Zondag 2 November 1902
5 centiemen per nummer
56stc Jaar 5725
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en t Arrondissement van Aalst
Onbewimpeld.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Allerheiligen.
Allerzielen.
Werkeispensioeneii.
len„7^St4^- -
Zondagrust.
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zyn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CUIQDE BLUM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen tr. 1-00 Vonnissen op
3" bladzijde 50 centiemen. - Dikwjjls te herhalen bekendmakingen b« accoord.
- Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk togen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich ie wenden ten bureele van
dit blad.
Aalst, November 1902.
Glanzend rijst aan de Oosterkimme,
De overschoone dageraad,
Die ons hart in vreugd doet glimmen
En ons roept in feestgewaad.
Van uit d'ouden grijzen toren
Laat men, uit metalen mond,
Feest- en jubelklanken hooren
Aan de volken in het rond.
In de wijde, tempelbogen
Mengen zang en orgeltoon
Zich in 't blijde Gaudeamus
Hemelach, wat klinkt dat schoon!
Koor en altaar schieten stralen,
Zijn ten prachtigst opgesierd,
Bij het feest der Zegepralen,
Dat op heden wordt gevierd.
Duizend blijde Christenzielen
Knielen rond het altaar neèr,
En verheffen hunne stemmen
In verrukking tot den Heer.
Wat gevoelen, wat verlangen
Vullen 't vrome Christenhart
Bij het feest van Allerheiligen
Loutre vreugd verdringt de smart.
Nauwlijks daalt de zon ten Westen
Neder uit heur hooger sfeer,
Of een dichte, kille nevel
Zinkt allengs op 't aardrijk neêr.
Schier ontelbre bladen vallen
Onder d'adem van den wind
't Schijnt of zich geen lust of leven
Op het aardrijk meer bevindt.
Uit den overouden toren
Weent een kermend rouwbeklag
Bidtzoo roept de stem der dooden,
Voor den Allerzielendag.
Bloedverwanten, vriend of makker,
Roept de sombre klokkentoon,
Komt hier naar den doodenakker,
Die ook eenmaal wordt uw woon.
Komt hier zoeken de beminden,
U ontijdig hier ontrukt,
Hier zult ge allen wedervinden,
Onder 't lijden neèrgebukt.
Want, eilaas, hoort gij het klagen,
Van het foltrend lijden niet.
Van uw ouders, vriend en magen,
Neèrgebukt door 't bangst verdriet
Hoort ze zuchten, weenen, kermen:
Ach, gedenk den vroegren tijd,
Wil u onzer toch ontfermen,
Gij, die onze vrienden zijt
Liefsten denkt eens hoe bij 't scheiden
Gij ons plechtig hebt beloofd,
Dat ge ons nimmer zoudt vergeten,
En... wij hebben u geloofd.
Zoet getroost zijn wij vertrokken,
Doch, eilaas, met uwe smart,
n Is d'herinnering ook vervlogen
Van de duurbaren uit uw harta
Zeg, wien zou het hart niet breken
Bij die klaagstem uit het graf
Komend van een dierbaar wezen
Dat ons liefde en welvaart gaf I
Hoort de arduinen kerkgewelven
Trillen onder 't klagend lied
Van het droevig Miserere....
Ach weèrstaat dien oproep niet.
Overschrijdt den marmeren drempel
Van het trotsche kerkgebouw,
Treedt in Gods gewijden tempel.
Met het hart vol wee en rouw.
Gaat u bij de scharen menglen,
Die, met treurnis in het hart,
Aan den goeden God der Englen
Hulpe vrage in de smart.
Voor die duurbren, die daar lijden
In het alverzuivrend vuur,
Opdat hen de stond genake
Van het blij verlossingsuur.
't Is een zalige gedachte
Hen, die overleden zijn,
In ons bidden te gedenken,
Tot afkorting hunner pijn.
Welke houding zullen wij tegenover
den R. C. Godsdienst aannemen
Ziedaar de vraag die de liberalen zich
gedurig stellen.
