lit
r>7slc Jaar 5812
Zondag 21 Januari 1906
5 centiemen per nummer.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
"Werklieden!
D E
Zwarte Bedelaar.
Het belang
der kiezingen.
Vrijwillige
dienstneming.
Zondagrust.
Ditjes en datjes.
DE DENDERBODE.
Pit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere veek onder dagtee-
keoing van den volgendon dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 vi or zes
maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschiyviDg
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in by C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31.
en in alle Postkantoren des Lands.
CUIQVJE 8DUM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen op
3d# bladzijde 50 centiemen. Dik'wyls te herhalen bekendmakingen by accrord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota*
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den djjnsdag en viijdaf
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemds landen zich te wenden ten bureele
dit blad.
AALST. 20 JANUARI 1906.
Op de meetingen der roode en groens
socialisten schreeuwt men, in de blauwe
en groene organen leest men
Weg met de capitalisten Weg me*
de werKgevers Zij leven van 't zweet
der werklieden
Werklieden zwoegen, slaven moet
ge terwijl de baas met de sigaar in den
s mond, cp u staat te kijken en strijkt al
de winsten op Dat moet veranderen 1
«Luistert naar ons, wij brengen u, de
d vrijheid en vooral de gelijkheid.
Behendig, wij moeten het bekennen,
weten die socialisten hunne drogredenen
te verkoopen; er zweeft in hunne taal iels
wat aanlokt, iets wat betooverend is, iets
wat verleidt.
Weg met de capitalisten Weg met de
werkgevers Zij leven van 't zweet der
werklieden
Die aantijgingen zijn valsch en de
eischen zijn onrechtveerdig.
En inderdaad.
Indien iemand een min of meer uitge-
strekten handel wilt drijven, eene nijver
heid beginnen uit te oefenen, dan moet
hij de noodige kennissen daartoe bezitten.
Die kennissen heeft hij moeten aanleeren,
en dat hei ft geld gekost. En het geld daar
aan besteed mag en moet in latere jaren
zijne vruchten voortbrengen.
Niet alleen de noodige kennissen zijn
voldoende er ontbreken ook capitalen.
Die capitalen zijn verbiuikt aan de ge
bouwen, de machienen, aan de grond
stoffen, aan de vervoermiddelen, enz.
er.z... en ze zijn ontleend, of wel, zijn ze
de eigendom van den inrichter.
Heeft hij het capitaal ontleend dan
moet hij het later terugbetalen en in lus-
schentijd intresten opbrengen.
Na verloop van vele jaren zal hij er aan
denken mogen wat te sparen voor zijn
moeders kind.
Is het capitaal zijn eigendom, en had hij
het op intrest uitgezet, dan zou het hc-m
een inkomen bezorgen misschien groot
genoeg om op gemak te leven. Van dat
onbezorgd inkomen kan er nu geen
spraak meer zijn en 't is dan ook maar
rechtveerdig dat het hem door zijn handel
of nijverheid vergoed worde.
't Gebeurt gemeenelijk dat de vergoe
ding van handel of nijverheid grootcr is
dan de intresten die zijne capitalen hem
zouden verschaffen, doch van den ande
ren kant, bestatigt men ook, dat deze ver
goeding beneden den intrest blijft en dan
volgt weldra den gedeeltelijken of totalen
ondergang.
Er bestaan dus gevaren voor den han
delaar, voor den rijveraar concurrentie,
mislukken, nieuwe ontdekkingen, nieuwe
verbeterde machienen die zijn handel,
zijne nijverheid op korten tijd den grond
inboren. Zou hij, blootgesteld aan die ge-
(OB
aa* vervolg.
Al had ik iets oneindig moeielijkers
moeten doen, antwoordde de zwarte met
eenvoudigheid, ik zou het gedaan hebben.
Gij hebt dien jonkman dus wel lief
De bedelaar wierp op Xavier een blik
van onuitsprekelijke teederheid.
O ja, ik heb h< m lief I sprak hij
hartstochtelijk en zou het ook wel mo
gelijk zijn dat ik hem niet lief had
Hij zweeg en scheen te twijfelen.
De magistraat zag hem met spanning
aan.
Wat Xavier aangaat, hij sloeg de oogen
neder, alsof het woord, dat hij ging ver-
vernemen voor hem een doodvonnis zou
kunnen wezen.
