1
Donderdag 20 Augusti 1005 5 centiemen
per nummer
56ste Jaar 5851
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 'f Arrondissement van Aalst
GODSDIENST. HUISGEZIN, EIGENDOM
VADERLAND, TAAL VRIJHEID
LAND SBOND
DeMenschenhater.
W rekende
huldebewijzen.
Behangersbieën
Socialistische
gelijkheid.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prys ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. i-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont-
tangen zyn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N' 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CLIQUE SLUM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00 Vonnissen op
3"' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij aocoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrydag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
AALST, 19 AUGUSTI igo3.
Vlaamsche Katholieke
XI' LAND- EN ZITDAG
INGERICHT DOOR HET
DAVIDSFON DS.
Wij roepen de aandacht in onzer geach
te lezers op den XIe Land- en Zitdag van
den Vlaamschen Katholieken Landsbond
welke te Dendermor.de zal plaats hebben,
<n laten hier den uitnoodigingsbrief vol
gen iot alle VLAMINGEN gericht
Wij hebben de eer UEd. uit te noodi-
gen tot onzen Landdag, welke den 23'"
Oogst en onzen Zitdag, die den 24"1 zal
gehouden worden, op het Stadhuis, te
Dendermonde.
De heugelijke feesten, welke verleden
jaar te Kortiijk plaats hadden, hebben ons
voor de werkelijkheid niet verblind ze
hebben door gansch ons volk een trilling
gejaagd van vaderlandsliefde en zucht
raar volkomene hei wording. Na het feest
vieren zal hardnekkiger dan ooit de strijd
herbeginnen.
Heeft onze taal de plaats, welke haar
toekomt in het beleid van het burgerlijk
Recht
Worden niet dagelijks de Vlaamsche
taalwetten overtreden
Kennen al de bedienden in Vlaanderen
de taal van het volk
Zijn de Belgische officiers in staat om
te gaan met de Vlaamsche soldaten Zijn
onze jongens in het leger geen verstoote-
lingen
Lijdt gansch ons onderwijs niet aan
stelselmatige verfransching Verliezen on
ze volkskinders geen kostelijken tijd door
hetaanleeren van een mondsvol Fransch?
Zijn niet al de Vlaamsche vrouwen als
onmondige kindeis, wanneer het er op
aankomt onze taal te spreken
Heeft de Vlaamsche knaap de gelegen
heid om gansch in zijne taal te leeren le
ven, denken, spreken en schrijven Daar
toe mist hij Vlaamsche Colleges en Hoo-
gescholen. Moet die toestand niet verhol
pen worden Is het Wetsvoorstel Coremans
er niet dringend noodig Moet ons volk
niet voorgelicht, veredeld worden bij mid
del van nuttige boeken in zijne taal
geschreven, van volkslessen over Weten
schap?
Ja, niet waar Dit begeert gij allen, gij
cischt van den Staat, wat de Staat ons
geven kan Wetten tot rechtsherstelling
01 toezicht over zijne ambtenaars maar
Romantisch verhaal uit het
overgangstijdstip van de Fransche tot
dtHollandsche Regeering onzes lands
door Cam. De Waegenaere.
6* Vervolg.
J®i mijnheer, was het antwoord,
naar gij zijt er nog niet... 't Is drie sterke
«ven gaans van hier en de weg er heen is
slechts gebaand, zoodat de vlugheid van
uw paard u op veie plaatsen van weinig
ou'zal zijn. Daarbij, hij loopt door de
f, waar'n soms nog feiten voor
alen die aan de dagen van Baekelandt
ennneren... Zich goed te wapenen, is
maatregel dien de voorzichtigheid
oog altijd voorschrijft aan dezen die ver-
ngen veilig door die streek te komen.
Ik ben geenszins bevreesd glim-
chte de ruiter, zijnen mantel openslaan-
ZOO(Iat de kleermaker een paar pistolen
een stevigen dolk in een echten lederen
[ordel glinsteren zag.
