Donderdag 25 April 1903 5 centiemen per nummer 56'le Jaar 3798
Vrij onafhankelijk
volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
Liberaal zijn.
Maria Van Brabant
GODSDIENST. HUISGEZIN. EIGENDOM
VADERLAND. TAAL VRIJHEID
LOURDES.
Valsch gerucht.
Levensregels.
DE PAD.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. i-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CHIQUE 8UUM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen op
3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrydag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
Aalst, 22 April igo3.
De meest kenmerkende hoedanigheid
der liberale parlij is de onverdraagzaam
heid. Het is zeker, dat er heel veel men-
schen zich liberaal noemen, zonder te
wetui wat zij zeggen, en dat zij met die
paitij meêloopen omdat zij verblind zijn
door een ui lei lijken schijn van vrijzin
nigheid welke eigenschap in 't geheel
of ten deel niet aan öe liberale paitij toe
behoort. Deze draagt eenen gansch ver
keerden en leugenachtigen naam. Nog
onlangs hoorden wij eenen verstan..ig- n
mensch zeggen, dat hij eigenlijk een
overtuigde liberaal is, maar dat hij altijd,
voor de cathoheken, partij trekt, omdat
dezen alleen de liberale, dit is de vrij
heidslievende,gedachten uitmuntend voor
staan. Die mensch weet wat hij wil, en
handelt volgens zijne overtuiging.
Onze antiklerikalen stoeffen er wel eens
op, dat zij uit de Fransche omwenteling
ontsproten zijn en inderdaad, daar is
heel veel waarheid in die beweiiiig, want
zij dragen nog hetzelfde kenmerk van
onverdraagzaamheid, dat eigen was aan
de omwentelingsbenden van 1789, die, in
naam van vrijheid, gelijkheid en broe
derlijkheid, plunderden en moordden.
Sinds een drietal wtken hebben wij, in de
Belgische Kamer, weeral kunnen hooien
hoe de antiklerikalen er op uit zijn de
vrijheid te versmachten, en hoe zij trach
ten de wetten te verkrachten, welke van
België het meest gastvrije land der werdld
maken. Mochten zij er toe gemachtigd
worden, zij zouden onze grondwettelijke
vrijheden zonder dralen kortvleugelen.De
vrijheid van vereeniging, van onderwijs,
van godsdienst, zonden zij willen omvcr-
stoolen, zonder er zich om te bekreunen,
dat het daarvoor is dat onze vaderen, door
de eeuwen heen, dikwijls geleden en ge
streden hebben zonder eenmaal te
denken, dat de Belgen aan die vrijheid
nog even verknocht zijn als vroeger,
zonder te voelen, dat de grootheid en de
welvaart van ons land daarop rusten, als
op hunne grondvest. Gelijk mollen onder
den grond omwroeten en de zuilen eens
gebouws aan 't wankelen brengen, zoo
ook ligt de zoogezt gde vrijzinnige partij
de grondvesten van 's vaderlands geluk te
ondermijnen. Maar zij verduiken die wer-
king, en geven zichzelven den naam van
liberalen, alsof zij de meest vrijheids
lievende menschen van de wereld waren.
Doch, waar mollen wroeten, kan men
van tijd tot tijd bewegingen in de boven
ste grondlaag bemerken, er roert iets, er
Histonek-Dramatiek verhaal.
19® vervolg.
En koning Philippus Koning Phiiip-
pns! Hij had haast zijn verstand verlortn,
den eenen dag weende hij en sprak tce-
derlijk over zijne echtgenoote; den ande
ren dag vaarde hij uit in woede en riep
Wee mij! mijn kind, mijn vermoord kind
is nog niet g wroken Er is nog geen
recht g (laan
Ondertusschen zat hij in zware moei-
lijkhed. n met Spanje, aanzienlijk b-zit-
tingen zijner domeinen werden b> iwisi;
I men sprak van oorlog, van opstok 1 ij n
in Frankrijk; door dit alles werd Phi.rp-
pusnog meer verbitterd biron Labrosse
1 was gedurig daar met zijne venijnige in
blazingen, zoodat koning Philip eindelijk
het stuk teekende, waarbij Maria van
Brabant voor de rechtba. k werd gedaagd,
als uen erfprins vergiftigd te hebben en
1 hare toevlucht te hebben genomen tot
duivelsche listen.
