Zondag 17 Mei ÜM)5
5 eeiitieinen per niiinmer
S6t,c Jaar 5803
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Sfad en 't Arrondissement van Aalst
De verzekering
GODSDIENST, HUISGEZIN. EIGENDOM
VADERLAND. TAAL. VRIJHEID.
OM ZES MILLIOEN
ve
Wet over de ongevallen
bij 't werk.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31.
en in alle Postkantoren des Lands.
CHIQUE SLIM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen op
3de bladzijde 50 centiemen. Dikwyls te herhalen bekendmakingen b(j accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
Aalst, 16 Mei igo3.
TEGEN
Arbeids-onbekwaimheid
in Duitschland.
De verzekering tegen arbeids-onbe-
kwaamheid en tegen ouderdom gaan in
Duitschland gepaard. Terwijl de werk
man, te zamen met zijnen baas, er stort
voor het pensioen van den ouden dag,
legt hij zich ook eene rente aan in geval
hij onbekwaam wordt tot den arbeid.
Dit laatste is zelf het bijzonderste
doelwit der Duitsche wet. De ouder
domsrente is bijna eene bijzaak want
wanneer de verzekerde, na 70 jaren, ge
brekkelijk wordt en onbekwaam, ver
vangt de invalidenrente het ouderdoms
pensioen. Gij leest wel vervangt, niet
waar, lieve lezer want beide renten
kunnen niet te zamen genoten worden.
De invalidenrente is grooter dan het
ouderdomspensioen
Indien vroeger zelfs de werkman onbe
kwaam wordt tot arbeiden en wanneer
deze onbekwaamheid eene andere oor
zaak heeft dan een arbeidsongeval en als
ze ook niet met opzet is veroorzaakt, dan
heeft de verzekerde recht op eene rente.
Als de arbeider gebrekkelijk wordt ten
gevolge van een ongeluk in de nijverheid
waar hij zijn dagelijksch brood verdient,
dan heeft hij een rente die tot 66 8/s per
honderd van zijn jaarloon kan stijgen.
Deze wordt hem betaald uit de kas van
het beroeps-genootschap waar toe zijn
baas behoort en op de kosten van dat
genootschap. De bazen alleen zijn er lid
van en moeten alles bekostigen. Wij moe
ten hier nog eens herhalen dat het in
geenen deele de Staat is welke die werk
lieden tegen ongevallen verzekert.
Pilatus Daens heeft dat ten onrechte
beweerd en tot hiertoe zijne dwaling aan
zijne lezers nog niet bekend zij verkee-
ren dus nog in den waan dat de Duitsche
Staat de Voorzienigheid is der veronge
lukte slachtoffers van den arbeid.
De waarheid is ook zijn wapen
Het verwerven van het recht op eene
invalidenrente is, buiten de onbekwaam
heid tot den arbeid, nog aan twee andere
voorwaarde:1, verbonden
i° de wachttijd moet voorbij zijn
2® en de bijdragen betaald.
De wachttijd die voor het ouderdoms
pensioen 1200 bijdrageweken is, bc-diaagt
voor de invalidenrente slechts 200 weken
indien ten minste 100 bijdrageweken zijn
betaald op voet van de wet op de ver-
«o»
52® Vervolg.
Toen drukte zij, met een smeekenden
blik, de beide handen van Olivier en met
eene instinctmatige beweging wilde zij
die, evenals aan het diner van Drie Konin
gen, aan hare lippen brengen.
Hij mompelde met half versmoorde
stem
Gisêle.
Tegelijkertijd trok hij zijne handen
haastig terug.
Het denkbeeld alleen van deze liefko
zing, hoe naïef, hoe onschuldig ook, deed
hem ontroeren.Zijn gelaat werd vuurrood,
een nevel verduisterde zijnen blik.
Het meisje zag hem verwonderd aan
zij die zoo weinig begreep, kon ook dit
niet begrijpen.
Gisèle, herhaalde hij, dat moet gij
niet doen.
Waarom niet vroeg zij.
Het is niet goed.
Zij had nog zoo weinig besef, van wat
goed was en wat niet.
