Donderdag 8 September 1D04 3 centiemen per nummer. 56ste Jaar 5(>70.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
Het getal 13
en de Vrijdag.
GODSDIENST, HUISGEZIN. EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID
Slechte vaderlanders.
HET GEHEIM
De grootste hunner
groote mannen.
Vrijdeiikerscongres.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank s jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. i-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen «yn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CUIQUE SUUM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen op
3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Ileeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen. uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
AALST, 7 SEPTEMBER 1904.
Wij heeten slechte vaderlanders, de
vijanden van hun eigen land, de droo-
mers van een enkele nationaliteit, bestaan
de uit de volken van gansch het wereld
rond. De roode aardekneders zullen alle
natuurlijke scheidslijnen tusschen de
natiën uitschrappen, den bodem effen
maken, de geschiedenis scheuren, alle
onderscheid in wetten, landaard en zeden
opschorsen, witte, roode, gele en zwarte
stammen versmelten tot een geslacht, zóo
broederlijk verbonden, dat nimmer de
vrede op aarde zal gestoord worden. Geen
Abel's en Cain's meer, maar David's en
Jonathassen
Het vormen eener enkele natie is eene
utopie zoowel als het collectivisme en
het verdwijnen der armoede uit de wereld.
Wat elk onafhankelijk volk veroverde ten
prijze gewoonlijk van eeuwenlangen kamp
tegen de tirannie, met zware offeringen
van goed en bloed, de vrijheid, prikkel
tot nijverigheid, bron van welvaren, kost
bare perel aan 's lands kroon, wordt be
dreigd door de roode internationalisten en
zal eens, voorspellen zij, weggevaagd
worden met vele andere versleten vodden 1
Ontelbaar zijn do Jwoa«c.»«, or
zullen wel genoeg verstandige lieden
opstaan om te verdedigen tegen dolle
gekken, wat de natuur en de ondervin
ding stichtten tot heil der volken.
Wij heeten slechte vaderlanders de
stelselmatige afbrekers van een echt
nationaal beheer, de versmaders hunner
verdienstelijkste medeburgers.
België staat aan de spits der volken,
zulks wordt gebazuind door de ernstigste
organen der wereldpers. Geen twijfel of
het kleine België zal nog eens de grootste
landen overvleugelen in de tentoonstelling
van St-Louis, in Amerika. Honderdmaal
hoorden wij den lof verkondigen van ons
lieve vaderland, door vreemden die zeg
den
België gij zijt klein ja, maar men is
gedwongen alle oogenblikken stil te
staan in verrukking, voor uwen handel,
uwe nijverheid, kunstgewrochten, monu-
1 iuenten, landbouw, enz. enz., terwijl
1 men andere ver uitgestrekte gewesten
1 vluchtig doorreizen mag, omdat zij niets
1 merkwaardigs opleveren
Engelschen, Duitschers, Franschen
verduiken de vlekken die aar hun vader
land kleven zij roemen zijne verdien
sten, zwetsen en boffen, terwijl vooral de
blauwen en groenen ons voortreffelijk
Gouvernement uitschelden voor vuilen
visch en hun vaderland plaatsen aan
den steert der natiën 1 't Is een schande 1
Ongehoord, colossaalBeide genoemde
soorten slechte vaderlanders slingeren
dienzelfden smaad naar 't hoofd der catho-
lieken! Waarom? Omdat zij gehoorzamen
aan den Paus, een vreemden Vreemde
potentaal de stedehouder van Jtsus-
Christus. de Opperherder, de Heilige
Zielenvadcr 1
Kwam ooit dit verwijt uit den mond
der onroomschen, in Engeland, Duitsch-
land, Amerika Neen, in deze landen
staan de catholieken bekend als de beste
patriotten.
't Is maar in Combes' land en bij zijne
Belgische naapers dat men onze vader-
landsliede loochent.
De catholieken verdedigen den Konings -
troon en de Grondwet tegen de roode
republikeinen en de blauwe vrijheids-
moorders 1
De catholieken betalen hunne belastin
gen, geven hunne zonen aan het leger,
vervullen al hunne burgersplichten, ter
wijl de tooden het leger belagen, verma
ledijden, de burgerwacht beschimpen.
