Donderdag 5 Maart 1904 3 centiemen per nummer. S6sle Jaar 5617.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
De heer Judas zelf
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
HET GEHEIM
Het cartel der
linkerzijden.
Leer uwe kin
deren zingen.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
:ening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
Ie Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
aaandenfr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
indigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont-
angen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N* 31,
o in alle Postkantoren des Lands.
CUIQUE 8UUN.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00 Vonnissen op
3«' bladzijde 50 centiemen. Dikwyls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den djjnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
AALST, i MAART 1904.
Ja, lieve lezer, hij komt thans bewijzen
dat hij schandelijk heeft gelogen, toen hij
zijne aanhangers wilde wijs maken dat de
liberalen niet meer roepen: Weg met
den Godsdienst om zijne schandalige
verraderij van 18 October igo3 te ver
bergen. Hij bekent heden zelve welke
noodlottige politiek de geuzen vervolgen.
Hoor hem, wij schrijven letterlijk af
uit zijn Land van Aelst van 14 Fe"
bruari 1904
DE KAMER. Uit de lange rede-
1 twisterij over School en Onderwijs is
gebleken dat Liberalen en Socialisten
1 aanhangers zijn van de Verplichtende
School, 'i is te zeggen Gelijk het nu
1 in Vrankrijk gaat Den grouwehjken
schooloorlog alle Vrije Ondtrwijs
weg Alle Ouders gedwongen hun
kinders naar d'officieele school te zen
den. In Frankrijk is de Meerderheid
1 ongeloovig geworden daar kan zulke
1 wet eenigzins worden uitgevoerd hier
1 zouden met duizende en duizende
1 Ouders zeggen Neen, liever boet en
gevang liever de Dood 1 Derhalve
1 met een meerderheid van liberalen en
n socialisten vallen wij ongetwijfel in den
n allerafgrijselijksten schooloorlog voor
lange jaren al 't geld, al de kracht des
Lands in dien Oorlog geen aandacht
voor de dringende Volkswetten.
1 Wie ziet niet, dat hierin een groot
s gevaar ligt voor de rust en voor t be
ft slaan van ons België Wie kan dit
gevaar wegnemen
De geuzen willen dus volgens de be
kentenissen van den droeven Sire van
18Octoberden afgrijselijksten school
oorlog voor lange jaren. Zij willen
al 't geld, al de kracht van 't land in
dien oorlog verspillen
Dat wist hij in October zoowel als
heden en toch heeft hij den Judas, den
verrader gespeeld. Hij wist dat de geuzen
van Aalst 't akkoord zijn met hunne con
fraters van Brussel, dat zij in 't Parle
ment al de wetten zullen stemmen die de
.vrijmetselaars voordragen zullen om de
Kerk en hare Dienaars, om den Gods
dienst en de geloovigen te treffen En
hij heeft ze geholpen Hij heeft voor hen
gestemd en doen stemmen voor zooveel
het in zijne macht was. Hij heeft hun
den zegepraal helpen behalen
Hij heeft dus de hand geleend aan de
kerkvervolging 1 Hij moet er de verant
woordelijkheid van dragen.
Het onderscheid tusschen Gemeente
Hij had zelf verscheidene woningen
en villa's gebouwd en daar hij, sedert hij
de zaken had verlaten, een ieverige ro-
manlezer was geworden en vooral met
Walter Scott, den geschiedschrijver,
dweepte, had hij al zijne villas met de
schoonste namen, aan de werken van
dien schrijver ontleend, gedoopt en vond
men er dus behalve de reeds genoemde
Rob-Roy-Villa, ook nog een Waverley-,
een Kenilworth-, een Ivanhoe- en andere
villa's.