Toch begreep zij vluchtig dat zij Olivier
mishaagd had en haar gelaat betrok, zelfs
kwam er eene tiaan te voorschijn, die aan
hare lange oogwimpers bleef hangen.
Alsdan trok Olivier haar weer wat dich
ter tot zich hij sprak haar zacht en zeer
plichte verzekering tegen invaliditeit.
In de andere gevallen is de wachttijd be
paald op 5oo bijdrageweken.
Om die bepaling wel te begrijpen moet
herinnerd worden dat de verzekering ver
plichtend is voor de werklieden vallend
onder de toepassing van paragraaf 1 van
de wet maar van werkman kan men
kleine patroon worden en arbeiden op
eigen hand, bij voorbeeld, metsers, tim
merlieden, enz. Welnu voor de werklie
den blijft daarna de verzekering eene
vrijwillige. Zij mogen maar moeten
niet bijdragen storten. Gaan zij voort,
dan hebben zij ook recht op de invali
denrente en later op het ouderdomspen
sioen. Staken zij de bijdragen, dan gaat
dit werk voor hen te loor. Het spreekt
van zelf dat in geval zij verkiezen voort
te gaan met storten, zij gansch de bij
drage alleen op zich moeten nemen. Vroe
ger moesten zij zich houden aan de
tweede loonklasse thans sedert de her
ziening der invalidenwet hebben zij den
keus der klas.
Bij de verplichte verzekering betaalt
de werkman de eene helft en de baas de
andere lijk men weet geeft het Keizerrijk
eene toelage van 5o mark op het oogen-
blik der pensioeneering.
De invalidenrente bestaat uit drij dee-
len
i° uit eene toelage van 5o mark van
wege het Keizerrijk, dat is 62 fr. 5o.
20 uit een vast bepaald deel der verze
keringskas. Er zijn in het Duitsche Rijk
3i zulker verzekerings-inrichtingen.
Dit deel is nochtans verschillend vol
gens de loonklassen.
In loonklas I bedraagt het 60 mark
in II 70
in III 80
in IV 90
in V 100
Om dit deel te berekenen worden 5oo
bijdrageweken in aanmerking gebracht,
die der hoogste loonklas waartoe men be-
hgort. Bestaan er zulke geen 5oo, dan
moet een middelmaat genomen worden.
3° Het derde deel bestaat uit een ver
anderlijk deel volgens het getal weken
waarvoor er bijdragen zijn betaald; na
tuurlijk komt hier wederom de loonklas
in aanmerking.
De verhouding is de volgende voor
iedere bijdrage week.
in loonklasse I is zij 3 pfennig,
in II 6
in III n 8
in IV i> 10
in V 12
Om u een gedacht te geven van de in
validenrente, diene de volgende tabel. De
jaren zijn van 52 weken.
vriendelijk toe en door het geluid van zijne
stem, die haar als muziek in de ooren
klonk, getroost, glimlachte zij weer en
was gelukkig.
Dorgeur en Sorandal hadden hunne
partij billard uitgespeeld en kwamen in
den salon terug.
Het gesprek werd nu algemeen, totdat
Jacques ten slotte opstond en zijnen broe
der door eenen wenk te verstaan gaf, dat
hun bezoek nu lang genoeg geduurd had.
Dorgeur wilde zich tegen hun vertrek
verzetten.
Wat nu, blijft gij niet hier dineeren
vroeg hij.
Onmogelijk, mijnheer, hoewel tot
onzes spijt, wees daarvan verzekerd, ant
woordde Jacques, mijn broeder en ik
woiden te Parijs verwacht.
Dan wil ik u niet ophouden, maar
voor een volgenden keer dan.
Met genoegen.
Toen echter Gisèle begreep dat Olivier
wilde heengaan, verzette zij zich daar
met alle kracht tegen, zij ontstak zelfs in
een hevigen toorn, hield hem aan zijn
frak vast en riep
Neen... neen... neen... wil niet...
wil niet...
De gouvernante, die was toegesneld,
was niet bij machte, zelfs niet met krach
tige maatregelen het onnoozele meisje tot
bedaren te brengen.
