dis "moordinaars
Donderdag 17 April 1902 5 centiemen per nummer 56sle Jaar 5667
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM
a
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Medeburgers!
Staat en leest
BEWEGING
TE AALST.
DE DENDEPBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
tkening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
da Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maandenfr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
•indigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schryft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N' 11,
•n in alle Postkantoren des Lands.
CLIQUE SLUM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen op
3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den djjnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen aich te wenden ten hureele vam
dit blad.
Aalst, x6 April igoa.
REVOLVER
o
DYNAMIET.
Terwijl ze in Klokke Roeland han-
*7 delen als de laffe Pontius Pilatus durven
1 de Daensen rechtuit de gewelddaden van
de socios en de anarchisten goedkeuren.
Ze keuren die goed in Land van Aelst
evenals in de Volkseeuw.
I De brave menschen mogen vermoord
J worden, meent de lekkere Pie. Het is
immers voor Z. A. S. en om dat te be
komen zijn alle middelen wettig. Och wat
zijn BENIGE menschenlevens heeft hij
uitgeroepen 1
Hoor de kerels zelf
Zou men in de geschiedenis van Bel-
jjJ» gië een tijdstip vinden gelijk het tegen-
a e>. woordige
ïn2: a Een volksbeweging ZOO RECHT-
Ta[» VEER DIG, zoo noodzakelijk zoo
Ijl hardnekkig
En een tegenwerking ZOO ONRE-
DELIJKEN ZOO NOODLOTTIG.»
Met dinamiet werpen, met revolvers
schieten, politieagenten doodslaan is
»bechtveerdig Wat is immers anders
ijgde tegenwoordige volksbeweging
R Maar, heeren Daens, wat belieft er u
En omdat de regeering aan het woe-
Edend schuim niet toegeeft daarom is zij
pnredelijk I
Hebben zij totaal den bol verloren
Hoor verder
De weerstand is zot en dwaas
jj Allons, burgers, levert u gekoord en
gebonden aan de dynamietards, de vrien
den en bondgenooten van M. Daens.
irei Gij hebt het recht niet aan de geweld-
It ijldaden te weèrstaan Gij moet u goeds-
btmoeds laten dynamieteeren
'Udi De weerstand is zot en dwaas
Men wil beletten, zegt M. Daens,
'^DAT het Belgische volk LUIDRUCH
TIG ZIJNEN WIL ZOU OPENBAREN. >1
Met geweld, heer Daens, met revolver
en dynamiet, met straatsteenen, is dat
luidruchtig
O heer toch I
Wie heeft u belet te manifesteeren,
welke gewapende macht belet u meetin
gen te geven
Gij hebt daar gelogen, heer Daens.
Het Belgische volk zal zijnen wil open-
naar het Engelsch.
70® vervolg.
Maar hunne droefheid bereikte haar
toppunt, toen Jos, in de armen zijner
moeder geklemd, haar beleed dat eene
nieuwe smart zijn Jijden vermeerderde,
wijl hij het voorwerp zijner eerste liefde
moest verlaten.
.Mijn arme, arme jongen, dit is
waarlijk een bittere lijdensbeker riep
lady Austin uit. Moge God in zijne barm-
hartigheid u bewaren en troosten
Dat zal Hij, moeder, en als ik ver
ei weg ben niet voor gij het veilig doen
eD kunt beloof mij dan naar Emma te
lel j>?an en haar te zeggen, dat ik niet schul
dig was. Ik kan alles verdragen, maar
met dat zij mij zou verachten.
Dat zal ik, mijn kind, dat zal ik om
ni Uwentwil zal ik haar liefhebben. Vertel nu
Ic voort, mijn lieveling.
*rvt °nS nU tcrugkeeren naar M. Shane
en O Donahue, die zich na hun ontbijt
fcaar Mr Trevor begeven hadden.
baren in de stembüs. De catholieke partij
vreest het vonnis niet. Het volk is met
haar.
