Zondag 5 November 1903
5 centiemen per nummer
57s(e Jaar 5790
Zwarte Bedelaar.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Het socialisme
liberale partij.
D E
De werken
van Antwerpen
Bokkenrijders.
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaaf.
M »n schrijft in bij C. Van de Puttü-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CUIQUF, BIIUM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen op
3de bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij acccord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen. uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemds landen zich te wenden ten bureele v, h
dit blad.
AALST, 4 NOVEMBER igo5
EN DE
In een der laatste afleveringen van de
Revue Générale is een zeer belangwek
kende en rijk gedocumenteerde studie
verschenen van onzen Volksvertegenwoor
diger, M. Woeste, over de verhouding
tusschen de socialistische en de liberale
partijen in ons land. Wij vatten het arti
kel in een zeer kort overzicht samen.
Na met verschillende teksten en feiten
het revolutionnair karakter van het Belgi
sche socialism te hebben bewezen, laat
de schrijver helder de gevaren zien, die
moeten voorkomen uit het monsterver
bond, dat tusschen de liberale en de revo-
lutionnaire partij in België in den jong-
sten tijd gesloten is.
Inderdaad, de kreet, die nog tot in
1904 in de rijen der socialisten weèrklonk:
Weg met de liberalen evengoed als met
de catholieken, is verdwenen om plaats
te maken voor het a Weg met de catho
lieken met behulp van de liberalen.
M. Woeste sclnijft die veranderde ge
zindheid onder de roode broeders vooral
aan twee redenen toe. Vooreerst de haat
tegen het Catholicism, die hun ingeboren
is, maar dien ze alleen zoolang verborgen
hielden om sommige onnoozelen en on-
nadenkenden nog te misleiden een haat,
die door hetgeen zij in Frankrijk zien ge
beuren nog wordt aangewakkerd, die zoo
spoedig mogelijk de daar gegeven voor
beelden in België wil zien nagevolgd.
Wij, socialisten en liberalen, riep
Furnemont op het congres tc Parijs uit,
wij zullen ten strijd op leven en dood
tegen de catholieke Kerk beginnen onze
kreet is dood aan de catholieke Kerk.
De tweede reden is, dat, naar het voor
beeld van den Franschen socialist Mille-
rand, de meeste leiders er naar verlangen
ook wat mede te praten te hebben, terwijl
?ij ponder een sarnengaan met de liberalen
altijd eene onmachtige oppositiepartij
zouden blijven, zonder meer.
De achtbare schrijver acht het zeker,
dat het verbond voor de verkiezingen van
het volgend jaar tot stand zal komen dat
men op broederlijke wijze elkander dan
de hand zal reiken en steunen. Maar de
groote kwestie komt eerst na de kiezingen.
Zal de eenheid, die men op verkiezmgs-
terrein misschien zoo moeilijk bewaard
neeft, ook op het parlementair gebied
kunnen behouden worden
De burgemeester vau Gent, Braun,
moge nu al heel oprecht beweren, dat het
den liberalen alleen om de samenwerking
te doen is, opdat zij de vruchten er van
kunnen genieten, dat de portefeuilles
door bet gemeenschappelijk optreden
verkregen natuurlijk aan de liberalen
komen, de socialisten zijn er de mannen
piet naar om voor anderen de kastanjes
«O»
li* vervolg.
Mevrouw de Rumbrye schoof haar leu
ningstoel op zijde.
Geef een stoel aan mijnheer de
Cairal 1 gelastte zij met een lichten zweem
van spot, waarvan hij alleen de scherpe
beieekems kon gevoelen.
Neem naast mij plaats, ging zij
voort, zieken en dames hebben recht op
dezelfde ouderscheiding.
Cairal gehoorzaamde werktuigelijk en
bleef roerloos zitten. Het onderhoud, een
oogenblik door dit voorval afgebroken,
werd weldra weder algemeen.
Mevrouw de markiezin, zeide Xavier
na verloop van eenigen tijd, heeft mij
opgedragen haar aan eene belofte te her
inneren, die zij ons gedaan heeft de ge
schiedenis van Narcissus.
Bij het dessert viel de markiezin
hem in de rede, daarbij Carral met den
blik ondervragend.
Deze verroerde zich niet. De spieren
van zijn gelaat schenen van brons.
Op mijn woord van eer, mevrouw
riep Alfred Lefebvre des Vallées, dat heet
ik ons geduld op eene zware proef stellën.
Gij, die zoo goed weet te vertellen...
