3 centiemen per nummer. Zondag 17 Juli 1901 Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst GODSDIENST. HUISGEZIN, EIGENDOM VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. Verwaand en Onwetend. IDE IMI-ATsT met den Witten Baard. Advokaat van kwa zaken. Bellootje. DE DENDERBODE Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee- kening van den volgenden dag. De prys ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frankmet. den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar. Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31, en in alle Postkantoren des Lands. CHIQUE SLI M. Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00 Vonnissen op 3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele var dit blad. AALST. 16 JULI 1904. Die twee dingen gaan gewoonlijk saam. De onwetende wil achter zeker heid in toon zijne onkunde verbergen hy spreekt stout en beslissend om in druk te maken hy boezemt misschien ontzag en eerbied in aan de onnooze- laars maar de ernstige menschen gaan schokschouderend voorbij, met een gebaar alsof zy zeggen wilden hij is weeral bezig, de arme jongen Die stoutheid van toon en beweging troffen wij aan in een artikel van Vooruit over zekeren tijd. Het orgaan van Boudewijn met den ijzeren arm, anders gezegd Anseele, de tyran an Vooruit, was in een pennetwist ge wikkeld met De Gazet van Antwer pen nopens de al of niet roode gene genheid ten opzichte der maatschap pelijke hervormingen; in ander woor den nopens de bloedende wonde lijk Bebel zich, op het Congres van Brussel in 1891, uitdrukte. De schrijver van het catholiek dagblad had zich beroe pen op het gedacht van Marx en hem den apostel van het geweld geheeten Daarop antwoordde de heer A. Bo gaerts, vroeger onderwijzer der stad Gent, thans goed bezoldigde hoofdop steller van Vooruit, leesvefcbetaalde bewierooker van Anseele. Hij schreef: Waar heeft de G. v. A. of wie ook, Marx de gewelddadige omwenteling weten aanbevelen In welk deel van zijn werk Die bewering bewijst volslagen on kunde van wat Marx en al de sociaal- demokraten door omwenteling be doelen. Wij weten niet waarom, maar de G. v.A. heeft op Vooruit niet geant woord, ten minste wij hebben het ant woord niet opgemerkt. Wij betreuren het, want er was aan Vooruit een typieke antwoord te geven. De heer Amatus Bogaarts vraagt in welk werk of deel van werk Marx de geweldadige omwenteling heeft opge hemeld en aangepredikt Wij zeggen die vraag getuigt dat M. Amatus Bogaerts al de werken van Marx niet heeft gelezen want in dat geval, moest hij eenige lijnen aantref fen waarin, op de kraste wijze, het geweld als het eenige middel om tot et beloofde Eden te geraken, wierd opgehemeld. Het eenige middel, a. u. b. en dat heeft de heer Amatus Bogaerts, gewe zen officieelen onderwijzer, niet opge merkt Doch wij denken ernstig dat hij Marx werken niet heeft gelezen en 9e VERVOLG. Neen, de graaf van Chatterly wil het huurkontrakt niet vernieuwen, tenzij ik tien percent meer huur betale en alle herstellingen en vernieuwingen voor mij ne rekening nemen wil. Dat is het huis niet waard en ik kan zulk eene huur ook niet betalen. Overigens is die man zoo onaangenaam in zijnen omgang dat ik blij zal zijn, als ik niets meer met hem te maken heb. Ik heb eens eene enkele maal de gra vin van Chatterlij ontmoet, zij kwam mij voor als eene lieftallige, zachtzinnige vrouw. Dat is zij ook, antwoordde de eerste spreker, zij is eene lieftallige en tegelijk ongelukkige vrouw, want de graaf is niet alleen een slecht