Zondag 23 October 1904
3 centiemen per nummer.
50s,e Jaar 3083.
Officieele Scholen
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN. EIGENDOM
VADERLAND. TAAL, VRIJHEID
IDE TvLALT
met den Witten Baard.
Ratelaars in de weiden.
ZondagTust.
Een brief van
Z.H.den Bisschop
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere ■«•eek onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prys ervan istweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. i-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zyn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CHIQUE HUUiM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen op
3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrij dug
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
AALST, 22 OCTOBER 1904.
Nog duurt het gerucht welk de geuzen
van alle kleur, rood en blauw, maken
rond het werk van priester Bataille, dal
in sommige onderwijsgestichten van den
Slaat voor de les van Godsdienst is
gebruikt.
Daarin wordt geleerd dat de moderne
vrijheden geen natuurlijke rechten zijn,
eigen aan het menschc-lijke verstand, om
dat boven de mensch er een Wezen is,
omdat boven den mensch er betrekkingen
bestaan waarvan hij niet onafhankelijk is
en waaraan hij hulde MOET brengen.
Tegenover onze plicht kan er geen spraak
zijn. Zulks zou een ongerijmdheid wezen.
Maar in eene samenleving als de onze
waarin de meeningen en gedachten zoo
hemelsbreed verschillen, waarin de op
vattingen zoo uiteenloepen, moeten die
moderne vrijheden aangenomen wor
den als een noodzakelijk middel om
den maatschappelijken vrede tusschen
verschillig denkende wezens te kun
nen handhaven.
Zoo leeren Jde catholieken, zoo leert
priester Bataille.
Dat voldoet echter de geusjes niet dat
zal hen niet voldoen, zoolang zij ons, in
name der vrijheid van denken, niet
hebben kunnen dwingen hunne ziens
wijze nopens die moderne leeringen teaan-
veerden. Zij tieren en schreeuwen dat
hooren en zien er bij vergaat dat de
Grondwet wordt geschonden,dat men aan
de kinderen or.ze nationale instellingen
leert vr nichten enz. enz.
Dat is al kunstmatig geruchtdat zijn
blikken donders in den grond lachen de
geuzen ztlf met hunne woorden en met
holklinkende ronkende volzinnen
Inderdaad al hun gewawel is slechts
eene ijde]e woordenkramerij, bedrog en
kuit-den boer.
Te Luik, in het Koninklijk Atheneum
wordt het boek van priester Bataille ge
bruikt in deTessen van Godsdienst.
De geuzen zijn niet gedwongen die
lessen te volgen. Hunne vrijheid is alsdan
volkomen hun recht in geenen deele
geschonden.
Gaan de geuzen nu toch het toepet heb
ben te willen voorschrijven welke boeken
in de godsdienstles mogen gebruikt
worden Zullen zij willen bepalen wat
er mag en niet mag onderwezen worden
Willen zij de Kerk dwingen hare leering
te wijzigen in de punten welke aan de
heeren geuzen niet behagen
Dat ware een weinig te grof, en hoe
groot de spreekwoordelijke bekrompen
heid en armtierigheid van Dendergalm
ook wezenzoover zelfs zal het orgaan
onzer fameuze controleurs niet durven
gaan. Zelfs het bespottelijke heeft zijne
palen welke niet straffeloos mogen te
buiten worden gegaan.
In wezenlijkheid willen onze geuzen de
priesters buiten de Atheneas zetten. Maar
dan kunnen die scholen slechts passen
aan geuzen, goddeloozen en vrijdenkers
Is het billijk dat zulke scholen met het
geld van iedereen worden betaald
Heeft de geloovige niet evenveel recht
als de geus of de socialist
Gelijkheid roepen wij tot de geuzen
gelijkheid dat is de rechtveerdigheid
geeft ons staatsscholen die ons passen,
lijk gij er hebt in onze huidige officieele
scholen. Tot hiertoe bestaan er slechts
staatsscholen die U behagen, geuzen, die
U bevallen, U ALLEEN Wij hebben
zooveel recht als gij. Dat men ons staats
scholen geve zoowel als aan u staats
scholen die voor ons geschikt zijn
staatsscholen waarin ons recht wotdt ge
ëerbiedigd waarin onze kinderen kun
nen onderwezen worden.
