Donderdag 24 Juli 1902 5 centiemen per nummer 56sle Jaar 5694 Over boord de E. V. Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst GODSDIENST HUISGEZIN, EIGENDOM VADERLAND, TAAL, VRIJHEID Godsdienstvervolging in Frankrijk. HET PORTRET Sticht Syndicaten DE DENDERBODE Dit blad verschijnt den "Woensdag- en Zaterdag van iedere week onder dagtee- kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont- Tangen zijn ten laste van den schuldenaar. Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31, i in alle Postkantoren des Lands. ClIIQUE Sl l M. Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00 Vonnissen op 3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van dit blad. Aalst, 23 Juli 1902. Sedert hunne nederlaag van 25 Mei jl. hebben de liberalen onophoudelijk naar middelen gezocht voor hun kraam op nieuw op te rechten. 't Is ongelooflijk wat zij al uitgedacht hebben om aan hunne kliek nieuw aan zien, nieuwen invloed te doen winnen. Zij zijn zelfs zoo verre gegaan de E. V. af te zweren en de revolutie aan te raden. Onder dat opzicht is een schrijven van M. Peigameni, leeraar aan de macon- nieke hoogschool van Brussel, hoogst be- leekenisvol Men oordeele naar 't gene wij er uit meêdeclcn a Onder het huidig stelsel der E. V., zegt M. Pergameni, is de toekomst voor ons gesloten. Men moet blind zijn, om het niet te zien de cijfers i spreken, de partijen zijn gerangschikt i en voor lange jaren zijn' wij in het MOERAS DER EVENREDtGHMT?TSEVANGEN Hoe eruit geraken i Ik zie slechts één middel, en dit is, dat al de antiklerikale partijen in i gansch België, een innig verbond slui- ten om massa te vormen tegenover i onze tegenstrevers dat zij een beroep i doen op de openbare denkwijze, de tan- i den toonen en het gouvernement be- dreigen, dat zij hunne toevlucht zullen i nemen tot het geweld, het is te zeggen, i dat zij, wijzer geworden, ditmaal de i werklieden niet meer alleen zullen laten handelen, maar zich bereid ver- i klaren om hen, in geval van botsing, te i ondersteunen. Dan zal, ofwel de klerikale meerder- j heid, bevreesd, ons goedschiks de noo- 1 dige hervormingen schenken, de af- i schaffing van het meervoudig stemrecht en DE HERVORMING OF DE AFSCHAFFING DER E. V. ofwel zij zal volharden in i haar verblindheid, en zal doof blijven voor onze eischen. In dit geval, doch i in dit geval alleen, zal de omwente- LING uiTBERSTEN. En verder ii Maken wij ons geene begoochelin- i gen. De kiescijfers toonen ons met éene schitterende zekerheid, dat noch de socialisten, noch de liberalen mogen hopen een enkel der denkbeelden, die zij aankleven, te verwezenlijken, zonder de volkomenste samenspanning. Wie toch zou onnoozel genoeg zijn om te gelooven dat het een liberaal minis- TERIE ZOU MOGELIJK WEZEN VIER-EN- TWINTIG UREN AAN 'T BEWIND TE BLIJVEN, i) ZONDER DE HULP DER SOCIALISTEN, EN OMGEKEERD Welke ook onze bijzondere denk- b beelden zijn, vergeten wij niet dat, zooals Gambetta zegde, het kierikalism de vijand is, en dat, zoo wij niet willen dat België een capucienenest worde, zoo wij de wetenschap willen redden, den vooruitgang en de eet, het heden i) en de toekomst van ons land, wij het klerikalism moeten nedervellen. Welnu, om het neder te vellen, is het noodig dat wij de spokerij der EVENREDIGHEID AFZWEREN, en dat wij vereenigd blijven, niet alleen de libe- ralen ondereen,maar met de socialisten, met de Belgische werkerspartij. De redding is daarin te vinden, maar