Zondag 19 April 1905
5 centiemen per nummer
56s,e Jaar 5797
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en t Arrondissement van Aalst
StrijdersWaakt
Achter of nevens
de roode vod.
GODSDIENST. HUISGEZIN. EIGENDOM
VADERLAND. TAAL, VRIJHEID.
OM ZES MILLIEON
Nationaal jubilee.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CUIQUE eiUM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. i-00Vonnissen op
3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
Aalst, 18 April igo3.
Het kan niet genoeg gezegd en herhaald
worden aan welke droeve toestanden de
Catholieken zouden zijn blootgesteld in
dien eens, voor het onheil van ons land,
de meerderheid verplaatst wierde in onze
Volkskamer.
De opvolgers onzer catholieke Regee
ring zouden natuurlijk radico-socialisten
zijn. Onbekwaam om een programma te
verwezenlijken zouden zij zich gretig op
die vragen werpen waarop zij min of
meer overeenkomen Oorlog aan den
Godsdienst.
Hunne eerste slachtoffers zouden na
tuurlijk de Kloosterlingen en de Pries
ters zijn. Hoor de Rbdb, in België het
orgaan van Furnémont, den razenden
socialist, die de geuzen van alle schakee
ring luidruchtig toejuichen, in zijne uit
zinnige aanvallen op de religie
De priester door de schande van
d zijnen staat, door de eerlooze afschuw
a van zijn kleed leeft buiten de gemeene
b wet Tegen hem is alles toegelaten,
n want de b' schaving is in rechte van
We ttige zelfverdtdigii g. Zij is hem noch
zachtheid, noch medelij-ten verschil 1
digd. Hij is een razende hond dien
iedere voorbijganger het rechtheeft neer
te vellen uit vrees dat bij de mensch< n
bijteot de kudde besmette. De priest<r
B in et^e samenleving op de wetenschap
m en op de rede gegrondvest, de priester
overlevende aan de eeuwen der duister-
nis waarvan hij een der gevreesde voor t-
n brengst len was, zou geen ander plaats
hebben dan te Bicêtre (Gheel) of in he-
celletje der g vaarlijke zotten.
b Uitsluiting, verbanning, eeuwigdu-
b rende gevangzetting, rasphuis en cel.
alles is goed, alles is wettig tegen
hem.
i> Met hem redetwisten Neen, maar
hem muilbanden, maar hem dood pijni-
gen, want de doodstraf hoe hatelijk zij
ook zij, is niet te veel voor dien vergif-
tiger verschrikkelijker dan Borgia, dan
Castaign. De eerbied van het mensche-
lijk leven houdt op tegenover hen die
zich vrijwillig buiten de menschelijkheid
hebben geplaatst, b
(La Ratson 21 déc. 1902).
Wij bespreken dit faktum niet wij
bidden onze lezers het op te merken en
dat is voldoende.
Het ware eene erge dwaling zich in te
beelden dat onze godshaters alleen de
priesters buiten de wet zullen stellen.
Want om de wettelijkheid, riep een fran
sche socio Rouannet uit, bekreunen zij
zich niet.
Ziet eens naar Frankrijk. Denkt gij dat
daar alleen de Kloosterlingen worden
vervolgd
Feitelijk worden al de catholieke huis
vaders getroffi-n. De school in Frankrijk
is de onzijdige goddelooze school gewor
den en de christene ouders zijn verplicht
er hunne kinderen heen te sturen.
De vrijheid van onderwijs blijft er nog
voor het oogenblik bestaan maar dat zijn
woorden. Metterdaad is zij verdwenen
want de catholieke scholen kunnen er
niet meer leven.
De catholieke bedienden die hun geloof
durven belijden worden verstooten en van
hunne plaats beroofd. Voor hen geen ver
hooging meer, aangenomen dat ze in
hunne betrekking behouden worden en
dat is zelden.
