Zondag 4 September 1904
5 centiemen per nummer.
56sle Jaar 3(109.
Ih' Zondagrusl.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN. EIGENDOM
VADERLAND, TAAL. VRIJHEID.
IDE IM.A TsT
met den Witten Baard.
Woorden maar
geen daden
In 't zelfde spoor
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frankmet den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor drg maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den scknldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N' si,
en in alle Postkantoren des Lands.
CHIQUE 8UUM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. i-00Vonnissen op
3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen bandschriften worden niet teruggestuurd. Ileeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele vMc
dit blad.
AALST, 3 SEPTEMBER 1904.
Wij hebben, beweertDendergalm,op
zyn verslag betreffende den redetwist in
onzen Gemeenteraad nopens de Zondag-
rust, if een heel stuk leugens en
dwaasheden schering en inslag ge
weven.
Dat is gauw gezegd, maar daarom
niet bewezen. Zou hij aan zijne lezers
die leugens niet willen aanduiden en
die dwaasheden doen kennen Zoo iets
zegt men van zijnen tegenstrever niet,
zonder de puntjes op d'i's te zetten, de
bewijsvoering bij de beschuldiging te
voegen
Weten de Dendergalmers nog niet
dat beleedigingen en grove woorden
geene bewijsstukken zijn, ten minste
toch niet in de oogen van welopgevoede
raenschen Ware dat zoo dau zouden
straatleiren altijd gelijk hebben. Is liet
niet zoo, Dendergalm
Wij wachten die leugens en die
dwaasheden gerust af, want wij hebben
in ons artikel van 14 Augusti geen
woord geschreven dat wy niet goed
kunnen maken.
Hij gaat voort
M. De Blieck heeft gelijk gehad
namens de minderheid de voorbe-
houding te maken,welke hij gemaakt
heeftwant de wet zal vele werk-
lieden verhinderen wekelijks een dag
rust te genieten omdat die wet zegt,
dat de rustdag, de Zondag moet zijn
en er niet bij bepaalt,dat in de nijver-
heden waar het zondagwerk onver-
mijdelijk is, de werklieden toen hun-
nen dag rust zullen hebben.
Die opvatting kunnen wij niet aan
nemen.
Die wet, zegt Dendergalm, zal vele
werklieden verhinderen wekelijks een
dag rust te genieten.
Verhinderen Hoe dat Hoe zou de
wet beletten dat een wekelijksche rust
dag worde toegestaan aan de werk
lieden
In de nijverheden waarop de ver
plichte zondagrust niet toepasselijk is,
zal de toestand op zijn minst zijn wat
hij heden is.
Als wij zeggen op zyn minst, is dat
niet volkomen juist, want er zullen
maatregelen genomen worden om een
rustdag te verzekeren. Dat staat uit
drukkelijk in artikel 3.
Onze lezers oordeelen
Art. 3. Een koninklijk besluit kan
de voorwaarden van het wekelijksch
verlot anders regelen1° Voor de onder
nemingen die, hetzij door haren aard
hetzij om redenen van openbaar nut,
gewoonlijk een gedeeltelijken of onaf
gebroken arbeid op Zondag vorderen
2° Indien plaatselijke of andbre omstan
digheden het eisclien. Voor de onder-
O
i5e vervolg.
Tot de kleinste huizen toe hebben daar
voornaamklinkende namen. Hadde ik
zulks vroeger geweten, dan zou ik te
jRainham een onderzoek hebben inge
steld. Nu is het duidelijk, dat het arme
meisje reeds dood was, toen zij Willming-
ton bereikte, anders was zij daar uitge
stapt.
De trein had drie uren noodig om
van York naar Willmington te komen,
maar hij stopte aan elke statie.
M. Brister nam afscheid en gaf zich
naar Lane-House, om Taak Ford te spre
ken.
Deze was veel mededeelzamer dan den
graaf van Chatterly.
Hij verklaarde dat hij onmogelijk aa.i
eenen zelfmoord kon gelooven, want het
meisje zag er veel te onschuldig en kin
derlijk uit.