Onnoodig bijna te doen bemerken dat
zij weinig 't accoord zijn om ze op te
lossen.
Deze vraag werd dan weêr eens dezer
laatste dagen in de blauwe en roode or
ganen besproken.
Het mag ons dan ook niet onverschil
lig zijn in welken zin zekere blauwen of
rooden tot eene oplossing willen geraken,
al ware het maar om hunne gevoelens en
inzichten des te beter te kunnen waar-
deeren.
Onder dit opzicht zal het dan ook niet
ongepast zijn hier meê te deelen wat de
geuzen der blauw-roode Réforme er over
denken en hoe zij hunne partijgenooten
zouden willen zien handelen.
AANDACHT a. u. b., geëerde lezers
De beoefening van den Godsdienst
met den eerbied voor de liberale pnn-
ciepen en den goeden antiklerikalen
strijd willen overeenbrengen, dat is
twee zaken willen samenkoppelen, die
malkander uitsluiten. Een liberaal die
„naar de Mis gaat en't hoofd ontbloot
voor eene Processie, is de beste bond-
genoot van den pastoor hij is een dui-
zendmaal kostbaarder medewerker dan
0 al de catholieken samen, en die hulde,
door eenen tegenstrever aan de mactit
„eener gelootsbelijdenis bewezen, ver-
heft hen, die er de vertegenwoordigers
O van zijn, op bijzondere wijze in achting.
i> Wilden de liberalen wat meer de ge
woonte aannemen de Kerk te laten
varen om gedoopt te worden, om zich
te onderwijzen, om te trouwen en te
sterven; legden zij er zich op toe om te
leven overeenkomstig hunne innige
overtuiging, om min aan de vooroor-
deelen, aan de openbare denkwijze, aan
de gewoonte, aan de overlevering te
slachtofferen; zoo zij, in één woord,
- rechtzinniger en openhartiger waren,
zou de Kerk welhaast haren invloed
1 verloren hebben, en 't zou niet lang
1 duren of het gezag der priesters zou ge-
knakt zijn, samen men den val der
1 godsdienstige instellingen.
Er bestaat overigens eene zekere an-
1 tiklerikale. luidruchtige, overweldigende
beslagmakeiij, geheel uit woordenkra-
merij en gebaren samengesteld, waar-
aan geen zieiken overtuiging ten grond-
slag ligt. Er beslaan Tartanns en Numa
i) Rumestan's van het antiklerikalism, die
O van eenen pas tegen de priesters don-
deren, om bij het minste ongeval mijn-
i) heer pastoor te doen ontbieden.
Ah het kwaad, door aanzienlijke
liberalen gedaan met hunne kinderen
naar decatholieke scholen te zenden, is
onberekenbaar Hooren wij thans zelfs
niet talrijke zoogezegde antiklerikalen
uitroepen, dat de goede, 'de volmaakte
opvoeding enkel in eenige catholieke
college's gegeven wordt a
Gematigde behoudsgezinde liberalen,
wat zegt ge van die taal
Gij die nog uwe christelijke plichten
kwijt
Gij die des zondags Mis hoort en uwen
Paschen houdt
Gij die voor de Kerk getrouwd zijt
Gij, die uwe kinders laat doopen en
de eerste H. Communie doen;
Gij, die aan uwe kinders een christe
lijke opvoeding laat geven in een gesticht
door geestelijken, paters of nonnen be
stierd
Gij. die eene christelijke begrafenis
verlangt
Ja, gij, wat dunkt u van die taal
Gij, ge begrijpt het wel, ge zijt omveer-
dig u langer in de liberale rangen te
scharen
Wilt ge nog langer in de liberale ran
gen blijven dan moet ge verzaken van des
zondags Mis te hooien, uwen Paschen te
houden, uwe kinders te laten doopen,
hunne eerste H. Communie doen, en ze
christelijk opvoeden.... en dan op uw
sterfbed de HH. Sacramenten verstooten.
