3 centiemen per nummer.
Zondag 17 Juli 1901
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
GODSDIENST. HUISGEZIN, EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Verwaand en
Onwetend.
IDE IMI-ATsT
met den Witten Baard.
Advokaat van
kwa zaken.
Bellootje.
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prys ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frankmet. den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CHIQUE SLI M.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00 Vonnissen op
3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele var
dit blad.
AALST. 16 JULI 1904.
Die twee dingen gaan gewoonlijk
saam. De onwetende wil achter zeker
heid in toon zijne onkunde verbergen
hy spreekt stout en beslissend om in
druk te maken hy boezemt misschien
ontzag en eerbied in aan de onnooze-
laars maar de ernstige menschen
gaan schokschouderend voorbij, met
een gebaar alsof zy zeggen wilden
hij is weeral bezig, de arme jongen
Die stoutheid van toon en beweging
troffen wij aan in een artikel van
Vooruit over zekeren tijd. Het orgaan
van Boudewijn met den ijzeren arm,
anders gezegd Anseele, de tyran an
Vooruit, was in een pennetwist ge
wikkeld met De Gazet van Antwer
pen nopens de al of niet roode gene
genheid ten opzichte der maatschap
pelijke hervormingen; in ander woor
den nopens de bloedende wonde lijk
Bebel zich, op het Congres van Brussel
in 1891, uitdrukte. De schrijver van
het catholiek dagblad had zich beroe
pen op het gedacht van Marx en hem
den apostel van het geweld geheeten
Daarop antwoordde de heer A. Bo
gaerts, vroeger onderwijzer der stad
Gent, thans goed bezoldigde hoofdop
steller van Vooruit, leesvefcbetaalde
bewierooker van Anseele. Hij schreef:
Waar heeft de G. v. A. of wie ook,
Marx de gewelddadige omwenteling
weten aanbevelen In welk deel van
zijn werk
Die bewering bewijst volslagen on
kunde van wat Marx en al de sociaal-
demokraten door omwenteling be
doelen.
Wij weten niet waarom, maar de
G. v.A. heeft op Vooruit niet geant
woord, ten minste wij hebben het ant
woord niet opgemerkt. Wij betreuren
het, want er was aan Vooruit een
typieke antwoord te geven.
De heer Amatus Bogaarts vraagt in
welk werk of deel van werk Marx de
geweldadige omwenteling heeft opge
hemeld en aangepredikt
Wij zeggen die vraag getuigt dat
M. Amatus Bogaerts al de werken van
Marx niet heeft gelezen want in dat
geval, moest hij eenige lijnen aantref
fen waarin, op de kraste wijze, het
geweld als het eenige middel om tot
et beloofde Eden te geraken, wierd
opgehemeld.
Het eenige middel, a. u. b. en dat
heeft de heer Amatus Bogaerts, gewe
zen officieelen onderwijzer, niet opge
merkt Doch wij denken ernstig dat
hij Marx werken niet heeft gelezen en
9e VERVOLG.
Neen, de graaf van Chatterly wil
het huurkontrakt niet vernieuwen, tenzij
ik tien percent meer huur betale en alle
herstellingen en vernieuwingen voor mij
ne rekening nemen wil. Dat is het huis
niet waard en ik kan zulk eene huur ook
niet betalen. Overigens is die man zoo
onaangenaam in zijnen omgang dat ik
blij zal zijn, als ik niets meer met hem te
maken heb.
Ik heb eens eene enkele maal de gra
vin van Chatterlij ontmoet, zij kwam mij
voor als eene lieftallige, zachtzinnige
vrouw.
Dat is zij ook, antwoordde de eerste
spreker, zij is eene lieftallige en tegelijk
ongelukkige vrouw, want de graaf is niet
alleen een slecht landheer maar ook een
slechte echtgenoot en vader.