Bovendien is dokter Bardon van
meening, ging hij voort, dat zij gedood
werd door het vergif dat de bonbons in
hielden, die wij in haar mandje hebben
gevonden. Overigens, eene vrouw, die
zelfmoord wilt plegen, neemt het vergif
nemingen, die vallen onder toepassing
der wet van 15 Juni 1896, bepaalt liet
werkplaatsreglement de voorwaarden
van dat verlof.
Anders reeeion, zegt ons
Art. 3. Anders dan wat
Natuurlijk danden vaslgestelden dag,
den Zondag Het wekelijkscii verlof zal
dan op een anderen dag mogen geno
men worden.
Die dag zal niet meer vastgesteld
worden volgens den wilkeur van den
patroon, maar geregeld door andere,
zekere bepalingen. Voor de onderne
mingen vallende onder toepassing der
wet van 15 Juni 1896 zal die dag be
paald zijn door liet werk huisreglement;
voor de andere nijverheden door ko
ninklijk besluit.
Bijgevolg, de rustdag is, als alge-
meene regel, de Zondag bij uitzon
dering hebben wij, in alle geval, den
wekelijkschen rustdag, als de Zondag
niet past.
Dus is het valsch van 't begin tot
't einde wat Dendergalm zegtwant
de wet zal vele werklieden verhinderen
wekelijks een dag rust te genieten,
omdat die wet zegt dat de rustdag de
Zondag moet zijn, en er niet by bepaalt
dat in de nijverheden waar het zon
dagwerk onvermijdelijk is. de werk
lieden toch hunnen dag rust zullen
hebben
Wij kunnen ons niet uitleggen hoe
men in Dendergalm de wetten leest
Zij hebben in da wal niet jzezien dat in
geval van onmogelijke zondagrust, de
wekelijksche rustdag wordt ingevoerd!
Is het met het ontwerp op de zondag-
rust gegaan lijk met de ariikels van de
Revue de Belgique, die uitgelegd kon
den worden zonder dat dit tijdschrift
was gelezen of gezien
Wij moeten het gelooven.
Er blijft eene uitzondering voor het
geval van overmacht of nooddwang.
Men zie Art. 2. Het luidt als volgt
c Art. 2. Dit verbod is niet van toe
passing op dringende werkzaamheden,
vereischt door een geval van overmacht
of nooddwang, welke de gewone gang
der onderneming niet deed voorzien,
indien het hoofd der onderneming daar
van, binnen vier-en-twintig uren, ken
nis geeft aan den inspecteur van den
arbeid of aan den burgemeester, d
Hier wordt de wekelijksche rustdag
niet voorzien maar zou van de over
macht of nooddwang Dendergalm geen
rekening houden Zou hij er kost wat
kost zijn wekelijkschen rustdag willen
invoeren
Wij zullen hem doen opmerken dat
overmacht slechts tijdelijk is en ook
een gedeeltelijke rust niet uitsluit.
niet op zulk eene wijze in zij zal eerder
eene sterke dosis laudanum nemen Ik
houdt mij vast overtuigd, dat iemand het
arme kind uit den weg heeft willen rui
men en vooraf al zijne maatregelen heeft
genomen om zijne misdaad te verbergen.
M. Brister kwam op eene gelukkige ge
dachte.
Hij telegrafeerde het volgende aan den
postbestuurder van Rainham
Bestaat in uw distrikt een huis The
Firs d Wie woont daar
Het antwoord kwam per omgaande
post en luidde
Huis 0 The Firs bestaat, doch is
sedert maanden onbewoond.
Daarop reden M. Brister, Jaak Ford
en dokter Bardon naar het hotel de Blau
we Leeuw, waar de gerechtelijke schou
wing zou plaats hebben en proces-veibaal
moest worden opgemaakt.
De zaal, waar deze gerechtelijke forma
liteiten moesten plaats hebben, was over-
vol.
De jury bestond voor het meerendeel
uit boeren en winkeliers, die zeer oplet
tend waren, daar dit geval hunne belang
stelling buitengewoon had gaande ge
maakt.
Het droevig einde van de jonge vreem
delinge ging hun zeer ter harte, want de
meeste onder hen hadden ook dochters,
die elders op de eene of andere wijze hun
brood verdienden.
