Zwarte Bedelaar.
Zondag 7 Januari ltHHi
5 centiemen per nummer
579le Jaar 5808
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Alleman soldaat.
D E
Terug naar
't Catholicismus.
Ditjes en datjes.
L. A. Bourgault-Cucoudrai
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prys ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 6 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. i-76 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen syn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CUIQUE SLUM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen op
3'* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij acccord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemds landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
AALST. 6 JANUARI 1906.
Hoort ze de liberalen Op alle toonen
bazuinen ze uit Wij zijn de partij der
vrijheid.
't Zou dus wel de waarheid moeten zijn.
daar zij het ztlf uitroepen.
Maar ze liegen. En inderdaad in haar
progiamma treft men. onder meer ande
ren dwang, ook den kazernedwang aan.
Hoe brengt men dat met de vrijheid
overeen Vrijheid en dwang zijn water
en vuur.
De liberalen willen dcri aigemeenen
persoonlijken dienstplicht, dus de afschaf
fing van de plaatsvervangingen der loting.
De plaatsvervanging moet verdwijnen,
zeggen zij, omdat het eene onrechtveer-
digheid is.
Volgens ons is de plaatsvervanging
een ongelijkheid maar gcenu onrechtveer-
digheld.
Als men ze als onrechtveeidig aan
schouwt, dan zijn alle ongelijkheden on-
rechtveerdig.
Dan is het onrechtveerdig dat Jan
grooter en struischer is dan Pier
dat Sus langer moet werken dan Jef
dat Jaak eene broek of vest kan koopen
van 10 frank en Camiel zich met eene van
5 frank moet te vrede houden
dat de eene mensch over meer beschikt
dan de andere.
Niets anders is er in de plaatsvervan
ging gelegen.
Zekere tegenstrevers der plaatsvervan
ging strooien uit dat een urme loteling
moet optrekken voor dengene die zich
vrijkoopt.
Eene peerdenleugen is 1. De vrijge
kochte word.vervang.ep door een vrijwil
liger premie en niet door een arme
loteling.
Meermaals is het voorgevallen dat er
vrijwilligers met premie te kort waren en
dat zij die zich vrij gekocht hadden, toch
moesten optrekken en hun geld terug
kregen.
Dit bewijst meer dan genoeg.
De plaatsvervanging is dus.elechls eene
ongelijkheid engeene mf|$juyeerdighejd.
Maar waarom, als zij eene onrechtveer.
digheid is, blijven de liberalen die er de
middels toe hebben hunne zonen vrij
koopen
Meerandere beweegreden pleiten ten
voordeele van 't bphoud der plaatsver
vanging.
Onze liberalen vragen niet alleenlijk
den persoonlijken dienstplicht maar bo
vendien den aigemeenen verplichtende
dienst, 't is te zeggen, alle weerbare
manschappen naar de kazerne.
Alle man soldaat, waartoe zou ons
dat leiden
ao* vervolg.
De in beslag genomen inleggelden
zijn het eigendom der schatkist raakt
er niet aan, mijnheer, zeide de commis
saris gebiedend.
Maar het is mijn geld 1 begon
Xavier.
Zwijg I lieten verscheidene stemmen
zich rondom hem hooren.
Mijne heeren, hernam de commis
saris, gij zult wel zco goed willen zijn
mij uw naam en woonplaats te willen
opgeven, opdat de procureur des konings
u ter gelegener tijd kunne ontbieden.
De procureur des konings herhaal
de Xavier waarom
De heer Moutet, de eigenaar der in
richting, gaf het eerste zijn naam aan den
commissaris op, hetgeen bij met eene
droevige zucht veigezeld deed gaan.
Daarop kwamen de spelers aan de beurt.
Zij gaven allen valsche namen op, want
de gewone bezoekers van zulke plaatsen
zijn alles behalve nauwgezet van geweten,
waarna zij zich mochten verwijderen.
Eerst nu dacht Xavier aan Carral en
Wel jaarlijks zouden er 52 a 53 duizend
jongelingen geweer en ransel mogen op
nemen.
Nu telt ons leger op voet van vrede
44.220 manschappen, alles bij begrepen
tot zelfs de gendarmerie.
Volgens de militaire Overheden heeft
men twee jaren noodig om een goeden
soldaat te vormen en zou ons leger met
het alleman soldaat, io5 a iofi duiztnd
manschappen onder de wapens tellen.