Gij wilt, geuzen, al de kinderen bren
gen, sleuren liever, naar ÉÉNE school
Maar wat hebt ge alvorens gedaan
Gij hebt uit die school al datgene ver
bannen dat u hindert, al hetgeen u mis
haagt. Gij hebt die school zoo ingericht,
dat in alles wat er wordt verricht, uw
gedacht, uw recht worde geëerbiegigd.
De kruisbeelden zijn weg, het gebed is
verboden, God is uit de boeken geschrabd,
de mond van den geloovige is gesnoerd
en dan durft gij de catholieken toeroepen:
Komt binnen, hier is uwe plaats I
Wat zijn de geuzen toch schaamteloos!
Die school die boeken zijn goed voor
goddelooze scholen. Wij laten ze vol
gaarne aan de geuzen die er goesting voor
hebben. Doch wij ook, willen ons recht
wij willen scholen die ons passen, waarin
de kinderen al datgene hooren en zien wat
zij te huis van hunne ouders te zien en
te hooren krijgen.
De school is de uitbrei
ding, niet de uïtdoovingr,
van de familie. In de school moe
ten dezelfde geest en dezelfve gedachten-
kring heerschen als in den schoot van het
huisgezin.
De onderwijzer is de plaatsvervanger
van den vader.
Al die voordeelen hebben onze geuzen
in het middelbaar onderwijs.
Al de leergangen in de Atheneas en de
Middelbare Scholen zijn streng onzijdig.
En toch is dat voor de geuzen met ge
noeg. Zij zijn niet tevreden, omdat de
catholieken in de godsdienstles, en
daar alleen, toch ten brokje terug vinden
van hun intiem en godsdienstig leven.
En de heeren geuzen strijden voor de
rechtveerdigheid
Laat ons de ladder optrekken.
22e VERVOLG.
Goed, maar stel daartegenover eens
zijne nauwkeurige bekendheid met tijd en
plaats. Hij koos dèn eenigen trein van
den geheeleu dag, waarvan de reizi
gers voor Salton niet te Willmington be
hoeven af te stappen. Vervolgens vol
bracht hij zijne daad op eenen dag, dat de
echte Jaak Ford te Londen werd ver
wacht. Ik hoopte zelfs hem te ontmoeten
op een feest, waaraan hij zou deelnemen,
maar daar er juist op denzelfden dag een
vriend van hem uit Indië zou aankomen,
bedankte hij later voor de uitnoodiging.
In dit alles zie ik een duidelijk bewijs,
dat de schuldige in Nortshire woont en
tot de beste kennissen van den echten
Jaak Ford behoort anders kon hij die bij
zonderheden niet geweten hebben.
Claude vroeg verder.
Gelooft gij dat hij eenen medeplich
tige heeft
De advokaat dacht een oogenblik ern
stig na.
Ik zou het niet kunnen zeggen, ant
woordde hijIemand anders moet den
brief geschreven hebben, al was het ook
met eeu verdraaid handschrift.
gi^K— Aan ons nummer 3683 be
hoort een bijvoegsel.
Eenieder kent het onkruid dat in voch
tige weiden zooveel voorkomt en dat den
naam draagt van ratelaars of ratels. (Ri-
nanthus).
Het is eene plant van 3o tot 40 centi
meters hoogte, met gele bloem en dat bij
rijp worden, tamelijk veel zaadbellen
draagt.
't Is zeer moeilijk de weiden, waar dit
onkruid woekert daarvan te zuiveren. En
iedereen weet welk groot nadeel zij berok
kent aan de grasopbrengst.
Wij vinden in De Landbode van 17
September 1904, daarover eene zeer be
langrijke bijdrage van de pen van M. De
Caluwe, Staatslandbouwkundige voor
Oost-Vlaanderen.
Wij meenen, zegt M, De Caluwe, on
der andere dat men zich op eenvoudige
en doeltreffende wijze van de ratels en
ook van veel ander onkruid kan ontma
ken, namelijk door eene oordeelkundige
bemesting der graslanden, waarop die na-
deelige gewassen overvloedig voorkomen.
Het is toch genoeg gekend dat de ratels
en ander onkruid goed gedijen daar waar
de goede grassoorten niet wel doorgroei
en.
