Donderdag 20 November 1902 5 centiemen per nummer. Jaar 5728 Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst DER li 01)1 Aanslag tegen Z.M. Leopold II. GODSDIENST. HUISGEZIN. EIGENDOM llSlPiil VADERLAND. TAAL VRIJHEID. Abvie zich voor een jaar abonneert, zal ze van nu tot Nieuwjaar GRATIS ontvangen. Men kan ons blad vragen ii. het post kantoor waardoor men bediend wordt, aan den briefdrager, of ook met naar ons bureel te ko men ofte schrijven. HET PORTRET Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee- kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschryving eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont vangen zyn ten laste van den schuldenaar. Men schryft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N' 31, en in alle Postkantoren des Lands. CllQti: MXM. Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen op 3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen by accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van dit blad. Aalst, 19 November 190a. De aanslag die Zaterdag 11. tegen Z.M. onzen Koning gepleegd werd, heeft niet alleen in gansch België maar ook de wereld door verontweerdiging verwekt en tevens ook vreugde omdat hij is mis lukt. Ja, 't gansche Belgische volk, behalve het roode en groene gedeelte, drukt met eensgezindheid zijne afkeuring uit van dien hatelijken, dommen en laffen aan slag. Er is vreugde omdat Z. M. de Koning ontsnapt is en ook omdat de booswicht geen Belg is. Overigens die aanslag levert 't bewijs hoe zeer de Belgen gehecht zijn aan ons Koninklijk Stamhuis. De populariteit welke Z. M. Leopold II heeft weten te verwerven, zal er door aan groeien de overgroote meerderheid zal er nog koningsgezinder om worden. Deze dwaze aanslag doet ons herinne ren wat al beleedigingen, wat al versma dingen, wat al vuige lasteringen de roode on groene schrijvelaars gedurig uitbraken DOOR 8TRANIERD. Laat mij alleen schreeuwde nj, opslaande met een blik vol ontzet tende bitterheid. Gij zijt ei-n ellendeling, niet waard, dat ik 11 bezie. Meent gij, dat ikhet brood wil, dat gij, als bedelaar, van uwe familie zult ontvangen Neen. Als gij niet vei kiest dit huis met mij te verlaten, zal ik alleen weggaan en u op den mestvaalt achterlaten, waar gij gebo ren zijt, gemeene vagebond, die gij zijl ~*e Abbat werd wit van toorn en hief ii/anC* °P week achteruit onder het slaken van een noodkreet. Iedereen stond °P en vloog naar hen toe. De weduwe greep haren zoon bij den arm en hield hem terug. Ik ging naar de jonge vrouw, ie rechtop tegen den muur aanstond en slrak voor zich uitstaarde. Haar eene "wang was doodsbleek, de andere rood. Hij heeft mij geslagen, sprak zij jnet eene verschrikkelijke uitdrukking op naar gelaat en dan liep zij de kamer uit zonder naar mij te luisteren, zonder een woord te spreken of iemand aan te zien, en wij hoorden haar de trappen opgaan onder hel uitbraken van de vreesclijkste Vervloekingen. om het koningdom in den persoon van Z. M. Leopold II belachelijk en hatelijk temaken. De gansche Koninklijke Fami lie tot zelfs de vrouwen worden er bij be grepen. E11 onder dat opzicht hebben de groene schrijvelaars niets te benijden aan hunne roode confraters. Het zou ons niet moeilijk vallen eene gansche kolom van Den Denderbode te vullen met de haatvolle en versmallende laster» gen die sedert deze 7 laatste jaren in 't Land van Aelst en De Werkman tegen de Koninklijke Familie zijn uitge braakt geworden. E11 al die beleedigingen. al die versma dingen, al die lasteringen worden de wereld door verspreid en zoo wapenen zij den arm van den eenen of anderen razigen anarchist. Wij verheugen ons omdat de booswicht geen Belg is maar wie wei t of hij met de bezoldigde handlanger is van Belgen De roode schrijvelaars hebben wel den aanslag af te keuren, maar er zijn toch zoovele comedianttn op de 100de tooneel- planken* De liberale drukpers pleit verzachtend omstandigheden uit vrees van de roode vrienden te mishagen. Dit gezegd zijnde ziehier hoe de Brus- selsche dagbladen de feiten en omstandig heden, meédeelen Revolverschoten gelost op den koninklijken stoet. Zaterdag was het de uitvaart voor de beide