En hoeveel millioenen zouden er dan
jaarlijks noodig zijn
Heden kost ons leger 65 millioen en
dan zou het 148 a i5o millioenen zijn,
meer dan de helft meer.
In die 148 a i5o millioen zijn dan nog
niet bi grepen de uitgaven voor meer
kazernen en bewapening...
Ziedaar wat er ons in militaire zaken,
zou te wachten staan moest het kiezers
korps dwaas genoeg zijn om de liberalen
aan 't roer te brengen.
Algemeene dwang en geldverspilling
Er zijn dingen, die men gewaar wordt,
die men ziet, die men vaststellen kan zelfs,
maar die niet onder woorden in bewijs-
vorm zijn te brengen, omdat ze behooren
niet tot werken des geesten, maar tot de
stemmingen van het gemoed.
Onder deze dingen zouden wij willen
rangschikken een onmisbare drang tot
terugkeer naar bet Catholicism.
Binnen korten tijd hebben twee centra
van verstandelijke ontwikkeling en mo
derne beschaving. Berlijn en New-York,
weer twee van die stemmen vernomen.
In Augusti laatst was het de NordJ.
Allg. Zeitung die in een beschouwing
over de anarchie in leer en eeredienst
onder de protestanten tot de conclussie
kwam van de noodzakelijkheid eener
Kerk, gegrondvest op de basis van het
gezagsbeginsel.
En thans is het Reverend Spencer
Jones, te Hudson, die in zijn orgaan
0 The Lump n nog verder gaat en open
lijk den terugkeer tot de catliolieke Kerk
aanbeveelt.
Hij vrèagt zich af Wie is de oor
zaak van de verdeeldheid der Kerken
En het antwoord luidt, dat de verant--
woordelijkheid daarvan op het protestan
tism rust.
Wij moeten erkennen, zegt de schrij
ver, dat onze broeders vóór 400 jaar een
fout begaan hebben. Door een gemeen
schappelijk en algctreen samengaan,
moeten wij de noodige middelen aanwi n-
den om ons tc genezen van ons schisma
en weer catholiek te worden wij moeten
ons verzoenen met den aigemeenen Vader
der Christenheid wij moeten ons ver
eenigen met de Roomsche Kerk, meeste-
resse over alle Kerken. In haar is de zetel
verwonderde er zich over hem niet aan
zijne zijde te zien.
Hij zal ontsnapt zijn, dacht hij, des
te beter
Uwe beurt, mijnheer, sprak de
commissaris, zich tot hem wendende.
Het algemeen voorbeeld volgende gaf
Xavier zijn naam op.
Het was misschien de eenige ware
opgave, die op de geheele lijst voorkwam
en de commissaris, die een fijne speurneus
meende te bezitten, verdacht er terstond
de echtheid van.
Xavier 1 mompelde hij men kan
niet enkel Xavier heeten. Hebt gij getn
anderen naam dan Xavier, mijnheer
Zoo sprekende wierp hij een blik op
den eigenaar der inrichting, die met het
oog knipte.
Mijnheer, antwoordde de jonkman
kortaf, ik weet niet welke gevolgen hier
uit voor mij kunnen voortkomen. Ik heb
uwe vragen beantwoord, dewijl uw sjerp
mij genoegzaam aanduidde welke be
trekking gij bekleedt maar deze sjerp
geeft u het recht niet onbeleefd tegenover
mij te zijn Ik heb aan uw verlangen
voldaan wees zoo goed mij door te laten
als het u belieft.
Hoe onbeschaamd om op zulk eene
manier tot den commissaris te spreken I
merkte de heer Moutet bestraffend aan.
Gij spreekt op zeer hoogen toon
jonkman, hernam de commissaris. Gij
hebt ongelijk.... grootelijks ongelijk 1 Ik
van het opperste gezag, in Haar zullen
wij het centrum terugvinden van de catho-
lieke eenheid in Haar zullen wij den
Stoel van Petrus terugzien, tot wien O.H.
gezegd heeftGij zijt Petrus, en op
deze steenrots zal ik mijne Kerk bouwen,
en de poorten der hel zullen niets tegen
Haar vermogen I
De schrijver houdt zicli vervolgens bezig
met de ritualistische beweging in Enge
land, die ten doel heeft de oude tradities
der anglikaansche kerk in eere te herstel
len. Hij is van oordeel, dat een logisch
gevolg van deze beweging zou moeten
wezen de onderwerping der anglikaan
sche Kerk aan het oppergezag van den
Iï. Stoel.