De geest der godshaters is in België
niet min hevig. Hebben wij niet gezien
dat een hoogleeraar een man dus die
ontwikkeld genoeg de verdraagzaamheid
zou moeten kennen, liefhebben en toe
passen niet hooren uitroepen Boet,
gevang, verbanning zijn wettelijke
middelen waarom ze niet toepas
sen b Hij wilde de Catholieken beletten
hunnen Godsdienst te belijden En in
Aalst, hier ter stede zijn er mannen die
dien hoogleeraar toejuichen en zijne taal
goedkeuren
Merke wel op dat onze hoogleeraar niet
buldeide tegen de priesters maar tegen de
Catholieken in het algemeen.
Dat men zich dus geen begoocheling' n
make. Hel kwaad, het onheil dat de
Priesters bedreigt, hangt boven het hoofd
van allen geloovige.
Toen M. Laurent, de echte man van
't geuzendom, schreef dat het eene mis
daad was de Catholieken tot staatsambten
te benoemen, bedoelde hij de geestelijk
heid niet. Onze godshaters van den hui
dige dage keuren die tale, die afschuwe
lijke tale goed en zijn bereid zeggen zij
ze toe te passen.
Hebt gij het gehoord, gij onverschilh-
gen, gij die de vrijheid lief hebt maar
rsukkeld in de rangen hare hevigste
vijanden
Op dus Strijder Waakt De vijand is
daar en zonder verpoozen, zonder rust is
hij aan 't werk. Op voor de vrijheid Op
voor ieders recht van doen en laten Zoo
doende arbeidt gij voor het geluk van uw
vaderland, voor het algemeen welzijn en
voor de belangen van den Godsdienst
heden zoo hevig en met helsche woede
aangevallen.
De commissie, gelast met het onder
zoek der wet op de werkongevallen, heeft
g. d <an met de bespreking van artikel 1.
Zij heeft de uitbreiding van de wet tot
de landbouwwerklieden verworpen en
artikel 1 behouden, zooals het door de
regeering werd opgesteld.
48* VlltVOLO.
Alleen gebleven haalde Mev. Dorgeur
ruimer adem.
Diescherpe, spottende stem van Soran-
dal klonk haar niet meer in de ooren zij
vroeg zich af of zij niet de speelbal van
eenen droom, een nachtmerrie was ge-
weest.
Helaas 1 neen, 't was wel de waarheid.
Het verleden, het vreeselijk verleden,
dat zij met Georges Villers gestorven
waande, doomde eensklaps voor haar op.
Wat te doen
Kon zij weerstand bieden
Zij was aan de genade van Sorandal
overgeleverd.
Het geheim dat hij kende, maakte haar
tot zijne slavin.
Hij was meester over haar leven, over
den naam van haren vader, over het
lev» n van haren echtgenoot.
Hoe en mU we.k wapen zou zij nem
bestrijden
Zij vo< lde zich van te voren reids
overwonnen.
Wat dan
Moest zij, in ruil voor die brieven, die
dat herinnerde zij zich maar al te goed
een onweerlegbaar bewijs van de mis
daad bevatten, hare dochter aan dien
man opofferen?
Zou zij in zoo iets ooit kunnen toe
stemmen
Zou zij, om de misdaad van haren
vader te verbergen, dan zelf geene mis
daad plegen
Doch wanneer zij weigerde,dan dreigde
ook aan den anderen kant eene misdaad
Dorgeur zou het leven of het verstand
verliezen.
De ongelukkige
O wanneer er slechts een middel be
stond, om den dreigenden slag af te wen
den. zonder aarzelen zou zij dat middel
hebben toegepast.
Er bestond een middel, eén enkel
slechts, zelfmoord.
Maar hoe wanhopig mev. Dorgeur ook
was, tegen zulk een middel kwam haar
geweten in opstand en tevens Dorgeur
had haar nog even lief als in de eerste
dagen van zijn huwelijk -*■ zou ook dan
zijn leven verwoest zijn.
Welk een ellendeling, die Sorandal
Om zich meester te maken van de mil-
lioenen van den baron d'Amfreville, had
hij zuik een middel uitgedacht trouwen
mei Giséle, een-- on"oozele.
Eene onbeschlijfelijke ontzetting greep
haar aan.
In die ontzetting zegde zij tot zich-
zelve
Hij is tot alles in staat.
