Donderdag i5 Juni IMQ3 5 centiemen per nummer. 3f>8te Jaar 3750
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
De Pensioenkwestie.
HET GEHEIM
De Koning en
zijne Ministers.
Onderlinge bij
stand in België.
Land- em Tuinbouw.
DE DENDERBODE
Tit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden £dag. De prys^ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maandenfr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CLIQUE 8UUM.
Per drukregel. Gewone 16 centiemenReklamen fr. i-00 Vonnissen op
34e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij acccord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heereii Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele v6n
dit blad.
AALST, 14 JUNI 1905
Wij hebben, ter gelegenheid van eene
bewering van den armtierige, onderzocht
wat het pensioen van één frank per dag
kosten zou wij hebben ons in onze cij
fers bepaald bij de werklieden die in nood
zijn en hebben verders verondersteld, dat
het gegeven wordt op 65jarigen ouder
dom.
Wij waren tot den uitslag gekoman dat
er meer dan 06 millioen noodig waren.
Bij toeval valt ons het Vrije Volk van
4 Juni 1.1. in de handen en daar vinden
wij dat M. Plancquaert het doen kan met
55 millioen. Hij verzendt naar een vorig
nummer dat wij ongelukkig niet hebben
wij kunnen dus de bijzonderheden niet
nagaan van zijne berekeningen. Wij be
twisten het globaal cijfer dat hij
geeft.
Het catholiek goevernement welke
slechts 65 fr. per jaar geeft als overgans-
middel, besteedt daaraan tegenwoordig
meer dan 12 millioen.
Nu in 365 fr. is 65 meer dan 5 maal en
half begrepen. Bijgevolg, als men aan de
rentegenieters van heden ook het pen
sioen van een frank geeft, zal dat voorze
ker vijfmaal en half 12 millioen kosten.
Dat is het kleinste getal mogelijk, want
dan moet men zich bepalen bij diegene
welke heden die gunst genieten.
Dat getal verminderen zal niet gaan.
Wel integendeel, want een pensioen van
I fr. per dag zal veel eetlust verwekken.
Thans reeds zijn zooveel aanvragen,
wat zal het alsdan zijn
Weigeren is niet aangenaam van den
eenen kant, en ook van den anderen zal
het veel oneindig veel misnoegen verwek
ken bij degenen welke er op gehoopt
hadden en zich die schoone gunst zien
ontzeggen.
Dat men dus niet antwoordde Men
kan iedereen en zijn vader niet tevreden
stellen. Er zal altijd ontevredenheid zijn.
Dat is nu juist de kwestie niet. Uit die
toestand zal voortvloeien, en dat is het
wat wij willen doen opmerken, dat er
eene strekking bestaan zal om het ge
tal rentegenieters te vermeerderen en
alzoo de klachten te verminderen.
Het is dus voorzeker onbetwistbaar dat
66 milloen een minimum is en dat het
veel natuurlijker zijn zou te veronderstel
len dat er aan die schoone som welhaast
een verschrikkelijk staartje komen zou.
De geschiedenis leert ons klaar welke
62e Vervolg.
Gij blijft dus den grooten financier
en menschenvriend nog steeds verden-
ken
Ik ben heilig overtuigd, dat hij en
niemand anders die ongelukkige vrouw
vermoord heeft, antwoordde Power ern
stig. Mijn eerste vermoeden viel op hem,
toen ik dat stukje van dien verscheurden
brief vond en zijn handschrift herkende.
Sedert ik daarop zijn gezicht zag, bij het
vernemen der aanklacht, heb ik nooit een
oogenblik meer aan zijne schuld getwij
feld.
En het meisje dan, dat nu gevangen
is
Is zoo onschuldig als gij of ik,
mijnheer Alles wat tegen haar wordt
ingebracht, is het werk van dien ellen-
digen schurk.