Daarheen moeten wij ons begeven,
zoo besluit hij, als wij weer een heiligdom
willen bezitten. Gelderland.
4*» Liberale «nodelbestu-
ren. Onze dappere confrater De
WEKKer van Thienen, schrijft in zijn
nummer van verleden Zondag
Ze gaan er nen gang meê, met het
geld van den Arme
M. Armand Delacroix, de catholieke
Raadsheer, heeft in den gemeenteraad
geprotesteerd tegen de overgroote uit
gaven in het Bestuur der Armengoederen.
Hij bracht een feit aan 't licht, waarvoor
de heeren van 't Pekenshuis zeker een
brevet verdienen
Er was eene verkooping van schaar
hout gedaan geweest en die had 3422 fr.
opgebracht. Welnu, wilt ge weten hoeveel
kosten ervan onderweg bleven De som
van drie duizend frank
Zoodat de arme menschen van die
3422 fr. er slechts 422 fr. in kas zien
komen I
Onze confrater heeft gelijk wanneer hij
zegt b Ze gaan er 'nen gang meê, met
het geld van den Arme 1 Maar, 't zijn
niet alleen de liberalen van Thienen,maar
ook die van Diest, die daarvoor èen
brevet verdienen.
Wat verklaarde M. Allen, een liberaal,
in de zitting van den Gemeenteraad van
25 November 11. Dat het Armbestuur
wel is waar 40,000 fr. inkomen heeft,
maar dat er i5,ooo fr. onkosten zijn
Welnu, dergelijk Bestutir trekt nog al fel
op het feit te Thienen aangeklaagd.
Dat zijn me de Bestuurders
4*4 WIJ HEBBEN er ons aan ver
wacht dat onze roodjes zouden beweren
dat de wevers den opslag van dagh(iur
dien zij lest verkregen aan hunne tus-
schenkomst te danken hebben.
Hola 1 roodjes steekt dat pluimtjeop
uw hoedeken niet andere mannen dan
gij hebben dat zonder gerucht bewerkt.
Alle roode tusschenkomst is nadoelig
in alle zaken. Hoevelen kennen wij er
niet, welke niets toegeven willen zoodra
zij de roode tusschenkomst gewaar wor
den
vind u hier in een huis, dat meer dan
verdacht is, in een slecht befaamd speel-
kot...
Wat spreekt hij minachtend over
mijne inrichting dacht de heer Moutet.
Ik vind u alleen aan de roulette,
ging de commissaris voort, het eenige
inleggeld, dat op de tafel ligt, behoort u
toe volgens uwe eigene bekentenis. Het
geval is hoogst bedenkelijk voor u. Om
aan eene gcrechterlijke vervolging te ont
komen, geeft gij mij een naam op...
Die is de mijne mijnheer.
Het is wel mogelijk maar ik twijfel
er aan, en van mijn recht gebruik maken
de, noodig ik u uit mij naar het parket
van den procureur des konings te verge
zellen
Aangehouden 1 merkte de heer
Moutet spottend aan. Een treurig einde
van een schoon begin.
Wat u betreft, hernam de commissa
ris zich tot dezen laatsten wendende,
houd u gereed om bij de eerste oproeping
te verschijnen;
De justicie en ik kennen elkander,
antwoordde Moutet met waardigheid.
Bij het woord procureur des konings
was Xavier verbleekt. Zijne koorts was
over, het naberouw volgde hij begon
onbestemd de gevolgen van zijne onvoor-
zichitgheid te vreezen maar reeds genoeg
gevorderd in de studie van'het wetboik
om te weten dat zijne tegenwoordigheid
in zulk een huis op zich zeiven geen
Nu om dc roodjes in staat te stellen de
zaken nog beter te doen lukken in de
toekomst moeten de sukkelaars die zich
laten foppen door de roode drogredenen,
de wekelijksche bijdrage met 10 cen
tiemen vermeerderen, dus van i5 op 25
centiemen brengen.
Begrepen hoe meer honing in den
pot hoe meer men lekken kan ook er
moet gezorgd worden voor den opslag van
den bieruitzetter in schijn.