Hij is de eenige mensch, dien ik
Op de geheele aarde lief heb, hernam de
zwarte ik heb hem zoo lief dat ik voor
hem eene weldaad verborgen gehouden
heb, waarvan de bron hem zou hebben
doen blozen ik heb hem zoo lief, dat ik
hem nooit mijn zoon genoemd heb, ik
die zijn vader ben I
Zijn vader I herhaalde de magis
traat met verbazing.
varen, dan geene aanspraak mogen maken
op vergoeding
Niemand anders dan de roode en groe
ne socialisten zullen dat durven beweren,
maar 't zijn dvveepers zonder rede noch
verstand.
De heer of meester werkt niet, beweren
zij, maar staat gedurig de sigaar in den
mond te kijken.
Hoe belachelijk toch
Een land zonder bestuur kan onmoge
lijk bestaan en een handel of nijverheid
zonder hoofd, zonder toezicht loopt naar
den afgrond.
De meester werkt niet 1 Is het spelen-
gaan te onderhandelen met klanten, boek
houden, berekenen en honderden andere
bezigheden
Ja, is het spelengaan of vermaak
Ware het maar zoo dan zouden er zoo
veel kooplieden en nij veraars, bij gebrek
aan eigen bestuur, aan eigen werk, niet
bankroet gaan.
Maar hebben de werklieden ook capi
talen moeten storten Hebben zij bijzon
dere en moeilijke kennissen moeten ver
gaderen Hebben zij ook zooveel hoofd-
brekerij dan den meester?... Loopen zij
gevaar er eene fortuin bij te verspelen
Neen nietwaar en nochtans de
werkman zou hetzelfde inkomen verlan
gen als de handelaar, als de nijveraar.
't Is dom en dwaas en toch gebeurt het
omdat er zoovele lichtgeloovige lieden
zijn die zich door holklinkende woorden
van roode kwaadvuurstokers, van moed
willige groene dwarsdrijvers, van listige
propagandisten laten foppen.
Werklieden weest op uwe hoede, men
strijkt u zeem aan den baard. Die roode
en blauwe volksfoppers hebben geen
ander doel dan u in hunne netten te
lokken om zoo uwe stem in de kiezingen
te veroveren en gekozen te worden, niet
tot uw vcordeel, maar alleenlijk tot
hunne persoonlijke verheffing, tot hun
eigen voordeel en profijt 1
Overweegt het, en zegt ons dan of wij
in de waarheid zijn of niet
Z. Hoogw. Mgr. Heylen, Bisschop van
Namen, heeft aan zijne diocesanen een
herderlijken brief gestuurd, waarin hij
de belangrijkheid der aanstaande wet
gevende kiezingen doet uitschijnen als
volgt
De kiezingen welke het jaar 1906 ons
medebrengt zijn van buitengewoon be
lang en men mag zeggen dat het welzijn
van den Godsdienst en het weizijn van
het Land ervan af hangen.
Het kan U niet onbekend zijn, Be
minde Broeders, dat rondom ons eene
samenspanning wordt gevormd, samen
gesteld uit de meest verschillende, om
Xavier zonk ontzet in een leuningstoel
en bedekte het gelaat met beide handen.
Een neger 1 een bedelaar mijn va
der 1 mompelde hij, O Helena Helena
De substituut vestigde een bijna ver
ontwaardigden blik op hem want zij
zijn zeldzaam die onpartijdig over een
ander oordeelen.
Laak hem niet 1 hij is jong, hij is
fier. Ach 1 ik zou hem dat alles niet zon
der dringende noodzakelijkheid medege
deeld hebben... Maar hij is goed, geloof
mij 1 hij zal mij lief hebben...
Ik hoop het, antwoordde de magis
traat. Mijnheer vervolgde hij, zich tot
Xavier wendende, gij zijl vrij. Gij kunt
uw vader volgen.
Het was alsof dat woord «vader» den
jonkman verpletterde. Zijne oogen om
sluierden zich hij zag de freule de Rum-
brye in haar witte kleeding van den
vorigen dag zij wees hem met den vinger
op den grijsaard, die aan de deur eener
kerk bedelde en zijn vader was 1 Het
was geen hinderpaal meer, die hem van
Helena scheidde, het was een onoverko
melijke afgrond I
Hij liep wankelend naar de deur
maar alvorens den drempel te overschrij
den, bleef hij staan, vouwde met smart
de handen en bracht ze naar ziju voor
hoofd.