Dan ineens van toon en houding ver-
a's 'eman(I die door een denk-
beZ'g* gehonden wordt, vroeg hij
Maar wat voor een zonderling be-
oont die stulp aan de rivier, als ge van
net Veer herwaarts komt
gij verlangt vooral niet waar, dat ieder
geboren Vlaming gehecht zij aan Vlaan-
derens ziel de taal dat ons volk zijn
Vlaanderland beminne zonder pralerij,
zijn eigenwaarde bewust zij, en met vlijt
ijvere, voor zedelijken, verstandelijken en
stoffelijktn vooruitgang.
Wij verhopen dus, achtbare Heeren.dat
gij den Land- en Zitdag, waar de boven-
aangegeven vraagpunten zullen besproken
worden, zult bijwonen.
Namens den
Vlaamschen Katholieken Landsbond.
Het Uitvoerend Bureel
Niet alleen vervolgen, broodrooven en
verjagen de haatvolle Fransche vrijden
kers de kloosterlingen, doch tot overmaat
van helsche boosheid, lasteren zij hen
nog bovendien.
Het zal dus niet ongepast zijn hier eene
wrekende huldebewijs meé te deelen
onlangs uitgesproken in de Fransche
Academie door M. H. Houssaeye, te
gelegenheid der prijsuitdeeling aan de
bekroonden van den nationalen wedstrijd
tusschen de Franschen welke zich meest
hebben doen onderscheiden door zelfsver-
loocheding.
M. H. Houssaeye sprak
Tusschen de bekroonden, die heden
verschijnen, zult gij geene enkele aan-
treffen van die heilige dochters met
witte mutsen, die het volk, bij onder-
n vinding en uit dankbaarheid,de goede
Zusters noemt.
De goedheid, de geest van zelf-
n opoffering en de bevallige liefdadigheid,
zijn bij haar dagelijksche deugden eigen
aan haar beroep. Overigens, hare chris-
ii telijke ootmoedigheid zou in opstand
komen, zoo zij vermeld werden in de
rangen van 't leger der weldoensters.
Zij betrachten eene belooning, die ver-
hevener en min vergankelijk is dan
eene bekroning door de Academie.
Waagt de Academie het soms, aan
eene harer eenen prijs toe te kennen,
dan is het niet omdat deze meer dan
hare gezellinnen behulpzaam is geweest
aan de armen, verkleefd aan de zieken.
3 of moedig tegenover de meest stuitende
verrichtingen dan is het niet omdat zij
eene meer buitengewone daad verricht
of een meer uitstekend werk van naas-
tenliefde zou gesticht hebben. Wilden
wij prijzen geven aan de goede Zusters,
voor de volherding in 't plegen van
De waardin was intusschen met den
gevraagden drank uit den kelder gekomen.
Zij en den kleermaker vertelden den
vreemdeling alles wat zij van den kluize
naar wisten en wat de kuiper van hem
beweerde vernomen te hebben. Maantje
meende nogthans te moeten verklaren,
dal de kuiper er wel iets van eigene vin
ding kon hebben bijGELAPT.
De kuiper was een der hevigsten ge
weest om den kleermaker te begekken,
toen deze, eenige dagen geleden, datgene
verhaalde wat hij zijn «avontuur» noem
de, en daarom, misschien, liet het ventje
geene gelegenheden voorbijgaan om den
verwaanden eiksplitser wat naar bene
den te trekken...
De vreemdeling hernam
Daar het mij toescheen dat het hok
bewoond was, ging ik aan de deur klop
pen om den weg te vragen. Voor een
raam in hetwelk verscheidene ruiten door
een stuk papier of vuil doek vervangen
waren, kwam een aangezicht te voor
schijn, dat spoedig weer verdween. De
slechte staat van het venster, had mij
alleenlijk een langen grijzen baard laten
onderscheiden.
Wat verlangt gij vroeg eene stem,
tamelijk barsch.
Den weg naar het dorp gewezen te
worden, was mijn antwoord volgens de
veerman mij verzekerde, ging ik voort,
moest ik hier reeds den kerktoren in 't oog
krijgen en ik bespeur niets wat daarop
opofferingen en zelfverloocheningen
zooals die, welke wij beloonen, zeer
nederig bij de wereldlijke personen,
de keus zou niet mogelijk zijn.
n Gij allen, die hier zijt, gij weet dat
0 men ze allen zou moeten bekronen
Ziedaar hoe allen spreken welke de
kloosterlingen van beide geslachten van
nabij kennen. De geuzen die hen laste
ren kennen hen nitt en handelen uit hel
sche godsdiensthaat.
door Dr J. C. HDe Meyere.
