Arrondissement Aalst. Ze zijn tegen den R. C. Godsdienst niet. Sehuld en belastingen. Van tak op tak. De leeuw van Vlaanderen, De roode chefs Wie spaart, lijdt honger. AALST. Allerhande nieuws. beweging die zijne troep, welke tegen over de pomp stond, moest insluiten, keerde hij terug naar het uiteinde der plaats en zond eene afdeeling met luite nant Coen naar de Poelstraatdeze kwam daar terzelfdertijd als de muiters, wier verrassing door de duisternis en de stille nadering moesten bevorderd worden... De weinig talrijke afdeeling van lui tenant Coen gaf bewijs van eene merk waardige dapperheid en weêrstond moe dig de drukking der overrompelende kolom, die reeds de schildwachten had achteruit hedreven. Luitenant Coen trachtte de aan vallers te weérhouden door aanma ningen en welwillende woorden, men luisterde naar hem niet hij hernieuw de zijn verzoek, hen uitnoodigend, niet met geweld vooruit te dringen en hun verzekerend, dat hij gedwongen zou zijn, geweld met geweld te beantwoorden. Op zijne aanmaningen volgde ge jouw en vijandelijke kreten steenen werden op de manschappen gewor pen, luitenant Coen werd zelf aan de hand gekneusd hij gaf aan zijne man schappen het eerste commando: «Wapens gereed a Vervolgens, zich weêr tot de muiters richtende, herhaalde hij nog maals, dat, zoo ze wilden blijven vooruit rukken, hij gedwongen zou zijn te doen schieten. Voor alle antwoord, greep een uitzinnige hem bij de keel en stootte hem tegen den muur. Dan is het dat, zich persoonlijk in gevaar ziende en de kreten hoorende der manifestanten, die hooger op de plaats met het grootste gedeelte van zijne com pagnie in botsing waren en oordeelend te recht dat zijne manschappen aan gevaar waren blootgesteld, hij bevel gaf te vuren er waren i3 geweeren het ge weervuur doodde op den slag dengene, die luitenant Coen bij de keel had drie andere aanvallers vielen nevens hem en verschillende werden gewond. De los branding hield de aanvallers Jtegen, die, ten gevolge der verwarring welke hierop volgde en der duisternis die in de straat heerschte, de dooden en gekwetsten kon den meênemen de aanvallende bende trok in wanorde langs de Capucienenvoer terug, waar zij, voor het klooster der Maricollen, alle ruiten insloeg. Het geweervuur had ook voor ge volg, dat de manschappen, die 't bovenste gedeelte der St-Antoniusplaats bewaak ten, vrij kwamen de massa, die ze om singelde, liep weg langs den St-Antonius- berg en de Parijsstraat. Terwijl dit bloedig voorval op de Sint-Antoniusplaats gebeurde, bokken andere zeer talrijke en vijandelijk gezinde benden langs de Muntstraat naar den Catholieken Kring, welker toegang aan de optochten der vorige dagen ontzegd was, en waar de manifestanten, naar zij wisten, op de burgerwacht moesten te recht komen. n Op de hoogte der pomp, in de Thien schestraat, ontmoeten de benden de rij politieagenten, die haar trachten tegen te houden en met geweld werden over rompeld. De schildwachten werden ins gelijks achteruitgoduwd en daar de kolom, niettegenstaande al de pogingen der poli tieagenten en schildwachten, immer voor uit drong, bevond zij zich weldra tegen het peloton, dat de straat versperde luitenant Frère trachtte ojk met de manifestanten te onderhandelen. Hij trad zelf vooruit en smeekte de aan vallers, achteruit te trekken, hun ver klarende dat hij bevelen had ontvangen, dat hij die moest uitvoeren en dat hij zou verplicht zijn, te doen schieten, indien men geen gehoor gaf aan zijne woorden ook zijne welwillende aanmaningen wer den niet aanhoord men slaakte moord kreten, men