Maria Van Brabant
Donderdag 8 Januari 1905 3 centiemen per nummer. 56s,e Jaar 3769
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
GODSDIENST, HUISGEZIN. EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frankmet den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zyn ten laste van den schuldenaar.
Men schryft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen op
3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
Aalst, 7 Januari igo3.
Christen Vlaamsch Verbond
in West-Vlaanderen.
Bij de intrede van het Nieuwe Jaar
begroeten de Catholieke Vlamingen met
rechtmatigen trots en blijheid, dat man
haftig Vaderlandsch Verbond, pas ge
sticht in West-Vlaanderen.
1902 was het jaar der heerlijke jubel
feesten van het catholieke Vlaanderen
igo3 weze het jaar van den groei en de
ontwikkeling van het Christen Vlaamsch
Verbond, ontworpen bij dat prachtig
hooggelijde van ons Volk.
De grootsche en geestdriftige Groenin-
ghe-feesten, van Augustus 1902, hebben
de Vlaamsche levenskracht van ons Volk
schitterend bewezen en zijne Vlaamsch-
gezindheid machtig aangevuurd.
Die heilzame opwelling van Vlaamschen
geest en Vaderlandsch gevoelen mochte
niet onvruchtbaar blijven, en moest te
baat genomen worden om ons Volk ge
trouw en gehecht te houden aan zijn
Vlaamsch en Christen wezen, aan den
Godsdienst tn reine zeden en gebruiken
zijner Vaderen.
Immers ons eigen taal en wezen wor
den, bij de hoogere standen, door het
meerendeel schandelijk verstooten onze
Vlaamsche Christene aard heeft erg gele
den in meest alle steden en in menigvul
dige gemeenten van Dietsch Belgenland
en de openbare onzedelijkheid en de gods
lastering, die zoo jammerlijk het Catho
lieke Belgenland besmetten, hebben ook
geweldig ons Vlaamsche Volk aangetast.
Welnu, tegen die volksonteerende en
godtergende kwalen wil het Christen
Vlaamsch Verbond een machtigen dam
opwerpen. Het Verbond zal werken en
kampen, in en door de Moedertaal, voor
het behoud der Christene Vlaamsche ze
den en het zal krachtig en onverpoosd
strijd voeren tegen de godslastering en de
onzedelijkheid in huis gelijk in openbaar
leven, in gezangen en liederen, in uit
stallingen en vertooningen, in kunst en
letterkunde.
Het doel van dit nieuw verbond 't is
het zelfbehoud, de veredeling en de ver-
zedelijking van gansch ons Volk.
De vergadering tot het stichten van
het Christen Vlaamsch Verbond in alle
iici v ei uuiHi, in ne
Halle, te Brugge
Historlek-Dramatiek verhaal.
4® vervolg.
Doch, hoe meer zij in achting en liefde
klom, hoe meer de ruigaard baron La
Brosse gloeide van haat en wraakzucht,
't Was een gevaarlijke vijand venijnig
en arglistig als een slang, hij kon zich
verduiken, en verborgen blijven onder
de bloemen der beleefdheid.
Hij zag dat koning Philip gansch inge
nomen was door zijne vrouw, dat hare
begeerten bij hem bevelen en geboden
waren daartegen worstelen, kon hij
niet daarom besloot hij den veinsaard
en den valschaard te vertoonen; hij volgde
zijnen koning na in den eerbied en de
genegenheid voorde koningin; hij volgde
hare wenschen in, en bracht haar zelfs
brieven van genade, om door haar onder-
teékend te worden.
Koning Philippus was in den derden
hemel van voldoening hij hield veel van
zijnen kanselier zonder hem scheen het
hem dat hij moeielijk voort zou kunnen
het was hem een pijnlijke bekommernis
geweest te denken dat zijn oude getrouwe
dienaar, ja dat zijn vriend in twist er.
tweespalt zou gelegen hebben met zijne
geliefde echtgenoote, maar nu was die
vrees verdwenen hij ook, zijn kanselier,
steden en bijzonderste gemeenten van
West-Vlaanderen, beroepen namens ze
ventig voorname Catholieke Vlamingen
dezer gouwe, werd gehouden op Zondag,
21 December laatst, in het huis der Gilde
van Ambachten te Rousselaere.