Niet zelden vindt men in onze tuinen
aan rozenstruiken, goudenregen, enz. bla
deren waarvan ronde of ovale stukken
zijn uitgesneden, zoo regelmatig alsof het
met eene schaar was geschied. Blijken
deze insnijdingen nog zeer versch te zijn,
dan loont het de moeite om te trachten
den bewerker ervan bij zijn arbeid gade
te slaan. Als het geluk dient, zal men dan
kunnen waarnemen, hoe een dier, uiter
lijk sterk gelijkend op onze gewone ho-
ningbie, zich aan den rand van een der
bladeren plaatst en met zijn kaken in zeer
korten lijd een dergelijk stukje van het
blad afknipt. Het dier houdt zich hierbij
met zijn pooten vast aan het meê te nemen
gedeelte op het oogenblik, dat het stuk
geheel is losgeknipt, heeft de bie ook hare
vleugels uitgespreid en vliegt weg.
Meer moeite kost het om na te gaan,
waartoe het dier deze stukken gebruikt.
Dat het iets met den nestbouw zal te ma
ken hebben, laat zich wel vermoeden de
nesten echter zijn niet gemakkelijk om
vinden. Zij komen namelijk in den grond
voor, het zijn gangen van soms een paar
decimeters lengte, welke deze bieën meest
al niet zelf vervaardigen, maar waarvoor
zij verlaten holen van andere bieënsoorten
of gangen van aardwormen, enz., gebrui
ken. Het doel is nu deze gangen in een
reeks van cellen te verdeelen, in elk waar
van dan een ei met het voor de daaruit
voorkomende larve noodige voedsel wordt
afgezet. Deze cellen nu worden gevormd
met behulp der afgeknipte bladstukjes
voor de zijwanden bezigt het dier de ovale
stukken, terwijl elke cel van de volgende
gescheiden wordt door eenige der cirkel
ronde stukken, op elkaar gelegd.
Zeer merkwaardig is de bijna mathema
tische juistheid, waarmeè het dier in
uiterst korten tijd een stuk van dien vorm
welken het noodig oordeelt, weet af te
knippen. Daarbij komt nog dat de ovale
stukken niet allen even groot zijn, de bui
tenste overtreffen de binnenste eenigzins
en ook hiervan moet het dier dus de maat
kunnen onthouden.
trekt. Ben ik soms op een verkeerden
weg
Rijd door klonk dezelfde ruwe
stem, op vijftig schreden van hier ontdekt
gij den toren. En wat ik verder nog vroeg
of klopte, ik vernam niets meer.
Vtrvolgens losten de kleermaker en de
waardin elkander af, om den vreemdeling
al de sprookjes mede te deelen, die op de
kap van den kluizenaar in omloop waren.
De reiziger scheen echter het gretigst toe
te luisteren wanneer men hem bijzonder
heden kenbaar maakte uit de levenswijze
van den man wiens geheimzinnig bestaan
aanleiding gaf tot zoovele gissingen en
verdichtselen van wege deze eenvoudige
dorpelingen. Volgens het algemeen ge
voelen, moest hij een geleerde zijn, want
halve en gansche dagen ging hij in het
bosch planten en bloemen zoeken. En
jonge lieden, wier nieuwsgierigheid hunne
vrees overwonnen had, hadden bestatigd,
dat hij zijne meeste avonden met schrijven
doorbracht. Het was gebeurd dat, terwijl
men hem bespiedde, hij het geschrevene
reeds een lijvig boek herlas. Dan
hadden de bespieders hem tranen zien
vergieten, hooren kermen, zuchten..., En
dan had hij opeens het boek toegeslagen
en zich aan eene soort razernij overge
geven... Het waren geene tranen meer,
maar vuurvonken die in zijne oogen
glinsterden. Zijne gebalde vuisten hieven
zich ten hemel en vielen soms op de
muren neer dat er de hut van dreunde...
