Zondag 5 December 11*03
Vrij onafhankelijk volks
GOUSDIENST, HUISGEZIN. EIGEN
Of ze verstan
diger worden
D E
Zwarte Bedelaar.
Hevig incident.
Goede raad voor
de Landbouwers.
Prachtig Avondfeest
DE Dl
i'it blad verschynt den Woensdag en Zaterdag van iedere week
kening van den volgendon dag. De prijs ervan is tweemaal ter w»-ek voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zee
maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkoston der kwittantiën door de Post ont
vangen zyn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in by C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat. Nr 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
cuique •nim.
Niet opgenomen nauuM-um.,,..
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijW*g
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemd* landen zich te wenden ten bureela vsu
dit blad.
AALST, a DECEMBER igo5
Gedurig laten de socialisten de min
acht rg blijken die zij tegen over hunne
liberale bondgenooten inwendig voeden.
En inderdaad hoe meer de liberalen
aandringen om cartels te sluiten met de
socialisten hoe meer ook deze laatsten
hen doen gevoelen dat het uitsluitend in
hun eigen belang en voordeel is, dat zij
zich geweerdigen, hier en daar, hulp te
gunnen aan de geuzenkliek.
Men denke niet dat de socialisten een
millimeter van hunne princiepen laten
varen hunne leerstelsels op't achterplan
schuiven, veinzen verstandiger, bezadi-
ger te zijn, neen, dat weigeren zij te laten
blijken.
In zijn nummer van Donderdag der
voorlaatste week deelde Le Peuple b
een schrijven meé van gezel Hambursin
over 't blauw-rood cartel waar wij de
aandacht op inroepen
v
In den kiesstrijd die gaat beginnen,
of liever die reeds begonnen is, in de ar
rondissementen waar onze vrienden het
nuttig geoordeeld hebben een verbond
aan te gaan zoowel als in die waar wij
alleen strijden, is het wel verstaan dat
men de begoochelingen zal doen ver
dwijnen van onze tijdelijke bondge
nooten, die veinzen te denken dat de
werkerapartij wijzer wordt (zoonIs ze
zeggen) en pogen het te doen gelooven
aan de vreesachtige burgers-capita-
Jisten, welke men alzoo tracht gerust
te stellen, om ;e te gemakkelijker in het
politiek net te kunnen lokken.
b Wat mij betrtft, ik meen dat wij meer
dan toil-ons programma moeten vooruit-
zetten, h:t in zijn geheel ontwikkelen,
doen uitschijnt i) dat de punten van dal
programma welke gelijk schijnen met tiie
der liberale partij, slechts gelijk zijn in
den tekst en niet in den grond, dat hun
ne verwezenlijking geheel verschillend
kan zijn, volgei s dat zij ons werk zal zijn
of het hunne en dat, eindelijk, wat zij nis
een te bereiken doel beschouwen, voor
ons slechts een middel is, een stap nader
tot ons ideaal.
b Ik denk dat het niet is op 't oogenblik
dat een wind van opstand over geheel
Europa waait, waarop de massas der
Russische proletariërs, in eeno bewonde
renswaardige beweging van opstand,
dank aan eene krachtdadigheid, aan eene
standvastigheid, aan eene zeifverh oche-
ning, aan opofferingen, aan eene gelijk
heid van wil zonder voorgaande, door de
algi meene werkstaking, door den knout,
door de ellende, door den honger, door
het gevang en dooi den dood, bewijs ge
ven van eenen moed, waarover onze
kleinmoedigheid soms zou moeten biozen,
dat wij er moeten aan denken, door
middelen onwaardig van ons, van
i5* vervolg.
Daar zij voor een klein gerucht niet
vervaard was, lokte zij eene verklaring uit
waarbij zij vruchteloos al de kunstgrepen
van hare overredingskracht ten toon
spreidde.
De tijd was lang voorbij dat zij aan ka
pitein Lefebvre den door de natuur inge
geven brief geschreven had. Zij was mar
kiezin de revolutionaire dwaasheden
waren niet meer in de mode heden
moest zij hare positie behouden zij hield
zich in.
Maar het was nog wel altijd dezelfde
vrouw, want hoewel overwonnen, zwoer
zij dat niemand anders dan haar zoon het
vermogen van Helena zou bezitten.
Wij weten dat zij aan het volvoeren
harer plannen werkzaam was.
