Zondag 14 December UMfê
3 centiemen per nummer.
36slt Jaar 5733
SCHILDERIJ VAN RUBENS
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Liberale en
Socialistische
VERVALSCHERS.
DE
Een groot man.
D E
Zondagrust.
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zyn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in by C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CIIIQUE «LUH.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen op
3de bladzijde 50 centiemen. Dikwyls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dynsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
Aalst, i3 December ig02.
De verledene week, te gelegenheid der
beraadslaging over het wetsontwerp door
M. Woeste voorgesteld tot beteugeling
der ontuchtige gezangen en kreten in
't openbaar, is er.door de blauwe en roode
minderheid opnieuw schandaal verwekt
geworden.
Socialist Demblon, te recht den natio-
nalen zot geheeten, viel vooreerst M.
Woeste op de onbeschoftste wijze aan in
zijn intiem familieleven.
Doch deze zoo onbeschofte aanval ont
roerde onzen Woeste niet hij stond
daar paal, onbewegelijk te staren naar
dien verachtelijken ploert die zich niet
schaamde tot zulke eerloosheden zijne
toevlucht te nemen om den catholieken
leider te versmaden, wiens politiek leven
hevig wordt bestreden door zijne tegen
strevers, maar aan wiens private levens
wijze, aan wiens onbesproken eerlijkheid
en onbaatzuchtigheid zijne hevigste vijan-
den hulde brengen.
Op Chipka en rondom Chipka huizen er
ooi' zijner hevigste vijanden, en die, verre
van hu -'e te brengen aan zijne onbtspro-
kene lt£Lnswandel en onbaatzuchtigheid,
hera Wekelijks, even als ploert Demblon,
de schandaligste beleedigingen en ver
smadingen naar't hoofd slingeren.
Dat onze Woeste ook met medelij
dende verachting op hen neêrstaart, laat
geen twijfel, en deed hij het anders het
zou de Aalstenaars niet bevredigen.
Om een gedacht te geven van den
snoodon haat die de groene ploerten van
Chipka onzen Woeste toedragen, zij
het genoeg de aandacht er op in te roepen,
dat zij aan de razende aanvallen van den
nationalen zot toejuichen en ze zelfs
verontschuldigen.
Immers in 't Land van Aelst van
zondag 11. leest men
Tegen
Woeste ia al lea goed.
De nationale zot Demblom hield voor
lezing van uittreksels van het theologische
werk van den H. Alphonsus de Ligouri
handelende over de gevallen in de welke
de biechtvader zondigt en de biechtelinge
gehouden is binnen de maand het feit aan
den Bisschop bekend te maken op straf
van in den kerkban geslagen te worden.
Onze nationale zot kloeg die uittrek
sels aan als ontuchtig en zedeloos men
kan niet meer.
De catholieke Leden teekenden protest
in de 8t. Martenskerk.
Niet onlangs is het gedacht verwekt,
dat sedert eenigen tijd nogmaals wordt
vooruitgezet, door eene verkooping der
schilderij van Rubens de geldmiddelen
te bekomen tot voltrekking der St.-Mar-
tenskerk. Sinds jaren reeds spieekt men
van zulk eene gebeurlijkheid, zoodat de
schrijvers der Geschiedenis van Aelst, in
nota van hun werk uitgegeven in 1873,
er gewag mochten van maken. Wanneer
in gesprekken of verhandelingen soms de
wensch wordt uitgedrukt onze zoo prach
tig aangestokene Hoofdkerk eens voltrok
ken te zien, blijft er eene blijde hoop dat
misschien wel de veivreemding van dit
heerlijk meesterstuk van den vermaarden
schilder de uitvoering van dit ontzaglijk
Weik zou kunnen bekostigen.
Voorzeker zou de Atlstersche bevol
king, hoe weinig zij ook de kunstwaarde
van deze schilderij moge prijzen, niet
zonder spijt zich haren schat zien ont
nemen immers aan dit kunstgewrocht
dat Aelst met fierheid mag vertoonen, ligt
menige geschiedkundige herinnering ver
bonden. Besteld door eene Volksconfrerie
aan en de liberalen en socialisten snauw
den hun toe
Ge durft de catholieke theologie niet
laten voorlezen in volle Kamer omdat gij
voor hare onzedelijkheid blozen zoudt.