overleden Koninginnen, die voor dit jaar de plechtigheid van het Te Deum verving, bijgewoond door heel het Hot, al de Staatskorpsen en eene ontzaglijke volksmenigte. Een anarchistische aanslag werd ge pleegd bij het naar huis rijden van den Koninklijk n Sioet, waai bij de Brussel- sche bevolking, in eene opwelling van nationaliteitsgevoel, op eene onbewim pelde en onvoorbereide wijze zulke door slaande bewijzen van koningsgezindheid heeft gegeven dat men zeggen mag: ons volk is niet rijp voor de heilige revolutie» van citoyen Vandervelde. Juist ten 12 uren 1/4 zag de menigte die, langshenen de gaan paden der ko ninklijke straat geschaard stond, langs- waar het Hof naar het paleis terugkeerde, op de hoogte der Bank een hevig gewoel van het volk. waarboven men de gendar men zag uitsteken, die hunne sabels zwaaiden, terwijl de gidsen, die den stoet Houd uw mond schreeuwde de Abbat ten hoogste verbitterd, of anders zal ik.... Laat haar gaan, riep de weduwe terwijl zij hem dwong te gaan zitten, stel u zeiven niet in het ongelijk. Zij is begonnen met u te beleedigen en gij hebt haar gestraft. Nu moet gij beiden weêr goed trachten te worden en vreedzaam met elkander te leven. a Nu, wij zullen eens zien, morde hij, maar Weet ge, als gij, mijn eigen moeder, zoo iets teg-n mij gez.gd had, dan geloof ik Zeker zou ik op u aangevlo gen zijn. i) Het werd laat en ik moest nog dienzelf den avond naar S.... terugkeeren. De oudste der Pinatels bood zich aan mij te vergezellen, daar hij den volgenden dag op de jaarmarkt zaken had te verhande len Juist toen wij op het punt stonden te vei trekken, scheen de weduwe een bang voorgevoel te krijgen. Zij wende zich tot den Abbat en zcide vol bezorgdheid Gij moest ook in S.... gaan over nachten. Uwe vrouw is zeer kwaad en, als gij van avond haar weêr aanspreekt, kan er nog iels ergers gebeuren dan straks. Denkt gij dan, dat ik bang voor haar ben gaf hij beleedigd ten ant woord. Ik zal 11 eens wat zeggen, moe der zij zal mij een twied-n keer zoo niet uitschelden als daareven. Wij gingen henen. Het weder was prachtig. De volle maan verlichtte ODzen sloten, den gang hunner paarden ver snelden. Het gerucht dal een aanslag was ge pleegd verspreidde eerte niet te beschiij ven ontroering, en ejk wilde naar de plaats snellen, waar men het gewoel het eerst gezien had, Ziehier wat er gebeurd was Een persoon, schijnende een 40 jaar oud, had revolverschoten gelost op het derde rijtuig, waarin graaf John d'Oultre- mom grooihofmaarschaik en generaal Straus, aide de-camp des Konings, geze ten ware'n. De menigte greep hem verontweerdigd vast; een man deed den revolver uit zijne hand springen, op het oogenbiik dat hij een derde schot ging lossen. Een ontzaglijke kreet steeg uil de menigte op. Al de aanw zigen omringdi n den kerel, die dadelijk door de politie aangegrepen en in het voorportaal der Bank gebracht werd, terwijl de ge ndar- tneiie moeite genoeg had om te beletten, dat hij door het volk gelyncht werd. H> t was een sterke, struische man, ge- kle< d in een verslet» n veston en met eene grijze klak op het hoofd. Men vond, toen men hem aftastte, in zijn bezit een Italiaanse h paspoort, kogel- kaïdoezen, de sleutel van zijne woningen etnig klein geld. De menigte verdrong zich in de Bank, zoodat de bedienden de politie ferm ter zijde moest» n staan, om te beletten dat het gebouw geheel ingenomen werd. Ik ben een ongelukkige riep de misdadiger uit; en als ik den stoet der grooten zag voorbij trekken Men onderbrak hem om hem zijnen naamen heikomst te vragen en hij zegde geboren te zijn te Pavia. Wanneer hij buiten kwam om in een huurrijtuig naar het politiebureel te wor den gebracht, riep men ter dood ter dood 1 terwijl een luidere, steeds voort loopt nde kreet, den eersten overheerschte: Leve de Koning De misdadiger, door twee sterke poli tieagenten geleid welke hem met de hand boeien vast hielden, werd nu in het huur rijtuig n. 5a geplaatst en onder de hoede van twaalf gendarmen te peerd, naar het commissariaat der Regenciestraat ge bracht, Wie is de misdadiger Hij heet Rubino en is geboren in Iiaiië en zegde, woonachtig te zijn in de Beenhouwersstraat n. 