wierp met steenen op de troepen hier, had een erg incident plaats een trommelslager der burger wacht, aan dit peloton gehecht, zijn plicht vergetende, wierp in plaats van zich bij zijnen officier te vervoegen, zijne trommel en zijne wapens te midden der benden en riep hun toe, zonder vrees vooruit te ko men, hun verzekerende dat de wachten niet zouden schieten. b De officier Frère, zonder zich door dit verraad te laten ontroeren, herhaalde zijn verzoek hij maande de muiters nogmaals aan om niet te volharden, verklarende dat hij moest en zou bevelen te vuren niets hielp en een van de meest vastberaden mannen der bende sprong naar hem toe, een kasseisteen in de hand, bedreigde hem en daar deze laatste zijnen arm ophief om het werptuig te gooien, beval hij aan de troep vuur te geven de schoten doodden een man en kwetsten er verschillende. De manifestanten namen de vlucht, het lijk medevoerende. Die twee fusillades gebeurden tus schen 9 uren en 10 minuten en half tien 's avonds. a Ik bevond mij, op dit oogenblik, evenals vorige dagen, op het stadhuis, waar ik, met den hoofdman der burger wacht, den arrondissementscommissaris en scheptne Colins, diep ontroerd bijna tegelijker lijd het gerucht der twee losbran dingen hoorde, dat uit iwee verschillende richtingen kwam bijna onmiddeiijk over het gebeurde verwittigd, deed ik dadelijk de gendarmerie en het leger bui ten komen, die mijne bevelen afwachtten en gereed stonden De officieren Frère en Coen HEB BEN HUNNE PLICHT GEDAAN met moed en vastberadenheid geen enkel verwijt kan hun worden gedaan; langs de zijde der overhetd heeft niemand dus eenige verantwoordelijkheid te dragen voor de ramp die wij betreuren. Dit zijn, heer minister, de haastig verzamelde beschouwingen, die ik het mijn plicht reken u mede te deelen. Do Burgemeester van Leuven, (Get.) V. DE COSTER. Wie zijn de ware moordenaars Onze geachte lezers zullen die vraag wel weten te beantwoorden. Kiezingen van a5 Mei aanst. Het Midden-coraiteit, vrijdag voormid dag te Aalst vergaderd, heeft brsloten aan de vergadering van morgen zondag als candidaten voor te dragen SENAAT. Effectieve candidaat M. Baron Eug-en de Kerchove d'Exaerde, Oud- senateur onzes Arrondissements. Plaatsvervangende candidaat M. M.-L. Gheeraerdts, Burgemeester der Stad van Aalst. VOLKSKAMER. Effectieve candidaat M. Paul Pie- raert, Geneesheer te Geeraardsbergen. Plaatsvervangende candid.aat M. Emiel Van der Taelen, Stoker en Land bouwer telddergem. Geen twijfel of deze voorstellingen zul len door de heeren Afgeveerdigden met geestdrift bekrachtigd worden. Zullen wij strijd hebben in ons Arron dissement Men zegt ja, men zegt neen.... Men die ja zegt, spreekt van een libe rale candidaat, of liever van een drie- kleurigf-n candidaat die erzoo koperachtig uitziet dat bij de afkondiging zijner can- didatuur zelfs de kalveren in gansch 't Ar rondissement zullen lachen. En de groene volksfoppers Klokke Roeland, 't orgaan van den lekkeren wereldhervormer Alois De Bac ker, heeft meermaals verzekerd dat zoo aan ons Arrondissement een vijfden zetel ter Volkskamer wordt toegekend, hij zon der eenigen twijfel door etn groene zou veroverd worden. De druiven zullen zeker te groen zijn alhoewel de volksfoppers voorliefde heb ben voor die kleur. Wij zullen het afwachten. Onder handteekening Steven Boersbn komt in Vooruit, de Gentsche roode vod, van Maandag 14 April 11. een schrijven voor waarop de aandacht moet worden ingeroepen. Bedoeld schrijven is een antwoord op de bemerkingen door den groenen pries ter Fonteyne