De bewoner van Copslei bleef de ge-
heele week te Londen en zijne vrouw
zond hem, met andere brieven, ook eenen
waarvan het handschrift hem geheel on
bekend was en die hem in de hoogste
mate verwonderde. De brief luidde
dit,niettegenstaande zijn beslissenden
toon, hij maar goed is om te knoeien
in de kolonnen van Dendergalm, het
overheerlijk orgaan onzer Aalstersche
geuzen en waarover M. De Blieck aoo
dikwyls zijne tevredenheid uitdrukt
In dat blad immers, in Dendergalm
te verstaan, spreken de schrijvers ge
woonlijk van dingen die zij niet ken
nen, en zijn in staat, artikels uit te
leggen die ze noch gelezen noch ge
zien hebben
Dat schynt de gehalte te zijn van
den heer Amatus Bogaerts, ex-offici-
eelen onderwijzer. Hij zal Marx niet
gelezen hebben.
Er is meer hy heeft Vooruit, zijn
eigen blad, niet gelezen. Had hy het,
dan gewis zou hy die uitdaging naar
het hoofd van don Antwerpschen
schrijver niet geworpen hebben, uit
daging welke, wij betreuren het,
zonder antwoord is gebleven.
Daar de heer Amatus Bogaerts, ex-
officieele onderwijzer in zijne uitda
ging zegtof wie ook en daarom,
meenen wij, den handschoen te mogen
opnemen.
Veel is er over niet te redeneeren.
Geven wy maar aanstonds het artikel
van Vooruit die de betwiste stelling
verdedigt met het gewenschte uittrek
sel uit de werken van Marx.
Den Donderdag 16 Maart 1893, rolt
zijn hoofdartikel over Karl Marx. Op
het einde der eerste bladzijde, l'w ko-
lon, lezen en citeeren wy
Sommigen, die Marx slecht ken
nen, stellen het voor alsof hy tegen
den revolutonnairen geest van het
socialism zou gekant zijn.
Maar hebben die heeren dan nooit
het Kommunistisch manifest geleien,
dat Marx en Engels hort voor de Omipen-
teling van 184S der bourgeoisie in het
aangezicht slingerden en dat een krasse
revolutionniire geest aamt van het
begin tot het einde
Men leze b. v. het slot dat aldus
luidt
De Kommuüisten versmaden het
hunne denkbeelden en bedoelingen
geheim te houden. Zij verklaren
n openlijk dat hun doel slechts bereikt
kan worden door de gewelddadige
omverwerping van alle bestaande
maatschappelijke orde. Dat de heer-
schende klassen sidderen voor eene
Kommunistische Revolutie.
Is daarmede de kwestie niet opge
lost en moet, om zyue verwaandheid,
de heer Amatus Bogaerts, ex officieele
onderwijzer van Gent, niet met blo
zende kaken staan?
Het Kommunistisch manifest is het
werk van Marx en Engels. In dat
Kommunistisch Manifest wordt de
revolutie, in den zin van geweld,
vooruitgezet als zijnde de eenige weg
om tot ae samenleving van morgen te
geraken.
Hotel Royal, Stand.
Mijnheer,
Ik heb vernomen dat gij Northshire
voor den winter zult verlaten en uw huis
en inboedel gedurende dien tijd wenscht
te verhuren. Indien dit zoo is, dan zou ik
gaarne uw huurder willen worden. Ik
zoek namelijk een gemeubeleerd huis,
waar ik mij voorloopig vestigen kan tot
ik eene vaste woonplaats heb gekozen.
Ik ben gedurende vele jaren in het bui
tenland geweest en nu eerst teruggekeerd.
Aan de Bank van Londen kunt gij volle
dige inlichtingen omtrent mij verkrijgen,
of, zoo dat u liever is, kan ik u ook de
geheele huur vooruit betalen. Wanneer
gij mij het genoegen zoudt willen doen
mij eens te komen bezoeken, dan kunnen
wij de zaak verder mondelings afhan
delen.
Met alle achting.
C. MARCH.
Nog denzelfden dag werd bij M. March
in hel Hotel Royal een heer aangediend
als M. Hurst, bewoner van Copslei. die
terstond ontvangen werd.
M. Hurst deelde den vreemdeling me
de dat hij Copslei zeer gaarne zou verhu
ren, daar de huur niet onbelangrijk was
en hij een groot gezin had, maar tevens
voegde hij er openhartig bij dat het huis
zeer bouwvallig was en dringend herstel
ling noodig had.
