dis "moordenaars
Donderdag 9 Januari 1902 5 centiemen per nummer 568te Jaar 5639
0
M
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Zonderlinge
kampioen
w
Huichelaars, Don Quichotte's of
Spotvogels.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, oude*
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar
Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat. N. 31,
en in alle Postkantoren des Lands
Gulque snum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Keklamen fr 1,00; Vontiisst- op
S* bladzijde 50 centiemen Dikwijls te herhalen bekendmakingen lo.
accoord. Niet opgenomen handschriften worden met teruggestuurd. -
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen deo
Hjnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden tan Bureeia
van dit blad
Aalst, 8 Januari 1902.
Wij lezen in Dendwgalm van 8 De
cember 11.
Goede gazetten zijn degene, die kam
pen voor waarheid en rechtvaardigheid,
aio in 't krijt springen voor vrijheid en
volkenrecht gelijk Dendergalm het doet.»
Dat i3 eenvoudig kolossaal. Wij gaan
die woorden eens nagaan.
Hij strijdt voor waarheid.
Het eerste dogma der gouzcrij is de
vrijheid van denken niet als eene daadzaak
lijk de catholieken het begrijpen maar als
een princiep.
Dus twee personen die het tegenover
gestelde denken hebben eveu gelijk. Dat
is even waar.
Er is dus geen verschil meer tusschen
waarheid en leugen. De waarheid is het
voorwerp van ous verstand lijk het goede
het voorwerp is van onzen wil.
Tegenover dat voorwerp is de mensch
niet vrij. Oos verstand moet de waarheid
huldigen lijk onze wil het goede oefenen.
Dus is het princiep der geuzen valscb.
Vrij dcDkcn is dus een comediejer bestaat
een oneindig verschil tusschen waarheid
en leugen met het grondbeginsel der
geuzen verdwijnt dat verschil.
Hij strijdt voor Volkenrecht.
Nochtans heeft Dendergalm goed ge
vonden dat de Paus van zijne Staten wierd
beroofd en in het Vaticaaa opgesloten.
Het is nog niet lang geleden dat hij luid
ruchtig zijne goedkeur iDg deed kennen.
Hy vond goed dat de Vereonigde Staten
van Amerika, Spanje beroofde van zijne
bezittingen, van Cuba onder andere. Noch
tans Spanje bezat dit eiland sedort eeuwen
en had er een ontegensprekeiyk rechtop.
Maar Spanje gaat door als eene catho-
lieke mogendheid en daartegen, even als
voor de catholieken ia 't bijzonder, is er
geen recht.
Hij strijdt voor de Vrijheid.
Lieve God welke vrijheid lil
In September 1891 schreef hij Wij
ook gelooven dat het beter is dit volksken
paters en priestersaan de deur van
het land te aetten.
naar het Engelsch.
56"* vervolg.
Onnoodig te seggen in welk een toestand
van angst en gejaagdheid de arme Jos de
veertien dagen doorbracht, welke nog vóór
de aankomst van de Niobb verliepen. Twee
dagen na de terugkomst van het fregat werd
het bevel voor eenen krijgsraad gegeven. Het
vonnis was reeds vóör den avond bekend de
beide schuldigen zouden den volgenden dag
gekielhaald worden.
Dit was nochtans geen troost voor Jos hij
gevoelde niet zoozeer afkeer voor Fnrness
dan vrees voor hem, hy verlangde zijne straf
niet, maar zijne verwijdering en zekerheid
tegen mogelijke kwellingen.
Den volgenden morgen, rond 8 are, wan
neer het vonnis moest uitgevoerd worden,
kwam Jos van zijne kamer. Hij had den gan-
schen dag liggen denken en was tot het be
sluit gekomen, dat er niets anders op zat dan
Portsmouth te verlaten en voor altijd vaar
wel te zeggen aan Emma en zyne schoone
vooruitzichten hij wae vast besloten zoo te
doen en dit otfer te brengen het was hard,
maar het vm noodzakelijk.