gemaakt, in eene samen spraak met den rooden chef Beerblock, namelijk, dat het te betreuren valt dat de roode socialisten zoo dikwerf, zoo ge weldig en zoo haatvol den R. C. Gods dienst aanvallen. Steven Boersen wijdt drij kolommen om aan de lezers van Vooruit te b wij zen dat het roode socialism, alhoewel de R. C. Godsdienst eene bijzondere zaak is waaraan het noch gunstig, noch vijandig hoeft te zijn, toch genoodzaakt is dien zelfden godsdienst aan te randen en te bevi-chten. De R. C. Godsdienst eene bijzondere zaak waaraan het socialism noch gunstig noch vijandig dient te zijn ze zijn onzij dig dus in die zake. Wij willen door de volgende bek nte- nis van Steven Boersen zelf bewijzen hoe de rooden die onzijdigheid verstaan hij zegt Ook kon het niemand loochenen dat vaak onze woord- en penvoerders heftig uitgevallen zijn tegen de godheid en den godsdienst en hebben verkondigd dat een en ander noodzak, lijk moeten n verdwijnen, dat het geloof moet ge- n roeid worden uit de harten, voor- aleer het socialism volledig zege- pralen kan. Dus de R. C. Godsdienst is de eenige dijk die de wateren van het roode socia lism kunnen weérhouden. Daarom zegt Steven Boersen is het noodzahelijk dat de socialisten t aanvallender wijze te werk gaan, eerst en vooral tegen de godheid zelve, i> dan tegen den godsdienst en, als b logitk gevolg, tegen dezen die den godsdienst verdedigen en onder de be- volking in stand houden. 0 Maar wie is het die Steven Boersen bedoelt Zijn het de groene socialisten die het roode socialism tegenwerken, tot behoud van den R. C. Godsdienst De groenen beweren het, want wel duizendmaal riepen zij in 't Land van Aelst en andere groene vodden uit: Zon der de christene volkspartij wordt het werkvolk al roode socialist Maar Ste ven Boersen neemt dat niet aan, hij ver staat het gansch anders. Neen, 't is de Godsdienst niet begrepen en uitgelegd doord groene chefs, die hij als een hinderpaal aanziet tegen de ont wikkeling van 't roode socialism hij weet genoeg dat de groenen de baan breken voor h-n, de rooden. Immers aan 't slot van zijn schrijven roept hij uit Ha hadden wij met geloovigen te doen als Macquinay, als Simons, als i) Daens, als Plancquaert, De Backer, n Fonteyne, wat zouden wij, als strijdende a socialisten, andere mann< n zijn legen- over de priesters en de Kerk, evenmin vinnig als de Hollandsche, de Duiische sociaal-democraten staan tegenover het b geloovig capitalism in hun vaderland. Doch, wij moeten ons verdedigen op gebied waarop wij worden aangeval- b len. Hieruit blijkt dus zonneklaar dat de rooden die met alleen strijden tegen den R. C. Godsdienst, maar ook tegen 't ge loof en de Godheid zelve, de groene niet aanschouwen als hunne ware tegenstre vers op 't godsdienstig terrein maar wel de catholieken vereenigd met Z. H. den Paus, met hunne Bisschoppen, met Priesters I Dus, en wie niet vrijwillig blind, niet vrijwillig doof is, ziet en hoort dat de groene socialisten de handlangers zijn der roode socialisten in hunnen strijd tegen de R. C. Godsdienst en tot uitbreiding hunner macht 1 fr. ag fr. 76 fr. 5i fr. 3a fr. 65 fr. 10 fr. a3 fr. 43 fr. 43 Op 't einde der maand Maart 11. werd ter vergadering der Maatschappij van ingenieurs en nijveraars eene studie voor gedragen over onze Belgische openbare schuld en belastingen, waaruit wij 't vol gende meêdeelen ONZE SCHULD. De Belgische schuld beliep einde 1900 bijna 3 miljards, twee maal meer dan in 1875. Doch sedert 1875 werden 2 miljards besteed aan onze ijzerwegen, i5o miljoen aan onze vaarten, 107 miljoen aan onze