De heer hoofdopsteller van Vooruit
heefl eene uitlegging op zijn eigen
van het woordeken Revolutie. Hij ver
staat het niet in den zin dat het door
iedereen wordt begrepen Revolutie is
geen geweld voor hem, het zijn de
omkeeringen in zeden, gewoonten en
gedachten, het zijn de hervormingen
in sociaal en potitiek leven die de
revolutie zijn en dat alles gaat vreed
zaam, het geweld, moord en bloedver
gieten dat is de illustratie van de
Revolutie, niet de revolutie zelve.
Dat is eenvoudig spitsvondig, een
kneep om zich uit den slag te trekken;
maar het is een ongelukkige kneep.
Inderdaad. Dat de lieer Amatus Bo
gaerts, ex-officieele onderwijzer, de
kracht van zijne vindingrijke uitleg-
fingen eens op den tekst van Marx
eproevc. Als hij die noot heeft ge
kraakt, zullen wij hem nog menige
voorleggen want de omwentelings
litteratuur der socialisten is rijk en
wy hebben uit onze lezingen meer
dan een klein papierken bewaard,
met de bron erbij welke de socialisten
heden zoo graag kennen.
Wij mogen dus, ten slotte van dit
artikel, gerust de socialisten om het
hoofd werpen dat zij het geweld en
de revolutie willen, niet als te berei
ken doolwit, maar als een onvermij
delijk middel.
Slechts een enkele weg leidt tot de
samenleving van morgen, tol; de ver
wezenlijking van het collectivistisch
ideaal die weg is het geweld, is de ge
welddadige omverwerping, der bestaande
dingendat bekent het communistisch
manifest, welke hel symbolum des
geloofs is van de roode apostelen.
Nu wie het einde wil, het socialism,
moet de middelen willen, de gewelddadige
omverwerping, de revolutie
Is de heer Amatus Bogaerts, ex-
officieele onderwijzer van Gent, hoofd
opsteller van Vooruit, voldaan
Wij drukken het volgende schry-
ven van Fondsenblad over om
onze geachte lezers aan te toonen tot
welke afkeurlijke middelen van be
drog en vervalsching de groene socia
listen der Chipkakliek hunne toe
vlucht zouden nemen, moesten zij eeus
meester worden, om de heerschappij
van geuzen, vrijdenkers, godsdienst
haters en papenvreters voor altijd te
bevestigen.
En zeggen dat GROENE PIE weke
lijks eindelooze jeremiaden laat hoo-
ren om de vervalsching der kiezers
lijsten aan te klagen.
Wij roepen vooral de aandacht in
der duizenden kiezers van den buiten
aan de welke Pilatus Daens en zijne
zijne sleepdragers hun kiesrecht op
March glimlachte.
Mijnheer ik heb u eene bekentenis
te doen, zegde hij. Ik was in den restau
rant Weston toen gij daar Dinsdag zat te
noenmalen en zonder het willen, hoorde
ik het gesprek af, dat gij met uwen vriend
hadt. Ik hecht er bijzonder veel belang
aan om eenigen tijd in Northshire te ver
blijven en ik hoop daarom dat gij het mij
niet ten kwade zult duiden, dat ik partij
getrokken heb van hetgeen ik hoorde.
Dat kan ik in 't geheel niet ten kwa
de duiden. Mijne vrouw verwijt mij wel
eens dat ik mijne persoonlijke zaken te
gen iedereen uitbazuin.
Wanneer gij gehoord hebt wat ik zegde,
dan kent gij ook mijne meening omtrent
den landheer.
Met hem heb ik niets te maken,
zegde March. Wanneer gij mij het huis
wilt verhuren, en tevens zoo goed wilt
zijn voor eenen mannelijke en eene vrou
welijke bediende te zorgen, noem mij dan
uwe voorwaarden.
Ik moet in Bomemout twee honderd
vijftig frank huur per maand betalen,
zegde M. Hurst met eenen zucht, maar
het huis in Nortshire is in dit jaargetijde
niet zooveel waard.
Voor anderen misschien niet, maar
voor mij wel, antwoordde M. March.
Wanneer gij mij het huis wilt verhuren,
dan zal ik u eenen wissel van i5oo frank
bedriegelijke wijze zou willen ontfut
selen.