Op den gezegden morgen van den a5
October stond Mej. Gregory de eerza
me weduwe van eenen beambte aan het
havenkantoor aan de deur harer wo
ning, omringd door een kring van nieuws
gierigen, van beider geslacht. Haar ge
woonlijk welgedaan en vroolijk gelaal
stond strak en vt rwilderdhare haastige,
zenuwachtige, bewegingen toonden aan,
dat zij zich onder den indruk van een
hevigen schrik bevond. De haar omrin
gende buren schenen niet minder ont
steld, te oordeelen naar de kreten van
schrik en verbazing, die uit den kring
Kamer houdt geen steek. Immers de
besturende macht der Gemeenten kan in
zekere mate de vervolgingen der centrale
macht lenigen. Als de gemeente niet
meêwerkt, als zij eens is om er zich tegen
s kanten, kan zij door zekere maatre-
jelen den Godsdienst en de geloovigen
leschermen.
Welnu die macht heeft de heer Judas
in Aalst verbroken.
Hij heeft vijanden in de vesting ge
bracht die niets beters vragen dan haar
over te leveren in de handen der hatelijke
vrijmetselarij, die niets beters wenschen
dan het hunne bij te dragen om den Gods
dienst en het Geloof in den grond te
booren Het nazicht in het bestuur is
een voorwendsel,een ellendig verdichtsel.
Wat de geuzen van Aalst willen is wat
Dendergalm vroeger verlangde dit
volksken, dat is de geestelijkheid aan
de deur van het land te kunnen zet
ten.
Geen nazicht, maar kerkvervolging dat
hun programma. En zoo zij dit niet
rechtzinnig durven bekennen dan toonen
zij daarmeê slechts de maat hunner laf
heid.
Wie zal de hatelijke dwingelandij der
jeuzen afweren kunnen Wij roepen
uid De catholieken 1
Zij willen recht voor iedereen. Zij eer
biedigen de vrijheid van eiken burger.De
benoemingen in het middelbaar en hooger
onderwijs van liberalen van Aalst be
wijzen dat zonneklaar. Zouden wij namen
moettn noemen te Gent en elders
De toegevendheid hebben de geuzen-
ministers nooit getoond.
Het ministerie heeft ook getoond dat
het de maatschappelijke vragen wil op
lossen. Wij hebben eene sociale wetge
ving waarover wij fier mogen zijn. Lang
is de reeks der wetten die onder het
catholiek Bestuur in voege zijn getreden.
Wie oprecht is kan niet loochenen dat
de catholieken veel, zeer veel hebben ge
daan.
Onze arbeiderswetgeving is vergelijk
baar met die van Duitschland alhoewel
zij op andere grondvesten steunt gezien
het verschil van het nationaal karakter.
Wij hebben verders, dank aan de catho-
lieke werking van de persoonlijke vrijheid
en initiatief vele maatschappelijke inrich
tingen die in Duitschland niet bestaan.
Het feit dat wij over eenigen tijd hier ten
onzent afgevaardigden hebben gehad,
naar ons gezonden om onze inrichtingen
te studeeren, is welsprekend. Waarom
moest Duitschland ons die mannen
sturen als het vooruit wist dat er niets is
te leeren
Doch zij zijn gekomen en zij hebben
hunne bewondering over onze arbeiders-
lievende en volksgezinde inrichtingen uit
gedrukt.
Frankrijk en dat punt mag niet ver
geten worden, heeft zekere van onze
wetten afgeschreven en ten zijnent inge
voerd.
En Frankrijk heeft nochtans het A. S.
Indien Z. A. S. de deur is van alle maat
schappelijke wetgeving, dan is dit feit
onuitlegbaar.
Dat alles danken wij aan onze catho
lieke Regeering en aan onze catholiekc
Partij. De toestand is ten onzent zeer vol
doende. Terwijl overal een scherpe cri
sis woedde, terwijl elders veel werk-
loozen waren, heeft men in België geen
nood gezien, heeft men niet eens bemerkt
dat er een crisis heerschte.
Weeral dat alles danken wij aan ons
catholiek Bestuur.
Ons volk zal ook zijne dankbaarheid
weten te toonen.
Het zal voor de catholieken stemmen
en minachtend zoowel geus en socio als
daensist van de hand wijzen. Zijn kreet
zal blijven Leven de catholieken. Zij
zijn de weldoeners en hun verleden zal
borg zijn voor de toekomst.