Toch kon dit zoo niet langer voortdu
ren. Gisèle klemde zich met wanhoop aan
IN LOONKLASSE
Bijdragejaren
5
117,80 135,60 150,80
166,00
lSl,20
10
125,60 151,20171,60
192,00
212,40
20
141,aoj 182,40 213,20
244,00
247,80
30
156,80213,60 254,80
296,10
337.20
40
172,40^244,80j 296,40
348,00
399.60
50
188,00 276,00 338,00
400,00
462,00
mark.
De mark is een i,25 frank in onze
munt.
Wat in België kan gedaan worden moe
ten wij in een volgend artikel onderzoe
ken.
Nievers gelijk in België. 't Is veel
de gewoonte dc-r liberale gazetten, te
schrijven dat 't in België toch zoo onge
lukkin gaat, en dat al door het toedoen
der klerikale regeering.
Die papierstukken weten van alles te
vertellen,dikwijls de verkeerdste en onnoo-
zelste dingen eerst, al om over het lot der
Belgen te jammeren.
't Gebeurt de liberale gazetten nog-
thans getijdelijk dat ze missen, en be
kennen dat de dingen in België nog zoo
slecht niet zijn, integendeel.
Het liberaal blad Le Matin, van Ant
werpen, heeft dezer dagen alzoo eene
geestige misse begaan, en over het kle
rikaal België schrijft het
Hetgene treft, als gij van eene reis in
i) den vreemde in België weérkeert.dat is
het goedkoop leven en 't gemak welke
gij hier vindt. Het is inderdaad maar
in België, dat men goed en goedkoop
kan eten en drinken.
De lof is geheel op stoffelijk gebied
doch hij is nog al curieus om vernemen,
uit een blad welk anders van België zoo
veel kwaad weet, 't is te zeggen, van zoo
het op de 0 klerikale regeering begint
te peizen.
De correctie
van Vilvoorde.
De correctie van Vilvoorde bestaat
niet meer.
Dezer dagen zijnde correctionnaires,
die sedert 1872 opgesloten zijn te Vil
voorde, naar het kamp van Beverloo ge
bracht, waar zij nu met de disciplinai-
res 0 zijn opgesloten in dc met paalwerk
afgesloten blocks-kazernen van 't kamp.
Terloops zij hier gezegd, dat de dis-
ciplinaires eene gansch afgescheiden
categorie vormen, in dezen zin dat de
ei correctionnaires veroordeeld zijn door
de krijgsraden, terwijl de disciplinaires»
bij eenvoudige ministerieele beslissing
worden opgesloten wegens overtredingen
Olivier vast en weigerde ook haren vader
te gehoorzamen.
Sorandal beet woedend op de punten
van zijnen knevel.
Mijnheer, zegde Mev. Dorgeur met
van ontroering bevende stem tegen Oli
vier, mijnheer, ik bid u, zeg haar dat gij
zult terugkomen, naar u zal zij misschien
luisteren.
Ja, antwoordde Olivier met doods
bleek gelaat, ja, mevrouw... mejufvrouw,
lieve Gisèle... wees bedaard... gij moet
verstandig zijn... laat mij nu gaan... ik
zal terugkomen... ik beloof het u...
spoedig.
Het gelaat van Gisèle helderde eens
klaps op, zij glimlachte door hare tranen
heen en herhaalde
Spoedig
Al hare opgewondenheid was opeens
geweken, zij werd weer zacht en gedwee
en volgde gewillig hare gouvernante
Victoire, die haar meenam.
Jacques en Olivier namen nu hartelijk
afscheid.
Toen zij buiten het hekken van het
park waren waren, op den weg naar de
statie, legde Jacques de hand op den
schouder van zijnen broeder en zegde
Nu eens en vuor altijd, ik verbied u
ooit weer een voet over den drempel te
zetten.
Olivier beefde.
Jacques 1
Het is zooals ik gezegd heb. Gij zult
tegenover de tucht, die een strenger re
giem dan de kazerne noodig maken.
Vóór 1872 bestond de correctie niet
de door den krijgsraad veroordeelden
werden in de gewone gevangenissen op
gesloten.