En weer kwam de gedachte aan de be-
De heer Dufrasne, boekdrukker-uitgever
te Frameries en radikale Volksvertrgen-
woordiger voor Bergen, riep in de Volks
kamer uit
De liberalen moeten niet achter de
roode vlag gaan maar er nevens. Altijd
moeten de liberalen voor de socialisten
stemmen.
L'Etoile Belgb die verklaringen van
den heer Dufrasne besprekende, schiijft
Wij blijven beweeren dat de
tactiek, door M. Dufrasne aanbevolen,
gevaarlijk zou zijn.
b M. Dufrasne maakt zich illusies als
hij denkt dat de massa der liberale kie-
zers redeneert zooals hij.
D< w arheid is dat, zoo de liberale
staf moest aanspannen mi t de socia-
listen, eene aanzienlijke fractie der
liberalen zich tegen het liberalism zou
keeren.
n Ziedaar waarom de tactiek van M.
n Dufrasne gevaarlijk zou wezen, indien
a zij mogciijk was. n
Nu, L'Etoile Belge is alleen niet
onder «Ie liberale organen, om te oor
dcelen dal de acties van 't liberalism nog
steiker zouden dalen dan tot nu toe.mo st
men dien radikalen raad volgen.
PletJournal de Liège laat ook zijne
afkeuring hooren en wijst op de politieke
ontreddering zijner partij
De polithke onverschilligheid, zegt
het Journal de Liège, die 't land heeft
i> aangevat en 't verval van het parlemen-
tair regiem moeten g> deeltelijk toege-
schreven worden aan de opkomst der
8 socialistische partij, die in de Kamer
b nieuwe gedachten, nieuwe zeden en
nieuwe mannen heeft gebracht, t
Het Luiksche liberale orgaan is dus
niet zeer ingenomen met de zeden door
de rooden ter Volkskamer ingevoerd en
nog veel min met de roode leerstelsels
zoo 't blijkt uit de volgende uitdrukkelijke
verklaring
Het socialistische gedacht, dat
lotsverbetering der arbeidende klas ver-
b wacht van den Staat, die gelast zou zijn
0 met de Ivrvorming van maatschappij
11 en eigendom, is eene gevaarlijke uto-
i) pie, die enkel '.ot de algemeene
b ellende zou voeren.
Het zou dus ook, volgens bedoeld
blad, van wege het liberalism, eene mis
daad zijn met de roode partij aan te
spannen. Luistert
De liberale partij, wier historische
zending zou wezen, de vrijheid op alle
gebied te verdedigen en die het ware
centrum van verzet tegen het socialism
zou moeten zijn, zag verscheidene
B harer werkzaamste elementen zich
laten hypnotiseeren door den oorlog
8 aan het clericalism, om daarvan de
schuldiging van moord, die op hem ge
rust had, bij haar op.
Die beschuldiging was echter valsch
en ongegrond gebleken, hij had een alibi
kunnen bewijzen.
Welk eene minachtende kalmte had hij
weten te bewaren, toen hij zooeven de
beschuldiging op de lippen van mevrouw
had gelezen.
De ongelukkige vrouw wist niet meer
wat zij er van denken moest, Sorandal
kwam haar voor als een levend, vreeselijk
raadsel.
Zij was bang.
Zoo bleef zij uren lang zitten peinzen,
met tra ien in d= oogen, het hart vervuld
van verterenden angst.
Eerst tegen den avond kwam Dorgeur
thuis. Hij vond haar alleen, zonder licht,
in het groote salon, waar Sorandal haar
had verlaten. Verwonderd vroeg hij
Hé, wat doet gij daar, alleen, in den
donker
Zij haastte zich antwoord te geven en
trachtte wat vastheid in hare stem te
leggen.
Ik was in slaap gevallen, terwijl ik
wachtte, dat de bediende licht zou bren-
gen-
Ondanks hare pogingen voelde zij dat
hare stem beefde, maar Dorgeur had er
niet op gelet, hij bezat trouwens weinig
opm- rkngsgave.