In dit zelfde nummer toonde hij ons
Duitschland en Zwitserland aan, als lan
den waar Vrijheid heerscht. Wij wilden
niet gelooven, zegde hij, dat het volk er
vrij was.
De kerkvervolging was voor hem im
mers een daad van vrijheid.
In Italië was de regeeriug zeer ver
draagzaam, zegde bij, omdat men de Paus
niet eenvoudig over de grenzen zette.
Pergameni wilde het vrije onderwijs
dooden, do kloosters verjagen, de bede
vaarders in 't gevang werpen.
Door welke middelen
Boet, gevang, verbanning zijn
wettelijke middelen, schreef die droe
vige Hoogleeraar der Vrijmetselaars hoo-
geschool van Brussel, waarom ze niet
in 't werk gesteld P
Dendergalm juichte die woorden toe,
en hij schreef: Zachtjens aan, dompers,
schreeuwt u geen bult, dat staat te leelijk.
Pergameni is er zoozeer niet neven.
Eu na dit alles geschreven te hebben
durft hij nog zeggen dat hij voor de vrij -
beid strijdt, voor de vrijheid in het krijt
zal springen.
Hij strijdt voor de Rechtveerdigheid.
Broeder Flamidien wierd te Rijssel
aangehouden, beschuldigd eene afgiyse-
lijke moord te hebben bedreven. Die
broeder was onplicbtig. Men heeft hem
gefolterd en gemarteld om te doen beken
nen.
Dendergalm protesteert niet meer, doch
wat doet hij, hij cischt de veroordeeling
van broeder Flamidien voor hij gevonnisd
werd.
De onschuld van den ongelukkigen
broeder komt aan het licht. En Dender
galm zwijgt, hij laat aan zijne lezers niet
weten dat bij ongelijk had een onschul
dige op het schavot te sleuren.
De Fransche kloosterlingen worden door
eone onreebtveefdige wet uit hun land ge
dreven. Hunne goederen verbeurd ver
klaard. En de ridder van recht, van vrij
heid zwijgt. Hij is in zijn schik.
Hij smaakt liever de letterkunde van de
Revue de Belgique die schrijft (October
1901).
Met palen te stellen aan de vrije ver
meerdering van monnikken van alle kleur
eu alle Lleed, heeft het Fransch bestuur
eenvoudig eene daad gepleegd van
republikeinsche verdediging, oo het
zou zoo beluchelijk ziju hem dit le verwij
ten even als het beknibbelen, preventieve
Toen hy de ontbijtkamer binnenkwam,
ontstelden Mevrouw Philips en Emma over
zijn verwrongen gelaatstrekken, maar zij
maakten geene enkele opmerking.
Het ontbijt werd in stilte gebruikt en wel
dra bevond hij zich alleen met Emma, over
welke terstond naar hem toekwam en met
tranen in de oogen zegde
Wat scheelt er tooh aan gy ziet er zoo
ziek uit, gij jaagt ons allen schrik aau en
maakt mij diep ongelukkig.
Ik vrees, mejuffer Philips...
Mejuffer Philips riep Emma.
Vergeef mij maar, Emma, ik vrees dat
ik n zal moeten verlaten.
Ons verlaten
Ja, u en Portsmouth verlaten, mis
schien voor altijd I
Waarom Wat is er gebeurd
Dat kan ik u onmogelijk zeggen. Wilt
gy zoo goed zijn er voor het oogenblik nog
niets van te zeggen Maar herinner n dat ik,
juist gelijk nn, ook gedwongen was Grave-
seud eensklaps te verlaten.
Ik herinner my dat maar waarom,
weet ik niet. Alleen zegde Mary mij, dat het
awe schuld niet was.
Dat is waar, het was mijne schuld niet
het was mijn noodlot. Emma, ik ben byna
zinneloos, ik heb al sedert weken niet meer
kunnen slapen maar ik bid u, geloof my, als
ik zeg dat ik niots verkeerd gedaan heb
waarlijk...
maatregelen te nemen van gezondheid of
van werkersbescherming in maatschappe
lijke zaken.
