Zondag 5 Juli 11104
3 centiemen per nummer.
56sle Jaar 3<m
HET JU BI LÉ
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
JUBELJAAR
Onbevlekte Ontvangenis.
IDE HULA ti
met deu Witten Baard.
Onze geuzen
aan gang
Maj
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frankmet den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zyn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N' 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CHIQUE 8UUM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen op
3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele v«t
dit blad.
AALST, a JULI 1904.
CH1KK ÏNGEN
verleend ter gelegenheid van het
DER
I. Gebruik makende van de macht
Ons door den H. Stoel verleend, be
sluiten Wij dat, in Ons Bisdom, het
Jubilé zal kunnen verdiend worden
van 8 September, feestdag van O. L. V.
Geboorte, tot 8 December, feestdag
der Onbevlekte Ontvangenis van Ma
ria.
13. Het Jubilé zal in al de kerken
en kapellen aangekondigd worden
door het gelui der klokken, den 7
September om 7 uren 's avonds.
Vóór de Hoogmis, op 8 September,
zal het Veni Creator gezongen wor
den. Na de Hoogmis zal de Kruisplan-
ting plechtig geschieden.
Het feest van den 8 December zal
met allen mogelijken luister gevierd
worden.
Wij zelf zullen in de hoofdkerk van
Sint-Baafs de plechtige pontificale
Mis zingen, en des avonds liet ponti
ficaal Lof doen.
Op hel einde van het Lof zal in alle
kerken en kapellen het Te Deum ge
zongen worden.
III. Om den Aflaat van het Jubilé te
verdienen wordt vereischt 5
i° Dat men biechte.
2° Dat men communiceere.
3° Dat men eenen dag vaste.
4° Dat men drijmaal eene te bepa
len kerk bezockc en er godvruchtig
.bidde volgens de inzichten van den
H. Vader, voor de vrijheid eri de ver
heffing der Üalholieke Kerk en van
den H. Stoel, voor de uitroeiing der
ketterijen en de bekeering van alle
verdwaalden, voor de eendracht der
christene vorsten en den vrede en de
eenheid van het geloovige volk,
7e VERVOLG.
Jim Cart. Wij hebben elkaar in In-
dië leeren kennen, maar hij. was niet sterk
genoeg van gestel, om daar lang te blij
ven, daarom is hij met verlof naar het
moederland teruggekeerd en nu is hij
verloofd met een lief meisje, wier moeder
evenwel niet wil toestaan, dat zij het land
verlaat. Zij is bemiddeld en hij heeft ook
eene kleine rente gij ziet dus dat zij op
die nederige betrekking wel zouden kun
nen trouwen.
Ik geloof wel, dat Reginald u hierin
van dienst zal willen zijn.
Ik mag er dus op rekenen, dat gij
zoo vriendelijk zult zijn, Reginald over
deze zaak te schrijven
Ik beloof het u.
Hij stak haar de hand toe, die zij be
vend aanvaardde.
Ik dank u, zegde hij.
Daarop ging hij heen.
Toen Gertruda weêr alleen was, mom
pelde zij
Reginald zal het patronaatrecht wel
verkoopen. Jaak is al te vrijgevig hij
mocht wel wat voorzichtiger met zijn
geld omgaan. Misschien zal hij ook nog
eenmaal trouwen. Wat zal het mij dan
zonderling voorkomen, als eene bruid
haren intocht op Lane-House doet Ik
IV. De biechtvaders zullen, in de
biecht gedaan om het Jubilé te ver
dienen én enkel voor éénmaal, de
macht hebben te ontslagen van alle
zonden aan Ons of zelfs aan den H.
Vader voorbehouden (behalve eenige
gevallen in den Wereldbrief van Zijne
Heiligheid aangeduid).
Zij zullen de beloften mogen veran
deren die aan den H. Vader voorbe
houden zijn, ter uilzondering der be
loften van zuiverheid en kloosterle
ven, alsook der beloften gedaan ten
voordeele van eenen derden persoon
en door dezen aanvaard.