Maar wie een greintje gezond verstand
bezit, weet dat de priesier in de biecht
optreedt als rechter over 't geweten en
als heelmeester der ziel. En dus vergi
zijne opvoeding dat hij, in dit ambt,
kunne oordeelen over de meest netelige
of ingewikkelde gevallen en de diepte
peilen van de laagheid tot de welke h.;t
verderf en de ondeugden den mensch
kunnen doen verzinken.
Te recht deed onze Woeste bemerken
onder de algemeene toejuichingen der
catholieke Leden
Men heeft hier handleidingen van
zedelijke godgeleerdheid van onzede-
lijkheid beschuldigd. Die handleidin-
gen zijn niet meer onzedelijk dat de
boeken der geneeskunde die over
i) schandelijke ziekten handelen. Ook de
studieboeken voor rechtsgeleerden spre-
ken over zaken die als onzedig kunnen
n gehouden worden, bij voorbeeld, over
verkrachting, aanslag tegen d open-
bare zeden. Zij zijn geschreven voor
personen welke door hunne bediening,
door hun ambt geroepen zijn om ze
i) te heelen of er over te pleiten en te von-
nissen. Wat onzedelijk is zijn niet die
boeken, die handleidingen zelf, maar
de daad van den inhoud onder 't pu-
bliek te brengen. Ziedaar wat onzedig
is I
In zitting van donderdag werd de na
tionale zot door M. Renkin als vuige
lasteraar en vervalscher afgestraft.
Met bewijsstukken in de hand deed M.
Renkin uitschijnen klaar en duidelijk dat
Demblon zich van eene vervalschte ver
taling van den protestant Grassman had
bediend om de catholieke Kerk te bezwal
ken.
En die vervalscher Grassman heeft
eenvoudig het werk vertaald van den
Italiaanschen apostaat Chiniqui, in Ame
rica van armoede gestorven, zelfs veracht
door de vrijdenkers wier godshaat hij had
gevleid.
De nationale zot wierd letterlijk ver
pletterd door M. Renkin.
De teksten, nep hij luid, door M.
i) Demblon aangehaald zijn volkomen
n valsch. Ze zijn niet van den H. Al-
phonsus die juist het tegenovergestelde
n thesis verdedigt, ten opzichte der schul-
dige biechtvaders.
M. Engelbrecht, protestant en hoog
leeraar aan de Universiteit van Weenen,
oordeelende over het werk van Grass
man aan 't welk de nationale hansworst
Demblon zijne vervalschte citaten ont
leend heeft, besluit:
tot versiering van het altaar van den H.
Rochus, getuigt dit voortreffelijk tafereel
de bijzondere vrome gevoelens onzer
voorouders. Niet één vreemdeling die de
Stad bezoekt zonder het meesterstuk van
den grooten schilder te gaan bezichtigen.
Doch, hoe hoog ook mag gesc'iat wor
den het bezit van eene zoo kostbare schil
derij, het schijnt niet te kunnen op
wegen tegen al de voordeelen die de
Stad kan behalen uit de voltrekking harer
Hoofdkerk, niet alleen voor wat de ge-
wenschte afwerking van het middel-
eeuwsch monument betreft, maar nog om
den invloed dat de verwezenlijking van
het ontwerp kan uitoefenen op de ver
fraaiing en de uitbreiding der Stad zelve.
Om hare noodzakelijkheid dringt onge
twijfeld de vergr.wting der keik zich niet
op het nut nogthans dat de Stad zou
trekken uit de uitvoering van het pian dat
de afbraak der huizen tusschen de Zout
straat, de Markt en de Kerkstraat vooraf
vereischt, is onbetwistbaar, wil men
slechts overwegen welke bedrijvigheid in
de bouwnijverheid er gedurende verschei
dene jaren zou door teweeg gebracht
worden in andere deelen van de Stad.
Wie zal het afkeuren moest dit kosteloos
middel de versiering der Stad bcwcik-
stelligen
Thans, over eenige wek' n verspreidden
de nkuwsb.adtn het ger .cht dai^deK ik
tab.iek, volgens de eene, of de Gemeente
raad. volgens de andere, zinnens waren
de schilderij te verkoopen voor de som
vani,5oo,ooo franken. Wie du nieuws
het meest verwonderde, waren de Leden
Sl Atphonsus de Ligouri schreef zijn
it boek ten behoeve der theologanten en
1 der jonge priesters, opdat zij zouden
i) weten wat de catholieke Kerk als zonde
beschouwt en wat niet.