Eu 200 pikant 1
uit het vuur te halen waar zij helpen,
moet hun hulp beloond worden, en duur
ook.
Wel kunnen zij met hun gemeenschap-
pelijken haat tegen het Geloof gezamenlijk
eens storm loopen op de onwrikbare
poorten der Kerk, ieder aan een kant van
den stormram. Maar als zij hunne kneu
kels te pletter geslagen hebben op de
dikke en oude muren van het Catholi
cism, als hun anti-clerikale hartstocht wat
is afgekoeld, dan zijn er nog sommige
punten waarbij eene samenwerking mo
gelijk zou zijn. Er zijn enkele socialisti
sche wenschen, die ook de liberalen kun
nen steunen. Algemeen kiesrecht, onzij
dig en verplichtend onderwijs, afschaffing
van de plaatsvervanging bij het leger, af
schaffing van de zoogezegde misbruiken
der doodc hand.
Maar dan als ten minste de socialisti
sche partij neg rustig de afwerking van
die punten afwacht
De Peuple zal het antwoord geven
a De burgerij kan er van overtuigd
zijn, dat, als de socialisten eenmaal aan
het bewind komen, zij dadelijk zulke
radikale maatregelen zullen nemen, dat
de later triomfeerende reactie de zaken
i) niet meer zal kunnen herstellen als dóór
de revolutie, a
De liberalen mogen zich zeiven paaien
en voorspiegelen, dat de socialisten, wier
hulp zij zoo goed nu kunnen gebruiken,
zoo kwaad niet zij a later zullen zij on
dervinden, dat die helpers van straks hun
de wetten gaan voorschrijven, hun, als
zekere lastdieren, de zweepslagen om de
ooren zullen laien klinken. Met talrijke
nieuwe aanhalingen bewijst M. Woeste,
dat de socialisten, ze mogen nu en dan
eens wat grooter toenadering tot de libe
ralen toonen, toch niet van plan zijn hun
gloedroo ien wijn aan te lengen en tot een
flauw roos tintje te verwateren. Hij toont
aan, dat de socialisten geen enkele hoop,
geen enkelen eisch, geen enkel plan nog
hebben laten varen. Zij houden voet bij
stek. En wat heeft men dan van hen te
verwachten 'r Zeker, een collectivistische
gemeenschap vestigen zai eene onmo
gelijkheid blijken maar de puinen die
de socialistische partij zal opstapelen om
haar doel te bereiken, zullen een tijdperk
van verwarring, van ellende en duisternis
veroorzaken, als de geschiedenis van de
menschheid er bij benadering geen kent.
De liberale partij in België kan dat
alles voorzien, en toch, ondanks dat alles,
wilt zij een socialistisch monsterverbond.
Het is ook hier weèr men denke
tevens nog eens aan de liberale Juni-
maceuvers in ons land het oude woord
van Tacitus Omnia pro dominatione,
alles veil voor de heerschappij, n
ATUALIE, door Racine, dat
meesterstuk van 't Fransch tooneel, zal
gespeeld worden door de Catholieke Jonge
Wacht van Kortrijk, Zondag 3 Decem
ber, in de groote feestzaal van St-Jozef's
collegie te Aalst.
De Creoolsche talmde een oogenblik,
niet uit medelijden, maar uit berekening.
Terwijl zij aarzelde, keerde Carral zich
langzaam naar haar toe en keek haar
strak aan.
Zij nam dien blik voor eene uitdaging
op en daar het geheeie gezelschap voort
ging met bij haar aan te dringen, begon
zij met een wreeden glimlach op de lip
pen
Het zou mij niet fraai staan, om
tegenover uwe vleiende belangstelling
mij nog langer te laten bidden. Luister
dus naar de geschiedenis van Narciscus
het is eene actualiteit.
Zwijg, om 's hemelswil 1 mompelde
Carral met gesmoorde stem.
Er was dan op Sint-Domingo, begon
de markiezin, zonder op zijne woorden
acht te geven, een mulat, dien men Nar
cissus noemde. Het was de zoon van eene
negerin, Passiphaé geheeten en een blan
ken kamerdienaar met name Lafleur...
Genoeg siste Carral haar in het
oor, ik verkoop hem u I ik zal hem m het
verderf storten, ik zal hem doodsn, als
het moet
De markiezin ging met haar verhaal
voort, dat eene bloedige waarheid was,
want onder zijn scheldnaam had die Car
ral een ellendig en slecht leven geleid
maar eerst beantwoordde zij de bede van
den mulat met een veelbeteekenenden
blik. Die blik beloofde den vrede. Tus
schen w« het verbond opnieuw bezegeld.