Daarom deed die geleerde eenige proe
ven op scheldemeerschen, van zeer gerin
ge opbrengst, doordien er de ratels en an
der onkruid eene ruime plaats innamen.
De grassen waren tenger, mager en wei
nig ontwikkeld de klaverplanten waren
uiterst klein en onbeduidend.
Hij nam daartoe 8 perceelen, ieder van
eene are groot en bemestte ze als volgt
aIn 't najaar i8g5.
ie perceelniets.
2® i5 kilos staalslakken.
,5 k.
4 k. chloorpotasch.
b| Voorjaar 1896.
4® perceel als nr 3
5" b alsnr2.
fie i5 k. minerale fosfaten.
(4 k. chloorpotasch.
7" niets.
In Maart en in Mei werd op al de per
ceelen 3 kgr. sodanitraat uitgestrooid.
Gedurende het volgende jaar werd de
zelfde bemesting herhaald en wel dezelfde
meststoffen op dezelfde perceelen.
Op het einde van Juni 1897 werd het
gras afgemaaid en zorgvuldig gewogen
men bekwam den volgenden uitslag
Gras Hooi
kgr. per are. kgr. per are.
a/ zonder bemesting 144.7 29.1
1 sodanitraat 199-2 39-3
en staalslak. 190.4 38.6
staalsl.en chloorp. 350.0 58.9
4 als 3 336.4 58 6
5 als 2 190-1 41-5»
6 sodan. min. fosf. en
chloorp. 310.3 53.8
7 als 1 196.9 35-3
Uit deze opgaven blijkt hoezeer het
chloorpotasch gunstig geweest is voor den
wasdom, op de perceelen waar dit zout
gebruikt werd en wel op 3,4 en 6 waar de
opbrengst aanzienlijk grooter was dan op
al de andere. Maar wat daarbij vooral
opmerking verdient, zegt M. De Caluwe,
is de verdwijning der ratels. Op de per
ceelen waar geen potaschzouten werden
toegediend, tierde dit onkruid welig voort.
Op perceelen 3, 4 en 6 ingedeeld, waar
gedurende twee achtereenvolgende jaren
chloorpotasch is aangewend geworden,
was ter nauwernood nog hier en daar
eene ratclplant waar te nemen, die dan
nog zeer laattijdig bloeide, zoodat zij bij
het afmaaien nog niet in zaad was geko
men.
Om te beginnen waren hiei buitenge
woon groote hoeveelheden meststoffen ge
bruikt, maar eens de schadelijke planten
verdwenen, is het voldoende den grond
in eenen goeden staat van vruchtbaarheid
te onderhouden.
Wij hebben er aangehouden den uit
slag dezer proeven mede te deelen, opdat
de landbouwers, welke ratels in hunne
weiden mochten hebben, er op tijd en
stond hun profijt kunnen mede doen.
Lowis.
Het was eene vrouwenhand, zeer
schoon, duidelijk schrift, deelde Claud,
mede.
Het zwakke punt ra onze veronder
stelling is, ging M. Dikson voort, dat uit
het onderzoek bleek, dal het gedoode
meisje en de oude heer niet tegelijk m
Londen zijn aangekomen, maar elkander
eerst aan de statie ontmoet hebben. Nu
zou ik denken dat hij haar niet uit het oog
verloren had.
Eerst drie uren na hare aankomst te
Londen, is zij weder van. daar vertrok
ken, zegde Claude.
Zij moet bepaald hier of daar ont
beten hebben. En, daar heb ik nog in het
geheel niet aangedacht, wat zou men met
haar reisgoed hebben aangevangen Had
zij veel bij zich
Een groot koffer en een klein stalen
kistje. Ik zou die voorwerpen, waar ik ze
ook vond, op het eerste gezicht her-
kennen. Mevrouw Lecomte hechtte ei
veel prijs aan dat Nora met eene goede
uitrusting in Engeland zou aankomen en
mijne tante, Mev. Bolton, die de beste
vrouw van de wereld is, gaf het koffer m
geschenk. Het was van zwart leder en de
letter N.C. waren er met witte verf opge
schilderd.
Dan moet de moordenaar eenen
medeplichtige hebben,en wel eene vrouw,
zegde Dikson.