Geen betere bestuurders dan zij
De Kamer zit meer dan ooit verward
in de bei pre king is het wel eene be
spreking van de begrooting der spoor
wegen.
Op de manier waarop het vooruit
gaat, zal zij van geluk mogen spreken,
indien het met Paschen gedaan is... of
nog later.
De ministers worden er ziek van en
zenuwachtig van ongeduld.
En alsof die onuitstaanbare traagheid
nog niet genoeg ware, komen de inter-
pelaties en de woelige incidenten gedurig
het debat onderbreken en verbrokelen.
Van die zittingen, die tevens ijdel en
drif'ig zijn, zal er een woord blijven, uit
gesproken door M. Woeste, die nooit den
draad verliest.
Toen hij M. Hymans, de doctrinair,
zag opstaan om M. Vandervelde te helpen
in het beleedigen der rechterzij, riep hij
uit Het cartel is gesloten 't is het car
tel dat ons aanvalt, n
En M. Woeste zegde de waarheid de
doctrinairen zullen altijd de radikalen en
de socialisten helpen, om hunnen laster
en hunne gewelddaden te steunen.
Dit is een der kanten van het beruchte
cartel
Er is nog een anderen kant, die te voor
schijn komt telkens in de Kamer de bran
dende kwestie van het onderwijs te voor
schijn treedt.
Op dit terrein is er ook geene schei
ding meer tusschen doctrinairen en socia
listen allen vervolgen met gelijken haat
het vrij onderwijs, allen werpen blikken
van afgunst op de vervolging, die in
Frankrijk heerscht, alle zijn Combisten.
Dit is nog een van de kenteeken van
het cartel en 't is niet alleen in de Kamer
dat dit te voorschijn is getreden, maar
ook in den Senaat, waar heel de linkerzij
tegen de begrooting van M. de Trooz
gestemd heeft, enkel omdat M. de Trooz,
minister, de vrijheid van onderwijs eer
biedigt, die M. Combes verplettert en
met de voeten treedt.
De linkerzij heeft gewedieverd in onop
rechtheid en platbroekerij met de vrij
metselaarsloge van Hoei, die dezer dagen
een adres van gelukwenschen zond aan
M. Combes.
Ja, zoo ver zijn zij allen gekomen, dat
zij den man bewonderen, die hardnekkig
zijn best doet om het laatste greintje vrij
heid te versmachten, dat in zijn onge
lukkig land nog bestaat.
Wat zouden onze liberalen evenwel
zeggen indien, gebruik makende van de
meerderheid die wij in Belgie bezitten,
wij ze behandelden zooals M. Combes de
Fransche catholieken behandelt, indien
wij alle vrijheid ontnamen, alle recht aan
degenen die niet denken zooals wij, in
dien wij ze van hunne goederen beroof
den en ze dwongen hun land te verlaten
Maar de catholieken zouden er van
gruwen, dergelijke hatelijke rol te spelen,
en zij laten aan hunne tegenstrevers de
droevige eer, de dwingelandij te bewon
deren, onder welken vorm zij zich ook
voordoe.
(Correspondentie Handelsblad.
laat uwe kinderen niet doopen. Tracht
het hert uwer schoone te winnen in plaats
dat zij het uwe verovert.
Heer Van der Kindere bewijst dat hij
in deze kwestie, gelijk in vele andere,
oprecht kinderlijk, of beter kinderachtig
i gebleven.
Met eenen ernstigen bruidschat verleidt
men gelijk welk hantje-vooruit. Voor
honderd duizend frank stapt dergelijk
heerschap niet slechts over kerkelijk hu
welijk en doop, maar gaat den kruisweg,
en zal, als het moet, in de processie eene
flambeeuw dragen.
Heer Van der Kindere schijnt te ver
geten dat het gouden kalf de god is van
hen die geen andere religie hebben.
opgingen. Een man met zandkleurig haar
en bakkebaarden, in een werkpak en met
eene mand met smids- en timmermans
gereedschappen, stond naast haar, zijn
gelaat drukte een plechtigen ernst uit.