Die tijding werd alom rondgekondigd.
XV
De zoon van Labrosse.
Die arme Maria van Brabant De we-
i reld is hier waarlijk een tranendal Van
heft iels, en daèr rijst weldra een mols
hoop als getuigenis der verborgen wer
king. Zoo hebben onze tegenstrevers, ter
Kamer, dezer dagen getoond dat zij ge
neigd zijn de kloostergemeenten te ver
bannen, en dus de vrijheid van vereeni
ging te schenden, dat zij het uitsluite-
lijk leck< n-onderwijs begeeren, en aan de
geestelijken willen verbieden de jeugd te
onderrichten, en dus de vrijheid van
onderwijs erg benadcelen.
Maar dit alles belet hun niet, zich uit
te geven voor de eenigste partij die waar
lijk vrijzinnig is die mannen weten wel
dat men, met zeggen en doen, er twee kan
paaien. Wanneer men den knapzak open
slaat, dan vindt men dadelijk de kern
der liberale poliiiek, en die is eené hard'-
onverdraagzaamheid. Dat ze 't konden
gedaan krijgen, zij zouden alle menschen
dwingen te denken zooals zij. De onver
draagzaamheid is overal en vootal het
kenmerk der liberale parlij ziet hun
werk na, en gij zult g makkelijk tot die
overtuiging komen bij hen straalt onver
draagzaamheid overal door T. V.
Een blad van Parijs meldt, dat de Mis
sionarissen der Onbevh kte Ontvangenis,
weike het Heiligdom van Lourdes bedie
nen, bericht hebben gekregen dat ztj bin
nen de veertien dagi n den weg der ba-
lingschap moeten opgaan.
En bedoeld blad een vrij metselaars-
orgaan voegt erbij Volgens zekere
GERUCHTEN, GAAT DE GROT VAN LOURDES
GESLOTEN WORDEN.
Die zekere geruchten heeft maar
alleen de schrijvelaar vernomen, welke
dit jodenberichtje de wereld inzond.
Het weze eens en voorgoed gezeid, en
de catholieken moeten het voortvertellen:
er is nooit spraak van geweest, er zal
geen spraak van zijn noch de Grot,
noch een der prachtige tempels van
Lourdes te sluiten, zelfs al moesten
de Paters, welke lot nu toe het Heilig
dom bedienen, uiteengaan of naar den
vreemden uitwijken.
4
Vooreerst, het jongst verschenen or
gaan der Paters Missionarissen, Le Jour
nal de LA Grotte de Lourdes, rept geen
half woord van hun zoogezegd aanstaande
vertrek dan, moeten zij heengaen, op
denzelfden stond worden zij vervangen
door wereldlijke priesters, behoorende tot
de geestelijkheid van het bisdom Tarbes.
Die Paters bezitten te Lourdes ge«:n
enkelen eigendom, geen reepeltje gronds
uit het hoogste geluk is zij nu gevallen in
de diepste dioefheid Haar lijden is on-
z gg lijk toen ze ging bezwijk n, is een
onverwachte hulp en een machtige tioost
gekomen door hare leedere en moedige
vriendin, Blanka van LeuvenDe
vriendschap.de trouwe, zuivere liefde had
in du n droeven, donkeren kerker licht en
nieuw leven gebracht.
En die arme Koning Philip 1
Labrosse is erbovenop al zijne wen-
schen worden volbracht; de koningin zal
veroord. eld worden en met schande op
uen brai dstap. 1 komen. Terwijl hij, die
de koningin kon redden, teiwijl zijn eigen
zoon in verzekerdeb-. waring z>t; ni. mand
weet waar, niemand b< halve de oude slaaf
van Labrosse aan zijne vrouw heeft de
wreedaard niets gez gd ge kuni denken
wat dat braaf mensch moet afz'en.
