Donderdag I Maart 1906 5 centiemen per nummer. 578,e Jaar 5823
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
ELEONORA.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Schikkingen
voor de Vasten.
De Paus heeft gesproken.
DE DENDERBODE
Pit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgendon dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 6 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-76 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zyn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N' 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CUIQUE ■HUM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00Vonnissen
3d* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen by acccord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijde
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen sich te wenden ten bureel#
dit blad.
AALST, 28 FEBRUARI 1906.
Ingevolge de bijzondere macht welke
Wij van den Heiligen Stoel ontvangen
hebben, vergunnen Wij gedurende de
aanstaande Vasten, de volgende dispen-
satiën of toelatingen
I. Het is toegelaten boter en zuivel te
gebruiken alle dagen van de Vasten.
II. Het is toegelaten eieren te eten alle
dagen, uitgenomen op Asch Woensdag
en Góeden-Vrijdag. Degenen die ver
plicht zijn te vasten, mogen buiten de
Zondagen, maar eenmaal daags eieren
eten, te weten op den voornaamsten
maaltijd, en niet op de collatie en zulks
moeten zij ook onderhouden op de andere
vastendagen van het jaar. Op al de dagen
van de Vasten is het toegelaten eieren te
gebruiken tot het bereiden van andere
spijzen.
III Wij staan het gebruik van vleesch
toe op den Zondag, Maandag, Dijnsdag,
Donderdag en Zaterdag van iedere week,
uitgenomen cp den Zaterdag van Qua
tertemper (10 Maart) en den Zaterdag der
Goede Week. Degenen die verplicht zijn
te vasten, mogen, buiten de Zondagen,
maar eenmaal daags vleesch eten, te we
ten, op den voornaamsten maaltijd, en
niet op de collatie en dit geldt ook voor
vleeschsoep en jeugd.
IV. Het is verboden, zelfs aan dege
nen die mogen vleesch eten, vleesch en
viich te eten op één en dezelfden maal
tijd, niet alleen alle dagen van de veer-
tigdaagsche Vasten, de Zondagen inbe
grepen maar ook alle andere vastendagen
van het jaar.
V. Men is verplicht drijmaal te lezen
den Vaderons en den Weesgegroet en
eens de akten van Geloof, Hoop, Liefde
en Berouw iederbn dag dat men van bo
vengemelde dispensatie van vleesch te
eten, eebruik zal maken.
Men zal zich nochtans van deze ver
plichting kunnen ontslaan, met eene aal
moes, ieder volgens zijne middelen en
4* vervolg.
Daar de grieksche ritus dit streng ver
biedt, liet geen enkel speeltuig zich hoo-
ren. Het orgel, die groote harmonievolle
stem der calholieke plechtigheden, is uit
de grieksche tempels gebannen.
Een zangkoor van goed geoefende man
nen- en kinderstemmen poogde wel die
leemte aan te vullen, doch hoe schoon
ook uitgevoerd, toch deed die zang op
Irma niet meer indruk dan een concert
in een feestzaal.
Om meer luister aan dit huwelijk te
geven, had de schismatieke bisschop zelf
de ceremonie willen verrichten, bijge
staan door twee priesters en twee diakens.
Hij hield eene koude toespraak, waarin
hij door groote, holle woorden het ge
brek aan gevoel poogde aan te vullen, van
dat gevoel vooral, dat hij den overtui
genden apostel der waarheid warmte in
de woorden legt, en gevoel voor de waar
heid, die hij verkondigt.
Gedurende heel den tijd dier plechtig
heden bleef Irma geknield, onder haren
sluier weenend en de woorden der Na
volging van Christus overwegend, die
zij wel dikwijls gelezen, maar nooit over
wogen had gelijk in dit oogenblik.
Geene liefde, waarover God den band
godvruchtigheid, in den offerblok van de
Vasten te storten. Deze aalmoes, die ver
plichtend is voor allen die de voorge-
schrevene gebeden niet onderhouden, zal
tot goede werken besteed worden, volgens
Ons advies en de gebruiken van dit Bis
dom.
