Zondag
20 Maart 1004
5 centiemen per nummer.
56s,e Jaar 5022.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
Lage aanvallen.
GODSDIENST. HUISGEZIN, EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
OM ZES MILLI0EN
Alleenhandel.
VERRADERIJEN
Politieke Catechismus
DE HOFBOEKEN
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat. Nr 31.
en in alle Postkantoren des Lands.
CUIQUI3 SlIl'M.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00 Vonnissen op
3ae bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dynsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
AALST, 19 MAART 1904.
De kloosterlingen genieten de bijzon
dere eer het mikpunt te zijn der aanvallen
van de goddeloozen van alle kleur. Aan
hen immeis hebben wij te danken dat de
godsdienstzin zoo levendig onder onze
bevolking is bewaard gebleven. Zij oefe
nen op den geest en het geloof van ons
volk den gelukkigsten invloed uit.
Daarom is het dat zij met zooveel woe
de, met zulke hardnekkigheid worden
bevochten. Om de kloosterlingen hatelijk
te maken zijn voor onze vijanden alle
middelen gced, alle wapens eerlijk Zoo
hebben de goddeloozen het hunner weer-
dig gevonden een ongelukkig verdwaalde
in hun net te trekken. Deze zelf heeft be
kend dat in den kiesstrijd over twee jaren,
vele liberalen hem schreven. Wij zullen
voor u stemmen, M. de Abbé, Maar zult
gij het misbruik der kloosters beteuge
len En die zonderlinge apostel dien
zijne volgelingen eens met den goddelij-
ken zaligmaker dorsten vergelijken, ant
woordde ja 1
Die overeenkomst met de geuzen legt
ons de herhaalde en lage aanvallen der
groene en triestige krawatten op de kloos
ters uit. Die instellingen die een invleei-
sel zijn van den catholieken godsdiensii-
gen geest worden door niemand met zoo
veel hardntkkigheid aangevallen dan door
die heeren welke zich uitgeven als zijnde
geroepen het geloof onder het volk te doen
herbloeiên
Ziehier wat wij lezen in Het Land van
Aelst van Zondag 28 Februari
Ze zeggen dat Lede zoo buitenge-
b woon jaAV vaart met dat rijk vreemd
Fransch Pensionnaat 1 1 Een Klooster
moet goed doen, in alles, of 't is 'ne
b rooster en een Pijnbank voor den Gods-
dienst. Hoe komt het dat in Frankrijk
n de Veivolging tegen de Kloosters zoo
d weinig gerucht maakt Behalve in 2 of
s 3 Departementen, de Kloosters zijn
weg, en men zwijgt ervan.... Hoe komt
i dat Omdat veel Kloosters de Geld-
i ziekte hadden omdat ze Commercie
deden, Hotel hielden voor rijke Non-
kels en Tanten, en hun fortuin inslik-
tenomdat in veel Kloosters een fransch
r souken in zessen gebeten werd, als
n 't Werkvolk en de Winkelier moesten
8 betaald worden omdat met het geld de
1» Weelde en de Hoogmoed in veel Kloos-
b ters gekomen waren de Parochiale
Geestelijkheid telde voor niets meer,
8 is 't waar of niet elk mag antwoor-
b den.
Die schrijver heeft voorzeker de dag*
bladen niet gelezen want dan zou hij
weten dat de uitdrijving der klooster
lingen met hatelijke tooneelen is ver
gezeld gegaan. Overal heeft het volk zijne
verontweerdiging laten hooren over de
rechtsverkrachting waarvan oude paters
en arme zusters het slachtoffer zijn ge
weest.
Doch de waarheid bestaat voor den
94* Vervolg.
Jacques begon langzaam en voorzich
tig het verband los te maken.
Doktor Monguyon, die bij deze opera
tie slechts helper was, hield het hoofd
van Dominique vast en sloeg de bewe
gingen van Jacques met belangstelling
gade.
Dominique scheen niet het minste be
sef te hebban van hetgeen men aan hem
deed.
Zelfs scheen de behandeling hem geene
pijn te veroorzaken, hoewel Jacques de
wonde geopend had en het bloed langs
het hoofd vloeide.