Wat zouden de geuzen schreeuwen
moesten dc catholieken alzoo redeneeren
en maatregelen nemen tegen de vrijmet
selaarsloges die nochtans van niets anders
droomen dan van troon en altaar omver
le werpen. Die scbryver zou dat, indien
hy logiek ware, moeten heeten Maat
regelen nemen van maatschappelijk behoud
en verdediging.
Na al die verpletterende feiten zal het
wel eens nuttig zijn na te gaan welke be
paling de droeve held van Dendergalm
over viijheid heeft gegeveu.
Eens heeft hij gezegdden 17 Juli 1892
wat de vrijheid van geweten is
Dc vrijheid van geweten, het is te
zeggen, de verwereldlijking van aUe
openbare besturen en voornamelijk
van het onderwijs en van de welda
digheid met het onmisbaar toevoeg
sel van het verplicht onderwijs.
Textueel 1
De vrijheid van geweten is dus het ver
jagen uit de hospitalen! der zusters van
liefde.
De vrijheid van geweten is het verban
nen van alle geestelijkheid, priesters,
broeders en paters uit allo onderwijsge
sticht.
De vrijheid van geweten is het verdrijven
der catholieken uit alle openbare besturen
Dat is nu de waarheid, de rechtveerdig-
heid, de vryheid die Dendergalm verde
digt.
En aan u lezers vragen wij nu Kunt
gy zulke dingen aanveerden
Neen, üiet waar Daarom zult gij met
ons de hypocriete geuzery bestrijden onder
welken vorm zij zich voordoet ons allen
scharen rond bet catholieke vaandel, dat
nog alleen het symbool is van orde en
vryheid, van ware vrijheid en ware recht-
veerdigheid.
Hoe moet men ze noemen, de 16 Perga-
menis, het bestuur uitmakende van het
Marnixcomiteit, welke dezer dagen land
en stad vervulde met brochuurkcus waar
in zij op 48 volle bladzijdeu ten stryde
trekken tegen de onverdraagzaamheid.
Zij komen bier, in ons catboliek België,
alle gezindheden smeeken in bet strijd
perk te treden ten voordeele der Joden en
Wij worden onderbroken, aprak Emma
haastig daar komt iemand naar boven.
Zy had ternauwernood den tijd eenige
schreden van Jos af te gaan, toen de kapitein
van de Niobe het vertrek binnentrad.
Goeden morgen, mejuffer Philips, ik
hoop dat gij het goed maaktik kwam maar
eenB zien alvorens Daar het bnreel van den
admiraal te gaan wij hebben een ongeval
gehad aau boord van de Niobe en ik moet
onmiddellijk mijn verslag geven.
Zoo, sprak Emma toch niet ergs,
hoop ik.
O neen, wy zijn van een schurk af, die
niet waard was van opgehangen te worden
een der zeesoldaten, die dezen morgend ge
kielhaald moest worden, sprong over boord
en verdronk.
Hoe was zijn naam, kapitein vroeg Jos,
hem bij den arm grijpende.
Zijn naam Wel, O'Donahne, wat be-
laDg knnt gij daar bij hebben Zoo gy het
gaarne weten wilt, hij heete Fnrness.
Het spijt mij voor hem, antwoordde Jos,
ik heb hem vroeger in betere omstandighe
den gekend, dat is alles. En niet langer in
staat zicbselven te beheerschen, verliet hy
het vertrek en snelde naar zijne kamer.
Zoodra hij boven was knielde hy neder en
bedankte God, niet voor den dood van Fnr
ness, maar voor de bevrijding van den last,
welke hem zoo had neergedrukt.
Na eenige oogenblikken gevoelde hy zich
dat om zoogenaamde ourechtveerdighe-
den, welke in Frankryk en Oostenrijk
zijn gepleegd, te wreken.
Zij schilderen den Jood Dreyfus, tot
tweemaal toe als verrader veroordeeld,
als een martelaar af, en zijne rechters,
de defiigste mannen van gansch Frankrijk,
als laffe bedriegers.
De joodsche beenbouwer Hilsner in
Oostenrijk ter dood veroordeeld, om eene
ritneëlo moord op eene cbristene jonge
dochter, is een martelaar, de rechters en
getuigen zijn, volgens hen, vuige ellende
lingen.