De kloosterzusters, novices en an
dere personen, binnen slot verblij
vende, zullen zich mogen wenden,
voor de biecht van het Jubilé, tot el
ken priester die door Ons goedge
keurd is om de biecht der klooster
zusters te mogen kooren.
V. Eenieder zal, binnen de drij aan
geduide maanden, eenen vastendag
mogen verkiezen, op welken hij niets
zal mogen gebruiken dan vastenspij
zen, het is te zeggen dat liy zich zal
moeten onthouden van vleesch, eiers
en zuivel,
VI. Voor wat de kerken aangaat die
men moet bezoeken, bepalen wij in
Onze bisschoppelijke stad, de hoofd
kerk van Sint Baafs elders, de paro
chiekerk of proostdijkapel.
De EE. HH. Pastoors en Proosten
der kerken en kapellen aangeduid
voor de bezoeken van het Jubilé zullen
zorgen dat dezelve open blijven van
's morgens tot den middag, en van
twee uren 's namiddags tot zonnenon-
dergang.
VII. De biechtvaders zullen door
andere godvruchtige oefeningen deze
mogen vervangen die door den H.
Vader voorgeschreven zijn, telkens
dat het kloosterlingen van beide ge
slachten geldt, ofwel alle andere per
sonen die zich in de onmogelijkheid
zouden bevinden dezelve te volbren
gen.
Zij zullen ook van de Communie
mogen ontslaan de kinderon die nog
lot dezelve niet zijn toegelaten.
VIII. De reizigers, die gedurende
den tijd gesteld voor het Jubilé afwe
zig zijn, zullen dit kunnen verdienen
indien zü, aanstonds na hunne terug
komst, de Yoorgeschrevene oefenin
gen verrichten.
IX. De aflaat van het Jubilé kan maar
ééns verdiend worden bij is toepas
selijk aan de zielen des vagevuurs.
Door vergunning van Z. Heiligheid
kunnen, gedurende den tijd van het
Jubilé, -al de andere aflaten gewonnen
worden als naar gewoonte.
X. Wij verzoeken de EE. HH. Pas
toors en Priesters die het aangaat, de
hun toevertrouwde geloovigen tot liet
winnen van het Jubilé door predica-
geloof niet, dat ik eene vrouw zal kunnen
liefhebben, die tante Edith nader aan het
hart ligt dan Phillis en ik.
Eerst den volgenden morgen ontving
zij eenen brief van den graaf, waarin hij
schreef, dat hij misschien langer dan
eene week zou wegblijven en dat men al
zijne brieven naar Londen moest zenden.
Hij besloot
Ik zal zoo spoedig 't huiskomen als
ik kan, lieve. De tijd schijnt mij zoo on
draaglijk lang toe, als ik niet bij u ben.
Wanneer ik te huis kom, dan hoop ik
dat de wolk, die ons geluk verduisterde,
weggedreven zal zijn, want eene onrust
die mij jaren lang gekweld heeft, zal nu
spoedig verdwijnen.
Bij het lezen van dit slot dacht de jonge
vrouw
Arme Reginald, hij bemint mij,
hoe hard en ongevoelig hij zich ook voor
doet, maar ik zou zoo gaarne wenschen,
dat hij mij wat meer vertrouwen schonk,
in plaats van mij als kind te behandelen.
Ik zou wel eens willen weten of ik er een
groot onrecht aan deed met hem te trou
wen, maar ik heb hem toch niet bedro
gen, ik heb hem vooraf gezegd, dat ik
hem niet beminde, dat ik hem alleen ter
wille van Cecil trouwde.
Ter wille van Cecil, haren broeder,
dien zij zoo innig lief had, gaf zij zich
op haar twintigste jaar aan eenen man,
die bijna dubbel zoo oud was als zij, en zij
had nooit vernomen of Cecil in do goud
mijnen geluk ol tegenspoed had onder
vonden.
tiën of andere geestelijke oefeningen
voor te bereiden.
Bovenstaande Herderlijke Brief en
schikkingen voor het Jubilé zijn, den
Zondag 26 Juni, van den predikstoel
afgelezen geworden in de kerken,
openbare kapellen, geestelijke ge
meenten en colleges van Ons Bisdom.