Haar kind verdwenen, zonder dat ze
wist waar of waarheen
Zijn booz-: vader had hem half dronken
gemaakt... De jongeling sliep vast en
l.ng; toen hij wakker werd, was het
nacht, donkere nacht 1... I11 't begin
dwaalde hij met zijn gedachten... Maar
weldra ja, ja, zijp. vader zijn vader
hoe valsch Wreede toestand, als een
kind zijn vader moet verachten... Zoo
gingen verscheidene uren voorbij 't werd
morgen de jonker ziel waar hij is. In een
gevang...
De grendels word n w ggeschoven de
zware deur gaai kiijschend open... Een
een hand groot, geen enkel meubelstuk
z lfs het ledikant, waar zij hun vermoeide
If den op uitstrekken, hoort hun niel toe;
dit alles is van '1 Bisdom, en de afschu
welijke gieren, die in 't rampzalige Frank
rijk op 't goed en 't bloed der klooster
lingen azen, zullen er zich van wachten
hunnen klauw te slaan op 't Heiligdom
van Lourdes.
Er is zoo weinig kwestie de Grot van
Lourdes te sluit.-n. dat er op dit oogen-
blik heel Frankrijk door een reusachtige
betooging op 't getouw wordr gezet ter
eere van de Onbevlekte Moeder, welke
aanhoudend te Lourdes den schat harer
gunsten en genaden uitstort we bedoe
len de Nationale Bedevaart der Mannen
van Frankrijk, die te Lourdes bijeenko
men zal van 27 Apiil tot 2 Mei aan
staande.
Onze lezers zullen zich wel herinneren,
dat, voor twee jaar, ook zoo'ri algemeene
bedevaart plaats had, waar ongeveer
60,000 mannen aan deelnamen.
De groole Fransche Catholiekendag
belooft minstens zoo schitterend te zijn
als in 1901. Voor tien dagen reeds, waren
al meer dan 40 bijzondere treinen aange
zegd, en voor een begin kan dat wel tel
len, dunkt ons.
Zoodus, ieder doe zijn best, om de
vlerken van de leugenkwakkels welke de
vrijmetselaarspers nopens Lourdes op
laat.
Wij moeten meer doen we moeten uit
al onze klachten weiken om de Belgische
bedevaarten van 't Heiligdom van Lour
des te doen gelukken.
De Belgen, meer dan elk ander volk,
hebben tot plicht hun erkentenis te be
tuigen aan de Maagd, welke de schutsen
gel mag heeten van Christus' Kerk.
De groote Leo XIII geeft ons het goed
voorbeeld (1) wij moeten nut trekken
uit dt verheven lessen, welke de H. Vader
ons voorhoudt.
(1) Verleden week zond Z. H. Leo XIII nog
twee prachtige medaillons in mozaick, welke
den gevel dor Rozenkranskerk van Lourdes
zullen versieren.
Een voorzorgsmaatregel.Ten einde
het gevaar te keer te gaan, dat in tusschen
staties onzer spoorwegen bestaat bij het
voorbijstoomen van treinen, zal bmnen
kort in de bijzonderste dezer staties een
ijzeren hekk n geplaatst worden tusschen
de twee lijnen en een tunnel begraven
worden onder de spoorbian door, om het
publiek toe te laten, zich naar een der
lijnen te begeven.
Wilt gij lange dagen leven
In tevredenheid en vreugd
'k Wil een goeden raad 11 geven
Die voor elk en altijd deugt.
Vlucht met zorg de minste zonden,
Hebt een kuisch en vroom gemoed,
ITebt g'een vlekje er op gevonden
Wasch het uit met grooten spoed.
Uwen God zult gij beminnen,
Dienen vroom en blijgezind.
Met veel eenvoud Hem beminnen,
Lijk een kind zijn vader mint.
Met getrouwdheid zult gij dienen,
Elk in uwen levensstaat,
Om Gods zegen te verdienen,
Weiken, bidden vroeg en laat 1
Ook den naaste zult gij minnen,
Klein en groot en arm en rijk,
Om gezamenlijk te winnen,
Een plaats in 't hemelrijk.
