Donderdag 2/ Augusli I1M)2 5 centiemen per nummer 56stc Jaar 5702
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
GODSDIENST HUISGEZIN, EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Arme liberale kliek.
HET PORTRET
Afgeborsteld.
Eene socialis
tische begraving.
DE DENDERBOD E
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zyn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31,
in in alle Postkantoren des Lands.
CUIQUE SUM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemen; Reklamen fr. 1-00 Vonnissen oj
3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dynsdag en vrydag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
Aalst, 20 Augusti 1902.
Opgedragen aan de armzalige scriben
ten van den armtierigen Dendergalm.
De sukkelaars zullen er een puntje
kunnen aanzuigen
M. Delbeke, de welsprekende afgeveer-
digdevan Antwerpen, heeft, in de Revue
Génerale, eene studie laten verschijnen
r den toestand van het liberalism in
België. Op uitstekende wijze doet hij de
oorzaken uitschijnen van het huidig ver
val der geuzenpartij, en toont aan dat de
hoop op heropbeuring, door sommige
harer aanhangers gekoesterd, ijdel is.
't Zijn hare eigene fouten, die de
liberale partij gemaakt hebben wat zij
thans is
Talrijk zijn hare dwalingen, zegt
M. Delbeke. Ik duid hier enkel de ergste
en de langdurigste aan. Vooreerst, het
misbruik, dat zij gemaakt heeft van de
straat bewegingen, die in de handen der
oude liberale partij een regeeringsmiddel
geworden waren. Wie heeft ook weer
gezegd, dat België een grondwettelijk
koninkdom is, waar het parlementarism
gematigd wordt door het oproer Ver
volgens de overgang van het liberalism
tot eene bekrompen onverdraagzaamheid
en de antigodsdienstige dweeperij Voeg
er de kortzichtige baatzuchtigheid, de
klassenpolitiek bij, die noch het vooruit
zicht, noch de toewijding heeft gehad,
om de geringe standen, noch haar eigen
voor te bereiden op eene deelneming aan
't politiek leven.
Zijn hare fouten de eenige oorzaak
geweest van den val der liberale partij,
de feiten schijnen niet te dulden, dat
men op eene bekeering,op eene herleving
hope. In de jongste tijden is het gedurig
in zijne fouten hervallen. Krachtdadig
heeft het de wanordelijkheden, door de
socialisten in 1900 gesticht, goedgekeurd
en ondersteund, omdat het er een middel
in zag, om de klerikale regeering om te
werpen, en zich in hare plaats te stellen.
Verstandige en welhebbende liberalen
zag men dan in zooverre door den roes
der straatbetoogingen bedwelmen, dat
zij zich bereid verklaarden om op de
puinhopen van kasteelen en kerken te
dansen
In het begin van dit jaar heeft de
liberale partij de onwentelingsplannen
der socialistische partij gesteund met
DOOR
8 T II A N I E II O
zich, door karakterloosheid en ongods
dienstig kameraadschap gedreven, eene
bijtreding tot het Z. A. Stemrecht te
laten afdwingen, eene bijtreding, die zoo
dubbelzinnig en onoprecht, als ongepast
ten opzichte der openbare rust is geweest.
In de pers en in het parlement bleek
het, dat de liberale partij zorgzuldig
vermeed de leiders van den social istischen
aanslag af te keuren. Zij wachtte, hield
zich stil, er op luimende om ten beste
mogelijk profijt te trekken uit de omstan
digheden. Het is maar in extremis,
wanneer het duidelijk gewaar werd, dat
de openbare macht gansch haren plicht
zou weten te vervullen, dat zij de socia
listische gruwelen begon af te keuren.