Het zelfde had plaats te Konitz in
Duitschland en te Kustendil in Bulgarië.
Dat is wel de handelwyze van snulach
tige spotvogels hoor ik onze lezers zeg
gen
Maar ziet nu, die geloerde koppen
voorzeggen dat er eerstdaags eene inqui
sitie zal ontstaan in gansch Europa tegen
de Israëlieten in het algemeen, zoo vree-
selijk als men zich zou kuunen inbeelden,
en nemen als de opstokers der beweging
de Libre parole van Parijs, den Patriote
en de XXe Siccle van Brussel. Deze twee
laatste dagbladen moeten die Marnixen
fel in den weg loopen, dat zij hun be
schuldigen deel te nemen aan eene anti-
joodsche beweging, waar van zij nooit den
naam hebben gerept.
De antisemitische bewoging in Frank
rijk, eu in Oosten ryk en ia Pruisen is niet
gericht, tegen hot Israëlietsche volk ia het
algemeen, die menschen zijn in hun dage-
lykscben handel zoo knap en zoo recht
als wie het ook zij, maar wel en met alle
reden tegen de Joodschc geldwolven, die
deze drij ongelukkige landen beheerschen
en het publiek zonder onderscheid van
godsdienst, door alle soorten van truston
en andere financieële bedriegerijen, bui
ten het bereik der strafwetboeks vallende,
den laatsten druppel bloed uit de aderen
zuigen, om hun alsdan in hunne klauwen
te kunnen versmachten.
Don Quichotte's dus, die even als de
vermaarde titularis vau dien naam tegen
windmolens willen schermen. Of zou het
Diet eerder waarheid zijn dat onze Mar-
nixen bandelen zooals een dief zou doen
die door de gerechtsdienaren vervolgd
zijnde, luider roept dan deze houdt den
dief om alzoo aan de toegestroomde
meuigte te ontsnappen.
Maar waar onze Marnixen eene duivel
achtige huichelarij aan den dag leggen is,
wauneer zij zich beroepen op de leering
van een H. Gregonus de Groote, van een
H. Athanasius, van een H. Justinus, van
een H. Bernardus, van Paus Gregorius
VII en een aantal geleerde geestelijke
schrijvers I O die snoodaards 1 weihoe zy
sterk genoeg om naar beneden te gaan hij
ging naar de hniskamer om daar Emma te
vinden, maar zy was er niet. Hij verlangde
vurig een verklaring met haar te hebben.
Eerst den volgenden dag vond hy daartoe
gelegenheid.
Ik weet nauwelijks wat te zeggen, sprak
hy, of hoc u mijn gedrag van gisteren uit te
leggen.
Het was zeker heel vreemd voor den
kapitein, die mij zegde, dat hy dacht, dat gij
van uwe zinnen waart.
Ik geef er weinig om wat hy denkt,
maar ik geef er veel om wat gij denkt, Emma
en ik moet u nn vertellen wat misschien de
dood van dezen man mij toelaat te zeggen.
Hij is op eene vreemde wyze met myns
levenslot verbonden geweest, dat is zoo hy
was het die my kendo, en die, zoo hy had
gekonnen, mij ineen toestand zou geplaatst
hebben, in welken ik, of wel my zei ven had
moeten laten veroordelen voor eene misdaad,
welke ik niet in staat ben van te bedry ven,
ofwel, laat dit voldoende zyn, iets te doen,
om myue onschuld te bewijzen, hetwelk ik
zeker nooit gedaan zon hebben en nooit zal
doen.
Meer kan ik n niet zeggen zonder een ge
heim te verraden, dat ik verplicht ben te be
waren en welks bewaring misschien mijnen
ondergang zal veroorzaken.
