Donderdag 6 Februari l'J02 3 centiemen per nummer 36sle Jaar 5647 Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst En nu GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM VADERLAND, TAAL, VRIJHEID W Gouden Jubelfeest Electriciteit en Groenteteelt. DE DENDERBODE Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee- kening van den volgenden dag. De pry's ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden fr. i-7p voor dry maanden, voorop te betalen. De inschryving eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont vangen zyn ten laste van den schuldenaar. Men schryft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31, en in alle Postkantoren des Lands. CUIQUË SLLM. Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen op 3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van dit blad. Aalst, Februari 1902. Zij zijn bijeen gekomen, de groote helden, wij bedoelen de schrijvers van onzen armtierigen, om te beraadslagen wat zij toch op de herhaalde slagen no pens den vrijen wil, zouden antwoorden. Denderbode beukte er te hevig op. Zouden zij den vrijen wil van den mensch loochenen Zouden ze de RÉ- forme, de Chronique, geuzenbladen van Brussel, volgen welke vlakaf zeggen - Vrije wil is eene uitvinding der PAPEN - Zij hadden liet graag gedaan, maarzij hebben niet gedurfd. Vrije wil immers wordt zoo duidelijk bewezen door de ge tuigenis van het geweten. Loochenen was verder alle huiche larij, ten tijde van kiezingen op den bui ten, onmogelijk maken. Zij hebben dus gedaan wat niet te be letten was. Zij hebben den vrijen wil erkend, tegen dank. Zij hebben, als weerwraak, den vrijen wil willen klein maken, oh zoo klein zoo onbeduidend Maar, heeren, dat is in kwestie niet. \Vy hebben u nooit gevraagd door welke invloeden de wil van den inensch wierd gericht, maar dees is de mensch vrij Het quantum der vrijheid blijft buiten kwestie. De armtierige heeft geantwoord Ja Wij gaan daaruit eens eenige gevolg trekkingen afleiden. Ware de mensch een rein stoffelijk wezen dan kan hij onmogelijk vry zijn. Vrije wil en reine slof. uitsluitend stof zijn niet te vereenigen. Vrije uitingen, vrije werkingen der stof maken de wetenschap, hoor Den- dergalm, de wetenschap onmogelijk. De wetenschap steunt op het noodlot tige der werkingen van de stof. Er is dus in den mensch iets van an der natuur dan de stof, verheven boven de stof. Dat iets heeten wij de ziel. De ziel is een zelfstandig, verstandelijk en vrij wezen. Zij is onsterfelijk. O E ZOON naar het Engelach. 60"* vervolg. lieven vriend. Bg eenig nadenken heb ik ingezien, dat ik n onrecht heb aangedaan. Ik was voornemens n dit te zeggen, zoodra ik er de kans toe had, toen gij ons zoo haastig hebt verlaten. Sodort dien tgd drukt mg steeds mijn misslag en ik kan de eerste de beste gelegenheid niet laten voorbijgaan, om n vergiffenis te vragen- in de hoop dat, als wg elkander weder ontmoe ten, bot zal zijn in dezelfde vriendschappe lijke verhouding, waarin wg altijd verkeerd hebben voor mgne ongelukkige vlaag van lastigheid. Uwe liefhebbende, Emma. t, Het is gemakkelijk te begrijpen, hoe geluk kig Jos met dezen brief was. Hg vernam na opeeusvan haren oom, zonder tegenspraak van den kant van Emma, dat hg haar mocht beminnen en naar hare hand dingen. 1 Hg kon nochtans dien brief niet terstond Als de Dendergalmers dat loochenen zullen wij de bewijsvoeringen der ziel- leer uiteen zetten. Althans achten wij liet overbodig. In den beginne was de aarde een damp achtige warklomp die door achtereen volgende vervormingen tot den huldigen staat is gekomen. Op en in dien warklomp was het leven onmogelijk want de temperatuur was zeer laag. Sommige geleerden zeggen 8000 centigraden. Hoe is het leven op de aarde ge komen Dat is een eerste stronkeisteen voor de goddelooze wetenschap voor welke onze Dendergalmers in bewondering staan, Door het aannemen van een vrijen wil hebben zij een tweede onoverkomelijke afgrond gegraven. Om de eerste moeilijkheid van kant te stellen hebben geleerden aangenomen dat alles wat bestaat leeft; zoo leefde de rots, het water, de