Mijn vader, mompelde hij, mijn
arme vader 1
niet te zeggen de meest tegenstrijdige
bestanddeelen een enkel gevoelen ver-
eenigtze, de haat tegen den catholieken
Godsdienst zijne werken en zijne instel
lingen.
Deze te vernietigen is het inzicht dat
zij openlijk btkenm n en, om het te ver
wezenlijken is er geen middel dat zij niet
gebruiken, geene poging welke zij onaan
geroerd laten. En indien wij willen voor
zien wat zij doen zouden indien zij
moesten zegepralen, hebben wij ons
slechls den oorlog te herinneren die, in
1879, werd gevoerd tegen het christen
onderwijs wij hebben slechts hunne
bladen te lezen en de vcrklaiingen hun
ner hoofdmannen te hooren.
i) 't Is aan U, Beminde Broeders, dat
het behoort u uit al uwe krachten tegen
die noodlottige enderneming te verzet
ten. Catholieken zijl gij, catholieken wilt
gij blijven gij hebt voor plicht de rech
ten van uwen Godsdienst te verdedigen
gij hebt voor plicht de rust en den voor
spoed van het Vaderland te vrijwaren.
Is het noodig aan de kiezers de zeer
gewichtige verplichting te herinneren
welke hun geweten hun in deze plechtige
omstandigheid oplegt Telkens dat de
gelegenheid daartoe zich heeft aange
boden, hebben onze doorluchtige Voor
gangers de stem verheven om te beves
tigen en te herhalen dat het aan een
catholieken kiezer niet toegelaten is zijne
slem, r.och eenigen steun, van welken
aard hij ook zijn moge, te geven aan
eenen candidaat vijandig aan den Gods
dienst. Thans is die verplichting wellicht
nog dringender. Dat de kiezers het niet
vergeten zij hebben in hunne handen
geheiligde belangen, waarover God hun
eens rekening zal vragen.
Aan diegenen zijner diocesanen welke
niet moeten gaan stemmen bev-olt Mgr
Heylen het gebed aan. Hij eindigt met
aan de priesters te bevelen i° in de Mis,
tot aan den dag der kiezingen, eer. bijzon
der gebed te bidden 2° in alle Loven
een bijzonder gebed voor Belgiö te lezen,
door Zijne Hoogw. opgesteld en waaraan
een aflaat zal verbonden zijn eindelijk
3° vraagt de Bisschop van Namen aan al
de kloostergemeenten elke week eene
buitengewone Communie te doen en den
Rozenkrans te bidden voor het welzijn
van het Vaderland. Het spreekt van zelfs
dat dc geloovigen der bisdommen, waar
dit jaar geene kiezingen moeten plaats
hebben, wel zullen doen zich aan te
sluiten bij de gebeden zoo dringend door
Mgr Heylen gevraagd.
MINDER VAGEBONDEN.
Uit eene statistiek is gebleken dat het
getal landloopers gedurende het verleden
tiental jaren aanzienlijk verminderd is.
In 1896 waren er voor Brussel in de
gestichten van Wortel, Meixplas en
Brugge 1060; nu slechts 794.
Di daartoe bcnoodigde som is van
149,544 op 106.739 gedaald.
Hij trad terug en viel wecncnde in de
geopende armen van den bedelaar.
Heb dank heb dank fluisterde
de grijsaard.
En zijn zoon medetrekkende, riep hij
den substituut met een stralenden blik
toe
Zeide ik niet dat het kind een edel
hart bezat
Een half uur later traden Xavier cn de
bedelaar de armoedige zolderkamer Lin
nen, waar de laatste zijn verblijf had,
De jonkman was uitermate treurig.
Bijwijlen had Xavier in zijne marte
lende overpe inzingen vol dwaze angsten
rn overdreven verwachtingen, waarin de
lieden, die het geheim hunner geboorte
niet kennen, zich zoo gaarne verdiepen
uit sommige kenteekenen vermoed dat
de neger zijne familie kon kennen.
Soms zelfs had hij misschien wel ge
huiverd bij de gedachte dat die man,
wiens blik hem met teederheid volgde,
zijn... doch het woord «vader» had hij
nooit uitgesproken En dan verwierp hij
dat buitensporige vermoeden hij beschul
digde zich van dwaasheid en lachtte zelf
over de onbegrijpelijke afdwalingen,
waarin zijne mijmeringen zich verloren.