Doktor Monguyon was doodsbleek en
de hovenier stond met angstigen blik naar
alles om te zien.
Jacques had een instrument in de won
de gestoken, dat het tot onder de hersen
pan doordiong.
Ik heb bet, duisterde hij doktor
Monguyon toe, alles gaat goed. Geef mij
een tang.
Doktor Monguyon nam een fijn tange
heer Judas niet. Zij heeft geene rechten,
zij wordt stelselmatig miskend. Hij moet
immers den koop uitvoeren die hij pu
bliek heeft afgekondigd
De ongelukkige
Wat de onmetelijke rijkdommen be
treft, dat is eene tweede schandige leugen.
N11 dat de verdichtsels van het milliard
der kloosters als rook ie verdwenen durft
de heer Judas nog gewag maken van de
onschatbare fortuinen der kloosters. Er is
een tijd geweest dat ook in Frankrijk die
rijkdommen wierden vermeld, doch he
den durft niemand er nog van spreken.
Wat niemand meer durft, dat doet de heer
Judas, de uitvoerder van alle propere
werken
Dit gezegd zijnde, onderzoeken wij de
kwestie van het recht.
De afgevallen pater en gestrafte Daens,
om zijn opstand tegen zijne wettige over
heid te verontschuldigen, beroept zich op
ZIJNE RECHTEN ALS BURGER. Hij Stelt zich
candidaat, wordt gekozen, omdat hij zijne
rechten als Belg heeft behouden.
En de kloosterlingen, heer Judas Zijn
zij geene burgers Hebben zij het recht
niet dat iedere burger heeft Als het we
reldlijken geldt zal de heer Judas er geen
graatjes in vinden dat Pier en Jan samen
wonen, samen handel drijven, samen koo-
pen en verkoopen.
Waarom mogen de kloosterlingen dit
niet even als gelijk wie ook Hebben zij
als mensch en burger dezelfde rechten
niet als de lieer Judas Daens Wie, welke
onbescheide heeft zich met de 3o zilver
lingen te bemoeien die de heer Judas ont
vangt voor zijn geleverd werk, en met
het gebruik dat hij van zijnen rijkdom
maakt
Even zoo is het gesteld met de klooster
lingen. Zij gehoorzamen aan de wetten
en maken gebruik van hun recht als bur
ger. Dat zij samen wonen, zich vereeni
gen, samen arbeiden, welke onbeschei-
dene, heer Judas, heeft daar iets in te
zien.
Maar zij bezitten veel geld, roept de
heer Judas. Dat geld is het hunne zij
hebben het volgens de wet.
Gij moet zelf bekennen, heer J udas,
dat de kloosters door onze wetgeving niet
erkend zijn. Dus kan het klooster als
klooster niets bezitten en kan er ook
van doode hand geen spraak zijn.
Uw doode hand in dus een spook dat
alleen in uwe zieke inbeelding bestaat en
waaimeê een ellendige polemist alleen
kan schermen.
De heer Judas en zijn weerdige con
frater beweren dat zij voor de vrijheid
zijn, dat zij gaarne iedereen laten doen
wat hun lust.
Welnu, dan zullen zij aan den kloos
terling hetzelfde recht toekennen als aan
een ander dan zullen zij bekennen dat
zij samen mogen wonen, samen mogen
bidden, samen hunne goede werken doen.
Het recht, de vrijheid mogen de groe
ne helden niet vergeten en van het recht
en van de viijheid mogen ook de klooster
tje en gaf dit aan Jacques, die nu het an
dere instrument uit de wonde haalde
en dit tangetje er voor in de plaats stak.
Eenige keeren waschte doktor Mon
guyon het bloed af, dat langs het hoofd
van den patient vloeide.
Het komt, mompelde Jacques.
Hij trok het tangetje terug en vertoonde
aan doktor Monguyon een kleinen splin
ter been, die er tusschen was geklemd.
Hier is het, zegde hij zegevierend,
dat stuksken been heeft zich in de hersen
pan losgemaakt en is in de hersens ge
drongen. Dit is de oorzaak dat Domini
que niet denken, niet spreken, zich niets
herinneren kon.
De oude man had onder de operatie
het bewustzijn verloren.