Zoolang de i.itgewekenen te Londen
bleven, poogde zij, zender gevolg, maar
zonder den moed te verliezen, het voor
altijd verloren terrein te herwinnen. Toen
de herstelling van den oudsten tak der
Bourbons kwam en de familie de Rum-
brye in Frankrijk terugkeerde, mengde
zij zich huichelachtig in de strooming van
innige godsvrucht en vurige naastenliefde
onze groote partij, van ons glanzend
ideaal, eene burgerpartij te helpen om
aan het bewind eene andere burger
partij te vervangen.
n Voorzeker trachten wij de capitalisti-
sche clerikale regeering, de hatelijkste die
tr kan bestaan, omver te werpen, doch
dat kan slechts gebeuren met ten strijde
te trekken met de roode vlag fier ont
plooid, zonder ons te bekommeren
met dezen die schoorvoetend aan onze
zijde zullen gaan, in den anticlerikalen
strijd, maar die vastberaden tegen ons
zullen zijn op het gebied van den
maatschappelijken strijd, i
't Is onbetwistbaar de roode leiders heb
ben geen ander doel dan de verspreiding,
de toepassing hunner revolutionnaire
leerstelsels en dit desnoods naar 't voor
beeld der Russissche opstandelingen, dus
bij middel van werkstaking, diefstal,
brandstichting en moord.
Men bemerke wel dat zoo de rooden
erin toestemmen met de liberalen samen
te loopen ten einde eenige hervormingen
te veroveren, hel dan toch niet is om de
hervormingen zeiven maar wel omdat zij
ze aanschouwen als een middel tot ge
makkelijkere verspreiding hunner prin
ciepen en hunne eischen beter te doen
kermen.
Overigens citoyen Hambursin wint er
geene doekskens om.
Maar dat «le liberale organen die roode
verklaringen zorgvuldig verzwijgen hoeft
bijna niet gezegd le worden. Ze zwijgen
als versmoord en maken liever' aan hunne
lezers wijs flat de socialisten verstandiger,
wijzer en bezadiger zijn gewoider..
En later als de kat zal op de koorde
dansen, zullen zij rich de v< rantwoorde-
lijkheid van den rug schudden
Ter zitin g der Voikskamer,Donderdag
dtr verledcne wtek is er een hevig inci
dent ontstaan tusschen de heeren Woeste
en Beirnaert, die veel opschudding in
't Land en vooral bij de Calholieken heeft
verwekt.
Ten einde onze geachte lezers te laten
oordeelen over 't doel.dat onze Volksver
tegenwoordiger,den heer Woeste,beoogde,
willen wij de correspondence van den
parlementairen verslaggever van Het
Handelsblad ovci bedoeld incident la
ten volgen
HET INCIDENT
WOESTE- BEERNAERT.
Brussel, 23 Nov.
Het incident, dat heden in de Kamer,
M.M. Woeste en Beernaert tegenover
elkander d. td slaan, heeft in de parle
mentaire kringen eene zeer levendige
opschudding teweeg gebracht.
Werd het incident verwacht Werd
het eenvoudig uitgelokt door eene zin-
waaraan Parijs zich toen tot de uitboeting
van zoovele misdaden toewijdde.
De heer de Rumbrye bleef hoffelijk,
maar koud.
Carral bevond zich eveneens te Panjs.
Hij had niet verzuimd zich deze gelegen
heid ten nutte te maken, om toegang te
verkrijgen tot de aanzienlijkste gezel
schappen. De ongelukkige was er geko
men, gelijk hij zich overal heen begaf
waar' gewoel en drukte was Parijs was
ook nog altijd het brandpunt van allerlei
feesten en vermaken.
Wie toch zou hem herkend hebben on
der zijn mom van Spaanscb hidalgo
Maar eensklaps veranderde zijne blijd
schap in vertwijfeling Florence-Angèle
had aan iemand den oorlog verklaard, zij
moest haar blind werktuig hebben.
Florence-Angèle sprak een woord -en
Carral voelde zwaarder dan ooit zijn keten
om zijn wil knellen.
Hij boog het hoofd en gehoorzaamde.
VI
De Bekoring.
Maar laat ons naar het kasteel van me
vrouw de markiezin de Rumbrye terug-
keeren.