EN DE
CATHOLIEKE PARTIJ.
De Brusselsche correspondent van den
Bien public schrijft dat hij verscheidene
catholieke Volksvertegenwoordigers heeft
ondervraagd, die tot de bestrijders van
het ontwerp behooren.
Uit dat onderzoek zegt hij is ge
bleken dat men den toestand niet mag
beschouwen als gunstig voor het ontwerp,
't is te zeggen dat men niet ernstig mag
gelooven dat het door de Kamer zal aan
genomen worden.
Een der ondervraagde volksvertegen
woordigers verklaarde dat, volgens eene
optelling, 40 leden der Kamer het ont
werp vijandig zijn.
De XXe Siècle, deze mededeeling over
nemende, zegt dat zij overeenkomt met
zijne bijzondere inlichtingen.
De afgevaardigden der catholieke Ver
eenigingen, bij den Bond der catholieke
Kringen, catholieke Vereenigingen en
Werkmanskringen zijn Zaterdag verga
derd geweest, onder voorzitterschap van
M. Woeste.
Met eenparigheid, zegt de Journal de
Bruxelles, hebben zij den wensch uit
gedrukt, DAT TUSSCHEN DE REGEERING EN
DE RECHTERZIJ EENE BESLISSENDE OVEREEN
KOMST ZOU TOT STAND KOMEN, TEN EINDE,
IN DE AANSTAANDE KIEZINGEN, DE SAMEN
WERKING VAN ALLE CATHOLIEKEN TE VER
ZEKEREN.
Deze wensch zal aan de catholieke
vereenigingen overgemaakt worden.
De afgevaardigden hebben insgelijks
maatregels genomen in 't vooruitzicht der
aanstaande kiezingen. Zij hebben aange
drongen opdat de jubelvergadering zou
plaats hebben. Het bureel werd gelast
zich in betrekking te stellen met het co-
mileit dat werd aangesteld, om te zorgen
dat die vergadering op bet best gepaste
oogenblik zou plaats hebben.
Eindelijk het Arrondissements-comiteit
der catholieke Verebniging van Brussel
hield Zondag namiddag zijne jaarlijksche
algëmeene vergadering in hel nieuw lo
kaal Patria, Perkamentstraat.
De vergadering voorgezeten, door M.
Nerincx, voorzitter der catholieke Ver
ebniging, word door ongeveer twee hon
derd afgeveerdigden bijgewoond.
Na het Verslag, over den politieken
toestand, voorgedragen door M. De Win
de, secretaris der Verebniging, kwam
ook het vraagpunt der Antwerpsche wer-
ken ter sprake. Deze bespreking werd
ingeleid door M. Jourdain, bestuurder
van den Patriote.
De Brusselsche bladen doen er verslag
over, als volgt
Niettemin verhaalde mevrouw de Rum
brye de geschiedenis van Carral in al hare
bijzonderheden. Zij was er mede begon
nen, zij kon er niet in blijven steken. Al
leen veranderde zij den nieuwen naam,
den geleenden naam, waaronder de held
in de Parijsche wereld bekend was, zoo
wel als zijne verdichte nationaliteit.
Maar dewijl die wijziging de heerschap
pij had kunnen verzwakken, die zij over
den mulat uitoefende, verzuimde rij niet
hare voorzorgen te nemen en voegde er
nog ten slotte bij
Gij allen of ten minste het meeren-
deel uwer kent dat verachtelijk en bespot
telijk personage. Ik zal u vandaag zijn
waren naam niet noemen gij moogt het
grilligheid of medelijden heeten ik wil
het niet. Misschien zal ik mij later minder
bescheiden toonen.
Eenmaal ontslagen van de vrees van
ontmaskerd te worden had Carral spoedig
zijn gewone onbeschaamdheid hernomen.
Wij willen niet zeggen, dat hij bij bet
hooren zijner eigene gescheidenis, die op
zulk een gtkscherenden en te gelijk grie-
venden toon verhaald werd, niet meer dan
eens sidderde, maar hij wist ten minste
zijne ontroering volmaakt te verbergen.
Hij ging zelfs nog verder, hij was een
van de eerste, die er op aandrongen om
den naam van dien onbeschaamden zoon
van een lakei en eene negerin te verne
men, die de stoutmoedigheid gehad had
zich voor een edelman te doen doorgaan.