Thans was het geen vermoeden, zelfs
geen twijfel meer de folterende zeker
heid stond voor hem.
Voorzeker had mevrouw de Rumbrye
zulks niet kunnen raden. Haar goed be
raamd plan was mislukt ten gevolge een
Wij lezen het volgende in de Gazette
van Brugge, en dat onze lezers met be
lang zullen vernemen
De liberalen willen alleman naar de
kazern.
n Het oorbeeld der catholieken is inte
gendeel zoo weinig mogelijk gedwon
gen soldaten.
Daarom hebben de catholieken eene
wet gemankt, waarbij de vrijwillige
dienstneming in het leger ernstig aange
moedigd wordr.
De vrijwilligers krijgen schoone ver
goeding, en na hunnen diensttijd, den
voorkeur bij het toekennen van zekere
plaatsen.
1 Ongelukkiglijk, veel groote koppen
van 't leger zijn tegen die wet. Zij willen
trouwens iedereen naar de kazern. Daar
om doen zij al wat ze kunnen, om het
getal vrijwilligers zoo klein mogelijk
te maken.
Onder de milicianen worden er ge
middeld 35 per honderd geweigerd, om
dat ze te klein, ziekelijk, of door een
of ander gebrek niet goed zijn voor den
soldatendienst.
Het getal geweigerden is dubbel on
der de vrijwilligers 60 ten honderd
Hoe is dat uit te leggen? De geweigerden
zouden eer min talrijk moeten zijn. Im
mers, men is miliciaan omdat het moet;
doch als vrijwilliger, bieden zich enkel
aan degenen die mcenen voor soldaat te
kunnen aangenomen worden.
Hoe legt men dit verschil uit Een
voudig alzoo veel legeroversten, om de
wet op het vrijwilligersleger te doen mis
lukken, toonen zich voor de vrijwilligers
veel moeielijker dan voor de milicianen.
1 MM. Vcrhaegen, Pil, Helleputte,
Levie, Ruzette, Carton de VViart en
Mélot, hebben de verledene week een
wetsvoorstel ncórgelegd om daar middels
in te schaffen.
Volgens dit ontwerp, zal iemand die
als vrijwilliger door den overste van het
regiment of den plaatsbevelhebber gewei
gerd is, bet recht hebben binnen de veer
tien dagen in beroep te gaan bij der. heer
gouverneur zijner provincie. Dc gouver
neur zal dit beroep onderwerpen aan den
herzieningsraad, in diens eersten zittijd.
Zulke voorstellen bewijzen dat dc
catholieken aan hunne bdoften getrouw
zijn, en de vrijwillige dienstneming ern
stig opnemen. Men moet ook niet ver-
ge'en dot voor ieder vrijwilliger die
optrekt, er een miliciaan min soldaat
moet worden.
Van 's middags tot middernacht eenige
dienstdoende Apotheker, op Zondag 21
Januari 1906. M. Meirsschout, Korte
Zoutstraat.
dier toevalligheden, die het niet moge
lijk is te voorzien maar die mislukking
was gelukkig voor haar en bracht haar
nader tot haar doel. Wat zou zij zich
verheugd hebben als zij de verdiepingen
van het huis in de rue Bourbon-le-
Chateau had kunnen opklimmen en met
haar nieuwsgierig oog door het sleutelgat
der armoedige zolderkamer loc-ren.
Xavier stond daar vrij, wel is waar. en
gered uit den schandelijken valstrik, dien
zij him met duivelachtige geslepenheid
had doen spannen. Maar wat is beter als
men het oog geslagen heeft op een meisje
van adelijke geboorte, een man te zijn,
die wegens deelneming aan het spel in
een geheim speelhol in handen der poli
tie geraakt is, dan wel de erkende zoon
van een zwarten bedelaar van beroep.
Xavier kende den strik, dien de mar
kiezin hem gelegd had, hij was eveneens
onbekend met het belang dat zij er bij
had om hem in het verderf te storten
maar al zijne gedachten waren in Hele
na vereenigd, en nu hij zijne geboorte
kende, voedde hij geene hoop meer.
Niettemin kwam zijn goed hart boven
en bestreed hij zijne betwijfeling. Hij
poogde dien man lief te hebben, wiens
stille en geduldige toewijding steeds in
het verborgen over hem gewaakt en zich
niet bekend gemaakt had vooraleer hij er
door de noodzakelijkheid toe gedwongen
werd.
