Zondag 14 September 1902
5 centiemen per nummer
36s,c Jaar 5709
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en t Anondissement van AJ t
Oudi
>rs
opgepast
Alles in eerlijkheid
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM
VADERLAND. TAAL VRIJHEID
OUDERS
Reis naarNamea-Dinant.
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere vreek onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan istweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zjjn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
ClIIQUE Bl'LM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen oj
3<>e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
Aalst, i3 September 1902.
Lieve ouders, tot u willen wij thans
een ernstig woord richten. Wij willen
met u handelen over de keus eener school
want het oogenblik is gekomen dat gij er
over uitspraak moet doen. Het einde der
verlofdagen naaktde klassen gaan her
opend worden.
De keus eener school is een punt van
uiterst belang want niet alleen de toe
komst uwer kinderen hangt er van af
maar ook uw eigen geluk staat op het
spel.
Welke school zult ge kiezen
De keus is niet moeilijk want uwe
plicht is u klaar en duidelijk aangewezen.
Gij zult de christene school kiezen. Wij
gaan u zeggen waarom.
In de school moet men onderwijzen,
'tis te zeggen, leeren lezen, schrijven en
rekenen; daarbij zekere kennissen opdoen
om later met gemak, met hoop van goed
slagen, den strijd van het leven en die
strijd is hard tegenwoordig te kunnen
aangaan. Hoe meer men geleerd is hoe
meer men kans heeft later eene goede
plaats in te nemen in de samenleving,
hoe gelukkiger men zelf kan zijn en hoe
beter men misschien zijn evennaaste zal
kunnen behulpzaam zijn.
Geleerd wordt er in de christene scho
len zelfs beter dan in de onzijdige offi-
cieele scholen. Vroeger hebben de uitsla
gen in de prijskampen tusschen de lagere
scholen het ten klaarste bewezen. Het
officieel onderwijs wierd in die prijs
kampen geklopt en deerlijk gehavend.
In Frankrijk worden de vrije onder
wijsgestichten vernietigd omdat de staats
scholen het voor hen moesten onderdoen.
De school moet onderwijzen doch zij
moet meer. Zij moet ook opvoeden.
Leeren is den geest verrijken, opvoeden
is het hart vormen. Het kinderlijk hart
WORDT SLECHTS GOED GEVORMD IN DE
CHRISTENE SCHOLEN WAAR DE GODSDIENST
DE EEREPLAATS BEKLEEDT.
Wat leert de godsdienst
Hij leert ons dat wij de deugd moeten
lief hebben, de deugd welke ons aanzet
onze plichten te vervullen jegens God,
jegens onze ouders, jegens onzen even
naaste, jegens ons zeiven.
Een van Gods grootste geboden is de
eerbied voor onze ouders waaraan eene
bijzondere belooning is gehecht.
Eert vader en moeder op dat gij
lang moogt leven op aarde.
De godsdienst leert ons ook ons zeiven
overwinnen, onze driften naar het mee
lokkende kwaad overmeesteren. Het is
zoo gemakkelijk zijne neigingen in te
volgen. Dat streelt onze eigenliefde, onze
natuur. In de christene scholen leert men
het kind dat men zich zeiven beteugelen
moet, dat men zich zeiven overmeesteren
moet, want dat is de schoonste zege door
den mensch behaald.
Kortom in de goede scholen, waar de
Schepper van het Heelal, de Bron van
alle gaven en de Stichter van alle goed
wordt verheerlijkt, leert het kind de deugd
lief hebben en het kwaad vluchten en
haten.
In die twee dingen ligt het geluk der
menschen en de vrede en den voorspoed
der samenleving. Wie aan die lessen ge
trouw blijft wordt een goede christen en
een deftige burger.
Er bestaan nog andere scholen, wij
bedoelen de officieele scholen, de onzij
dige. Zij worden aangeprezen door de
geuzen en ook door de socialisten.
Welke vruchten brengen zij voort
Eenige onverschilligen, het grootste
deel zijn vijandig aan allen godsdienst.
In die scholen wordt de opvoeding
verwaarloosd en dit moet zoo zijn, daar
de godsdienst en die is er uit geban
nen de grootste hefboom is voor
eene degelijke, goede opvoeding.