Maar men oordeelde dat het beter was
de militaire veroordeelden niet in aanra
king te brengen met de veroordeelden
voor gewone strafzaken en men stichtte
toen het korps der correctie, dat de ge
vangenen onder militair regiem hield.
Deze correctie werd ingericht te Vil
voorde, in de oude middengevangenis
dezer gemeente.
Ieder die naar Brussel heeft gereisd,
heeft dit groote vierkante lompe gebouw
gezien, met zijne grijs-gele muren, dat
midden de weiden langslienen de vaart
van Willebroeck oprijst. Het werd ge
bouwd onder Maria-Theresia, op de pui-
nen eener oude Staatsgevangenis, soort
van Bastille, gebouwd in 1373 onder
hertog Wenceslaus.
Opvolgenlijk werd het bevel over de
correctie gevoerd door de Colonels Desmet,
Maes, Daelman, Wolters, Vandermarlière
en De Vos, den tegenwoordigen bevel
hebber.
't Was onder het bevelhebberschap van
Colonel Desmet dat zekeren dag eene
muiterij uitbrak onder de correction
naires. Dreigend stonden de muiters op
de«groote binnenplaats, weigerend te ge
hoorzamen aan de bevelen hunner over
sten.
Colonel Desmet schaarde om zich heen
al zijne officieren, onderofficieren en ka-
poraals en deed deze laatste het geweer
laden. Hij beval aan de kaporaals en
joue 1 en toen, alvorens feu te bevelen,
wendde hij zich tot de muiters met het
bevel genou a terre. (Neerknielen)
De muiters, de geweren op hen gericht
ziende, kregen schrik en knielden neer;
de muiterij was overwonnen. De belha
mels werden gevat en door den krijgsraad
tot zware straffen veroordeeld.
Nu bestaat de correctie niet meer en in
de oude gevangenis zijn nu de magazijnen
en werkhuizen voor de legeruitrusting in
gericht.
De twee compagnies van het ne linie,
die garnizoen hielden te Vilvoorde voor
de bewaking der correctionnaires zijn
reeds naar hun regiment, te Hasselt, ver
trokken.
Onzijdigheid De anti-catholieke
pers ontdekte dezer dagen een schandaal,
zegt de XXe Siècle. Het gebeurde in ccn
gesticht te Middelkerke, dat al het moge
lijke doet, om de daar geherbergde kin
deren van het geloof te verwijderen.
Ziehier wat er gebeurde Een meisje
ontving, op bijzondere aanvraag der
ouders, de Heilige Olie. In eene zaal ont
moette de priester een lotal kinderen die
neêrknielden.
er aan denken het is de laatste maal dat
wij hier gekomen zijn. Ik wilde u zonder
uitstel meenemen, ver van Frankrijk, ver
van het meisje, dat gij bemint, zinnelooze
die gij zijt.
Jacques 1
Luister goed naar mij. Ik heb mij
door u laten overhalen, daar deed ik ver
keerd aan ik heb er in toegestemd, ons
vertrek eenen dag uit te stellen, ik heb
het zelfs willen doen voorkomen, alsof de
beleefdheid ons verplichtte tot het bezoek
van heden, ik deed er verkeerd aan...
Maar...
Wat nu, ongelukkige, heeft het ge
beurde van zooeven u dan nog de oogen
niet geopend, was dat dan nog niet vol
doende om u te toonen, dat gij aan den
rand van eenen afgrond staat
Helaas
Pas op, Olivier, wanneer gij binnen
drie dagen Frankrijk niet hebt verlaten
voor eene reis van minstens zes maanden,
dan zult gij er later berouw over hebben,
dat zeg ik u.
Met hoogrood gelaat stamelde Olivier
nauw hoorbaar
Waarom
Jacques zag zijnen broeder strak aan,
haalde zijne schouders op en bepaalde er
zich bij, te z-ggen, terwijl hij met snelle
ren stap voortging kom mee.