21, waar een poli tieofficier dadelijk een onderzoek begon weg. Voordat wij het huis uit het oog verloren, wendde ik mijne blikken er nogmaals henen en prevelde ik een har telijk gebed voor de trotsche, wcêrbar- stige ziel, die ik daareven verlaten had. Helaas ik had Gods hulp moeten af smeeken voor eene andere ziel. die toen op het punt stond voor Zijn Rechterstoel te verschijnen. Abbé Lambert zuchtte zwaar en scheen wederom afkeerig zijn verhaal te vervol gen doch mijntieer de Champanbert bad hem dringend het ten einde toe te ver tellen, waarop hij, blijkbaar met moeite, aldus vooriging Nu dan, sprak hij, dit bader plaats. Als ik den volgenden dag naar de keik ging, zag ik op de groote baan van S' C.... iemand heel hard loopen naar den kant, waar ik mij bevond. Toen deze man mij voorbijging, rup hij uit Bij de Pinatels is er van d<.n nacht een moord gepleegd. De schoone boerin heeft haren man gedood ik ga de politie halen Als mijnheer de Champanbert deze woorden vernam, verborg hij zijn gelaat in zijne handen en slaakte een diepen zucht. Ik sidderde en wendde- mijne oogen van de schilderij af, als ware de schuldige werkelijk tegenwoordig. Zoo'11 booze heks bracht mijn oom met drift uit. Aanstonds besloot ik, vervolgde de Abbê, om in plaats van naar de kerk, mij naarS'C,... te begeven. Alvo- en waar een valies en verschiliige andere voorwerpen gevonden werden. Rubino betrok eene mansardekamer bij eenen verkooper van gastoestellcn voor verlichting. Hij kwam zich daar over een iotal dagen vestigen, leefde regelmatig en sober en toonde in niets een buitenge woon mensch te zijn. Hij ging dagelijks ten 8 uren uit en keerde rond 6-7 uren 's avonds terug. De g»buren w. ten niet of hij werkte, weien niet of hij brieven ontving en hoor den slechts zeldzaam zijne taal, daar hij hen schier nooit dan in gebroken Fransch aansprak. Volgens bekentenis, tijdens zijne on dervraging gedaan, was hij opzettelijk naar Biussel gekomen om den Koning te dooden. Daarom ging hij alle dagen, steeds van zijnen revolver voorzien, uit om inlichtingen te bekomen betrekkelijk de terugkomst van Z. M. Daarom ook was hij zaterdag reeds vioeg naar S°Gudulakerk gegaan, met liet inzicht den aansLg in de kerk zelf te plegen. Maar totn de genoodigden kwa men, werd het publiek achteruit gedron- g- n, zoodat hij bij de aankomst van den K> nink ijken Stoet achter de barreelen- N. dar stond. Daar zag hij den koning uit het derde rijtuig stappen. Hij besloot toen den stoet bij den te rugkeer, in de Koninklijke Straat af te wachten en meenende dat, bij den terug keer, de rijtuigen in dezelfde orde elkan der zouden opvolgen, schoot hij op het der'e rijtuig, waarin hij onderstelde dat de Koning zat. Hij veiklaart een anarchist te zijn, en maakte den lof van Caserio, Vaillant en andere misdadigers der laatste jaren. Ook beweert hij vroeger in hoedanig heid van MOUTON (stille verklikker) ge hecht te zijn gi-weest aan het Italiaansche gezantschap te Londen, maar daar hij in dit gezantschap geen genoegzame inlich tingen aanbracht over het doen en laten der Londensche anarchisten zijne par tijgenoten weigerde men, hem nog te betalen. Hij leefde toen ellendig, tot men hem 3 ponden sterling gaf om Londen te ver laten. Hij kocht dan eenen revolver in eene veikooping van den Berg van Berm- hertigheid, wist een vierde pond sterling los te maken en reisdenaar Brussel. (Men merkeop dat er te Londen geen Berg van Bermhertigh-id is. De anar chist moet zich dus lner bedriegen). Gedurende al de ondervragingen, rens ik daar aankwam, ontmoette ik een anderen persoon, die de ontzettende tij ding bevestigde. De schoone boerin heeft de mis daad begaan, n zeide hij men kan er niet in 't minst aan twijfelen. Gisteren avond had zij ruzie met haar man. Zij gingen echter volgens gewoonte naar bed tn den geheelcn nacht hoorde men niets. Maar dezen morgen, als de vrouw van den oudsten zoon vroeg was opgestaan otn te bakken, en zij voorbij de deur hunner kamer kwam, voelde zij haar voet op iets uitglijden, wat bloed bleek te zijn, dat onder de deur doorzijpelde, gelijk zij toen bemerkte. Zij riep om hulp en de iwee jongere Pinatels, die juist