Verder huilt en schuimbekt M. Daens.
Al de groote steden komen in op
stand. DE GARD EVILS HEBBEN GESABELD EN
GEKAPT ALS wildemans. Er zijn talrijke
gekwetsten.
M. Daens, het eerste slachtoffer was
een gardevil van Schaarbeek. M. Hoffeld
Hij is doodgeschoten en met stok en voet
erg mishandeld.
Dat was wel gedaan, eh heer Daens,
maar uwe vrienden zijn geheiligd zij
mogen moorden en dynamieteeren.
De brave menschen moeten maar laten
doen.
O heer Daens
Laffe huichelarij.
Wanneer men Donderdag 11., ter Volks
kamer de aandacht van citoyen Vander-
velde inriep op de bandieterij iederen
avond te Brussel gepleegd door benden
die het Volkshuis verlaten, antwoordde
die rijke citoyen dat hij slechts verant
woordelijk blijft voor zijne eigene woor
den en daden.
Spreekt men hem over den moorddadi-
gen aanslag op den agent Hoffeld of over
de steenen geworpen in de slaapkamer
der kinders van M. Carton de Wiart, dan
poogt hij zich ellendiglijk uit den slag te
trekken met de antwoord: Ik was er niet
bij, 't gene beduiden wil, ware ik er bij
geweest, 't zou er anders gebeurd zijn.
Wat huichelarij toch In de meetin
gen preêken de roode chefs de kalmte, de
bedaardheid aan, maar in hunne gazetten
hitsen zij 't schuim der straat, 't crapuul
tot opstand, tot geweldenarijen, tot ver
woesting aan Citoyen Smeets, de roode
Napoleon, gaat zelfs zoo verre van de
revolutie als een heilig recht te verkon
den.
Men bestatigt dat de deftige arbeiders
te Brussel en elders van alle denkwijzen
in overgroote meerderheid geen gehoor
willen leenen aan de ophitsingen der
roode en groene chefs en het crapuul het
gros der bandietenbenden uitmaakt.
De schandalige huichelarij der roode en
groene chefs wordt dan ook gelaakt door
hunne liberale bondgenooten. Donderdag
11., schreef La Chroniqub
Het is noodig dat de stichters der
wanorde, de opruiers tot nuttelooze op-
roeren het weten, om hunne misdadige
pogingen te doen ophouden of te beteu-
gelen zullen zij niet alleen de politie op
hunne baan ontmoeten, maar ook al
wat België, zonder onderscheid van
denkwijze, aan ware burgers telt
M. Shane, die het woord voerde, begon
terstond met de reden hunner komst uit
te leggen. De advocaat verhaalde toen de
hardnekkigheid van Jos en de onmoge
lijkheid om hem te redden, tevens bemer
kende, dat er een geheim achter schuilde,
dat hij niet kon te weten komen. M.
Shane nam op zich dit geheim te verkla
ren, en riep O'Donahue tot getuige om
zijn gedacht over de inborst van den
ouden Rushbrook te bevestigen.
En die vader en moeder zijn dus
spoorloos verdwenen vroeg Mr Trevor.
Geheel en al wij hebben ze nooit
kunnen ontdekken, antwoordde M.Shane.
Gelijk ik aan zijne zuster bemerkte,
sprak Mr Trevor.
Hij heeft geene zuster, onderbrak
M. Shane.
Toch is een jong meisje mij zijne
verdediging komen opdragen en zij noem
de zich zijne zuster.
Dat is vreemd, wedervoer M. Shane
nadenkend.
Maar, vervolgde Mr Trevor, ik
zegde aan zijne zuster hoe zonderling het
was, dat ik den eersten keer eenen Rush
brook moest helpen in eene zaak, welke
hem tot aanzien bracht en den tweeden
keer in zulk een droevig geval.
Hoe bedoelt gij dit? vroeg M. Shane.