Waar maakt ge dat uit op
Dat is zeer gemakkelijk te bespeu-
Hij trekt klink !n7T,I„n
dag 11. spraken wij over de zaak van een
priester die, volgens A. Nichels, secreta
ris der roode leeperikken, aan zekeren
Petrus Beygaert, wonende te Aalst-
Schaerbeek, op bedrieglijke wijze, eene
som van meer dan 20 duizend franks zou
ontfutseld hebben.
En de roode secretaris schreef onder
anderen.
K Indien de uitgever van De Volksstem
aan deze geschiedenis twijfelt, dan geef
b ik hem den raad inlichtingen te gaan
nemen bij den heer Beygaerd en houd
ik mij ten zijnen dienste om hem
den naam van den geestelijken te
b noemen, als Beygaerd het niet zou
i) doen.
Wij deden bemerken dat we grootelijks
twijfelden dat Nichels den naam van den
priester-dief zou bekend maken dat hij
zou handelen lijk alle verachtelijke laffe
roode en blauwe lasteraars onzer Priesters
altijd doen den bek in de pluimen hou
den uit vrees voor Moeder Justicia.
E11 inderdaad zoo gebeurt het weer. In
't roode orgaantje van zondag 11. verzendt
Nichels om verdere inlichtingen naar
u Beygaerd Petrus, Lindestraat, n° 7, die
wel den naam van den priester zal noe-
men. want hem noemen in een gazet
b is al te gewaagd.
En hij zou, hij Nichels, den naam van
den priester-dief noemen als Beygaerd
het niet zou doen. En Beygaert doet het
niet
Kan men nu op eene ellendigere en
laffere wijze klink trekken
Oh vrees van Moeder J usticia
Waar de priester-dief huist is tusschen
de regels gemakkelijk te vinden.
Nu wij vragen ons af of, in tegenwoor
digheid van eene zoo uitdrukkelijke
openbare aanklacht van diefstal be
gaan te nadeele van Petrus Beygaerd,
het parket van Dendennonde er niet hoeft
tusschen te komen en een onderzoek in te
spannen. Is er een plichtige dat hij gestraft
worde Maar ?lf?...
Van 's middags tot middernacht dienst
doende Apotheker, Zondag 23 October
1904, M. De Waele, Kerkstraat.
VAN GENT.
Wij lezen in Le Bien Public b.
De familie Daens komt een lijkdienst
te laten eelebreeren voor een barer leden
M. De Galan. De liberale drukpers heeft
deze gelegenheid waargenomen om een
waarlijk ergerlijk artikel tegen Z. H. den
Bisschop af te kondigen.
Wij zijn gemachtigd den brief meê te
deelen welken Z.H. de Bisschop aan den
Z.E.H Pastoor-Deken van Aalst vóór den
lijkdienst heeft gezonden hij vernietigt
de hatelijke aantijgingen der Fi.andre
Libérale die als de napraatster van
den triestigen priester Fonteyne optreedt.
Ziehier deze brief:
BISDOM Gent, 3 October 1904.
VAN
GENT.
Waarde Heer Deken,
Ik heb door uwe tusschenkomst den
•brief van M. Pieter Daens wel ontvangen.
Tot mijn groot spijt ben ik verplicht u te
verzoeken M. P. Daens te laten weten
dat het onmogelijk is Mijnheer priester
Daens tot de offerande toe te laten in
priesterskletderen daar cr hem verbod is
gedaan ze te dragen.
Gelief mij te gelooven, Mijnheer de
Deken.
U wen zeer toegenegene in JC.
t Ant. STILLEMANS.
Na de lezing van dezen brief, vraagt
u Le Bien Public b, wat blijft er over
van Jevuigebeleedigingen door den onge
lukkiger. priester Fonteyne naar 't hoofd
van den Bisschop geslingerd en met zoo
veel welbehagen door de liberale drukpers
meêgedecld En waar ziet men in dien
brief den despoot, den haatdragenden
man (Woorden van La Flandre Libé
rale.)
Wat is het beklagenswaardig triestige
verdwaalde priesters van alles tc zien
misbruik maken zelfs van de dood hunner
vrienden en aanverwanten om gerucht
rond hunnen naam te maken en schan
daal te verwekken
Bij dc begrafenis en lijkdienst van wij
len M. Alois De Backer te Denderhautem
is er ook aan de twee verdwaalde triestige
priesters Daens en Fonteyne verbod ge
daan ter offerande te gaan en dan heeft
de groene Drukpers cr geen gerucht over
verwekt.
