lijk onze wil het goede oefenen. Dus is het princiep der geuzen valscb. Vrij dcDkcn is dus een comediejer bestaat een oneindig verschil tusschen waarheid en leugen met het grondbeginsel der geuzen verdwijnt dat verschil. Hij strijdt voor Volkenrecht. Nochtans heeft Dendergalm goed ge vonden dat de Paus van zijne Staten wierd beroofd en in het Vaticaaa opgesloten. Het is nog niet lang geleden dat hij luid ruchtig zijne goedkeur iDg deed kennen. Hy vond goed dat de Vereonigde Staten van Amerika, Spanje beroofde van zijne bezittingen, van Cuba onder andere. Noch tans Spanje bezat dit eiland sedort eeuwen en had er een ontegensprekeiyk rechtop. Maar Spanje gaat door als eene catho- lieke mogendheid en daartegen, even als voor de catholieken ia 't bijzonder, is er geen recht. Hij strijdt voor de Vrijheid. Lieve God welke vrijheid lil In September 1891 schreef hij Wij ook gelooven dat het beter is dit volksken paters en priestersaan de deur van het land te aetten. naar het Engelsch. 56"* vervolg. Onnoodig te seggen in welk een toestand van angst en gejaagdheid de arme Jos de veertien dagen doorbracht, welke nog vóór de aankomst van de Niobb verliepen. Twee dagen na de terugkomst van het fregat werd het bevel voor eenen krijgsraad gegeven. Het vonnis was reeds vóör den avond bekend de beide schuldigen zouden den volgenden dag gekielhaald worden. Dit was nochtans geen troost voor Jos hij gevoelde niet zoozeer afkeer voor Fnrness dan vrees voor hem, hy verlangde zijne straf niet, maar zijne verwijdering en zekerheid tegen mogelijke kwellingen. Den volgenden morgen, rond 8 are, wan neer het vonnis moest uitgevoerd worden, kwam Jos van zijne kamer. Hij had den gan- schen dag liggen denken en was tot het be sluit gekomen, dat er niets anders op zat dan Portsmouth te verlaten en voor altijd vaar wel te zeggen aan Emma en zyne schoone vooruitzichten hij wae vast besloten zoo te doen en dit otfer te brengen het was hard, maar het vm noodzakelijk. In dit zelfde nummer toonde hij ons Duitschland en Zwitserland aan, als lan den waar Vrijheid heerscht. Wij wilden niet gelooven, zegde hij, dat het volk er vrij was. De kerkvervolging was voor hem im mers een daad van vrijheid. In Italië was de regeeriug zeer ver draagzaam, zegde bij, omdat men de Paus niet eenvoudig over de grenzen zette. Pergameni wilde het vrije onderwijs dooden, do kloosters verjagen, de bede vaarders in 't gevang werpen. Door welke middelen Boet, gevang, verbanning zijn wettelijke middelen, schreef die droe vige Hoogleeraar der Vrijmetselaars hoo- geschool van Brussel, waarom ze niet in 't werk gesteld P Dendergalm juichte die woorden toe, en hij schreef: Zachtjens aan, dompers, schreeuwt u geen bult, dat staat te leelijk. Pergameni is er zoozeer niet neven. Eu na dit alles geschreven te hebben durft hij nog zeggen dat hij voor de vrij - beid strijdt, voor de vrijheid in het krijt zal springen. Hij strijdt voor de Rechtveerdigheid. Broeder Flamidien wierd te Rijssel aangehouden, beschuldigd eene afgiyse- lijke moord te hebben bedreven. Die broeder was onplicbtig. Men heeft hem gefolterd en gemarteld om te doen beken nen. Dendergalm protesteert niet meer, doch wat doet hij, hij cischt de veroordeeling van broeder Flamidien voor hij gevonnisd werd. De onschuld van den ongelukkigen broeder komt aan het licht. En Dender galm zwijgt, hij laat aan zijne lezers niet weten dat bij ongelijk had een onschul dige op het schavot te sleuren. De Fransche kloosterlingen worden door eone onreebtveefdige wet uit hun land ge dreven. Hunne goederen verbeurd ver klaard. En de ridder van recht, van vrij heid zwijgt. Hij is in zijn schik. Hij smaakt liever de letterkunde van de Revue de Belgique die schrijft (October 1901). Met palen te stellen aan de vrije ver meerdering van monnikken van alle kleur eu alle Lleed, heeft het Fransch bestuur eenvoudig eene daad gepleegd van