Doktor Monguyon haastte zich een
nieuw verband tc leggen.
Toen beieverden de beide geneeshee-
ren zich, de levensgeesten weer in den
zieke op te wekken.
XVI.
GERECHTIGHEID.
Terwijl Jacques en doktor Monguyon
hiermee bezig waren, werd er aan het
lingen niet uilgesloten worden of wij tre
den het rijk binnen dtr hatelijkste dwin
gelandij.
De heer Judas Daens zou er geen stap
voor achteruit gaan, omdat rechtsver
krachting zijn haat zou voldoen, zijn
wraakzucht zou koelen
Die brave, goede ziel, die Combes
schijnheilig in zijn beulenwerk voorspre
ken wil Dat is weerdig van een Judas
Buiten de socialisten, zoo beweren zij
maar zij dolen, zijn er geene ware vrien
den voor de werklieden. Op die uitslui
tingstrompet spelen de groene chismos
ook heel gaarne zij apen in alles en
zij moeten het de socialisten na.
Woorden zijn geen oorden, zegt het
spreekwoord, en dat moet men op het
zeggen der socialisten toepassen. Zeggen
is gemakkelijk, maar doen, zie dat is een
ander kwestie.
Wij hebben hier voor ons liggen
Programma en standregels der Belgi
sche Werkliedenpartij d en wij lezen op
bladzijde 5 in hun economisch program
ma 0 Afschaffing der spaarkassen en
VAN DE MAATSCHAPPIJEN VAN ONDERLINGEN
BIJSTAND IN DE WERKHUIZEN 8
Daaraan kunnen wij geen kop krygen.
Wij kunnen niet begrijpen hoe die geijkte
ridders, die gepatenteerde vrienden van
de weiklieden niet willen,noch van spaar
en ziekenkassen in de werkhuizen.
Die kassen dragen natuurlijk bij om
den toestand van ons werkvolk te verbe
teren.
Zijn zij, de socialisten, tegen het spa
ren Wij hebben hen eens het sparen
zien aanbevelen, maar het was helaas
om.... revolvers te koopen
Waarom mogen de ziekenkassen in de
werkhuizen den haat der socios opgeloo-
pen hebben
Het is heel natuurlijk dat de patroon
aan die kassen die in den schoot zijner
werkhuizen zijn opgericht, toelagen
schenke. Hij zal, en dat is natuurlijk,
aan die kassen bijdragen zelfs indien hij
aan andere geenszins zou denken.
Die toelagen laten toe de voordeelen te
vermeerderen welke die kassen aan de
werklieden moeten aanbrengen. Hier is
ook een terrein gevonden voor een samen
komen tusschen patroon en werklieden.
Zij kunnen elkander van naderbij leeren
kennen en dat kan oneindig veel goeds
teweeg brengen op maatschappelijk ge
bied.
Het zou in zulke werkhuizen niet ge
makkelijk meer gaan om den klassenstrijd
op te stoken en aan te voeren.
Daarom willen de socialisten er niet
van. Zij handelen niet uit liefde voorden
werkman, niet om zijnen toestand te ver
beteren, maar om hem op te hitsen tegen
zijnen patroon, om hem tot vijand te
maken van zijnen baas. Hij moet socialist
worden, socialist stemmen om eenige
hardschreeuwers toe te laten een fijn en
aangenaam leventje te leiden
Is dat het werk van ware vrienden.
Immer duurt de politiek van a de bloe-
huis van den hovenier gebelddeze snelde
naar beneden en kwam terstond terug.
Mijnheer, fluisterde hij Jacques toe,
daar zijn drie heeren, die naar u vragen.
Ik heb hen niet durven laten boven ko
men. Zij zeggen dat zij van de justitie
zijn en dat zij u onmiddellijk spreken
moeten.
't Is goed, zegde Jacques, zonder
een oog van den zieke af te wenden. Laat
hen een oogenblik wachten.
Hij en doktor Monguyon gingen vol
iever met hun werk voort.
Alsof de banden, die het verstand van
Dominique gekluisterd hielden eensklaps
verbroken waren, week de wezenlooze
uitdrukking van zijn gelaat.