daarin alleen Ouf!... Onze liberalen werpen dus de E. V. over boord in de welke zij al hunne hoop hadden gesteld om aan 't bewind te ge raken. Maar zie de E. V. heeft aan hunne verwachting niet beantwoord zij voor zien dat ze hun nog in vele jaren de ministerieele' portefoliën niet zal verze keren en van dit oogenblik is ze zoo slecht in hunne oogen dat ze niet vlug genoeg kan afgeschaft worden Bij de liberalen is 't atlijd eigenbelang scheer- draad en partijberekening inslag Ziehier de klinkende protestatie, in den Gaulois afgekondigd door graaf de Mun, baron de Mackau, Denys Cochin, Le- rolle en abbé Gayraud, tegen de jacht op geestelijken en 't gewelddadig sluiten van christene scholen Indien de toegang tot de parlemen taire tribunen ons door u ook al onmo gelijk is gemaakt (tengevolge van de slui ting der Kamer. Red.), toch blijft ons nog de pers over, en daarom willen wij, die op bijzondere wijze hebben deelgeno men aan de verdediging der vrijheid van godsdienst en van onderwijs, onze stem verheffen en aan het land ons protest doen hooren tegen daden, welke door niets te rechtvaardigen zijn Gij hebt brutaal de scholen gesloten krachtens een dekreet van 27 Juni vrou wen zijn, zonder voorafgaande waarschu wing, gedurende den nacht op straat ge zet, terwijl men haar niets kon verwijten dan dat zij religieuzen waren. Gij hebt de wetten geschonden der menschel ij kheid, maar daarenboven ook de meest onbetwistbare rechten van den eigendom miskend. Want die scholen waren bijna alle gesticht en werden bij na alle onderhouden door particulieren zij konden dus onder geen enkel opzicht beschouwd worden als a congreganisti- sche stichtingen. d Alle of bijna alle zijn geopend in overeenstemming met de opinie van den minister-voorzitter Waldeck-Rousseau, die daarin geen instellingen vermocht te zien, bedoeld door art. i3 van dë wet van 1 Juli 1901.... Gij verkracht het recht tot het geven van onderwijs... gij zet vrou wen, alleen wijl zij behooren tot een con gregatie, vrouwen, die krachtens haar brevet en haar hoedanigheid van burge res, het recht hebben om onderwijs te geven, zonder eenig middel van bestaan op straat. Gij zet het land een halve eeuw achteruit, en dat nog- wel in naam dei- republiek en der vrijheid Wij weten wel, dat gij deze vervol ging zult voortzetten in eiken vorm, daar gij het niet enkel gemunt hebt op de con gregaties en het catholiek onderwijs, maar op de christelijke gedachten zelve. De Staatsraad heeft van een zelfde gezindheid blijk gegeven tegenover de protestanten. Uw sectarisChe geest ont dekt eiken dag nieuwe gevaren hij is anti-liberaal, atheïstisch, jacobijnsch. b Pas op, mijnheer de president, de regeeringen, die zich door zulk een geest laten bezielen, sterven er aan in dit edele land, zoodra dit het kwaad en de on rechtvaardigheid ervan heeft ingezien. v Een 2otal geestelijke orden, die scho len hebben in de steden Saint Omer, Saint Pol, Arcques, Aukher, Fouquières, Alblain en Saint Nazaire, zich onderwer pend aan de voorschriften van den mi- nisterieelen omzendbrief, hebben hunne scholen gesloten zonder incidenten te verwekken. De nonnen in de gemeenten Rocher, Prunet, Chassiers, Solmilhoc, Montreal, Vivezac en Joyeuse hebben aanzegging ontvangen van het decreet, tot sluiting hunner scholen. Verscheidene kost- en ondere scholen te Amplepuis, Labresle, Moruent, La demi lune, Villeurbanne, Montchot en Francheville hebben van zelf gesloten. Te Lyon zijn al de scholen gesloten zonder incidenten alleen hebben de ouders der leerlingen bloemen geschon ken aan de nonnen tot haar vertrek. 