Robert's ernst maakte zichtbaar diepen
indruk op M. Kingsford,
Ik hoop van harte, dat gij gelijk
de gang is van zulke regeeringen die er
alleen op uit zijn ongezonde populariteit
te verwerven. Men ga de oudheid eens te
rade men doorloope eenige bladzijden
uit de historie van de Republiek Athenen
en het bestuur van Perikles. De hervor
mingen welke die staatsman invoerde,
schenen redelijk, waren niet overdreven.
Doch onmiddelijk daagden buitensporige
mededingers op en men verviel van eene
zoogezegde demokratie in het regiem der
baldadigheden, in de wsnorde der dema
gogie.
De weg is zoo glibberig, en eenmaal
op den boord, rolt men zoo gemakkelijk
en snel tot op den bodem van den af
grond.
Athenen verviel.
Zulke toekomst is weinig benijdens-
weerdig. En als men ze in twijf»l zou
trskken, dan vragen wij waarom zou
den dezelfde oorzaken dezelfde gevol
gen niet hebben
De invoering van het ouderdomspen
sioen zou, zegt men, eene ontlasting meê-
brengen van de openbare weldadigheid.
M. Plancquaert schat ze op i5 millioen.
Op eene vermindering valt niet veel te
rekenen, te minste, als wij oordeelen mo
gen naar de uitslagen der pensioenwetten
in Duitschland.
Ongelukkiglijk, wij hebben de laatste
gegevens niet. Wij hebben slechts het
verslag van M. Brooks, een afgevaarde
der Vereenigde Stalen, die nopens dat
punt met eene zending in Duischland is
gelast geworden. Zijn verslag is den 14
Februari 1893 aan den voorzitter der Re
publiek aangeboden.
Dus ruim vier jaren dat de Duitsche
wet op de verzekering tegen onbekwaam
heid tot werken en ouderdom in voege
was.
Welnu, wat heeft de heer Brooks vast
gesteld
Hij heeft bestatigd dat de lasten der
openbare weldadigheid bijna overal de
zelfde waren gebleven, dat zij slechts op
eenige plaatsen een weinig waren ver
minderd.
Dat feit heeft zijne oorzaken, wij weten
het wel. Maar de reden zijn niet spe
ciaal aan Duitschland zij zijn alge
meen.
Bijgevolg zullen zij hier ook hunne
werking vinden en hunnen invloed doen
gevoelen. Alzoo komen wij tot het be
sluit dat er op eene vermindering weinig
te rekenen valt voor hetgeen de uitgaven
betreft van de openbare liefdadigheid.
Wij hadden heel graag de bijzondere
punten nagegaan van de bewijsvoering
van M. Flancquaert. Doch wij konden
het niet, vermits wij het nr niet bezitten.
De kwestie der ouderdomspensioenen
ligt ons nauw aan 't herte. Alle verbete
ringen in dat opzicht zullen wij krachtda
dig en ieverig verdedigen.
hebt hernam hij. Ik voor mij vond het
geval zoo verschrikkelijk, dat ik maatre
gelen heb genomen, om door een ander
in de rechtbank vervangen te worden. Ik
wil met geheel de zaak niets te maken
hebben ik voelde dat ik niet onpartijdig
genoeg was om zonder vooroordeel uit
spraak te doen. Na hetgeen gij mij ver
teld hebt, ben ik er dubbel blij om en
behoef ik u niet te zeggen, dat ik u op
recht een goeden uitslag in uwe onderne
ming toewensch. Ik zal er voor zorgen,
dat gij niet meer wordt lastig gevallen
dan hoogst noodig is, zoodat gij zoo spoe
dig mogelijk uw werk kunt beginnen.
Kan ik u van dienst zijn, of in iets helpen?