landheer maar ook een slechte echtgenoot en vader. De bewoner van Copslei bleef de ge- heele week te Londen en zijne vrouw zond hem, met andere brieven, ook eenen waarvan het handschrift hem geheel on bekend was en die hem in de hoogste mate verwonderde. De brief luidde dit,niettegenstaande zijn beslissenden toon, hij maar goed is om te knoeien in de kolonnen van Dendergalm, het overheerlijk orgaan onzer Aalstersche geuzen en waarover M. De Blieck aoo dikwyls zijne tevredenheid uitdrukt In dat blad immers, in Dendergalm te verstaan, spreken de schrijvers ge woonlijk van dingen die zij niet ken nen, en zijn in staat, artikels uit te leggen die ze noch gelezen noch ge zien hebben Dat schynt de gehalte te zijn van den heer Amatus Bogaerts, ex-offici- eelen onderwijzer. Hij zal Marx niet gelezen hebben. Er is meer hy heeft Vooruit, zijn eigen blad, niet gelezen. Had hy het, dan gewis zou hy die uitdaging naar het hoofd van don Antwerpschen schrijver niet geworpen hebben, uit daging welke, wij betreuren het, zonder antwoord is gebleven. Daar de heer Amatus Bogaerts, ex- officieele onderwijzer in zijne uitda ging zegtof wie ook en daarom, meenen wij, den handschoen te mogen opnemen. Veel is er over niet te redeneeren. Geven wy maar aanstonds het artikel van Vooruit die de betwiste stelling verdedigt met het gewenschte uittrek sel uit de werken van Marx. Den Donderdag 16 Maart 1893, rolt zijn hoofdartikel over Karl Marx. Op het einde der eerste bladzijde, l'w ko- lon, lezen en citeeren wy Sommigen, die Marx slecht ken nen, stellen het voor alsof hy tegen den revolutonnairen geest van het socialism zou gekant zijn. Maar hebben die heeren dan nooit het Kommunistisch manifest geleien, dat Marx en Engels hort voor de Omipen- teling van 184S der bourgeoisie in het aangezicht slingerden en dat een krasse revolutionniire geest aamt van het begin tot het einde Men leze b. v. het slot dat aldus luidt De Kommuüisten versmaden het hunne denkbeelden en bedoelingen geheim te houden. Zij verklaren n openlijk dat hun doel slechts bereikt kan worden door de gewelddadige omverwerping van alle bestaande maatschappelijke orde. Dat de heer- schende klassen sidderen voor eene Kommunistische Revolutie. Is daarmede de kwestie niet opge lost en moet, om zyue verwaandheid, de heer Amatus Bogaerts, ex officieele onderwijzer van Gent, niet met blo zende kaken staan? Het Kommunistisch manifest is het werk van Marx en Engels. In dat Kommunistisch Manifest wordt de revolutie, in den zin van geweld, vooruitgezet als zijnde de eenige weg om tot ae samenleving van morgen te geraken. Hotel Royal, Stand. Mijnheer, Ik heb vernomen dat gij Northshire voor den winter zult verlaten en uw huis en inboedel gedurende dien tijd wenscht te verhuren. Indien dit zoo is, dan zou ik gaarne uw huurder willen worden. Ik zoek namelijk een gemeubeleerd huis, waar ik mij voorloopig vestigen kan tot ik eene vaste woonplaats heb gekozen. Ik ben gedurende vele jaren in het bui tenland geweest en nu eerst teruggekeerd. Aan de Bank van Londen kunt gij volle dige inlichtingen omtrent mij verkrijgen, of, zoo dat u liever is, kan ik u ook de geheele huur vooruit betalen. Wanneer gij mij het genoegen zoudt willen doen mij eens te komen bezoeken, dan kunnen wij de zaak verder mondelings afhan delen. Met alle achting. C. MARCH. Nog denzelfden dag werd bij M. March in hel Hotel Royal een heer aangediend als M. Hurst, bewoner van Copslei. die terstond ontvangen werd. M. Hurst deelde den vreemdeling me de dat hij Copslei zeer