18 nonnenscholen moesten zaterdag sluiten, doch allen waren open als naar gewoonte. Heel de bevolking omringde de schoolgebouwen en onthaalde den com missaris met het geroep a Leve de vrij heid Smijt hem in 't water Hij kon de gebouwen niet benaderen. Cardinaal Richard, aartsbisschop van Parijs en cardinaal Perraud, lid der Fransche Academie en bisschop van Au- tun, hebben brieven gericht aan president Loubet. In hunne brieven vragen de beide Pre laten vrijheid en gelijkheid voor alle bur gers en doen gelden, dat ontelbare fami- liën hunne kinderen zien berooven van het onderwijs, dat de vrije scholen hun verzekerden. Cardinaal Richard vraagt de tusschen- komst van M. Loubet, om bevrediging te brengen, het eenige wat Frankrijk ver langt en noodig heeft. M. Jacques Plou, voorzitter der Action Libérale, heeft zich aangesloten bij de protestatie van graaf de Mun. Hevige incidenten werden gemeld van uit de departementen. De burgemeester van Villedieu (Indre) is afgezet omdat hij geweigerd heeft, aan de zusters het de creet van uitdrijving te beteekenen. Te Bain (Vogezen) hebben de boerin nen, met pieken gewapend, de school der nonnen verdedigd tegen de gendarmen. Te St Ambroix (Gard) hebben personen de vrije school bezet om haar te verdedi gen. Te Parijs houden de Zusters vanSt-Vin- cent krachtdadig stand en het is waar schijnlijk dat hunne scholen zullen mogen open blijven. Te Lyon hebben de Zusters, die van zelf gesloten hadden, den prefekt laten weten dat zij op hun besluit terugkeeren, en zij hebben hunne scholen heropend. De dagbladen melden dat de minister van eeredienst eenen eed van trouw aan al de wetten der republiek, ook de wet tegen de geestelijke orde, ontwerpt die alle leden der seculiere geestelijkheid moeten afleggen bij hunne in dienst tre ding. Men weet dat hij beschuldigd is van aanhitsing tot oproer en andere overtre dingen, in betrek met de onlusten van April laatst. Zijne zaak moet den 24 Juli worden opgeroepen voor de boetstraffelijke recht bank. Men denkt dat hij zal wegblijven en hij bij verstek zal geoordeeld worden. DOOR 8TRAMIERO. 88 vervolg. Na het avondeten keerden wij naar het salon terug, hetwelk verlicht en op orde gebracht was als verwachtte men een tal rijk gezelschap. De leuningstoelen waren in een halven cirkel om den schoorsteen geplaatst en een vuurscherm, met goud en met purperen zijde geborduurd, met de Wapens der Malpeire's in het midden, stond voor den haard. Het klavier was open en de speeltafel uitgehaald. Me vrouw de Malpeire zette zich voor het speeltuig en bracht eene gemakkelijke, lichte sonate ten gehoore, met de oogen naar de zoldering gericht en haar hoofd heen en weêr bewegend op de maat der muziek. Intusschen viel de Baron in slaap en Freule de Malpeire naderde lang zamerhand het venster en verschool zich ten laatste in het kozijn, waar zij bleef staan, half door het gordijn verborgen. Ik kon haar juist van terzijde zien. Zij leunde met haar voorhoofd op de hand en staarde door de half gesloten blinden in rie duisternis daarbuiten in het midden waarvan enkele lichten in de richting van het dorp toonden, dat sommige bewoners dier hutten nog niet te rusten waren ge gaan. Wilt gij een kaartje met mij leg gen vroeg Mevrouw de Malpeire mij, terwijl zij van het klavier opstond. Wat