Leeuwke Plancquaert, in zijn orgaan
u Het Recht b valt op zijne beurt Z. II.
den Bisschop aan en bej- g. nt hem met
eene gehceie wagenvracht b Ledigingen
de eene snooder en platter dan de andere,
't Vat geeft uit wat tiet in heeft.
Eene school van honden te Parijs.
In deze school leert men de honden
beleefd zijn zij oeten de bezoekers, bij
hunne aankomst in een huis, begroeten
met een koddig sprongsken, een kwispel-
steerten, en eene kleine neiging met den
kop.
Bij het vertrek van den bezoeker, moet
de hond méégaan tot aan de deur, al
kwispelsteerten, en daar eene eerbiedige
buiging maken met den kop Men leert
de honden ook zakdoeken, handschoenen
en waaiers oprapen, om die vervolgens
aan mijnheer of madame terug te brengen.
Dat is in.... Amerika niet, maar in
Parijs. Eene school om de Fransche mi
nisters goeie manieren te leeren, dat ware
nog beter als eene school voor honden.
ren, als men den toestand nagaat. De
brief, geteekend Mev. Masterton, was
door eene vrouw geschreven. Toen de
oude man afscheid nam van Nora, kon
hij haar toch niet verder laten gaan, daar
had hij weer vrouwelijke hulp bij noodig.
Waarschijnlijk heeft hij zijnen medeplich
tige niet veel vertrouwen geschonken,
maar tot op zekere hoogte moet hij toch
eene vrouw met zijne plannen ingewijd
hebben.
Te York gaat het spoor verloren, de
getuigen hebben in het onderzoek ver
klaard, datzij den ouden heer te York den
trein hebben zien verlaten, zegde Claude,
terwijl hij op de gazet wees.
Wilt ge den raad aannemen van
eenen man, die oud genoeg is om uwen
vader te kunnen zijn en die een vriend
van uwen vader was
Zeker.
Welnu, keer dan terug naar Parijs,
leg u met alle kracht toe op uwe genees
kundige studie en laat het aan mij over,
dit geheim op te helderen. Ik heb wel
donkerder zaken aan het licht gebracht.
Maar...
Denkt gij misschien, dat ik minder
belang in de zaak stel dan gij
Claude zegde haastig
Ik geloof dat het veel geld en moeite
zal kosten en eene hulp als de uwe is
kostbaar. Ik zal nooit in staat zijn, u
naar waarde te beloonen.
De advokaat glimlachte.
Ik ben een rijk man, beste jongen,
en het onderzoek, dat ik ga instellen, zal
mij weinig kosten, en enkel een gedeelte
van mijnen tijd in beslag nemen.
Maar ook uw tijd is, merkte Claude
aan.
Ik voel er mij zedelijk toe verplicht
al het mogelijke voor u te doen, Hernam
de advokaat,omdat mijn kantoor het adres
was, dat die ellendeling gebruikte voor
de brieven, waarmede hij Nora in de val
lokte. Hij heeft mij misleid en ik dacht
toch, dat ik een veel te ervaren man was,
om mij te laten bedriegen. Ik beloof u,
dat ik u spoedig zijn waren naam zal
kunnen roemen. Het zal eene zware taak
zijn, want hij is een schurk, met wien
men voorzichtig moet weten om te gaan,
maar laat het gerust aan mij over en ik
sla er u met mijne eer als rechtsgeleerde
borg voor, dat ik u vroeg of laat niet alleen
den waren naam van dien Jaak Fork maar
ook «le drijfveer zal mededeelen, waarom
hij het arme meisje zoo verraderlijk om
het leven bracht
Claude bedankte den advokaat en nam
zijn voorstel dankbaar aan, daar hij wel
inzag, dat hij zijne belangen in geene
betere handen kon toevertrouwen. In één
opzicht wilde hij echter zijn raad niet vol
gen, doch ook slechts in een opzicht.
Met den avondtrein vertrok hij naar
Willmington, overnachtte daar en ging
den volgenden morgen te voet naar Chat-
terly.