Laten wy 't woord aan Fondsen
blad
In ons nummer van 30 Juni laatst
leden hebben wij gehandeld over eene
redevoering, door M. Jan Van Rys-
wyck, burgemeester van Antwerpen,
uitgesproken, op eene feest waarop
de lineralen hunne ontwaking
vierden.
M. Van Ryswyck heeft, in die
redevoering, het programma uiteen
gezet dat de liberalen, volgens hem,
zouden uit te voeren hebben, in geval
zij het bewind in handen moesten
krijgen.
Het eerste punt van dat program
ma was de verandering eter kies
wetten. M. Van Ryswyck eischte
echter het zuiver algemeen stemrecht
niet, maar zegde, integendeel
Het kiesstelsel moet verdwijnen.
Niet voor de Kamers, want hoe zullen wij
eene tweede Grondicetherziening bekomen
waartoe de drie kwaart der stemmen noo
dig zijn Dat is voor later weggelegd.
M. Van Ryswyck erkent dus dat de
liberalen, zelfs al kwamen zij ooit
boven, nooit de macht zullen hebben
de Grondwet te herzien,om het zuiver
algemeen stemrecht in te voeren. Hij
denkt er zelfs niet aan de catholieken
rechtstreeks of onrechtstreeks te wil
len dwingen daaraan mede te werken.
De burgemeester van Antwerpen
is nochtans de eerete de beste niet.
Hij is een gewaardeerd advokaat en
heeft zelfs den naam een man van po
litiek doorzicht te zijn.
Doch, er is te Zomergem een an
dere advokaat,die er veel meer schynt
van te weten en in Het Recht zyne
Lheoriën uiteenzet. Indien iemand er
middel meó weet om van de catho
lieken, tegen heug en meug, het zui
ver algemeen stemrecht at te dwin
gen, dat weet hfj wel en hij zegt het
zonder er doeksKens om te winden.
Vroeger, tijdens de algemeene
werkstaking der socialisten voor alge
meen stemrecht, wees Het Recht eeni
ge middelen van schrikaanjaging
aan, waardoor die werkstaking haar
doel zou bereiken. Dieschoone lheo
riën brachten den schrijver voor bet
Assisenhof, waar hij echter vrijge
sproken werd, omdat bij pleitte en de
jury aannam dat het zoo erg niet ge
meend was.
Dezen keer waagt het blad, of lie
ver de advokaat van kwa zaken, zich
zoover niet Hij heeft van de oproerige
middels afgezien, om zijne toevlucht
te nemen tot advokatenstreken, welke
alleen in het brein van eenen bosch-
prokureur van zeventiende gehalte
opkomen.
Om kort te zyn, ziehier wat de
man (zie Het Recht van Zondag 3 Juli)
erop gevonden heeft en wat hij aan
de anti-catholieke partyen ter uitwer
king voorstelt
geven, dat is tegen a5o frank per maand
voor den tijd van zes maanden, en dan
zou ik het gaarne den eersten September
betrekken
Dat zou mij zeer wel aanstaan,
zegde de andere, maar zoudt gij het huis
niet eerst willen zien, dan hoef ik niet
bevreesd te zijn dat gij u later over den
koop zoudet beklagen.
Als ik eenmaal een besluit genomen
heb, dan breng ik het ten uitvoer en ik
beklaag er mij later nooit óver, zegde
March.
Toen M. Hurst thuis kwam, zegde hij
tot zijne vrouw
Hij is een edele man, geheel en
gansch, maar er steekt het een of ander
geheim achter hem. Ik geloof dat het on
gelukkig is geweest of iets van dien aard,
want alhoewel hij zeer vriendelijk cn
voorkomend is, ligt er toch eene droeve
trek op zijn aangezicht.
IV.
DE JONGE PREDIKANT VAN
CHATTERLY.
Paul Verity was niet alleen ongetrouwd
maar zijn hart was ook nog vrij. Hij
woonde met zijne moeder en zijne zuster
in een schoon ouderwetsch huis in Straat
ham.
Hoe er hen (de catholieken) toe
gebracht het meervoudig stemrecht
te haten en voorstaanders te worden
van algemeen stemrecht Met de
zaken zoo te schikken, dat het
meervoudig stemrecht voor hen na-
deelig weze en voordeelig aan de
oppositiepartijen.