Wat met die onbekende gebeurd was,
Die bepaling zal, meenen wij, van
toepassing zijn bij voorbeeld op den
landbouw, bij hooi- en oogsttijd, wan
neer onweders dreigen aanzienlijke
schade te veroorzaken. Wij moeten," in
zulk geval reeds van nu af de aandacht
roepen op de voorwaarde die er gesteld
wordt. De belanghebbende moet van
dit werk, binnen de 24 uren, kennis
geven aan den inspecteur van den ar
beid of aan den burgemeester.
Het is ook in geenen deele uitge
sloten dat dit hooi- en oogstwerk vallo
onder nr2 van arlikel3: indien plaat
selijke of andere omstandigheden het
vereischen. In ditgeval zou deland-
bouwer aan zijne werklieden, andere
dan zijne huisgenooten of dienstboden
bij hem inwonende, een andere rustdag
moeten verzekeren. Natuurlijk is zulks
niet vereischt voor werklieden die
slechts nu en dan voor hem tijdelijk in
daghuur zijn.
Wat er ook van zij, dit punt zal door
de besprekingen in de Kamers in 't klare
gelrokken worden, en onze catholieke
Regeering zal de belangen van de land
bouwers met die der land bouw werk
lieden weten overeen te brengen.
Bij het eindigen moeten wij nog
maals deaandacht roepen op het. ondoel
treffende van den wekelijkschen rust
dag, als regel, lijk de liberalen hetwil-
die verplichte wekelijksche rustdag is
schier onmogelijk te verzekeren als de
patroons van kwaden wil zijn. Moest
echter de verplichte rustdag het gevolg
bobben dat Dendergalm voorziet, liet
getal noodige werklieden te vermeer
deren. en bijgevolg de lasten der voort-
brengst te vermeerderen, dan zou het
niet onwaarschijnelijk zijn dat de
patroons tegenpreutelen en zioh kwé-
willig toonen.
De werkman, niet één. zal de inbreu
ken op de wet durven aanklagen uit
vrees zijn werk te verliezen en de Staat
kan toch in ieder werkhuis geen be
diende aanstellen om te zien of iederen
dag de belanghebbende werkman of
werklieden zijn of hun rustdag ge
nieten.
Dat is onmogelijk en dat zal Dender
galm moeten bekennen, indien hij ern
stig en oprecht is.
De wekelijksche rustdag als regel
zou dus den schandnaam van facade-
wet verdienen, omdat die hervorming
onpraktisch is maar niet liet ontwerp
dat onze catholieke Regeering aan de
catholieke Regeering aan de Kamers
aanbiedt. De zondagrust,met hare nood
zakelijke uitzonderingen is een degelijk
werk, waarvoor de arbeiders de catho
lieke Partij zullen dankbaar zijn.
zou ook met hunne dochters kunnen ge
beuren.
De vreemdelinge had in de eerste klas
gereden, hunne dochters maakten slechts
gebruik van de derde, dat was het eenige
onderscheid en daarom had dit voorval de
gemoederen der eenvoudige dorpsbewo
ners meer in opstand gebracht dan de
meest opzienbarende inbraak of rooverij
zou gedaan hebben, want ieder lid van
de jury dacht aan zijne eigene dochter,
wanneer hij dat lieftallige bleeke gelaat
bezag, waarvan de schoonheid zelfs door
den dood was gespaard gebleven.
De gravin van Chatterly trad op als
eerste getuige.
Zij was zeer tegen de begeerte van ha
ren echtgenoot gedagvaard, maar de voor
zitter van het gerechtshof had niets an
ders kunnen doen, omdat zij de eerste
was geveest, die de doode in de spoor
wegcoupé gevonden had.
Zij beantwoordde de vragen op zeer
eenvoudigen toon.
Eerst had zij gedacht, dat het meisje
was ingeslapen en zelfs toen men haar
in de wachtkamer had gebracht, vermoed
de Gertruda niets anders dan eene bewus
teloosheid.
De statieoverste, dc treinwachter en
Jaak Ford konden niet veel meer doen
dan de verklaring van Mevr. Chatterly
bevestigen.