republikeinsche verdediging, oo het zou zoo beluchelijk ziju hem dit le verwij ten even als het beknibbelen, preventieve Toen hy de ontbijtkamer binnenkwam, ontstelden Mevrouw Philips en Emma over zijn verwrongen gelaatstrekken, maar zij maakten geene enkele opmerking. Het ontbijt werd in stilte gebruikt en wel dra bevond hij zich alleen met Emma, over welke terstond naar hem toekwam en met tranen in de oogen zegde Wat scheelt er tooh aan gy ziet er zoo ziek uit, gij jaagt ons allen schrik aau en maakt mij diep ongelukkig. Ik vrees, mejuffer Philips... Mejuffer Philips riep Emma. Vergeef mij maar, Emma, ik vrees dat ik n zal moeten verlaten. Ons verlaten Ja, u en Portsmouth verlaten, mis schien voor altijd I Waarom Wat is er gebeurd Dat kan ik u onmogelijk zeggen. Wilt gy zoo goed zijn er voor het oogenblik nog niets van te zeggen Maar herinner n dat ik, juist gelijk nn, ook gedwongen was Grave- seud eensklaps te verlaten. Ik herinner my dat maar waarom, weet ik niet. Alleen zegde Mary mij, dat het awe schuld niet was. Dat is waar, het was mijne schuld niet het was mijn noodlot. Emma, ik ben byna zinneloos, ik heb al sedert weken niet meer kunnen slapen maar ik bid u, geloof my, als ik zeg dat ik niots verkeerd gedaan heb waarlijk... maatregelen te nemen van gezondheid of van werkersbescherming in maatschappe lijke zaken. Wat zouden de geuzen schreeuwen moesten dc catholieken alzoo redeneeren en maatregelen nemen tegen de vrijmet selaarsloges die nochtans van niets anders droomen dan van troon en altaar omver le werpen. Die scbryver zou dat, indien hy logiek ware, moeten heeten Maat regelen nemen van maatschappelijk behoud en verdediging. Na al die verpletterende feiten zal het wel eens nuttig zijn na te gaan welke be paling de droeve held van Dendergalm over viijheid heeft gegeveu. Eens heeft hij gezegdden 17 Juli 1892 wat de vrijheid van geweten is Dc vrijheid van geweten, het is te zeggen, de verwereldlijking van aUe openbare besturen en voornamelijk van het onderwijs en van de welda digheid met het onmisbaar toevoeg sel van het verplicht onderwijs. Textueel 1 De vrijheid van geweten is dus het ver jagen uit de hospitalen! der zusters van liefde. De vrijheid van geweten is het verban nen van alle geestelijkheid, priesters, broeders en paters uit allo onderwijsge sticht. De vrijheid van geweten is het verdrijven der catholieken uit alle openbare besturen Dat is nu de waarheid, de rechtveerdig- heid, de vryheid die Dendergalm verde digt. En aan u lezers vragen wij nu Kunt gy zulke dingen aanveerden Neen, üiet waar Daarom zult gij met ons de hypocriete geuzery bestrijden onder welken vorm zij zich voordoet ons allen scharen rond bet catholieke vaandel, dat nog alleen het symbool is van orde en vryheid, van ware vrijheid en ware recht- veerdigheid. Hoe moet men ze noemen, de 16 Perga- menis, het bestuur uitmakende van het Marnixcomiteit, welke dezer dagen land en stad vervulde met brochuurkcus waar in zij op 48 volle bladzijdeu ten stryde trekken tegen de onverdraagzaamheid. Zij komen bier, in ons catboliek België, alle gezindheden smeeken in bet strijd perk te treden ten voordeele der Joden en Wij worden onderbroken, aprak Emma haastig daar komt iemand naar boven. Zy had ternauwernood den tijd eenige schreden van Jos af te gaan, toen de kapitein van de Niobe het vertrek binnentrad. Goeden morgen, mejuffer Philips, ik hoop dat gij het goed maaktik kwam maar eenB zien alvorens Daar het bnreel van den admiraal te gaan wij hebben een ongeval gehad aau boord van de Niobe en ik moet onmiddellijk mijn verslag geven. Zoo, sprak Emma toch niet ergs, hoop ik. O neen, wy zijn van een schurk af, die niet waard was van opgehangen te worden een der zeesoldaten, die dezen morgend ge kielhaald moest worden, sprong over boord en verdronk. Hoe was zijn naam, kapitein vroeg Jos, hem bij den arm grijpende. Zijn naam Wel, O'Donahne, wat