De catholieken wedijveren om op het
vrijheidsveld allerlei bloemen en vruchten
Ifon Oprechten eercdienst voor de Grond
wet. Rooden en blauwen laten het vrij
heidsveld liggen als braakland zij
beploegen, o met zachte hand, en plun
deren den officieelen akker, gemest met
't vet van Jan en alleman, en toch schreeu
wen zij Wij zijn echte en gij, catholie
ken, slechte vaderlanders
Anseele spotte, op 't Congres van
Amsterdam, met al de nationale liederen,
(i De zang der Internationale zal ze
alle doen zwijgen 1 riep hij uit.
De catholieken, in alle landen, zingen
het vaderlandsch lied in vredes- en oor
logstijd
Werde ooit onze onafhankelijkheid be
dreigd, zij zouden toonen 0 dat, die
getrouw zijn aan God en Kerk, immer
getrouw blijven aan Vorst en Vaderlanci
terwijl gij, slechte vaderlanders, den
vreemde in de hand zoudet werken, uit
haat tegen ons Vorstenhuis, om onzen
afschrik voor uw slavenjuk.
Loodwit en zinkwit. Na twee ja
ren proefnemingen heeft het spoorwegbe-
stuur besloten dat het zinkwit de ver-
eischte hoedanigheden niet bezit voor het
buitenwerk en ten hoogste kan
voor de werken, die niet aan de lucht bloot
gesteld zijn.
Niet zelden treft men personen aan die
bijgeloovig zijn in het getal i3 en in den
Vrijdag.
De booze geest is er in gelukt den
Vrijdag als eenen ongeluksdag te doen
aanschouwen, omdat op dien dag de
Zaligmaker gekruisigd is geweest. Ook
komt men die bijgeloovigheid meest tegen
bij degenen die van godsdienst niets moe
ten hebben. Het is verder eene bemer
king van Voltaire de bijgeloovijpte der
menschen zijn juist die, welke t minst
geloof hebben. Wanneer de menschen,
zegt hij, geene goede begrippen van de
Godheid hebben,aan veerden en volgen zij
valsche gedachten, juist gelijk, op opge-
nadige tijden, men handel drijft met
slechte munt bij gebrek aan goede.
Ziehier eene geschiedenis nopens be
doeld bijgeloof, welke onlangs te Nevers
is gebeurd.
Ik nam een middagmaal, zegt een ge
tuige van het voorgevallene, in eene her
berg. Daar het Vrijdag was had ik eieren
en groensels doen opdienen. Nevens mij
Twee* lekEfèrKèlf Këfr"fti£)T BfjgëstfëKbiVRrrtf1
veis. Zij aten vlecsch, dronken wel, spra
ken luid en geboden aan de bedienden
van het hotel, op zeer lossen toon. Zij
dachten dat zulks deftigheid was, doch de
aanwezigen aanzagen het als onbeschoft
heid. Zij bemerkten dat ik geen vleesch
at, en zochten mij op de teenen te trap
pen.
«Wat is toch een malsch gebraad
smakelijk des Vrijdags, zegden zij hoe
is het mogelijk van vleesch te derven op
dien dag. Hoe kan toch dit vooroordeel
zoolang bestaan hebben Zoudt gij
willen gelooven, zeide een der reizigers,
dat mijne goede oude moeder, die verders
eene heilige en weerdige vrouw was, mij
dwong vleesch te derven, wanneer ik nog
een kir.d was Maar als men in het leven
gevorderd is, wordt men aanstonds ge
waar dat de schapenbout zoowel des Vrij
dags als des Zondags smaakt. Men ge
raakt alsdan vrij van al die zoogezegde
godsdienstige gebruiken en van al de
vertelselkens waar zij op steunen, n
Het nagerecht werd opgediend, daar
na de koffie, het druppeltje en de sigaar.
Een bediende nadert tot de reizigers
Mijnheer, zegt hij tot de zwetsers, ik
verwittig u dat de kamer n° i5, waar gij
verblijft, voor eenen anderen reiziger
voorbehouden is. Ik kom u verzoeken
eene andere kamer te aanveerden, indien
gij vandaag niet vertrekt.