't zal mij genoegen doen, als gij vrij over
mij beschikken wilt 1 ik heb nog nooit
vergeten, wat ik u schuldig ben, eindigde
de weerdige magistraat. In ieder geval ga
ik nu dadelijk terug om er voor te zorgen,
dat zij u vrij laten en gij dadelijk naar
Dartmoor kunt gaan. En met een harte-
lijken handdruk nam hij afscheid van
Power, die zich haastte zijne oude kamers
op te zoeken om na al de beslommeringen
van dien veel bewogen dag een oogenblik
rust te vinden en over de pas ontvangen
inlichtingen na te denken.
Eene nieuwe verrassing wachtte hem
echter.
Er was een telegram voor hem aange
komen. Hij verbrak haastig den omslag
en las.
Ziehier ten titel van inlichting een ge
zegde meêgedeeld door iemand, die goed
is ingewijd in de geheimen der diploma
tieke wereld
De Koning der Belgen reist veel wan
neer men denkt dat hij zich amuseert,
gebeurt het dat hij zich als bij toeval
een verstandig toeval op den weg be
vindt van een of anderen vorst bij ont
moet tijdens zijne uitstapjes vreemde
staatslieden en heeft lange gesprekken
met hen.
Welnu, in deze gesprekken laat hij
nooit eene gelegenheid voorbijgaan om
den grootsten lof te maken van zijne mi
nisters ui van de staatslieden die met hem
de regeering van België deelen.
De Koning deelt dus de denkbeelden
van zijnë raadslieden en, bijgevolg, van
de parlementaire meerderheid, waaruit
zij voortspruiten.
Men mag daaruit besluiten dat bij de
kiezingen van 1906 de invloed des Ko-
nings geheel in '1 voordeel der rechter
zijde zal wezen.
Het is overigens duidelijk dat de libe
ralen, om te regeeren, verplicht zijn op
de socialisten te steunen en dus den vorst
niets anders dan een maar al te gegrond
mistrouwen kunnen inboezemen.
(Handblsblad).
Op 3t December 1899 bedroeg het ge
tal erkende maatschappijen van onder
linge bijstand, 2915,
In 1900, dank aan de wet op de ouder
domspensioenen, klom dat getal in eens
tot 4996.
De aangroei is sedert dien vertraagd,
doch werd niet onderbroken.
Op 3i December 1901 telden wij 5807
maatschappijen, het volgende jaar 6166,
daarna 6447 eindelijk, op 3i December
1904, waren er 6765, te weten 4411 lijf-
rent maatschappijen2256 ziekenbeurzen
Vogel in uwe richting gevlogen. Heb
hem iemand nagestuurd. Kijk goed uit
BRUSEL.
De bewuste vogel kon natuurlijk nie
mand anders dan Sint-Alba zijn en Po
wer besloot de waarschuwing van zijnen
vriend ter harte te nemen.
XXV.
In plaats van de zoo noodige rust te
nemen, maakte Robert Power zich on
middelijk gereed het laatst ontvangen
nieuws van alle kanten te bezien en te
bepeinzen.
Sint-Alba was dus weder in Sandbank!
Wat kwam hij er doen
Hoewel de Rob-Roy-Villa-moord hem
schier geen oogenblik uit de gedachten
ging, begreep Power volkomen, dat deze
vraag op zeer natuurlijke en eenvoudige
wijze kon beantwoord worden. Sint-Alba
was wel niet uitsluitend eigenaar van het
Marine-hotel, maar hij behoorde toch on
tegenzeggelijk tot de voornaamste aan
deelhouders en tot de inrichters dezer
reusachtige onderneming. Niets was dus
natuurlijker dan zijne geregelde bezoe
ken, die hem op de hoogte van den gang
der zaken hielden. Ook kon de direkteur,
Mac Gregor, hem verzocht hebben om
over te komen, ten einde eenige verbete
ringen te bespreken, die voer bet aanbrei
en 98 bijstandmaatschappijen van bijzon
deren a3rd.
Zooals men ziet, zijn wij nog niet op
het hoogste punt gekomen, want, sedert
vier jaren, klimt het getal der maatschap
pijen van onderlingen bijstand gemiddeld
met 300 per jaar.