naar den wijngaard gingen, hoorden haar schreeu wen. Zij vlogen in allerijl naar boven en vonden hunnen broeder vermoord in zijn bed liggen. Het scheen, dat zij hem in zijn eersten slaap had doorstoken, want het was duidelijk, dat hij zich niet ver roerd had Daareven, toen ik hierheen ging, leefde hij nog maar elk oogenbiik dacht men, dat hij zijn laatsten snik had gegeven. En de vrouw vroeg ik huive rend. «Men weet niet, waar zij is, was zijn antwoord, maar men is haar gaan zoeken. Zij inoet Weggevlucht zijn door de velden, want de huisdeur stond los. Doch zij kan onmogelijk ontsnappen het gehetlo dorp is achter haar heenge trokken. waaraan hij heel den namiddag onder worpen werd, gaf hij blijken van de groot ste onbeschaamdheid. Hij redetwistte met de magistraten, schuifelde achter zijne tralies en beweerde geene mede plichtigen te hebben. Hij beweerde geen persoonlijken haat tegen den Koning te hebben. Hij wilde niet a den Koning dooden, maar het koningdom, de overheid, omdat deze zich niet genoeg met het hongerlijdende volk bezig houdt, Hij had dezen dag gekozen, omdat de Koning naar de kerk kwam om aperij te spelen, en er van zijnen rouw niets ge meend is Het is slechts bij zijne aankomst in het paleis, dat de Koning het gebeurde ver nam. Het was baron Goffinet.die den Koning met de zaak bekei.d maakte. De Koning was in 'tgeheel niet ontroerd en vroeg of er niemand gekwetst was. Na ontbeten te hebben is Z. M. per automobiel naar de Luxemburgstatie ge reden, waar hij, met commandant Cumont den trein nam naar Groenendael. De Pt ins, die met den Koning in het eerste rijtuig zat, had onder het rijden de schoten gehoord. Hij begreep dadelijk dat een aanslag plaats had, en nadenkende dat in het volgende rijtuig, zijne jonge gemalin, prinses Clementine en de gravin van Vlaanderen zaten, verkeerde hij natuurlijk in groote onrust. De Prinses heeft blijken gegeven van bewonderensweerdige koelbloedigheid. Gedurende de opschorsing der onder vraging verhaalde Rubino aan de agenten, met zijne bewaking gelast dat hij als soldaat in het Italiaansche leger heeft ge diend, dat hij getrouwd is en een zoontje van vier jaren heeft en dat zijne vrouw en kind te Londen zijn. De herinnering aan die betrekkingen deed hem ontroeren. Hij verhaalde verder dat hij de leer gangen eener Handelsschool volgde, waar hij, na drie jaar studie, een diploom van boekhouder verwierf en nam bij de agen ten inlichtingen over de straffen, die hem te wachten stonden. Hij beweert, liever in de gevangenis te zitten dan het ellendig leven dat hij leidde voort te zetten. In den loop van den avond scheen hij vermoeid. Ten 8 ure heeft de procureur- generaal Willemaers hem voor goed naar de gevangenis van St-Gil les doen brengen, in een rijtuig waar hij vergezeld was van Ik snelde vooruit, terwijl ik uit den grond des harten gebeden opzond tot God, dat liij mij tijd zoude geven om dien ongelukkige voor te bereiden om voor Hem te verschijnen. Toen ik het huis naderde, hoorde ik kreten en snikken hetgeen mij bevreesd maakte, dat alles gedaan zou zijn. De benedenkamer was vol volk, want de Pinatels stonden in viij groot aanzien bij de dorpsbewoners Men zegde mij dat de Abbat nog in leven, maar buiten kennis was. Ik ging naar boven langs een soort van ladder, die tot trap diende, en kwam in eene flauw ver lichte kamer, waar de geheele familie vergaderd was rondom den Abbat, die daar neêrlag als iemand die sliep. Een wit laken bedekte het bed en men zag niets van hem dan zijn gelaat, rustende op het kussen. Zijne moeder was over hem neêrgcbogen met onutisprekdijke smart en sprak hem nu en dan toe, in de hoop dat hij haar verstaan zou. Bij mijn binnentreden riep zij uit u Gisteren bracht gij hem vol leven en gezondheid hier, en nu gaat hij ster ven Die wolvin heeft hem in zijn slaap als een arm hulpeloos lam vermoord. «Ik moet trachten hem te helpen, sprak ik en, met een levendig betrouwen in het hart, knielde ik aan den anderen kant van het bed neder, Ik verbeeldde mij, dat de Abbat zich alsdan bewoog en zijne oogen open deed. (Wordt voortgezet).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1902 | | pagina 1