Ik heb u reeds gezegd, jongen, dat
ik des Vrijdags mij op reis niet begeef. Ik
blijf dan.
Maar waarom maakt gij des Vrij
dags geene reis, vroeg hem zijn gezel
Het is mijn gedacht. Het gaat
mij tegen.Ik ben nooit des Vrijdags cp
weg. Dat brengt ongeluk mede, spreekt
er mij niet van. Het gaat mij tegen.
Maar jongen welke kamer gaat gij voor
mij gereed maken
Er blijft maar Nr i3 over, was het
antwoord.
Nr i3 ik wil nr i3 nietik sliep -nog
liever onder den blauwen hemel, dan in
nr i3.
Zoodan wat heeft n1 i3 u dan mis
daan vroeg zijn medemaat. Zoudt gij
niet eten aan eene tafel, waar i3 personen
aangezeten zijn
Spreek er mij niet van.ik kan er
niet over. Dat brengt altijd ongeluk
mede.aan de tafel, zeg ik niet. men
doet daar zijn eigen geweld aan. Maar in
nr i3 slapen, nooit Het weder is niet
gunstig vandaag, maar het zij zoo, ik
blijf nog liever buiten.
Mijnheer, zegde ik dan. tot den
kleinhertige, ik ben dwaas genoeg om
den schapenbout des Vrijdags niet goed
genoeg om vree'S te gevoelen voor een
nummer of het is gelijk welken dag van
de week. Nr i5 was voor mij bestemd, gij
moogt het hebben. Mijnheer, ik ben
christen en catholiek, ik moet dus liefda
dig zijn. Voortaan, Mijnheer, zult gij u
Herinneren dat gij gelukkig zijt geweest
eenen kwezelaar te ontmoeten orn u vrij
te houden van buiten te vernachten onder
eenen stortregen, of van te sterven van
schrik in een warm bed, dat geen num
mer volgens uw goeddunken draagt.
Wie stond er beschaamd ik laat het u
raden. De groote vrijgeest die in God
niet geloofde, maar verslaafd was aan de
dwaaste bijgeloovigheid de zwetser,
die met God en zijne Kerk spotte.
aan zijn vriend Stanpitz Ik word ge
folterd en tegelijkertijd meëgesleept door
mijne omgeving, door de uitspattingen,
de dronkenschap, de vleeschelijke wel
lusten en de luiheid....
Aar. zijn vriend Weller schreef hij in
53o Welke meent gij de reden te zijn,
waarom ik mij al meer en meer be
drink...? 't is om met den duivel te spot
ten, die met mij den spot schijnt te
drijven... Dat het krapuul vaste... n
De 2 Juli 1540 schreef hij aan zijne
chtgenoote C. Bora Ik vreet als een
Bohemer en zuip gelijk een Zwitser.
Ziedaar het portret, dat de grrroote i?)
Luther van zich zei ven maakte. Zijn niet
alle scheurmakers tegenover het catholi-
cismus van eene min of meer gelijkaardige
vlieg gestoken.
24' Vervolg.
Sint-Alba's vrienden zagen dit dan ook
zeer wel in en hadden al lang geleden
onder de bevolking bekend gemaakt, dat
hun candidaat van plan was den uitge-
strekten heigrond, tusschen Sandbank en
Sint-Cubbert gelegen en bekend onder
den naam van Dennehei, aan te koopen
en daarop een prachtig buitengoed te
stichten, eene onderneming, die aan de
twee plaatsen niet weinig voordeel zou
bijbrengen.
Wij deelen deze bijzonderheden meê,
om onzen lezers een denkbeeld te geven
van den maatschappelijken rang van den
man, tegen wien de Sandbanksche P0"-
cie, of liever de detective Brusel, gesteund
door Robert Power, (want de commissa
ris bleef nog bezwaren volhouden), het
waagde, den strijd aan te binden.