Dokter Bardon alleen kon verder gaan
en verklaren, dat de oorzaak van den
Wij lezen in Dendergalm van 28
Augusti het volgende
Te Amsterdam op 't Congres der
socialisten zegde Anseele We zou-
den zinncloozen en misdadigers zijn
indien we weigerden een goeverne-
ment te ondersteunen dat liet alge-
meen stemrecht, 't verplicht onder-
wijs, de gelijkheid der krijgslasten
0 en eene degelijke hervorming van
het belastingsstelsel zou verwezen-
u lijken.
Dat is wel gesproken. Alle op
rechte volksmannen moeien zeggen,
dat het programma der liberale partij
dat daarenboven nog bevat het pensioen
voor de oude werklieden (een frank
daags) wat meer beteekent, dan het
platonisch collectivism van socios gelijk
Furnèmont, Picard enz. enz. die kastee-
len bewonen en in weelde en niet
anders zijn dan parade proletariërs.
Wij roepen eerst en vooral, deaan
dacht, op de voorwaarden waarop de
socios een burgerministerie. lees,
niet waar, een geuzenrainisteriezul
len steunen
Wij zullen die voorwaarden een voor
een bespreken, doch over eene enkele
zouden wij graageenige woorden uit
leg willen hebben, namelijk hoe wij
begrijpen moeten en eene degelyke
hervorming van het belastingstelsel».
vvcniv^ uoi rvrimng i.uc.m c; h i
Anseele eene degelijke Draagt, zi j de
goedkeuring weg, de onvoorwaarde
lijke goedkeuring, van Dendergalm,
vermits hij zegt Dat is goed gespro
ken
Zie dat zouden wij graag willen weten
en aan onze lezers uiteenzetten. Doch,
wij zijn er zeker van, de-uitlegging zal
niet komen.
Dendergalm spreekt verder van het
pensioen der oude werklieden en hij
wenscht liet te brengen op een frank
daags.
Als het met wenschen alleen om
doen is, dau wenschen wij meer. Doch
wat baten woorden het zijn daden die
volgen moeten.
De groote kwestie is altijd Kan
men? 1 En zou op die vraag Dender
galm eens nagedacht hebben
Hij wil dus een frank per dag, op
welken ouderdom Op 60 of 65 of
zelfs 55 jarigen ouderdom. Het is jam
mer dat het blad de Geuzen het ons niet
gezegd heeft. De keus van liet jaar moet
immers op de kosten der uitvoering een
grooten invloed uitoefenen. Of meent
men zoo maar een pensioen te kunnen
invoeren zonder dat het eenigen last
veroorzaakt
Dat is eene eerste vraag er is eene
dood het vergif was geweest ''at men had
gevonden in de bonbons, die het meisje
bij zich had.
Er waren er nog drie in haar mandje,
toen dit geopend werd. Twee daarvan-
bevatten genoeg vergift om een gezonden,
sterken man te dooden, de derde was on
schadelijk. Dokter Bardon en de ambte
lijke scheikundige hadden de ontleding
gemaakt.
Vervolgens kwam de Graaf van Chat-
terfy, die nauwkeurig verklaarde, wat
hij reeds aan den voorzitter had medege
deeld.
Een tweede treinwachter was nog ge
roepen, een tamelijk onnoozelc jongeling,
die meedeelde dat hij de dame te Will
mington in den coupé had zien zitten.
Hij meende dat zij sliep en naar Sal ton
moest, daarom had hij haar niet ge
wekt.
De commissaris van policie verklaarde,
dat het linnengoed van de overledene
niet gemerkt was. Het was nieuw, van
zeer geringe kwaliteit, maar goed ge
maakt.
Aan alles had men kunnen merken dat
het meisje alhoewel zij in eerste klas
reisde, tot den burgerstand hoorde. Haar
spoorwegkaartje, dat men in den coupé
had gevonden, was te Kings-Cros geno
men en de commissaris van policie merkte
nog op, dat voorname menschen hunne
dochter niet alleen op zulk eene verre
reis zenden.
tweede. Zal voor dit pensioen van een
frank daags iets moeten gestort worden?