rivieren, a5o miljoen aan onze Wegen en havens, 900 miljoen aan allerhande ge bouwen. Met onze 3 miljards schuld heb ben wij sedert 1875 voor 3 miljards 400 miljoen werken gedaan. ONZE BELASTING. Per hoofd betaalt de Belg de Fianschman de Spanjaard de Duitscher de Engelschman de Zwitser de Rus de Italiaan de Vereenigde Staten Wij zijn dus op den 3den rang. Wij betalen niet meer rechtstreeksche belas tingen dan over 20 jaar. Ziehier wat de onrechtstrevksche be lastingen betreft a) de douanenrechten beloopen fr. 6,54 per hoofd, één frank minder dan in 1884. b) de accijnsrechten zijn met 20 mil joen 's jaars verhoogd die verhooging drukt op den alcool. De alcool, het ver gift, alleen, is in België meer belast ge worden al de andere verbruikswaren werden of ontlast, of bleven aan dezelfde rechten onderworpen. Onze onrechtstreeksche belastingen wegen min zwaar dan overal elders. In verhouding met de algemeene opbrengst der lasten, vertegenwooidigen de onrecht- streeksche belastingen In Belgie In Frankrijk In Spanje In Duitschland In Engeland In Zwitserland In Rusland In Italië In de Vereenigde Staten Nu, men weet dat de on rechtstreeksche belastingen op het verbruik weger en het verbruik dat zijn de eetelijke waren. Niet waar de catholieken zijn de uithon geraars van 't volk zij vrager, maar 23 °/o terwijl de Franschmans 49 eischen En in Frankrijk bestaat het A. S. gelijk de rooden, groenen, en blau wen het hier willen invoeren Zoo dwaas niet noeg 33 49 °/o -'5 47 °/o 48 »/o 49 47 °/o 53 72 o/0 WIJ BETALEN AL GE- Ze «tri|U<Mi hunne roode Hlrant \anii Tot troost der op geruide werklieden, in andere wooiden, van dezen die verleid zijn geworden door de plechtige belofte dat de herziening er zou komen als moest men ze met geweld pakken, zingen de organen der oppositie partijen in chorus dat liet veeleer de Catholieke Regeering is die geslagen en gehavend uit den slag trekt, dan hare tegenstrevers en dat de verovering van Z. A. S. veel eer een voltrokken feit zal zijn dan sommigen het wel denken. Vooruit treedt wel dit gezang bij maar, ja, maar de roode vod stelt er weinig ver trouwen in en b-sluit mismoedig als volgt: Maken wij ons geen te al te goede b voorspiegeling der toekomst. Het zal 0 ongelooflijke moeite kosten om die steeds vast inkankerende regeermg los te scheuren uit het midden waar ze b zich ontwikkelt. Eu hoe langer het duurt, hoe meer b zij zich vastschroeft. n Het zal dus voor de verbondene n oppositie-partijen een strijd van belang wizen, langs wettelijken weg, die o macht uit den zadel te lichten. Onmogelijk is het niet. b In het parlementair leven komen zeer dikwijls gelegenheden eene regee- i) ring het besturen onmogelijk te maken. n Maar dan moet er vaste overtuiging b en nog vaster wil en werk zijn om dit b te doen. En verder b De stem der straat b is nu gesmoord b door den wil onz r lasthebbers, De werkliedenpartij wil geen bloed ver- b gieten, geene werkstakin geen ru- b moer meer in 't land zij heeft het b recht van hare vertegenwoordigers te b eischen. b Doet gij nu langs parlementa- 8 rischen weg, wat wij niet langs b revolutionnairen weg konden of mochten betrachten. Spijtig dat de roode volksverleiders dit niet vroiger hebben ingezien en dan zou den die bloedige botsingen, die oproerige bewegingen, die verarmende werkstakin gen ons zijn gespaard g- bleven zoo na- deelig aan de openbare welvaart. Indien het gemeend is dan verdienen de roode chefs goedkeuring en dankzeg ging- Enkelen beweren dat het besluit die houding aan te nemen door Joos is inge blazen. Wat