Hij voelde zich van bewondering,
Land- en Tuinbouw.
VREEMD ZAAD.—Men zal uit de
verslagen van het landbouwcomice reeds
opgemerkt hebben hoe het bestuur, in
het zoeken naar goed, winstgevend zaai
graan, reeds verschillige proefnemingen
deed, onder anderen ook met Zweedsche
haver, enz.
Dergelijke feiten schijnen op nog groo
teren voet in zekere provincies waarge
nomen te zijn en tengevolge van eene
statistiek, die onlangs werd opgemaakt
is men zeer getroffen geweest door de
ontzaglijke hoeveelheden zaaigranen en
zaden, welke wij if der jaar inden vreemde
aankoopen. Uit dien hoofde betalen wij
aan het buitenland meer dan drie millioen
frank 's jaars. Wat wij vooral invoeren is
zaaihaver en zaad van suikerbeeten.
Om in dien spijtigen toestand te ver
helpen zou de regeering geneigd zijn,
zeer milde toelagen te verlcenen aan de
teelten, die tot voorwerp zouden hebben,
de voortbrengst, de verbetering en de
uitlezing van zaaigranen en zaden.
Daarin ligt eene bron van wezenlijke
voordeelen voor de kleine en middelman
tige uitbatingen en de landbouwkundigen
zullen uitgencodigd worden, hier en daar
proefnemingen te doen van modelteclt.
De buitenonderwijzers kunnen ook
diensten bewijzen door proefteelten in te
richten in de tuinen, door de gemeenten
te hunner beschikking gesteld.
Wij vernemen ook dat er, op dit oogen-
blik, door hot ministerie van landbouw
bij den minister van geldwezen aange
drongen wordt opdat de Staat, het be
loop van een derde der geheele kosten,
toelagen zou verleencn aan de landbou
wers. wier fortuin op minder dan 20,000
frs. zou geschat worden en boirputlen
maken op hun land.
Dat is de grondslag door de bestendige
deputatie van Luxemburg aangenomen,
voor het toekenen van provinciale toela
gen aan dergelijk werken.
Onze Belgische liberalen, of liever
geuzen verduiken immers hunne bewon
dering niet voor de logiebroeders die
heden in Frankrijk heerschen. In Frank
rijk worden hun voorbeelden gegeven die
ze verlangen hier te lande te zien uitvoe
ren.
Niet alleen heeft men in Frankrijk afge
broken met Z. LI. den Paus en de R. C.
Kerk maar men verbant er ook de kloos-
(erlingen, vervolgt er de Bisschoppen,
Pastoors en Onderpastoors. Men heeft er
de hand gelegd op de kloostergoederen
en nu zoekt men de eigendommen van
kerken en kapellen te rooven.
Een ministerieele omzendbrief komt
er te verschijnen, die aan de prefec
tuur oplegt bevelen te geven, van in de
kerken en kapellen de tabernakels
open te breken om den inventaris op
te maken.
medelijden en genegenheid doordrongen
voor dien armen vader, die de vreugde
der ouderliefde opgeofferd had aan het
geluk van zijn zoon.
Zoodra hij zich eenigzins van zijne
ontroering hersteld had, naderde hij den
bedelaar, vatte diens hand en drukte ze
tegen zijne borst.
Mijn eerste opwelling is ondank
baarheid geweest, sprak hij, mijn eerste
woord eene lafhertigheid. Kunt gij mij
vergeven, vader
Stil 1 fluisterde de bedelaar met
eerbiedige vrees, stil kind noemt mij
niet vader, want hier zou hij ons hooren I
Wie vroeg Xavier verbaasd.
Hij I antwoordde de neger, hij
Zijn uitgestrekte hand wees op de
onder het dakvenster hangende tropee.
Xavier begreep hem niet.
Hij I vervolgde de bedelaar, sidde
rende van ontroering. En een dikken
traan wegwisschende, die over zijn wang
rolde, voegde hij er bij
Goede meester... goede meesier
van mij I
Een onstuimige hoop deed Xavier's
hart bonzen.
Verklaar u, sprak hij, verklaar u,
in Gods naam I
De bedelaar schudde langzaam het
hoofd en zeide met eene plechtige een
voudigheid, onwillekeurig tot zijn gebro
ken negertaal terugkeerende, gelijk hem
telkens gebeurde als zijne herinneringen
De wraakroependste heiligschenderijen
gaan dus daar gepleegd worden in naam
der wet en met goedkeuring der macon-
nieke overheid.