Een stroom bloed kleurde zijne wan
gen, hij sloeg de oogen op en daarin was
een heldere glans waar te nemen, zijn
mond, die reeds zoo lang gesloten was
geweest, ging eensklaps open en duidelijk
klonk van zijne lippen
Moordenaar 1
Jacques en doktor Monguyon slaakten
een zegevierenden kreet.
Geluktjubelde de eerste.
De oude dorpsgeneesheer drukte hem
vol geestdrift de hand.
Bravo, collega I riep hij uit, gij hebt
dende wonde 8 in de roode kliek voort.
Tot die rampzalige politiek behoort wel
het afschaffen der spaar- en ziekenkassen
die in sommige werkhuizen worden op
gericht.
Geen verzoening tusschen kapitaal en
arbeid, maar altijd de rampzalige strijd
En de kerels die zulke dingen eischen,
durven zich aan de werklieden vertoonen!
Aan hunnen toekomststaat valt er niet te
denken. Wij zijn daar nog duizend jaren
af, zoo wijd dat niet een socialist er nog
een woordeken durft over reppen I Het
lijkt nog op een vertelsel uit de Duizend
EN EEN NACHT 8
En om zulk eene schim, zouden de
werklieden moeten verzaken aan zekere,
tastbare voordeelen die de spaar- en
ziekenkassen schenken 1
En de socialisten zijn het, die beweren
de uitsluitende, de ware vrienden der
werklieden te zijn
Moesten zij nu niet eens de uitsluitende,
ware vrienden der werklieden niet zijn,
wat zouden zij dan al niet eischen
De werklieden moeten daaruit leeren
dat de socialisten ze willen bedrit gen, dat
die kerels die zoo hoog met hunne broe
derlijke liefde 8 oploopen, inderdaad
niets anders willen dan klassenstrijd en
dat zij alle verbetering voor den werkman
verwerpen van het oogenblik dat die als
gevolg hebben moet kapitaal en arbeid te
verzoenen.
Het is een onloochenbaar feit dat in
1900 M. De Backer gekozen is geweest
dank aan de stemmen der liberalen en dat
de demokraten, om dien dienst te beloo-
nen, op de Senateurslijst voor den geus
hebben gedopt.
De schande van dit akkoord, van dit
bedekt monsterverbond moet hen op het
hoofd vallen.
Thans is M. De Backer razend kwaad
omdat hij zijn zetelken waaraan hij, lijk
de duivel aan een arm zielken, houdt in
gevaar ziet. Voor de eerste maal durven
de schismos iets legen de liberalen schrij
ven doch dat alles is met zooveel toege
vingen nog gedaan dat de heeren geuzen
het niet kwaad kunnen opnemen. Alleen
lijk worden zij bedreigd en wil men hen
dwingen nog eens de judasserij van 1900
te herbeginnen.
In die bedreiging ligt terzelfdertijd eene
bekentenis en dat is de reden waarom wij
het schrijven van Klokke Roeland op
merken.
t Zien zij dan niet, vloekt, knarsetandt
8 onze smousjasser, dat zij in sommige
d plaatsen hunne senateurszetels in gevaar
brengen 8
Er zijn dus liberale senateurs gekozen
geraakt door de hulp van demokraten 1
Deze hebben dus hunne plichten als
christen mensch verraden om hevige
vijanden van God en Godsdienst te doen
zegevieren
Zoo onder andere, hebben wij de groe
nen zien handelen in ons Arrondissement
waar zij om een zetelken in de Volkska
mer hunne ziel aan de blauwen hebben
verschacherd.
een meesterstuk volbracht.
Dank u.
Jacques wendde zich vervolgens tot den
hovenier.
Spoedig, laat die heeren terstond
boven komen.
Een oogenblik later traden die heeren
binnen, de onderzoeksrechter, zijn griffier
en Flick.
De inspecteur droeg nu weer gewone
kleeren hij had zijn livrei afgelegd en
eveneens zijne rossige pruik alleen het
gladgeschoren gelaat herinnerde nog aan
den kamerdienaar Tony.
De onderzoeksrechter, die onderweg
door Flick volledig was ingelicht, wierp
Jacques een vragenden blik toe.