Deze uitslag heeft de verwachtingen
overtroffen der mannen, die zich in ons
land, de apostels der werkers-inrichting
hebben gemaakt.
Opmerkenswaardig is het, dat in 1884,
bij de aankomst van het catholiek minis
terie, de erkende onderlinge bijstand, om
zoo te zeggen, niet bestond, gedeeltelijk
bij gebrek aan aanmoediging van Staats
wege. In i8g5 waren er rog slechts 756
maatschappijen van onderlinge bijstand,
en dat getal werd toen reeds aangehaald
als eene wonderlijke verovering van den
geest van solidariteit. In tien jaren tijd is
het bijna vertienvoudigd.
De meeste dezer maatschapijen zyn ge
steund op de christenliefde. Onze tegen
strevers bepalen, over het algemeen hun
ne werkzaamheid bij het ontchristenen der
massa.
Wel is waar, stichten en vermenigvul
digen de socialisten ook werkmansveree-
nigingen; doch die groepeeringen werken
buiten de wettelijke voorwaarden en doen
zich slechts erkennen onder den drang
der noodzakelijkheid.
De druiven en hunnen kweek.
Steeds hebben wij het kweeken dezer
goede fruitsoort voorgestaan en ook
breidt deze teelt zich onder koepels
volle lucht uit.
Veel fruitsoorten hebben in Mei duch
tig af te rekenen met de guurheden des
weders en mislukken nogal eens gemak
kelijk de druif daarentegen mislukt zeei
zelden.
Door ondervinding weten wij dat de
druif, alvorenB op tafel te komen, veel
zorgen vraagt. Nu is 't vooral het tijd
stip de gepaste innijping der scheuten.
In het algemeen laat men te veel scheuten
en ook te veel trossen op de ranken een
tros per rank voldoet.
Opdat de druiven goed rijpen dienen
de ranken en trossen veel lucht en licht
te genieten, opdat de rijping volledig
kunne geschieden. Het lastigste werk is
wel het uitdunnen der vruchten op den
tros inderdaad dat is lastig en vervelend,
maar om groote, sappige smakelijke
vruchten te hebben, moet er ferm per
vruchtsoort en bij de eene meer dan bij
de andere uitgedund worden.
ken van het drukke seizoen, in orde be
hoorden tc worden gebracht.
Behalve deze bestond er nog eene an
dere reden, waaruit Sint-Alba's overkomst
verklaard kon worden. Wij hebben onzen
lezers reeds meêgedeeld, dat zijne candi-
datuur voor de Kamer na zijne vrijspraak
was aanbevolen. Zijn advocaat, M. Ford,
president der Sandbanksche kiesvereeni-
ging, gaf zich ongelooflijk veel moeite
voor hem en kon dus allicht eene samen
komst met zijnen vriend hebben afge
sproken.
Dit alles was begrijpelijk en natuurlijk,
maar toch kon Power niet nalaten achter
dit onverwachte bezoek iets meer te zoe
ken.
De woorden van zijn vriend Zie
goed uithadden hem wakker gemaakt
en hij kon nu eenmaal de gedachte niet
van zich afzetten, dat Sint-Alba, gedre
ven door dat onverdraagbaar gevoel, het
welk ieder misdadiger onweêrstaanbaar
naar het tooneel zijner schuld terugdryft,
wéér naar Sandbank was gekomen om op
de hoogte der zaken te blijven en den
afloop van het rechtsgeding gade te slaan.
Power besloot in elk geval op zijne
hoede te wezen. Wel werd Sint Alba
volgens Brusel's meêdeeling door een
hem achterna gezonden detective in het
oog gehouden, maar Power verweet zich
toch, dat hij niet eerder naar zijne kamer
was gegaan. Hat telegram had er een ge-
En dan de bemesting hoe gaarne
hooren wij van onze vrienden, wanneer
zij ons zeggen daar zit wat onder,
op de bemesting wijzende.