Negen citaten tusschen die in het
werk van Grassman vooi komen zijn
gotd, al de andere zijn valschelijk
vertaald.
De vuilste zinnen uit het werk van
,1 Grassman zijn geheel het tegendeel
li van wat het origineel zegt. Het is
blijkbaar dat Grassman slechts onvol-
doende latijn kende.
a Is valsch, bijvoorbeeld, de bewee-
i> ring van Grassman dat een priester,
i) die zich aan misslag schuldig maakt
tegen eene biechtelinge, uit dien hoofde
niet kan aangeklaagd worden. Dat komt
niet voor in het weik van Ligouri, er
bestaat integendeel eene pauselijke bul,
n die als volstrekte plicht het aanklagen
n van zulken priester voorschrijft.
Het werk van Ligouri is een
hoogst verheven werk, bezield door
zuivere moraal en liefde tot de
n waarheid.
Mijne overtuiging van taal en letter-
n kundige is dat de vertaling van Grass-
man niet het werk is van een slechterik,
n maar van eenen onwetenden en dat
i) zij geene beteekenis heeft onder
i) oogpunt van wetenschap.
De afstraffing door M. Renkin den
nationalen hansworst toegediend was
raak, bij zooverre dat hij, bleek als een
boekweikoek, slechts eenige woorden
stamelen kon over zijne boeken die hij
eerst raadplegen moest om te kunnen ant
woorden.
En dan zag men hem daar ten prooi
aan 't gelach en der spottende kwinksla
gen zijner eigene vrienden.
Moeten wij er bijvoegen dat de libera
len zich in die aanvallen tegen onzen
Woeste en tegen de R. C. Kerk ver
heugden en er blijkbaar vermaak in
schepten. Zij eischten voor Demblom het
recht van zijne vuige vervalschingen in
't openbaar te mogen lezen en dat ze ook
in de annalen der Kamer moesten over
gedrukt worden.
Doch, M. Hymans, de liberale chef,
die den tweezak uithing, beknibbelde in
zekeren zin de handelwijze van den na
tionalen zot, doch gezel Vandeiwelde,
roode chef, snauwde hem toe
Gij hebt het recht niet Demblon
te beknibbelen 't is een uwer poli-
tieke vrienden, die hem gevraagd
i) heeft deze lezing te houden.
En wie is de liberaal die de vuiligheid
in handen van Demblon stopte
De lekkere Buyl vertegenwoordiger
van Oostende.
Dus de lekkere Buyl die in zijne be
schuldigingen en lasteringen legen de
R. C. Kerk en tegen de Geestelijkheid
niet zeer nauw ziet, vondt dat het te vuil
was voor hem en gelaste er den nationa
len hansworst meê.
Liberale kliek, hoe diep zijt ge verzon
ken
Ja, diep verzonken moet de liberale
kliek zijn daar men bestatigt dat hare
gazetten de godslasterende leugens van
Demblon met welbehagen overdrukken
om ze meer en meer te verspreiden en
het volk te bederven.
Eene uitzondering nogthans, de libe
rale gazet Le Matin van Antwerpen
laakte en schandvlekte de vervalschingen
van de lekkeren Buyl en Demblon.
Ten slotte voegen wij hier nog bij dat
de liberale bladen. Journal de Liége,
Etoile Belge, Journal de Mons, de
lasterende aanvallen afkeurden waarvan
onze Woeste het voorwerp is geweest.
Wij zijn het eens met eerst genoemd blad
in zijn oordeel dat die woedende aanval
len aan onzen Woeste de genegenheid
van alle deftige lieden moeten doen ver
werven
Aalst gelukkig Aalst f! overgelukkig
Aalst ge gaat weêr eentje meer tellen
in de rei der groote mannen die in uw
midden het levenslicht zagen....
De Aalstersche liberalen gaan een hun
ner helden vieren, den genialen Gustaaf
LEVEAU
Welke de verdiensten zijn van dien
nieuwen grooten genialen Aalstenaar zegt
De Dendergalm ons niet.