Ik hielp iemand, Rushbrook gehee-
Het sein was gegeven en maandag zou
de beweging voor Z. A. S. en E. V. te
Aalst beginnen.
Een strooibriefje in de stad verspreid
riep onze bevolking naar 't Statieplein om
7 llt uren 's avonds
Weinigen beantwoorden den oproep,
om 8 uren trof men op 't Statieplein onge
veer 25o personen aan voor de */3 nieuws
gierigen.
't Was volkomen fiasco en dit bestati-
gende viel den vertegenwoordiger der
liberale haantjesvooruit in woede uit, roe
pende
Die domkoppen Wij leiders slacht
offeren ons voor't werkvolk en ze
komen niet op ondanks de 5ooo mani-
festjes die we verspreid hebben Die
domkoppen
Een bijna algemeene schaterlach ging
op...
Eindelijk trok eene bende met groene
Pie, J.-B. Sanders, enz. naar de Lede
straat, zingende van A» S. enz. De bende
was een 75tal manifestanten sterk voor
de */s straatbengels. Onderwege groeide
de bende aan, ue *geburen der wijk
meest al nieuwsgierige om te zien wat er
gebeuren zou.
Groene Pie nam eerst het woord en
dan J.-B. Sanders.
Wij zullen ons wel wachten te herhalen
wat de twee zeeveraars uitkraamden, 't is
altijd 't zelfde liedje.
Bij 't eindigen maande Groene Pie
tot de kalmte aan en zegde dat men zich
langs de Schoolstraat, Keizerlijke Plaats,
enz., naar de St-Camielstrnat zou be
geven. Wij mogen langs de Groote Merkt
niet g^an want men zou er Leve Woeste
kunnen roepen en dan zouden wij het met
:n loopen moeten halen
Eene stem in publiek Lappekakker
Verder sprak Sanders die in min of
meer bedekte woorden met revolutie
dreigde indien Z. A. S. niet gegeven
wordt.
Dan trok de bende t5o k 200 man sterk
zingende naar de Sl Camielstraat, in de
stad Osbroeck.
Daar groeide de bende ook aan met
een honderdtal Osbroekenaren.
De redenaars herhaalden weer hun
deuntje van Koekoe eenzang.
Groene Pie preekte hier de algemeene
werkstaking aan.
Een der toehoorders viel hem in de
rede
Zult ge ons eten geven P.... En Pie
antwoordde daar zullen wij later over
spreken...
Stem. En intusschentijd verhonge
ren I O gi zeeveraar 1...
aan een aanzienlijk vermogen. Ik
vroeg aan de zuster van onzen jongen
vriend of dit ook familie kon zijn, maar
zij zegde mij van neen.
De jonge Rushbrook heeft geene
zuster, daar ben ik zeker van, onderbrak
Shane opnieuw.
Nu herinner ik mij, ging Mr Trevor
voort, dat de persoon, welke dat groot
vermogen erfde, beweerde dat hij vroeger
officier was geweest.
Dan kunt ge er staat op maken dat
het Rushbrook zelf is, die zich officier
heeft benoemd. Waar is hij nu
Ergens in Dorsetshiresprak Mr
Trevor. Hij erfde het goed Austin en heeft
dien naam aangenomen.
Hij is het hij is het ik wil er op
zweren riep M. Shane. Wel alle duivels
Nu kennen wij den moordenaar. Geen
wonder dat die heer mij geen tegenbezoek
bracht en dat hij altijd t'huis blijft. Ver
schoon mij, Mr Trevor, maar hoe ziet hij
er uit, want gelijk ik u gezegd heb, ik
heb nooit dien lord Austin gezien
Een groote, schoone, krijgshaftige
man, iets of wat ruw, maar toch niet on
opgevoed donker haar en oogen, een
arendsneus, meen ik.
Dat is hij riep O'Donahue uit.
E11 zijne vrouw hebt gij haar ge
zien vroeg M. Shane.