Wat prachtige en geestdriftige verga
dering
De zaal was zoo proppensvol van afge-
veerdigden uit alle gewesten en hoeken
van West-Vlaanderen toegesneld, dat een
aantal bijtreders de vergadering niet kon
den bijwonen door plaatsgebrek.
Welk eene menigte van gezaghebbende,
geschikte en bekwame mannen, vastbe-
radene werkers voor het edele doel, door
het Verbond nagestreefd.
Bij afwezigheid van den heer Senator
Cantillion, van Kortrijk, die maar later
op de vergadering toekwam, werd de
bespreking over het stichten en werken
van het Verbond ingeleid door Advocaat
De Visschere, van Brugge de standre-
gels werden voorgelezen en uitgelegd
door M. Alf. D'Hondt en beurtelings
voerden nog het woord M. Em. Rabbaey,
M. Delbaer, gemeenteraadslid te Kortrijk
en talrijke andere afgeveerdigden, die
allen den meesten bijval genoten.
Niet min dan honderd steden en ge
meenten van West Vlaanderen hadden
afgeveerdigden gezonden voor het stich
ten van het Christen Vlaamsch Verbond.
Waarlijk schoone dag voor de Vlaam
sche Christene beweging, dag die reeds
het bestaan kan verwekken van honderd
Christene Vlaamsche bonden, over gansch
West-Vlaanderen verspreid om er de ver
derfelijke kwalen van verfransching, on
zedelijkheid en godslastering te bestrijden
en tegen te werken
Wellicht zal het Christen Vlaamsch
Verbond dit jaar nog, in West-Vlaande
ren, duizenden leden hebben.
Mochten de andere gouwen het voor
beeld van West-Vlaanderen volgen, en na
enkele jaren kan dit schoon en edel nieuw
Verbond reeds honderd duizenden van
leden tellen
God geve het tot eere en bate van gansch
het Catholieke Vlaamsche Volk
Een Amerikaan is Woensdag, op
minder dan vier uren tijds, van Brussel
naar Lier geloopen 't is te zeggen 40
kilometers ver. Het ging voor eene wed
ding van 1000 fr. Om 10 ure vertrokken
van de Groote Markt te Brussel, geladen
met 3o kilozwaren ransel was hij ten 1
5o op de Groote Markt te Lier, in 't
geheel niet vermoeid.
was ingenomen voor Maria van Brabant;
hij hielp haar in het vragen tot genade.
Nu was de hemel blauw en rein, zonder
een enkel wolkje.
Eene gelukkige gebeurtenis kwam de
glorie van Frankrijk en de vreugd van
den koning het hoogste toppunt te doen
bereiken.
Een jonge Prins werd geboren en met
groote plechtigheid gedoopt.
Het was een zaligheid voor de geluk
kige moeder, doch dit verflauwde in niets
hare liefde voor de 4 andere kinderen van
haren echtgenoot zij beminde hen waar
achtig en in hem beminde zij al wat hij
lief had.
Eenige weken, na de geboorte, toen de
jonge Prins aan 't Hof werd voorgesteld
en dat iedereen toch zoo gelukkig was,
dan ook, onder de feestgenoten, was de
baron kanselier een der eerste wenschte
hij den koning en de koningin geluk en
voorspoed maar in zijn hert klonk het
«Nu mijne beurt 1 De dag mijner
wraak is gekomen
Zoo gelukkig, maar....
Koning Philip-de-Stoute, zoo droef als
jonge weduwenaar met 4 kinderkes,
geen geld ter wereld kan de moeder terug
geven.
T .11 IrfoH O uitgesproken ten sterf
CJU.C huize van den heer
Eugeen Van Ittrbeek, door den heer
Baron Leo Bethunf., Voorzitter van de
Catholieke Burgers- en Werkmanskrin
gen
Eerweerde Heeren.
