Donderdag September 1D04 5 cetiemen per nummer. 56sle Jaar 5b68.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan vn de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST. HUISGEZIN, EIGENDOM
VADERLAND, TAAL. VRIJHEID
HET CONGRES
DER ROODEN.
HET GEHEIM
Een woordje
vrijmetselarij.
Veelbelovende Jeugd.
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De pry's ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frankmet den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar
Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CUIQK SUUM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00 Vonnissen op
3» bladzijde 50 centiemen. - Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
- Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. - Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
AALST, 3i AUGUSTI 1904.
Het Congres der rooden te Amsterdam
heeft eene beslissing genomen die aan de
roode partijgangers het recht ontkent in
vrijheid, naar eigene overtuiging, te oor-
deelen over het al of niet voordeelige van
een verbond of cartel te sluiten met de
burgerspartijen.
Die beslissing is de afkeuring van de
handelwijze der rooden die, in Frankrijk
met Jaurès aan 't hoofd, met de radikalen
aanspannen en de macht uilmaken van de
godsdiensthaters aan wier hoofd de rene
gaat Combes staat.
Ook is het de veroordeeling van de
taktiek door onze Belgische rooden nage
leefd, die met de liberalen verbonden
sluiten om ons catholiek Ministerie in den
grond te boren en zoo aan eereambten en
in den vetten kaas te geraken.
Het is duidelijk bij de stemming der
beslissing gebleken dat het alleen die
roode chtfs zijn welke, op voorhand over
tuigd van hunne machteloosheid om eer
ambten en winstgevende bedieningen te
veroveren, die van geen verbond met de
liberalen willen hooren integendeel daar
waar er voor de roode chefs, kans bestaat
in de besturen profijt en ambten te winnen
staan zij de samenspanning met de libe
ralen voor.
Onbetwistbaar is 't dus dat de roode
leiders alleen hunne eigene verheffing en
voordeel beoogen en zich met de belan
gen der werkersstanden bekommeren lijk
met de oude manen.
De beslissing van Amsterdam, was niet
noodzakelijk om ons dat te leerenimmers
de zucht naar zelfsverheffing en 't najagen
van persoonlijke voordeelen straalt in de
houding der roode chefs door en door en
men zou moeten ziende blind zijn om het
Diet te ontwaren.
Naar 't schijnt hebben onze Belgische
liberalen ook niet al te grooten vrede met
de beslissing van 't Amsterdamsche
Congres.
Die aSrppaqiooA vaderlanders vreezen
maar al te zeer, dat de roode chefs hun
zullen ontglippen en dat ze, in 1906, met
behulp der rooden, geene nieuwe kamer
zetels zullen kunnen veroveren.
Natuurlijk keuren ze dan ook die be
slissing volkomen afimmers de vrijheid
van doen en laten is aan hunne goede
kameraden ontnomen.
L'Indépendance Belge, een gematigd
liberaal orgaan, liet hare afkeuring in de
volgende woorden hooren
K Deze stemming is eene fout van tak-
tiekdie in verscheidene landen, ernstige
gevolgen zal hebben. Inderdaad 't is
onloochenbaar dat de samenwerking
der lu-rvorminggc zinden der roode partij
met de radikale elementen der burgerij
practische uitslagen heeft opgeleverd en
dat het namelijk aan die samenwerking
is te danken, dat men in Frankrijk met
zooveel krachtdadigheid den strijd tegen
de reactie heeft kunnen voortzetten.
Willen M. Jaurés en zijne volgelingen
i) zich aan de beslissing van 't Amsterdam-
sche Congres onderwerpen dan zal bet
a hun voortaan onmogelijk zijn zekeie
punten van 't socialistische programma
aan de noodzakelijkheid op te offeren
i) en ondanks alles het republikeinsch
ministerie te ondersteunen... en dan
n zou de ontreddering van den blok
er 't gevolg kunnen van wezen, a
Onze blauwen houden dus sterk aan
de samenspanning met de socialisten die
hun moet toelaten met krachtdadigheid
den oorlog tegen Kerk, Priesters, Kloo
sterling en 't Vrije Onderwijs voort te
zetten.