De man, waarover men beraadslaagde,
bleef intusschen op zijne oude manier le
ven. Hij had met zijne vrouw de schoon
ste kamers van het hotel betrokken, welke
de direkteur, onze bekende driftige Schot,
voor hem beschikbaar hield, niet bewuBt
Als de grootste onder hunne groote
leidsmannen, noemen liberalen en socia
listen niet ongaarne den beruchten Luther,
stichter van het Duitsch protestantismus.
En wel, een beroemd geleerde, E. P.
Deniflc. heeft over dat heerschap een boek
uitgegeven, dat een zonderling licht werpt
op den grrrooten Hervormer Daar komt
onder ander in voor
Den 20 Februari i5ig schreef Luther
met het onweêr dat zich bovén zijn hoofd
samenpakte.
Op den avond na den moord in de
Rob-Roy-Villa had M. Sint-Alba zich
weer met zijne echtgenoote aan de alge-
meene tafel laten zien, ofschoon zij an
ders meestal op hun eigen kamers hun
middagmaal namen hij had zich na den
maaltijd naar de weelderige rookzaal be
geven om, onder het genot van een tas
koffie zijn fijne Havana te rooken.
Hij bevond er zich dezen keer niet al
leen. M. Vasavoer, een der gasten van
het Marine-hotel, welke de huisknecht
aan Power had genoemd, als een rijken
uitgever van een der voornaamste Londen-
sche dagbladen, had er reeds neergezet
De twee heeren kenden elkander en het
duurde niet lang voor zij de nieuwsjes
van den dag begonnen te bepraten.
Hunter zijn wij kwijt, dat spijt mij
ving M. Vasavoer aan, een dikke rook
wolk voor zich heen blazende, t Was
een gezellig man Hij kreeg dezen mor
gen een telegram, hoor ik, een van zijn
familieleden is dood of ernstig ziek, ge
loof ik- no
Wat Is Hunter vertrokken vroeg
M. Sint-Alba met eene verwondering.
Wanneer ging hij weg
Dezen middag, met den trein van
2,20, zijne vrouw ging meê. Maar gij wilt
toch niet zeggen, vervolgde Vasavoer,
dat gij dat niet wist? Ik dacht dat zij u
in de eerste plaats op de hoogte hielden
van de komende en vertrekkende gasten.
Het voorhoofd van Sint-Alba rimpelde
zich. Niets was hem onaangenamer dan
eene zinspelling op zijne financieele deel
neming in het Sandbanksche hotel.
Gij vergist u, sprak hij koel. Ik
heb er niet het minste belang bij tc we
ten, wie hier aankomt of vertrekt.
MVasavoer had de terechtwijzing zeer
goed begrepen en antwoordde met een
welwillend glimlachje: Natuurlijk, na-
tuurlijk Ik meende alleen maar te zeg
gen, dat het mij zoo verwonderde
van u te hooren, dat gij van Hunter s
vertrek niets afwist. Ik kwam hem dezen
middag op den trap tegen en toen verte de
hij mij, dat hij juist van Mev. Smt-Alba
afscheid had genomen.
De echtgenoot der genoemde dame
beet zich op de lippen en scheen een
oogenblik op het punt een driftig ant
woord te geven.
Gij schijnt mij geheel verkeerd ver
staan te hebben antwoordde hij einde
lijk langzaam. Natuurlijk wist is zeer
wel dat Hunter ons ging verlaten, maar
ik had geen gedacht dat hij reeds ver
trokken was. Ik was niet thuis, toen hij
afscheid kwam nemen.
M. Vasavoer vond het beter verdere
aanmerkingen voor zich te houden.
- Het spijt mij machtig, dat hij weg
Het Congres, dat door de Vrijdenkers
aller landen te Rome gaat gehouden
worden, schijnt niet erg op bijval te kun
nen roemen.