Men moet het ergens zoeken. Pij de
bakkers is 't berniks, ze krabben daar
achteruit, lijk de kiekens en in den bazar
heeft de meid meer werk met kousen te
stoppen dan met iets anders
4.% Het Bestuur van het Stedelijk
Hulpfonds tegen de Werkeloosheid
brengt ter kennis van de belanghebben
den, dat het bedrag van den bijleg voor
de maand Januari 1906, vastgesteld is
op zestig per honderd (60 p. Deze
bijleg zal slechts veertig per honderd
(40 °/0) bedragen voor vrouwen en leer
jongens.
Daar het Bestuur beschikbare mid
delen bezit, zullen de vergoedingen voor
langdurige werkeloosheid insgelijks uit
betaald worden. (Reglement van inwen
dige- en dienstorde, art. 43 tot 53).
4*4 IIOOFDTREINWACHTERS.
De heer Minister van IJzerenwcgen
enz. heeft aan onze achtbaren Volksver
tegenwoordiger, M. de Bethune, de vol
gende beslissing meegedeeld
Willende door eene bijzondere ver-
gelding de diensten erkennen, bewezen
door de treinwachters, regelmatig gelast
met het ambt van hoofdtreinwachter,
zoo heb ik beslist te rekenen van 1 Ja-
nuari toekomende eene jaarlijksche
schadeloosstelling van 100 fr. toe te
staan, aan deze dier agenten wie.r jaar-
t wèdde onder de 2000 fr. is.
4*4 LIBERALE VRIJHEID. Het
catholiek weekblad van Roeselaere, De
Dageraad, haalt een feit-van drukking
aan dat eens te meer doet zien wat werl
de liberalen maken van de vrijheid in
't algemeen en Van die der werklieden in
bijzonder.
Een nijveraar van Roeselare, hevig
liberaal, neut in zijn werkhuis een regle
ment aangeplakt, waarbij aan zijne werk
lieden wordt verboden lid te zijn van de
Gilde der Ambachten of van elke andere
politieke vereeniging, zonder de toestem
ming van den patroon. Dat verbod ver
wekt, natuurlijk opspraak.
Het hoofd eener nijverheid heeft het
recht de noodige maatregels te nemen om
in zijne werkhuizen de regeltucht en den
goeden gang van het werk te verzekeren.
Doch zijn recht gaat niet verder buiten
het werkhuis heeft hij aan zijne werklie
den niets te zeggen. Dat is het recht en
de tusschenkomst van M. den minister
van nijverheid en arbeid zou, meenen
wij, in dit geval, volkomen gewettigd
zijn.
Het blijft niettemin, vastgesteld dat die
liberaal en zoogezegd volksvriend zich het
vergrijp kon uitmaken, was hij er verre
vandaan den noodlottigen slag te voorzien
die hem bedreigde.
De vrouw de Rumbrye had er zich niet
in misrekend. Wij zullen later gelegen
heid hebben om te zien dat de schoone
Creöolsche niet bij halve maatregelen
stilstond. Zij had den mededinger van
haar zoon onmogelijk willen maken, dat
wil zeggen hem beletten voortaan fier
het hoofd op te heffen, hem onteeren,
hem schandvlekken.
Haar plan was even behendig als snel
ontworpen geworden. Tot dusverre ging
alles naar wensch, en de arme Xavier
was nog niet aan het einde zijner moei
lijkheden.
Na eerst de op tafel liggende gelden in
beslag genomen te hebben, deed de com
missaris Xavier naar beneden gaan.
Sinds een kwartier zag de bedelaar op
zijn paal zittende en steeds wachtende, de
spelers bij kleine groepjes heengaan
alleen Xavier verscheen niet.
Toen deze zich eindelijk vertoonde,
beschaamd voor zich ziende en bijna
meenende: dat zijne schuld met groote
letters op zijn voorhoofd geschreven stond
namen de commissaris en diens adjunct
met hem ir. de vigilante plaats, die dan
weg naar het paleis van justicie insloeg.
De bedelaar volgde het hard looptnde.
Aangehouden zeide hij met smar
telijke verbazing tot zich zeiven.
En hij pijnigde zijne hersenen om te
recht aanmatigt de vrijheid ziji er werklie
den te schenden. Zoo doende laat die
heer duidelijk zien wat de beroepen op
de vrijheid hij de liberalen waard zijn.