be- laDg knnt gij daar bij hebben Zoo gy het gaarne weten wilt, hij heete Fnrness. Het spijt mij voor hem, antwoordde Jos, ik heb hem vroeger in betere omstandighe den gekend, dat is alles. En niet langer in staat zicbselven te beheerschen, verliet hy het vertrek en snelde naar zijne kamer. Zoodra hij boven was knielde hy neder en bedankte God, niet voor den dood van Fnr ness, maar voor de bevrijding van den last, welke hem zoo had neergedrukt. Na eenige oogenblikken gevoelde hy zich dat om zoogenaamde ourechtveerdighe- den, welke in Frankryk en Oostenrijk zijn gepleegd, te wreken. Zij schilderen den Jood Dreyfus, tot tweemaal toe als verrader veroordeeld, als een martelaar af, en zijne rechters, de defiigste mannen van gansch Frankrijk, als laffe bedriegers. De joodsche beenbouwer Hilsner in Oostenrijk ter dood veroordeeld, om eene ritneëlo moord op eene cbristene jonge dochter, is een martelaar, de rechters en getuigen zijn, volgens hen, vuige ellende lingen. Het zelfde had plaats te Konitz in Duitschland en te Kustendil in Bulgarië. Dat is wel de handelwyze van snulach tige spotvogels hoor ik onze lezers zeg gen Maar ziet nu, die geloerde koppen voorzeggen dat er eerstdaags eene inqui sitie zal ontstaan in gansch Europa tegen de Israëlieten in het algemeen, zoo vree- selijk als men zich zou kuunen inbeelden, en nemen als de opstokers der beweging de Libre parole van Parijs, den Patriote en de XXe Siccle van Brussel. Deze twee laatste dagbladen moeten die Marnixen fel in den weg loopen, dat zij hun be schuldigen deel te nemen aan eene anti- joodsche beweging, waar van zij nooit den naam hebben gerept. De antisemitische bewoging in Frank rijk, eu in Oosten ryk en ia Pruisen is niet gericht, tegen hot Israëlietsche volk ia het algemeen, die menschen zijn in hun dage- lykscben handel zoo knap en zoo recht als wie het ook zij, maar wel en met alle reden tegen de Joodschc geldwolven, die deze drij ongelukkige landen beheerschen en het publiek zonder onderscheid van godsdienst, door alle soorten van truston en andere financieële bedriegerijen, bui ten het bereik der strafwetboeks vallende, den laatsten druppel bloed uit de aderen zuigen, om hun alsdan in hunne klauwen te kunnen versmachten. Don Quichotte's dus, die even als de vermaarde titularis vau dien naam tegen windmolens willen schermen. Of zou het Diet eerder waarheid zijn dat onze Mar- nixen bandelen zooals een dief zou doen die door de gerechtsdienaren vervolgd zijnde, luider roept dan deze houdt den dief om alzoo aan de toegestroomde meuigte te ontsnappen. Maar waar onze Marnixen eene duivel achtige huichelarij aan den dag leggen is, wauneer zij zich beroepen op de leering van een H. Gregonus de Groote, van een H. Athanasius, van een H. Justinus, van een H. Bernardus, van Paus Gregorius VII en een aantal geleerde geestelijke schrijvers I O die snoodaards 1 weihoe zy sterk genoeg om naar beneden te gaan hij ging naar de hniskamer om daar Emma te vinden, maar zy was er niet. Hij verlangde vurig een verklaring met haar te hebben. Eerst den volgenden dag vond hy daartoe gelegenheid. Ik weet nauwelijks wat te zeggen, sprak hy, of hoc u mijn gedrag van gisteren uit te leggen. Het was zeker heel vreemd voor den kapitein, die mij zegde, dat hy dacht, dat gij van uwe zinnen waart. Ik geef er weinig om wat hy denkt, maar ik geef er veel om wat gij denkt, Emma en ik moet u nn vertellen wat misschien de dood van dezen man mij toelaat te zeggen. Hij is op eene vreemde wyze met myns levenslot verbonden geweest, dat is zoo hy was het die my kendo, en die, zoo hy had gekonnen, mij ineen toestand zou geplaatst hebben, in welken ik, of wel my zei ven had moeten laten veroordelen voor eene misdaad, welke ik niet in staat ben van te bedry ven, ofwel, laat dit voldoende zyn, iets te doen, om myue onschuld te bewijzen, hetwelk ik zeker nooit gedaan zon hebben en nooit