In de vreugd en in de smarte,
Houdt den blik gericht op God,
Want Hij heeft een vaderharte,
En schikt het best ons lot 1
Wilt gij lange dagen leven,
In tevredenheid en vreugd,
'k Wou den besten raad u geven
Die voor elk en altijd deugt.
L. M.
Als er één dier op aarde miskend werd
en nog wordt, dan is het de pad, schrijft
de heer Duyzend in 't N. v. d. D.
Over het algemeen denkt men, dat dit
allernuttigste dier vergiftigd is, waarom
de pad dan ook vogelvrij is verklaard
altijd door de onwetenden. Mogen velen
door lezing van deze regelen de pad op
hare juiste waarde leeren schatten.
Gelijk men weet, heeft de pad veel van
een kikvorsch ze is alleen wat sterker
en lomper gebouwd, en hare sprongen
zijn van weinig of g- enbeteekenis Boven
dien is haar bek geheel tandeloos.
De gewone pad is leelijk van kleur,
grauwachtig getint, soms overgaand naar
vuilrood of groen, en komt in geheel
Nederland voor, op vochtige plaatsen.
Tegen den avond komt zij te voorschijn
om haar voedsel te zoeken, dat bestaat uit
tal van insecten, slakken, wormen, enz.
Ieder tuinier dient in zijne broeibakken er
eenige padden op na te houden, gelijk de
Engdsche tuiniers ook reeds lang doen;
want zij verddgen zeer vele voor de plan
ten schadelijke insecten.
De gewone pad laat des nachts een
knorrend geluid hooren. Nooit vernam ik
dit sterker dan een dertig-tal jaren geleden
op Schiermonnikoog, waar tal van padden
waren. Tegen het vallen van den nacht
overstemd-- dat geluid bijna het ruischen
der zee. Het is alleraardigst, te zien hoe
handig de pad een vlieg vangt. Zij nadert
haar prooi tot op ongeveer 10 centimeters,
en plotseling is de vlieg verdwenen dit
gaat zoo snel, dat men niet kan waarne
men of de tong zoo ver wordt uitgestrekt
tot de vlieg vastgekleefd wordt,of dat deze
opgezogen wordt.
De gewone pad legt hare eieren in het
water. Deze drijven niet. gelijk bij de
kikvorschen het geval is, maar zinken
naar den bodem. Na 14 dagen komen de
larven te voorschijn, welke door kieuwen
ademen,die evenwel reeds den volgenden
dag verdwijnen. Binnen twee maanden
heeft de larve hare gedaanteverwisseling
volbracht en gaat landwaarts.
Ondanks hare vraatzucht, kan de pad
wel een jaar lang zonder voedsel blijven
en tevens met een minimum hoeveelheid
lucht volstaan van daar de legende, dat
men soms in het binnenste van een steen
een levende pad heeft aangetroffen. Want
de pad verschuilt zich steeds des daags
onder steenen of in holen, en hoe licht
kan een dergelijke schuilplaats door het
een of ander geruimen tijd worden afge
sloten Reeds vroeg in het voorjaar ver
laat de gewone pad de plaats, waar zij
haar winterslaap heeft gehouden, en be
gint haar nuttig werk met het verdelgen
van insecten.
Verwereldlijking. De Logeman,
Camille Pellelan, minister van marine in
Frankrijk, zet de reeks van godsdienst-
hatende daden voort
Na het verbod van halftop vlaggen op
Goeden Vrijdag, het verbod van gods
dienstoef' nmgen op de oorlogschepen in
de Goede We<-k, is hij nu in eens tot een
groot besluit overg. gaan de hospitalen
van de vloot in de vijf groote militaire
havens van Frankrijk worden verwereld
lijkt
Men zal beginnen met het hospitaal van
Brest.
De Vrijmetselarij zal jubelen maar als
de arme jan-maats van de Fransche vloot
verplegers moeten krijgen, in den aard
van die van Molenbeek, galgenaas en
rasphuiskost, zooals de Chronique ze
noemde, zal de nonnen plagerij des te
eerder de reactie uitlokken, die ieder
regiem van dwang en verdrukking tataal
uitlokt.
grijsaard stapt binnen.