Of zal de Staat, uit zijne kas, zonder
voorafgaande stortingen dit pensioen
toestaan
Indien er stortingen moeten gebeu
ren, op welken voet zullen zij geschie
den Zullen zij verplichtend zijn of
vrij Met afgestaan of voorbehouden
kapitaal
Of denkt Dendergalm aan hetDuitsch
stelsel
Derde vraag. Hoeveel zal eene pen-
sioeneeriug lyk ons geuzenorgaan het
voorstelt wel kosten en van waar
zal het geld komen waarmede men
die lasten zal bestrijden
Het is gemakkelijk een pensioen te
vragen en op anderen den last te schui
ven liet in te voeren en te verwezen
lijken.
Het is een gemakkelijk middel 0111 de
volksgunst te verkrijgen, maar het is
niet eerlijk dingen te vragen wier ver
antwoordelijkheid men niet op zich
durft nemen.
Wij dagen den gekozene van Aalst,
den geus wel te verstaan, uit, in de
Kamers die kwestie aan te vatten en
een wetsvoorstel in dien zin neer te
leggen. Datzoueeu begin zijn van ver
antwoordelijkheid.
Ehwel, de geus van Aalst zal het niet
doen, want de Dendergalmers waren
niet ernstig toen zij schreven over liet
pensioen van een frank per dag.
geu4y?lfdo vra8eu' l'° Daonsen, zeg-
Ilebben zij al ietsin dien zin voorge
steld
Wat hebben zij er voor gedaan
Al dat gewamel is maar bluf, bedrog
een good middel om de menschen te
bedriegen.
De geuzen van Aalst, gaan reeds, in
zake van pensioeneering, een stap ver
der dan de Daensen. Deze zouden zich
te vreden stellen mei 0.50 of 0.75 fr. per
dag soms hebben zij ook al een frank
gevraagd, doch bij uitzondering.
Welnu bestatigende dat vragen niet
moeilijk was hebben wij hen vroeger
spottend gezegd Mannen, vraagt 2
frank, zelfs 5 fr.; gij moet vreezen voor
de concurrentie L)e concurrentie wordt
moeilijk aan 2 fr.; met 5 zijt gij er
boven op gij daagt alle concurrentie
uit.
Wat wij voorzagen, gebeurt. De geu
zen beginnen, met een frank en zullen
den inzet nog verhoogen.
Dat alles bewijst dat het armtierige
politiekers zijn, zonder schaamte of
eergevoel, voor wie beloven niet ver
plicht is en met dwaze beloften trachten
zij ons volk mee te sleepen.
't Staat boog het peil hunner heerlijk
heid
Overigens had zij niels van de gerief-
flijkheden bij zich, die welgestelde dames
op reis meestal medenemen.
M. Brister stelde dc verdere behande
ling voor eene week uit, om een onder
zoek toe te laten, maar hij vreesde wel
dat dit uitstel weinig zonde baten.
Jaak Ford ging naar huis om aan zijne
mceder mede te deelen, dat er uit het on
derzoek nog zoo goed als niets gebleken
was.
Ook M. Cart stelde veel belang in
deze zaak, doch Edith Ford gaf eene
aanwijzing, die van veel gewicht kon
zijn.
Gij weet, J.-.ak zegde zij. dat ik
vroeger dikwijls te Rainham ben geweest,
nu meen ik mij te herinneren dat er daar
een huis was, 1 The Firs a genaamd en
waarin eene kostschool voor jonge dames
werd gehouden. Misschien is het jonge
meisje daar opgevoed en heeft zij door
het een of ander ongeluk, hel besluit op
gevat, bij hare gewezen leermeesteres,
raad of bescherming te vragen.
Jaak zag peinzend voor zich uit en
zegde
Ik zou zelf wel eens naar Rainham
willen gaan. Wel is waar heb ik eigeulijk
met die zaak niets tc maken, maar ik denk
toch voortdurend an dat arme meisje en
haar treurig lot.