dunkt u van een spelletje piket Ik vrees alleen dat ik het reeds vergeten ben. Speelt gij dan nooit, Mevrouw t vroeg ik, terwijl ik de kaarten schudde. u Neen. ten minste geen piket, was haar antwoord. De Baron kan na het souper nooit zijne oogen open houden en wat mijne dochter betreft, haai heb ik nooit het verschil kunnen leeren tusschen harten koningen ruitenboer. Daar ik nie mand heb om meè te spelen, houd ik, voor tijdverdrijf, mij soms alleen bezig met het spel, Het is een soort van kaart- leggen. Wilt gij mij dan de toekomst eens voorspellen uit de kaarten vroeg ik. «O, met genoegen, gaf zij nnj lachend ten antwoord, terwijl zij hare dochter aanzag. Wij zullen de kaarten eens raadplegen om te zien, hoe spoedig een zeker schoone jonge man, donker van uitzicht, zal huwen met eene zekere blonde jonge dame. Freule de Malpeire bloosde bij deze rcchtstrecksche toespeling en met een licht fronsen trok zij hare teekenachtige wenkbrauwen samen. Een oogenb ik daai 11a verzocht zij hare moeder verlof zich te mogen verwijderen en, eene bui- Het congres der jonge socialistische wachten, dat gehouden wordt in het (i Maison du Peuple n, is ingericht door gezel Volkaert. Toch zal hij er zelf niet verschijnen, want het Gerecht zou hem bij den kraag pakken. Onder dezen titel bevat het Antwerp- sche werkmansblad De Volksklok, het volgende artikeltje. Naar aanleiding van de jongste gebeur tenissen. schreef den 19 April laatstleden, Onze Tijd dat het volstrekt noodig is, overal syndicaten tot stand te brengen. Geheel de macht van de socialistische partij steunt bijna uitsluitend op de syn dicaten, die zij in onze steden hebben ge sticht. Willen wij deze macht breken, dan moeten wij catholieken, ons vastberaden op hetzelfde gebied bewegen. Zoo luidde een eerste artikel terwijl verder een tweede artikel, luidde i) Zullen wij nu eindelijk inzien dat het stichten van christen syndicaten brood- noodig is En door christene syndicaten bedoelen wij hier geen louter politieke syndicaten, maar wel echte, degelijke syndicaten, waar de werkman in volle vrijheid handelt en beslist. Met genoegen stellen wij vast dat die gedachten nu ook voorgestaan worden door mannen, zooals M. Arthur Verhae- gen, Volksvertegenwoordiger en Voorzit ter van den Belgischen Volksbond. In een flink beredeneerden brief, op 29 April door Le XX* Siècle opgenomen, zet M. Arth. Verhaegen dezelfde gedach ten uiteen als deze, die reeds den 19 der zelfde maand in Onze Tijd werden meê- gedeeld. Laat ons, schrijft M. Verhaegen, wet telijk erkende syndicaten tot stand bren gen, waar men slechts de vakbelangen behandelen en geene politiek voeren zal. In alle opzichten zullen de werklieden er voordeel bij genieten, en ten slotte zul len zij den rug keeren aan het socialism, zooals dat zich reeds voordoet te Gent, waar omtrent 3.5oo leden deel uitmaken van de anti-socialistische syndicaten. Handen uit de mouw, wereldlijken en priesters 1 Nu de verkiezingen achter den rug zijn, hoeft gij met kracht op te treden tot het vereenigen van onze werklieden in dergelijke syndicaten, zoowel op den bui| ten als in de stad ging voor mij makende, ging zij zonder spreken henen. Ach, Mevrouw, riep ik uit, a ik ben maar bang, dat de kaarten mij geen gunstig antwoord zullen geven. 