Nu, in België ook wordt die samen
werking door de beslissing van 't Congres
te Amsterdam in cevaar fehracht-
Toch onze geuzen stellen zich ge
rust onze Belgische roode chefs,
snakken naar eereambten en baatgevende
bedieningen lijk de visch naar 't water en
't is niet te veronderstellen dat ze hunne
taktiek van volksbedrieger zouden laten
varen om den onverzoenlijken klassen-
strijder uit te hangen.
De eene of andere uitvlucht zal wel
gevonden worden om de stemming van
Amsterdam in den hoed te laten en zooals
voorheen te volherden in hunne persoon
lijke heersch- en baatzuchtige betrachtin
gen, met of zonder de hulp der libera
len
OVER
Niet iedereen weet wat eigenlijk de
vrijmetselarij is daarom eenige regelen
er over.
De vrijmetselarij is een bond evenals
een boerenbond, een werkmanskring een
bond is doch niet als deze laatsten is de
vrijmetselarij door iedereen bekend, ver
mits zij een geheime bond is.
Iedereen kent de bestuurders, de leden,
het doel van een werkmansbond van de
vrijmetselarij ken men de bestuurders,
de leden niet en le leden zelfs weten er
niet meer van da dat ze door hunnen
naam te geven aai een loge aan dit of
dat plaatsken zijn,'ekomen, of van dezen
of genen persoon en somrne gelds hebben
ontvangen.
Wat dit gehein genootschap dus wil
uitwerken, weten de leden dikwerf zelf
niet.
Doch behalve 'tgeen een bekeerd vrij
metselaar nu en dn al eens aan 't licht
bracht, kunnen wj weten, waar zij, die
het geheim verbord besturen, willen toe
komen. Aan de 'ruchten immers kent
men den boom. wtlnu er zijn feiten die
zeker het werk zijl der vrijmetselarij en
waaruit we met zekerheid kunnen be
sluiten, wat ze i n net schild voert.
Doch eerst weze 't nog gezegd, dat dit
geheim verbond over heel de wereld ver
spreid is de phatselijke afdeelingen,
loges geheeten, hebben ieder hunnen be
stuurder. doch die verschillende bestuur
ders staan zelf onder 't gebied van een
enkel opperhoofd. Die eenheid maakt de
macht uit van dit monsterverbond.
We gaan nu eens zien wat die vrij
metselarij in Frankrijk zooal heeft uit
gezet.
't Is de vrijmetselarij die de groote
„jt.
breken cn aan haar zijn de rampzalige
gevolgen dier omwenteling te wijten.
Die omwenteling wilde alleen den
Godsdienst uitroeien in Frankrijk en in
België, ondanks den edelmoedigen tegen
stand der Kempische Boeren heeft ze
stroomen bloed vergoten van edellieden,
priesters en brave christenen onze ker
ken heeft ze ontheiligd en verwoest de
gilden en andere werkmansvereenigen
die den mindere moesten beschermen
tegen den willekeur der rijken, heeft ze
afgeschaft; eindelijk heeft de omwenteling
't leven gegeven aan dat gevaarlijk kind
der maatschappij, dat liberalismus heet
en dat op een haartje toe trekt op zijn
vadertje.
Sinds dien tijd is de vrijmetselarij in
Frankrijk voortdurend machtiger gewor
den en sedert 20 jaren is ze heel en al
meester.
Onder haar rampzalig bewind zinkt het
ongelukkig Frankrijk steeds dieper in
den afgrond van stoffelijke en zedelijke
ellende.
Op zedelijk gebied Onder alle natiën
van Europa staat Frankrijk op den laat
sten rang voor wat het aangroeien der
bevolking betreft. Op min dan 10 jaar
(van 18S6 tot 1892) klom het getal echt
scheidingen van 2953 tot 5772 per jaar.
De misdaden van alle soort nemen er
op schrikwekkende wijze toe. In Parijs
telt men 60 zelfmoorden per maand. Het
getal der misdaden door het gerecht
onderzocht, was in 1880, 167,000 in 92
was het reeds 700,000.