zal doen. Meer kan ik n niet zeggen zonder een ge heim te verraden, dat ik verplicht ben te be waren en welks bewaring misschien mijnen ondergang zal veroorzaken. Toen gy mij voor het eerst aun den kant van den weg hebt gezien, Emma, was het die gedurig met God en zijn gebod spot ten priesters en kloosterlingen beleedi- gen hel en hemel verloochenen de wereldlijke en geestelijke macht bestry- den tegen altaar en troon in hunne som bere holen of loges samenzweroD, beroe pen zich op de beschermende schriften der door hun beleedigde personen, tel kenmale een gevaar hen bedreigt I De eenvoudigste onzer werkmanskin deren weet dat Ooze Moeder de II. Kerk ons Diet alleen leert, maar beveolt, voor de bekeeriDg der ongeloovigen te bidden, al waren deze ook Joden, protestanten, afgodendienaars of alle andere soorten van Marnixen. Zy verzwijgen met reden dat de Pausen van Roomen ten allen tyde, van hun ge ring vermogen, milde almoezen hebben medegedeeld, aau de arme joodsche huis- gezinneu in het kwartier de Jetio aldaar verblyvende. Zou Diet eerder hun schijnheilige scbry ver voor doel hebben, de aandacht van 't lezen 1 publiek af te trekken vandevrij- heidmoordende vervolging of inquisitie thans iu Frankrijk tegen de kloosters op touw gezetdit publiek immers mag niet weten hoeveel duizenden ouderlingen, weezen, ongelukkigen van alle slach door de verjaging hunner bezorgers, aan de ellende zijn prijs gegeven. Of zijn misschien de belangen der jood sche bankiersin Engeland bedreigd door dien het gemoed van het eerlijk publiek van gansch Europa in gisting komt tegen hen die uit den vreeselijken broederoorlog io Zuid-Afrika hunne winstgevende voor- deelen wetcD te trekken. O comiteit van Feniksen, wat hebt gy uwen titel goed gekozen, met hem te stel len onder de voogdij van Marnix, den af- scbuwelyksten huichelaar der zestiende eeuw. Dacbtet gij misschien dat het pu bliek dezes ellendige handelwijze had ver geten. Integendeel dit publiek zal tusschen de regels uwer valsche brochuur uw ge heim doel ontdekken en u met eene mis prijzende verachting bejegenen. Gevonden Gevonden Pro fessor Loeb, uitstekend geleerde vau Chicago, laat aan de wereld weten dat hij eene gewichtige ontdekking heefc gedaan. Hij heeft namelijk de microob der dood ontdekt eu het middel om ze met goed gevolg te bestrijden. Van eeneu anderen kant heeft een Eogelsche lord het middel gevonden om altijd te winnen op de roulette. Dus altijd loven, ja blijven leven en altijd geld in den zak I Elk zegge het voort. deze man, die my dwong een gelukkig thuis te verlaten en de wijde wereld in te gaan het terugzien van dezen man en myne her kenning door hem, welke mij noodzaakte zoo plotseling uit Gravesend (e vertrekken. Ik ontmoette hem opnieuw en ontweek j hem toen hij deserteerde, en ik vertrouwde, dat ik door zijne desertie veilig zon zyn in deze stad, zonder gevaar te loopen hem nog maals te ontmoeten. Het was zyn wederzien als opgevangen deserteur, dat my in dien toestand van angst en onrust bracht, waarin gy mij gednrende drie weken gezien hebt, en het was de kennis dat hy na zijne straf in vryheid zon gesteld worden en mij waarschijnlijk op straat zon tegenkomen, die my deed besluiten Potsmonth te verlaten, gelijk ik n gisteren zeide. Kunt gy nu nog verwonderd zjjn over myne ontroering, toen ik hoorde dat hy dood was en dat er nu geene reden meer bestaat om mijne goede beschermers en om n te ver laten. Voorzeker kan ik na dese verklaring niet meer verwonderd zyn over uwe ontroe ring, maar wat mij verwondert, M. O'Dona- hue, dat gy een geheim zondt bezitten van zoo groot belang, dat het niet geopenbaard mag worden en dat u doet beven voor de ont moeting van dien nian, terwijl gy tezelider tyd verklaart onschuldig te zijn. Gingen onschuld eu geheimhouding ooit samen (Wordt voortgenet).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1902 | | pagina 1