Gelukt 1 juichte de marine doktor,
uitstekend gelukt, mijnheer. Hij heeft het
geheugen teruggekregen.
En mag ik hem ondervragen vroeg
de rechter.
Dat zal niet noodig zijn, luister
slechts naar hetgeen hij spreken zal, her
nam Jacques
Dominique uitte een kreet van schrik
en riep weer
Moordenaar 1
Op een wenk van den rechter had de
griffier zich aan de tafel gezethij nam
Thans roept Klokke Roeland, de gazet
van M. De Backer aan de geuzen. Voor
mij stemmen, of ge brengt uwen senateurs-
zetel in gevaar 1
Eens te meer is het dus bewezen dat de
groenen op gelijken voet moeten gesteld
worden met de geuzen en de socialisten,
dat zij aan hetzelfde werk medeplichtig
worden.
Kiezer, gij die uw geloof bewaard hebt,
kunt voor geen Judas kiezen die zich vlak
weg tot de vijanden van den catholieken
Godsdienst wendt.
van
EERSTE LES
Over het Blauwsel.
I. Ilopboeren van Mijlbeke, Baerde-
degem, Meldert, Erembodegerr., Moorsel,
Denderleeuw, Okegem, Meerbeke, enz.
binnen weinige dagen zal men u komen
uwe stem afbedelen voor de liberalen en
wat zult gij doen
Gij zult antwoorden
Ik ben geen lafaard ik bemin de hop,
en ik staan hare belangen voor.
Eenparig zult gij dus antwoorden
Geene enkele stem van eenen enkelen
hopboer bekomen ooit de liberalen.
II. Waarom zult gij zoo antwoorden
Wel doodeenvoudig, omdat de liberalen
in 't algemeen en in 't bijzonder de aarts
vijanden zijn der inkomrechten op de
Duitsche en de vreemde hop.
III. Is dat toch waar, en hos kunt gij
het bewijzen
Omdat alle liberalen altijd vijandig
zijn geweest en nog zijn aan alle inko
mende rechten op de vreemde landbouw-
produktcn. Hunne gazet De Dbndbrgalm
raast van niets anders.
IV. Kunt gij ook bewijzen dat de libe
rale candidaten in 't bijzonder vijandig
zijn aan de inkomrechten op de vreemde
hop
Zeker. De 20 candidaat en ie plaatsver
vanger der liberale lijst is M. Odilon Van
derSchueren, brouwer te Aelst. Die Heer
heeft verleden zomer, te Aalst in de
Koophandelsrechtbank eene vergadering
bijeengeroepen van al de brouwers van
't Arrondissement, om te protesteren
tegen de inkomrechten op de Duitsche
Hop.
V. Is het mogelijk En wat gebeurde
erop die vergadering
De catholieke Senators en Volksverte
genwoordigers van Aalst waren uitgenoo-
digd op die vergadering.
Men hoopte ze te verschrikken en ze
doen af te zien van de wedtreisching der
inkomrechten op de vreemde hop. Doch
zij verdedigden met vuur de inkomrech
ten zij deden uitschijnen dat deze waar
lijk noodig waren om de hopteelt te
redden en dat zij geen nadeel aan de
brouwerij konnen berokkenen, in tegen
deel, en de meeste brouwers overtuigd
door die kloeke taal gaf onze hopboeren
een groot blad papier uit zijne brieven-
tasch en hield zich gereed, alles getrouw
op te schrijven.
Dominique deed eene beweging als
wilde hij vluchten, in eene kamer, die
hem eveneens vreemd was.
De kracht om op te staan ontbrak hem
evenwel en hij zonk als machteloos in
zijnen stoel terug.
Op een wenk van Jacques kwam de
hovenier naar voren,
Dominique I riep hij.
Waar ben ik vroeg de oude man,
terwijl hij een verwilderden blik om zich
heen wierp.
Hij tastte naar zijn hoofd en mom
pelde
Het is toch waar, ik heb het niet ge
droomd, ik bloed.
Hij had werktuigelijk de hand aan het
gelaat geslagen en voelde het bloed, dat
aan zijne wangen kleefde.
Eensklaps riep hij
M. de baron, die arme M. de ba
ron.