M. Jourdain, de ai viezigheid van M.
Huyghe verschoonende, houdt er aan, te
verklaren dat ook hij de eenheid, de re
geltucht en de zegepraal betracht. Maar
hij wil ook de eenheid met het kiezers
korps. Indien het onderzoek der Antwerp
sche ontwerpen door de Kamer niet aan
genomen wordt, zullen wij het algemeen
verzet onzer vrienden tegen de regeering
bewerken.
M. Renkin. Te velen onzer vrien
den hebben het ongelijk de grootspraak
der liberalen voor waarheid te aanzien.
Wij hebben van de aanstaande kiezingen
niets te vreezen, indien het land zijn aloud
gezond oordeel behoudt. Daarvoor heb
ben wij eenheid noodig.
Men heeft zich afgevraagd of de Ant
werpsche kwestie geen hinderpaal zijn
zal voor de eenheid. Deze kwestie, neemt
het wel in acht, moet opgelost worden,
maar dat moet geschieden builen alle ge
dacht van onverzettelijkheid. Deze die
het ontwerp der regeering zijn bijgetreden
zijn daarom niet, zonder onderzoek, vijan
dig aan andere oplossingen. Het is onmo
gelijk dat men niet getroffen zij door de
zeer ernstige verklaringen door M. de
Favereau, minister van buitenlandsche
zaken, in de Kamer afgelegd.
Wat mij betreft, ik zal mij nooit inla
ten met eene politiek die de verdediging
van het land zou verraden.
Wat beteekent de verklaring van M.
Jourdain Wil dat zeggen dat de catho
lieke kiezers, onder voorwendsel der Ant
werpsche kwestie, voor de liberalen zul
len stemmen (Neen, neen I) Alsdan
beteekent die verklaring niets.
De waarheid is dat onze bevolking niet
vijandig is aan de noodzakelijke uitgaven
en dat het programma u Geene duit,
geenen man, geen kanon meer een de
magogisch programma is. (Langdurige
toejuichingen.)
Voorzeker zijn wij geene koppigaards
en wij zoeken zeer ernstig de eenheid.
(Bravo.) Doch wij willen dat 's lands ver
dediging verzekerd zij. Ik denk dat de
crisis verwijderd is er bestaat nog een
ernstig verschil van gevoelen en ik noo
dig u uit ons deze kwestie te helpen op
lossen, door de eenheid van al de catho
lieke krachten aan te bevelen.
M. Jourdain. De bespreking mag
niet van het spoor loopen. Ik vestig de
aandacht onzer gekozenen op de belangen
onzer partij. Wij hebben geene onvoor
zichtigheden te begaan. Waarom heeft
men dat ongelukkig ontwerp niet zes
maanden later voorgesteld Waarom wil
men ons het mes op de keel zetten
Waarom weigert men het onderzoek
Wij, wij zijn overtuigde catholieken
maar 't ia met de vlottende massa dat men
de kiezingen maakt. Om hare medewer
king te bekomen, ten einde ons te redden
van het Combism, moeten wij met hare
vrees rekening houden.
M. Woeste. Indien M. Jourdain
zijn geweten wil onderzoeken, zal hij
zijne woorden niet staande houden en ik
Alleen de jonge Alfred Lefebvre des
Vallées schreeuwde harder dar. hij.
Op mijn woord van eer 1 riep de
gentleman, het zou mij vijftig pond waard
zijn om den naam van dien vlegel te ken
nen.
De markiezin toonde zich onverbidde
lijk en moest bij die gelegenheid een groo-
ten roep van onbescheidenheid verwerven.
Bij het verlaten der tafel nam zij Carral's
arm.
Gij zijt een stijfhoofdige dwaas, sprak
zij, en ik vermeen dat gij mij dank zult
weten u niet gestraft te hebben.
Ik dank u, meesteres, antwoordde
Carral"
Houd u voor gewaarschuwd, ik ver
geef slechts eens. Komaan gij zijt in staat
mij te gehoorzamengij kent gelijk ik weet
een aantal dier geheime inrichtingen...
Ik ken er verscheidene.
Kies er een die inzonderheid ver
dacht is.
Ik zal de slechtst befaamde kiezen.
En vergeet met vorafgaande aangifte
ter plaatse waar het behoort.
Ik zal niets vergeten.
De markiezin sloeg bij toeval de oogen
op haar blik viel op een groep, gevormd
door Xavier, Helena en den heer de Rum
brye.