Sorandal ging intusschen met langzame
siappen den salon op en neer, terwijl hij
dacht
De administratie der Godshuizen, om
zich te rechtvaardigen, schrijft aan de
vrijdenkersgazetten, dat het op aandrin
gen eener meid was dat de kinderen neêr
knielden en dat deze meid aanstonds bui
ten vloog. Hadde deze meid de kinderen
doen spotten bij het voorbijgaan des
priesters, voorzeker zou zij bevordering
gekregen hebben.
Hierdoor ziet men eens te meer wat de
liberalen door onzijdigheid verstaan.
In zitting van 8 Mei heeft onze jeugdige
Volksvertegenwoordiger, M. Pieraert,
eene redevoering uitgesproken over het
zoo gewichtig vraagpunt van de vergoe
ding der ongevallen bij het werk.
Onze geachte lezers zullen met ge
noegen de weldoordachte en gegronde
opmerkingen lezen, welke wij hier
laten volgen volgens 't beknopt verslag:
De heer Pieraert. Ik zal voor het
ontwerp der Regeering stemmen, voor
zooveel het de verzekering vrij laat. Ik
ben tegen verplichting voor den landbouw
en kan ze evenmin aannemen voor de
nijverheid. De heer Cousot wil maar ver
plichting wanneer men ze toepast op den
landbouw, doch ik wil voor beiden geene
verplichting. Niet zonder reden komt
onze Vlaamsche bevolking op tegen allen
dwang. Zij is te verstandig om zich niet
vrij te verzekeren, van 't oogenblik dat zij
de wet in werking zal zien en hare goede
uitslagen waarnemen.
Voor de nijverheid is de zaak nagenoeg
opgelost zonder wet alle of schier alle
patroons in groote of kleine nijverheids
centrums zijn verzekerd hier en daar
enkele kleine ambachtsbazen verkeeren
niet in de vereischte voorwaarden doch
voor hen wordt in Duitschland eene uit
zondering gemaakt, zooals de geleerde
verslaggever bewees. Herhaaldelijk was
er spraak van de on vermogenden, doch
naar mijn bescheiden oordeel hebben
juist zij er het meest belang bij zich te
verzekeren en dat zullen zij vrijwillig
doen.
Door een amendement wordt voorge
steld de wet uit te breiden tot de beroeps
ziekten. Dat keur ik goed wanneer men
daarbij voegt de beroepsziekten veroor
zaakt door den arbeid in de fabrieken
van ongezonde produkten daardoor ver
sta ik, de phosphorziekte, zoowel onder
acuten- als chronischen vorm, in de steks-
kensfabrieken, de loodziekte in de fabrie
ken waar produkten worden vervaardigd
waarvan lood het hoofdzakelijk bestand
deel uitmaakt.
De wezenlijke slachtoffers van den
arbeid, die ongelukkigen welke, volgens
het laatste koninklijk besluit, buiten de
fabriek dienen gesloten, zou men zonder
vergoeding kunnen wegsturen er zou
geen grooter onrecht kunnen bestaan
Wij moeten haast maken, er moet
gehandeld worden.
Dorgeur trad op hem toe en stootte
hem aan
Hoor eens.
Welnu
Vindt gij ook niet, ging de oud
zeekapitein voort, dat er iets zonderlings
is gebeurd
-Ja.
Gisèle heeft mij verbaasd. Men zou
zeggen, dat er iets in den geest van het
arme kind ontwaakt is. Wanneer zij nu
toch eens in staat was, genegenheid voor
iemand op te vatten
Verwonderd vroeg Sorandal zich af,
waar M. Dorgeur heen wilde en hij mom
pelde
Wie weet
Dorgeur schudde echter met moedeloos
gelaat het hoofd.
En al was het ook zoo, ging hij half
tot zichzelve voort, zeker, wanneer Gisèle
een trouw en oprecht vriend kon hebben,
een beschermer, voor den tijd dat ik er
niet meer zijn zal...
Hij zuchtte diep en viel zichzelven in
de rede
Maar wie duivel zou zijn leven aan
zulk eene ongelukkige willen verbinden
Och kom, dat is toch niet mogelijk. Wij
zullen er maar niet meer aan denken.