VI. Aan de militairen van allen graad,
aan hunne huisvrouwen, kinderen en
dienstboden, alsook aan de andere perso
nen die dadelijk in militairen dienst zijn,
staan Wij het gebruik van vleesch toe op
alle dagen van het jaar, uitgenomen op
Goeden Vrijdag.
Met de militairen stellen Wij gelijk de
gendarmen, de douaniers, de commissa
rissen en bedienden van politie die in
werkelijken dienst zijn, de bedienden
welke in dienst zijn op de treinen van den
ijzeren weg en op de tram;, alsmede
de in dienst zijnde postboden en bedien
den der accijnsen.
VII. Wij mcenen aan de geloovigen
van Ons Bisdom wederom te moeten her
inneren, dat de vastendagen, buiten de
veertigdaagsche Vasten zijn de Woens
dagen, Vrijdagen en Zaterdagen van Qua
tertemper de Vigiliedagen voor Sinksen,
voor de plechtigheid van de HH. Petrus
en Paulus, voor Onze-Lieve-Vrouw He
melvaart, Allerheiligen en Kerstmis en
dan nog, dat het al de Vrijdagen van het
jaar verboden is vleesch te eten, behalve
de Vrijdagen, waarop Kerstmis en de
Besnijdenis zou vallen.
VIII. Ingezien de tijdsomstandigheden,
en ingevolge de bijzondere macht, Ons
verleend door Zijne Heiligheid den Paus
van Rome, laten Wij toe aan al Onze
diocesanen, dit jaar, vleesch te eten, zelfs
meermalen daags, op Sint-Marcusdag en
op de Ktuisdagen.
Om dezelfde beweegredenen en inge
volge dezelfde macht vergunnen Wij ins
gelijks aan al Onze diocesanen, tot aan
de Vasten van toekomende jaar, vleesch
te eten, zelfs metrmalen daags, op al de
Zaterdagen van het jaar die geene vasten
dagen zijn.
Ten einde te voldoen aan het verlangen
van den H. Vader, moeten Wij de geloo
vigen die van deze toelating zouden ge
bruik maken, aanwakkeren, om daarvoor
andere goede werken te doen, en bijzon
derlijk het gebod van het vasten en van
het vleeschderven stiptelijk te onderhou
den.
IX. Wij laten toe, gebruik te maken
van afgesmolten vet in plaats van boter
alle dagen van het jaar.
Deze Herderlijke Brief en schikkingen
voor de Vasten zullen van den predik
stoel afgelezen worden in de kerken,
niet sluit, kan sterk noch duurzaam
zijn.
Michael stond naast haar, ernstig en
ingetogen, alles daar omheen overheer-
schend met zijne hooge gestalte en zich
wellicht afvragend wat haar dan toch wel
zoo zeer kon ontroeren.
Voor dit altaar, voor 't welk bij eens
zijne geloofsbelijdenis had gedaan, nam
hij het besluit, zijne gezellin al het moge
lijk geluk te verschaffen, terwijl de jonge
vrouw van haren kant God vurig smeekte,
aan hunne liefde dien goddelijken band
te verleenen, dewelke er aan ontbrak
haar de kracht te schenken, die zoo vurig
beminde ziel. met dewelke zij de nauwste
vereeniging sloot, tot Hem terug te voe
ren.
Dit vurig gebed, gedaar. met een op
recht geloof, verhelderde wear hare ziel
en, toen de graaf haar eenige minuten
later den arm aanbood, werd zijn blik van
harentwege beantwoord met eenen blik
vol vertrouwen en liefde.
Te Sint-Petersburg, even als te Parijs
en in alle grootte steden, zijn de leegloo-
pers altijd verlekkerd op iets nieuws. Ook
had eene gepakte volksmenigte in de na
bijheid van den tempel plaats genomen,
om de jonggetrouwden van nabij te zien.
Toen het portel achter hen gesloten
werd. ontsnapte een zucht aan beider
borst.
Eindelijk is die lieve Irma voor al
tijd de mijne murmelde de graaf ont-
openbare kapellen, geestelijke gemeenten
en colleges van Ons Bisdom. Zij zullen
daar gedurende geheel de Vasten, volgens
gewoonte, te lezen hangen.