er dan ook van zij de 100de oproervaan hebben ze gestreken. Het socialistisch congres van 4 Mei zal geschieden met gesloten deurende pers zal niet toegelaten worden. Citoyen Leken is gelast met het opma ken van het vertoog, waarmee de Lande lijke Raad zijn gediag gedurende de jong ste crisis verdedigt. Melden wij hier dat voortdurend nog dit gedrag scherp gelaakt wordt. Tejumet Gohissart hebben i5oo mijn- wei kers eenen blaam gestemd aan den Landelijken Raad. Te Frameries is Vandervelde heel koel onthaald geweest, doch hij is er ten slotte in gelukt de werkliê tot herneming van den arbeid over te halen. alias Meester Plancquaert, werd voor de Assisen van West-Vlaanderen gedaagd als schrijver van een artikel in 't Recht verschenen en in 't welk hij beschreef hoe men hedendaagsch revolutie maken moest. En Plancquaert de Koene Leeuw, kroop op de knieën voor de juryleden, smeekte en bad met de tranen in de oogen verzekerende dat hij nooit de revo lutie had willen aanpreêken... De juryleden hadden compassie met den smeekenden Leeuw en spraken hem vrij. Wat heeft men in deze laatste woelige tijden bestatigd Men heeft bestatigd dat de les van den Leeuw goed is bi grepen geweest en ge volg heeft gehad. En inderdaad, gansch 't land door heeft men besta tig 1 dat men bruggen heeft willen doen springen, dat men trei nen poogde te doen ontriggelen, dat men telegraaf en telefoonstakcn en draden heeft omverregeworpen of doorgesneden, in een woord, dat men alles heeft gepleegd wat den Leeuw heeft aanbevolen om revolutie te maken. Hoe wonder toch en Plancquart had de revolutie niet willen aanprediken Bekentenis. Wij lezen in Vooruit de volgende, treffende beken tenis Maar wat is er van al die goede voor nemens overgebleven Niets. De schrik is geweken en de roode lei ders zijn rustig hun lui en lekker leventje, op de vrucht van 's werkmans arbeid, onbekommerd als voorheen, gaan voort zetten. Inderdaad, het tafereel is naar de na tuur geschilderd, 't Is waar, in Voorutt slaat er niet de roode leiders b maar de behouders, b Doch, voor al wie lezen kan is dat klaaibiijkcnd eene drukfout. Een bloedbad. Zaterdag morgend las men in de radikale Reforms M. Van Langendonck, socialistische afgevaardigde van Leuven deelt aan de menigte de verklaring Van M. de Smet de Naeyer mede. Hij beoordeelt geweldig de houding van de hoofdmannen der rechterzij en eindigt met deze woorden v Vrienden, morgen avond, om zes ure, zal de bespreking gesloten zijn. Het her- zieningsvoorstel zal in aanmerking geno men zijn of GRAAF de SMET ZAL EEN BLOEDBAD HEBBEN. Vooruit, tot het uiterste I Gezel Van Langendonck heeft het bloedbad gehad, dat hij gevraagd heeft. De verantwoordelijkheid over het geweer vuur van vrijdag springt in 't oog en de schuldige is met ver te zoeken. Electriciteit op den toren. De poëzie gaat om zeep. De dichters, die nog lust hebben om beiaardspelers en klok kenluiders in hunne verzen te verheerlij ken, moeten dit voornemen laten varen. Nadat men op O.-L.-V.-toren van Antwerpen het beiaardspel van het uur werk reeds bij middel van electriciteit in beweging brengt, om later misschien ook den artist beiaardspeler af te schaffen, ontdekt men te Parijs het middel om 11 Savoyarde de groote klok van het H. Hart, op Mont-Martre, bij middel van electriciteit te luiden. Het is de ingenieur Albert Guenec, die op zich neemt, die massa van 22,000 kilos door eene kinderhand in beweging te doen brengen, als gewoonlijk, van kant gehouden terwijl de woelingen te Brussel en elders plaats grepen. Gizel Vandervelde zat