Op het oogenblik, dat deze laatste, na
de onderwerping vap den mulat, van hem
scheidde, bood de heer de Rumbrye He
lena den arm aan en verlieten beiden
speling van M. Var.dervelde op eene over
drie weken door M. Woeste uitgesproken
redevoering Men is niet verplicht het te
gelooven. M. Woeste is een te verstandig
en, laat hit ons er bijvoegen, een te be
hendig parlementair, om zich onbesuisd
zulke cr«e onderbreking te veroorloven
en vooral om. ondanks het gewoel op de
banken der rechterzij, aan te dringen,
door e-r bij te voegen dat de algeheele
waarheid toch eens moest gebezigd wor
den. B
Gelooft mij vrij, dit incident werd
gewild, was besloten sedert lang in
den geest en in den wil van M. Woeste,
die flan enkc I maar wachtte op de gele
genheid, om zijne woorden te plaatsen.
Nu kan men den toon van den acht
baren Staatsminister voor het oogenblik
te bitsig vinden dat is appreciatie. Maar
in den grond diende er iets gezegd, iets
gedaan te worden. De rechterzij had,
veroorloof mij de uitdrukking, een kan
kergezwel, en M. Woeste heeft het met
een mes opengesneden en men mag
zeggen dat zoowel M. Vandervelde als
M. Ruzette zich bedriegen, ja, totaal zich
bedriegen, wanneer zij bewesren, dat M.
Woeste den uitslag niet bereikt heeft,dien
hij betrachtte.
Wat zocht M. Woeste door aldus tus
schen te komen
Heel eenvoudig aan M. Beernaert te
doen zeggen wat hij gezegd heeft, name
lijk, dat M. Beernaert niet bereid was
de opvolging van M. de Smet de
Naeyer te aanvaarden, moest deze op
volging open vallen in hem in de zede
lijke onmogelijkheid stellen, die porte
feuille aan tc nemen, den dag dat zij ter
iemand anders beschikking zou vallen.
Hetzelfde heeft ldj doen zeggen aan
M. de Lanisheer««, die tot hiertoe als een
der ministrables b van morgen werd
aanzien en daarenboven heeft hij aan
diegenen, die wat opmeikingsgeest be-
zitt'-n, liet stilzwijgen laten ::ien der
vrienden van M. Beernaert, die ook be
reid zijn tot het aanvaarden van vacante
portefeuilles.
M. de Lantshcere, die niet al de om
wegen kent in het politiek Serail,waarvan
zijn vader al de geheimen kende, heeft
woorden ungesproken die op zijne poli
tieke toekomst kunnen wegen in zoo
ver hij ooit eene politieke toekomst zal
hebben, wat ik betwijfel.
Maar de andere, de ware en zichtbare
hoofden der oppositie, op de banken «Ier
rechterzij tegen de regerring ingericht,
hebben gezwegen. Dit stilzwijgen is eene
bekentenis en het is die bekentenis, wij
betwijfelen het geen oogenblik, oie M.
Woeste wiide uitlokken.
M. Woeste heeft nooit voor iemand
zijn gedacht verborgen, dal er in den
grond van heel die zaak, die het land
overhoop zet, een jeuksel van persoon
lijke ambities is, gegriffeld op den, laat
h :t ons bekennen, weinig edelen wensch,
zekere ministers over boord te wer
pen, die, om zekere redenen, niet langer
persona grata zijn bij een min of meer
Xavier.
In den donkersten hoek van het salon
zittende, beschouwde deze met lusteloos
heid de langs hem heen zwevende schit
terende paren. 2 ijn voorkomen was even
droevig als zijn hart.
Want zooiira Xavier niet meer opge
wekt werd door den klank eener vriend
schappelijke stem, werd zijne ziel door
kwellende gedachten bestormd. Hij ver
geleek zich met andere jongelingen van
zijn leeftijd en die vergelijking maakte
hem ongelukkig.
Anderen hadden eene familie, een va
der, waarop zij zich konden verhoovaar-
digen, eene moeder, eene moeder vooral,
aan wie zij hunne droefenissen en hunne
vreugden konden toevertrouwen
Hij stond alleen, alleen op dc wijde
wereld, waar niemand hem steun of hulp
schuldig was.
Zijne gedachten vereenigden zich ten
laatste in een puntHelena I Anderen
zochten hare gunst en daar hij zich niet
met hen op eene lijn kon stellen, zou zij
op een hunner hare keuze vestigen.
Voor die pijnigende vrees verdwenen
alle andere zorgen.
Hij vergat al zijne overige strevingen
hij gedacht niet meer die vage maar zoo
krachtige hoop, die hem vroeger bijna
aanhoudend vervulde eenmaal zijne
ouders te leertn kennen, zijne moeder te
kunnen omhelzen.