Mijne Heeren,
Met bedrukt hart kom ik eene laatste
hulde van eerbied, dankbaarheid en ver
kleefdheid brengen aan de nagedachtenis
van hem die gedurende zoo lange jaren
de ziel en de weldoener van den Catho-
lieken Burgerkring De Vriendschap
van den Cathoheken Werkmanskring
is geweest.
Toen over bijna 40 jaren de Catholieke
Burgerkring De Vriendschap tot stand
kwam, was onze denkwijze in deze stad
beroofd van alle bestendig lokaal. Deze
omstandigheid was van aard om alle uit
breiding onzer politieke en maatschappe
lijke instellingen te belemmeren. Ook
mag men zeggen, dat de Z. E. H. Deken
DeBlieck zaiiger waarachtig aan de goede
werken eenen onschatbaren dienst be
wees, toen hij de stichting in ons midden
van den Burgerkring besloot en beijverde.
Onder de mannen van goeden wil,
waaraan de E. II. De Blieck eenen op
roep deed, bevond zich op de eerste
plaats de rondborstige en ieverige M.
Eugeen Van Itterbeek, en dank aan de
zes medewerking werd op 11 September
1864 de Burgerkring bepaald gesticht.
De diensten beschrijven, die M. Van
Itterbeek sedertdien als Ondervoorzitter
aan de nieuwe instelling, gedurende een
termijn van 3g jaren, bewees, ware onmo
gelijk. In alle omstandigheden betaalde
hij niet alleen van zijne beurs, altijd
zoo mild open voor de Goede Zaak
maar stelde hij nog immer zijnen persoon
te pande. Als inrichter van tooneelfees-
ten, van prijskampen, van voordrachten,
was hij de eerste en de laatste op de bres.
Tot op het oogenblik dat eene pijnlijke
ziekte hem kwam overvallen, was hij
altijd even getrouw op de jaarlijksche
vergaderingen van den Bond der Catho
lieke Kringen en Kiesvereenigingen, en
gedurende meer dan 25 achtereenvolgende
jaren vertegenwoordigde hij den Burger
kring op al de zittingen der Federatie,
waar de Catholieken van gansch het land
hem leerden kennen en hoogachten.
Moet ik U beschrijven zijne kalmte,
zijne krachtdadigheid, het gezag dat hij
uitoefende op de gansche Burgerij, en
bijzonder op de Jonkheid, zijne nederige
zelfopoffering, zijne taaie werkzaamheid
Koning Philip, nu zoo gelukkig dat zijn
kinderen in de wijze en krachtdadige
Maria van Brabant een tweede moeder
hadden teruggevonden een ware op
rechte moeder, die de vier weeze-kinderen
beminde als haar eigen kind die liefde
las men in hare oogen, die liefde was te
bemerken in al hare handelingen.
En zij ook was bemind van de kinder
kes. Liefde baart wederliefde.
Zekeren dag de opper-minister La-
brosse, die huichelde maar niet altijd
zijnen haat tegen de koningin kon ver
bergen, zekeren dag ontviel het hem van
te zeggen in tegenwoordigheid van 't oud
ste Prinsken Lodewijk, van te zeggen
Het is maar later dat de voorkinderen
zullen weten welk verschil er is tusschen
eene moeder en eene stiefmoeder.
Op 't hooren dier woorden Lodewijks-
ken werd bleek, sprong recht, liep naar
den minister en op zijn teenen staande
gaf hij hem een slag in zijn gelaat.
Elk stond verbaasd.
De sluwe minister ging zijn beklag
doen bij den koning hij loochende die
woorden Philip berispte en bestrafte
zijn zoon, hij wilde hem doen vergiffenis
vragen 't kind weigerde en wilde zelfs bij
zijne moeder het woord stiefmoeder niet
herhalen.
Het was in 't koninklijk huis van
Frankrijk een aangename avond geweest;
men had samen in familie, zonder een
en zijnen vasten wil, zijne nauwkeurig
heid in de vlijtige taak der rekenschap
Al die hoedanigheden zijn nog levend in
alle geheugens geprint en zij zullen het
blijven Hoevelen heeft hij niet geholpen,
ja, gered, door een goed woord altijd,
dikwijls door andere diensten, welke hij
met eene buitengewone kieschheid wist te
bewijzen?... Hij was waarlijk het voor
beeld van die Vlaamsche Burgerij zoo
edelmoedig in den strijd voor het Goede,
zoo onvermoeibaar in de overwinning
van datgene zij eens erkende als zijnde
den rechten weg
Was het wonder dat de naam van M.