in zijn salon champagne te fluiten, hij bekende het ter Volkskamer. Gezel Destrée woonde heel gerust de vertooning bij in den Muntschouwburg te Brussel. Andere roode chefs zaten lustig geu- zenlambic te pompen in een koffiehuis der Gtoote Merkt te Brussel. Gezel Horlait na te Dinant de werk staking aangepredikt te hebben, trok naar 't gasthuis a Hótel de la Têtb d'Or d en rond 10 ure kon men hem daar, in ge zelschap van een anderen rooden, cham pagne zien drinken. Dat was zijne werkstaking voor hem. Gezel Crésus Grimard, trok van zijn kasteel te Fidevoye in automobiel naar Dinant om er meeting te geven. N11 om gien opzien en afgunst te verwikken, liet hij zijn automobiel buiten de stad staan en bi gaf zich van daar te voet naar het roode Volkshuis... En Janson, Furnémont en andere op hitsers waren ook ter straat niet te zien ze zaten in veiligheid in hunne vuisten lachende om de dwaasheid der sukkelaars die ze weten te verleiden hadden. Wanneer zal men dat eens begrijpen v Bloedige herinneringen. De bla den, die nu tegen de Leuvensche burger wacht uitvallen, omdat zij. in zeer pijn lijke omstandigheden, haren plicht ver vulde, dienden zich te herinneren, dat het niet-de eerste maal is dat de burgerwacht tot het gebruiken harer wapens verplicht Over 20 jaar moest de artillerie der burgerwacht te Oostende een peloton vuur richten op werkstakende visschers. Tien jaar nadien, in 1893, moest de burgerwacht te Borgerhout hare wapens gebruiken en de bleus of u jtfkens van Bergen moesten met eene compagnies salvo de manifesteerende Bora ins. die de stad wilden binnendringen, uiteenjagen. Slechts eenmaal weigerde de burger wacht dienst te doen, te Brussel namelijk, in de eerste jaren van ons nationaal be staan, toen de burgerwacht weigerde op te komen tegen de benden, die de huizen der gekende Orangisten gingen vernielen. Het leger heeft nooit geaarzeld zijn plicht te doen, hoe droevig de zending ook was. In 1848 schoot het leger op de republie- keinen te Risquons-Tout In 1866 was een bataljon van het n« linie, onder majoor Quenne, verplicht op de muiters te schieten, die de verluch tingstelsels der fossb de l'Epine, bij Charleroi, wilden doorbreken. In 1886 moest eene compagnie van het 3e jagers een musketsalvo richten op de oproerlingen, die terugkeerden van den brand van het kasteel van Baudoux. Ook in de fusiladen te Tilleur en Mor- lanwelz deed het leger, ofschoon met be nepen hart, wat plicht gebood. In de zitting van de Kamer van Volks vertegenwoordigers zeide M. Beernaert verleden woensdag dat de catholieke Re geering eene bijgevoegde stem verleend heeft aan de spaarzaamheid. Daarop riep de Brusselsche roode socia list, M. Antoon Delporte, uit De werklieden die sparen, zijn degene die aan hunne kinderen geen eten geven, b Ziedaar een woord dat zal blijven. Dus, brave en oppassende werklieden, de socialisten raden u het sparen af. Zij weten dat de verbetering van uw lot u van hunne partij aftrekt. Zij weten dat ze het meeste aanhangi-rs vinden tusschen de ongel ukkigen die lijden. En wanneer het Catholiek Staatsbestuur voor u instel lingen van vooruitzicht en spaarzaamheid opricht, dan zijn die sluwe socialisten bang dat gij als hunne prooi zult ontsnap pen, dat gij uwe weldoeners zult dank baar zijn met voor hen te stemmen. Daarom roepen ze u toe Verteert het dagloon vermaakt er u mede, lacht met uwe vrienden die sparen. Komt naar onze roode kroegen en zuipt er I De socialisten hebben nog den raad van hunnen Duitschen leider niet verge ten Laat ons de wonde der maatschappij