Nog meer dan moet ge den spot drijven
met de catholieke geloofspunten dan
moet ge de R. C. Kerk en hare Geeste
lijkheid bespotten, versmaden, beliegen
en belasteren
Ziedaar, heeren gematigde liberalen,
wat u te doen staat indien gij de verplich
tingen wilt naleven die uw titel van libe
raal u voorschrijft
En nu, heeren gematigde liberalen, er
valt te kiezen verzaken aan uwe gods
dienstige overtuiging, aan uwe plichten
als christen en in de liberale rangen blij
ven ofwel het liberalismus laten varen, of
liever, afzwerenen zoo ge dit laatste
niet verkiest, zullen de geuzen der Réfor
me u als schijnheiligen uitkrijten 1
Een congres van catholieke werken
zal op 22 en 23 December aanstaande, te
Mechelen gehouden worden, waarin een
algemeen overzicht zal gemaakt worden
van al de catholieke werken, in het arron
dissement bestaande.
Het congres is geplaatst onder de hooge
bescherming van Zijne Eminentie den
Cardinaal-aartsbisschop en heeft voor
doel, den staat dier werken bloot te leg
gen, besprekingen uit te lokken over
dezelve en de middelen te beramen, die
tot hunne uitbreiding of verbetering kun
nen bijdragen.
Het congres zal samengesteld zijn uit
zes groote afdeelingen. waarin al de catho
lieke werken, van welken aard ook, zullen
kunnen gerangschikt worden
De eerste afdeeling zal zich bezig hou
den met de godsdienstige en liefdadige
werken
De tweede met de maatschappelijke
^trken
2-De derde met de propagandawerken
De vierde met het onderwijs
De vijfde met de landbouwinstellin
gen
Eene bijzondere afdeeling voor damen
zal handelen over de werken uitsluitelijk
door hen bestuurd.
Het congres w<>rdt voorgpzeten door
graaf d'Ursel, voorzitter van den Senaat
26* Vervolg.
Over de verschansing heengebogen,
waaraan hij zich met beide handen vast
klemde, naast zijne vrouw, die nog altijd
op de knieën lag, slaakte hij een kreet.
Een andere kreet, die uit de diepte van
den Oceaan scheen op te komen, an -
woordde hem
Hulp, hierheen
Toen hief de vader van Gisèle zich op
en met de donderende stem van een zee
kapitein, die gewoon is bij het geven van
zijne bevelen den storm te overschreeuwen,
riep hij
Houd vast, wij komen.
De sloep was vlot, hij liet zien er in
vallen meer dan hij er in afklom, en
staande op de voorplecht, met eene ta e
boven het hoofd zwaaiend, wees hij aea
roeiers de richting aan die zij moes e
volgen.
Aan boord van de Wellington had het
gerucht van deze opzienbare poging o
redding zich in een oogwenk verspreid.
Alle persoonlijke angst werd ve""6e e"'
Trouwens, de berichten, die de beman
ning gaf, waren zeer geruststellend, de
waterdikte beschotten hadden goed stan
De volgende inlichtingen heeft de
Patriote ingewonnen in het ministerie
van nijverheid en arbeid, aangaande de
iweede toepassing der wet op de werk
mans- of ouderdomspensioenen
Het eerste haljaar van 1902 is, in geheel
België, betaald aan de rechihebben die
hunne aanvraag regelmatig hebben inge
diend. De uitbetaling is begonnen in de
maand Juni. Op Dinsdag, 21 October
1902, bedroeg het getal betaalde pensi
oenen voor het eerste halfjaar 197,817.
Volgens de berekeningen gedaan in het
ministerie, zal dat cijfer nog vermeerderen
en naar men denkt het getal 120,000 be
reiken.
Dat achterstel geschat op omtrent
12,000 bestaat uit personen die van
woonplaats veranderd zijn en die ver
waarloosd hebben een pleegvorm te ver
vullen, door de wet voorgeschreven, 't is
te zeggen eene aanvraag in te dienen bij
het beschermingscomiteit hunner nieuwe
woonplaats.