Wat moet ik doen riep juffrouw
Gregorij uit. Genadige hemel, wat moet
ik doen Mijn hoofd ik overleef het
nietZal die agent dan nooit komen
En waar blijft de dokter Och God
het arme schaap en nog zoo jong
En dat zoo iets in mijn huis moest ge
beuren Ik heb nooit anders dan fat
soenlijke menschen in mijn huis gehad!.,
al die jaren lang... en nu dit't Is om
niet te overleven Och Heere Och
Heere!...
't Is een moord, juffrouw, daar moet
ge niet aan twijfelen zegde de werkman
naast haar, op eenen toon alsof hij iets
nieuws verkondigde... Ik dacht al direkt,
vervolgde hij tot de omstaanders, die
hem allen met eene zekere bewondering
aanstaarden, ik dacht het direkt, toen de
juffrouw hier, mij liet roepen om eene
deur open te breken.
Och God, Weels 1 zeg dat toch niet!
riep de weduwe in doodsangst...
Op hetzelfde oogenblik werd de blauwe
uniform met de zilveren knoopen van
eenen policieagent zichtbaar. De agent
had een jongen man in boerenkleeding
bij zich en haastte zich naar de woning
van juffrouw Gregory, zoo snel als zijn
beenen hem konden dragen.
Heer Van der Kindere, die eene anti-
catholieke meeting voorzat, ingericht door
de leerlingen der uitstervende liberale
hoogeschool van Brussel, gaf de jonge
geuzenspruiten den volgenden raad.
Vele liberalen trouwen catholieke
rijke juffers, en laten de liberale begin
selen varen. Volgt dit verderfelijk voor
beeld niet na, trouwt niet voor de Kerk,
Daar is de onderinspekteur merkte
een jongen op, die vroeger dan de ande
ren de zilveren strepen rond de mouw
van den aankomenden had opgemerkt.
De onderinspeKteur W3nt deze was
het inderdaad kwam met vluggen stap
maar met opgeheven hoofd en rechte
houding op de groep af. De kalmte en
bezadigheid, die uit zijn geheel sprak,
had een eigenaardig kalmeerende uitwer
king op de zenuwachtigheid der nieuws
gierige buren. Het gebabbel en ge
schreeuw hield plotseling op.
Wat is hier voorgevallen, juffrouw?
vroeg hij, zich onmiddelijk tot de wedu
we wendende. Vertel het mij zoo kort
mogelijk, voor ik binnenga om de zaak
te onderzotken.
Juffrouw Gregory wenschte niets liever
dan de geheele geschiedenis van voren af
aan te beginnen, maar hare zenuwen
speelden haar den baas, en in plaats van
te vertellen, begon zij te snikken, zoodra
zij den mond opende. De onder inspec
teur zag rond. Meer dan twaalf stemmen
begonnen tc gelijk. Slechts met moeite
verkreeg hij stilte.
Is de man niet hier, dien de juf
frouw heeft laten halen vroeg hij, zoo
dra zijne stem v
n rstaanbaar werd.
Dat ben ik, mijnheer, zegde de man
met de zandkleurige bakkebaarden, de
zelfde, dien de juffiouw Gregorij met den
naam van Weels had aangesproken.
Kom dan eens met mij meê, vriend,
sprak de inspecteur. Hier Hier kan ik
u verstaan, vertel mij eens gauw wat gij
weet
Weels, die wel eens voor plezier
een rechtsgeding had bijgewoond en bij
die gelegenheid het verhooren der getui
gen met aandacht had gevolgd, stelde
zich in postuur, als stond hij voor mijn
heer den president in eigen persoon, ge
reed om zijne vingers op te steken, om
den eed af te leggen en begon
Dezen morgen omstreeks tien uur
het kan er een kwartier over zijn ge
weest, misschien iets meer ben ik ach
ter in mijne werkplaats bezig een stuk af
te maken, waar nog al haast bij was, toen
't kleine loopmeisje van de juffrouw hier,
bij ons den winkel binnenliep en aan mij
ne vrouw zegde dat ik seffens meê moest
komen met het noodige gereedschap c
eene deur open te breken. Er was iets
gebeurd met een van de huurders, zei zij.