Hare onverdraagzaamheid en hare
ongodsdienstige razernij zijn evenmin
verkoeld. Eenige harer dagbladen zetten
thans hunne confraters aan den gods
dienst onzer vaderen n te eerbiedigen,
maar die houding strijdt zoodanig tegen
de gewone handelwijze der liberale
drukpers, zij strookt zoo weinig met de
rustelooze, driftige, arglistige en blinde
aanvallen tegen priesters en klooster
lingen, tegen alles wat de godsdienstige
vrijheid der catholieken betreft, dat deze
aanmaningen een allerkluchtigst effekt
maken,
De redevoeringen, gehouden door
de liberalen, welke de E. V. in de Kamer
gebracht heeft, hadden in de twee laatste
zittijden enkel voor thema Oorlog
aan het clerikalism en men weet wat
clerikalism zeggen wil. Priesterlijke
aanmatiging Onafhankelijkheid van het
burgerlijk gezag Clerikale doode hand.
Ziedaar waar zij zich nog voor eenige
maanden meê bezighielden, wanneer
gansch ons nationaal leven door onwen-
telingsbenden werd bedreigd l Twintig
jaar hadden zij geslapen ontwaakt
zijnde, zijn zij begonnen met het oude
refrein te herhalen. Niemand echter gaf
hun antwoord, de 011de thema lag in
puinen en het publiek was verstrooid.
Laat ons oprecht zijn het schouwspel
was oprecht pijnlijk.
De verdediging onzer instellingen
tegen de geweldige en al te wezenlijke
aanvallen, de economische toekomst des
lands, door de socialistische menners
bedreigd, de noodzakelijkheid vrede en
orde te handhaven, dat alles wordt op
den achtergrond geschoven voor het
eenig voordeelbarend politiek programma:
H Weg met de papen Kan er hoop be
staan dat eene partij, die aldus wordt
geleid, eerlang oprecht liberaal zal wor
den 't is te zeggen, eerbied zal opvatten
voor de vrijheid en de denkwijze van
allen
12® vervolg.
Op dit oogenblik kwam de Baron
thuis. Zijne vrouw ging hem te gemoet en
bracht hem in triomf naar de deur der
huiskamer.
«O, welk eene heerlijke schilderij
klonk het van zijne lippen, als hij het
portret zijner dochter bemerkte, a Wat
gelijk het goed Hoe volmaakt is het
uitgevoerd
Mevr. de Malpeire smaakt een oogen
blik het genot harer verrassing en sprak
vervolgens glimlachend
Vraagt gij niet naar den naam van
den schilder
Ja, waarlijk, lieve, ik had het reeds
behooren te doen ik ben ten volle over
tuigd, dat ik hem grooten dank verschul
digd ben, gaf hij goedhartig ten ant
woord.
Hier is hij zeide zijne vrouw,
terwijl zij mij bij de hand greep. Zijne
bescheidenheid belet hem vooruit te
komen.
De goede man drukte mij allerharte
lijkst de hand en zeide op vroolijken,
luchtigen toon, maar met een weinig aan
doening in de stem
Welnu, wij zullen ruilen. Ik geef
Eindelijk, de ongenade waarin de
liberale partij is gevallen, heeft haar
geenen stap nader tot het volk gebracht.
In ééne zaak is zij altijd behendig ge
weest, 't is in het uitbaten van alle offi-
cieele invloeden. Geen enkel werk heeft
zij ooit kunnen tot stand brengen. Zij
bezit noch den machtigen hefboom van
den klassenhaat, zooals het socialism,
noch den stevigen godsdienstigen grond
slag, waarop het Catholicism steunt. Be
rekening benuttigt zij in alles liefde,
toewijding, persoonlijke opoffering toont
zij nooit of nergens.
De heer Delbeke eindigt zijne studie,
met te besluiten dat het aan tering lijdend
liberalism niet te redden is, tenzij.... door
een mirakel
Zouden zij daar op rekenen
Arme liberale kliek deur zonder huis,
wij hebben waarlijk medelijden met uw
droevig lot
a Van je vrienden moet je 't hebben
zeggen de Hollanders en die spreuk is
zeer goed toepasselijk op onze socia
listen.
Te Namen verschijnt een weekblad
La Bataille, opgesteld door socialisten,
die met de hoofdmannen der partij in
ruzie zijn gekomen. Vandaar dat het blad
niet altijd wierook brandt voor de roode
afgoden, maar van tijd tot tijd er eens
met den ruwen borstel overgaat.