Zij zullen daèr, gedurende ganseh het
Jubilé, te lezen hangen.
Gegeven te Gent, onder Onze hand-
teening, Onzen zegel en de tegentee-
kening van Onzen Secretaris, den 15
Juni 1904.
i ANTONIUS, Bisschop van Gent.
Op bevel van Zijne Hoogwaardigheid
den Bisschop,
A De Meester. Ivan. Secret.
In den loop van den kiesstrijd,
wiens laatste nagalmen uitsterven,
heeft Dendkrbodk meer dan eens ge
wezen op de huichelachtige taktiek
onzer Aalstersche geuzen. Wij hebben
gezegd dat zij hun wezenlijke inborst,
hunne ware gedachten en strekkingen
zorgvuldig voor de kiezers verborgen
hielden, dat zij hunne vijandschap
tegen de godsdienstige vrijheid achter
valsohe en leugenachtige verklarin
gen van verdraagzaamheid verdoken.
Wy hebben bevestigd en herhaald dat
er geen verschil bestond tusschen de
geuzen van Aalst en de godhaters van
Brussel, Gent en elders, dat zij in de
hoofdstad zich als de hevigste Com
bisten en blokmannen zouden aanstel
len niettegenstaande zij toen gedurig
beweerden ieders gedachten en rech
ten te zullen eerbiedigen. Die houding
moet noodlottig de hunne zijn, én
omdat lij geuzen zijn, geuzen in den
vollen zin des woords, én omdat zij
zich hunne valsehheden zullen moeten
doen vergeven, om niet als verdach-
tigen te worden uitgescholden door
de hevigen en onhandelbaren der
blauwe party.
Reeds hebben wij een begin van
uitvoering. Zij hebben hunnen zege
praal door eene armzalige betoogihg
willen vieren. En wat zien wij
Mannen zijn er tegenwoordig ge
weest, mannen hebben er het woord
gevoerd welke de brave, eenvoudige
monschen, die de beloften van den
kiesstrijd als goede munt hebben aan
genomen. er zeker niet verwachtten
en nog min meenden er toegejuicht te
kunnon worden. Wij hebben er Feron
en Julius Hoste gezien wier namen
vloeken met verdraagzaamheid in
zake van godsdienst, geuzen die im-
In al de jaren van haar huwelijk was
er geen enkele brief van Cecil gekomen,
maar iets wist zij toch, namelijk, dat de
strijd nu volstreden was, dat zij zich nu
niet meer behoefde af te vragen of Cecil
als een arme uitgehongerde, vermoeide
zwerveling, in de binnenlanden van Afti
ka ronddoolde, dan zich als een forsch,
welgesteld en gelukkig man op den ierug-
keer naar het moederland voorbereidde.
Hare ongerustheid over haar lot was
nu althans ten einde, want drie jaren na
haar huwelijk was haar een blad uit Cape
town toegezonden, waarin het volgende
bericht onderstreept was.
Den 12 dezer overleed alhier aan de
moeraskoorkoorts Cecil Monkton, zoon
van wijlen M. Hught Monkton, predikant
van Templemere in Engeland. 23 jaar
oud.
Gertruda had deze gazet met eene lok
haar van Cecil en eenige brieven, die hij
haar als knaap geschreven had, toen zij
nog op de kostschool was, zorgvuldig be
waard en dikwijls weende zij bij het aan
schouwen van deze gedachtenissen.
III. March de rijke vreemdeling.
Op eene kamer van een klein hotel, in
eene der straten die op het strand te Lon
den uitkomen, zat een heer alleen aan het
ontbijt.
Hij was eerst sedert den vorigen avond
aangekomen en had genoeg reisgoed bij
zich om de achting der hotelbedienden
te verdienen.
mer en altijd tegen de Religie hebben
gedonderd, die kerkvervolger Combes
111 ganseh zijn meedoogenloos beulen
werk hebben bewonderd en toege
juicht, die meermalen luide den
wensch hebben uitgedrukt ook hier in
ons vrijheidlievend land zijn helsch
werk te kunnen aanvatten
In dit wanluidend concert speelde
Het Laatste Nieuws, de gazet van
M. Hoste, de eerste viool. Geven wij
slechts eene enkele aanhaling zij is
welsprekend genoeg en toont duide
lijk wat onze geuzen in hun schild
voeren, wat hun doelwit is, wat zij
doen zullen, indien het kiezerskorps,
dat twintig jaren de partij van ver
draagzaamheid, de catnolieken, steun
de, eens lichtzinnig genoeg was, ver
trouwen te hebben in een vrijmetse
laars-regeering.