Men moet het dus maar raden
Oogste hij wellicht verdiensten in op
politiek gebied
Welke verdiensten kan men nu toch,
met den besten wil der wereld, toeeigenen
aan politiekers van 4 ellen voor 'nen
frank
Als openbare redenaar gelijkt hij den
kwakzalver op de foore die alle kwalen
genezen kan behalve zijne eigene.
En op maatschappelijk gebied, hoeveel
verdiensten won hij door verzedelijking
en beschaving der mcnschheid in 't alge-
Ja, zoo, hier zullen wij het zeker vast
hebben Ja, ja I wij zijn er
Als kwakbaas verzedelijkt en beschaaft
hij de menschheid door de geneverflesch,
door den duivelsdrank die de gezinnen
krenkt, tot armoede voert en vroegtijdig
naar't graf sleept.... Drij duizend liters
's jaars ofte 60 duizend metsers hoeveel
•••1 SuinfiiapazjaA hoeveel HuiAcqosaq is
er daar niet in vervat
Dit is dan ook voorwaar de eenigste
verdiensten die men hem toeschrijven kan.
Als men hem zijn portret aanbiedt, kan
men hem voorstellen lijk Cambrinus om
ringd met eene trophée van geneverfles-
schen versierd met allerhande etiketten
't zal veel effekt maken op de snullen 1
Maar ?!?f.... 't is waar ook Zou men
hem soms willen vieren om hem zoo wat
te troosten over de ellendige figuur die hij,
in de zaak Arys, voor de Rechtbank te
Dendermonde maakte toen hij zoo vuil
viel met den zoogezegden knieval die M.
Arys voor hem zou gedaan hebben
't Is wel mogelijk ook en wie weet
van beide Raden immers, noch in den
Kerkraad, noch in den Gemeenteraad
was de zaak te behandelen.
Te dezer gelegenheid wordt de vraag
opgeworpen aan wie de schilderij wel
toebehooren mag.
Terwijl sommigen spreken van natio
nalen eigendom, van domeinengoed,
waarover enkel het Staatsbestuur beschik
ken mag, terwijl anderen den eigendom
van de Stad Aelst inroepen, komt in
Denderbode een lid van den Kerkraad
het een en het ander betwisten en gelooft
hij te hebben bewezen dat de schilderij
de eigendom is van de Kerkfabriek. De
vraag blijft nog Wie haalt er gelijk
Eenieder zal g» n edeiijk toegeven dat.
wanneer een recht van eigendom inge
roepen wordt, het niet voldoende is eene
bestuurlijke briefwisseling, hoe belangvol
ook. uit het archief te halen, om uit de
bewoordingen van brieven, zonder ach
terdocht geschreven, bewijzen tot staving
zijner stelling te trekken. Neen, voor
waar, het briefje door den Meyer der Stad
in 't jaar 1816 aan den Pastor-deken der
St-Martenskerk gestuurd, is geen titel
waaruit de herkenning van een recht kan
spruiten. Hoe aanbelangend de stukken
dan ook mochten wezen de wi lke de ieve-
rige opzot ker, de E. H. J. R.. aan het
publiek he. ft doen kennen, zij hebben
111 t bew z n dat ooit de Ke kfabn k i>e
WE111GE EIGENAhES is geWcCSt of gC-
woiden.
Volgens eene tot heden ontegengespro-
kene overlevering werd de schilderij be
kostigd door het Sl Rochusbroederschap
werkmanspensioenen.
Zaterdag zijn de voorzitters van de
Beschermcomiteiten der werkmanswo
ningen te Brussel vergaderd geweest,
onder het voorzitterschap van M. Fran-
cotte, minister van arbeid. Het doel der
samenkomst was de rechtspleging, in
zake van het toekennen der hulpgelden
van 65 fr., te vereenzelvigen.
M. Francotte drukte de meening uit,
dat het hulpgeld van 65 fr. niet mocht
verleend worden aan de ongehuwden, die
over eene inkomst van 310 fr. 's jaars be
schikken en aan de huisgezinnen, be
schikkende over 600 fr. Er moet ook
rekening gehouden worden van het loon
door de kinderen gewonnen. De herber
giers moeten aanzien worden als heb
bende voldoende inkomen.
Voortaan zal het oordeel der Burge
meesters en Schepenen niet meer ge
vraagd worden. De Beschermcomiteiten
zullen plaatselijke onderzoeken moeten
doen. Dat alles werd beslist, na hevige
beraadslagingen.