Voor de cel met het dekseltje van ronde
plaatjes gesloten wordt, vult de bie haar
met een mengsel van honing en stuifmeel
en legt daarop een ei. Juist aan de wijze,
waarop zij het stuifmeel meê voert, kan
men haar van de honingbie onderschei
den. Zooals bekend is, gebruikt deze hier
voor de scheenen van de achterpooten,
welke hiervoor eigenaardig zijn omge
vormd. Bij de behangersbieën dient daar
voor de onderzijde van het geheele achter
lijf deze is voor dit doel dicht met bor
stelachtige haartjes bezet.
Heeft het dier een aantal, gemiddeld
van 6 tot 12, dergelijke, op elkaar volgen
de cellen vervaardigd, dan wordt tot afslui
ting van den gang een prop van onregel
matige bladstukjes aangebracht, nog ge
volgd door wat aarde, zoodat de plaats
zoo goed als niet meer terug te vinden is.
Fabre vooral heeft zich veel met de vraag
beziggehouden of de behangersbieën al
leen bepaalde planten voor den nestbouw
gebruiken.
Hij bekwam tot den uitslag dat dit in
het algemeen niet het geval is. Wel worden
bepaalde planten veel meer voor dit doel
gebruikt dan andere, maar bij gebrek
daaraan weten de bieën zich zeer goed
met andere te behelpen. Meerdere soorten
maken soms zelfs gebruik van bloembla
deren, bij voorbeeld van de gewone gera
niums.
Bij een aan de eigenlijke behangersbie
ën nauwverwante soort (Anthokop pape-
veris) is het gebruik van bloembladeren
regel. Deze bie vervaardigt vboral op
zandwegen bijna loodrechte gangen, die
elk slechts een cel bevatten, welke bekleed
wordt met de bloembladeren van klapro
zen de boveneinden daarvan worden
naar binnen omgeslagen en aldus de cel
als een zakje gesloten. (De Natuur.)
De Kamer is Donderdag uiteengegaan
en onze Volksvertegenwoordigers gaan in
vakancie.
Waar zullen de socialistische geko-
nen, die zoo geweldig donderen tegen
het kapitaal en tegen de rijken, hunne
■erlofdagen overbrengen
De Indépendance geeft ons daarover
eenige belangrijke inlichtingen.
Gezellen Maroille, Destrée en Furne-
mont begeven zich naar Weenen. De
laatstgenoemde is, overigens, reeds sedert
lang in eene zijner prachtige villas te
Wenduine gevestigd.
Blijkbaar verduurde die man al de kwel
lingen eener allerdiepste wanhoop... Een
gloeiende haat, een brandende dorst naar
wraak, verteerden zijne ziel..,; machte-
looze woede maakte hem uitzinnig... Was
het zijne eigene geschiedenis die hij
schreef..., een verhaal van vervolgingen
kuiperijen van welke hij het slachtoffer
werd...?
Althans, sinds men dit vertelde, vond
het sprookje dat de kuiper waarschijnlijk
uitgevonden had, maar weinig geloof
meer, en in de veronderstellingen betrek
kelijk den plantenzoeker uit de «kabaann,
werd de naam van den gevallen keizer
nog zelden uitgesproken.
De vreemdeling bestelde nog eene pint
en deed voor den spraakzamen kleermaker
nog eenen borrel inschenken.
Maar komt de kluizenaar ook onder-
tusschen in het dorp...? vroeg hij onder
het klinken.
- Eenmaal is het gebeurd, verklaarde
Maantje, het was toen hij Veerke den
zager en diens vrouw kwam berichten,
dat zij hunnen zoon moesten komen halen
die in het bosch van eenen boom gevallen
was en zijn been gebroken had. Met den
doodsangst in het hart volgde de vader
den jobsbode naar de kabaan I. Het
was in de hut zelve dat de gevallene lag
de bewoner had hem schreeuwend van
de pijn in het hout vinden liggen en her
waart. gedragen om hem te verzorgen.