4*4 DIENSTJAREN. Wij hebben
de dienstjaren eens willen optellen van
eenige.leden van den Gemeenteraad onzer
Stad van Aalst.
M Louis Meert is Gemeenteraadslid
sedert 1 Januari 1876 en Schepen van
Openbare Werken sedert t8g3 en telt dus
30 dienstjaren.
M. Victor De Gheest is Gemeente
raadslid sedert t Januari 1882 en Schepen
van den Burgerlijken Stand sedert 1896,
lelt dus 24 dienstjaren.
M. Leo Gheeraerdts, Gemeenteraads
lid sedert 1 Januari i885, Schepen sedert
1888, Burgemeester sedert 1896, telt dus
21 dienstjaren.
M. B°n Leo de Bethune Gemeente
raadslid en Schepen sedert 1 Januari 1896,
lelt 10 dienstjaren.
Wijlen den heer Joseph De Gheest,
vader van dt-n tegenwoordige Schepen
M Victor De Gt.ecst, was gedurende 10
jaren Gemeenteraadlid. Beide heeren ble
ven dus te samen 34 jaren aan 't stads
bestuur.
Wijlen den heer Bon Paul de Bethune,
vader van den heer Schepen M. Leo de
Bethune, bleef gedurende 29 jaren aan
't bestuur, dus te samen ig jaren.
Wijlen de heer Franfois Gheeraerdts,
vader van onzen Burgemeester is 3i ja»en
aan 't bestuur geweest aldus hebben
vader en zoon opvolgenlijk gedurende 52
jaren hunne diensten bewezen aan de
stadsbelangen.
4*4 KNOB
BELZIEKTE
BIJ HET VEE.
Ondir het be
stuur van het
veeartsenijtoe-
zicht hebben' er belangwekkende proef
nemingen plaats geiiad over de inenting
Van koeiên tigen de knobbeltcring.
In de veeartsenijschool heeft men
proefnemingen van controol gedaan,
terwijl men, bij een honderdtal bijzonde
ren op hunne dieren, praktisch de waarde
van Behrings stelsel beproefde.
Het serum var: Behting, dat men aan
de koeiên inspuit, is samengesteld uit
bacieh n der mensChelijke tuberculose,
vi rzacht door den ouderdom en de opdro
ging.
De proefnemingen in België gedaan
bewijzen duidelijk dat de methode van
Behring waarlijk doelmatig is de inen
ting maakt de koeiên onvatbaar voor de
knobbelt! ring.
Men beeiijpt de groote belangrijkheid
var. deze bevindingen. Indien men al de
eigenaars van melkkoeiên verplicht hunne
dieren aan de inenting te onderwerpen,
zal de Belgische veestapel binnen eenige
jaren volkomen gevrijwaard zijn, en de
tuberculose van het vee zal aan den
mensch niet meer kunnen overgezet wor-
weten welke reden de mulat gehad kon
hebben om hem dien strik te spannen,
want dat deze de aangifte bij de politie
had gedaan, stond bij hem v ist
Hij kende de gevolgen ni'1, die deze
aanhouding kou gebben maar wel verre
van htm gerust testellen, strekte juist de-
zonbekendheid om zijn angst te doen
stijgen. Een ding was in dit alles klaar
vcor hem de iminenging der politie. De
politie komt allten tusschen beide om
eene misdaad te bestatigen of haar bedrij
vers te straffen.
Hoedanig ook de aard ware van de te
gen Xavier ingebiachtc beschuldiging, de
zwarte bedelaar sprak hem reeds vooraf
in zijn hart van alle schuld vrij, maar zijn
gezond oordeel zeide hem, dat de tegen
woordigheid van een jonkman in zulk een
huis reeds eene zware verdenking tegen
hem opleverde.
Daarenboven stond Xavier alleen in de
wereld, en ondanxs zijne weinige kennis
van het leven, wist de bedelaar dat men
niet gemakkelijk degenen vrijspreekt, die
niemand komt verdedigen.
Nauwelijks was Xavier op het paleis
aangekomen of hij werd met den com
missaris in liet kabinet van den sub
stituut gevoerd. De commissaris maakte
zijn rapporten ging heen.