Groene Pie zegde dat de politie er op uit
is hem te klampen en hem opnieuw eens
in 't Salon Pierre te steken. Maar ik
staan hier riep hij op zijne borst kloppen
de, dat ze mij eens komen pakken
O gi onnoozele zeeveraar.... Ge weet
ge wel dat men u niet pakken mag en men
u niet pakken zal, zoolang dat gij niets
anders doet dan zeever in paksken ver-
koopen gelijk de charlatans op de foore...
Sanders gaf weêr te verstaan dat men
tot andere middels zal overgaan indien
men Z. A. S. niet gewillig toestaat.
Na nog wat de kalmte aangepreekt te
hebben, ging de bende uiteen in verschil-
lige richtingen.
Dijnsdag avond was het de repetitie
van daags te voren.
Men wachtte de aankomst af van den
werklieden-trein van 8 uren in de hoop
van eenige mannen meê te lokken, maar
't was mis
De sprekers waren Groene Pie, San
ders, P. Van Styvendael, alias Mon
Moentje, koopman in visch.
't Keerske van de helden van Chipka is
op 't einde gebrand 't volk is hun dwaas
gezever reeds duizendmaal herhaald zoo
beu als kouden pap. Men kijkt er nimmer
naar om....
De voornaamste argumenten van Groe
ne Pie ten voordeele van Z. A. S. zijn
i° Eene wagenvracht beleediging en
lasteringen tegen M. Woeste
2° Versmadende uitvallen tegen ons
catholiek stedelijk bestuur en met een
tegen de heeren Burgemeester Gheeraerdts
i Schepen Baron Leo Bethune
3° Eene razige kattenkolère tegen ons
uitgever van Den Denderbode.
De Denderbode is nu 'ne menschen-
eter
Niemand klaagt er over, want 't is, vol
gens ons, een eer van door een mis-
kweekten groenen schavuit aangerand te
worden.
Waar zijn de rood© en
groene cltefa 't Gene men
vroeger zag gebeuren, gebeurt thans weêr.
Terwijl het opgeruide crapuul zich aan
verwoesting, moorderij enz. overlevert en
hierom met de handhavers der openbare
rust en veiligheid in aanraking komt waar
zitten de roode en groene chefs
In hunne rijke salons bezig met cham-
sagne te fluiten, in hunne vuisten
achende terwijl de sullen de kastanjen
voor hen uit 't vuur pogen te halen.
En men loochene het niet.
Toen in zitting der Volkskamer van
Donderdag 11., de heer Hoyois aan den
rooden chef Vandervelde vroeg
Waar waart gij gister wanneer men
mijne vensterglazen kwam inwerpen, mij
ne huisdeur inloopen
De heer Vandervelde. Te mijnent,
op bevel van Dr Delbastée die mij verbo
den had uit te gaan ik heb pas eene
erge operatie ondergaan....
Flauwe kooien
Eene erge operatie die niet belet in de
Volkskamer te handelen gelijk een beze
tene, 's avonds in de meedogen tot op
stand op te hitsen....
Eenvoudig een laffaard is Vandervelde
die zich achter een verbod van eenen roo
de confrater Dr Delbastée verschuilt, om
zijne snoodheid te verbergen.
Te Antwerpen heeft men ook bestatigd
dat Dr Terwagne in zijne rijke salons zat
te koekeloeren terwijl de roode betoogin
gen plaatsgrepen.
Nergens zag men de roode chefs aan
't hoofd der betoogingen ze laten 't ge
vaar van met de openbare macht in aan
raking te komen liever aan de bedrogene
sukkelaars over
Wat lafaards
Neen, nooit.
Ik heb haar zeer dikwijls gezien en
zij schijnt eene zeer lieftallige vrouw te
zijn. Eens ben ik in hun huis geweest
ik ging er heen en liet mijne kaart achter,
dat is alles. Wat denkt gij dat wij moeten
doen, Mr Trevor.