Zie eens riep zij uit, zou men niet
zeggen, dat zij het met elkander eens zijn?
Wij moeten ons haasten, de tijd dringt...
Wanneer kan het geschieden
zou gelukkig zijn ze niet in de dagbladen
ie zien verschijnen. Hij zal mij toelaten
met die woorden geene rekeninc te hou
den.
Zelfs indien de kwestie niet dringend
ware toch zou zij aan de dagorde zijn. En
de regeering verklaart dat zij dc verant
woordelijkheid voor 's lands verdediging
niet kan dragen, indien het ontwerp niet
wordt aangenomen.
In plaats van de bevolking op te hitsen,
zou de catholieke drukpers deze twee
dingen moeten zeggen ten eerste, dat
het ontwerp slechts een miljoen en half
's jaars zal kosten ten tweede dat de
kwestie van Antwerpen zal drukken op al
de regeeringen totdat zij geheel zal opge
lost zijn. En men zoeke de twee deelen
van het ontwerp niet te scheiden zij zijn
in wezenlijkheid onafscheidbaar. (Spre
ker GAAT IN DIEN ZIN VOORT EN WORDT
LUIDRUCHTIG TOEGEJUICHT).
M. De Lantsheere zegt dat hij, met
zijn voorstel tot onderzoek, niets anders
betracht dan de eenheid te bevorderen.
(Hij wordt op zijne beurt toegejuicht).
M. Alexander Braun. Deze bespre
king moet tot een besluit komen. Ik stel
dus voor de volgende dagorde aan te ne
men
0 Vertrouwende in hare lasthebbers in
de Kamer drukt de vergadering den
wensch uit dat er tusschen de regeering
en de rechterzij eene beslissende over-
n eenkomst gesloten worde, opdat in de
aanstaande kiezingen al de catholieken
i) eendrachtig zouden samenwerken.
Deze dagorde, door M. Braun voorge
steld, werd door de vergadering met een
parige stemmen aangenomen.
Deze dagorde trekt geene partij, noch
voor de eenen noch voor de anderen en
laat zij de Antwerpsche kwestie onopge
lost. De vraag, wat ook de oplossing zijn
zal, blijft dus nog altijd onbeantwoord.
Zoo staan de zaken
Wij laten liet verslag
volgen 't welk Maandag
jl. door den heer Achilles
Eeman, na het Avondmaal
werd voorgedragen.
Wat het feest betreft,
zeggen wij dat het te mid
den der gulhartigste verstandhouding en
vermaak, en ter bevrediging van allen
onder alle opzichten is afgeloopen
MIJNHEEREN,
Wij vieren heden den 39*Un verjaardag
van het stichten van den Rijdersbond.
Uw Comileit heeft mij opnieuw de taak
opgelegd u een kort verslag te doen no
pens onzen politieken toestand en de wer
kingen onzer Maatschappij gedurende
het verloopen jaar.
Verhaasten wij ons, Mijnheeren, te
verklaren dat, op politiek gebied, weinige
Morgen.
De markiezin kon hare vreugde niet-
verbergen
Goed zeide zij. Ik reken op u en
ik zal u beloonen gelijk ik u gestraft zou
htbbm: buitengewoon.
Zij scheiden bij die woorden van elkan
der.
Intusschen had de heer de Rumbrye
her. sinds den aanvang van dat tooneel
niet uit het oog verloren, hoewel hij het
met Helena en Xavier zeer druk scheen
te hebben. Toen de markiezin, Carral
verlatende, dan ook een deftige neiging
voor dezen maakte, waarop de mulat met
een eerbiedige buiging antwoordde,
schudde de heer de Rumbrye het hoofd
en dacht
Er bestaat een geheim tusschen die
twee, daar ben ik zeker van, ik zal er een
wakend oog op houden... aan tafel heb
ik van de eene zijde een smeekenden blik
van de andere een oog vol bedreiging
bespeurd. De dag, waarop die vrouw on
der het dak van Rumbrye verscheen, was
een dag van schande en ongeluk I
V
F. A.
In 't jaar 1792 leefde er in de Kaapstad
(San Domingo) eene jonge wees van zes
tien jaren, die den naam droeg van Flo-
rence-Angèle des Vallées.
Zij was tegelijk de schoonste en de rijk
ste onder de erfdochters der kolonie. Mpn
gebeurtenissen verdienen aangehaald te
worden Inderdaad het jaar igo5 was
geen jaar van kiezing, cn de toestand der
verschillige partijen is dus onveranderd
gebleven.