Binnen eenige weken zal een konink
lijk besluit verschijnen, de nieuwe rechts
pleging bepalende.
Grensscheiding.v|'0sI°®
MBaron Leo Bethune over 't Ontwerp
van wet tot wijziging van de grensschei
ding der Stad Aalst met de Gemeente
Hofstade.
Tengevolge van liet rechtmaken van
den Dender, bleven 9 hectaren 86 aren 70
centiaren land, met eene woning, ten
westen van deze rivier liggen, zonder ge
meenschap met de Stad Aalst, doch beslo
ten in het grondgebied der Gemeente
Hofstade. Ten gevolge van hetzelfde
weik van openbaar nut, verkeeren 7
hectaren 87 aren 10 centiaren land der
Gemeente Hofstade in dergelijken toe
stand. ten oosten van den gekanaliseer-
den Dender.
Voor politie en bestuur, verwekt dit
ernstige bezwaren, en daarom stelde de
Stad Aalst de ruiling voor van beide inge
sloten gedeelten.
De Gemeente Hofstade nam ze aan. op
voorwaarde dat deze wijziging van grond
gebied zonder opleg zou geschieden.
Uit de Memorie van toelichting blijkt
dat de Stad Aalst verklaard heeft zich
daarvoor te gedragen aan het oordeel der
bestendige Deputatie, welker bevoegdheid
wordt geregeld door artikelen i5i en i52
der gemeentewet. Overingens is de zaak
van weinig belang, vermits er op het te
ruilen grondgebied maar eene enkele
woning staat.
Het onderzoek gaf geene aanleiding tot
ee.iig ernstig verzet.
De Provincieraad, beraadslagende krach
tens artikel 85 der provinciale wet, bracht
een gunstig advies uit, en is van oordeel
dat er geene vergoeding dient betaald.
Al de geraadpleegde overheden verkla
ren zich voor de nieuwe grensbepaling.
Den 23" Augustus keurde de Senaat
het ontwerp van wet eenparig goud.
Uwe Commissie nam het insgelijk een
parig aan. Zij heeft de eer u voor te stellen
het te aanvaarden.
De Voorzitter,
L. DE SADELEER.
De Verslaggever,
B°" Léon BETHUNE.
Van 's middags tot middernacht dienst
doende Apotheker, op Zondag 14 Decem
ber 1902, M. De Waele, Keikstraat.
en door diens zorgen met het altaar in de
S' Martenskerk geplaatst. De Fransche
omwenteling, door een decreet van het
jaar 1789, schafte al'e geestelijke inrich
tingen af en sprak de verbeuring uit ten
voordeelele van den Staat van alle kerken,
alle goederen, meubelen, voorwerpen de
welke toehoorden aan eenige godsdien
stige instelling. Den 24 Auguti 1793,
kwam eene andere wet beslissen dat alle
nationale goederen noodig tot de uitvoe
ring van eenen municipalen of gemeente
dienst zouden overgaan tot den eigendom
der Gemeenten van het Staatsdomein
werden onder andere afgetrokken de ker
ken waar de parochiale eeredienst moest
uitgeoefend worden.
Bride wetten werden in Belgie ver
plichtend sinds het jaar IV en toen,
kiachtens art. 75 der wet van t8 germinal
jaar X, de kei ken en bidplaatsen tkr be
schikking van de geestelijkheid tot uit
voering van den eeredienst werden ge
steld, was, naar de uitleggingen van den
Staatsraad en de latere verklaringen van
onze Gerechtshoven, niets veranderd aan
het eigendomsrecht der gemeenten.
Aldus i6 de wettige eigendom van het
gibouwder St-Martenskerk niet toe te
schiijven aan de Kerkfabiii k die er het
bi h<er over heeft, maar aan de S'ad. zoo
danig dat moest de Geestelijk'- Overheid
eent-bi StifSing nemen waai bij de eere-
üiensi er zou ophouden uitgeoefend te
woiden, de Stad omniddelijk er de volle
beschikking als eigenares zou over ver
werven. Wat gezegd wordt van het ge
bouw galdt ook voor al de meubelen
dewelke aan het gebouw gehecht blijven,
voor de kunstwerken dewelke er zijn ge
plaatst en aanzien worden als er noodig
tot den eeredienst. Zoolang het gebouw
of het kunstwerk dat het gebouw versiert
tot het doel beschikt blijven waar zij zijn
toe bistemd. blijven zij, alhoewel de eigen
dom der Gemeente, onvervreembaar en
buiten alle verjaring.