0 In dat geval, hernam zij snel, u zeggen zij de waarheid niet. En mij de kaarten voorhoudend, voegde zij er bij a Trek, als 't u belieft, waarde schoonzoon. Wij speelden zes spelen piket. Mevrouw de Malpeire was in verrukking het kwam haar voor, dat zij zich weder in Parijs bevond. Toen de klok twaalf sloeg, ont waakte de Baron en zeide, terwijl hij naar het uurwerk ke» k Gij zult ongetwijfeld vermoeid zijn. Wij hebben u te lang opgehouden, 't Is geheel te wijten aan Mevrouw. Wij hebben de gewoonte aangenomen om al te laat op te blijven. Volgens de oude begrippen van gast vrijheid, lichtte hij zelf mij voor naar mijne slaapkamer en alvorens afscheid van mij te nemen, drukte hij mij aller vriendelijkst de hand en sprak met ont roering (I Ik gevoel mij zeer gelukkig, dat gij hier gekomen zijt, waarde Graaf. Mor gen spreken wij over de toekomst. Niettegenstaande de vermoeienissen van den dag, sliep ik dien nacht niet veel. Het beeld van Freule de Malpeire bleef mij bij en scheen te zweven achter de gordijnen van mijn ledikant. Het lieflijk droomgezicht verdween bij de eerste stra len van het morgendlicht en de zoete hoop en de blijde voorgevoelens, die ge durende den nacht mijnen geest hadden vervuld, maakten plaats voor een onweèr- staanbaar gevoel van neèrslachtigheid. In dien toestand bevond ik mij, toen de Ba ron vroegtijdig in mijne kamer kwam. Schoon het nog geen zeven uur had ge slagen, was ik reeds op en gekleed. Hij nam een stoel, kwam bij mij zitten en ving aan zonder eenige inleiding. u Waarde Graaf, de wijze, waarop wij u ontvangen hebben, moet u volko men hebben overtuigd, welke onze ge voelens zijn aangaande het doel uwer komst. Gij hebt het hart mijner vrouw gansch voor u ingenomen zij is opge togen over uw verschijnen, uwe manie ren, uw onderhoud. Wat mij betreft, ik gevoelde aanstonds behoefte u te bemin nen, om uwe sprekende gelijkenis met uwen vader, den voortreffelijksten man, dien ik ken. Nu hangt het alleen van u af te zeggen, of er in het uiterlijk mijner dochter iets is, dat u minder aanstaat, en of gij haar lief en bekoorlijk genoeg voor u vindt. O, mijnheer de Baron riep ik uit zij is het beminnelijkste en meest betoovcrend wezen, dat ik ooit heb ge zien Als ik hake hand kan verkrijgen, zal ik mij voor den gelukkigsten sterve ling ter wereld houden, n Als het zoo gesteld is, hernam de Baron inet een vriendelijken glim lach, hebben wij niets te doen dan de zaak als klaar te beschouwen en den trouwdag te bepalen. b u £n gij voorziet verder geen enkel beletsel vroeg ik met eene stem, die van opgewondenheid getuigde. Neen, b was zijn antwoord, welk beletsel zou er kunnen zijn Gij bezit mijne toestemming en die van Mevrouw de Malpeire. Watzoudtgij nog meer ver langen b Ik greep de hand, die hij mij ten teeken van belofte toestak en vroeg hem vervol gens als eene gunst, mijn geluk nog eenigen tijd te willen uitstellen. Ik bid 1:, a zeide ik, de Freule niette zeggen, dat gij mijn verzoek voor haar hebt aangenomen. Verleen mij en kele dagen, gedurende welke ik wil be proeven de toestemming van haar zelve te verkrijgen, b Hij lachtte en antwoordde O, zeker, waarde Graaf, ik kan geen enkel uwer verlangens weigeren. Maak mijne dochter het hof, schoone Amadis. Haar hart zou van staal moeten zijn, als het zich niet op genade of onge nade overgaf. En nu, voegde hij er bij, kom meé naai 't ontbijt en daarna zal ik u het kasteel laten zien. Wij hebben tijd in overvloed mijne vjouw komt eerstoni half twaalf bij het diner te voorschijn, n (Woidt voortgezet).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1902 | | pagina 1