Hij was als altijd in eene opgewekte
stemming.
n eenige spil van hunnen politiek te
n maken.
b Verre van ons het clericaal gevaar te
loochenen maar dit g -vaar is niet
langer de eenige bezorgdheid dei libe
b rale burgerij, onze beste kiesclienteel
en die een instinctmatige afkeer heeft
voor de socialistischeondernemingen.il
Nu, volgens La Chronique heb
ben de liberalen hier en daar besloten
een cartel te sluiten met de socialisten bij
de aanstaande gemeentekiezingen. Maar
wat zullen ze doen vraagt 't hooger ge
noemd orgaan
Door het samenspannen met de
b socialisten, geven de liberalen grond
aan de btweering der clericalen, die
b het cathoiiekegouvemement voorstellen
n als de eenige dam tegen den wassenden
b stroom van het socialism, n
Het Journal de Liège bestrijdt
ook het cartel met de socialisten bij de
aanstaande gemeentekiezingen
Wil het liberalism in België iets
ii worden, zegt het Journal de Liège,
ii wil het andermaal het vertrouwen der
kiezers herwinnen, dan moet het vlakaf
opstaan tegen de socialistische onder-
n nemingen.
Onder de E. V. heeft het cartel met
b de socialisten geen reden van bestaan,
b en wil men de catholieke meerderheid
n in de Volkskamer nog versterken, dan
kunnen de librralen niets slimmers
doen als achter of nevens de roode
11 »iag te loopen. i>
Ook «L'Union libérale" van Verviers
brengt haar oordeel in 't midden en zegt
dat de liberale partij zich in de oogen
van alle verstandige lieden zou hoogst
belachelijk maken, moest zij beweeren
dat aanspannen met de socialisten het
probaat middel zou zijn om de catholieken
te bevechten.
En niet tegenstaande die uitdrukkelijke
af keuringen van 'tcartel met de socialisten
door voorname liberale organen, zull< n
er lieden aangetroffen worden zoo Zter
door hunnen ma^nnieken godsdienst
haat verblind dat ze toch een cartel met
de rooden zullen sluiten.
Comedinnien. Gewis geen
grootere comedianten bestaan en ter we
reld dan onze socialisten.
Wil men er zich van overtuigen men
leze het verslag over 't socialistisch con
gres dat gedurende de Paaschdagen te
Brussel werd gehouden.
Gezel Vandcrvelde trad er op als ma
tigheidsapostel.
Hij predikte de alcoolstaking. De werk
lieden, want 't zijn zij die, vulgens hem,
meest genever drinken, moeten er van
uitscheiden en hij deed het voorstel dat
men voortaan in het Volkshuis, dit is in
de roode lokalen, geen genever mter
schenken zou. Algemeene bijtreding
volgde de werklieden zullen geene
Verduiveld, wat is het koud riep
hij uit, terwijl hij zijne handen naar den
haard uitstak. Zeg eens, ik hoop toch dat
wij spoedig aan tafel gaan Ik heb hon
ger als een wolf. Waar is Gisèle Heeft
zij vandaag goed opgepast, het arme
kind
Het hart ven Mev. Dorgeur kromp
ineen, toen zij hem zoo hoorde spreken,
met zijne goede, gulle, vmolijke stem,
toen zij hem zoo gelukkig zag, vol ver
trouwen, voldaan over het lot, toen zij
waarnam met hoeveel liefde hij den naam
Gisèle uitsprak.
O neen neen het was haar niet
mogelijk toe te laten, dat Sorandal zijne
bedreiging* n zou ten uitvoer brengen,
liever alles dan dat
Inmiddels was een bediende binnen
gekomen, met twee lampen, dat hij aan
weerszijden van de schouw had neerge
zet vervolgens bleef de man aan de deur
staan.
Hebt gij mij nog iets te zeggen
vroeg Dorgeur,
Verlangt mijnheer misschien den
nieuwen kamerdienaar te zien_? vroeg de
bedi nde Hij is juist aangekomen.
Zoo, is hij er al
Dorgeur wendde zich tot zijne vrouw
en ging voort
Gij weet wel, in de plaats van Bap
tists,die gisteren is ver rokken. De onder-
prefekt van Saint-Denis heeft mij dien
snaak dringend aanbevolen.
sterke dranken mogen gebruiken maar hij
Vandervelde zal champagne-wijn enz.
blijven fluiten.