gaarne zou verhu ren, daar de huur niet onbelangrijk was en hij een groot gezin had, maar tevens voegde hij er openhartig bij dat het huis zeer bouwvallig was en dringend herstel ling noodig had. De heer hoofdopsteller van Vooruit heefl eene uitlegging op zijn eigen van het woordeken Revolutie. Hij ver staat het niet in den zin dat het door iedereen wordt begrepen Revolutie is geen geweld voor hem, het zijn de omkeeringen in zeden, gewoonten en gedachten, het zijn de hervormingen in sociaal en potitiek leven die de revolutie zijn en dat alles gaat vreed zaam, het geweld, moord en bloedver gieten dat is de illustratie van de Revolutie, niet de revolutie zelve. Dat is eenvoudig spitsvondig, een kneep om zich uit den slag te trekken; maar het is een ongelukkige kneep. Inderdaad. Dat de lieer Amatus Bo gaerts, ex-officieele onderwijzer, de kracht van zijne vindingrijke uitleg- fingen eens op den tekst van Marx eproevc. Als hij die noot heeft ge kraakt, zullen wij hem nog menige voorleggen want de omwentelings litteratuur der socialisten is rijk en wy hebben uit onze lezingen meer dan een klein papierken bewaard, met de bron erbij welke de socialisten heden zoo graag kennen. Wij mogen dus, ten slotte van dit artikel, gerust de socialisten om het hoofd werpen dat zij het geweld en de revolutie willen, niet als te berei ken doolwit, maar als een onvermij delijk middel. Slechts een enkele weg leidt tot de samenleving van morgen, tol; de ver wezenlijking van het collectivistisch ideaal die weg is het geweld, is de ge welddadige omverwerping, der bestaande dingendat bekent het communistisch manifest, welke hel symbolum des geloofs is van de roode apostelen. Nu wie het einde wil, het socialism, moet de middelen willen, de gewelddadige omverwerping, de revolutie Is de heer Amatus Bogaerts, ex- officieele onderwijzer van Gent, hoofd opsteller van Vooruit, voldaan Wij drukken het volgende schry- ven van Fondsenblad over om onze geachte lezers aan te toonen tot welke afkeurlijke middelen van be drog en vervalsching de groene socia listen der Chipkakliek hunne toe vlucht zouden nemen, moesten zij eeus meester worden, om de heerschappij van geuzen, vrijdenkers, godsdienst haters en papenvreters voor altijd te bevestigen. En zeggen dat GROENE PIE weke lijks eindelooze jeremiaden laat hoo- ren om de vervalsching der kiezers lijsten aan te klagen. Wij roepen vooral de aandacht in der duizenden kiezers van den buiten aan de welke Pilatus Daens en zijne zijne sleepdragers hun kiesrecht op March glimlachte. Mijnheer ik heb u eene bekentenis te doen, zegde hij. Ik was in den restau rant Weston toen gij daar Dinsdag zat te noenmalen en zonder het willen, hoorde ik het gesprek af, dat gij met uwen vriend hadt. Ik hecht er bijzonder veel belang aan om eenigen tijd in Northshire te ver blijven en ik hoop daarom dat gij het mij niet ten kwade zult duiden, dat ik partij getrokken heb van hetgeen ik hoorde. Dat kan ik in 't geheel niet ten kwa de duiden. Mijne vrouw verwijt mij wel eens dat ik mijne persoonlijke zaken te gen iedereen uitbazuin. Wanneer gij gehoord hebt wat ik zegde, dan kent gij ook mijne meening omtrent den landheer. Met hem heb ik niets te maken, zegde March. Wanneer gij mij het huis wilt verhuren, en tevens zoo goed wilt zijn voor eenen mannelijke en eene vrou welijke bediende te zorgen, noem mij dan uwe voorwaarden. Ik moet in Bomemout twee honderd vijftig frank huur per maand betalen, zegde M. Hurst met eenen zucht, maar het huis in Nortshire is in dit jaargetijde