Zoo leest men in zijn laatste nummer
de twee volgende pittige opmerkingen
Hun socialism.
De barakspeler Defnet, erkennende,
dat La Bataille gelijk had, toen zij hem
edelmoedig verwittigde dat hij te veel
vergeten werd, heeft een artikel in Le
Peuple uitgebroeid, waarin hij juicht
over den gedurigen en klimmenden voor
uitgang van het socialism.
Hoe zoo, klimmende vooruitgang En
de kiezingen Die tellen voorniets. Wat
den klimmenden vooruitgang bewijst is
het getal brooden verkocht door het
Maison du Peuple van Brussel. Het
heeft 240,000 kilos brood verkocht in
ééne week. Dat zegt alles.
Wat gewordt er daarin van het socia
lism Dat weet men niet.
In vakantie.
Edmond Picard is in vakantie. Dat is
eene groote gebeurtenis en de socialis
tische senator houdt er aan ze aan de
werklieden massa bekend te maken in
twee lange kolommen van Le Peuple.
Daartoe dient het officieel orgaan van
het socialism. Maar zij die het onder
houden, de werklieden die hunne kluiten
storten voor het officieel blad, gaan zij in
vakantie Ho neen, het moet hun vol
doende zijn te lezen dat Picard in vakan
tie gaat.
Die beide tafereeltjes hebben geenen
uitleg noodig. De Bataille verdient be
dankingen van wege de catholieke druk
pers, om de handigheid waarmede zij
hare roode broeders netjes weet af te bor
stelen.
De Fransche bladen vermelden de vol
gende walgverwekkende bijzonderheden
over de burgerlijke begraving van eenen
socialist van Carmaux
Vrijdag laatst heeft te Carmaux eene
begraving plaats gehad, zooals men er
weinig ziet. Vooraleer te sterven had de
overledene, Edmond Gedeon, smid, de
volgende uiterste wilsbeschikkingen ge
maakt
Ik verlang burgerlijk begraven te wor
den na mijne dood zal mijne kist ten
toongesteld worden in eene zaal van het
gelijkvloers van mijn huis, welke geheel
met roode stof zal behangen zijn nevens
de kist zal eene tafel geplaatst zijn, waarop
flesschen ouden wijn en likeur zullen
staan voor de vrienden, welke mij de
laatste eer zullen bewijzen, alsook eene
uitnoodiging, luidende als volgt Alwie
een goed hart heeft, zal eene teug drinken
te mijner eer.
Op mijne begraving zal het gemeer.te-
muziek, waarvan ik lid ben, slechts vroo-
lijke en revolutionnaire arias spelen.
Eindelijk, op mijn graf zal men den
steen plaatsen waarop ik, binst mijn
leven, het volgende grafschrift heb doen
beitelen
Gelijkheid. Rechtvaardigheid.
Beeft dwingelanden. Vervloekte inpal-
mers. Het geld is uw God, die onrecht
pleegt tegen de ongelukkigen. Verlaat
uwe schatten en uw geld, want hieronder
zult gij lang blijven.
Hier ligt Edmond Gedeon, overleden
in den ouderdom van twee en vijftig
jaren. Leve de eeuwige rust
Men zal zeggen dat is 't werk van
eenen zot. Doch, die zot heeft zotten ge
vonden, welke zijnen uitersten wil stipt
hebben uitgevoerd.
u het oorspronkelijke en gij laat mij hfet
afbeeldsel. Op hètzelfde oogenblik
keerde hij zich naar zijne dochter en hield
de hand uitgestrekt als om de hare te
vragen en ze in de mijne te leggen doch
zij week achteruit en met neergeslagen
blik verborg zij zich achter hare moeder.
Nu, gij hebt mijne toezegging en deze
is voldoende, voegde hij er meer ernstig
aan toe.
Dien avond, bij het souper, sprak hij
tot zijne vrouw
Hebt gij niet vergeten, lieve, dat
het morgen St-Lazarus is, de patroon
dezer plaats
Nu, ik heb er nog volstrekt met
aan gedacht, gaf zij op zorgeloozen
toon ten antwoord.