Sorandal sloeg hem oplettend gade, hij
opende reeds den mond afsof hij spreken
Weihoe, een werkman, door verster
ving der kaaksbeenderen aangetast, een
ouderling die mank gaat, tengevolge van
eene aan phosphaatziekte toe te wijten
beenbreuk, zouden, volgens de wet, zon
der vergoeding op straat worden ge
smeten.
Dat zijn nochtans wezenlijke ongevallen
die, wel is waar, niet zoo spoedig als de
gewone ongevallen gebeuren. Onnoodig
te zeggen dat ik daaronder niet begrijp de
zenuwzwakheid van den werkman die
een ongeval heeft bijgewoond, de chro
nische ziekte van den machinist waarvan
de heer Cousot gesproken heeft. Want
dan zouden ook neuralgie en hersenver-
koudheid- in een trok der fabriek opge
daan, recht op vergoeding hebben dit
ware hoogst bespottelijk.
Ik zal er niet voor stemmen, noch
thans, noch later.
Om te sluiten, wensch ik den heer mi
nister geluk daar hij voorstelde koste-
loozen geneeskundigen en pharmaceu-
tischen onderstand te verleenen gedurende
zes maanden, ten voordeele der slacht
offers van arbeidsongevallen.
Kortriik Heilige Haren-
II IJ Ks processie. De
jaarlijksche Processie ter eere van het
Heilig Haar van Onzen Heer Jesus-
Christus, die bewaard zijn in Onze Lieve
Vrouwkerk te Kortrijk, zal uitgaan, Zon
dag, 24 Mei, om 3 1/2 ure namiddag en
zal vereerd zijn met de tegenwoordig
heidvan zijne Doorluchtige Hoogweerdig-
heid Monseigneur Vaa den Branden de
Reeth.
Die processie is, onder opzicht van de
keurigheid en den rijkdom der gewaden
en de menigvuldigheid der groepen, eene
van de belangrijkste des lands.
De prachtige groep van het Lijden van
Ons Heere, die verleden jaar uiterst
vol en treffend gevonden werd, zal nog
maals deel maken van den stoet, en uit
ongeveer 100 personen bestaan.
De Heilige Harenprocessie is eene
godsdienstige feestelijkheid, die eenen
zaligen indruk maakt op de geloovigen,
en jaarlijks door duizenden vreemdelingen
eerbiedig bewonderd wordt. Zij is inge
richt door de Confrérie van het H. Haar,
om ons Heere te bedanken voor zijn
lijden en dood, en om te verkrijgen dat
de betrouwen hebbende vereerders van
de kostbare Relikwie, welke Ons Lieve
Vrouwkerk het geluk heeft te bezitten,
zouden gespaard of genezen worden van
hersenkoortsen, en van alle hoofdkwalen
en haarziekten.
Het koninklijk stadsmuziek van Mos-
kroen komt de processie opluisteren en
zal een godsdienstig stuk uitvoeren binst
de benedictie gegtven op het Stadhuis.
Onze lezers zullen een uitstapje naar
Kortrijk, naar de H. Haarprocessie niet
beklagen.
wilde, maar hij kwam er van terug en
zweeg.
Hij dacht
Ik kan wel wachten.
IX.
De eerste overwinning.
Sorandal besloot nog acht dagen te
wachten.
Op het einde van de week kon hij zich
voldoende meester wanen van het huis,
dat hij sedert eene maand bewoonde.
Van Mev. Dorgeur, die reeds overwon
nen, ten onder gebracht was, had hij niet
den minsten tegenstand te duchten.
Wat Dorgeur betreft, hij was geheel in
genomen, hij zwoer bij niets meer dan bij
zijnen neef Sorandal en eischte van hem
de belofte, dat hij hem niet meer zou
verlaten.
De bedienden zelfs, met het onfeilbaar
instinct van ondergeschiktheid, waren vol
eerbied en onderdanigheid jegens Soran
dal.
Als het oogenblik om zijn beslissenden
slag te slaan, koos Sorandal den tijd na
het souper, toen Mev. Dorgeur reeds naar
hare kamer was gegaan en hij met den
oud zeekapitein onder vier oogen was.
Hij begon, om hem in eêne goede luim
te brengen met hem twee partijen piquet
te laten winnen.
(Wordt voortgezet.)