Den 2 April 1903 kon men in ge
noemd blad lezen Wat de republi-
keinsche party in Frankrijk kan
doen, zouden wij liberalen en sooia-
listen ook kunnen doen in België,
indien wfj ons vereenigen.
Onze lezers weten wat er in Frank
rijk gebeurt. De kloosters worden
verstrooid, de klooslerlingen uitge
dreven, kerken, kapellen en bidplaat
sen gesloten, de vryheid van onder
wijs gewurgd, de christene liefdadig
heid aan banden gelegd. De vrijheid
vafl geweten bestaat voor de geloo
vigen nietde vrijheid van vereeni-
ging is uitsluitend voor de godde-
loozen voorbehouden. Terwijl de
kloosters door de oppermachtige geu-
zerij ontbonden worden, mag de vrij
metselarij, met hare tempels en ge
heimzinnige krochten, waar tegen
troon en altaar allerhande complotten
worden gesmeed, vrij floreeren.
Dat hatelijk en vryheiddoodend re
giem is het ideaal der regeering voor
onze zoogezegde liberalen. En niette-
fenstaande onze Aalstersche blauwe
aboutermannekens valschelijk den
verdraagzame speelden, toch hebben
zij nooit den Franschen dwingeland
afgekeurd, toch bleven zij in de vrien
delijkste betrekkingen met de geuzen
van andere plaatsen waar liet vaandel
van - oorlog aan den Godsdienst.
vrij wierd ontrold. De Aalsterschel li
beralen bleven hunne geestverwanten,
zeggen wij het juiste woord hunne
eliendige, diep gevallen slaven, dio
alles veil hadden voor de zegepraal,
voor wie alle middelen eerlijk waren
De eenige verwantschap tusschen
de godhaters van Brussel en de klucht
spelers van Aalst is op do liberale be-
tuoging gebleken; hunne enge betrek
kingen, de eenheid van hun doel heb
ben de blauwe woordvoerders er doen
Zulke gast was nog wel wat waard in
de maand Augusti, als Londen half ont
volkt is en zelfs de voornaamste hotels
bijna ledig zijn.
De bedienden hadden zich dan voor
genomen M. March met de grootste nauw
gezetheid te bedienen en waren zelfs een
weinig teleurgesteld, toen zij tot de ont
dekking kwamen, dat hij een man met
zeer weinig behoeften en eenvoudige ge
woonten was.
Toen 't ontbijt afgeloopen was, schoof
hij zijnen stoel bij het venster en zag naar
buiten, waar de aan eene wereldstad zoo
zeer eigen drukte heerschte.
Het was juist 10 uren.
De vreemdeling scheen buitengewoon
behagen te vinden in het drukke gewoel
en werd niet moede hetzelve opmerkzaam
gade te slaan.
Zoo iets vindt men toch nergens
anders, zegde hij, meer tot zich zclven
dan tot den bediende, die bezig was de
ontbijttafel op te ruimen. Eigenlijk is
Londen de eenige groote stad op de we
reld.
Toen hij zag dat de tafelbediend j op
het punt stond de kamer te verlaten, vroeg
hij op beleefden toon
Zoudt gij zoo goed willen zijn mij
schrijfgereedschap en adresboek te bren-
gen
Ja, mijnheer, Verlangt gij anders
nog iets
Ik geloof het niet. Straks ga ik uit
en kom misschien eerst tegen den tijd van
het noenmaal terug. Ten zeven uren wil
uitschijnen. Het is eene plompe uitda
ging in bet aangezicht geslingerd van
hen welke zij door hunne valsche ver
klaringen van verdraagzaamheid tot
zich hadden getrokken het is ook de
dankbaarheid van den ezel. Wij kla
gen er daarom niet over.