Hij benijdde, maar alleen uit hoofde
aanzienlijk getal leden van de rechterzij.
Over drie maanden schreef ik u, dat de
oppositie, die men op de banken der
rechterzij voerde tegen de regeeririgsoni-
werpen, niet zoo zeer gericht was ugen
dis ontwerpen zëlf, maar vooral tegen
de mannen, die aan 't bewind zijn.
Ik voegde er bij, zoo ik mij niet be
drieg, dat er rechts een heele clan onvol
dane leden was, lieden die niet ongaarne
in troebel water zouden visschen om er
iets uit op te halen ik zegde, dan wan
neer de oppositie zich enkel bepaalde bij
het militair gedeelte, dat men desnoods
ook h« t havengedeelte zou bevechten,aan
gezien het doel toch maar was per fas et
ne fas oppositie te maken.
Parlementsleden zegden mij toen dat ik
slecht oordeelde, dat de Helleputte's en
consoorten enkel het welzijn des lands in
't aleemeen en dat van Antwerpen in
't bijzonder voor doel hadden zij beves
tigden, dat er in geen enkel hart rechts
eenige ambitie schuilde. Kortom, moest
men hen gelooven, dan was M. de Smet
de Naeyer voor hen een soort o taboe
een wezen dat niemand hunner dacht aan
te raken.
Niettemin schreef ik u dat zekere clan
der rechterzij het u afschepen b gezworen
had var. M. de Smet de Naeyer, welken
men allerlei doodzonden die in werke
lijkheid maar pekelzonden waren wist
te verwijten.
Nu, waar ik toen dc waarheid schetste,
heeft M. Woeste ze nu vandaag ruw weg
afgeschilderd.
Gelcof mij vrij, in heel de oppositie,
die men tegen de regeering maakt naar
aanleiding der ontwerpen van Antwerpen,
is er maar eene kwestie van personen,b
eene recht droevige vijandsciiap, waarvan
de bron is gelegen, voorde eenen in het
niet inwilligen van zekere locale klach
ten, voor de anderen, helaas in den
wensch, die zij koesteren om ouderen te
vervangen dn naar het oordeel hunner
ambitie, wat al te lang aan het bewind
blijven.
Voor zekere lieden zijn dan ook alle
middelen goed. Zoo nu dezer dagen in
de Kólnische Volkszeitung, het groote
cathoiieke Duitsche dagblad, een brief
uit Brussel verschenen, in welken de
koning en onze cathoiieke regeering
met de grootste onrechtvaardigheid
worden bejegend.
Van de regeering wordt gezegd dat zij
jaren lang alle maatschappelijke hervor
mingen bekampt heeft dat M. de Smet
de Naeyer.de minister der belastingen is;
dat hij enkel in staat is gebrekkelijke en
overhaastige ontwerpen in ie dienen en
dat het grootste gevaar voor het catho
iieke België, de Smet de Naeyer heet.
Indien het een ongeoorloofd feit is,
voor een catholiek blad in Duitschland,
zulke aanvallen tegen de regeering van
een land op te nemen, wat moet men
denken van de lieden die zulle aanvallen
aan den correspondent van dit blad in
blazen
van Helena, degenen die een naam en
fortuin bezaten. Onder allen benijdde hij
het meest den armen jongen Alfred Le
febvre des Vallées, die het inderdaad niet
vetdiende. Maar de onervarenheid van
Xavier deed hem de kinderachtige fatte-
righeid en de gezochte voornaamheid van
den zoon der Creoolsclie als gewichtige
voordeelen beschouwen. Hij was eerst
twee en twintig jaar
Als hij tot zich zeiven zeide Ware ik
toch maar rijk dan was dit omdat hij
begreep, dat de fortuin de afstanden ver
kort. Als hij rijk geweest was, zou hij ge
zegd hebben Ware ik maar van adel
Rijk en van adel zou hij geen reden
gehad hebben om iemand te benijden,
want onder de jongelingen, die de salons
van het hotel vulden, zou hij degenen
geweest zijn, dien fle heer de Rumbrye
bij voorkeur boven allen tot zijn schoon
zoon zou gekozen hebben.
Terwijl hij zoo zat te peinsen, kwam
Alfred Lefebvre des Vallées juist langs
hem heen, arm in arm met een dikken
Anglomaan, wiens das zes duim breed
was.
Zijt gij van nacht gelukkig geweest,
mij dear vroeg de kleine dikke.