Maar een leeperik kwam met 't voor
stel voor de pin dat de geneverschenk'-rs
nimmer mogen verkozen worden als ka
merlid, enz.
Hola I zoo niet geboerd, want apostel
Vandervelde liet hooren dat het naar zijn
zin niet was gesproken.
Dat kan niet zijn iemand, zegde hij,
kan zijne betrekking verliezen, gebrood
roofd, vervolgd worden, zonder brood
winning geraken en de partij kan hem
toch niet onderhouden... En dan heeft
die iemand soms geen andere toevlucht
dan gene verschenker te worden.
En zoo komt het dan dat ze in de roode
lokalen geen genever schenken maar wel
in de buurt bij die iemand die er door de
hoogere beroepene omstandigheden toe
genoopt is.
En zulke gezellen zou men niet mogen
kiezen, <iie dan nog de beste propagan
disten zijn.
Gezel Vandervelde, een geslepen oolij-
kerd, begreep dat zoo 't voorstel moest
gestemd worden, tal van roode gekoze
nen hun ontslag zouden moeten geven
want 't zijn bijna al herbergiers en gene-
verschenkers.
En men begrijpt 't ware adieu de
4000 patotterkens
Maar laat ons nu aannemen dat het
voorstel van alcoolstaking van gezel Van
dervelde zou worden nageleefd, zal de
roode partij dan de middelen hebben om
dezen te laten leven die, zoo hij zegde,
gedwongen zijn hunne laatste toevlucht
tot 't genevt-rschenken te nemen
Wat belachelijke comedianten toch
Met het oog op de nationale feesten,
die in igo5 een gansch bijzonder karakter
zullen hebben, uit hoofde van het 75jarig
bestaan onzer onafhankelijkheid, wordt
in den Monitbur van Donderdag het
volgende Verslag aan den Koning af-
Sire,
b In 1905 beleeft België den vijf-en-
zeventigsten verjaardag van zij n zelfstandig
bestaan.
Pas staatkundig ontvoogd, gaf het
reeds als jeugdige en dappere natie
b ijk van zijne levenskracht, waar het
eene van den breedsten viijheidszin door
drongen grondwet aannam en de ver
schillende takken van 't landbestuur stevig
inrichtte.
b Gedurende de drie vierden van eene
eeuw heeft hetzijneinstellingenverruimd,
aanzienlijke hervormingen verwezenlijkt,
zijn' huishoudkundige uitrusting ontwik
keld, zijn werkkring uitgestrekt tot over-
zeesche gewesten en zal, men mag het
verhopen, de verschillende bestanddeelen
heringericht hebben die den Belg zullen
En weer tegen den bediende
Goed, laat hem binnenkomen.
Een oogenblik later ver loonde zich een
man van dertig jaar ongeveer, op den
dorpel. Hij was klein, mager, met inge
vallen gelaat, gladgeschoren kaken en
kortgeknipt lichtblond haar.
Kom maar binnen, zegde Dorgeur
vriendelijk.
De man trad vrijmoedig nader.
Gij zijt immers gezonden van dei»
onder-prefekt
Ja, mijnheer, antwoordde de man.
Hoe heet gij
Tony.
Zijt gij al in dienst geweest
Z. ker wil mijnheer mijne getuig
schriften zien
Niet noodig dat de onder-prefect
u zoo dringend heeft aanbevolen, is voor
mij al voldoende. Gij kent de voorwaar
den. Staan zij u aan
Ja, mijnheer.
Accoord dan. Gij weet zeker ook,
dat gij onmiddellijk in dienst moet
treden
M. de onder-prefect heeft het mij
g'-zegd en ik heb daarom mijn koffer
maar meégebracht.
Goed, zeg dan maar dat men u uwe
kamer moet wijzen. Van dit oogenblik af
behoort gij tot het dienstpersoneel. Nu
kunt gij gaan.