Dendergalm durft de redevoeringen
der sprekers niet weergeven onder
een ijdel en bespottelijk voorwendsel.
Doch de beknopte inhoud is kenschot-
send genoeg
Het is ons niet mogelijk, schrijft
de armtierige, de verschillige retle-
voeringen in hun geheel mede te
deelen, de plaats ontbreekt ons
maar allen vierden den liberalen
zegepraal, allen schilderden in
geestdriftige bewoordingen de her-
opbeuring der liberale party, de
eendracht in den strijd, den voor-
uitgang van de WARE DEM0KRA-
TIE.
De ware demokratie is voor de geu
zen en voor Denderöalm die welke
bloeit in Frankrijk. Zy is de opper
heerschappij der francmacons en de
onderdrukking der godsdienstige vrij
heid. Het ware onjuist te denken dat
door dat woord, en zoo roeenen het de
catholieken, de uitbreiding eu de ver
betering der arbeidswetgeving wordt
bedoeld. Ziel naar Frankrijk. Welke
maatschappelijke wet. welk sociaal
werk is er tot stand gekomen sedert
de oorlog tegen de godsdienstige vrij
heid is begonnen Niets wordt er go-
daan ten voordeele der werklieden en
niets ook ryst in het verschiet op,
niets staat aan liet orde van den dag.
De gcheiligdste beloften worden ver
geten al de levendige krachten zyn
opgeslorpt door den ongelukkigen en
rampzaligen stryd tegen het catho-
liek Geloof.
Meer dan een socialist heeft er luide
over geklaagd, doch meegetrokken
door klachten zonder uitwerksel, zon
der gevolg. Zij mogen zich vergenoe
gen met die ellendige oefening waar
aan de geuzen in Belgie zich van 1879
tot 1884 hebben vergast maar die ons
ook tot de kiezingen van de aige-
meene verlichting hebben gevoerd.
Kerkvervolging, kleingeestige gods
dienstplagerijen, zouden ware demo
kratie zijn 't Is bespottelijk 1
Het is eene kolossale dwaasheid de
geuzerij voor te stellen als zijnde ge
negen eene wettelijke oplossing aan
de arbeiderskwestie te zoeken. Ganseh
het sociaal werk onzer Regeering
heeft zij wanhopig bekampt en be
vochten, niet in de eene of andere
toepassing van een grondgedacht,
waarover zij 't akkoord zou zijn met
de rechterzijde noen, maar over het
princiep zelf. Het was iedere wet, in
haar geheel, welke hardnekkig wierd
bevochten in naam eener volkomene
economische vrijheid het was het
ik noenmalen, zorg voor eene goede spijs-
kaait en mogelijk breng ik ook nog eenen
anderen hetr mede.
Het schrijfgereedschap en het zware
adresboek werden spoedig gebracht. M.
March ging langzaam naar de tafel en
zette zicli neder.
Er lag in zijne bewegingen eene zekere
afgematheid, die weinig in overeenstem
ming was met zijne donkere levendige
oogen en zijne jeugdige, veerkrachtige
gestalte maar hij had vele jaren onder den
gloeienden, tropischen hemel geleefd en
nu was dat werk geëindigd, want hij had
zijn doel bereikt, zich tot een rijk man
gemaakt eu de terugwerking was geko
men.
Eene langdurige, gevaarlijke ziekte zou
zijne reis naar Engeland bijna verhinderd
hebben hij had zich ingescheept nog
vóór dat de dokter hem voor genezen ver
klaard en tengevolge daarvan was hij nog
verre van gezond.
Die langzame, vermoeide bewegingen
lagen niet in den aard van den man, maar
waren alleen een gevolg van zijne zwak
heid.
M. March bladerde langzaam in het
adresboek en zijn lange magere vinger
schoot over de bladzijde, totdat hij den
naam van Verity gevonden had.
Er waren mer r personen van dien naam
maar slechts één notaris, wiens adres
luidde
a Verity Paul, notaris, firma Verity
Arden, Plum-Tree-Court Temple.