De belanghebbenden worden dus aan
gezet zich in orde te stellen met de wet
terwijl het nog tijd is.
Op dit oogenblik berusten er in de laden
van het ministerie meer dan 400 kwijt-
schriften van verleden jaar, welke daar
zijn teruggekeerd, daar de personen recht
hebbende op het pensioen verwaarloosd
hadden hunne verandering van woonst te
doen kennen, enz. enz.
Het pensioen is tot nu toe ter beschik
king gebleven der rechthebbenden. De
kwijtschriflen zullen echter binnen eenige
dagen vernietigd worden, daar de reke
ningen van 1901 bepaald moeten gesloten
worden.
Verleden jaar heeft men het getal pen
sioenen, toegekend in uitvoering der wet
van i9oo.beloopentot 180,000. De tweede
toepassing der wet zal het getal der toe
kenningen dus vermeerderd hebben met
ongeveer 3o,ooo.
I11 een volgend nummer voegt de
Patriote bij bovenstaande inlichtingen
nog de volgende
Een aantal personen hebben ons ge
schreven dat, op vele plaatsen, het eerste
halfjaar van 1902 aan de rechihebbenden
nog'niet is betaald. Dat is volkomen juist.
Ook hebben wij gezegd dat, in het mini
sterie van nijverheid en arbeid, het getal
pensioenen die nog te betalen blijven,
geschat wordt op 12,000. Maar, 't is onbe
twistbaar dat op dit oogenblik, 197,817
betalingen gedaan zijn. En er worden er
nog dagelijks gedaan, naarmate de bun
dels der beschermingskomiteiten aun het
ministecie worden overgemaakt, door
tusschenkomst der heeren gouverneurs.
Het ministerie doet de betalingen ge
beuren binnen de 48 uren na het ontvan
gen dezer stukken. Ongetwijfeld en
dat is zeer spijtig zijn er beschermings-
comiteiten welke zich niet haasten met
het onderzoek van meer dan 200.000 aan
vragen. Het ministerie verlangt die mis
slagen en vergetelheden zooveel en zoo
spoedig mogelijk te herstellen.
Te dien einde is het noodig dat het
geholpen worde door de belanghebbenden
zeiven. Alwie dus meent wezenlijk te kla
gen te hebben over vertraging, vergetel
heid of misslag, wordt dus aanzocht het
geval bij brieve bekend te maken aan M.
de minister van nijverheid en arbeid.
\!1
Wij roepen nogmaals de aandacht in
op de storting van 18 fr. die moet gedaan
worden, wil men later een pensioen van
65 fr. genieten.
Wie moet er dan die 18 fr. storten
Het zijn die menschen, die geboren zijn
in de jaren 1843 1844 1845 te rekenen
VAN OP den EERSTEN Januari 1843 tot
aan 3i December inbegrepen van het jaar
,845.
Wat moeten zij storten
Zij moeten een totaal van i S fr. stor
ten, in de volgende conditiën
I» Zij moeten storten gedurende diij
jaren.
20 Iedere storting moet te minste 3 frank
bedragen.
Bijgevolg de 18 fr. mogen gestort wor
den op 3 jaren en de 18 fr. mogen met
afgestianof met voorbehouden kapitaal
gestort worden.
Het is bijgevolg geen verloren geld,
zooals sommige menschen het meencn.
Om later een jaarlijks pensioen te ont
vangen van 65 fr. moeten de personen in
de jaren 1843. 1844 en 1845 geboren,
enkel en alleen ééns 18 fr. leenen, om dan
zeker te zijn van tot aan hunne dood
ieder jaar 65 fr. te trekken.
De personen die deel maken van eene
pensioenmaatschappij zullen meer als
^65 fr. trekken, omdat aan de leden dier
sociëteiten premiën worden gegeven van
60 centiemen en toelagen van 2 fr.