Wie zijt, wie zijt ge vraagt Adené.
M n noemt mij Bertus.
Ik ken u niet in wiens dienst zijt
ge
Ik ben de dienaar van Monseigneur
den baron van Lnxeuil
Wat is er mij gebeurd Waar ben
ik Ik moet lang geslapen hebben
Acht en veertig uren.
Acht en veertig uren Maar dat kan
niet zijn
Het is gelijk ik u zeg ik lieg nooit.
Maar dat kan niet natuurlijk geweest
zijn. Hoe ben ik hier toegekomen
In een rijtuig-
Ja, ja, nu wc-et ik het. En in zijnen
zak tastende, ach, riep de jonkheer, de
zilveren gesp is mij omstoltn. Ge zijt d>
dienaar mijns vaders dan heeft mijn
vader mij hier doen opsluiten Gij kent
mij
Ja, was 's grijsaards antwoord uw
vader heeft u hier gebracht en ik moet
over u waken.
Hoe lang
Dit is mij onbekend.
Man, wilt gij veel,veel geld hebben?
veel goud
De grijsaard schudde droevig het hoofd.
Ge weet ik ben eenig kind, alles is
aan mij mijne moeder deelt mijn ge
dacht. Hoever ben ik hier van Parijs
Geen antwoord.
Laat mij eenige dagen in vrijheid,
eenige dagen niemand zal het weten.
O niemand zal het weten Kent gij
uw vader niet beter
Ik zal u afteek nen alles wat ik ooit
k<n bezitten. Ge kunt naar een vreemd
land gaan.
Ldele jonkheer, daar ben ik te oud
voor ik vraag maar ééne zaak in de
wereld Dat is van te leven in stilte en in
rust.
Welnu
Indien ik u hier voor één oogenblik
uitlaat, dan zal de beul mijn hoofd
afslaan... Ik heb vroeger eene misdaad
bedreven. Verstaat ge mij nu
Dan ben ik verloren.
Neen, zei de grijsaard, ik moet goed
voor u zorgen al wat ge vraagt zult ge
hebben, behalve de vrijheid.
En 't is de eenigs.e zaak die ik
vraag...
Ge moogt mij toch zeggen hoelang
ik in 't gevang moet blijven
Dat is mij niet verboden.
Welnu, ik smeek het 11
Gij zult dees gevang verlaten als de
koningin uit het slot van Vincennes zal
gehaald worden.
Nu verstond de moedige jongeling
alles. Hij was opgesloten omdat hij de
koningin wilde redden Zijn vader had
valsch en wreed met hem gehandeld
Zijn -eigen vader Die gedachten maak
ten hem woedend.
Zoodra de oude cipier weg was begon
hij te huilen en te schreeuwen van wan
hoop; hij was zijn eigen niet meer meester
hij trok aan de ijzeren staven, zoo gewel
dig dat zijne handen vel bloed waren en
zijne nagels in stukken. Hij stampte met
zijne voeten op de deur... Als de cipier
terugkeerde smeet hij het eten op den
grond en riep dat hij zich van honger zou
laten sterven, om zijn vader in schande
en verdriet te brengen...
Later werd bij kalm, hij zweeg en over
woog weldra was zijn plan gemaakt.
Die cipier was oud en vesleten, hij fel en
kloek.
Zekeren morgen, als de cipier met zijne
sleutels binnenkwam, sprong de jongeling
op, greep hem vast, omslingerde hem
met zijne armen zijn gedacht was hem
te boeien en hem met geweld zijnesleutels
af te nemen om te vluchten.
De ouderling zag medelijdend op, rukte
zich los, sloeg den jonker op den grend
en hield hem daar liggen.
Rampzalige, riep hij, ik zou u hier
kunnen dooden, uw vader zou mij goed
keuren maar ik wil u geen kwaad doen.
Weet dat ik niet oordeel, maar gehoor
zaam. Ik ga u binden en boeien als ge
niet zweert van mij in mijnen dienst gerust
te laten.
Welnu, dat beloof en zweer ik u,
Bertus, doe wat uw meester u beveelt
maar bind of boei mij niet.
Wordt voortgezet.