M. March sloeg het adresboek toe.
beginsel der staatsinmenging zelve
dat stelselmatig wierd afgebroken.
Wij moeten voorheden staken. Wij
zullen in eeu volgend artikel Dbndbr-
ualm uitnoodigen ons die ware
demokratie nader toe te lichten zij
zal immers liet terrein zijn, waarop
de strijd van morgen zal geleverd
worden.
^11» Van achter den bosch roept
*de broodstaaf ons in Den Den
dergalm toe dat we penschavuiten en wat
weet ik nog al zijn omdat we doen bemer
ken hebben dat Major Vander Schueren
aan 't speculeeren was, toen hij zegde
Kwestie van eenige maandekens en
men salueert mij representant. Wij
houden onze meedeeling staande en de
speeuleerder weet zoo goed dan wij wan
neer en waar hij aan zyn vurig verlangen
van eerlang representant te zijn lucht gaf.
Twintig jaren gevang voor eenige
druppels. Het Asaisenhof der Pro
vincie Antwerpen heeft den 9 Juni
een dier dorndramas moeten oordee-
len die zoo dikwijls voorvallen in de
Antwerpscho Kempen, waar men bij
de minste gelegenheid de messen
trekt.
Op Paaschmaandag zaten eenige
boeren in de herberg van M. Van
Deun, te Westmalle. Men dronk er
volop genever, zoodanig dat de gees
ten in spanning geraakten, dat oude
veeten opgehaald worden en dat men
op 't vechten kwam. Twee boeren ge
raakten handgemeen, Jan De Geulaer
de beschuldigde en Gysels, het
slachtofler van het drama.De twee
mannen worstelden niet lang.
De Ceulaer greep een keukenmea in
de herberg bij Van Deun, en staker
mede in den onderbuik van zynen
tegenstrever. Deze wankelde en nep
Hij steekt mij dood -, liep naar de
deuren viel stervende neder.
De Ceulaer werd aangehouden. Het
is een boerejongen, onverschillig aan
al wat er rond hem voorvalt. Hy loo
chent Daar is stryd geweest, zegt
hij, - en wie gestoken neeft, weet ik
niet. - Dertig getuigen werden ver
hoord.
De Geulaer is tot twintig jaar dwang
arbeid veroordeeld, daarliet Hof ver
zachtende omstandigheden heeft aan
genomen ingezien aen iongen ouder
dom van den beschuldigde. Deze is
maar 21 jaar oud.
Wat zal de ongelukkige bitter be
treuren geen onthouder geweest te
syn Twintig jaar gevang voor eenige
druppels
Dus moet de oude man gestorven
en zijn kleinzoon in zijne plaats gekomen
zijn. Ik weet dat John Verily lang vóór
zijnen vader gestorven is en dat hij eenen
zoon naliet.
't Is zonderling, dat Arden zijn mede
gezel, die zooveel jonger was, nog moet
overleven. Ik mocht Arden nooit lijdan
en hij mij evenmin, maar vijftien jaren is
een lange tijd. zijn afkeer tegen mij zal
nu wel afgekoeld of misschien geheel ver
geten zijn.
Het hotel, waar M. March logeerde,
was niet ver van de wijk Temple verwij
derd en binnen tien minuten was hij er.
Zijne donkere, scherpe oogen, schenen
met een enkelen blik alle veranderingen
op te merken, die er tijdens zijne afwe
zigheid waren aangebracht en toen hij
zeker punt van Temple bereikte, loosde
hij eenen zucht.
Hier was het dat ik, volgens den
wensch van mijnen vader, de beste jaren
van mijn leven moest doorbrengen. Ik
zou wel eens willen weten wat er van mij
terecht gekomen zcu zijn, wanneer ik
lust in dat soort van werk gehad had en
nooit het verlangen had gevoeld, de wijde
wereld in te trekken. Nu, veel beter zou
het voor mij geweest zijn, het geluk heeft
mij ten slotte toegelachen en wanneer zij
nu nog maar in leven is, dan zal zij er
ook haar deel van hebben.
Deze laatste woorden had hij op zeer
vergenoegden toon gesproken.
(Wordt voortgezet).