En op stoffelijk gebied In Parijs alleen
worden 267,000 armen ten hunnent, en
154,000 in gast- en godshuizen, door de
openbare weldadigheid ondersteund. Het
openbaar gezag moet in Parijs aan
44,000 kinderen onderstand verleenen.
Moet ik nog meerdere cijfers optee-
kenen Spreken deze niet klaar genoeg
van den ondergang van Frankrijk op stof
felijk en zedelijk gebied
Oni dat alles mag Frankrijk zijn dank
betuigen aan de vrijmetselarij.
En nu 1 In plaats van dien ondergang
te keer te gaan, jaagt men nog uit dat
helsch Frankrijk, al wat er tot hiertoe
goed in bleef de kloosterlingen, de
kloosterzusters.
Dat alles is 't werk der vrijmetselarij.
God behoede er ons tegen.
bij zijne familie doorbracht zoolang zij
hem zien konden, hielden zij niet op
hem allerlei grove beleedigingen toe te
sturen.
Zulke feiten zijn niet te verdragen, en
wij hebben waarlijk aan onze eigen apa
chen genoeg, om niet op den hoop to«
die van onze naburen te moeten lijden.
Ziedaar hoe, volgens de Fransche dag
bladen, de socialisten hunne jeugd op den
weg des vooruitgangs plaatsen.
Opgepast zeggen wij tot het blad
Vooruit. Gij geeft aan uwe mannen den
raad voorzichtig te zijn, als zij bij onze
verachterde Limburgsche bevolking
voor uwe partij komen propaganda ma
ken. Druk hun wel op het hart, dat zij
hier vooral geen Lieve-Vrouwenbeelden
komen onteeren. Onze Limburgsche
werklieden zouden het volstrekt niet lij
den er zouden nog wel andere stukken
kunnen gemaakt worden, en wij blijven
er in het geheel niet borg voor dat uwe
vrienden heelhuids en hselarms naar Geut
zouden terugkeeren.
(Postrijder.)
Wij lezen in Le Bien Public
Men waet dat Vooruit een vacanlie-
11 it sta nip ingericht heeft ten gunste der
jw».ge Gentsche socialisten. Dit jaar zijn
de plezierreizigcrs een kijkje gaan doen
in het land, dat de eer heeft door Combes
geregeerd te worden. In een Parijzer blad
lezen wij aangaande dat uitstapje de vol
gende leerrijke bijzonderheden
De dagbladen van Franche Comté
vermelden den doortocht eener bende
jonge Belgische socialisten, van Gent ge
komen onder het geleide van een socia
listisch afgevaardigde.
Die jongelieden, jongens en meisjes
van 12 tot 18 jaar, gedragen zich, naar
het schijnt, met eene onuitstaanbare on
gemanierdheid, en deinzen zelfs voor de
verfoeielijkste wandaden niet achteruit.
Te Besan£on hebben zij, onder de ven
sters van den soldatenkring doortrekken
de, zich veroorloofd vijandige beledi
gende kreten tegen ons leger te uiten.
In de kleine gemeente Nans-sous-Sle
Anne hebben zij het nog bonter gemaakt:
onder het lijdzaam oog van hunnen afge
vaardigde hebben zij een Lieve-Vrou-
wenbeeld, dat, in eene rotsholte naast
den weg stond, bevuild, gehoond en ver
brijzeld.
Eenige stappen verder hebben die be
zetenen, door hun eerste heldenfeit aan
gewakkerd, hunne woede tegen een acht
baren priester gekeerd, tegen den eerw.
heer Semin, die eenige dagen vacantie
o
23* Vervolg.
M. Kingsford. Hij bezit grooten
invloed en ik weet zeker, dat hij on daar-
meè terzij zal willen staan, als hij alles
gehoord heeft.
Kom, wat geven al die bezwaren,
riep de driftige detective opnieuw uit.