En boe zullen onze tegenstrevers
dat bewerken I Jan Van Ryswyck
weet het niet en, nochtans, t is zoo
eenvoudig. Dat kan gebeuren zegt
de advokaat van Het Recht,met eene
enkele fiscale wet, met eene enkele
wet op ons belastingstelsel, waarvoor
de Grondwet niet moet veranderd
worden. En hij legt dat uit als volgt
Om eene tweede stem bij te heb-
ben moet men 35 jaar oud zyn, ge-
huwd of weduwenaar met kind,
n daarbij 5 frank personeele belasting
betalen.
Met de personeele belasting van alle
kleine koehouders en boeren en
kleine burgershuizen van de dorpen
die min dan 5000 inwoners tellen, te
ontslaan van alle personeele belasting
(sic), ofwel met hunne personeele
belasting op 4,90 to brengen, ont-
neemt men aan honderd duizend
catholieke stemmers het stemrecht.
Van den anderen kant in de sto-
den heefl bijkans geen enkel werk-
man twee stemmen, omdat de werk-
manshuizen geen 5 fr. personeel
betalen.
Nu, de werklieden in do steden
en dorpen van boven de 7 duizend
inwoners zyn grootendeels anti-ca-
tholiek.
Door een tweede artikel doet men
al de huiien, hoe klein zij ookwe-
zen, van de steden en dorpen met
meer dan 7 duizend inwoners, 5 fr.
personeel betalen en al die honderd
i) auizende werklieden krygen met
d éénen slag twee stemmen.
Ja maar, zou die taks van 5 fr. de
menschen niet misnoegen
't Is doodeenvoudig ge geeft hun
het recht hun 5 fr. terug te halen,
n mits een certificaat van onvermogen
te kunnen toonen.
Wal zouden de behouders liever
doenalgemeen stemrecht toegeven
dan 't meervoudig stemrecht zoo
tegen hen te zien draaien
Onbeschaamder kan het wel niet
Dat is nu de man die beweert dat de
catholieken, bij de inrichting van
het meervoudig stemrecht, onrecht
hebben gepleegd, namelijk in het ver
deden der Kiesomschrijvingen, en al-
zoo dat kiesstelsel uitbaten in hun
voordeel.
En in plaats van dat zoogezegd on
recht, dat niet in de Grondwet ge
schreven is. te willen doen verdwij
nen, etelt hij een ander, een wezenlyk
onrecht voor, dat hy schaamteloos als
dusdanig erkent, namelijk aan de ca
tholieke kiezers zooveel stemmen
mogelijk te ontnemen en aan de libe
rale en socialistische kiezers zooveel
Mevr. Verity was reeds vermogend
geweest, toen zij trouwde, en haar schoon
vader had aan haar en hare kinderen zijne
geheele fortuin nagelaten, zoodat Paul
Verity, afgescheiden van het inkomen
dat uit zijn notarisambt voortsproot, een
rijk man was en zijne zuster de bekoorlij
ke, lieftallige Maud, bezat eene onafhan
kelijke fortuin van 25o,ooo frank en zou
bij den dood van hare móeder er nog
evenveel bij erven.
Maud was twee-en-twintig jaar en de
lieveling in huis.
Het was een harde slag voor Mevr.
Verity en Paul, toen Maud haar hart
schonk aan Jim Cart, niet omdat de jon
ge predikant hun persoonlijk niet beviel
of omdat zij zijn karakter wantrouwen,
maar zijn fortuin wierp slechts eene rente
van i5oo frank af; zijne tegenwoordige
betrekking bracht wel is waar, 5ooo frank
op, maar daarom moest hij ook naar eene
zeer ongezonde streek van Indië terug-
keeren.
Mevr. Verity verklaarde rondweg dat
zij er nooit zou in toestemmen dat hare
dochter naar Indië vertrok.
Paul trachtte Jim Cart over te halen
eene predikantsplaats in het moederland
te zoeken, terwijl Maud met tranen in de
oogen verklaarde, dat zij wel nooit zou
ophouden hem te beminnen, maar dat zij
niettemin nooit tegen den wensch van
stemmen mogelijk bij te geven, by
middel van eenen echten konkelfoes
in de belastingen.