Helaas, zegde doktor Monguyon,
niet bij machte zijne ontroering langer te
onderdrukken. M. de barou d'Amfrevills
is dood.
Dood, stamelde Dominique op wanho-
gelijk tot spijt van de inrichters der
vergadering.
VI. En hoe eindigde die vergadering
Vooraleer die vergadering uiteenging
nam een vreemdeling, afgevaardigde van
den Bond der brouwers, het woord, en
besloot dat het best ware de hopteelt te
vervangen door planterijen van aard
beziën, ajuintjes, komkommertjes en an
dere kleine groenten voor de markt van
Brussel.
VII. T is schromelijk. En wat zegden
de toehoorders van dit dwaas voorstel
Zij vonden het belachelijk en gaven
onze catholieke Volksvertegenwoordigers
volle gelijk van voor het Boerenrecht te
strijden.
VIII. Wat heeft de liberale candidaat
Van der Schueren nog gedaan tegen het
heilig Boerenrecht
Hij heeft den 4 April 1903 eene hate
lijke petitie geteekend tegen de inkom
rechten op de hop. Die petitie is gestuurd
tot de Kamer en het Senaat, en het is op
de bladzijde 9 dezer petitie dat het hand-
teeken Van der Schueren, Aalst s voor
komt.
IX. Wat zegt die petitie
Zij zegt namelijk dat de hopplanters
geen het minste begrip hebben van de
waarde noch van het gebruik der Belgi
sche hopsoorten n dat onze hopsoorten
(i aan fijnheid ontbreken, en zij aan het
bier eenen smaak geven die niet delicaat
is 8 dat zij a dezelve antiseptische
waarde niet bezitten als de Duitsche hop,
in andere woorden, dat zij min wel de
bieren behouden d.
X. En dan besluit die petitie tegen do
inkomende rechten op de Duitsche hop
Natuurlijk zoo.
XI. Wel zou dan den hopboer geen
lafaard zijn, van voor die voorstaandera
der Duitsche hop, en die tegenstrevers
der Belgische hop te stemmen
Ja zeker, het ware eene lafhertigheid,
het ware een soort van landverraad.
XII. Zijn er lafaards of landverraders
onder onze Vlaamsche hopboeren
Ik denk het niet, zij zijn allen deftige
landbouwers die willen wat is recht.
XIII. En willende wat is recht, zullen
zij weten te winnen wat zij willen
Ja, duizendmaal ja.
XIV. En daarom wat zullen zij doen
Geen enkele stem aan de liberalen geven
en indien er liberale haantjes-vooruit of
geusche fleemers in 't hopkwartier ver
schijnen, hun beleefd't gat van den tim
merman wijzen.
XV. Zoodat het blauwsel geen goei
remedie en is voor de kwijnenden hop
teelt
Neen, 't potvolblommen Laat ons met
dit blauw mengelmoes gerust. Wij willen
van geen blauwe hopvijanden, van geene
blauwe boerenverdrukkers 1
XVI. En wat gedaan dan met die libe
rale lijst van candidaten
Dat zij naar Duitschland gaan, en zich
van de duitschers laten kiezen. Aan de
boeren van 't Land van Aalst zullen zij
geen appelen voor citroenen verkoopen I
pigentoon, dood. Ik heb hem niet kun
nen verdedigen, ik heb hem niet kunnen
redden.
Neen, zegde Jacques, na met den
onderzoksrechter een veelbeteekenenden
blik gewisseld te hebben, maar gij kunt
hem wreken.
Hem wreken.
Ja.
Hoe dan 1
Gij kent den moordenaar, gij hebt
hem gezien
Of ik hem gezien heb 1 riep Domi
nique met eene uitdrukking van haat.
Zijn naam
Zijn naam Weet gij dien nog
niet Wel het is den neef van M. den
baron... Sorandal
Ha ik wist het welriep Jacques
zegevierend uit.
Mijn hemel, ik heb het ook altijd
gedacht, zegde hovenier, die zich de ver
klaringen van het kleine dienstmeisje her
innerde.
Groote God, stammelde doktor Mon
guyon vol ontzetting.
Dominique had zich in zijnen stoel op
geheven en herhaalde
- Sorandal.
Wordt voortgezet.