Eugeen Van Itterbeek wederom de eer
ste werd vooruitgezet toen in 1886, de
Zeer Eet weerde Heer Deken De Blieck,
die 25 jaren te voren, de redding der
catholieke grondbeginselen onder de Bur
gerij had beijverd, inziende dat nieuwe
tijden oprezen en dat nu het oogenblik
gekomen was om den Werkmansstand
van goddeloosheid en socialismus te vrij
waren, de stichting van eenen Catholie
ken Werkmanskring voorstelde
Ik herinner mij nog die Vergadering
bij onzen Eerwaarden Herder, toen de
eerste steen van de nieuwe instelling werd
gelegd. Sommigen twijfelden aan het nut
of aan de dringendheid van eenen Catho
lieken Werkersbond op te richten. De
eerste nogmaals om het gedacht bij te
treden en voor te staan was M. Van It
terbeek.
Geen wonder Was hij niet sedert
veertig jaren in dagelijksche betrekking
met den arbeiderstand in zijne hoedanig
heid van Meester der Zondagschool Had
hij niet gansch zijne jeugd geslachtofferd
aan dit edel werk van verzedelijking der
Kinderen van den Werkman O ja in
die hoedanigheid had hij kunnen oordce
len hoe noodig het was tot het Volk te
gaan en eenen machtigen dijk tegen den
aanwassenden vloed van goddeloosheid
en zedeloosheid op te werpen. Ook
was zijne bijtreding geestdriftig en wel
gemeend Dank aan zijn gezag werd op
weinige dagen een verdrag met den Bur
gerkring gesloten, waardoor een deel zij
ner lokalen ten dienste van den Werk
manskring werden gesteld.
M. Eugeen Van Itterbeek bekleedde
met den Z. E. H. Deken De Blieck, en
later met zijne opvolgers de Z. E. H.
Deken Raemdonck zaliger, en Kanunnik
Van Doren, het ambt van Eerevoorzitter
des Werkmanskrings. Doch indien hij
aldus de eereplaats, die hem zoowel toe
kwam, bekleedde, was het niet om eene
welverdiende rust te genieten, Ver van
daar als eene eerste jonkheid gaf hij de
enkele vreemde genoodigde, het eetmaal
genomen.
Nooit, zoo getuigde Keizer Karei,
nooit heb ik op den troon een oogenblik
van ware vreugd gehad.
Als Napoleon van zijn oorlogen terug
keerde, beladen met bloedigen roem, dat
de koningen van Europa bijna allen zijne
onderdanen waren, en als hij terug te
Paiijs was in zijne familie en met zijn
zoontje speelde, dan zag hij er^gelukkiger
uit, dan op zijn' roemrijkste zegetochten.
We schrijven roemrijk, maar 't moet
doemlijk zijn, want die groote oorlog
voerders zijn niets dan moordenaars in 't
groot.
Een gelukkige avond, zeggen wij ver
scheidene uren had de koning met zijn
familie doorgebracht nu was hij geroe
pen voor staatszaken de 3 kleiner kind
jes, 2 dochterkens en een manneke, waren
slapen en Maria van Brabant, de konin
gin bleef nog met Lodewijkske en hare
vriendin Blanka van Leuven.
Men sprak over den peter van Lode
wijkske, koning Lodewijk IX, gestorven
als martelaar en thans heilig verklaard.
Hij had de grootheden veracht, om
't lijdende volk te helpen hij was recht
vaardig geweest, oprecht christen, hij kon
geen onrecht dulden hij zocht de onge
rechtigheden op, met meer drift dan een
jager in 't veld de herten, de reebokken en
de hazen opzoekt.
treffendste voorbeelden van iever en mild
dadigheid. Alle Zondagen was de vrome
man op zijnen post, immer met dien
vroolijken lach op de lippen, altijd bereid
om met raad en daad iedereen bij te
staan. Stichter en Voorzitter van de
af deeling van Onderlingen Bijstand, be
stuurde hij deze met dien geest van nauw
gezette rechtveerdigheid, die hem eigen
was alle gevallen van onbekwaamheid
tot werken controleerde hij met nauw
keurigheid, en alle misbruik wist hij met
krachtdadigheid te bestrijden.