niet zooveel waard. Voor anderen misschien niet, maar voor mij wel, antwoordde M. March. Wanneer gij mij het huis wilt verhuren, dan zal ik u eenen wissel van i5oo frank bedriegelijke wijze zou willen ontfut selen. Laten wy 't woord aan Fondsen blad In ons nummer van 30 Juni laatst leden hebben wij gehandeld over eene redevoering, door M. Jan Van Rys- wyck, burgemeester van Antwerpen, uitgesproken, op eene feest waarop de lineralen hunne ontwaking vierden. M. Van Ryswyck heeft, in die redevoering, het programma uiteen gezet dat de liberalen, volgens hem, zouden uit te voeren hebben, in geval zij het bewind in handen moesten krijgen. Het eerste punt van dat program ma was de verandering eter kies wetten. M. Van Ryswyck eischte echter het zuiver algemeen stemrecht niet, maar zegde, integendeel Het kiesstelsel moet verdwijnen. Niet voor de Kamers, want hoe zullen wij eene tweede Grondicetherziening bekomen waartoe de drie kwaart der stemmen noo dig zijn Dat is voor later weggelegd. M. Van Ryswyck erkent dus dat de liberalen, zelfs al kwamen zij ooit boven, nooit de macht zullen hebben de Grondwet te herzien,om het zuiver algemeen stemrecht in te voeren. Hij denkt er zelfs niet aan de catholieken rechtstreeks of onrechtstreeks te wil len dwingen daaraan mede te werken. De burgemeester van Antwerpen is nochtans de eerete de beste niet. Hij is een gewaardeerd advokaat en heeft zelfs den naam een man van po litiek doorzicht te zijn. Doch, er is te Zomergem een an dere advokaat,die er veel meer schynt van te weten en in Het Recht zyne Lheoriën uiteenzet. Indien iemand er middel meó weet om van de catho lieken, tegen heug en meug, het zui ver algemeen stemrecht at te dwin gen, dat weet hfj wel en hij zegt het zonder er doeksKens om te winden. Vroeger, tijdens de algemeene werkstaking der socialisten voor alge meen stemrecht, wees Het Recht eeni ge middelen van schrikaanjaging aan, waardoor die werkstaking haar doel zou bereiken. Dieschoone lheo riën brachten den schrijver voor bet Assisenhof, waar hij echter vrijge sproken werd, omdat bij pleitte en de jury aannam dat het zoo erg niet ge meend was. Dezen keer waagt het blad, of lie ver de advokaat van kwa zaken, zich zoover niet Hij heeft van de oproerige middels afgezien, om zijne toevlucht te nemen tot advokatenstreken, welke alleen in het brein van eenen bosch- prokureur van zeventiende gehalte opkomen. Om kort te zyn, ziehier wat de man (zie Het Recht van Zondag 3 Juli) erop gevonden heeft en wat hij aan de anti-catholieke partyen ter uitwer king voorstelt geven, dat is tegen a5o frank per maand voor den tijd van zes maanden, en dan zou ik het gaarne den eersten September betrekken Dat zou mij zeer wel aanstaan, zegde de andere, maar zoudt gij het huis niet eerst willen zien, dan hoef ik niet bevreesd te zijn dat gij u later over den koop zoudet beklagen. Als ik eenmaal een besluit genomen heb, dan breng ik het ten uitvoer en ik beklaag er mij later nooit óver, zegde March. Toen M. Hurst thuis kwam, zegde hij tot zijne vrouw Hij is een edele man, geheel en gansch, maar er steekt het een of ander geheim achter hem. Ik geloof dat het on gelukkig is geweest of iets van dien aard, want alhoewel hij zeer vriendelijk cn voorkomend is, ligt er toch eene droeve trek op zijn aangezicht. IV. DE JONGE PREDIKANT VAN CHATTERLY. Paul Verity was niet alleen ongetrouwd maar zijn hart was ook nog vrij. Hij woonde met zijne moeder en zijne zuster in een schoon ouderwetsch huis in Straat ham. Hoe er hen (de catholieken) toe