En welke verzorging...! De jongen
Gezel Hector Denis vertrekt naar Zwit
serland gezel Bertrand gaat naar Yvoir;
gezel Anseele heeft Oostende gekozen en
gezel Demblon zal in de omstreken van
Modave verblijven. Wat gezel Vander-
velde betreft, die heeft zich reeds naar
Bretagne, in de omstreken van Paimpol,
begeven.
Zooals men ziet is er hoegenaamd geen
verschil te bespeuren tusschen de roode
leiders en de «burgerveriegenwoordigers»
tegen welke zij zoo geweldig uitvaren.
Bij de rooden, evenals elders, zijn er
aristokraten, burgers en proletariërs en
meestal de socialistische hoofdmannen
behooren tot de eerstgenoemde dezer
klassen.
Het is dus zooveel te bespottelijker,
van hunnen kant, eene leering van gelijk,
heid te verkondigen, welke, volgens hen,
moet leiden tot de afschaffing van alle
verschil tusschen de maatschappelijke
klassen.
Nadere bijzonderheid. Aan iemand die
aan gezel Demblon vroeg waarom hij den
voorkeur aan Modave heeft gegeven,
antwoordde de klown der Kamer Omdat
de omstreken van Modave zeer schilder
achtig zijn en ook omdat men mij ver
zekert dat M. d'Andrimont (die hem eens
eenen klinkenden kaakslag toediende)
langs die kanten geen buitenverblijf
houdt.
Pilatus, de groene Domine van Chip-
ka is naar 't zeestrand naar Blankenberghe
en omstreken getrokken alwaar hij een
vermakelijk en lekker leventje leidt en
van de gelegenheid gebruik maakt om
zich bij de liberalen, als vertegenwoor
diger van een handelshuis van wijnen te
Bordeaux, aan te bieden.
Wij hebben er reeds iets van gehoord.
Waarom hebben de vogels zand
noodig Het gevogelte heeft geen
tanden en kiezen, om de voederstoffen
fijn te maken. Tot dat doel verorbert het
zand en kleine steentjes, welke het voeder
in de maag helpt fijn wrijven. De voeder-
stoffen zijn eerst door het drinkwater in
den krop en later door het maagsap week
geworden. De eigenlijke maag is door een
zeer dikke spierlaag omgeven, die de
maag in bestendige beweging houdt.
Door deze voortdurende beweging wor
den de voederstoffen, zooals de graan
korrels, fijn gewreven het zand en de
steentjes werken hierbij als molensteenen,
terwijl ze meteen afronden en daarna met
de uitwerpselen worden verwijderd. Kan
tige steentjes beantwoorden beter aan het
doel dan ronde en gladde. Een huishoen
bijv. heeft dagelijks 10-15 gram van zulke
steentjes van de grootte van gerste- of
maïskorrels noodig.
spreekt er met verrukking van «Niet
zoohaast had de plantenlezer een soort
olie over zijn been gegoten en er een ver
band om gewonden, of alle pijn was
geweken zegt hij. De zager had eenen
kruiwagen medegebracht en de kluizenaar
hielp er den bezeerde op leggen. De vader
bedankte den wonderbaren man en be
klaagde het, dat hij te arm was om hem
voor zijne moeite en goedheid te beloonen.
Dat de knaap zijne schuld kome vra
gen, wanneer hij tot hier komen kan I
sprak de zonderlinge man, zijne stulp
terug binnenstappend.
Zult gij het gelooven, mijnheer ver
volgde de kleermaker, maar vier dagen
later pikkelde de jongen reeds naar de
kabaan In het bosch ontmoette hij
den kluizenaar. Deze leidde hem mede
naar zijne woning, legde daar een ander
verband op de bijna herstelde breuk en
eischte, als belooning, van den zoon des
zagers, dat hij de boodschappen van
zijnen redder doen zou.
Sinds dien gaat de knaap geregeld
tweemaal in de week naar de klnis, om
zich ten dienste te stellen van den raadsel-
achtigen man, wien hij eene zoo spoedige
als volkomene herstelling te danken heeft,
en die zijnen boodschapsl roper dan nog
telkens prinselijk voldoet. Sinds dien, ook,
is de kluizenaar nooit meer buiten het
bosch gegaan...
Wordt voortgezet.