Dat die menschen in 1843. 1844 en
1845 geboren, toch naar goeden raad
luisteren, in een pensioengilde treden, en
18 fr. storten. Anders zullen zij hun pen
sioen van 65 fr. nooit hebben, en hun
spijt zal te laat komen.
gehouden en het schip, hoewel zwaar be
schadigd, liep geen gevaar te zullen
Z'"ln een oogwenk had zich eene dichte
menigte verzameld rondom de arme moe
der die nog steeds op de knieën lag.
Passagiers en matrozen verdrongen
elkHet roode St, voortgebracht door de
fakkel, die de vader van Gisèle boven het
hoofd zwaaide, was in den mist verdwe-
nCDe bel, het kanon en de misthoorn
ZWHetwachten duurde nog eenige minuten
voort, te midden van eene stilte die des
te plechtiger scheen, daar zij volJde P
zooveel drukte en opgewondenheid. Hoe
meer tijd er verliep, hoe zwakker de hoop
werd.
Vi MSrineeSampsS,'<i«d zich eei luide
vreugdekreet op het dek hooren, het roode
licht kwam weer te voorschijn en allen
riepen
Zii komen terug.
ne stentorstem van den oud-zeekapitein
klonk opnieuw door den mist, om den
menschL, die op het dek hunne bewegtn-
gen volgden, toe te roepen
Een luid h°«a 1 beantwoordde hem en
hetgeen er nu volgde had plaats met de
Roestvlekken in linnengoed. Hoe
die verschrikkelijke roestvlekken in (het
linnengoed komen, weten de meeste huis
moeders niet te zeggen en al hare bespie-
g« lingen daarover leiden dikwijls tot heel
weinig resultaat. Gelukkig dat er een
middeltje bestaat om de vlekken weg te
maken, zonder dat het goed al te erg daar
onder lijdt. Men wrijft de leelijke plek
namelijk in met eenen citroen, legt er dan
een stuk vloeipapier over, waarna men
er meteen heet strijkijzer overgaat. Meest
al moet men dit verscheidene keeren her
halen.
Van 's middags tot middernacht dienst
doende Apothekers, op Zaterdag i No-
vRMEER 1902, (Allerheiligen), M. Renne-
boog, Nieuwstraat.
Zondag 2 November 1902, M. Calle-
baut, Botermarkt.
snelheid van eene gedachte.
Eenetauwladder werd neergelaten naar
de sloep, die langs zij van de boot aan
legde.
Twintig armen strekten zich uit om
Gisèle op het dek te tillen, die druipnat
was, wier haren los langs haren rug hin
gen, maar die geheel ongedeerd, zelfs niet
bewusteloos was.
Toen hare moeder haar zag, snelde zij
onder het uiten van een vreugdekreet op
haar toe.
Mijne dochter
Zij viel in onmacht.
Achter Gisèle waren langs de touwlad
der opgeklommen Olivier, wiens kleeren
eveneens druipnat waren en de zwaar
lijvige man.
Toejuichingen begroetten den moedigen
redder.
Het meisje scheen niets begrepen te
hebben van hetgeen er voorgevallen was
zij zag met onschuldigen, wezenloozen
blik om zich heen.
Toch bleek haar eene zekere ongerust
heid te overvallen en zij stamelde tegen
hare moeder, die haar niet kon verstaan,
daar zij bewusteloos op het dek lag
Mijn kleed is nat, niet kwaad zijn,
moe.
Zwijgend, want de aandoening belette
hem het spreken, greep de vader der ge
redde de hand van Olivier en drukte die
met warmte.
Hij zegde
Testament der Koningin. De li-
kwidatie der nalatenschap van Maria-
Hendrika, zal gebeuren door de notaris
sen Dubost en Morren.
Zekere bladen hebben gemeld dat de
koning zich in deze verdeeling mengen
zou, doch daar is niets van. De koningin
heeft, zoo als men weet, hij testament
over hare bezittingen beschikt, en de uit
voering ervan is toevertrouwd aan hare
twee testamentuitvoerders graaf E. d'Hem-
ricourt de Grunne en baron Goffinet.