gebracht het meervoudig stemrecht te haten en voorstaanders te worden van algemeen stemrecht Met de zaken zoo te schikken, dat het meervoudig stemrecht voor hen na- deelig weze en voordeelig aan de oppositiepartijen. En boe zullen onze tegenstrevers dat bewerken I Jan Van Ryswyck weet het niet en, nochtans, t is zoo eenvoudig. Dat kan gebeuren zegt de advokaat van Het Recht,met eene enkele fiscale wet, met eene enkele wet op ons belastingstelsel, waarvoor de Grondwet niet moet veranderd worden. En hij legt dat uit als volgt Om eene tweede stem bij te heb- ben moet men 35 jaar oud zyn, ge- huwd of weduwenaar met kind, n daarbij 5 frank personeele belasting betalen. Met de personeele belasting van alle kleine koehouders en boeren en kleine burgershuizen van de dorpen die min dan 5000 inwoners tellen, te ontslaan van alle personeele belasting (sic), ofwel met hunne personeele belasting op 4,90 to brengen, ont- neemt men aan honderd duizend catholieke stemmers het stemrecht. Van den anderen kant in de sto- den heefl bijkans geen enkel werk- man twee stemmen, omdat de werk- manshuizen geen 5 fr. personeel betalen. Nu, de werklieden in do steden en dorpen van boven de 7 duizend inwoners zyn grootendeels anti-ca- tholiek. Door een tweede artikel doet men al de huiien, hoe klein zij ookwe- zen, van de steden en dorpen met meer dan 7 duizend inwoners, 5 fr. personeel betalen en al die honderd i) auizende werklieden krygen met d éénen slag twee stemmen. Ja maar, zou die taks van 5 fr. de menschen niet misnoegen 't Is doodeenvoudig ge geeft hun het recht hun 5 fr. terug te halen, n mits een certificaat van onvermogen te kunnen toonen. Wal zouden de behouders liever doenalgemeen stemrecht toegeven dan 't meervoudig stemrecht zoo tegen hen te zien draaien Onbeschaamder kan het wel niet Dat is nu de man die beweert dat de catholieken, bij de inrichting van het meervoudig stemrecht, onrecht hebben gepleegd, namelijk in het ver deden der Kiesomschrijvingen, en al- zoo dat kiesstelsel uitbaten in hun voordeel. En in plaats van dat zoogezegd on recht, dat niet in de Grondwet ge schreven is. te willen doen verdwij nen, etelt hij een ander, een wezenlyk onrecht voor, dat hy schaamteloos als dusdanig erkent, namelijk aan de ca tholieke kiezers zooveel stemmen mogelijk te ontnemen en aan de libe rale en socialistische kiezers zooveel Mevr. Verity was reeds vermogend geweest, toen zij trouwde, en haar schoon vader had aan haar en hare kinderen zijne geheele fortuin nagelaten, zoodat Paul Verity, afgescheiden van het inkomen dat uit zijn notarisambt voortsproot, een rijk man was en zijne zuster de bekoorlij ke, lieftallige Maud, bezat eene onafhan kelijke fortuin van 25o,ooo frank en zou bij den dood van hare móeder er nog evenveel bij erven. Maud was twee-en-twintig jaar en de lieveling in huis. Het was een harde slag voor Mevr. Verity en Paul, toen Maud haar hart schonk aan Jim Cart, niet omdat de jon ge predikant hun persoonlijk niet beviel of omdat zij zijn karakter wantrouwen, maar zijn fortuin wierp slechts eene rente van i5oo frank af; zijne tegenwoordige betrekking bracht wel is waar, 5ooo frank op, maar daarom moest hij ook naar eene zeer ongezonde streek van Indië terug- keeren. Mevr. Verity verklaarde rondweg dat zij er nooit zou in toestemmen dat hare dochter naar Indië vertrok. Paul trachtte Jim Cart over te halen eene predikantsplaats in het moederland te zoeken, terwijl Maud met tranen in de oogen verklaarde, dat zij wel nooit zou ophouden hem te beminnen, maar