Er worden dan ook ongeloofelijke
pogingen aangewend, om de aanhangsrs
der vrije gedachte te bewegen tot deelne-
eenter mei meer met ronitenue volzinnen
over geestesontslaving, moderne vrijheid
en menschelijke meerderheid, dat men
thans bezoekers tracht te lokken dat
middeltje is versleten, en 't is overigens
weinig doeltreffend gebleken. Men poogt
nu den lust naar nieuwigheden; naar ver
strooiing en vermaak bij de volgelingen
der vrije gedachte wakker te schudden,
en die te pas te brengen om het congres
var. congressisten te voorzien. Prijs
vermindering op de Fransche spoorwegen
op de Italiaansche banen, op het voedsel
en hel nachtverblijf kosteloozen toegang
tot de museums en kunstverzamelingen
vrij verkeer op de Roomsche trams mits
betaling van 1 fr.; grootcn afslag op de
vervoerprijzen naar Napels, Pompei,
Capri, den Vesuvius, enz., dat alles wordt
aan de vurig verwachte deelnemers be
loofd
Wanneer eens het Congres gehouden
wordt, is het echter geenszins te betwijfe
len, of de vrijmetselaarsorganen zullen
met veel ophef verklaren Heel die
menigte van deelnemers is, gedreven door
geestdriftige bewondering en verkleefd
heid aan de vrije gedachte, naar Rome
gestroomd, om daar, ten aanzien van het
Vatikaan, zinnebeeld van alle geestesver-
slaving, het oppergezag der rede, der
wetenschap, der vrije en wereldlijke ge
dachte te bevestigen I
Oef 1....
is, ging hij voort, ik mis er mijne partij
billard door. Wij waren zoo aan elkaar
gewaagd, dat geen mensch kon zeggen
wie de sterkste van ons tweeën was. Dat
is plezierig spelen.
Ik beklaag u van harte, merkte Sint-
Alba met een spotachtig lachje op, maar
als gij spelen wilt, ben ik straks bereid
Hunter te vervangen.
Allerliefst, maar ik dank u hartelijk!
antwoordde de man Neen Ik ben in
de verte niet tegen u opgewassen I Dan
speel ik nog liever met den biljart-jon-
gen.
M. Sint-Alba nam deze hulde, die zijn
meerderheid op de biljart werd toege
bracht, genadig aan en rookte een tijd
lang zwijgend door.
Wonderlijke geschiedenis, he die
mcord daar in die villa op der. Hamilton-
schenweg? begon de Londensche uitgever
weêr. c-
Zeer wonderlijk, antwoordde Sint-
Alba, blijkbaar zonder veel belang in dit
onderwerp van het gesprek te stellen.
Ik las zooeven m het avondblad,
vervolgde de andere, dat de policie aan
wijzingen van groot gewicht heeft verkre
gen, die zeker tot de ontdekking van de
misdadigers zullen leiden. Maar dat is
het oude liedje, dat kennen wij. De poli
cie krijgt altijd aanwijzingen, en vindt
voortdurend nieuwe sporen en ontdekt
per slot van rekening toch niets. Naar
hetgeen ik las van de zitting van dezen
morgen, heb ik al heel weinig hoop, dat
zij er nooit achter zullen komen. Gelooft
gij dat ook niet.
Om u de waarheid te zeggen, ant
woordde M. Sint-Alba met den smaak
van eenen kenner zijnen koffie proevende,
heb ik mij met de geheele zaak niet be
moeid. Ik heb hekel aan die soort van
berichten. Het is mij een raadsel hoe
sommige menschen er smaak in kunnen
vinden, zich onnoodig in zulke dingen te
verdiepen.
Hm dat weet ik zoo niet, hernam
zijn vriend. Het is een buitengewoon ge
val ik voor mij wil wel bekennen, dat het
mij bijzonder veel belang inboezemde.
Het is het zonderlingste geval, waarvan
ik ooit gehoord heb. Een jonge vrouw
op de wreedaardigste manier vermoord
door eene andere vrouw, die in eens, de
hemel mag weten van waar, komt ver
schijnen en weêr even geheimzinnig ver
dwijnt zonder een spoor hoegenaamd
achter te laten. En dan, ga eens na, wat
een wezen dat geweest moet zijn I ik ben
waarlijk niet gauw zenuwachtig, maar ik
kan u verklaren, ik kreeg kieken vleesch
toen ik het verslag van den doktor las.
Wat een monsterEn daarbij zoo be
daard, zoo koelbloedig Ik zou het altijd
voor eene onmogelijkheid gehouden heb
ben, dat er zulke vrouwen konden be
staan. Wordt voortgezet,