In 1817, waarin het recht tot het hou
den van speelhuizen openlijk verpacht
werd, gingen de niet erkende huizen nog
meer dan heden ten dage voor zeer gevdar-
den, daar de melk. noodzakelijk, geene
kiemen van die ziekte meer zal kunnen
bevatten. (Journal db Bruxéllbs.)
4+4 HET KOPPEL VAN TWEE,
Pilatus en sui.\.-ren Pie, die het groene
rommelzoo ter Volkskajner vertegenwoor
digen, hebben zich bij de roode socialis
ten aangesloten om de dotatie van prins
Albrecht te bestrijden... 't Was suikeren
Pie die 't woord voerde.
Suikeren Pie zegde nochtans dat hij
persoonlijk dc gelegenheid had gehad te
bestatigen dat prins Albrecht en primes
Elisabeth een goed gebruik maken van
dc inkomsten waarover zij beschikken en
verhaalde zelf het volgende geval
Onlangs zegt hij bezocht ik in
het gasthuis van Brussel een ongeluk-
11 kigen werkman van Gijzegcm, vader
van zeveD kinderen. Op aanrading van
een zijner buren schreef ik aan prins
Albrecht en ontving ik voor mijnen
zieke een bankbriefje van 5o frank.
i) Eenige dagen later ontving ik van de
prinses eenen brief, om mij te vragen
hoe het met mijnen zieke ging. Ik ant-
woordde dat hij genezen ifras, maar dat
ten andere werkman, een steenbakker
van Vilvoorde, zijne plaats in het gast-
huis had ingenomen.
Opnieuw ontving ik eene zekere
som, om den ongelukkige te helpen.
Eenige weken later kwam mijn eerste
0 zieke mij spreken, mij verzoekende
hem het noodige geld te bezorgen om
een karreke en eenen hond te koopen.
Ik schreef aan den prins en bij zond
mij nogmaals vijftig frank.
De prins en de prinses zijn dus be-
1) zield met de beste gevoelen voor het
i> volk.
De socialisten moeten tot zich zeiven
gezegd hebben Wat losbol hij be
vecht met ons de dotatie van prins Al
brecht en hij zingt den lof van 't vorstelijk
tci.tpaar dat zoo mildadig is voor hen
die beproefd worden, voor hen die lijden.
Hoe dom toch I
Maar wat wil men toch Van een ge
patenteerde zeeveraar, is alles te ver
wachten....
A CA l'ELLA GANTOI8.
La deuxième audition de l'année I9o5«
1906 aura lieu le Dimanche 14 Janvier
1906, au local du Cercle arti-tique et
littéraire, Rempart S' Jean, 12, Gand.
Elle sera consacréeaux oeuvresdu mal-
tre francais
professeur d'histoire do Ia musique
au Conservatoire do Paris.
Le concert sera honor 4 fa la presence
du mattra
A la demande d'un gi nombre d'a-
bonnés, le concert com m snee ra 5 heu-
res précises.
Un programme spécial, avec portrait et
biographie du maltre, sera vendu dans la
salie.
lijke dievenholen tegenover de maatschap
pij door. Het oog der overheid was er
onafgebroken opgericht zij die zich aan
die waakzamheid wisten te ontrekken
werden bezocht door het uitschot der spe
lers van beroep.
Het maakte dus een slechten indruk
vobr een magistraat te verschijnen met de
verzwarende omstandigheid in een ge
heim speelhol gevangen genomen te zijn.
De commissaris beschuldigde Xavier
daarenboven zijn waren naam verzwegen
to hebben en maakte iqelding van de
reusachtige som, waaruit zijn inzet be
stond.
De substituut vestigde een ernstigen en
te gelijk treurigen blik op den jonkman-
Hij was misschien vader.
Mijnheer, ving hij aan, gij beet
Xavier
Deze antwoord bevestigend.
Niets meer dan Xavier
Niets meer.
"Wat is uw beroep
Ik heb er geen, stotterde de jonkman
die eerst nu den aan zijne voeten gapen
den afgrond bespeurde.
Geen beroep herhaalde de magis
traat langzaam wat zijn uwe middelen
van bestaan.
Sin Is eene minuut voorzag Xavier die
vraag, op welke hij geen antwoord kon
'{even. Ilij vernam ze met hartsbeklem-
ming en voelde zijn moed zinken.
(Wordt voortgezet).