dat zij niettemin nooit tegen den wensch van stemmen mogelijk bij te geven, by middel van eenen echten konkelfoes in de belastingen. Dat middel hebben de liberalen, op meer schuchtere wijze en op kleinere schaal, gebruikt vóór 1884 en 'tis hun slecht bekomen. Ondanks hunne aldus vervalschte en verminkte kiezerslijs ten, kregen zij in 1884 den genaden- slag, waarvan zy zich nooit weer zullen oprichten. Wat er van zij, het bovenstaande bewijst eens temeer hoe diep de zoo genaamde christene demokraten gezonken zijn. Niet te vredeu uit gan- scher hart te wenschen dat het land onder het beheer van liberalen en socialisten zou vallen, onder eenen blok van dwingelanden als dien waar thans Frankrijk onder zucht, stellen zij aan onze anti-catholieke tegenstrevers openlijk voor, als zy eens bet bewind in banden hebban, oneerlijke middels te gebruiken om do catholieken den terugkeer aan het bewind to beletten. Hn dan, vooruil met de dwinge landij Vooruit met de kerkvervol ging Vooruit met het verjagen der kloosterlingen en het sluiten der catholieke scholen Dan zullen de goede brave christenen juichen en de mannen van Het Recht zullen de groe ne vlag uitsteken. Als ik was in 't huis van mijne moeder, Was ik altijd verheugd en blij. Waren er plezieren ikginger met mijn broe- Of de jongmans kwamen al om mij. (der En zij leidden mij naar een zoo blijden bal, Waar wij zongen, waar wij klor.gen Onder het geluid van een zeer blij geschal. Philidan wilde met mij trouwen, En ik zei altijd, dat ik niet en wou. MoederzeiBellootje schenk hem uw Trouw, Bellootje, trouw, wordt [trouwe, (Philidan zijn vrouw. En ik houwde en ik trouwde. Met dien Philidan. Met dien jonker, met dien pronker, Maar ik weet waarvoor. Jonker die slaapt en ik moet het kindje [paaien, Jonker die gaat met and'ren op zijn rond'. Ik moet zijn kousen stoppen, 'k moet |[zijn kleeren naaien. 't Arme Bellootje zit thuis als eenen hond, Ach dat houwen 1 ach 1 dat trouwen I Trouwen brengt zoo menig in 't verdriet. Ach dat trouwen ach dat houwen 1 Ware ik niet getrouwd, neen, ik en [trouwde niet. Dit liedje uit de XVIII* eeuw werd over eenige dagen in den Kursaal van Oostende gezongen door de zangmaat schappij A Capella 1 .van den Haag, en verwierf den besten bijval. hare moeder zou willen trouwen, want daaruit zou, vreesde zij, slechts onheil voor hen beiden kunnen voortkomen. Jim Cart moest in Januari naar Indië terugkeeren cn wanneer hij het wilde doen, dan moest hij drij maanden vooraf zijn ontslag indienen. Om de bezwaren nog talrijker temaken, verklaarde de ge neesheer, dat nog drij jaren in dat heets klimaat doorgebracht, hem eenvoudig om het leven zouden brengen. Hij was veel te trotsch om in Engeland een ambt aan te nemen, dat hem dwong van het vermogen zijner vrouw te leven en door dit alles waren de beide verloof den zoo wanhopig en vertwijfeld, dat Paul op zekeren dag zegde, dat het voor hem een waarschuwend voorbeeld zou zijn om nooit verliefd te worden. Mevr. Verity en haar zoon begonnen de bezoeken van den jongen predikant reeds onaangenaam te vit.den, daar zij bij Maud steeds eene diepe treurigheid voor gevolg had :i en de schrik der we duwe was zoo groot, toen lim op zekeren middag ten 4 ure v. gekomen en ten zes ure, toen Paul van zijn kantoor thuis kwam, nog altijd bij zijne verloofde was. Mijn beste Paul, zegde de oude dame, hij moet Maud tot vluchten over halen, hij is al twee volle uren bij haar. Wordt voortgezet,

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1904 | | pagina 1