Gegeven te Gent, onder Onze liand-
teekening, Onzen zegel en de tegentee-
kening van Onzen Secretaris, den 20
Februari 1906.
t ANTONIUS, Bisschop van Gent.
Op bevel van Zijne Hoogweerdigheid
den Bisschop.
A. De Meester, Cen. Secret.
Plaats f des zegels.
Sedert de stemming der wet op de
scheiding van Kerk en Staat in Frankrijk,
houden de Fransche catholieken het oog
op Rome gericht, van waar het licht moet
komen in die netelige zaak.
Thans heeft Z. H. Pius X gesproken,
doch nog niet om aan de catholieken eene
gedragslijn voor te schrijven. De H.
Vader bepaalt zich, vooralsuu, bij het
aanteekenen van een krachtig verzet tegen
de scheiding.
De Paus heeft tot de Aartsbisschoppen,
Bisschoppen, Geestelijkheid en geloovigen
van Frankrijk, eene encykliek gericht,
waarin hij zijne angstige bezorgdheid
uitdrukt, veroorzaakt door de uitvaardi
ging der wet die de eeuwenoude banden
tusschen Frankrijk en den H. Stoel ver
breekt en de catholieke Kerk in eenen
toestand plaatst onwaardig van haar en
ten hoogste betreurenswaardig.
Deze gebeurtenis, zoo noodlottig voor
de burgerlijke samenleving als voor den
godsdienst kan echter niemand verwon
deren, ingezien de anti-catholieke rich
ting, der Fransche politiek in de laatste
jaren. De wet op de echtscheiding, de
verwereldlijking de gasthuizen en der
«cholen, der verplichtende krijgsdienst
voor de geestelijken, de wet op de kloo
sters, de afschaffing der openbare gebe
den bij den aanvang van den wetgeven-
den zittijd en bij de opening der recht
banken, de afschaffing der rouwteekens
op de vaartuigen op Goeden Vrijdag, de
wegruiming der Kruisbeelden uit de
rechtbanken, de scholen, enz. waren,
volgens de bekentenis der voorstaanders
van die wetten zeiven, de voorloopers van
de officieele en volledige scheiding van
Kerk en Staat.
De H. Stoel heeft geene moeite ge
spaard om die ramp te voorkomen.Doch,
al zijne pogingen zijn vruchteloos geble
ven. Het geweld der vijanden van den
godsdienst heeft gezegepraald. Daarom
acht de Paus het zich ten plicht zijne
roerd, terwijl een lange blik op het ge
liefde wezen, die woorden vergezelde.
Irma glimlachte met eene uitdrukking
van geluk.
Het is zoo zoet, zoo goed, zich al-
zoo bemind te gevoelen.
Alle uitdrukking van de ontroering die
hare ziel tijdens de plechtigheid neêrdruk-
te, was nu verdwenen Michaël was zoo
goed, zoo edelmoedig 1...
In de Sleeping car, die hen verre van
de groote stad wegvoerde, drukte de jon
ge gravin zich dicht tegen den echtge
noot aan en glimlachte met die dwaze
teederheid, dewelke slechts zulke kinder
lijke ziel en oprechte liefde op de lippen
kunnen brengen.
Verder drukte eene jonge moeder met
teederheid hare schoone groote kinderen
echte Russen tegen de borst, als
wilde zij hen, met de moedermelk ook de
grenzelooze toewijding, de slaafsche on
derwerping ingeven, die allen verschul
digd zijn aan den keizer aller Russen.
Weldra verdwenen de torens van Ives
uit het gezicht der reizigers. En op de
steppen, waar de magere plantengroei het
leven moest geven aan nog magerder
kudden, volgden eindelooze bosschen be
plant mei misvormde boomen.
Dan weer doorsneed men eindelooze
vlakten, in dewelke niets dan kegelvor
mige burgen zich tegen den horizon af-
teekenden, om de afstanden te bereke
nen. Niets anders vertoonde bier die een-
stem te doen hooren aan de Geestelijkheid
en aan het volk van Frankrijk, welke Hij
vuriger dan ooit bemint.
Verder verklaart de Paus volkomen
valsch de bewering als zou de scheiding
van Kerk en Staat noodzakelijk zijn.