damp enz. net lijk de mensch leeft. Dat is kinderachtig. Voor hen is de mensch oen vervormd dier en velen houden staan en beweren dat we in den aap onzen voorouder moe ten begroeten. Doch die goddelooze geleerden nemen geen vrijen wil aan in tegenstelling met Dendergalm, en dus ook geen zelfstan dige ziel. Zij zijn logiek. En nu vragen wij aan Dendergalm Van waar is de ziel gekomen - Toch niet van de stof. Niemand geeft wat hij niet heeft. De stof kan geen onstoffelijk wezen voort brengen. Het gevolg kan niet volmaakter zijn dan de ooi-zaak want dan zou er iets in het gevolg zijn dat geen oorzaak heeft. Een gevolg zonder oorzaak Maar de wetenschap spreekt dat tegen, logenstraft dat stellig. Het gezond ver stand ook ontkent het en onze hoeren roepen luid Alle dood iieeft een oor zaak. Van waar dus mag de ziel komen Zeg, Dendergalm, van waar Hier houden wij u vast. Op die vraag moet gij antwoorden. beantwoorden. Had droefheid en angst zgne ongesteldheid veroorzaakt, de vreugde sloeg hem nn nog meer neder en hij was gedwongen zich naar bed te begeven; hij wasechter ge lukkig eu sliep eindelijk in met zulke aange name droomen, als iemand slechts kan heb ben, die op het paut staat al zijue wenscben vervuld te zien. 's Anderendaags antwoordde hij op den brief van M. Small, beleed openhartig zijne gevoelens jegens diens nicht, welke een besef van zijne eigene onwaardigheid en nederige afkomst hem tot dan toe belet hadden te open baren hij verzacht hem zijnen invloed te zijnen gunste aan te wenden, daar hij zelf niet durfde spreken voor hij zulke bevesti ging van zijn onverdiend geluk ontvangen had, dat hij moed zou hebbon dit te doen. Aan Emma schreef hg eeuigo regelen bij dankte haar voor hare voortdurende goede meening over hem, wijl de gedachte, deze verloren te hebben, hem zoo ougelukkig had den gemaakt; hg verzekerde haar, dat hij be schaamd was over de govoelighoid, welke hg getoond had en dat het aan hem was verge- viug te vragen en niet aan iemand, welke zich zoo vriendelijk jegens hem betoond had en zoo lang zijne beschermster was geweest Jat hij zich reeds veel beter gevoelde en hoopte weldra bij haar te zullon zgn. Na deze brieven geschreven en verzonden te hebben, ging Jos eene wandeling door de stad doen. Wij zeggen God heeft de ziel ge schapen. Maar Dendergalm erkent geen scheppende God. Hij houdt de schepping voor onmogelijk omiiat zij een mirakel is. Den 15 Juli 1900 schreef bij immers - Een mirakel is onmogelijk, kan NIET BESTAAN of ANDERS ZOU ER GEEN NATUUR MEER WEZEN. Dat is de goddelooze wetenschap, hot gedacht van een godloochenaar. Dat zijn en blijven de Dendergalmers en al degenen die hun steunen dragen hun aandeel in al het kwaad dat zij stichten. HEERLIJK van de Eerbiedw. LIBERMANN in Belgie. De Paters van den H. Geest die eene Apostolieke School te Lier bezitten, zullen dees jaar de vijftigste verjaring vieren van het overlijden van hunnen Stichter. Op 2 Februari 1852, stierf de Eerbiedw. Libermann. Na aan allen den iever, do liefde, do zelfopoffering aanbevolen te hebben trad hij als in zielsverrukking. Na de vespers, op het oogeublik dat men in koor de woorden - et exaltavit iiumilis - uit het Magnificat zong, blies hij den laatsten adem uit. God heeft den bekeerden jood verheerlijkt. In 1876werd hij Eerbiedwaardig verklaard, en zijne Zaligverklaring is op goeden voet te Rome. Zijne Congregatie, die zich aan de be keering der Negers toewijd, is met reu zenstappen vooruitgegaan. Zij heeft menigvuldige Missies in Afrika Senegal, Guinea, Sierra-Leone, Liberia, Ondcr- Niger, Fransche Congo, Portugeesche Congo, Duitscheen Engelsclie Zanguebar, Madagascar, Malgasche Eilanden. Zij was de eerste in den Belgischen Congo, en is bereid er terug te koeren. Zij vindt hare leiders in Frankrijk, Italië, Portugal, Duitschland,Ierland,en nu ook' in België. Sedert 1844, had de Eerbiedw. Libermann aan België gedacht. Hij wilde het Noviciaat, gelegen hij Amiens ver- grooten en wachte op nieuwe helpers. Ik hoop, zegde hij. dat het Belgen zullen zijn. Hij bezat reeds P. Warlop,; van het bisdom Gent. Weldra