openhouden. Zij willen het werkvolk niet helpen, maar zij willen er zich van be dienen om aan 't Staatsgeldschotelken te kunnen geraken. Hoe ongelukkiger het werkvolk is, hoe beter voor de roode en groene socialisten. Dan kunnen zij schreeuwen en bulderen tegen de Catho lieken, tegen de rijke menschen die noch tans het werk verschaffen. Werklieden, gij die spaart voor een appelken t> gen den dorst, voor den ouden dag, ge zijt beulen, volgens de roode en groene socialisten, beulen die hunne kin- ders laten honger lijden ANSEELE. - Deproletaar gaat uit rusten. Hij heeft in de vergadering van verleden maandag zijn vertrek naar Zwit serland aangekondigd. In dezelfde vergadering hebben meer dan vijfiig led'-n van Vooruit hunne lid- boi kjes in stukken gescheurd, als protes- tatie tegen de handelwijze van den Alge meenen Raad. Een groot getal leden van Vooruit vra gen hunne inschrijving in den anti-socia- listischen bond. (Journal de Bruxelles). Rechterlijke kronijk. Oude misdaad. Uitwerksel der biecht. Het Assisenhof van Oost- Vlaanderen zal zich in Mei met eene zon derlinge zaak moeten bezighouden. Over omtrent acht jaren, in den mor gend van den Maandag z5 Juli 1894, von den voorbijgangers, in de straat Heir- weg genaamd, tusschen de gehuchten Kettermuit en Hoogkameren te Sint-Ni- kolaas, het lijk van August Van den Branden. De man had eenen geweldigen slag van achter op het hoofd bekomende schedel was ingeslagen en het slachtoffer was ter plaats bezweken. De dood was zoo goed als oogenblikkelijk geweest. Van den Branden was beroofd van al wat hij bij zich had en wat eenige waarde had, niet alleen zijn uurwerk en zijn geld beugel, maar ook zijne pijp en zijn mes waren verdwenen. Van den Branden had den Zondag avond doorgebracht in gezelschap van zijnen schoonbroeder D'Haen en den ge- naamd'-n Frans De Smet, schoonbroeder van D'Haen, langs de andere zijde. Men had geen spoor van den dader. Den Zondag nadien, 1 Juli, bemerkte men echter te Temsche, in de herberg De Arend, dat Frans De Smet in bezit was van een zilveren uurwerk met zilveren keten, wat hij nooit te voren bezeten had. Ondervraagd nopens de herkomst er van gaf hij verschilligen uitleg. Hij poogde echter vooral te doen ge- loovcn dat hij het uurwerk van zijnen schoonbroeder D'Haen had gekregen,die het hem zou gegeven hebben op voor waarde te 11 zwijgen. Het werd echter bewezen, dat alles wat hij daaromtredt vertelde, van allen grond ontbloot was. Hij eindigde met te zeggen dat hij het uurwerk van eenen onbekende had ge kocht. Ondanks de zware vermoedens die op De Smet wegen, werd een bevel van niet vervolging te zijnen voordeele afgeleverd en hij werd in April 1895 losgelaten. De zaak bleef zoo tot den 5 Januari 1902... Op het einde van December igoi.werd te Thielrode eene Missie gepredikt. Den Zondag 5 Januari ontmoette F. De Smet zijnen schoonbroeder D'Haen in de her berg van Leo Vertongen te Thielrode en ging recht op hem toe, zeggende 11 Ik moet u vergiffenis vragen, want ik heb u vroeger valschelijk beschuldigd van den moord op Van den Branden. Ik ben het die hem doodgeslagen heb ik tien te biechten geweest en de pater heeft mij opgelegd u vergiffenis te vragen. Die bekentenis werd gehoord in tegen woordigheid van verscheidene personen. Zij werd aan het gerecht overgebracht, dat de zaak weêr in onderzoek stelde. De Smet loochende voor den onder zoeksrechter die woordi-n gesproken te hebben. Hij werd echter aangehouden en zal in Mei aanstaande voor de Assisen verschijnen. De Belglmche socinlisten veroordeeld door de