De aanwezigheid' onzer leden op de
Zondaagsche en sedert eenigen tijd op de
algemeene vergaderingen controleerde hij
insgelijks met een wonderbaar geduld,
en tot op zijn lijdensbed bekommerde hij
zich met deze nederige doch nuttige be
zigheid. En onze prijskampen, onze
prachtige Kerstboomen, onze feesten, met
welken iever hield hij er zich mede onle
dig
Doch ik moet me bepalen bij die eenige
voorbeelden van den last dien onze Eere-
voorzittér zoo vroolijk en zoo edelmoedig
op zich nam. Onmogelijk immers is het
die aaneenschakeling van goede werken,
die het leven van Eugeen Van Itterbeek
uitmaken, op te sommen Sedert vijftien
jaren, mag men zeggen, leefde die welbe-
gaafde man uitsluitelijk voor zijne Zon
dagschool, zijnen Burgerkring en zijnen
Werkmanskling. Zulk een leven afschet
sen zou een boekdeel vereischen. Maar
de gedachtenis der deugden en der edel
moedigheid van onzen duurbaren Eere
voorzitter blijft geprent in het diepste des
harten van al degenen die het geluk had
den zijne medewerkers te zijn, alsook van
die duizenden burgers en werklieden, die
hij geholpen, getroost en tot het Goede
aangespoord heeft.
Het was voor ons allen eene groote
vreugd te vernemeri dat Z. H. Leo XIII,
ingelicht over de loopbaan van zelfop-
offetingvan M. Eugeen Van Itterbeek,
hem eenige maanden geleden vereerde
met het kruis Pro Ecclesia et Pontifice.
Waar trouwens, kon dergelijk eereteeken
beter prijken dan op de borst van hem die
gansch zijn leven streed voor de Kerk en
die de 15 laatste jaren van zijne welver
vulde loopbaan uitsluitelijk besteedde tot
de practische verwezenlijking van die
sociale werking welke Z. H. Leo XIII
voorgeschreven had in zijnen wereldbrief
Reruin Novarum Eilaas reeds was
onze duurbare Vriend van die pijnlijke
ziekte aangetast, welke hij met zooveel
geduld en moed verdroeg. Nog enkele
malen mochten wij hem in ons midden
terugzien, tot wanneer eene schielijke
Ach, zoo sprak prins Lodewijkske,
ik zal mijn peter navolgen, ik zal 't volk
beminnen, en 't volk zal mij beminnen.
Och, ja, mijn lief kind dat is
't grootste geluk vooreeneB koning; recht
vaardig zijn en 't volk beminnen. De
koning, uw vader, doet het ook.
Ja, moeder, nu doet hij het ik zie
het aan de oogen van 't volkmaar als die
leelijke magere, slechte vent hier meester
was Gelukkig dat gij hier gekomen zijt.
Daarvoor zie ik u nog liever dan vroeger.
Maria van Brabant drukte 't kind aan
haar hart en tranen blonken in hare
Zoo klapte men voortondertusschen
't kind kloeg van grooten dorstLode
wijkske groeide geweldig, de geneesheer
van 't Hof voorgeschreven hem aan tafel
een glas wijn of twee te geven van'teiland
Cyprus, kloeken warmen wijn 't man
neken had er 2 roomerkes van gedronken,
hij alleen en nu kloeg het van grooten
dorst.
Maria gaf hem een teugske water te
drinken 't ging over, 't kind klapte voort
alleenlijk kloeg het van eene felle warmte
aan de borst't vroeg nog ander water en
kon moeilijk zijnen dorst verslaan. De
koningin gaf een weinig water en dacht in
haar eigen; 't zal wat brand zijn op de
maag, als 't morgen niet betert, zal ik den
dokter ontbieden.
Wordt voortgezet»