De wijngaards kunnen niat te veel be
mest worden.
Des winters geve men ze veel beir
waarin dan ook phosphoorzuur en vooral
potaschmester. gemengd worden, ook
mag men ze per stam 1 a 2 emmers in
water opgelost duivenmest geven.
Het opgelost duivenmest heeft bijzon-
deren invloed op den goeden uitslag des
druivenkweeks. Verleden jaar hebben wij
onze wijngaards binnen en buiten, per
veertien dagen met duivenmest begoten
te beginnen van einde April tot einde
Juli, wij verwachtten uitslag, maar wat
groeikracht wij overal hebben, die hadden
wij zoo niet durven verwachten. Straffe
en veeltallige ranken, eene ware wilder
nis zoo als men zegt, en trossen veel en
groot met vertakkingen. Verschillende
soorten geven 3 a 4 trossen per rank en
deze trossen zijn allen volmaakt. Sedert
wij ons met deze teelt onledig houden
hebben wij nooit, noch binnen noch
buiten en ook gelijk op welke soort zulk
voldoenden uitslag gehad daarom zullen
wij ders jaar met deze bemesting zoo nog
voortgaan.
Men zet per week op een petroolvat
een mand duivenmest dat men laat aftrek
ken en giet daarna het vocht aan de wijn
gaards bovenop "de wortels.
Bij het gebruik neme men nog half op
gelost mest en half regen of pompwater
en begiete als boven is gezegd en de uit
slag is verzekerd. Fr. L.
(Handelsblad.)
Tentoonstelling van Luik. Het
gerucht loopt voortdurend in verschillige
plaatsen des lands dat het bezoek der ten
toonstelling handen vol geld kost en het
voor onbemiddelden onmogelijk is, er
zich te wagen, mits men bij eiken stap
betalen moet.
Het is dus goed, te melden, dat de in-
komprijs slechts een frank is en dat men
daarvoor al de hallen en de talrijke pavil
joenen in den hof bezoeken kan. Er zijn
geene uitzonderingen dan voor het Paleis
der Schoone Kunsten en dat der Oude
Kunst.
Natuurlijk moet men voor de verschil
lige attracties, door particulieren inge
richt, ook betalen, gelijk dit overal het
geval is.
Maar herhalen wij dat men voor het
inkomgeld van een fr. genoeg vindt om
er uren, en zelfs dagen zich bezig te hou
den.
ruimen tijd op zijne komst liggen wach
ten. Sint-Alba kon zich reeds in het Ma
rine-hotel bevinden en wat kon er niet
gebeuren, wanneer hij daar den driftigen
geheel onvoorbereiden M. Hunter ont
moette Deze gedachte schoot hem als
een bliksemstraal door het hoofd.
M. Hunter bezat een opbruisend ka
rakter. Hij had immers reeds zijnen
wensch te kennen gegeven, Sint-Alba van
aangezicht tot aangezicht, om de waar
heid er uit te krijgen, en zijn rondborstige
natuur zou hem lichtelijk tot uitdrukkin
gen verleiden, die Power's plannen geheel
in de war konden sturen. Het was voor
Power van het grootste belang, dat Sint-
Alba in den waan bleef verkeeren volko
men veilig te zijn slechts dan bestond
er mogelijkheid, dat hij zich dooreen on
beraden stap zou verraden. Door den
edelman en M. Kingsford geholpen,
hoopte Robert achter het verleden van
den gehtimzinnigen man tc komen en
zoo mogelijk uit te vorschen of die ita-
liaansche uitgewekene Sint-Alba met hem
verwant was. Hij had een voorgevoel dat
hij daardoor op een spoor kon geraken
dat hem nieuw licht kon verschaffen'
vooral wanneer de meêdeelingen, die hij
van Stanley en zijne vrouw hoopte te
ontvangen, naar wensch uitvielen.
Wordt voortgezet.