Er is reeds heel wat volk hier,
vervolgde de Baron. Toen ik van de
jacht thuis kwam, zag ik ze allen dezen
kant heen gaan: landloopers, paarden-
koopers, bedelaars en de geheele bende
van rondzwervers, die daags voor de jaar-
merkt hunne tenten opslaan op de plaats
waar deze gehouden wordt. Het volk van
het laagland komt in geheele scharen
hierheen en, als de bewoners der nabu
rige dorpen morgen hier samenstroomen,
zal er een onnoemlijk aantal menschen
bijeen zijn. Vroeger was 't de gewoonte, 0
vervolgde hij, zich tot mij wendend,
dat de vrouw of de dochter van den
landheer het bal opende met een der kna
pen van het dorp. Mijne vrouw is van dat
gebruik afgestapt; maar mijne dochter
wenschte het verleden jaar weder in te
voeren en heeft met de boeren gedanst
zooals voor haar hare grootmoeder en
overgrootmoeder deden, doch dit jaar
moeten de zaken anders behandeld wor
den. Wij zullen ons enkel naar het dorp
begeven om in de parochiekerk de Mis
bij te wonen.
Gij wilt toch niet zeggen, vader, dat
wij bij de spelen niet tegenwoordig zullen
zijn riep de Freule uit.
Ja, beste kind, gaf haar vader
beslist ten antwoord, v De tijden zijn niet
meer gelijk vroeger en gij kunt niet ver
blijven op eene plaats, waar men wellicht
den eerbied voor u uit het oog zoude
verliezen
Ik dacht toen aan de blauwe gebor
duurde sjerp en den Baron aansprekend,
vroeg ik
Zal de winner dan den prijs niet
ontvangen uit de handen der Freule
Hij zal daartoe hier verschijnen na
de spelen, was zijn antwoord. Mevr.
de Barones zal hem en zijne makkers be
neden in de hal ontvangen. Dit stelt ons
aan niets bloot.
Hij leidde vervolgens zijne vrouw naar
de huiskamer. Ik bleef een oogenblik al
leen met de Freule en bevend van aan
doening fluisterde ik haar in het oor.
Morgen zal uwe moeder u zeggen,
wat er besloten is. Mijn geluk hangt van
uw antwoord af. Ik kan niet gelukkig
zijn, zoo ik niet uwe vrijwillige toestem
ming heb.
Zij ging achteruit en mij strak in de
oogen ziende, zeide zij zachtjes
a Hoe, zoo spoedig
0 Vergeef mij, vergeef mij sta
melde ik in hevige onrust. De buiten
sporigheid mijner liefde rechtvaardigt....»
Meent gij dan, sprak zij koel,
dat gij tegen mijnen wil met mij zoudt
kunnen huwen
Mijn eenigst antwoord was een teeken
van wanhoop en hartstochtelijkheid.
u Zoudt gij werkelijk zoo ver durver
gaan riep zij verontwaardigd. «Nu.
't is wel De tijd zal het leeren en zij
keerde mij den rug toe.
Den volgenden morgen vroeg kwam
Juffrouw Boinet mij zeggen, dat het tijd
was om naar de kerk te gaan. Ik trof
Mevr. de Malpeire aan gekleed als om in
de koninklijke kapel Mis te hooren, in
eene japon van Indische zijde en met drie
vederen op haar hoofddeksel. Ook de
jonkvrouw was in grootcr toilet dan ge
woonlijk. Zij had een los gewaad van ge
streepte zijde en op het hoofd een stroo-
hoedje versierd met linten, wier uiteinden
haar langs den rug wapperden. Als ik
naar haar toeging om haar te begroeten,
boog zij op onverschillige, onnadenkende
wijze, wat mij zeer verwonderde. Ik had
verwacht haar minder gelaten aan te
treffen. Hare moeder gaf mij in vertrou
wen een teeken en fluisterde mij later in
het oor
Ik heb haar nog niets gezegd. Er
is geen haast bij.
redevoering
Socialistische
Meer dan 200 personen zijn den af-
scheidswijn komen drinken, en in den
lijkstoet, die door omtrent 1200 gezellin
nen en gezellen werd gevolgd, speelde
het moziek de Iternale en de Car
magnole.