DE BLAUWE, HOODE
en GROENE ORG/VNIE1N,
Dendergalm, Recht en Vrijheid en
'tLand van Aelst deelen met uiterst wel
behagen een uitgebreid verslag mêe van
het proces voor de Rechtbank van Den-
dermonde, ingespannen door het Open
baar Ministerie in zake Meert, agent van
politie en den heer Leo Van den Hende.
Zij houden ze dus als eene politieke
zaak weerdig van eene uitgebreide rucht
baarheid.
In den nacht volgende den dag der
liberale manifestatie had er tusschen
liberale heeren een verwoed gevecht plaats
in t welk zekere Emiel De Paepe, bijge
naamd Potterken zoo onbermhertig werd
mishandeld dat hij tot d< n dag van beden
onbekwaam is tot werken. Die zaak werd
ook de verledene week voor de Rechtbank
te Dendcrmonde opgeroepen en eindigde
met de veroordeeling van een jeugdig
liberaal heerschap tot i5 dagen gevang
en boet voorwaardelijk.
Nu over deze zaak deelden de driekleu
rige organen geen verslag, geen enkel
woordje, meê waarom
Wel die zaak zal zeker niet interessant
genoeg zijn voor hunne lezers.
Wij zouden, uit weerwraak, ze ook als
eene politeke zaak kunnen behandelen,
maar neen dat doen we niet.
Hij had het niet over zich kunnen krij
gen, per spoor naar Salton te gaan en
daar door de wachtkamer te loopen, waar
zijne lieve Nora als lijk was binnengedra-
8en-
Het weder was nog buitengewoon heer
lijk en nu en dan kwamen er nog wel ple-
zierreizigers in den omtrek van Chatierly.
De mcestcn bezochten ook het kerkhof,
dat bekend was om zijne bekoorlijke lig
ging en de schoone monumenten op de
graven der adellijke familiën uit het graaf
schap.
Claude werd daar ook voor eenen ge
wonen toerist gehouden, die zonder een
bepaald doel de graven bezocht van hem
geheel onbekende mer.schen.
Hij behoefde niet te vragen naar het
graf dat hij zocht. Een oud man, die be
zig was de bloemen te verzorgen, wees
hem ongevraagd de laatste rustplaats aan
van de onbekende doode, die nog door
geenen der dorpelingen was vergeten.
Nadat hij den reiziger alle bijzonderhe
den van de treurige geschiedenis had me
degedeeld, voegde hij er bij, terwijl hij
op het graf wees
M. March, die op Copslei woont,
heeft het graf gekocht en wil cr latei eenen
grafsteen doen op plaatsen. Er gaat gee
nen dag om dat er niemand bloemen
brengt en het graf ziet er daarom ook uit
als een bloemperk, want ge moet weten
mijnheer, zij was zoo schoon en nog zoo
jong, bijna een kind, en het zoo treurig
als men zoo ver van zijne bloedverwan
ten als een onbekende moet begraven
worden, maar niemand zou zich een
schooner graf kunnen wenschen.
Claude waagde het niet langer te blijven
want hij kon slechts met groote moeite
zijne tranen bedwingen.
Nog een laatsten innigen blik wierp hij
op de rustplaats van zijne lievelinge, toen
trok hij eene kleine, pas ontloken roos
uit eenen krans van kostbare najaarsbloe-
men. die er eerst korisgeleden scheen
neergelegd te zijn, en hij ging heen met
verwoeste hoop, met gebroken hart, om
naar Frankrijk terug te keeren.
X.
DRONKENSCHAP.
Jaak Ford was verwonderd over de te
genwoordigheid van geest, die de gravin
van Chatterly toonde bij de plotselinge
ongesteldheid van haren echtgenoot.
Na het zooeven gevoerde g«sprek, tus
schen Gertruda en hart n neef, was <1- on-
g- steidheid van den graaf al schrikver
wekkend genoeg, maar wanneer men
daarbij nog zijne laatste woorden Ik heb
den geest van uwen broeder in het bosch
gezien, in aanmerking nam, dan was wel
niets antlers te verwachten geweest, of de
arme vrouw zou een lievigen aanval van
zenuwen te doorstaan gehad hebben of
wellicht eveneens in onmacht zijn geval-
len.
Wordt voortgezet,