Deze bewering, werpt de orde overhoop,
in de wereld wijselijk gevestigd door
God, die de overeenkomst wilde tusschen
de burgerlijke en de godsdienstige samen
leving, welke noodzakelijk gemeenzame
werkkringen hebben.
De encykliek herinnert aan verschei
dene plaatsen der encykliek Imuortale
Dei, waarin de betrekkingen tusschen
Kerk en Staat worden uiteengezet.
Zij herinnert ook aan de toespraak van
Leo XIII tot de Fransche bedevaarders,
waarin hij zegde dat de afbraak der
eeuwenoude betrekkingen tusschen Frank
rijk en den H. Stoel aan de natie zelve
een deel van hare zedelijke macht en
haren hoogen invloed in de wereld zou
ontnemen. Die banden, voegt de Paus
erbij, zouden des te onverbreekbaarder
moeten zijn, daar zij door de traktaten
zijn bekrachtigd.
Het concordaat was, evenals alle trac-
taten tweezijdig en verplichtte de beide
partijen. Het ken dus door eene van
beiden alleen niet verbroken worden. De
H. Stoel heeft altijd getrouw zijne ver-
binteniasen nageleefd. De Staat, door die
plechtige overeenkomat te verbreken heeft
den H. Stoel eene beleediging toege
bracht en de maatschappelijke orde, die
op den eerbied der tractaten berust, doen
wankelen.
De beleediging jegens den H. Stoel
wordt nog vermeerderd door den vorm
der afbreuk, wnarvan aan den H. Stoel
geene regelmatige kennis, zelfs geen een
voudig bericht werd gegeven.
De tekst zelve der wet op de scheiding
geeft den Paus gelegenheid tot nog
krachtiger verzet. De samenstelling der
zoogezegde eeredienst-vereenigingen is
strijdig met den innigen aard der Kerk
zelve, daar het geestelijk gezag alleen
mag berusten in het beirarchisch korps
der herders. Welnu, de eeredienst-veree
nigingen zelve zijn geheel afhankelijk van
de burgerlijke macht, daar zij onder het
oppergezag staan van den Staatsraad.
De H. Vader stelt verder vast dat de
scheidingswet het recht van eigendom
der Kerk schendt, door de kerkelijke goe
deren staatseigendom te verklaren. De
afschaffing van de begrooting der eere
diensten is eene onrechtvaardigheid daar
de jaarwedde der Fransche geestelijkheid
niets anders is dan eene gedeeltelijke ver
goeding, van wege den Staat, die zich
tijdens de eerste omwenteling, de goede
ren der Kerk heeft toegeëigend.
zaamheid, dat eenen belangstellenden
blik kon uitlokken.
Eindelijk zag men in de verte de koe
pels van het Kremlin, schitterend in de
zon, zich spiegelend in de Moskowa, die
in sierlijke bochten het landschap door
slingerde en den afgematten blik een ver
kwikkend rustpunt aanbood.
Het was Moskow, dat men na een ver-
moeienden tocht, met geluk begroette.
Dit was de eerste halt op den weg, dien
de graaf en de gravin Wladiroff zich had
den voorgeschreven.
Michaël, fier over zijn vaderland, wil
de zijne jonge gezellin Moskow toonen
met liet Kremlin, zijn wonder, 't wonder
van Rusland.
Een kreet van verbazing en bewonde
ring ontsnapte hare borst, toen Irma het
Roode Plein zag, op welks ééne zijde
men de Sint Basiliuskerk met hare bol
vormige torens ziet oprijzen, terwijl aan
de andere zijde zich het met twee torens
bekroonde paleis verheft, dat men tot
museum heeft ingericht.
Met een glimlach van wettigen hoog
moed beantwoordde Michaël de bewon
dering der jonge vrouw.
Dit is slechts het voorspel van den
schoonen droom, dien wij zullen doorle
ven, liefste, zegde hij op teederen toon.
Voor vandaag is het te laat, maar morgen
zal ik u het Kremlin in al zijne bijzonder
heden laten bewonderen en al wat u hier
eenig belang kon inboezemen.