Er dient nochtans een woord gezegd te
worden van zekere beslissingen van het
Beroepshof van Gent, bekrachtigd door
het Verbrekingshof van Brussel betrek
kelijk de bijzondere lijst voor de kie
zingen van den Goedenmannenraad.
Iedereen van u weet dat het opstel
len van dien lijst een bijzonder politiek
belang oplevert, daar Je kiezers er op
ingeschreven het recht bezitten, onder
hen vier Gemeenteraadsleden te benoe
men.
Ons achtbaar Schepencollegie zijnen
plicht vervullende, had van die lijsten de
namen geschrabt van een zeker getal per
sonen, waaronder drie liberale kopstuk
ken, welke aan de vereischten der wet
niet meer beantwoorden.
Dit verwekte lawijt en rumoer in het
liberale kamp. liet versleten deuntje van
het vervalschen der kiezerslijsten kwam
opnieuw op tapijt, en de schr ij velaars der
liberale kliek kondigden plechtiglijk aan
dat de liberale associatie eens duchtig op
de duimen ging kloppen van Burgemees
ter en Schepenen welke voor niets goed
waren dan om te knoeien en te verval
schen.
En inderdaad, Mijnheeren, gedurende
weken, zag men tot laat in den avond de
vensters van het lokaal der liberale asso
ciatie in volle licht Wat moest er daar
gewerkt worden 1
Ongelukkig hadden onze liberale alwe-
ters de eerste grondbeginselen der kieswet
miskend, zoodat het Beroepshof van Gent
al de reclamen van onze tegenstrevers
verwierp En het Verbrekingshof van
Brussel tot hetwelk onze liberale knoeiers
hunne laatste toevlucht namen bekrach
tigde eenvoudig de beslissing van het
Beroepshof van Gent.
Dat er bij de liberalen geknarstand en
getierd wierd, hoeft niet gezegd. En in
derdaad niet zonder reden Want door
de beslissing van het Beroepshof is het
politiek leven van twee onzer beroemde
contróleurs op eene schielijke wijze ge
knakt. En daar de plaatsvervanger van
eenen der twee afgekokte hetzelfde lot
heeft ondergaan, zoo zal toekomende jaar
een nieuw calholitk Gemeenteraadslid op
het Stadhuis zetelen I
In onze Kamer van Volksvertegenwoor
digers, wordt, sedert eenigen tijd bespro
ken, een der gewichtigste voorstellen
welke sedert i83o aan de stemming van
het Parlement onderworpen wierden ik
bedoel het wetsontwerp nopens de toela
gen door de regeering gevraagd voor de
maritieme en militaire werken rond Ant
werpen gewichtig voorstel, niet alleen
voor de algemeene belangen van het land,
maar ook nog bijzonderlijk omdat het
stemmen van dit voorstel van aard is om
eenen grooten invloed uit te oefenen op
de toekomst onzer catholieke Partij I
schatte haar vermogen op niet minder dan
tien millioen tornooische ponden.
Zij stond bekend als een welopgevoed
meisje met eene goede inborstmaar om
de waarheid te zeggen kende men haar
zeer onvolledig en was het vooral haren
bruidschat, dien men bewonderde.
Zij had lot voogd zekeren heer Duvivier
een oud man met een bekrompen geest,
doortrokken, met de grondbeginselen der
opvoeding, die door, Jean Jacques Rous
seau in de mode gebracht waren.
Hij was zeer heerschzuchtig, gelijk al
degenen die veel van vrijheid spreken.
Men beweerde dat hij zijne kweekelinge
bijna opgesloten hield. Dat was niet zoo.
De waarheid was dat Florence-Angéle,
op den leeftijd dat de jonge meisjes, voor
al de Creoolsche, maar al te dikwijls aan
de aanlokselen der verkwisting toegeven,
de wereld niet kende en die ook niet ver
langde tc kennen haar leven vloot kalm
en eenzaam in de woning van haren
voogd voort.
In het begin van dat jaar zond de heer
Duvivier zijn voornaamsten klerk weg,
een man van een beproefde trouw, maar
dien hij beschuldigde van naar de mis te
gaan, en liet te zijner vervanging de keuse
vallen op iemand, die zijne eigene denk
beelden beleed het was een Engelsch-
man een vurig aanhanger van de Fran-
sche omwenteling en een schijnbaar vol
ijverig protestant.
Wordt voortgezet.