Duiische. De Vörwarts, officieel orgaan der Duit- sche socialisten, brengt een streng oor deel uit over de tactiek der Belgische socialisten en zegt li Nooit behoorde de algemeene werk staking tot de strijdmiddelén van de Duit- sche socialisten. In de internationale congressen hebben de Duitsche afgevaardigden nooit opge houden, de algemeene werkstaking een gebrekkig en ijdel werktuig te heeten. Het Duitsche socialism heeft steeds de tucht en de inrichting der arbeidersklas aanzien als de eenige voorbereiding tot de verovering van het gezag. De Belgische gezellen, die getracht hebben door geweld, aan de bestierende klassen het algemeen stemrecht te ont rukken, hebben een flater begaan. Ja. zij die de beweging in België hebben geleid, hebben zich vele mis slagen te verwijten. Hunne zigzag politiek om eene beleefde uitdrukking te gebruiken was van aard om ernstige ongerustheid te verwekken. Van een anderen kant moet men be kennen dat het moeilijk is van ver te be- oordeelen 't is dan ook met het oog op die waarheid dat wij ons wél onthouden willen, voor vandaag, verder het gedrag te beknibbelen onzer Belgische gezellen, alhoewel hunne manier van de alge meene werkstaking uit te roepen, om ze daarna even spoedig in te trekken, zeker eene afkeuring vraagt, b Zal dit brokje Duitsch oordeel over de halve goden van het Belgisch socialism de oogen der ongel ukkigen die hem ge- looven, doen openen ZOND AGRUST Van 's middags tot middernacht dienst doende Apotheker, op Zondag 27 April 1902, M. Meganck, Leopoldstraat. Creemboter. Markt van Zaterdag 26 April 1902. 112 kilogrammen ter markt. Prijs fr. a,60 tot 0,00 per kil. Botermarkt. Heden Zaterdag wer den 477 klonten boter ter markt gebracht, wegende te samen 38io kiloe. AALST. Vrij gelaten. De hee ren Richard Van Ertvelde en Ernest Van Branteghem, de twee onschuldige veroordeelden in de zaak William Bor- reman, en die alhoewel hunne onschuld gi kend is, uit wraak van ztkere fana tieke liberalen, werden gevangen geno men, zijn donderdag avond uit 't gevang van Dcndermonde teruggi keerd. Aan de statie werden zij door de catholieke Jonge Wacht en hare fanfaar opgewacht en in stoet onder de algemeene toejuichingen in tijtuig huiswaarts geleid. De zelfde fana tieke liberalen hadden 't roode gespuis aangihitst om door beleedigingen, 't brul len der Marseillaise enz botsingen te verwt kken, doch onze vrienden der Catho liike Jonge Wacht hebben met verachting op 't roode gespuis en op de liberale op hitsers neêrgtzien. Wel gedaan, jeugdige vrienden, zoo moet ge altijd handelen VRAAGT bij uwen apotheker de Sedatine zij geneest zonder aan de maag te schaden schedelhoofdpijn, zenuwpijnen, kopzeer. Algemeen de pót: A Defgnée, 3, Square Marguerite, Brussel. LEDE. Kerkdieven verrast. Een persoon die woensdag na de mis in de kerk kwam, trof er twee welgckleede heeren aan die per rijtuig waren aange komen en bezig waren met de offerblok ken open te breken. Hij verwittigde dadelijk den koster. De dieven die inmiddels lont hadden gero ken, sprongen dadelijk in hun rijtuig en reden weg. Wanneer de toesnellende koster tot den koetsier riep te blijven staan, antwoordde deze 'k zal mij wat haasten mijn volk in haden te leveren. MELASSE-TURF, voedsel van i* orde voor paarden en vee. Beaudoin en Bolly, Borgworm. Schei kundige meststoffen, Veevoeder,. Stalturf. Kerkdiefstal. Wanneer de kos ter der gemeente Afsnè woensdag mor gend ten 5 V» uren de kerk opende, zag hii dat dieven er nachts een beaoek

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1902 | | pagina 2