Gij kunt mij gelooven als gij wilt,
Santenac, antwoordje Alfred Lefebvre
des Vallées ik heb slechts vijf honderd
louis bij mijn laatste spel gewonnen.
Tien duizend franks 1 dacht Xavier
verstomd.
Er moet met kracht en geweld aan dit
alles een einde komen. En, door te spre
ken zooals hij gedaan heeftheeft inder
daad M. Woeste den vinger gelegd op den
kanker, die knaagt aan onze partij.
Zeker, had ik of een ander correspon
dent het zoo brutaal gezegd, men zou het
ons moeilijk vergeven. Maar, komend van
M. Woeste, ir. volle Kamer, moeten die
woorden doen nadenken. Zij krimpen het
debat in zij zeggen luidde, wat velen
denken in stilte en onthullen de neven
gedachten van velen.
Van M. Beernaert, die niet wenscht
het bewind te h< rnemen dat is ver
staan van M. Beernaert, die gaarne an
deren aan het bewind zou zien dat is
duidelijk van de fractie der jonge onge-
duldigen, die wel Melot kunnen heeten
en van hen die 't wachten beu worden,
die MM. Helleputte en Verhaegen met
een natten vinger kunnen aanwijzen.
't Zijn stellig bestatigingen, die droevig
om maken zijn maar, zooals M. Wosste
verklaarde, 't is noodig de algeheele
waarheid te zeggen.
Men neme wel in acht dat wij die cor
respondence slechts meèdeelen ten titel
van inlichting.
Geliefde landbouwers, reeds hebt gij
onzen raad gevolgd door uw vee te ver
meerderen.
Gij hebt daar veel bij gewonnen, want
vee en boter zijn zeer winstgevend op dit
oogenblik.
Nu moet ge eer. stapverder doen ge
0 moet nu uw getal kiekens vermeerderen,
1 want eieren en kiekens brengen voor-
b deel bij gij moet het dusdanig aan-
leggen met len hoenderkweek, dat we
b noch kiekens noch eieren in de vreemde
b moeten koopen. i>
Ziehier den toestand der opbrengst van
het neerhof in België
Volgene ene optelling, onlangs gedaan,
is het getal gevogelte van het neerhof, in
België bestaande, omtrent 10 millioen
sinds 1864 zou het dus verdubbeld zijn.
Per hoofd inwoners zouden er in België
1 1/2 kiekens bestaan dal is minder dan
Denemarken, hetwelk 2 1/2 kiekens per
inwoner bezit, maar het is meer dan
Duitschland dat zelfs g«;en enkel kieken
p«r inwoner telt.
België blijft eene invoerstreek, voor
wat aangaat de voortbrengselen van het
gevogelte.
In igo3 zijn eruit Duitschland, Hol
land, Oosti-i.rijk-Hongarië 5ao,ooo kilos
levend gevogelte in België ingevoerd. Bel
gië heeft er voor 368,000 kilos, bijzonder
lijk naar Frankrijk, uitgevoerd. Boven
dien heef: zij voor 48,700 kilos gedood
gekocht in den vreemde en er voor
431,000 kilos verkocht, bijzonderlijk in
Duitschland, Frankrijk en Engeland.
Dat beteekent niet veel 1 hernam de
Anglomaan, it is a very...
En daar hij het woord niet kon vinden,
voleindigde hij zijn volzin, met een of
ander viecmd woord, dat hem te binnen
schoot cn waaraan hij een Engelschen
klank gaf.
De zucht om voor een sportman door te
gaan was destijds nog in haar eerste ont
wikkelingstijdperk.
Op mijn woord van eer 1 riep Alfred
uit, ik heb dat woord nooit in Engeland
hooren gebruiken, Santenac.
Wel mogelijk, antwoordde de dikke
gevat, bet is lersch.
Dat is wat anders, Santenac... Om op
ons a propos terug te komen, die kromme
Imbert de Presznc... gij weet wel, die Im-
bert de Presme, die...
Ja, ja, ik ken hem wel.
Gij kunt mij gelooven als gij wilt,
Santenac. hij heeft tien duizend pond van
lord Sydney Sturm gewonnen.
Dat is een mooi winstje
Zij gingen verder.
Tien duizend pond, mompelde Xa
vier, twee hor.derd vijftig duizend franks.
Droomt gij dat gij millionnair zijt,
vriend klonk de stem van Carral in zijn
oor.
Xavier werd vuurrood.