Dat middel hebben de liberalen, op
meer schuchtere wijze en op kleinere
schaal, gebruikt vóór 1884 en 'tis hun
slecht bekomen. Ondanks hunne aldus
vervalschte en verminkte kiezerslijs
ten, kregen zij in 1884 den genaden-
slag, waarvan zy zich nooit weer
zullen oprichten.
Wat er van zij, het bovenstaande
bewijst eens temeer hoe diep de zoo
genaamde christene demokraten
gezonken zijn. Niet te vredeu uit gan-
scher hart te wenschen dat het land
onder het beheer van liberalen en
socialisten zou vallen, onder eenen
blok van dwingelanden als dien
waar thans Frankrijk onder zucht,
stellen zij aan onze anti-catholieke
tegenstrevers openlijk voor, als zy
eens bet bewind in banden hebban,
oneerlijke middels te gebruiken om
do catholieken den terugkeer aan het
bewind to beletten.
Hn dan, vooruil met de dwinge
landij Vooruit met de kerkvervol
ging Vooruit met het verjagen der
kloosterlingen en het sluiten der
catholieke scholen Dan zullen de
goede brave christenen juichen en de
mannen van Het Recht zullen de groe
ne vlag uitsteken.
Als ik was in 't huis van mijne moeder,
Was ik altijd verheugd en blij.
Waren er plezieren ikginger met mijn broe-
Of de jongmans kwamen al om mij. (der
En zij leidden mij naar een zoo blijden bal,
Waar wij zongen, waar wij klor.gen
Onder het geluid van een zeer blij geschal.
Philidan wilde met mij trouwen,
En ik zei altijd, dat ik niet en wou.
MoederzeiBellootje schenk hem uw
Trouw, Bellootje, trouw, wordt [trouwe,
(Philidan zijn vrouw.
En ik houwde en ik trouwde.
Met dien Philidan.
Met dien jonker, met dien pronker,
Maar ik weet waarvoor.
Jonker die slaapt en ik moet het kindje
[paaien,
Jonker die gaat met and'ren op zijn rond'.
Ik moet zijn kousen stoppen, 'k moet
|[zijn kleeren naaien.
't Arme Bellootje zit thuis als eenen hond,
Ach dat houwen 1 ach 1 dat trouwen I
Trouwen brengt zoo menig in 't verdriet.
Ach dat trouwen ach dat houwen 1
Ware ik niet getrouwd, neen, ik en
[trouwde niet.
Dit liedje uit de XVIII* eeuw werd
over eenige dagen in den Kursaal van
Oostende gezongen door de zangmaat
schappij A Capella 1 .van den Haag,
en verwierf den besten bijval.
hare moeder zou willen trouwen, want
daaruit zou, vreesde zij, slechts onheil
voor hen beiden kunnen voortkomen.
Jim Cart moest in Januari naar Indië
terugkeeren cn wanneer hij het wilde
doen, dan moest hij drij maanden vooraf
zijn ontslag indienen. Om de bezwaren
nog talrijker temaken, verklaarde de ge
neesheer, dat nog drij jaren in dat heets
klimaat doorgebracht, hem eenvoudig om
het leven zouden brengen.
Hij was veel te trotsch om in Engeland
een ambt aan te nemen, dat hem dwong
van het vermogen zijner vrouw te leven
en door dit alles waren de beide verloof
den zoo wanhopig en vertwijfeld, dat
Paul op zekeren dag zegde, dat het voor
hem een waarschuwend voorbeeld zou
zijn om nooit verliefd te worden.
Mevr. Verity en haar zoon begonnen
de bezoeken van den jongen predikant
reeds onaangenaam te vit.den, daar zij
bij Maud steeds eene diepe treurigheid
voor gevolg had :i en de schrik der we
duwe was zoo groot, toen lim op zekeren
middag ten 4 ure v. gekomen en ten
zes ure, toen Paul van zijn kantoor thuis
kwam, nog altijd bij zijne verloofde was.
Mijn beste Paul, zegde de oude
dame, hij moet Maud tot vluchten over
halen, hij is al twee volle uren bij haar.
Wordt voortgezet,