Donderdag September 1D04 5 cetiemen per nummer. 56sle Jaar 5b68. Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan vn de Stad en 't Arrondissement van Aalst. GODSDIENST. HUISGEZIN, EIGENDOM VADERLAND, TAAL. VRIJHEID HET CONGRES DER ROODEN. HET GEHEIM Een woordje vrijmetselarij. Veelbelovende Jeugd. DE DENDERBODE Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee- kening van den volgenden dag. De pry's ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frankmet den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31, en in alle Postkantoren des Lands. CUIQK SUUM. Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00 Vonnissen op 3» bladzijde 50 centiemen. - Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. - Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. - Heeren Nota rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van dit blad. AALST, 3i AUGUSTI 1904. Het Congres der rooden te Amsterdam heeft eene beslissing genomen die aan de roode partijgangers het recht ontkent in vrijheid, naar eigene overtuiging, te oor- deelen over het al of niet voordeelige van een verbond of cartel te sluiten met de burgerspartijen. Die beslissing is de afkeuring van de handelwijze der rooden die, in Frankrijk met Jaurès aan 't hoofd, met de radikalen aanspannen en de macht uilmaken van de godsdiensthaters aan wier hoofd de rene gaat Combes staat. Ook is het de veroordeeling van de taktiek door onze Belgische rooden nage leefd, die met de liberalen verbonden sluiten om ons catholiek Ministerie in den grond te boren en zoo aan eereambten en in den vetten kaas te geraken. Het is duidelijk bij de stemming der beslissing gebleken dat het alleen die roode chtfs zijn welke, op voorhand over tuigd van hunne machteloosheid om eer ambten en winstgevende bedieningen te veroveren, die van geen verbond met de liberalen willen hooren integendeel daar waar er voor de roode chefs, kans bestaat in de besturen profijt en ambten te winnen staan zij de samenspanning met de libe ralen voor. Onbetwistbaar is 't dus dat de roode leiders alleen hunne eigene verheffing en voordeel beoogen en zich met de belan gen der werkersstanden bekommeren lijk met de oude manen. De beslissing van Amsterdam, was niet noodzakelijk om ons dat te leerenimmers de zucht naar zelfsverheffing en 't najagen van persoonlijke voordeelen straalt in de houding der roode chefs door en door en men zou moeten ziende blind zijn om het Diet te ontwaren. Naar 't schijnt hebben onze Belgische liberalen ook niet al te grooten vrede met de beslissing van 't Amsterdamsche Congres. Die aSrppaqiooA vaderlanders vreezen maar al te zeer, dat de roode chefs hun zullen ontglippen en dat ze, in 1906, met behulp der rooden, geene nieuwe kamer zetels zullen kunnen veroveren. Natuurlijk keuren ze dan ook die be slissing volkomen afimmers de vrijheid van doen en laten is aan hunne goede kameraden ontnomen. L'Indépendance Belge, een gematigd liberaal orgaan, liet hare afkeuring in de volgende woorden hooren K Deze stemming is eene fout van tak- tiekdie in verscheidene landen, ernstige gevolgen zal hebben. Inderdaad 't is onloochenbaar dat de samenwerking der lu-rvorminggc zinden der roode partij met de radikale elementen der burgerij practische uitslagen heeft opgeleverd en dat het namelijk aan die samenwerking is te danken, dat men in Frankrijk met zooveel krachtdadigheid den strijd tegen de reactie heeft kunnen voortzetten. Willen M. Jaurés en zijne volgelingen i) zich aan de beslissing van 't Amsterdam- sche Congres onderwerpen dan zal bet a hun voortaan onmogelijk zijn zekeie punten van 't socialistische programma aan de noodzakelijkheid op te offeren i) en ondanks alles het republikeinsch ministerie te ondersteunen... en dan n zou de ontreddering van den blok er 't gevolg kunnen van wezen, a Onze blauwen houden dus sterk aan de samenspanning met de socialisten die hun moet toelaten met krachtdadigheid den oorlog tegen Kerk, Priesters, Kloo sterling en 't Vrije Onderwijs voort te zetten. Nu, in België ook wordt die samen werking door de beslissing van 't Congres te Amsterdam in cevaar fehracht- Toch onze geuzen stellen zich ge rust onze Belgische roode chefs, snakken naar eereambten en baatgevende bedieningen lijk de visch naar 't water en 't is niet te veronderstellen dat ze hunne taktiek van volksbedrieger zouden laten varen om den onverzoenlijken