Op het kerkhof, na 1
van den sekretaris der
Jeugd, die den lof van den overledene
maakte, speelde de muziek de Marseil
laise, de Carmagnole en de Interna
tionale.
Alle opmerkingen zijn hier, dunkt ons,
overbodig. Alleenlijk vragen wij aan onze
lezers of zij goesting hebben om ook
alzoo de eeuwigheid in te gaan en op
dezelfde wijze begraven te worden. Zoo
ja, dat zij bij de socialisten gaan.
't Is geen wonder dat er vele overtuigde
liberalen zijn, die van geene verwereldlij
king der Gasthuizen weten willen, 't Zijn
zij die weten wat sommige wereldlijke
ziekendiensters weerd zijn, vergeleken bij
onze Gasthuisnonnen.
In de Gasthuizen van Auxerre, in Fran
krijk, die onlangs verwereldlijkt werden,
heeft men, volgens de plaatselijke dag
bladen melden, er deze dagen weer een
staaltje van gehad. Verbeeld u dat de
wereldlijke ziekendiensters dier gestichten
hun ontslag hebben ingediend, onder
voorwendsel dat zij, ten gevolge der uit
barsting eener besmettelijke ziekte, met
werk overlast waren.
Men kan licht raden, dat het vooral uit
vrees voor het gevaar der besmetting is
dat die moedige verpleegsters hunnen
post verlieten, dan, wanneer zij er het
meest noodig waren.
Dit moet ons echter niet verwonderen
hunne zending tegenover de lijdende aan
zien de wereldlijke ziekendiensters als
eene gewone bediening, waartoe zij enkel
getrokken worden door 't vooruitzicht
van 't loon dat er aan verbonden is de
Gasthuisnonnen en liefdezusters integen
deel, vatten hunne zending op buiten alle
persoonlijk en stoffelijk winstbejag, enkel
en alleen uit geest van naastenliefde en
zelfopoffering.
De godsdienst alleen kan zulke edele
gevoelens inboezemen de godsdienst
alleen kan de wilskracht en de geestelijke
sterkte geven om ze trouw na'te leven.
Het feit waarvan de Gasthuizen van
Auxerre getuigen waren, is echter van
aard om de weerde van den wereldlijken
ziekendienst in zijn waar daglicht te stel
len. Hij zal er geene voorstaanders bij
winnen, gelukkiglijk I
De weg, die naar het dorp leidde, be
stond uit een soort van in ae rots uitge
houwen trap. Mevr. de Malpeire werd in
een draagstoel vervoerd. Dc Baron had
zijne dochter onder zijne hoede genomen
en ik wandelde met hen op. Geheel het
dienstpersoneel volgde, ongeveer een 12-
tal knechts en meiden met Choiset, den
boschwachter, en juffrouw Boinet aan
het hoofd.
Voor de kerk bevond zich eene groote
menigte volks. Dc boeren, in zondags-
kleeren, stonden in groepen onder de
schaduw van den tweelingsolm en spra
ken luide. Verderop in de open vlakte,
waar de jaarmarkt gehouden werd, op
een gladgeschoren grasveld, was de masse
menschen nog aanzienlijker. Ik merkte
op, dat de meeste jonge mannen in hun
knoopsgat of op den hoed een stukje lint
droegen met de kleuren, die toen de na
tionale genoemd werden.
Zoodra de Baron en zijn gezin ver
scheen, werden aller blikken op hem ge
richt en heerschte er een oogenblik stilte.
De menigte maakte plaats om ons door te
laten. En sommige oudere lieden raakten
met de hand hun hoed aan doch weini
gen hunner gaven dat blijk van eerbied.
Niettegenstaande de onlangs gepleegde
aanvallen op de voorrechten van den
adelstand, was de bank van den landheer
in de parochiekerk nog op zijne plaats
blijven staan.
Wordt voortgezet.