Tony boog en verwijderde zich met
verheugd gelaat.
toelaten, een rechtmatig aandeel te nemen
in de nijverheid van het vervoer ter zee.
Onverpoosd gaat België eene steeds
toenemende welvaart, een meer volledigen
bloei zijner verstandelijke, zedelijke en
stoffelijke rijkdommen te gemoet.
a Evenals in 1856 en in 1880 zal ons
land, dat weer het vierde van een eeuw
doorleefde, zich verdiepen in het aanden
ken van een schitterend verleden en,
terugblikkend op den afgelegden weg, zal
het zich mogen verheugen in den op ieder
gebied verwezenlijkten vooruitgang.
d 's Konings regeering acht dat deze
vijf-en-zeventig jaar onafhankelijkheid en
vrijheid zoo te Brussel als in de provin
ciehoofdplaatsen door vaderlandsche
plechtigheden dienen gevierd.
Opdat deze plechtigheden door haren
luister waardig wezen van de grootsche
gebeurtenis die zij moeten verheerlijken,
is het noodig van nu af aan reeds het
algemeen plan tot hare inrichting te ont
werpen.
Benevens het bezoek van den koning
aan de groote openbare werken welker
voltooiing met het jubelfeest zal samen
treffen of die nog in uitvoering zuilen zijn,
dienen zij te omvatten de opening, door
Zijne Majesteit, van de Internationale
Tentoonstelling van Luik en van andere
plaatselijke tentoonstellingen van land
bouw, handel, nijverheid, zeevaart en
kunst en eindelijk de inhuldiging, door
den koning, van het nieuw Belgisch ko
lenbekken.
Ik heb de eer Uwe Majesteit éen ont
werp van besluit voor te leggen tot aan
stelling van eene commissie, wier op
dracht het zal zijn, het programma op te
maken en de inrichting te leiden van de
plechtigheden en feestelijkheden in igo5.
b Ik ben met den diepsten eerbied,
a Sire, van Uwe Majesteit, de zeer
b ootmoedige en zeer getrouwe die-
b naar,
n De minister van binnenlandsche zaken
en openbaar onderwijs,
i) J. de TROOZ.
Boomenziekte. De ziekte aan den
eik, welke men verdwenen waande, heeft
zich openbaar vertoond.
Deze ziekte is naar het schijnt veroor
zaakt door de uitputting van den grond,
tengevolge van eene te langdurige zelfde
beplanting.
Den voortgang van het kwaad beletten
kan men slechts door een middel den
boom afzagen en de aangetaste takken
met den wortel in den put, dien men
rond dezen heeft gegraven, verbranden;
en zoodanig dat de grond op zekeren af
stand daar rond verwarmd wordt. Dan
moet men het gat tamelijk lang open la
ten en den uiigeroeiden boom niet ver
vangen dan door eenen boom van eene
anderejsoort dan de eik.
Toen hij buiten de kamer was mom
pelde hij
Ziezoo, ik ben er.
De intendant wachtte slechts tot hij
heenging om te zeggen, dat er gediend
was.
Eindelijk riep Dorgeur uit, terwijl
hij opsprong.
Na het diner, toen Giséle door hare
gouvernante naar hare kamer was ge
bracht, zaten de beide echtgenooten
tegenover elkaar aan den heerd, m het
groote salon.
De blokken hout verspreidden eene
aangename warmte en mev. Dorgeur
leunde in haren zetel achterover, terwijl
zij de oogen sloot, alsof zij was ingeslui
merd in waarheid echter dacht zij over
het g-beurde van dien dag na.
Dorgeur las een nieuwsblad en toen
hij naarmeê gereed was, begon hij in het
vuur te poken, het gewone tijdverdrijf van
iemand die zich verveelt.
Nu en dan hield hij de hand voor den
mond, om het geeuwen te onderdrukken.
Verduiveld, zegde hij, na een lang
stilzwijgen, dat hem ten slotte ondragelijk
scheen te worden, die winteravonden
duren toch lang op den buiten, vindt gij
dat ook niet
Mevr. Dorgeur sloeg even de oogen op
enan.woordde slechts met een toestem
mend knikje.
(Wordt voortgezet.)