klassen- strijder uit te hangen. De eene of andere uitvlucht zal wel gevonden worden om de stemming van Amsterdam in den hoed te laten en zooals voorheen te volherden in hunne persoon lijke heersch- en baatzuchtige betrachtin gen, met of zonder de hulp der libera len OVER Niet iedereen weet wat eigenlijk de vrijmetselarij is daarom eenige regelen er over. De vrijmetselarij is een bond evenals een boerenbond, een werkmanskring een bond is doch niet als deze laatsten is de vrijmetselarij door iedereen bekend, ver mits zij een geheime bond is. Iedereen kent de bestuurders, de leden, het doel van een werkmansbond van de vrijmetselarij ken men de bestuurders, de leden niet en le leden zelfs weten er niet meer van da dat ze door hunnen naam te geven aai een loge aan dit of dat plaatsken zijn,'ekomen, of van dezen of genen persoon en somrne gelds hebben ontvangen. Wat dit gehein genootschap dus wil uitwerken, weten de leden dikwerf zelf niet. Doch behalve 'tgeen een bekeerd vrij metselaar nu en dn al eens aan 't licht bracht, kunnen wj weten, waar zij, die het geheim verbord besturen, willen toe komen. Aan de 'ruchten immers kent men den boom. wtlnu er zijn feiten die zeker het werk zijl der vrijmetselarij en waaruit we met zekerheid kunnen be sluiten, wat ze i n net schild voert. Doch eerst weze 't nog gezegd, dat dit geheim verbond over heel de wereld ver spreid is de phatselijke afdeelingen, loges geheeten, hebben ieder hunnen be stuurder. doch die verschillende bestuur ders staan zelf onder 't gebied van een enkel opperhoofd. Die eenheid maakt de macht uit van dit monsterverbond. We gaan nu eens zien wat die vrij metselarij in Frankrijk zooal heeft uit gezet. 't Is de vrijmetselarij die de groote „jt. breken cn aan haar zijn de rampzalige gevolgen dier omwenteling te wijten. Die omwenteling wilde alleen den Godsdienst uitroeien in Frankrijk en in België, ondanks den edelmoedigen tegen stand der Kempische Boeren heeft ze stroomen bloed vergoten van edellieden, priesters en brave christenen onze ker ken heeft ze ontheiligd en verwoest de gilden en andere werkmansvereenigen die den mindere moesten beschermen tegen den willekeur der rijken, heeft ze afgeschaft; eindelijk heeft de omwenteling 't leven gegeven aan dat gevaarlijk kind der maatschappij, dat liberalismus heet en dat op een haartje toe trekt op zijn vadertje. Sinds dien tijd is de vrijmetselarij in Frankrijk voortdurend machtiger gewor den en sedert 20 jaren is ze heel en al meester. Onder haar rampzalig bewind zinkt het ongelukkig Frankrijk steeds dieper in den afgrond van stoffelijke en zedelijke ellende. Op zedelijk gebied Onder alle natiën van Europa staat Frankrijk op den laat sten rang voor wat het aangroeien der bevolking betreft. Op min dan 10 jaar (van 18S6 tot 1892) klom het getal echt scheidingen van 2953 tot 5772 per jaar. De misdaden van alle soort nemen er op schrikwekkende wijze toe. In Parijs telt men 60 zelfmoorden per maand. Het getal der misdaden door het gerecht onderzocht, was in 1880, 167,000 in 92 was het reeds 700,000. En op stoffelijk gebied In Parijs alleen worden 267,000 armen ten hunnent, en 154,000 in gast- en godshuizen, door de openbare weldadigheid ondersteund. Het openbaar gezag moet in Parijs aan 44,000 kinderen onderstand verleenen. Moet ik nog meerdere cijfers optee- kenen Spreken deze niet klaar genoeg van den ondergang van Frankrijk op stof felijk en zedelijk gebied Oni dat alles mag Frankrijk zijn dank betuigen aan de vrijmetselarij. En nu 1 In plaats van dien ondergang te keer te gaan, jaagt men nog uit dat helsch Frankrijk, al wat er tot hiertoe goed in bleef de kloosterlingen, de kloosterzusters. Dat alles is 't werk der vrijmetselarij. God behoede er ons tegen. bij zijne familie doorbracht zoolang zij hem zien konden, hielden zij niet op hem allerlei grove beleedigingen toe te sturen. Zulke feiten zijn niet te verdragen, en wij hebben waarlijk aan onze eigen apa chen genoeg, om niet op den hoop to« die van onze naburen te moeten lijden. Ziedaar hoe, volgens de Fransche dag bladen, de socialisten hunne jeugd op den weg des vooruitgangs plaatsen. Opgepast zeggen wij tot het blad Vooruit. Gij geeft aan uwe mannen den raad voorzichtig te zijn, als zij bij onze verachterde Limburgsche bevolking voor uwe partij komen propaganda ma ken. Druk hun wel op het hart, dat zij hier vooral geen Lieve-Vrouwenbeelden