kwam een- geestelijke Belg, P. Mazuy, hem ook toe. Deze wierd weldra de vurigste helper van den eersten Missionnaris, Pater Laval. Terwijl Jos doelloos door de straten wan delde, had or eensklaps een groote toeloop van volk plaats. Nieuwsgierig om te weten wat hiervan wel de oorzaak mocht zgn, richt te hij zijne schreden daarheen en was het ge drang reeds genaderd, toen eensklaps oeno vrouw met loshangende haren zich door de menigte eenen weg baande en in de armen van den verschrikten jongeling viel met den uitroep Help, help mijuhoer Hij wil mij vermoorden Zij werd op don voet gevolgd door een ste- vigen kerel, die dreigend eeu groot mes zwaaide. Haar ziende in de armen van Jos, sprong hij op do vrou w toe, ou zou haar zeker doorstoken hebben, zoo Jos zijnen arm niet had afgewend. Da menigte, welke hem ge volgd was, maakte zich nn van hem meestor en leverde hem aan de politie over, welke in- tneschen was toegesneld. De vrouw was in bezwijming gevallen en Job wilde baar in eenen naburigen winkel dragen, toon een der politieagenteu hem ver zocht dit aan anderen over te laten en hem naar het politiebureel te volgou om zijno go- tuigenis af te leggen. Daar aangekomen, vernam hij, dut het zoo even beschreven voorval een huiselijke twist was tusschen man en vrouw en reeds her haalde malen was voorgevallen. Dezen kcor Dan deed P. Visserand, apostolisch prc- fckt van het eiland Haïti met P. Warlop eene omreis in België. Bij hunne terug komst schreef de Eerbiedw. Libermann - Reeds lang denk ik er aan om een studiehuis in Relgië te stichten. Een aan bod doet er mij meer aan denken. In 1845 zond hij versehiilïge verslagen, die be waard gebleven zijn, aan priesters, een kanonik van Luik, aan de Bisschoppen van België. Hij doorliep in persoon de verschillende streken van het land wilde de Missie van Haïti aan België overlaten en de menschen met waren iever der Missies ^bezielen. Hij mislukte, men had met te groote mocielijkhcden te kampen. In 1846, op aandringen van Kardinaal Fransoni.deed de Congregatie der Propaganda, nieuwe pogingen zonder meer uitslag. Wie weet of dio menigvuldige pogingen van den Eerbiedw. Libermann liet begin niet geweest zijn van het stichten der Missies waar België magoproemen. Ein delijk over 2 jaar, heeft een mildadige Belg een lokaal aangeboden om het zoo getrachte studiehuis te stichten. Het was Gods uur. De Apostolische School bloeit, onder Gods zegen. De Paters van den H. Geest hebben het vertrouwen dat België hun ten minste zooveel zal leveren als do andere catholiekc landen, menigvuldige hulp, en talrijke Missionarissen voor hunne groote Missies van Afrika. Een groentenkweeker in Pennsylvanië, zoo verhaalt The Electrical Review, was bijzonder gelukkig met zijne groen- tcnteelt. Alles stond bij hem even frisch en weldig en zijne moestuinen leverden meer op dan oenige andere in den omtrek. Zijne gebaren waren er jaloersch over. Langs zijne velden liepen de geleidings draden van eenen trolley tramweg en de beambten van de Trammaatschappij begonnen op tc merken, dat er sinds cenigen tijd buitengewoon veel electrici teit werd gebruikt voor de wagens en de verlichting. De dynamos moesten langer werken. Nu trof liet toevallig, dat hoe, meer de Trammaatschappij te kort kwam, des te grooter do groentenvoorraad van den hovenier was. Eindelijk riep de Trammaatschappij do hulp van wetenschappelijke mannen in, om het raadsel op te lossen. Een dier heeren, die gehoord had van den buiten gewonen voorspoed van den groenten- wilde de rechter nochtans een voorbeeld stel len en verzocht daarom Jos, nadat hij zgne getuigenis had afgelegd, zich gereed te hou den-óm die over acht dagen iu het gerechtshof te hêrhalen, wanneer de zaak in openbare rechtszitting zou behandelJ worden. Jos beloofde zulks en begaf zich voor die week naar Richmond, om aldaar de frisscho buitenlucht te genieten. Hij bracht zijnen tijd door met roeien en visschen, en schreef naar Mary en naar Portsmouth, om van het go- beurde kennis te geven. Zijne gezondheid ging met rasso schreden vooruit en hij was zoo goed als hersteld, toen