Gij hebt haar gered, die mij het
liefst op de wereld is. Zonder u zou zij
dood zijn. aan u hebben wij haar behoud
te danken. Voortaan zijn wij vrienden tot
in den dood. Ik zal 11 liefhebben alsof ge
mijn zoon waart. Gij weet waar gij mij
vinden kunt, op het kasteel te Pierrefite,
nabij Parijs. Gij zult mijn naam niet ver
geten, niet waar Ik heet Dorgeur.
II.
De nieuwe bewoners van het kasteel.
De avarie aan de Wellington was
ernstiger, dan men eerst verondersteld
had
De machien was belangrijk beschadigd.
De boot die haar had aangevaren en die
betrekkelijk weinig geleden had, moest
haar op sleeptouw nemen en haar naar
de dichtsbij gelegen haven, Falmouth,
brengen.
Nabij Kaap Lizard had de aanvaring
plaats gehad.
Olivier Fromental had haast gemaakt
zich te onttrekken aan de huldeblijken,
waarvan hij het doelwit was, door zich in
zijne hut op te sluiten, om van kkcren te
vei wisselen, hetgeen inderdaad noodig
was.
Zelfs toen hij te Falmouth aankwam,
ontsnapte hij zoo spoedig mogelijk aan de
dankbetuigingen van de echtelingen Dor
geur, die meer ophef maakten van zijne
moedige daad, dan hem in zijne beschei
denheid aangenaam was.
Niettemin had M. Dorgeur hem zijnen
naam en zijn adres gevraagd en hem doen
beloven, dat hij hem weldra te Pierrefite
zou komen bezoeken.
Mev. Dorgeur was spoedig tot het be
wustzijn teruggekeerd.
Wat het meisje betreft, zoodra men
hare doornatte kleeren door droge had
vervangen, bleef er geen spoor bij haar
achter van het ongeluk, dat haar bijna
het leven gekost had.
Het was duidelijk zichtbaar, dat zij
niets eens bemerkt had, in welk gevaar zij
verkeerde.
Den volgenden dag, daar de Welling
ton nog niet in staat was terstond weer
zee te kiezen en er te Falmouth geen ander
schip was dat naar Frankrijk zou ver
trekken, begaf de familie Dorgeur zich
per spoor naar Southampton, waar de
boot, nu de zon den mist van den vorigen
dag verdreven had, hen in weinige uren
en zonder ongevallen te Havre bracht.
's Morgens van den daaropvolgcnden
dag kwamen zij te Pierrefite aan.
Zij hadd-n een telegram vooruit gezon-
den.
Aan de statie was een rijtuig om hen af
te halen.
Op het kasteel werden zij ontvangen
door den hovenier en den eersten klerk-
van den notaris Belladon, belast met het
geven van inlichtingen aan Dorgeur en
het hem ter hand stellen van de papieren,
die zijne rechten op de nalatenschap be
wezen, maar voor alles wilden dc erfge
namen een bezoek brengen aan liet graf
van hem, wiens laatste wil hen rijk ge
maakt had.
Het rijtuig daalde de helling van den
heuvel weer af en voor het keikhof hield
het stil.
M. en Mev. Dorgeur knielden neer op
het graf, waarin het stoffelijk overschot
van den baron d'Amfreville rustte, op
dezelfde plaats, waar Sorandal de knieën
had gebogen, en baden uit den grond van
hun hart voor de ziel van hun edelmoedi-
gen bloedverwant.
In dien tijd dwaalde Gisèle wezenloos
rond tusschen de graven, raapte hier en
daar verdorde bladeren op en deed die in
don wind opwaaien.
Het ongelukkige meisje kon niet bid-
dcn.
Na dezen plicht volbracht te hebben,
keerde de familie Dargeur naar het kasteel
terug, waar het ontbijt hen wachtte.
De notariskleik nam daaraan deel en
na afloop, begaf hij zich met Dorgeur
naar de kamer, die deze voor zich had
uitg. kozen en d< ed hem daar meedeeling
van den staat der nalatenschap.
Deze was aanzienlijker dan men eerst
had gedacht.
Wordt voortgezet.