komen onteeren. Onze Limburgsche werklieden zouden het volstrekt niet lij den er zouden nog wel andere stukken kunnen gemaakt worden, en wij blijven er in het geheel niet borg voor dat uwe vrienden heelhuids en hselarms naar Geut zouden terugkeeren. (Postrijder.) Wij lezen in Le Bien Public Men waet dat Vooruit een vacanlie- 11 it sta nip ingericht heeft ten gunste der jw».ge Gentsche socialisten. Dit jaar zijn de plezierreizigcrs een kijkje gaan doen in het land, dat de eer heeft door Combes geregeerd te worden. In een Parijzer blad lezen wij aangaande dat uitstapje de vol gende leerrijke bijzonderheden De dagbladen van Franche Comté vermelden den doortocht eener bende jonge Belgische socialisten, van Gent ge komen onder het geleide van een socia listisch afgevaardigde. Die jongelieden, jongens en meisjes van 12 tot 18 jaar, gedragen zich, naar het schijnt, met eene onuitstaanbare on gemanierdheid, en deinzen zelfs voor de verfoeielijkste wandaden niet achteruit. Te Besan£on hebben zij, onder de ven sters van den soldatenkring doortrekken de, zich veroorloofd vijandige beledi gende kreten tegen ons leger te uiten. In de kleine gemeente Nans-sous-Sle Anne hebben zij het nog bonter gemaakt: onder het lijdzaam oog van hunnen afge vaardigde hebben zij een Lieve-Vrou- wenbeeld, dat, in eene rotsholte naast den weg stond, bevuild, gehoond en ver brijzeld. Eenige stappen verder hebben die be zetenen, door hun eerste heldenfeit aan gewakkerd, hunne woede tegen een acht baren priester gekeerd, tegen den eerw. heer Semin, die eenige dagen vacantie o 23* Vervolg. M. Kingsford. Hij bezit grooten invloed en ik weet zeker, dat hij on daar- meè terzij zal willen staan, als hij alles gehoord heeft. Kom, wat geven al die bezwaren, riep de driftige detective opnieuw uit. Het kan ons den kop niet kosten, dat wij dien Sint-Alba arresteeren Het is een groot heer, dat is zeker, maar hebben wij het mis, welnu, dan vragen wij hem be leefd verontschuldiging en beloven, dat wij het niet meer zullen doen. Wat kan bij meer verlangen Er bestaat toch geen vijandschap of zoo iets tusschen u beiden, is het wel Power Ik ken hem maar heel weinig, ant woordde de leste, maar wij stonden al tijd op goeden voet. Op dit oogenblik werd er op de deur getikt. Op het binnen van den commis saris trad een haveloos gekleed man het vertrek in. Ha, Johnson, zijt gij het sprak dc detective. Wat hebt gij gij kunt voor deze heeren gerust spreken. Het is een van mijn agenten, die ik meegebracht heb, vervolgde hij, ter opheldering tot den commissaris. Wat is er voor nieuws Vooruit er mee I Wij komen platzak thuis, mijnheer! allebei, Clarke zoowel als ik begon de man met een berouwvol gezicht. Ik dacht maar beter, het u seffens te komen zeg gen. Wij hebben alles gedaan, wij zijn overal geweest tot Sint-Cubbert toe, maar gij moogt mij hangen, mijnheer, geen spoor, niet zooveel van een spoor, en hij knipte met zijn vingers. Zoo Dus gij vondt het nogal een lastig zaakje, hé vroeg de detective op zijn gewonen opgeruimden toon. 't Is mij in geen jaren overkomen mijnheer, gaf de man ten antwoord. Dat gij mij zoo in het geheel niets weet te vertellen, wilt gij zeggen hé Gij hebt anders nog al veel gedachte van uwe slimheid, lachte Brusel spottend. Val ons niet hard, mijnheer her nam de teleurgestelde agent onderdanig. Wij hebben onzen plicht gedaan, wij hebben niets verzuimd, maar liet was of de duivel die er mee speelde, wij vingen overal niets Nu, het is goed, maak maar dat gij weg komt. Ik zal u later wel andere beve len geven. De agent Johnson verdween, blijkbaar zeer in zijn schik, dat de berisping, die hij van zijn chef verwacht had, niet erger was geweest. De man was nauwelijks vertrokken, toen de detective opstond en met groote stappen het vertrek op en neer begon te loopen. Dit heeft mijn besluit bepaald sprak hij eindelijk, voor den commissaris siilstaande. Ik kan op mijn mannen ver trouwen, ik weet wat ik aan hen heb het zijn de slimste opzoc-kers, die wij op het oogenblik bij het korps hebben. Ik heb ze meer dan twintig keeren aan het werk gezien en geloof mij, ik weet wat zij doen kunnen. En toch vinden zelfs zij met hun beiden geen spoor van een vrouw, dat doet de deur dicht. Wij moe ten het wagen commissaris anders wor den wij later nog uitgelachen op den hoop toe. Zorg voor het bevel de gevolgen nee ik voor mijne verantwoording