In de onzijdige scholen nemen wij
het woord aan, want metterdaad zijn die
scholen onmogelijk, de Réforme en
DeNDERGALM ZELF HEBBEN HET BEKEND
wordt God en zijn gebod doodgezwegen,
dikwijls zelfs bespottelijk gemaakt.
Men onderwijst er eene menschenlijke
zedeleer, op zeer brooze grondsteenen ge
bouwd, WANT ZIJ MIST EENE ERNSTIGE
BEKRACHTIGING.
Waarom zou het kind zijne driften
moeten beteugelen, zich intoomen, zich
overmeesteren wat hem zooveel moeite
kost, zooveel inspaning, zooveel lijden
Waarom zou het zich opofferen om zijnen
plicht te vervullen, als die plicht hem
moeilijkheden baren moet
Het geweten van den mensch is zoo
zwak, zoo broos in zich zelf en met het de
vreezeïGods en zijne eeuwigheid te ont
nemen wordt dit brooze wezen nog veel
zwakker en voorzeker niet in staat zijn
driften te overwinnen.
In de onzijdige scholen leert het kind
de plicht niet liefhebben omdat die plicht
een menschelijk werk is, waaraan hij
misschien zich zal weten te onttrekken.
Lieve ouders, een maal dat het jonge
kroost zoo begint te redeneeren is het
verloren; het bewandelt de wegen van het
bederf. Voor het kind staat een ga
pende afgrond en voor u een leven
van lijden, smart en kwelling.
ren van uwe kleinen die u zoo dierbaar
zijn. Gij zult ze naar die scholen zenden
waar zij den godsdienst leeren liefhebben
want alsdan moogt gij verzekerd zijn dat
zij u ook zullen beminnen, helpen en
bijstaan en voor zich zelf eene toekomst
voorbereiden van geluk en tevredenheid.
zendt uwe kinderen
NAAR DE
Catholieke Scholen
Wij lezen in 't Land van Aelst, van
3i Augustill.
De vermaardste Jesuit van onzen tijd,
n pater Van Tricht, was een demokraat.
Pater Gilliodts zaliger was ook een
demokraat want als de internationale
hier opkwam over 25 3o jaren en als
li er paters waren die preekten dat 't werk-
volk moest tevreden zijn, pater G:l-
liodts zegde Neen 1 neen 1 die arme
sukkelaars moeten verbetering zoeken
in hun droevig lot.
Laat ons eens onderzoeken wat al venijn
in die woorden steekt.
Stappen wij voorbij hetgeen hij over de
Internationale zegt. Hij is er totaal neven.
Inderdaad de Internationale is gevallen
in 1873 dus over 29 jaar. En zij is ever
25 jaar opgekomen. Dat kan gezet worden
bij zijnen Dender in de Vogeezen en bij
zijne geschiedenis van de fameuze koppel
sigaren
O kandidaat wetgever I
Dat lijden zult gij u sparen
n terzelf-
dertijd uw geluk en de toekomst verzeke-
Paters Van Tricht en Gilliodts waren
demokraat.
Daardoor wil de fijne opsteller van
't Land van Aalst aan zijne lezers laten
hooren dat die paters de houding en het
gedrag van M. Daens goedkeurden
Verhaasten wij ons tc zeggen dat M
Daens zijne paters heeft gekozen onder
de dooden.
't Is uit berekening. Omdat hij wist
alzoo geene klinkende protesten te zullen
moeten opnemen. Gij ziet, lezers, die
handelwijze is kiesch, deftig en eerlijk.
Demokraat is een dobbelzinnig woord.
De socialisten noemen zich ook demo
kraat, de radikalen noemen zich demo
kraat en onze groenen zijn ook demo
kraat.
Er is dus een verschil te maken.
Er zijn menschen die demokraat rijn,
't is te zeggen, zorgen voor de werk
lieden, dezes belangen ter herte nemen
den maatschappelijken harden toestand
verbeteren en het volk trachten te
houden op den weg van plicht en
deugd. Die demokraten luisteren
naar de stem van den Paus, gehoor
zamen aan hunne Bisschoppen en
volgen de wenken van hunne Over-
heid.