Hare familie zal het geheele verhaal
van dit voorval wel in de dagbladen le
zen, zegde Jim Cart, maar daarom zou
't En is niet vandaag of gisteren, dat
liet liberalism met do kerkvervolgers
heult't heeft dat altijd gedaan
Wanneer de ijzeren kanselier Bis-
mark, in Duitschland den Cullurkampf
ontketende, werd hij door onze geuzen
niet min geestdriftig toegejuicht en op
gehemeld, als nu apostaat Combes. Te
dien tijde verklaarden de antiklerikale
organen met eenparigheid, dat er in
Duitschland navol gen sweerdige voor
beelden gegeven werden. Natuurlijk,
vermits er de vrije uitoefening van den
godsdienst belemmerd, de vrijheid der
catholieken aan banden gelegd werd.
Uit zijnen aard is hel liberalism geneigd
immer als eene liberale zegepraal te
aanzien, elke inbreuk, die gemaakt
wordt op de rechten der chrislenen.
De liberalen zullen slechts dan erken
nen, dat zij waarlijk ten volle vrij zijn,
wanneer zij alle andersdenkenden
onder hunnen dwang kunnen verplet
teren.
Schreef een hoogleeraar, M. Perga-
meni, van de^vrije Universiteit van
Brussel, in 1875, naar aanleiding der
kerkvervolging in Duitschland, niet het
volgende
Het gevang, de boeten en de verban
ning zijn wettelijke wapenen waarom
er zich niet van bedienen Willen wij
ernstig werk verrichten, dan moeten
wij de leerstelsels van JS30 vergeten en
onze sc/ioone vrijheidsdroomen op zijde
zetten.
men ziei uei, um iiuiiue z.ucut uaau-
overheersching te voldoen, waren toen
reeds de liberalen bereidde grondwet
telijke vrijheden op te offeren. Op die
baanjieeft de geuzerij nooit stilgestaan.
I111879schreef een barer hoofdorganen.
La Flandrc libérale
De hervorming van het onderwijs in
wereldlijken zin, de afschaffing van het
kloosterleven, zullen tusschen de eerste
daden van liet nieuw bestuurstelsel
moeten gerekend worden. Welnu, dat
ziju brandende kwestiën, in België zoo
wel als in Frankrijk. De oplossing,
welke zij bij onze naburen zullen beko
men, zullen onze taak merkelijk verge
makkelijken; noodzakelijkerwijs zullen
wij gedwongen zijn te doen zooals zij...
Men zal den Belgischen bodem
moeten zuiveren van den kanker der
kloosters, die hem verknaagt, wil men
onze nationaliteit en onze onafhanke
lijkheid niet in gevaar brengen.
De ongelukswet van 1879 was eene
eerste poging om het liberaal ideaal te
verwezentlijken. Is zij deerlijk mislukt,
dit neemt niet weg, dat onze geuzen nog
immer dezelfde betrachtingen, dezelfde
plannen vinden.
Is het dan te verwonderen, dat onze
tegenstrevers thans den kerk vervolger
Combes prijzen en verheerlijken. Die
man baant een weg, dien zij sedert
jaren doodgeerne zouden bewandelen
het toch niet slecht zyn, Taak. indien het
u niet te veel moeite is, dat
Rainham ging.
dat gij eens naar
Jaak liet zich door geene moeite af-
schrikkcu wanneer eene zaak hem ter
herte ging.
Den volgenden morgen vertrok hij per
spoor naar Rainham en begaf zich daar
naar den postbestuurder, ten einde dezen
om inlichtingen te vragen.
Toen Jaak hem, behalve het doel van
zijne komst nog het een en ander omtrent
het onderzoek had medegedeeld, zegde
de postbestuurder
Ik kan slecht aannemen, dat de
jonge dame naar t The Firs wilde gaan,
alhoewel de voorzitter van het gerechtshof
dat schijnt te veronderstellen.
Maar, merkte Jaak Ford aan, het
eenige stukje papier, dat wij bij haar
gevonden hebben, bevatte de woorden
The Firs 1 en zij had een reiskaartje
naar Rainham.
Om haar kaartje bekommer ik mij
weinig, bromde de postbestuurder. Er is
hier maar een huis dat The Firs heet
en dat kan het doel van hare reis niet ge
weest zijn.
De dochters van den ouden predikant
van Rainham hebben het huis destijds
gehuurd, het laten verbouwen en tot
schooi inrichten.
Wordt voortgezet.