Ik ben daar waarlijk niet op voor
bereid het is een uiterst moeilijk geval
nochtans zou ik denken, dat het u geraden
was den jongen Rushbrook te gaan be
zoeken en te zien of gij iets uit hem kunt
krijgen zoo gij dan morgen vroeg wilt
terug komen, zal ik beter voorbereid zijn
u een antwoord te geven.
Ik zal doen gelijk gij het verlangt,
mijnheer ik zal eerst mijnen vriend be
zoeken en ik heet geen M. Shane, als ik
dan geen bezoek ga brengen bij zijnen
vader.
Handel niet met overhaasting, ver
zoek ik u, antwoordde Mr Trevor be
denk dat ge hier gekomen zijt om mijnen
raad te vragen, en mij dunkt dat gij min
stens verplicht zijt te hooren wat ik voor
stel, alvorens te handelen.
Dat is waar, Mr Trevor, wij zullen
dus morgen terug komen.
MShane en O'Donahue begaven zich
toen naar de gevangenis en vroegen ver
lof om J os te zien.
—Op het oogenbük zijn er twee dames
GROENE PIE heet de wederstand
dien de meerderheid aan 't voorstel van
Z, A. S. biedt u eene tegenwerking
l) zoo onredelijk, en zoo noodlottig...»
Volgens de groene huichelaar die in
de meetingen ook de kalmte aanpreekt,
maar in zijne gazetten tot oproer stookt,
zou de meerderheid moeten capituleeren.
Millioen Belgen der mindere steden
en van den buiten zouden moeten zwich
ten voor den wil van 't schuim der groote
steden, en van de opgeruide werklieden
der groote nijverheidscentrums....
Niet toegeven aan dien wil is onrede
lijk en zoo noodlottig, zegt Groene Pie.
Maar toegeven aan het geweld, aan
den oproer, aan de algemeene werksta
king ware niet alleen de dood der catho
lieke partij maar ook de dood van ons
parlementaire regiem.
De beweging door de roode, groenen
en zekere rood- blauwen verwekt, heeft
geen reden van bestaan.
De liberale Etoile Belge bestatigt
het.
Ik zou deze beweging kunnen be-
grijpen, schrijft de Etoile, indien het
ministerie een hatelijk ontwerp had
ingediend, eene poging tot politiek
bedrog had gepleegd.
Daar is niets van I
Het ministerie, laat de Etoile vol-
gen. heeft niets gedaan dat ondra-
gelijk is voor het openbare volks-
geweten, n
De roode en groene chefs hebben geen
reden dus om revolutie te verwekken
maar ze verwekken ze om troebel water te
maken om er eer, voordeel en profijt uit
op te visschen
Ziedaar I
bij hem, sprak de cipier zij zijn er
reeds drie uren geweest, zoodat ik niet
denk dat zij nog lang zullen blijven.
Dan zullen we wachten, antwoordde
O'Donahue.
Omstreeks een kwartier later versche
nen lady Austin en Mary de eerste was
dicht gesluierd, toen zij het kamertje bin
nentrad, waar O'Donahue en M. Shane
zaten te vrachten.
Lady Austin was eerst niet van plan
geweest de spreekkamer binnen te gaan,
maar zij was zoo zenuwachtig bedroefd,
dat zij nauwelijks gaan kon en Mary
overreedde haar een oogenblik te gaan
zitten en een glas water te drinken. De
heeren stonden op toen zij binnenkwa
men zij herkende oogenblikkelijk M.
Shane, en was zoo ontsteld, bij de ge
dachte dat hij haar zou herkennen, dat
zij In bezwijming viel.
Mary ijlde om water en M. Shane en
O'Donahue ondersteunden lady Austin.
Zij lichten haren sluier op en natuurlijk
werd zij terstond herkend door M. Shane,
die nu ten volle overtuigd was, dat Austin
en Rushbrook een en dezelfde persoon
was.
(Wordt voortgezet).