Dat is de goede demokratie. Zij tracht
het volk te verzedelijken, te veredelen, op
te heffen uit de diepte van onwetend
heid verslaafdheid aan zijne driften. Zij
tracht den werkman een aangenamer
leven te maken en op stoffelijk gebied en
op zedelijk en intellectueel gebied.
In plaats van de kleineren op te hitsen
tegen hunne meesters predikt die demo
kratie de gematigheid en soms ook de
gelatenheid,omdat de strijd die te leveren
is niet opwegen kan tegen de kleine voor
deden die men er uittrekt.
Zulke demokraten vormen de catho-
lieken zonder verdere benaming. Zij
volgen de wenken van den Paus en heb
ben de goedkeuring van de Bisschoppen.
Er is eene tweede demokratie. Het
is d^e van M. Daens.
Zij bestaat in het ophitsen van den
weiman tegen den patroon, van den
knecht tegen den meester.
Zij verspreidt onder het volk onjuiste
denkbeelden, valsche gedachten, dwaal
begrippen alhoewel zij weet dat een dag
komen zal dat het volk uit de ingezogen
vatyche leerstelsels die gevolgen afleiden
zal die er in zijn begrepen.
Wee 11 die onder het volk dwaalbegrip
pen verspreid want eens komt het tot een
praktisch besluit en de menigte deinst
niet voor de uitersten terug.
Die demokratie, alhoewel zij zich chris
ten noemt, scheurt zich af van het gros
der geloovigen welke één enkel leger
maar zou mogen uitmaken. Zij handelt
ten voordeele der vijanden van ons
geloof en van onzen godsdienst.
Zij richt verwoestingen aan in de ran
gen der catholieken haar slagveld heeft
zij gekozen op het terrein dat gansch
catholiek is gebleven. Hare schichten zijn
gericht tegen de Geestelijkheid die haar
afkeuren, tegen ons catholiek Ministerie,
tegen de catholieke Partij. Zij tracht vol
gelingen aan te winnen niet bij deonge-
loovigen maar vindt hare slachtoffers bij
de brave, eenvoudige christene menschen,
welke zij met allerhande dwaze beloften
heeft verleid en bedrogen.
Dat is slechte demokratie. Zij is geen
sociale handeling maar eenvoudige niets-
uitrechtende beweging, ijdele agitatie
waaruit de hoofden alleen het voordeel
oogsten.
Zulke demokraten vormen slechts vol
gens het woord van een groot italiaansch
blad, nauw in verband met het vatikaan,
eene woelige bende.
Genoemd blad ging zelfs zoover het
volk te waarschuwen de demokratie niet
te verwarren met de woelige bende van
Daens.
demokratie trekt de oi{fi|J33 polemist van
Het Land immer voordeel.
Het is genoeg dat een hooggeplaatst
persoon dit woord goedkeurend uitspreekt
of hij is gereed uit te roepen Priester
Daens wordt goedgekeurd, de demo
kraten worden aangemoedigd
Hij weet nochtans heel goed dat door
demokratie, de strekking van raied Daens
niet wordt bedoeld dat integendeel de
handelwijze van raied Daens in het Vati
kaan streng wordt veroordeeld, dat zij
door al de Bisschoppen en geestelijke
Overheid der wereld wordt afgekeurd
als noodlottig in strijd met de gods
dienstige belangen van hehvolk.
Het is dus een waar schandaal de
namen van beide paters in te roepen na
al de veroordeelingen door het daensisme
opgeloopen. Die geestelijken hadden een
te verheven gedacht van hunne plicht
om anders te denken dan hunnen Over
sten en iemand goed te keuren die tegen
over zijne geestelijke Overheid zijnen
plicht niet deed aan den welvoegelijken
eerbied en zijn eed van gehoorzaamheid
aan zijn Bisschop te kort komt
Men wordt plichtig als men een opstan
deling aanmoedigt, een rebel tegen zijne
overheid goedkeurt
Een laatste bewijs der eerlijke handel
wijze van Het Land vinden wij in het
feit dat hij de catholieke Partij immer
bewaarders heet. Alle zijne schichten en
pijlen gaan naar de rijke bewaarders,
die hij van moord en bran 1 beschuldigt
en wien hij alle misdaden, rampen en on
gelukken welke op de wereld, in zon en
sterren voorvallen ten laste legt.