hij de tgding kreeg zich naar Loudeu te begeven. Hij kwam in de stnd en ging un>ir het ge rechtshof. Eeuigen tijd nadat do zaak was voorgekomen werd hij als getuigo opgcroo- pou. Toen hij dit op het politiebureel had ge. daan, had hg or niet aan gedacht dat hg van naam veranderd was maar na dat hg zijnen oed had »fgel«gd eu verklaard dat hij de waarheid zou zeggen en niela dan do waar heid, antwoordde hij, toen do rechter hem vroeg of hij niet ü'Donahue heette, dat zijn naam was Joseph Rushbrook. Wat beteekent dit nn? sprak de rechter; onder uwe oorste getuigenis staat Joseph O'Dona'me. Mijn ware naam is Joseph Rushbrook, maar Bedort eenige jaren heeft men mij Joseph ü'Dquahhogenoeiud, hernam Jos. "Na eenïgover en weer spreken werd hem kweeker, stelde een onderzoek in en be vond, dat de toevoerkabel van den tram weg behcndiglijk werd - afgetapt -> en dat een net van draden door den grond van de groenluinen liep. Zoo was het raadsel van het verdwijnen der elektrici teit opgelost. Naar men zegt zal de Trolley-maat schappij nu den groenfenkweeker een proces aandoen wegens het ontvreemden van elektriciteit. HET PUBLIEK WIL DE OFFICIEELE ZONDAGRL'ST. Dit heeft het getoond bij de vertooning van eene revue in eenen der Brusselsche schouwburgen. In dit stuk wordt namelijk, in een too- neel, dat speelt in een coiffeurssalon, zoo wat den spot gedreven met de toekomende wet op de Zondagrust. En het publiek heeft het tooneel uitge floten en gejouwd, zoodanig dat de policie moest optreden om de rust te herstellen. De menschen zegden dal zij het niet op het stuk, noch op de acteurs gemunt had den, maar dal zij daardoor hunne gene genheid wilden betuigen voor hel ontwerp op de Zondagrust, die door den schrijver in een bespottelijk daglicht was gesteld. BETOOGINGEN EN BURGERWACHT. Zeer strenge maatregelen zijn te Brus sel genomen met liet oog op de dreige menten met woeling van do socialisten. De dienst der burgerwacht is tot iu de minste bijzonderheden ingericht de posten van elk korps, de vraagpunten van bevoorrading van vernachtiug zijn geregeld. Men heeft in sommige kringen gezegd dat het gouvernement ongelijk had zoo veel maatrogclcn te nemen als stonden we voor eene revolutie. Welnu, 't is juist omdat do socialisten eentandjo hebben datloutertom ditmaal., nog wat verder tc gaan dan vroeger, dat men voorzorgen neemt. Het gouvernement weet heel goed hoe de socialisten in zeven brigaden zijn in gedeeld, beweert de Soir, die ieder op beurt moeten manifcstecre». Zoo doende zou men onophoudelijk woelingen hebben. Nog ar.dere meer bepaalde inlichtingen zijn ingewonnen door de overheid. De Brusselsche handel weet nu wie, door dreigementen, de vreemdelingen zal doen wegblijven de Brusselaars weten wie hen dagen lang do burgenvacht- corvée.ziil opleggen. Gaan w ij ons nu lal en voor den aap houden door een kliek bezetenen en lawijdmakers zijne getuigenis gev. nag 1, en toen deze gege ven was, verzocht men hstu iu de getaigen- kamer te willen gaan, in geval mon hem op nieuw zou uoodig hebben. Jos vol Joo l hieraan met een somber voor gevoel, dut do openbaarmaking van aijnon naam misschien noodlottig-) gavolgo zou hebben. Hij was nog niet lang in do gutuigonkamor, toen een agent binueiik.iHni eu lieiu zngdo: Mijnheer, kom eens langs hier; ik heb u iets te vragen. Jos volgde hem tot buiten de deur on nu zag do politieagent hem strak ia do oogea en vroeg Uw naam ia Joseph Rushbrook hebt gg zooeven aan don rechter gezegd Ja, sprak Jos, dat is otijn ware naam. Waarom hebt gij dien naam veraudord Ik had daar b j«oudere reden voor. Ja, eu ik z»l u dio roden zeggen, sprak de andere. Over eoi.igo jaren waart gg be trokken in een inuml; eone bolooniug werd uitgeloofd voor nvo gevangenneming en gij zijt aau hel gerecht ontsnapt. Ik zie dat gij de persoon zijt uw gezicht verraad mij dit. G|j zijt mijn gevangene. Kom nu stil mede, mijnheer, het zal u toch niet helpen tegen stand te bieden en gij zondt er alleen slechter om behandeld u orden. (Wordt Vvortgozet.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1902 | | pagina 1