En onze Belgische liberalen juichen
met beide handen toe, cn sluiten met de
vijanden van samenleving, vaderland en
koningdom verbonden, om meester te
worden en, hier gelijk in Frankrijk, een
schrikbewind te doen heerschen. En m:n
betwiste het toch niet.
Men leest het immers zwart op wit io
het blad Noord en Zuid Vlaamsch
orgaan der Liberale Associatie van
Brugge. Dat blad zegt de Gazette van
Brugge noemt de Fransche Combis
ten en kerkvervolgers eenvoudig libera
len 9 en zegt daarbij
Hetgeen wij rondom ons zien gebeu
ren in Frankrijk is de voorbode van
hetgeen de domperspartij in Mei
maand aanstaande, in België te wach
ten staat.
Dat is klaar en duidelijk genoeg, den
ken wij.
BELGIE'S HANDEL IN 1905.
De totale handel in rgo5 bedroeg bij
den invoer 19.408.887 ton ter waarde van
2,885.220,000 fr. tegen 17,924,808 ton
ter waarde van 2.672,199,000 fr. in 1904,
't zij eene vermeerdering van 1,484,079
ton of 8.3 en 213,051,000 frank of 8*/0.
Bij den uitvoer in igo5 i5,3o5,493
ton ter waarde van 2, i86,38o,ooo fr. tegen
i5,33o,5o8 ton ter waarde van frank
2,074,000,000 in 1904, zijnde eene ver
mindering van 25,oi5 ton, maar eene'
waarde vermeerdering van n5,38o,ooo fr,
of 5°/o.
De tolontvangsten bedroegen frank
55,572,351 tegen fr. 50,184,412 in 1904
zijnde eene vermeerdering van irank
5,382,939 of 10.7
De totale scheepvaartbeweging voor
alle Belgische havens bedroeg 9255
schepen, metende n,6r5.6oi ton tegen
go63 schepen metende 11,176,239 ton in
1904zijnde eene vermeerdering van
192 schepen en 439,36a ton.
TEGEN HET MISTGEVAAR.
Het Spoorwegbest uur heeft, als proef
neming tusschcn Brussel en Saventhrm
eene locomotief doen loopen voorzien
van een eleclro-magnetisch toestel be
stemd om ongelukken te vermijden.
Het bestaat in eene metalen schijf, in
verbinding gebracht met een electro zeil
steen en geplaatst op zeer zichtbare wijze
voor den machinist naast de twee mano
meters.
Zoodra nu de trein op eenigen afstand
een stilstandsignaal genaderd is, word de
schijf lichtgevend en bericht zoo den
machinist dat hij niet mag voortrijden.
Dit toestel kan echter niet anders
gebruikt worden dan op de lijnen waar
een elcctrisch blocksystem bestaat maar
er valt op te merken dat alle belangrijkste
deeleii van 's lands spoorwegnet van dit
stelsel voorzien zijn.
De proefnemingen zijn volkomen
gelukt zoodat het verwittigingstoestel
eerlang algemeen zal toegepast worden.
hem naar lang verledene gebeurtenissen
terugvoerden
Geen nood I kleir.e meester niet
de zoon zijn van armen zwarte.
Xavier had de kracht niet om te ant
woordden. Alleen zijn wijd opengespalk
te oogen en het versnelde kloppen zijner
slapen getuigden van zijne zenuwachtige
begeerte om er meer van te vernemen.
De zwarte hief ten tweede male het
hand en wees opnieuw op den steek en
de kapiteins-epauletten, die onder het
venster hirgen.
Eindelijk begreep Xavier wat hij
bedoelde.
Eene straal van blijdschap verhelderde
zijn oog. Hij sprong op en liet zich op de
knieën voor de tropee nedervallen.
Mijn vadtr, mijn vader 1 riep hij
hartstochtelijk O mijn vader I
Meester van mij, herhaalde de neger
met droefgeestige teederheid.
Er ontstond etn langdurig zwijgen.
Xavier, geheel verdiept in zijne zelfzuch
tige vreugde, dankte God uit den grond
zijns harten en dacht weder aan Helena.
In de eerste vervoering van het oogen*
blik zag hij zich ten toppunt zijner wen-
schen. De hinderpalen verdwenen. Thans
had hij immers een vader.
(Wordt ▼errolgd).