De rijke bewaarders zijn de schuld
van alles
Hij weet nochtans goed dat de catho
lieke Partij, zoo zij gaarne bewaart wat
goed is, vooruitstreeft naar alle maat
schappelijke verbetering. Zie maar eens
die verbazende werken De catholieken
handelen maarzij schreeuwen niet zij
zijn bewaarders M. Daens doet niets
maar tiert en schreeuwt, hij is een voor
uitstrevend man
Doch het volk leert zijne vrienden
kennen Olie komt boven
19* Vervolg.
Toen de burgervader van Pierrefite den
man, dien hij vier dagen geleden had
doen gevangen nemen, vrij en vrank voor
zich zag staan, kon hij eene beweging
van verbazing en ontsteltenis niet onder
drukken.
Dat hij niet om hulp schreeuwde, kwam
alleen, omdat zijne tong van schrik ver
lamd was hij bleef met uitgestrekte ar
men, uitpuilende oogen en half geopen-
den mond onbeweeglijk staan.
Met eene uitdrukking van bitteren spot
vroeg Sorandal
Wat scheelt u
Ik... ik... stamelde Lordonneau,
maar verder kwam hij niet.
Mijne tegenwoordigheid verwondert
u misschien, ging Sorandal voort, maar
toch is die zeer natuurlijk. Geloof niet,
dat ik uit de gevangenis ontvlucht ben,
men heeft de deuren wijd voor mij geo
pend, want ik ben er in gelukt mijne on
schuld te bewijzen.
Uwe onschuld?
Ja, mijnheer de maire, de belache
lijke en onbeschaamde aanklacht, die te
gen mij gedaan is, heeft een kundig on
derzoek niet kunnen doorstaan. Er is op
de duidelijkste en onweêrlegbaarste wijze
aangetoond, dat ik die misdaad met kan
gepleegd hebben, maar ik acht het noode-
loos u daarvan verdere ophelderingen te
geven. Gij ziet het, mijnheer de maire
van Pierrefite, ik ben weêr een vrij man
en hij die het nu nog zou durven wagen
één woord van die afschuwelijke lasterin
gen te herhalen, hem zou ik....
Hij voltooide d«en zin door een drei-
^Lordonneau, die nog in geheel niet
op zijn gemak was, stamelde eenige on
verstaanbare woorden, waarop Sorandal
hooghartig vroeg
Wal belieft u
O niets, antwoordde de maire
vreesachtig, maar ik weet nog niet, waar
aan ik de eer van uw bezoek te danken
he^l Ik zal het u zeggen, antwoordde
Sorandal, blijkbaar voldaan over de be
deesde houding van Lordonneau. Om
tegen verdere onaangenaamheden bevel-
lild te zijn, eisch ik dal gij aan uwe on:
dergeschikten bevelen zult geven, om mi,
tegfn belcedigende nieuwsgierigheid of
vifandige betoogingen van uwe boeren le
be—hDat zal geschieden, zegde kordon-
„eau, wanneer de justicie uwe onschuld
hel' Ilfmeenu dat reeds gezegd te heb-
T aat ons nu eens over ernstiger
zaken spreken. Is aan het stoffelijk over-
ïSvln mijnen ongelukkigen oom, den
Van de dubbelzinnigheid van het woord
baron d'Amfreville, de laatste eer bewe
zen
Ja, mijnheer. Daar er geen verte
genwoordiger der familie aanwezig was,
heb ik gezorgd voor eene begrafenis over
eenkomstig den stand van den overledene.
Die heeft gisteren plaatsgehad.
En waar is de baron begraven
Hier te Pierrefite, mijnheer, op ons
klein, eenvoudig kerkhof, achter den
heuvel. Men heeft het lijk voorloopig ter
aarde besteld, in afwachting van de be
slissingen, die de familie daaromtrent zal
nemen.
De familie ben ik, zegde Sorandal
op hoogen toon. Wees gerust, ik zal voor
wijlen mijnen oom een grafmonument
laten oprichten, dat zijner weerdig is. Ik
dank u intusschen voor uwe bemoeiingen,
mijnheer de maire.
Na dit gezegd te hebben, keerde hij
zich om en ging heen, terwijl Lordon
neau hem onthutst na zag.