Het kan ons den kop niet kosten, dat wij
dien Sint-Alba arresteeren Het is een
groot heer, dat is zeker, maar hebben wij
het mis, welnu, dan vragen wij hem be
leefd verontschuldiging en beloven, dat
wij het niet meer zullen doen. Wat kan
bij meer verlangen Er bestaat toch geen
vijandschap of zoo iets tusschen u beiden,
is het wel Power
Ik ken hem maar heel weinig, ant
woordde de leste, maar wij stonden al
tijd op goeden voet.
Op dit oogenblik werd er op de deur
getikt. Op het binnen van den commis
saris trad een haveloos gekleed man het
vertrek in.
Ha, Johnson, zijt gij het sprak dc
detective. Wat hebt gij gij kunt voor
deze heeren gerust spreken. Het is een
van mijn agenten, die ik meegebracht
heb, vervolgde hij, ter opheldering tot
den commissaris. Wat is er voor nieuws
Vooruit er mee I
Wij komen platzak thuis, mijnheer!
allebei, Clarke zoowel als ik begon de
man met een berouwvol gezicht. Ik dacht
maar beter, het u seffens te komen zeg
gen. Wij hebben alles gedaan, wij zijn
overal geweest tot Sint-Cubbert toe, maar
gij moogt mij hangen, mijnheer, geen
spoor, niet zooveel van een spoor, en hij
knipte met zijn vingers.
Zoo Dus gij vondt het nogal een
lastig zaakje, hé vroeg de detective op
zijn gewonen opgeruimden toon.
't Is mij in geen jaren overkomen
mijnheer, gaf de man ten antwoord.
Dat gij mij zoo in het geheel niets
weet te vertellen, wilt gij zeggen hé Gij
hebt anders nog al veel gedachte van uwe
slimheid, lachte Brusel spottend.
Val ons niet hard, mijnheer her
nam de teleurgestelde agent onderdanig.
Wij hebben onzen plicht gedaan, wij
hebben niets verzuimd, maar liet was of
de duivel die er mee speelde, wij vingen
overal niets
Nu, het is goed, maak maar dat gij
weg komt. Ik zal u later wel andere beve
len geven.
De agent Johnson verdween, blijkbaar
zeer in zijn schik, dat de berisping, die
hij van zijn chef verwacht had, niet erger
was geweest.
De man was nauwelijks vertrokken,
toen de detective opstond en met groote
stappen het vertrek op en neer begon te
loopen.
Dit heeft mijn besluit bepaald
sprak hij eindelijk, voor den commissaris
siilstaande. Ik kan op mijn mannen ver
trouwen, ik weet wat ik aan hen heb
het zijn de slimste opzoc-kers, die wij op
het oogenblik bij het korps hebben. Ik
heb ze meer dan twintig keeren aan het
werk gezien en geloof mij, ik weet wat
zij doen kunnen. En toch vinden zelfs zij
met hun beiden geen spoor van een
vrouw, dat doet de deur dicht. Wij moe
ten het wagen commissaris anders wor
den wij later nog uitgelachen op den hoop
toe. Zorg voor het bevel de gevolgen
nee ik voor mijne verantwoording
XIII.
Veertig jaren oud zijn, dat wil zeggen,
zich in de kracht van den mannelijken
leeftijd bevinden en daarbij een groot
vermogen, een onverstoorbaar gezond
heid, een helder, scherpzinnig verstand,
een levende eerzucht te bezitten, ziedaar
gaven cn eigenschappen, die voorzeker
iedereen een man zal benijden.
M. Sint Alba, of St. Alba, zooals hij
zich bij voorkeur onderteekende btzat
al de bovengenoemde benijdbare hoeda
nigheden in geen geringe mate. De we
reld had geen ongelijk, wanneer zij hem
een geluksvogel noemde. Zijn vermogen
was niet alleen zeer aanzienlijk, maar hij
bezat daarbij onder de mannen van het
vak een grooten roep als financierzijn
oordeel werd bij elke onderneming van
eenig gewicht geerne ingewonnen en cp
prijs gesteld, als dat van iemand, die aan
eene niet geringe zaakkennis tevens de
gave paarde, steeds het juiste oogenblik
te raden, waarop deze of gene zaak de
meeste kans van gelukken aanbood.