Toen gy mij voor het eerst aun den kant
van den weg hebt gezien, Emma, was het
die gedurig met God en zijn gebod spot
ten priesters en kloosterlingen beleedi-
gen hel en hemel verloochenen de
wereldlijke en geestelijke macht bestry-
den tegen altaar en troon in hunne som
bere holen of loges samenzweroD, beroe
pen zich op de beschermende schriften
der door hun beleedigde personen, tel
kenmale een gevaar hen bedreigt I
De eenvoudigste onzer werkmanskin
deren weet dat Ooze Moeder de II. Kerk
ons Diet alleen leert, maar beveolt, voor
de bekeeriDg der ongeloovigen te bidden,
al waren deze ook Joden, protestanten,
afgodendienaars of alle andere soorten
van Marnixen.
Zy verzwijgen met reden dat de Pausen
van Roomen ten allen tyde, van hun ge
ring vermogen, milde almoezen hebben
medegedeeld, aau de arme joodsche huis-
gezinneu in het kwartier de Jetio aldaar
verblyvende.
Zou Diet eerder hun schijnheilige scbry
ver voor doel hebben, de aandacht van
't lezen 1 publiek af te trekken vandevrij-
heidmoordende vervolging of inquisitie
thans iu Frankrijk tegen de kloosters op
touw gezetdit publiek immers mag niet
weten hoeveel duizenden ouderlingen,
weezen, ongelukkigen van alle slach
door de verjaging hunner bezorgers, aan
de ellende zijn prijs gegeven.
Of zijn misschien de belangen der jood
sche bankiersin Engeland bedreigd door
dien het gemoed van het eerlijk publiek
van gansch Europa in gisting komt tegen
hen die uit den vreeselijken broederoorlog
io Zuid-Afrika hunne winstgevende voor-
deelen wetcD te trekken.
O comiteit van Feniksen, wat hebt gy
uwen titel goed gekozen, met hem te stel
len onder de voogdij van Marnix, den af-
scbuwelyksten huichelaar der zestiende
eeuw. Dacbtet gij misschien dat het pu
bliek dezes ellendige handelwijze had ver
geten. Integendeel dit publiek zal tusschen
de regels uwer valsche brochuur uw ge
heim doel ontdekken en u met eene mis
prijzende verachting bejegenen.
Gevonden Gevonden Pro
fessor Loeb, uitstekend geleerde vau
Chicago, laat aan de wereld weten dat hij
eene gewichtige ontdekking heefc gedaan.
Hij heeft namelijk de microob der dood
ontdekt eu het middel om ze met goed
gevolg te bestrijden.
Van eeneu anderen kant heeft een
Eogelsche lord het middel gevonden om
altijd te winnen op de roulette.
Dus altijd loven, ja blijven leven en
altijd geld in den zak I
Elk zegge het voort.
deze man, die my dwong een gelukkig thuis
te verlaten en de wijde wereld in te gaan
het terugzien van dezen man en myne her
kenning door hem, welke mij noodzaakte
zoo plotseling uit Gravesend (e vertrekken.
Ik ontmoette hem opnieuw en ontweek
j hem toen hij deserteerde, en ik vertrouwde,
dat ik door zijne desertie veilig zon zyn in
deze stad, zonder gevaar te loopen hem nog
maals te ontmoeten.
Het was zyn wederzien als opgevangen
deserteur, dat my in dien toestand van angst
en onrust bracht, waarin gy mij gednrende
drie weken gezien hebt, en het was de kennis
dat hy na zijne straf in vryheid zon gesteld
worden en mij waarschijnlijk op straat zon
tegenkomen, die my deed besluiten Potsmonth
te verlaten, gelijk ik n gisteren zeide.
Kunt gy nu nog verwonderd zjjn over
myne ontroering, toen ik hoorde dat hy dood
was en dat er nu geene reden meer bestaat
om mijne goede beschermers en om n te ver
laten.
Voorzeker kan ik na dese verklaring
niet meer verwonderd zyn over uwe ontroe
ring, maar wat mij verwondert, M. O'Dona-
hue, dat gy een geheim zondt bezitten van
zoo groot belang, dat het niet geopenbaard
mag worden en dat u doet beven voor de ont
moeting van dien nian, terwijl gy tezelider
tyd verklaart onschuldig te zijn. Gingen
onschuld eu geheimhouding ooit samen
(Wordt voortgenet).