Welk tene dwaasheid stotterde hij.
Doch zich dra herstellende, liet hij er
op volgen
En uwe schoone dame van gisteren
De eiereninvoer, die in igoo 145,000
duizend bedroeg, klom in igoi tot
i5g,ooo, in 1902 tot 184,000, in igo3 tot
189,000, in 1904 tot 221,000, terwijl de
uitvoer volgend- uitslag gaf 110,000
126,000, 135.000. 119.000, 134.000.
Dimsvolgens is er steeds bij het invoeren
een voordeel dat verschilt van 3a,000 tot
86,000 duizenden. Met 750,000 kiekens
meer, hetzij 1 kieken per 9 inwoners, halen
wij het verschil in.
Daaruit blijkt dat elke landbouwer
b zijn neerhof slechts door enkele kiekens
b moet vermeerderen b oin in den vreemde
noch kieken noch eieren meer te moeten
koopen.
Landbouwers en liefhebbers van ge
vogelte, wij raden u aan te trachten dit
doe! te bereiken met dien raad te volgen
zal het geld u in den zak komen gerold.
J.M.
Cathoiieke Werkmanskring.
te gelegenheid der
Vierde algemeene verplichtende Vergade
ring van Zondag 3 December igo5.
Om SS ure 'a avonds stipt,
aan de Leden van den Werkmanskring en
tevens aan de Leden van het Verbond der
Pensioenkassen van de Stad Aalst aange
boden, voorafgegaan, van 3 tot 4 uren
's namiddags, met de verkiezing van twee
raadsleden in iedere sectie.
Benevens het muzikaal gedeelte zal er
een verslag gegeven worden over het ver
bond der Pensioenkassen van Aalst door
den Heer Romaan Moyersoen, Voorzit
ter van het Verbond en eene voordracht
over De Pensioenkassen b door den
Heer Vincent Dierickx, gewezen Volks
vertegenwoordiger van 't Arrondissement
van Aalst.
Na het feestInschrijving voor de eer
ste reeks van den eersten algemeenen
Prijskamp, de werkende Leden van den
Catholieken Werkmanskring aangeboden.
Deze eerste reeks bevat het Jasspel, het
Whitstspel. het Zoljen jagen en het Bak-
spel waarmeê er tc winnen valt,4 schoone
stoven, 30 liters kolen, 4 broeken en 8
lekkere krentenbrooden. Allen op post 1
Het Bestuur.
PAROCHIE VAN O. L. VROUW
(MIJLBEKE.)
Wij komen te vernemen dat de eerw.
heer Pastoor een groot beeld van O. L.
Vrouw Onbevlekt Ontvangen gaat
plaatsen boven den ingang der kapel op
de Moorselbaan om door dien uitwendi-
gen eerdienst de bescherming van Maria
over zijne parochie meer en meer te be
komen.
Dit beeld zal plechtig ingewijd worden
op Zondag io December, om 4 uren.
Tc dier gelegenheid zal 's avonds om 5
uren eene prachtige verlichting rondom
het beeld geschieden.
avond Hebt gij mij niets omtrent haar
mede te deelen
Carral's voorhoofd betrok zichtbaar.
Mijn waarde, zeide hij bits, gij zult
mij verplichten mij daar nooit over te
spreken willen wij de zalen eens door
wandelen
Xavier stond op en nam den arm van
den mulat.
Zij gingen verscheidene zalen stilzwij
gend door. Xavier was afgetrokken. Car
ral scheen over een onderwerp te willen
spreken, dat hij niet goed wist in te lei
den. Eindelijk herhaalde Xavier, door
eene soort van idêe fixb medegesleept,
werktuigelijk en zonder het te weten
Twee honderd vijftigduizend franks 1
Wat vroeg Carral verbaasd.
Ik heb nooit gespeeld, zeide Xavier
zenuwachtig, terwijl hij zijn vriend scherp
aankeek, en ook geen spelen gekend is
het waar dat men bij het spel op eenen
avond twee honderd vijftig duizend franks
kan winnen
Het dubbele... het driedubbele, het
tiendubbele sprak Carral, op eiken term
van die tooverachtige reeks diukkende.
Waarlijk? vroeg Xavier, men kan
dus arm aan eene speeltafel plaats nemen
en...
Drie of vier maal millionair opstaan,
vulde Carral aan. Dat ziet men alle dagen.
Waarlijk vroeg Xavier, in zijne
mijmering hervallende.
(Wordt voortgezet).