Bij den inval der Franschen in ons
land deden de Commissarissen der Con
ventie de merkwaardigste kunstvoorwer
pen uit de kerken en kloosters wegnemen:
de eenen, de voornaamsten, werden naar
Parijs gezonden, en ook onze Rubens on
derging dit lot; de anderen, de minderen,
werd» n te Brussel of elders in openbare
bewaarplaatsen vertoond. Wanneer in
1815 het Nederlandsche bestuur van
Frankrijk de teruggaaf bekwam van de
kunstwerken dewelke het kon bewijzen
uit België te zijn geroofd, werd door den
Municipalen Raad der Stad Aelst een
verzoekschrift aan den Koning gezonden
om vier schilderijen te bekomen d.c ge
weten waren ten loon gesteld tc zijn in
het Museum van den Louvre. Enkel de
drie tafereelen van Rubens kwamen uit
Frankrijk terug een vierde aan het Hos
pitaal ontnomen, en voorstellende de H.
Augusiinus vöóiO.L.Vrouw met de HH.
Elizabeth, Rosa <n andere vrouwen, werd
door het Fransch .Museum als het toe-
hourende, achtergehouden.
Den 6 October i8i5 verscheen een
Koninklijk besluit luidende als volgt
Art. 1De schilderijen welke zich
ia de Kerken die alsnog voor den eere-
Uit het boek der ondervinding.
Het is beter te zingen onder een strooien
dak, dan te weenen in een paleis.
Het is beter met honger slapen te gaan,
dan met schulden op te staan.
Die op de gezondheid van anderen
drinkt, verliest dikwijls zijne eigene ge
zondheid.
De jenever die stil is in de flesch, wordt
zot in den man.
Het brood dat zweet kost, smaakt het
best.
Niet die veel winnen, maar die veel
sparen, worden rijk.
Weldaden stil en rein gegeven,
Zijn dooden die in 't graf nog leven;
't Zijn bloemen die den storm weerstaan,
't Zijn sterren die niet ondergaan
Een haar op de tanden is dikwijls meer
waard dan-duizcud op het hoofd.
Hij, die er het allergrootste belang bij
heeft zich achter hoek of heg te verschui
len en zoo min mogelijk in 't openbaar te
vrrtoonen, treedt gemeenlijk het zicht
baarst vooruit op 't politiek tooneel en
laat zich door de leeperikkenals hansworst
vooruitsteken. NELEN.
dienst gebruikt worden, of wel in als nog
bestaande publieke gestichten bevonden,
zullen ter plaatse alwaar dezelve bcvortn
geweest zijn, worden teruggebracht en
toevertrouwd aan de Opzigters dier ge
bouwen, onder beding van in der zeiver
onderhoud en bewaring te voorzien er
zal door de plaatselijke autoriteiten een
akte worden opgemaakt nopens de over-
giften en den ontvangst der bedoelde
schilderstukken, alsmede nopens den
staat waarin dezelven zich bevinden.
Het besluit van den Gouverneur van
Oost-Vlaanderen afgeleverd den 2 Mei
1816, waai van het afschrift door Dender
bode is kenbaar gemaakt, zonder uit
drukkelijk het eigendomsrecht vast te
stellen, duidt de plaats aan waar de terug-
geschonkene schilderijen moeten blijven
en van waar zij zonder oorlof van het
Staatsbestuur niet zullen verwij ierd wor
den. Is alleen deze voorbehouding door
«li n Staat gemaakt bij de aflevering der
kunstgewrochten, zonder dat er duidelijk
is bedongen aan wie het eigendomsrecht
toekomt, (t) dan blijft er slechts te be
sluiten dat de schilderijen in de keik waar
zij uitgehaald werden, zijn teruggeplaatst
om er tot versiering en tot vervulling der
godsdienstige verplichtingen mede te
werken, en, door hunne bestemming eens
g.worden met het gebouw, blijven zij,
ugendom der Stad zoo als het gebouw,
(1) Weinig meer dan ccn jaar na de aflevering
ontving het Stadsbestuur den volgenden brief
die de inzichten van het Middenbestuur genoeg
verklaart