XIII. Veertig jaren oud zijn, dat wil zeggen, zich in de kracht van den mannelijken leeftijd bevinden en daarbij een groot vermogen, een onverstoorbaar gezond heid, een helder, scherpzinnig verstand, een levende eerzucht te bezitten, ziedaar gaven cn eigenschappen, die voorzeker iedereen een man zal benijden. M. Sint Alba, of St. Alba, zooals hij zich bij voorkeur onderteekende btzat al de bovengenoemde benijdbare hoeda nigheden in geen geringe mate. De we reld had geen ongelijk, wanneer zij hem een geluksvogel noemde. Zijn vermogen was niet alleen zeer aanzienlijk, maar hij bezat daarbij onder de mannen van het vak een grooten roep als financierzijn oordeel werd bij elke onderneming van eenig gewicht geerne ingewonnen en cp prijs gesteld, als dat van iemand, die aan eene niet geringe zaakkennis tevens de gave paarde, steeds het juiste oogenblik te raden, waarop deze of gene zaak de meeste kans van gelukken aanbood. Hij was bovendien gul en vrijgevig en behoorde niet tot die soort van vermo gende lieden, welke hun geld alleen voor gewaagde ondernemingen beschikbaar stellen. Integendeel, hij bracht veel geld onder de menschen. Hij had in Londen een schoon huis la ten bouwen, onderhield eenen stoet van bedienden en stond bekend voor zijne gastvrijheid. Zijn naam kwam op elke lijst voor, welk voor weldadige inrichtin gen af armenverzorging werd rondgezon den hij was zelf bestuurlid van verschei - dene dezer instellingen, en besteedde daaraan zooveel tijd en inspanning, dat tikten hem om zijne onvermoeide werk kracht bewonderde. Sint-Alba stond in een woord bekend als iemand, die door kunde en werkzaamheid rijk geworden, zijn vermogen tot voordeel en hulp zijner medemenschen wist aan te wenden, daar bij zelf de kunst niet vergetende. Als machtig beschermer van letteren en schil derkunst was zijn roep niet minder groot, dan die over zijne menschlievendheid uitging. De vertraging op de spoorwegen.-— Verschillige oorzaken zijn opgegeven in dp dagplijksche verslagen van het lager personeel van treinen en staties voor de vertraging der treinen op sommige banen. Dit lager personeel voegt bij de theorie de onderrichting der praktijk en hun oor deel is niet te versmaden. Tusschen de oorzaken geeft men op Het verschil van gewicht tusschen de vreemde rijtuigen en de Belgische, zoodat soms de locomotieven vrachten hebben te sleuren, die hun trekvermogen te bo ven gaan, zoodat die treinen te laat aan komen Het bijvoegen aan de reizigerstreinen van boxes en wagons voor paarden en vee. Dit laatste gebeurt al te dikwijls des Zondags, vooral voor beesten, die ten allen prijze aan de bestemmelingen moe ten geleverd worden in een bepaald tijd stip Het aanzienlijk getal treinen van groote snelheid, voor welke alle andere treinen moeten wachten. Het nut van die treinen, welke dik wijls bijna heel ledig rijden, wordt sterk betwist. Eindelijk somt men ook nog op bet lange wachten ir. sommige staties, daar eene kleine vertraging van één trein eene heele reeks andere vertragingen voor gevolg kan hebben, die er op hunne beurt weer andere veroorzaken. Sinds eenigen tijd liep het gerucht, dat Sint-Alba zich door eenige vrienden ge holpen, een politieke loopbaan wenschte te openen. Zijne verschijning in Sand bank had hieraan voedsel gegeven, daar er juist in dat distrikt binnen kort nieuwe kiezingen zouden plaats hebben en men het er algemeen voor hield, dat iemand van zijne werkzaamheid nergens beter dan in de Kamer der volksvertegenwoor digers op zijne plaats zou zijn. Als financier was hij ook in dit distrikt genoeg bekend. Zijne betrekking tot het Marine-hotel, die reusachtige stichting, was sinds lang geen geheim meer. Ja, men wist zelfs van goeder hand, dat het zijn plan was, een gedeelte van zijn kapi taal tot vergrooting der inrichting te be steden, al vertelden sommige booze ton gen, dat deze geldverkwisting alleen ten doel had zich onder den werkenden stand den noodigen aanhang te verzekeren, wanneer het op stemmen en winnen zou aankomen. Onmogelijk was dit zeker niet. Sedert jaren liad het distrikt een conservatief lid naar de Kamers afgeveerdigd en het zou dus, zooals men denken kon, veel moeite kosten een liberaal te doen verkiezen, wanneer deze er niet voor zorgde, zich onder de kiezers een goeden naam te maken. Wordt voortgezet,

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1904 | | pagina 1