Toen hij den dorpel wcèr overschreed
van het huis, dat de maire van Pierrefite
bewoonde, zag Sorandal midden op de
straat, recht tegenover dat huis, een man
staan, dien hij herkende als den inspec
teur Flick.
Deze scheen daar op iets of op iemand
te wachten, hij stond met de handen op
den rug onverschillig rond te zien.
Sorandal fronste de wenkbrauwen, hij
sidderde even als bespeurde hij een nade
rend gevaar.
Hij was er evenwel de man niet naar
1VI.1VI]R11EII)8MCI1<»0L
van Aalst.
De Prijsdoeling der Nijverheidsschool
is vastgesteld op Zondag. 21 Septemeber
1902, ten 11 ure, en zal plaats hebben
op de Feestzaal van het Gesticht, Espla
nade. waar tevens de werken van de
leerlingen zullen ten toon gesteld zijn.
De heropening der klassen is bepaald
op Maandag, 6 October 1902. De in
schrijvingen mogen van nu af genomen
worden.
De Bestuurder,
H. VAN DER SCHEUREN.
Jaarlijksche Uitstap
van het
SYNDIKAAT VAN AALST.
Zondag 11. om 5 ure 20 waren al de
reismakkers op weinige uitzonderingen
11a van geabonneerden ter spoorhall tegen
woordig.
Als altijd, onze wakkere Voorzitter
was overal, zijn onderzoekend oog waakte
op de minste bijzonderheid, eencn goeden
dag, eenen handdruk aan elk nieuw bij
komend reisgezel 0111 rechtsomkeer zijne
tegenwoordigheid aan der maatschappij s
belangen op eene andere plaats te be
steden.
Het vertreksein is gegeven om 5 uren
28 stoomde de dampspuwonden vuurwa
gen onze statie uit, en leidde ons snelvlie
gend door onze Vlaamsche oorden over
Dender en Zcnnevalleien en dalen Brus-
sehvaarts heen.
In de Hoofdstad, ter Noordstatie ver
voegde ons onze W. E. H. Aalmoezenier
Pater Van Eynde, sinds weinige dagen,
bij hooger bevel zijner Oversten ter resi
dentie van Mechtden geroepen. Onder de
menigvuldige blijken van ware vriend
schap en genegenheid van de leden ver
voegde hij tevreden en welgemoed zijne
vriendenschaar.
Nu moesten wij, voor Namen over
stappen. Hier was het gedrang zóó druk
dat het verkeer uiterst moeilijk was, doch
't wakend oog des Voorzitters had weeral
zijn doel bereikt op weinige uitzonde
ringen na, had elke man dapper eene wel
geschikte plaats, en toen wij ter Luxem
burgstatie, langs het ringspoor binncn-
stoomen, zijn allen, tegen de toegestroo-
mendc volksmassa gevrijwaard welke
zich, even als wij, naar Namen begeeft,
om de luisterlijke plechtigheden van het
sluiten der XIV« vergadering der HH.
Bisschoppen en Prelaten van gansch de
wereld en de luisterrijke Processie van het
H. Sacrament des Altaars bij te wonen.
De zon heeft rond 7 uren, door schitte
rende stralen, den nevel doorkloven, alles
voorspelt ons hel beste weer, en een
prachtige warme zomerdag.
Langs kronkelende wegen, bergen en
dalen, doorklieft het stoomende gevaarte
bruisend en dampend het ruim; opvolgen-
iijk ontwaren wij de ruiterij karzernen
van Etterbeek, de zwitsersche schilder
achtige landschappen van Terhulpen en
Boschvoord de druivenkweek rijen en
broeikassen van Hoeylaert, de dichtge
sloten en hoogstammigo bosschen van
Groenendaal en het Soniënwoud, om
eindelijk in het rotsachtig gedeelte onz<r
reis, langs Ottignies, Gtmbloers met zijne
messenmakeiijen en 's lan Ishofbo uw.
hoogeschool, eindelijk rond 8 ure,
met weinige vertiagmg onze Waalscbe
Provinciehoofdstad binnen te stoomen.
Namen, met zijne 35 duizend inwooners
vertoont zich hier ten volle prachtig uit-
om het gevaar uit den weg te gaan, inte
gendeel, hij ging het onverschrokken te
gemoet.