Hij was bovendien gul en vrijgevig en
behoorde niet tot die soort van vermo
gende lieden, welke hun geld alleen voor
gewaagde ondernemingen beschikbaar
stellen. Integendeel, hij bracht veel geld
onder de menschen.
Hij had in Londen een schoon huis la
ten bouwen, onderhield eenen stoet van
bedienden en stond bekend voor zijne
gastvrijheid. Zijn naam kwam op elke
lijst voor, welk voor weldadige inrichtin
gen af armenverzorging werd rondgezon
den hij was zelf bestuurlid van verschei -
dene dezer instellingen, en besteedde
daaraan zooveel tijd en inspanning, dat
tikten hem om zijne onvermoeide werk
kracht bewonderde. Sint-Alba stond in
een woord bekend als iemand, die door
kunde en werkzaamheid rijk geworden,
zijn vermogen tot voordeel en hulp zijner
medemenschen wist aan te wenden, daar
bij zelf de kunst niet vergetende. Als
machtig beschermer van letteren en schil
derkunst was zijn roep niet minder groot,
dan die over zijne menschlievendheid
uitging.
De vertraging op de spoorwegen.-—
Verschillige oorzaken zijn opgegeven in
dp dagplijksche verslagen van het lager
personeel van treinen en staties voor de
vertraging der treinen op sommige banen.
Dit lager personeel voegt bij de theorie
de onderrichting der praktijk en hun oor
deel is niet te versmaden.
Tusschen de oorzaken geeft men op
Het verschil van gewicht tusschen de
vreemde rijtuigen en de Belgische, zoodat
soms de locomotieven vrachten hebben
te sleuren, die hun trekvermogen te bo
ven gaan, zoodat die treinen te laat aan
komen
Het bijvoegen aan de reizigerstreinen
van boxes en wagons voor paarden en
vee. Dit laatste gebeurt al te dikwijls des
Zondags, vooral voor beesten, die ten
allen prijze aan de bestemmelingen moe
ten geleverd worden in een bepaald tijd
stip
Het aanzienlijk getal treinen van groote
snelheid, voor welke alle andere treinen
moeten wachten.
Het nut van die treinen, welke dik
wijls bijna heel ledig rijden, wordt sterk
betwist.
Eindelijk somt men ook nog op bet
lange wachten ir. sommige staties, daar
eene kleine vertraging van één trein eene
heele reeks andere vertragingen voor
gevolg kan hebben, die er op hunne
beurt weer andere veroorzaken.
Sinds eenigen tijd liep het gerucht, dat
Sint-Alba zich door eenige vrienden ge
holpen, een politieke loopbaan wenschte
te openen. Zijne verschijning in Sand
bank had hieraan voedsel gegeven, daar
er juist in dat distrikt binnen kort nieuwe
kiezingen zouden plaats hebben en men
het er algemeen voor hield, dat iemand
van zijne werkzaamheid nergens beter
dan in de Kamer der volksvertegenwoor
digers op zijne plaats zou zijn.
Als financier was hij ook in dit distrikt
genoeg bekend. Zijne betrekking tot het
Marine-hotel, die reusachtige stichting,
was sinds lang geen geheim meer. Ja,
men wist zelfs van goeder hand, dat het
zijn plan was, een gedeelte van zijn kapi
taal tot vergrooting der inrichting te be
steden, al vertelden sommige booze ton
gen, dat deze geldverkwisting alleen ten
doel had zich onder den werkenden stand
den noodigen aanhang te verzekeren,
wanneer het op stemmen en winnen zou
aankomen.
Onmogelijk was dit zeker niet. Sedert
jaren liad het distrikt een conservatief lid
naar de Kamers afgeveerdigd en het zou
dus, zooals men denken kon, veel moeite
kosten een liberaal te doen verkiezen,
wanneer deze er niet voor zorgde, zich
onder de kiezers een goeden naam te
maken.
Wordt voortgezet,