Dc juffrouw had op haar deur geklopt
en geroepen, maar geen antwoord gekre
gen, en daarom dacht zij, dat er iets niet
goed was. Ik ging meé, stak het slot van
de deur open en zag, toen ik met de juf
frouw de kamer binnenkwam, het lijk
van een jonge dame, badende in haar
bloed, op het bed liggen.
Een gemompel van afschrik liet zich
onder de omstanders hooren, hoewel er
ge>n man, vrouw of kind onder de me
nigte was, die het verhaal al niet gehoord
had, zelfs met nog veel meer akelige bij-
Gelukkige menschen die God met de
jave van den zang bedeeld heeft, wiens
ceelgestel zoo gemaakt, en wiens oor
trommel zoo fijn gespannen is, dat hij de
vogelen van het bosch kan naslagen en
de musch met haar gesjirp en de duif met
haar geroekedekoe in onze boonstaken of
op onzp daken. Wel er loopen zoovele
omstandigheden, zooveel gelegenheden
door het leven van den mensch dat een
lied goed doet en er wat gezang van pas
komt. Wat gebeurd het dikwijls dat het
ons verdriet doet dat wij niet kunnen
zingen lawijd maken en een valschen
toon uit de keel halen, dat is niet zingen
maar trekt fel op wangeluid of vorschen*
gekwaak, en dat hebben wij persoonlijk
wel honderde keeren. ondervonden. Im
mers,wat zoete balsem voor bet hert moet
het niet zijn als men verdriet heeft, eene
melodij of treurlied aan te heffen hoe
pijnlijk valt het den plechtigen kerkzang
niet te kunnen aanhooren en begrijpen
met de andere jubbelzangen niet te kun
nen aanheffen of op beurt zijn lied zin
gen Daarom moeders leert uwe kin
deren zingen van kindsbeen af zegt
een Duitsche schrijver 't zij zij muzi-
kalen of zangerigen aanleg hebben of
niet Dit of te niet moet gij bijzon
derlijk in het oog houden.
0 Ik had, zoo gaat de schrijver voort,
toen ik klein was geen het minst muzika-
lisch gehoor, en volgens mijne eerste leer
meesters kon ik geen enkelen juisten toon
vatten kortweg kreeg ik altijd, bij de
minste do of ré, die ik wilde uitstooten
't zwijg stil, ge kent er niets van naar
het hoofd. Toen ik naar de school, en
later naar het pensionnaat gestuurd werd,
kreeg ik van die eigene meesters een zoo
zonderheden er bij dan de smid bij deze
gelegenheid vertelde. Want Weels scheen
in de oogen van den inspecteur iets te
lezen, dat hem tot kortheid en zakelijk
heid vernaandede kreten van veront-
weerdiging lieten zich echter niet onder
drukken.
Weels eindigde zijn verslag
Juffrouw Gregory heeft mij verteld,
dat de vermoorde dame den avond te
voren het bezoek had ontvangen van een
kennis van haar, die zij scheen te ver
wachten. Ik zei tegen de juffrouw, het is
een moord, daaraan valt niet te twijfelen!
en ik raadde haar aan, de deur weer
gauw dicht te doen en nergens aan te
komen, maar direkt om de policie te
sturen.
Met de grootste aandacht had de poli-
ciebeambte htt verslag van den werkman
aangehoord,
Goed zegde liij, blijkbaar vol
daan, dan is er niemand, behalve gij en
juffrouw Gregory, in de kamer geweest
Niemand dan juffrouw Gregory en
ik, antwoordde de smid, en het loop
meisje.
Ik zal binnen gaan, vervolgde de
beambte, met een kalmte en bedaardheid,
die afstak bij de drukte en zenuwachtige
gejaagdheid van de omstaaanders. Ik heb
iemand naar den commissaris gezonden,
hij zal weldra hier zijn met de noodige
agenten om het huis af te zetten.
Wordt voortgezet.