Ten slotte belooft da Paus ten gepaste
tijde de practischc onderrichtingen te ge
ven voor de gedragslijn welke de Bis
schoppen en de Geestelijkheid zullen te
volgen hebben. Intusschen moet de Gees^
telijkheid werken om den Godsdienst te
verlevendigen, het christen onderwijs te
verspreiden en uitdrukkelijk de rechten
en vrijheden der Kerk eischen, doch zon
der iemand te krenken, altijd de liefde in
acht nemende en de beleedigingen beant
woordende met weldaden.
Zich rechtstreeks tot de Fransche ca
tholieken wendende herinnert de Paus
aan zijne genegenheid voor Frankrijk.
Hij wijst hun op het doel dat de godde-
looze sekten betrachten den Godsdienst
in Frankrijk uit te roeiën en raadt hen,
aan zich te vereenigen voor de verdedi
ging van hun geloof en hunnen Gods
dienst. De geloovigen zullen moeten han
delen volgens de voorschriften der chris
telijke wet, nauw vereenigd blijven met
de Priesters, de Bisschoppen en den
Paus en vertrouwen hebben in God.
De Paus belooft God en de H. Maagd
voor hen te bidden en verleent aan de
Bisschoppen, aan geheel de Geestelijk
heid en aan de geloovigen den Apostoli-
schen zegen.
Heb lief uw taal.
Aan de vergruizers der Nederlandsche
taal zij het volgende Zuid-Afrikaansche
gedicht opgedragen in de Worcester
Advertiser s
Heb lief uw taal, oud Hollandsch taal
Wie haar ook minacht, laak en «maal
Ze ia 't erfdeel van het nageslacht
Zn was der vsdren kracht en macht,
Wie ook die taal verfoeien moog,
O, heb se lief en houd haar hoog
Heb lief uw taal, oud Hollands, Hollands taal I
Heb lief uw taal, uw soete taal,
Zoek nooit haar kracht in woordenpraal.
Het wiegelied, op reinen toon,
Dat moeder zoDg, wat klonk het Bchoon.
En toch haar zachte taal, haar lied,
Klonk Hollandsch O, vergeet dat niet.
Heb lief uw taal, uw zoete, zoete taal
Heb lief uw taal, uw schoone taal,
Zij vinde altoos een goed onthaal.
Wanneer gjj zingt, wanneer gij spreekt,
Wanneer gy bidt, of als ge smeekt,
Gebruik dan toch den woordenschat,
Die sy zoo duizendvoud bevat.
Heb lief uw taal, uw goede taal,
Misbruik die schat geen enk'le maal,
Stort er in uit wat of uw hart
Gevoelt of lijdt by vreugd en smart
Uw innigst heil, uw grievendst wee,
Vertolk en alles, alles mee,
Heb lief uw taal, uw goede, goede taal 1
En op een bevel van Michaël wendde
de koetsier den teugel en voerde de reizi
gers naar het park Petrawski, waar reedz
de elegante menigte der vreemdelingen en
lieden der hooge wereld zich bewoog.
Overal hoorde Michaël met genoegen
en fierheid, hoe de wandelaars zijne
schoone jonge vrouw bewonderden, ter
wijl Irma met gretigheid luisterde naar de
begeesterenda uitleggingen, die de graaf
haar gaf over al het schoons dat zij, in
het voorbijrijden, te zien kreeg.
Het was alsof een geheel leven van be
koorlijkheden zich hier voor hare blikken
wilde ontrollen.
Na eene maand verblijf in Ukranië
waar het voorvaderlijk kasteel van Wla
diroff gelegen was, moesten ze eene
schoone reis doen, door Duitschland,
Italië en Frankrijk. En de jonge gravin
smaakte reeds op voorhand dedingen,
die zij enkel uit de boeken kende, en
waarvan de beeltenissen reeds voor haren
geest oprezen.
Daags na hunne aankomst te Moskow
was een Zondag.
De diep godvruchtige ziel der jonge
vrouw beelde van hoop en haar blik schit
terde van geluk, toen Michaël ziende dat
zij zich bereidde om naar de Sint-Lode-
wijkskerk de mis te gaan hooren, het
voornemen uitdrukte haar te vergezellen.
De graaf verrastte dien blik in haar
oog.
(Wordt voortgezet).