Hij liep regelrecht op den policieman
af en sprak hem aan
Zeg eens, mijnheer
De inspecteur nam beleefd zijnen hoed
af en vroeg onderdanig
Mijnheer
Als ik mij niet bedrieg, heb ik u in de
kamer van den onderzoeksrechter gezien?
Dat is zoo.
Gij zijt ambtenaar van de geheime
politie
Om u te dienen.
Is het dan op last van M. Curtelin
dat gij mij bespiedt
Flick zag hem onnoozel aan, doch ant
woordde niet.
Komaan, geene uitvluchten, mijn
heer, wat ik u verzoeken mag, ging So
randal dreigend voort. Ik herkende u op
liet eerste gezicht, ik heb u gisteren en
eergisteren in de kamer van den onder
zoeksrechter opgemerkt en ik heb uw ge
laat goed onthouden. Bovendien zegt gij
mij, dat gij tot de politie behoort en daar
om zou ik wel eens willen weten wat het
tc beteekenen heeft, dat gij mij hierheen
hebt nageloopen. Sta ik dan onder politie
toezicht Zeg mij of gij ingevolge eene
bepaalde lastgeving handelt en is dat niet
het geval, maak u dan weg en neem u in
acht, dat ik u niet meer ontmoet.
Ik vrees dat gij u in mijne bedoelin
gen eenigszins vergist, mijnheer, ant
woordde Flick bescheiden. Uwe onschuld
is onweêrlegbaar bewezen, de onder
zoeksrechter heeft bevel gegeven u in vrij
heid te stellen en het spreekt dus van zelf,
dat gij niet onder politietoezicht staat.
Het is waar dat ik u naar Pierrefite ben
gevolgd, maar niet om u te bespieden,
zeker niet, integendeel om de overheden
kennis te geven, dat uwe onschuld aan
den dag gekomen is, dat men 11 ten on
rechte heeft verdacht en dat gij het recht
hebt, vrij te gaan waar gij wilt. Men
mocht anders eens denken dat gij ont
vlucht waart en u opnieuw in hechtenis
nemen, hetgeen voor u zeer onaangenaam
zou zijn.
Deze verklaring had zooveel schijn van
waarheid en de toon waarop de inspec
teur der geheime politie sprak, was zoo
eerbiedig en onderdanig, dat Sorandal de
achterdocht, die eerst bij hem gerezen
was, allengs voelde verdwijnen.
't Is goed, zegde hij op zijnen hoog-
hartigen toon, maar ik heb u nu gewaar
schuwd en ik reken er op, dat ik u niet
m.erzal ontmoeten.
Flick boog diep, maar toen Sorandal
zich verwijderde, zag hij hem 11a, krabde
zich achter het oor en mompelde eenige
woorden in zichzelven.
Sorandal begaf zich met vasten stap
naar het kerkhof, dat tegen de andere
helling van den heuvel lag en waarvan hij,
op den top gekomen, de witte kruisen
reeds van verre zag tusschen het blader
loos geboomte.
Het kerkhof lag op de halve hoogte van
den heuvel.
Sorandal kwam aan het hekken, dat
open stond.
1-Iij trad binnen.
Uit het huisje, dat dicht bij den ingang
stond, kwam een man met grijs hanr te
voorschijn, die moeilijk ging op een paar
ruwe holleblokken.
Hij rookte uit een stompje pijp, dat hij
onmiddelijk uit den mond nam, toen hij
den welgekleedcn hem onbekenden heer
zag.
Zijt gij de opzichter van het kerk
hof vroeg Sorandal.
De grafmaker, ja, mijnheer, dat
ben ik.
De man zag er uit als een zestiger.
Hij droeg een grijs linnen werkpak,
een wijde kiel fladderde om zijne magere
gestalte.
Achter hem liep een forsche waakhond,
die vertrouwelijk den kop tegen de bee-
nen van zijnen baas duwde.
Sorandal vroeg
Kunt (jij mij niet zeggen waar het
graf van mijnheer den baron d'Amfre
ville is?
Zeker, mijnheer, antwoordde de
man, maar...
Wat
Zou ik eerst mogen vragen, wie
mijnheer is
Waarom?
(Wordt voortgezet.)
